23.12.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 343/97

(1)

Overeenkomstig artikel 8, lid 5, van Verordening (EG) nr. 443/2009 moet de Commissie ieder jaar de gemiddelde specifieke CO2-emissies en de specifieke emissiedoelstellingen bevestigen voor alle fabrikanten van personenauto’s in de Unie alsmede voor alle overeenkomstig artikel 7, lid 7, van die verordening gevormde groepen van fabrikanten. Op basis van die bevestiging moet de Commissie vaststellen of de fabrikanten en groepen van fabrikanten hebben voldaan aan de eisen van artikel 4 van die verordening. Wanneer blijkt dat een fabrikant of een groep van fabrikanten niet aan zijn specifieke emissiedoelstelling heeft voldaan, moet de Commissie, overeenkomstig artikel 9, lid 1, van die verordening, door middel van afzonderlijke besluiten, een bijdrage voor overtollige emissies opleggen aan de fabrikant of, in het geval van een groep, aan de beheerder van de groep.

(2)

Overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 443/2009 zijn de doelstellingen met ingang van 2012 bindend voor fabrikanten en groepen van fabrikanten. Voor de kalenderjaren 2010 en 2011 moet de Commissie evenwel indicatieve emissiedoelstellingen berekenen en overeenkomstig artikel 8, lid 6, van die verordening de fabrikanten of groepen fabrikanten ervan in kennis stellen als hun gemiddelde specifieke emissiedoelstelling hoger ligt dan hun indicatieve doelstelling. Aangezien die doelstellingen voor 2010 en 2011 voor de fabrikanten als indicatie dienen voor de inspanningen die zij nog moeten leveren om de verplichte doelstelling in 2012 te bereiken, dient de gemiddelde specifieke emissie van fabrikanten voor 2010 en 2011 te worden berekend overeenkomstig de voorwaarden van artikel 4, lid 2, van die verordening en voor elke fabrikant slechts 65 % van de voertuigen met de laagste emissies in aanmerking te worden genomen.

(3)

De gegevens die moeten worden gebruikt voor de berekening van de gemiddelde specifieke emissies en de specifieke emissiedoelstellingen zijn te vinden in deel C van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 443/2009 en zijn gebaseerd op de registraties van nieuwe personenauto’s in de lidstaten gedurende het voorgaande kalenderjaar. De gegevens zijn afkomstig van de door de fabrikanten afgegeven certificaten van overeenstemming of van documenten die soortgelijke informatie verschaffen, overeenkomstig artikel 3, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1014/2010 van de Commissie van 10 november 2010 inzake de monitoring en rapportering van registratiegegevens van nieuwe personenauto’s overeenkomstig Verordening (EG) nr. 443/2009 van het Europees Parlement en de Raad (2).

(4)

De meeste lidstaten hebben de Commissie hun gegevens voor 2010 overeenkomstig de in artikel 8, lid 2, van Verordening (EG) nr. 443/2009 gestelde termijn voor 28 februari 2011 medegedeeld. De Commissie kon evenwel pas half april over de volledige gegevensbestanden voor alle lidstaten beschikken en deze vervolgens controleren.

(5)

Indien uit de eerste controle bleek dat bepaalde gegevens ontbraken of onjuist waren, heeft de Commissie contact opgenomen met de betreffende lidstaten en, met de toestemming van deze lidstaten, de gegevens aangepast of gecorrigeerd. Indien geen overeenstemming kon worden bereikt met een lidstaat, werden de voorlopige gegevens niet in aanmerking genomen.

(6)

Op 29 juni 2011 heeft de Commissie overeenkomstig artikel 8, lid 4, van Verordening (EG) nr. 443/2009 de voorlopige gegevens gepubliceerd en 89 fabrikanten in kennis gesteld van de voorlopige berekeningen van hun gemiddelde specifieke emissies in 2010 en hun specifieke emissiedoelstellingen. De fabrikanten werd gevraagd de gegevens te controleren en de Commissie overeenkomstig artikel 8, lid 5, eerste alinea, van die verordening binnen drie maanden na ontvangst van de kennisgeving op de hoogte te stellen van eventuele fouten in de gegevens.

