16.5.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 145/32

(1)

In bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 is een EU-lijst vastgesteld van voor gebruik in levensmiddelen goedgekeurde levensmiddelenadditieven en van de gebruiksvoorwaarden daarvoor.

(2)

Die lijst kan op initiatief van de Commissie of ingevolge een aanvraag worden gewijzigd volgens de uniforme procedure van artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1331/2008 van het Europees Parlement en de Raad (2).

(3)

Karamelkleurstoffen zijn levensmiddelenkleurstoffen die momenteel zijn goedgekeurd voor gebruik en vermeld in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008. Bij de goedkeuring wordt rekening gehouden met de door het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding in 1987, 1990 en 1996 vastgestelde aanvaardbare dagelijkse inname (ADI).

(4)

Op 3 februari 2011 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) een advies uitgebracht in verband met de herbeoordeling van de veiligheid van karamelkleurstoffen als levensmiddelenadditieven (3). Daarin stelde de EFSA een groeps-ADI van 300 mg/kg lichaamsgewicht/dag vast. Binnen deze groeps-ADI werd voor E 150c ammoniakkaramel een aparte ADI van 100 mg/kg lichaamsgewicht/dag vastgesteld. De EFSA concludeerde dat bij kinderen en volwassenen de ADI voor karamel (E 150a), ammoniakkaramel (E 150c) en sulfiet-ammoniakkaramel (E 150d) door de verwachte blootstelling door voedsel kan worden overschreden.

(5)

Op 3 december 2012 heeft de EFSA een verklaring afgegeven met een verfijnde beoordeling van de blootstelling aan de karamelkleurstoffen E 150a, E 150c en E 150d. Volgens de EFSA is de verwachte blootstelling door voedsel aanzienlijk lager dan eerst was gedacht (4). Zij concludeerde echter dat bij peuters en volwassenen de ADI voor ammoniakkaramel (E 150c) nog steeds kon worden overschreden. Hoewel de ADI bij hoge consumptieniveaus bij peuters slechts in één lidstaat lichtjes werd overschreden (6 %), werd de ADI bij volwassenen in vijf lidstaten met 5-51 % overschreden. Na bestudering van meer gedetailleerde nationale informatie over het daadwerkelijke gebruik van ammoniakkaramel (E 150c), hebben de betrokken lidstaten aangetoond dat de feitelijke inname aanzienlijk lager ligt. Aangezien volwassenen echter vooral via bier aan ammoniakkaramel worden blootgesteld, is het raadzaam de gebruiksvoorwaarden te wijzigen en maximumgehaltes vast te stellen voor ammoniakkaramel (E 150c) in voedingsmiddelen-subcategorie 14.2.1 („Bier en moutdranken”) met het oog op een hoog beschermingsniveau van de menselijke gezondheid.

(6)

Artikel 11, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1333/2008 bepaalt dat de maximaal te gebruiken hoeveelheden kleurstoffen van toepassing zijn op de hoeveelheden kleurgevende bestanddelen in het kleurstofpreparaat, tenzij anders vermeld. Door de complexe aard en de beperkte kennis van de chemische samenstelling van karamelkleurstoffen is het echter moeilijk om karamelkleurstoffen in levensmiddelen op te sporen. Daarom kunnen de bevoegde autoriteiten bij de uitvoering van officiële controles onder meer overwegen het gehalte 2-acetyl-4-tetrahydroxy-butylimidazool na te gaan, d.w.z. de onzuiverheid die analytisch kan worden vastgesteld en waarmee rekening is gehouden bij de vaststelling van een aparte ADI voor ammoniakkaramel (E 150c).

(7)

Op 4 juni 2013 is een vergunningaanvraag voor het gebruik van karamelkleurstoffen (E 150) in moutdranken ingediend en vervolgens ter kennis van de lidstaten gebracht overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1331/2008.

(8)

Bier wordt in de wetgeving van de Unie niet gedefinieerd en de nationale definities verschillen per lidstaat. Daarom kan een bepaald product in de ene lidstaat als bier zijn ingedeeld en in de andere als moutdrank. Aangezien er een technologische behoefte bestaat aan karamelkleurstoffen (E 150a-d) in moutdranken maar het gebruik van karamelkleurstoffen alleen is toegestaan in bier, heeft de huidige situatie een negatief effect op de interne markt en wordt het vrije verkeer van die producten belemmerd. Daarom is het wenselijk deze situatie te verhelpen.

(9)

Moutdranken hebben met elkaar gemeen dat het eindproduct geen mout als zodanig bevat. Met bier hebben ze gemeen dat ze met soortgelijke technologieën worden geproduceerd en levensmiddelenadditieven vereisen. Karamelkleurstoffen zijn nodig om de vaste kleur te herstellen die tijdens de productieprocessen verloren is gegaan en/of om moutdranken van lichtgekleurde mout visueel aantrekkelijker te maken. Gebrande mout mag niet worden gebruikt om de drank een donkere kleur te verlenen, aangezien gebrande mout een sterke smaak heeft die niet geschikt is voor moutdranken.

(10)

Moutdranken zijn nicheproducten die een alternatief vormen voor producten waarin het gebruik van karamelkleurstoffen momenteel is toegestaan (d.w.z. gearomatiseerde dranken en bier). Daarom zal de toelating voor het gebruik van karamelkleurstoffen in moutdranken naar verwachting geen groot effect hebben op de totale blootstelling aan karamelkleurstoffen.

(11)

Overeenkomstig artikel 3, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1331/2008 moet de Commissie het advies van de EFSA inwinnen met het oog op de bijwerking van de EU-lijst van levensmiddelenadditieven in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008, tenzij die bijwerking geen gevolgen kan hebben voor de gezondheid van de mens. Aangezien het bij de uitbreiding van het gebruik van karamelkleurstoffen (E 150a-d) tot moutdranken gaat om een bijwerking van die lijst die geen gevolgen heeft voor de gezondheid van de mens, behoeft het advies van EFSA niet te worden ingewonnen.

(12)

Bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(13)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,