1.   De algemene doelstellingen van het instrument zijn:

2.   De specifieke doelstellingen van het instrument zijn:

3.   Het verwezenlijken van de in leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde doelstellingen wordt gemeten aan de hand van relevante indicatoren zoals bedoeld in artikel 41.

4.   Ten minste 93 % van de financiering in het kader van het instrument voldoet aan de criteria voor officiële ontwikkelingshulp zoals bepaald door de Commissie voor ontwikkelingsbijstand van de OESO, waardoor wordt bijgedragen aan de collectieve toezeggingen van de officiële ontwikkelingshulp, mede ten aanzien van de minst ontwikkelde landen. Er wordt rekening gehouden met het specifieke karakter van de uitgaven in verband met de in bijlage I vermelde partnerlanden en -gebieden.

1.   De Uniefinanciering in het kader van het instrument wordt uitgevoerd door middel van:

2.   De geografische programma’s omvatten samenwerking met een of meer landen in de volgende gebieden:

Geografische programma’s kunnen alle derde landen omvatten, met uitzondering van kandidaat-lidstaten en potentiële kandidaat-lidstaten als omschreven in Verordening (EU) 2021/…. (7) en landen en gebieden overzee.

Er kunnen ook geografische programma’s met een continentaal of transregionaal toepassingsgebied worden ingesteld, met name een pan-Afrikaans programma voor de Afrikaanse landen uit hoofde van de eerste alinea, punten a) en b), en een programma voor de landen van Afrika, het Caribisch gebied en het gebied van de Stille Oceaan uit hoofde van de eerste alinea, punten b), c) en d).

Geografische programma’s in de nabuurschapsregio kunnen betrekking hebben op alle in bijlage I vermelde landen en gebieden.

Ter verwezenlijking van de doelstellingen van het instrument worden de geografische programma’s gebaseerd op de samenwerkingsgebieden die zijn vermeld in bijlage II.

3.   De thematische programma’s omvatten acties die verband houden met het nastreven van de duurzameontwikkelingsdoelstellingen op mondiaal niveau, op de volgende gebieden:

Thematische programma’s kunnen betrekking hebben op alle derde landen, alsmede op landen en gebieden overzee.

Ter verwezenlijking van de doelstellingen van het instrument worden de thematische programma’s gebaseerd op de actiegebieden die zijn vermeld in bijlage III.

4.   De acties voor snelle respons maken het mogelijk snel actie te ondernemen om:

De acties voor snelle respons kunnen betrekking hebben op alle derde landen, alsmede op landen en gebieden overzee.

Ter verwezenlijking van de doelstellingen van het instrument worden de acties voor snelle respons gebaseerd op de actiegebieden die zijn vermeld in bijlage IV.

5.   Acties in het kader van het instrument worden hoofdzakelijk uitgevoerd via geografische programma’s.

De via thematische programma’s uitgevoerde acties vormen een aanvulling op de acties die worden gefinancierd op grond van de geografische programma’s en bieden steun aan wereldwijde en regio-overschrijdende initiatieven gericht op het bereiken van internationaal overeengekomen doelstellingen, met name de duurzameontwikkelingsdoelstellingen en de Overeenkomst van Parijs, evenals het beschermen van mondiale collectieve goederen of het aanpakken van mondiale uitdagingen. Via thematische programma’s uitgevoerde acties kunnen ook worden ondernomen:

Acties voor snelle respons vormen een aanvulling op de geografische en thematische programma’s. Acties voor snelle respons worden zo opgezet en uitgevoerd dat zij, waar relevant, in het kader van geografische of thematische programma’s kunnen worden voortgezet.

6.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 44 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de bijlagen II, III en IV.

7.   De Commissie is bevoegd om uiterlijk 31 december 2021 overeenkomstig artikel 44 een gedelegeerde handeling vast te stellen teneinde deze verordening aan te vullen met bepalingen ter vaststelling van:

De in de eerste alinea van dit lid bedoelde gedelegeerde handeling wordt getoetst bij de in artikel 42, lid 2, bedoelde tussentijdse evaluatie.

1.   Bij de uitvoering van het instrument worden consistentie, coherentie, synergieën en complementariteit met alle gebieden van het externe optreden van de Unie, met inbegrip van andere externe financieringsinstrumenten, en met andere relevante beleidslijnen en programma’s van de Unie, evenals de beleidscoherentie voor ontwikkeling gewaarborgd.

Daartoe houdt de Unie rekening met de effecten van al het interne en externe beleid op het gebied van duurzame ontwikkeling en streeft zij naar meer synergie en complementariteit, met name op het gebied van handelsbeleid, economische samenwerking en andere sectorale samenwerking.

2.   Acties die binnen het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 1257/96 vallen, worden niet op grond van het instrument gefinancierd.