(7)

Op 12 augustus zijn op de website van de Commissie richtsnoeren gepubliceerd voor de mededeling van fouten bij de CO2-gegevens van voertuigen. De richtsnoeren geven aan in welke vorm de kennisgeving moet gebeuren en welke informatie van de fabrikanten de Commissie nodig heeft om deze fouten in aanmerking te kunnen nemen.

(8)

Binnen de termijn van drie maanden hebben vijftien fabrikanten de Commissie in kennis gesteld van fouten in de gegevens. Eén fabrikant heeft na afloop van de termijn een volledige kennisgeving ingediend. Zeven van die vijftien fabrikanten gaven in hun kennisgeving gedetailleerde informatie over de fouten en motiveringen van de voorgestelde correcties. De overige acht fabrikanten gaven beknopte kennisgevingen die slechts voor een deel voldeden aan de aanbevelingen van de Commissie ten aanzien van de vorm en de inhoud van de kennisgevingen. Naast de fabrikanten die kennisgevingen indienden betreffende fouten in de gegevens, waren er ook acht fabrikanten die de Commissie signaleerden dat er fouten waren in de gegevensbestanden zonder verdere informatie of bewijzen te verschaffen over het soort fouten of de redenen voor deze fouten.

(9)

Voor de 73 fabrikanten die geen fouten in de gegevensbestanden hebben gemeld of die de Commissie alleen in kennis hebben gesteld van fouten in de gegevensbestanden zonder het vereiste bewijsmateriaal te leveren, moeten de voorlopige gegevens en de voorlopige berekeningen van de gemiddelde specifieke emissies en de specifieke emissiedoelstellingen ongewijzigd worden bevestigd.

(10)

Indien de fabrikanten de vereiste informatie hebben verschaft en bewijsmateriaal hebben geleverd met betrekking tot fouten in de gegevensbestanden, moet de Commissie deze kennisgevingen controleren en indien nodig de voorlopige berekeningen van de gemiddelde specifieke emissies en de emissiedoelstellingen wijzigen.

(11)

Alleen de voertuigregistratiediensten van de lidstaten zijn verantwoordelijk voor het aantal aan de Commissie gerapporteerde registraties. Aangezien de verkoopsgegevens van de fabrikanten niet noodzakelijkerwijze een nauwkeurig beeld geven van het aantal registraties in een bepaalde lidstaat gedurende een bepaalde periode, kunnen fouten met betrekking tot het aantal registraties bij de berekening van de gemiddelde specifieke emissies niet in aanmerking worden genomen. Daarom kunnen alleen de fouten in aanmerking worden genomen die betrekking hebben op de inhoud van de gegevensbestanden voor geregistreerde voertuigen. In enkele gevallen hebben de fabrikanten echter medegedeeld dat bepaalde registraties aan een andere fabrikant moeten worden toegewezen. Deze nieuwe toewijzingen moeten bij de definitieve bevestigde gegevensbestanden in aanmerking worden genomen.

(12)

Uit de volledige kennisgevingen blijkt dat de fabrikanten een deel van de gegevensbestanden correct vonden en voor de delen van de gegevensbestanden die gecontroleerd konden worden, correcties hebben voorgesteld. Tussen 4 en 15 procent van de gegevensbestanden heeft echter betrekking op registraties van niet-geïdentificeerde voertuigen waarvoor de fabrikant waarden als de CO2-emissies of de massa niet kon controleren. Dit kwam gewoonlijk doordat de fabrikant de benodigde informatie miste voor het identificeren van de afzonderlijke voertuigen, in het bijzonder de identificatiecode voor type, variant en uitvoering. In een klein aantal gevallen konden de registraties weliswaar aan fabrikanten worden toegewezen, maar ontbraken belangrijke gegevens over de CO2-emissies en de massa.