3.   Waar passend kan aan een actie waaraan een bijdrage uit hoofde van het instrument is toegekend, kan ook een bijdrage uit een ander programma van de Unie worden toegekend, op voorwaarde dat de bijdragen niet dezelfde kosten dekken. Het instrument kan ook bijdragen aan maatregelen die in het kader van andere programma’s van de Unie zijn vastgesteld, op voorwaarde dat de bijdragen niet dezelfde kosten dekken. De regels van het desbetreffende programma van de Unie zijn van toepassing op de overeenkomstige bijdrage aan de actie. De cumulatieve financiering mag niet hoger zijn dan de totale subsidiabele kosten van de actie. De steun uit de verschillende programma’s van de Unie kan op een pro-ratabasis worden berekend in overeenstemming met de documenten waarin de steunvoorwaarden zijn vastgesteld.

1.   De financiële middelen voor de uitvoering van het instrument voor de periode van 1 januari 2021 tot en met 31 december 2027 bedragen 79 462 000 000 EUR in lopende prijzen.

2.   De in lid 1 genoemde financiële middelen bestaan uit:

3.   De in lid 2, punten a), b) en c), van dit artikel genoemde bedragen worden overeenkomstig artikel 17 aangevuld met de buffer voor nieuwe uitdagingen en prioriteiten van 9 534 000 000 EUR.

4.   De in lid 2, punt a), genoemde financiële middelen stemmen overeen met ten minste 75 % van de in lid 1 genoemde financiële middelen.

5.   Acties in het kader van artikel 9 worden gefinancierd tot een bedrag van 270 000 000 EUR. De Commissie is bevoegd dat bedrag overeenkomstig artikel 44 gedelegeerde handelingen vast te stellen om dat bedrag te wijzigen.

1.   De Unie bevordert, ontwikkelt en bestendigt de beginselen van de democratie, goed bestuur, de rechtsstaat, respect voor de mensenrechten, met inbegrip van de universaliteit en ondeelbaarheid ervan, en voor de fundamentele vrijheden, evenals eerbiediging van de menselijke waardigheid, de beginselen van gelijkheid en solidariteit waarop zij is gebaseerd, door middel van dialoog en samenwerking met partnerlanden, regio’s en het maatschappelijk middenveld, onder meer door optreden in multilaterale fora.

2.   Het instrument hanteert een op rechten gebaseerde aanpak die alle mensenrechten omvat, zowel burgerrechten als politieke of economische, sociale en culturele rechten, om de beginselen van mensenrechten te integreren in de uitvoering, de rechthebbenden te ondersteunen bij het laten gelden van hun rechten, waarbij met name aandacht wordt besteed aan armere, gemarginaliseerde en kwetsbare mensen en groepen, met inbegrip van personen met een beperking, en om de partnerlanden bij te staan bij het nakomen van hun internationale verplichtingen op het gebied van de mensenrechten. Die aanpak laat zich leiden door het beginsel dat niemand aan zijn lot mag worden overgelaten, alsmede door het gelijkheidsbeginsel en het verbod van discriminatie, om wat voor reden dan ook.

3.   Het instrument bevordert gendergelijkheid, de rechten en de versterking van de positie van vrouwen en meisjes, bestrijdt discriminatie op welke grond dan ook, door middel van gerichte en gemainstreamde acties. Het besteedt bijzondere aandacht aan de rechten van het kind en de versterking van de positie van de jeugd.

4.   Het instrument wordt uitgevoerd in volledige overeenstemming met het engagement van de Unie voor het uitdragen, beschermen en uitoefenen van alle mensenrechten en voor de volledige en doeltreffende uitvoering van het actieprogramma van Peking en het actieprogramma van de Internationale Conferentie over Bevolking en Ontwikkeling en van de resultaten van de evaluatieconferenties ervan, en houdt vast aan de bescherming van de seksuele en reproductieve gezondheid en rechten in dat verband. Derhalve ondersteunt het instrument de inzet van de Unie voor het bevorderen, beschermen en garanderen van de uitoefening van het recht van elk individu om volledige zeggenschap te hebben, en in vrijheid en verantwoordelijkheid te beslissen, over zaken die te maken hebben met seksualiteit en seksuele en reproductieve gezondheid, zonder discriminatie, dwang of geweld. Het instrument steunt ook de behoefte aan universele toegang tot hoogwaardige, betaalbare en volledige informatie over seksuele en reproductieve gezondheid, educatie — met inbegrip van alomvattende seksuele voorlichting — en gezondheidszorg.

5.   De Unie ondersteunt, waar passend, de uitvoering van bilaterale, regionale en multilaterale samenwerking en dialoog, associatie- en handelsovereenkomsten, partnerschapsovereenkomsten en trilaterale samenwerking.

De Unie bevordert een multilaterale, op regels en waarden gebaseerde benadering van mondiale collectieve goederen en uitdagingen en werkt in dat verband samen met de lidstaten, partnerlanden, internationale organisaties en andere donoren.

De Unie bevordert doeltreffend multilateralisme bij het opzetten van samenwerking met internationale organisaties en andere donoren.

De Unie houdt rekening met de resultaten van de partnerlanden bij de uitvoering van verplichtingen en verbintenissen, onder meer de Agenda 2030, internationale mensenrechtenverdragen en andere verdragen, waaronder de verdragen betreffende nucleaireveiligheidsnormen, internationale overeenkomsten, in het bijzonder de Overeenkomst van Parijs, en contractuele betrekkingen met de Unie, in het bijzonder associatieovereenkomsten, partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomsten en handelsovereenkomsten, en neemt die op in de geregelde politieke dialoog met deze partnerlanden.

6.   De samenwerking tussen de Unie en de lidstaten, enerzijds, en de partnerlanden, anderzijds, wordt gebaseerd op, en bevordert, voor zover toepasselijk, de beginselen inzake doeltreffendheid van ontwikkelingshulp, in alle samenwerkingsvormen, te weten eigen verantwoordelijkheid van partnerlanden voor de ontwikkelingsprioriteiten, resultaatgerichtheid, inclusieve ontwikkelingspartnerschappen, transparantie en wederzijdse verantwoordingsplicht. De Unie bevordert doeltreffende en efficiënte beschikbaarstelling en gebruik van middelen.

In overeenstemming met het beginsel van inclusief partnerschap en transparantie zorgt de Commissie er waar passend voor dat de relevante belanghebbenden van de partnerlanden, met inbegrip van maatschappelijke organisaties en lokale overheden, terdege worden geraadpleegd en op tijd toegang hebben tot relevante informatie, zodat zij adequaat worden betrokken en een zinvolle rol kunnen spelen bij de opzet, uitvoering en daarmee verband houdende monitoring van programma’s. Waar passend zorgt de Commissie er ook voor dat er een intensieve dialoog wordt gevoerd met de particuliere sector.

In overeenstemming met het beginsel van eigen inbreng geeft de Commissie, waar passend, de voorkeur aan instellingen en systemen van de partnerlanden voor de uitvoering van programma’s.

7.   Om de complementariteit en de doeltreffendheid van hun optreden en initiatieven te bevorderen, zorgen de Unie en de lidstaten voor de coördinatie van hun beleid en plegen zij geregeld overleg over hun steunprogramma’s, ook in internationale organisaties en tijdens internationale conferenties.

De Unie en de lidstaten coördineren hun respectieve steunprogramma’s teneinde de doeltreffendheid en efficiëntie ervan te verhogen.

De Unie bevordert inclusiviteit bij de uitvoering van het instrument en in de samenwerking met de lidstaten om zo een maximale toegevoegde waarde te krijgen, rekening houdend met ervaring en capaciteit, waardoor de gedeelde belangen, waarden en gemeenschappelijke doelstellingen worden versterkt. De Unie bevordert de uitwisseling van beste praktijken en kennis tussen de organen en deskundigen van de lidstaten.

8.   In de programma’s en acties in het kader van het instrument worden de strijd tegen de klimaatverandering, de bescherming van het milieu, mensenrechten, democratie, gendergelijkheid en, waar nodig, de beperking van het risico op rampen geïntegreerd en wordt aandacht besteed aan de onderlinge verbanden tussen de duurzameontwikkelingsdoelstellingen, om geïntegreerde maatregelen te bevorderen die wederzijdse voordelen kunnen opleveren en waarmee meerdere doelstellingen op coherente wijze kunnen worden verwezenlijkt. Die programma’s en acties zijn gebaseerd op een allesomvattende multidisciplinaire analyse van de context, de capaciteiten, de risico’s en de kwetsbaarheden, met een geïntegreerde aanpak op het gebied van weerbaarheid en conflictsensitiviteit, waarbij rekening wordt gehouden met conflictpreventie en vredesopbouw. De leidende beginselen van die programma’s zijn “berokken geen schade” en “niemand mag aan zijn lot worden overgelaten”.

9.   Het instrument bevordert het gebruik van digitalisering als een krachtige katalysator voor duurzame ontwikkeling en inclusieve groei.

10.   Met de partners wordt gestreefd naar een meer gecoördineerde, holistische en gestructureerde aanpak van migratie, waarbij rekening wordt gehouden met het belang van het aanpakken van de grondoorzaken van irreguliere migratie en gedwongen ontheemding. Daarbij wordt gestreefd naar maximale synergie en worden brede partnerschappen tot stand gebracht, met bijzondere aandacht voor landen van herkomst en doorreis. Die aanpak combineert alle passende instrumenten en het noodzakelijke hefboomeffect door middel van een flexibele incitatieve aanpak met, waar passend in dat verband, mogelijke wijzigingen in de toewijzing van middelen in verband met migratie overeenkomstig de programmeringsbeginselen van het instrument. Daarbij wordt rekening gehouden met doeltreffende samenwerking en uitvoering van Unieovereenkomsten en -dialogen over migratie. Die acties worden uitgevoerd met volledige inachtneming van het internationaal recht, waaronder het internationale mensenrechten en vluchtelingenrecht, en van de bevoegdheden van de Unie en van de lidstaten. De doeltreffendheid van die aanpak wordt jaarlijks of zoals nodig beoordeeld. Migratiegerelateerde acties op grond van het instrument worden uitgevoerd ter ondersteuning van de doelstellingen van het migratiebeleid van de Unie door middel van een flexibel financieringsmechanisme.