(13)

De Commissie heeft de door de fabrikanten voorgestelde correcties en het bewijsmateriaal gecontroleerd. Voor de registraties die door de fabrikant gecontroleerd kunnen worden en waarbij de gegevens door het invoeren van een ontbrekende waarde of het vervangen van een incorrecte waarde zijn gecorrigeerd en de gecorrigeerde waarden overeenstemmen met waarden uit referentiebestanden, zoals gegevens van typegoedkeuringsdocumenten, zijn de correcties gerechtvaardigd. De fouten die een fabrikant signaleert zonder daarvoor correcties voor te stellen terwijl het wel mogelijk zou zijn geweest deze fouten te controleren en te corrigeren, en waarvoor hij niet voldoende bewijs heeft geleverd dat deze correcties niet binnen de verificatietermijn van drie maanden konden worden uitgevoerd, worden bij de definitieve berekening niet in aanmerking genomen.

(14)

Voor de registraties die aan de fabrikanten kunnen worden toegewezen maar niet door hen kunnen worden gecontroleerd, moeten de in de registraties aangegeven waarden voor de CO2-emissies en de massa verder worden gebruikt voor de berekening van de gemiddelde CO2-emissies en de specifieke emissiedoelstelling. Hierbij moet echter wel rekening worden gehouden met het feit dat de fabrikanten deze waarden niet kunnen controleren en niet kunnen garanderen dat deze geen negatieve gevolgen hebben op de definitieve waarden die voor de betreffende fabrikant worden vastgesteld. Daarom moet bij die berekening een foutmarge worden toegepast die rekening houdt met de individuele situatie van de fabrikant, zoals beschreven en verantwoord in de kennisgeving van de fouten. Dit geldt in het bijzonder voor de berekening van de gemiddelde specifieke emissies en de gemiddelde massa, aangezien deze twee parameters de afstand tot de specifieke emissiedoelstelling van elke fabrikant bepalen, m.a.w. hoever een fabrikant verwijderd is van zijn specifieke emissiedoelstelling.

(15)

De als het verschil tussen de afstanden tot de specifieke emissiedoelstelling bepaalde foutmarge moet worden vastgesteld door de gemiddelde emissies, met uitzondering van de registraties die door de fabrikant niet gecontroleerd konden worden, af te trekken van de specifieke emissiedoelstellingen. De foutmarge moet de afstand tot de emissiedoelstelling van de fabrikant altijd verminderen, ongeacht of dit verschil positief of negatief is.

(16)

De registraties waarbij de gegevens over de CO2-emissies of de massa of de identificatiecode ontbreken, mogen bij de definitieve berekening van de gemiddelde emissies niet in aanmerking worden genomen.

(17)

Daar de verificatie van de gegevens over 2010 de eerste toetsing is die overeenkomstig Verordening (EG) nr. 443/2009 wordt uitgevoerd, moeten bij wijze van uitzondering ook de kennisgevingen in aanmerking worden genomen die niet alle informatie bevatten die de Commissie nodig had om volledig rekening te houden met de fouten. De foutmarges die moeten worden toegepast op de in deze kennisgevingen genoemde definitieve berekeningen moeten evenwel worden berekend op basis van de door de Commissie uitgevoerde beoordeling van het aantal registraties die niet door de fabrikanten kunnen worden gecontroleerd. Verder moet bij wijze van uitzondering voor de bevestiging van de gegevens over 2010 ook de kennisgeving van fouten in aanmerking worden genomen die kort na het verstrijken van de termijn is ingediend.

(18)

De gemiddelde specifieke CO2-emissies van in 2010 geregistreerde nieuwe personenauto’s, de specifieke emissiedoelstellingen en het verschil tussen deze twee waarden moeten dienovereenkomstig worden bevestigd,

a)

de specifieke emissiedoelstelling;

b)

de gemiddelde specifieke CO2-emissies, in voorkomend geval aangepast met de toepasselijke foutmarge;

c)

het verschil tussen de in de punten a) en b) genoemde waarden;

d)

de gemiddelde specifieke CO2-emissies voor alle nieuwe personenauto’s;

e)

de gemiddelde massa voor alle nieuwe personenauto’s in de Unie.