11.   De Commissie zorgt ervoor dat acties die uit hoofde van het instrument worden vastgesteld met betrekking tot het bestrijden van terrorisme en georganiseerde criminaliteit, cyberbeveiliging en de strijd tegen cybercriminaliteit, en capaciteitsopbouw van militaire actoren ter ondersteuning van ontwikkeling en veiligheid voor ontwikkeling, worden uitgevoerd in overeenstemming met het internationaal recht, waaronder het internationale mensenrechten- en humanitair recht. Daartoe stelt de Commissie een passend kader voor risicobeoordeling en -monitoring op. In dat kader stelt de Commissie operationele richtsnoeren op om ervoor te zorgen dat bij het opzet en de uitvoering van die acties rekening wordt gehouden met de mensenrechten.

Dergelijke acties worden gebaseerd op periodieke solide conflictanalyses om te zorgen voor conflictsensitiviteit en om een hervorming van de veiligheidssector door te voeren die bijdraagt tot democratisch bestuur, verantwoordingsplicht en menselijke veiligheid, inclusief voordelen voor de plaatselijke bevolking. Die maatregelen worden waar relevant ingebed in de context van steun op langere termijn met het oog op het hervormen van de veiligheidssector.

12.   De Commissie houdt het Europees Parlement en de Raad regelmatig op de hoogte en wisselt, op initiatief van ongeacht welke van die drie instellingen, van gedachten met hen, onder meer over de op stimulansen gebaseerde aanpak die inspeelt op prestaties op sleutelgebieden, bedoeld in artikel 20. Het Europees Parlement kan regelmatig met de Commissie van gedachten wisselen over zijn eigen bijstandsprogramma’s, onder meer over capaciteitsopbouw, met inbegrip van bemiddeling en dialoog, en verkiezingswaarneming.

13.   De Commissie wisselt geregeld informatie uit met het maatschappelijk middenveld.

14.   De Commissie ontwikkelt en hanteert zo nodig kaders voor risicobeheer, die een beoordeling en risicobeperkende maatregelen omvatten.

15.   De Uniefinanciering uit hoofde van het instrument wordt niet gebruikt ter financiering van de aanschaf van wapens of munitie of van operaties die gevolgen hebben op militair of defensiegebied.

1.   Om duurzame ontwikkeling te bewerkstelligen, hetgeen stabiele, vreedzame en inclusieve samenlevingen vereist, kan de Uniebijstand in het kader van het instrument in de in lid 3 beschreven uitzonderlijke omstandigheden worden gebruikt in de context van een bredere hervorming van de veiligheidssector of voor capaciteitsopbouw van militaire actoren in partnerlanden, om ontwikkelingsactiviteiten te kunnen uitvoeren en de nodige veiligheid daarvoor te creëren.

2.   De steun op grond van dit artikel kan met name betrekking hebben op programma’s voor capaciteitsopbouw ter ondersteuning van ontwikkeling en veiligheid voor ontwikkeling, waaronder opleiding, begeleiding en advies, alsmede levering van uitrusting, verbetering van infrastructuur en rechtstreeks met die steun verband houdende diensten.

3.   Steun op grond van dit artikel wordt alleen verstrekt:

4.   De Uniebijstand op grond van dit artikel wordt niet gebruikt voor de financiering van capaciteitsopbouw van militaire actoren voor andere doeleinden dan activiteiten in verband met ontwikkeling en veiligheid voor ontwikkeling. Die steun wordt met name niet gebruikt voor de financiering van:

5.   Bij het opzetten en uitvoeren van maatregelen op grond van dit artikel bevordert de Commissie eigen verantwoordelijkheid van het partnerland. De Commissie ontwikkelt ook de noodzakelijke elementen en goede praktijken voor duurzaamheid en aflegging van verantwoording op middellange en lange termijn en bevordert de rechtsstaat en gevestigde beginselen van internationaal recht.

1.   Om de doelstellingen van het instrument te verwezenlijken, worden de geografische programma’s gebaseerd op de volgende samenwerkingsgebieden:

2.   Nadere gegevens over elk van de in lid 1 genoemde samenwerkingsgebieden staan in bijlage II.

1.   Om de doelstellingen van het instrument te verwezenlijken, hebben de thematische programma’s betrekking op de volgende actiegebieden:

2.   Nadere gegevens over elk van de in lid 1 genoemde samenwerkingsgebieden staan in bijlage III.

1.   Samenwerking en acties in het kader van het instrument worden geprogrammeerd, behalve acties voor snelle respons als bedoeld in artikel 4, lid 4.

2.   Op basis van artikel 7 geschiedt de programmering in het kader van het instrument op basis van het volgende:

Het Europees Parlement en de Raad worden in kennis gesteld van het resultaat van het in de eerste alinea, punten c) en d), beoogde overleg.

3.   De programmeringsdocumenten zijn resultaatgericht en bevatten waar mogelijk duidelijke streefdoelen en indicatoren. De indicatoren zijn waar passend gebaseerd op internationaal overeengekomen streefdoelen en indicatoren, in het bijzonder die welke ten behoeve van de duurzameontwikkelingsdoelstellingen zijn vastgelegd, evenals op nationale resultatenkaders, teneinde de Uniebijdrage aan de resultaten te beoordelen en te communiceren wat betreft de opbrengsten, uitkomsten en effecten ervan.

1.   De programmering van geografische programma’s wordt gebaseerd op de volgende beginselen:

2.   De programmering van geografische programma’s biedt een specifiek kader op maat voor samenwerking op basis van:

3.   De meest behoeftige landen, met name de minst ontwikkelde landen, lage-inkomenslanden en landen in een crisis- of postcrisissituatie, dan wel zwakke en kwetsbare situatie, met inbegrip van kleine insulaire ontwikkelingslanden en niet aan zee gelegen ontwikkelingslanden, krijgen prioriteit bij de toewijzing van middelen.

4.   Daarnaast richt de Unie zich op de specifieke uitdagingen van middeninkomenslanden en in het bijzonder landen die de status van lager inkomen ontgroeien.

5.   De samenwerking met geïndustrialiseerde landen richt zich op het bevorderen van de belangen van de Unie en wederzijdse belangen en waarden, evenals gemeenschappelijk overeengekomen doelstellingen en multilaterale betrekkingen.

6.   Het instrument draagt bij aan acties in het kader van Verordening (EU) 2021/… (8). Op basis van deze verordening wordt één programmeringsdocument voor een periode van zeven jaar opgesteld waarbij ook middelen uit de IPA III-verordening worden betrokken. Op het gebruik van die middelen is Verordening (EU) 2021/… (8) van toepassing.

1.   Het instrument wordt voor geografische programma’s uitgevoerd door middel van meerjarige indicatieve landenprogramma’s en meerlandenprogramma’s.

2.   In meerjarige indicatieve programma’s worden de prioritaire terreinen beschreven die voor Uniefinanciering zijn geselecteerd, alsmede de specifieke doelstellingen, de verwachte resultaten, duidelijke en specifieke prestatie-indicatoren en de indicatieve financiële toewijzingen, zowel in totaal als per prioritair terrein, en waar dat van toepassing is, de uitvoeringsmethoden.

3.   De meerjarige indicatieve programma’s worden opgesteld op basis van:

4.   Om het effect van collectieve samenwerking van de Unie te vergroten, worden de programmeringsdocumenten van de Unie en de lidstaten zoveel mogelijk vervangen door een gezamenlijk programmeringsdocument. Het meerjarige indicatieve programma van de Unie wordt echter slechts vervangen door een dergelijk gezamenlijk programmeringsdocument mits het is goedgekeurd in de op grond van artikel 16 vastgestelde uitvoeringshandeling, in overeenstemming is met de artikelen 12 en 13, de in lid 2 van dit artikel vermelde elementen bevat en daarin de taakverdeling tussen de Unie en de lidstaten is vastgesteld.

1.   Het instrument wordt voor thematische programma’s uitgevoerd door middel van meerjarige indicatieve programma’s.

2.   In meerjarige indicatieve programma’s voor thematische programma’s wordt de strategie van de Unie beschreven, alsmede de prioritaire terreinen die voor Uniefinanciering in aanmerking komen, de specifieke doelstellingen, de verwachte resultaten, duidelijke en specifieke prestatie-indicatoren, de internationale situatie en de activiteiten van de belangrijkste partners voor het betrokken thema.

Indien van toepassing worden middelen en prioritaire acties voor deelname aan mondiale initiatieven vastgelegd.

3.   De meerjarige indicatieve programma’s voor thematische programma’s vermelden de indicatieve financiële toewijzing, zowel in totaal, per samenwerkingsgebied als per prioriteit. De indicatieve financiële toewijzing kan worden opgegeven in de vorm van een minimum- en een maximumbedrag.

1.   De in de artikelen 14 en 15 bedoelde meerjarige indicatieve programma’s worden door de Commissie vastgesteld door middel van uitvoeringshandelingen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 45, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld. Die procedure is tevens van toepassing op de in de leden 3 en 4 van dit artikel bedoelde toetsingen die tot een significante inhoudelijke wijziging van het meerjarige indicatieve programma leiden.

2.   Bij de vaststelling van gezamenlijke meerjarige programmeringsdocumenten als bedoeld in artikel 14, is het Commissiebesluit alleen van toepassing op de Uniebijdrage aan het gezamenlijke meerjarige programmeringsdocument.

3.   Meerjarige indicatieve programma’s voor geografische programma’s worden naar aanleiding van de in artikel 42, lid 2, bedoelde tussentijdse evaluatie en zo nodig op ad-hocbasis getoetst met het oog op een doeltreffende uitvoering, met name bij materiële veranderingen in het in artikel 7 bedoelde beleidskader of naar aanleiding van een crisis- of postcrisissituatie.

4.   Meerjarige indicatieve programma’s voor thematische programma’s worden naar aanleiding van de in artikel 42, lid 2, bedoelde tussentijdse evaluatie en zo nodig op ad-hocbasis getoetst met het oog op een doeltreffende uitvoering, met name bij materiële veranderingen in het in artikel 7 bedoelde beleidskader.

5.   Om terdege gemotiveerde dwingende redenen van urgentie, zoals bij crises of onmiddellijke bedreigingen voor de democratie, de rechtsstaat, de mensenrechten of de fundamentele vrijheden, kan de Commissie de in de artikelen 14 en 15 bedoelde meerjarige indicatieve programma’s wijzigen door middel van uitvoeringshandelingen. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld overeenkomstig de in artikel 45, lid 4, bedoelde urgentieprocedure.

1.   Het in artikel 6, lid 3, genoemde bedrag wordt gebruikt waar dat het meest nodig is en terdege is gemotiveerd, onder meer:

2.   Het gebruik van die middelen wordt bepaald overeenkomstig de procedures die zijn vastgelegd in de artikelen 16 en 25.

1.   Voor de in bijlage I vermelde partnerlanden en -gebieden worden de prioritaire gebieden voor Uniefinanciering vooral geselecteerd uit die uit de associatie-, partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomsten, de gezamenlijk overeengekomen associatieagenda’s en partnerschapsprioriteiten of andere relevante bestaande en toekomstige documenten als bedoeld in artikel 14, lid 3, punt c), die gezamenlijk tussen de Unie en de partnerlanden in bilaterale of multilaterale vorm zijn of worden overeengekomen, mede, naargelang het geval, binnen het Oostelijk Partnerschap en de zuidelijke dimensie van het Europees nabuurschapsbeleid, overeenkomstig de in artikel 18 vastgelegde specifieke doelstellingen en de in bijlage II vastgelegde samenwerkingsgebieden voor de geografische programma’s.

2.   In afwijking van artikel 13, leden 2 en 3, wordt Uniesteun in het kader van geografische programma’s in de nabuurschapsregio gedifferentieerd qua vorm en bedragen, rekening houdend met onderstaande elementen met betrekking tot het partnerland:

3.   De in lid 2 van dit artikel bedoelde Uniesteun wordt verwerkt in de in artikel 14 bedoelde programmeringsdocumenten voor de geografische programma’s.

1.   Indicatief 10 % van de in artikel 6, lid 2, punt a), eerste streepje, genoemde financiële middelen ter aanvulling van de indicatieve financiële toewijzingen per land bedoeld in artikel 14, wordt toegewezen aan de in bijlage I vermelde partnerlanden en -gebieden als stimulans voor het doorvoeren van hervormingen. Die toewijzingen worden vastgesteld op basis van hun prestaties en vorderingen op het gebied van democratie, goed bestuur en de rechtsstaat, met inbegrip van samenwerking met het maatschappelijk middenveld, mensenrechten, met inbegrip van gendergelijkheid, samenwerking op het gebied van migratie, economisch bestuur en hervormingen, met name de gezamenlijk overeengekomen hervormingen. De vorderingen van de partnerlanden worden regelmatig beoordeeld, in het bijzonder door middel van voortgangsverslagen waarin tendensen ten opzichte van voorgaande jaren worden opgenomen.

2.   Lid 1 is niet van toepassing op steun voor het maatschappelijk middenveld, conflictpreventie en vredesopbouw, interpersoonlijke contacten, waaronder samenwerking tussen lokale overheden, steun voor een betere eerbiediging van de mensenrechten en crisisgerelateerde steunmaatregelen. In geval van ernstige of blijvende achteruitgang van de democratie, de mensenrechten of de rechtsstaat, of een verhoogd risico op conflict, wordt de steun voor die acties waar mogelijk en passend verhoogd.

1.   Grensoverschrijdende samenwerking als omschreven in artikel 2, eerste alinea, punt 5), heeft betrekking op samenwerking langs aangrenzende land- en zeebuitengrenzen, op transnationale samenwerking in grotere transnationale gebieden of rond zeebekkens en op interregionale samenwerking.

2.   De nabuurschapsregio draagt bij aan programma’s voor grensoverschrijdende samenwerking als bedoeld in lid 1, die worden medegefinancierd door het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling in het kader van de Interreg-verordening. Maximaal 5 % van de financiële middelen voor de nabuurschapsregio wordt indicatief toegewezen ter ondersteuning van die programma’s.

3.   Bijdragen aan programma’s voor grensoverschrijdende samenwerking worden vastgesteld en gebruikt op grond van artikel 10, lid 3, van de Interreg-verordening.

4.   Het medefinancieringspercentage van de Unie bedraagt niet meer dan 90 % van de subsidiabele uitgaven van een programma voor grensoverschrijdende samenwerking.

5.   Voorfinanciering voor programma’s voor grensoverschrijdende samenwerking kan het in artikel 51 van de Interreg-verordening bedoelde percentage overschrijden. Op verzoek van de beheerautoriteit kan het voorfinancieringspercentage voor elk begrotingsjaar oplopen tot 80 % van de jaarlijkse vastleggingen voor het programma.

6.   Er wordt een meerjarig strategiedocument voor grensoverschrijdende samenwerking met de in artikel 14, lid 2, van deze verordening bedoelde elementen vastgesteld overeenkomstig artikel 10, lid 1, van de Interreg-verordening.

7.   Indien programma’s voor grensoverschrijdende samenwerking overeenkomstig artikel 12 van de Interreg-verordening worden beëindigd, kan steun uit de financiële middelen voor de nabuurschapsregio die voor het beëindigde programma was gepland en nog beschikbaar is, in hoofdzaak worden gebruikt voor de financiering van andere programma’s voor grensoverschrijdende samenwerking of andere activiteiten uit hoofde van die financiële middelen, naargelang het geval.

1.   De Commissie keurt jaarlijkse of meerjarige actieplannen en maatregelen goed. De maatregelen kunnen de vorm aannemen van afzonderlijke maatregelen, bijzondere maatregelen, ondersteunende maatregelen of buitengewone steunmaatregelen. In de actieplannen en maatregelen wordt rekening gehouden met de specifieke context en worden voor elke actie de nagestreefde doelstellingen, de verwachte resultaten en hoofdactiviteiten, de methoden van uitvoering, monitoring en evaluatie, alsmede de begroting en eventuele bijbehorende ondersteunende uitgaven gespecificeerd.

2.   Actieplannen worden gebaseerd op programmeringsdocumenten, met uitzondering van de gevallen bedoeld in de leden 5 en 6. Actieplannen worden tijdig op inclusieve en transparante wijze opgesteld. Waar mogelijk worden actieplannen gezamenlijk met de lidstaten in het kader van betere samenwerking besproken.

3.   Indien nodig kan een actie, vóór of na de vaststelling van actieplannen, als afzonderlijke maatregel worden vastgesteld. Afzonderlijke maatregelen worden gebaseerd op programmeringsdocumenten, met uitzondering van de in lid 5 bedoelde gevallen en in andere terdege gemotiveerde gevallen.

4.   In geval van onvoorziene behoeften of omstandigheden, en wanneer financiering uit passender bronnen niet mogelijk is, kan de Commissie bijzondere maatregelen vaststellen waarin niet is voorzien in de programmeringsdocumenten.

5.   Jaarlijkse of meerjarige actieplannen en afzonderlijke maatregelen kunnen worden gebruikt voor de uitvoering van acties voor snelle respons als bedoeld in artikel 4, lid 4, punten b) en c).

6.   De Commissie kan buitengewone steunmaatregelen vaststellen voor acties voor snelle respons, als bedoeld in artikel 4, lid 4, punt a).

Een buitengewone steunmaatregel kan een duur van maximaal 18 maanden hebben, die maximaal twee maal met een periode van maximaal zes maanden kan worden verlengd, tot een maximale duur van 30 maanden, indien de uitvoering ervan stuit op objectieve, onvoorziene hindernissen, mits het aan de maatregel verbonden financiële bedrag niet hoger wordt.

In geval van langdurige crises of conflicten kan de Commissie een tweede buitengewone steunmaatregel vaststellen voor de duur van maximaal 18 maanden. In terdege gemotiveerde gevallen kunnen er verdere maatregelen worden aangenomen indien de continuïteit van het optreden van de Unie van essentieel belang is en niet door andere middelen kan worden verzekerd.

1.   Uniefinanciering kan dienen ter dekking van uitgaven voor de uitvoering van het instrument en voor de verwezenlijking van de doelstellingen ervan, waaronder administratieve ondersteuning in verband met activiteiten inzake voorbereiding, follow-up, monitoring, controle, audit en evaluatie die noodzakelijk zijn voor de uitvoering, alsmede van uitgaven bij de centrale diensten en bij de delegaties van de Unie voor de administratieve en coördinerende ondersteuning die nodig is voor het instrument en voor het beheer van in het kader van het instrument gefinancierde verrichtingen, met inbegrip van informatie- en communicatie-acties en institutionele informatietechnologiesystemen.

2.   Indien er geen ondersteunende uitgaven zijn opgenomen in de in artikel 23 bedoelde actieplannen of maatregelen, stelt de Commissie, indien van toepassing, ondersteunende maatregelen vast. Uniefinanciering in het kader van ondersteunende maatregelen kan betrekking hebben op:

1.   Actieplannen en maatregelen worden door middel van uitvoeringshandelingen vastgesteld. Die uitvoeringshandelingen worden overeenkomstig de in artikel 45, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

2.   De in lid 1 bedoelde procedure is niet vereist voor:

Voor meerjarige actieplannen en maatregelen gelden de in lid 2, eerste alinea, punten a), b) en c), en punt d), iv), genoemde drempels op jaarbasis.

De op grond van dit lid vastgestelde actieplannen en maatregelen, met uitzondering van buitengewone steunmaatregelen, en technische wijzigingen worden binnen één maand na de vaststelling ervan aan het Europees Parlement en de lidstaten meegedeeld via het in artikel 45 bedoelde bevoegde comité.

3.   Alvorens een buitengewone steunmaatregel ten belope van maximaal 20 000 000 EUR vast te stellen of te verlengen, brengt de Commissie het Europees Parlement en de Raad op de hoogte van aard en doel van die maatregel en het voorgenomen bedrag. De Commissie stelt het Europees Parlement en de Raad tevens op de hoogte voordat zij aanzienlijke inhoudelijke wijzigingen aanbrengt in reeds vastgestelde buitengewone steunmaatregelen. Omwille van de samenhang van het externe optreden van de Unie houdt de Commissie bij de planning en de uitvoering van die maatregelen rekening met de beleidsaanpak ter zake.

4.   Indien dat om terdege gemotiveerde dwingende redenen van urgentie, zoals crises, met inbegrip van natuurrampen of door de mens veroorzaakte rampen, onmiddellijke bedreigingen voor de democratie, de rechtsstaat, de mensenrechten of de fundamentele vrijheden, vereist is, kan de Commissie actieplannen en maatregelen of wijzigingen van de bestaande actieplannen en maatregelen vaststellen in de vorm van onmiddellijk toepasselijke uitvoeringshandelingen overeenkomstig de in artikel 45, lid 4, bedoelde procedure.

5.   Op actieniveau vindt een adequaat milieuonderzoek plaats, onder meer wat betreft het effect op klimaatverandering en biodiversiteit, overeenkomstig de toepasselijke wetgevingshandelingen van de Unie, waaronder Richtlijn 2011/92/EU van het Europees Parlement en de Raad (42) en Richtlijn 85/337/EEG van de Raad (43), waar nodig met inbegrip van een milieueffectbeoordeling, onder meer wat betreft het effect op klimaatverandering, ecosystemen en biodiversiteit, voor milieugevoelige acties, in het bijzonder voor belangrijke nieuwe infrastructuur.

Andere adequate beoordelingen vooraf die in verhouding staan tot de doelstellingen en de bedragen van de beoogde acties en maatregelen worden verricht ter bepaling van de mogelijke gevolgen en risico’s van die acties en maatregelen met betrekking tot de mensenrechten, de toegang tot natuurlijke hulpbronnen als grond, en sociale normen, onder meer in de vorm van effectbeoordelingen voor belangrijke acties en maatregelen die naar verwachting een significant effect op die gebieden zullen hebben.

Waar dat relevant is, wordt bij de uitvoering van sectorale programma’s gebruikgemaakt van strategische milieubeoordelingen, mede wat betreft het effect op klimaatverandering. De betrokkenheid van belanghebbenden bij de milieubeoordelingen en publieke toegang tot de resultaten van die beoordelingen wordt verzekerd.

1.   Zoals bepaald in het Financieel Reglement voert de Commissie de financiering in het kader van het instrument uit, hetzij direct door de Commissie, via delegaties van de Unie of via uitvoerende agentschappen, hetzij indirect via een van de in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement genoemde entiteiten.

2.   De financiering in het kader van het instrument mag ook worden verstrekt in de vorm van bijdragen aan internationale, regionale of nationale fondsen, zoals die welke zijn ingesteld of worden beheerd door de EIB, lidstaten, partnerlanden en -regio’s, internationale organisaties of andere donoren.

3.   De entiteiten die worden genoemd in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement en artikel 35, lid 4, van deze verordening vervullen jaarlijks hun verslagleggingsverplichtingen in het kader van artikel 155 van het Financieel Reglement. De verslagleggingsvereisten voor elk van die entiteiten worden vastgelegd in de kaderovereenkomst inzake financieel partnerschap, de bijdrageovereenkomst, de overeenkomst inzake begrotingsgaranties of de financieringsovereenkomst.

4.   In het kader van het instrument gefinancierde acties kunnen worden uitgevoerd door middel van parallelle of gezamenlijke medefinanciering.

5.   Bij parallelle medefinanciering wordt een actie in meerdere, duidelijk te onderscheiden componenten opgedeeld, die elk worden gefinancierd door de verschillende partners die de medefinanciering verstrekken, en wel zo dat de eindbestemming van de financiering altijd traceerbaar is en duplicering van financiering wordt voorkomen.

6.   Bij gezamenlijke medefinanciering worden de totale kosten van een actie verdeeld over de partners die de medefinanciering verstrekken en worden de middelen zodanig gemeenschappelijk ingebracht dat het niet langer mogelijk is de financieringsbron van een specifieke activiteit in het kader van de actie na te gaan.

7.   Samenwerking tussen de Unie en haar partners kan bijvoorbeeld de volgende vormen aannemen:

1.   De financiering door de Unie kan worden verstrekt door middel van de financieringsvormen waarin het Financieel Reglement voorziet, en met name:

2.   Wanneer de Commissie werkt met belanghebbenden van partnerlanden zoals maatschappelijke organisaties en lokale overheden, houdt zij rekening met hun specifieke kenmerken, waaronder hun behoeften en de relevante context, bij het bepalen van nadere regelingen voor de financiering, het type bijdrage, de toekenningsregelingen en de administratieve bepalingen voor het beheer van subsidies, om een zo breed mogelijk spectrum van belanghebbenden te bereiken en hen zo goed mogelijk te helpen. Specifieke regelingen worden overeenkomstig het Financieel Reglement gestimuleerd, zoals partnerschapsovereenkomsten, toestemming voor financiële steun aan derden, rechtstreekse gunning of voor een beperkte doelgroep bestemde oproepen tot het indienen van voorstellen, of vaste bedragen, eenheidskosten en financiering op basis van een vast percentage, alsmede financiering die niet gekoppeld is aan kosten als beoogd in artikel 125, lid 1, van het Financieel Reglement.

3.   Naast de gevallen als bedoeld in artikel 195 van het Financieel Reglement, mag de procedure voor rechtstreekse gunning worden gebruikt voor:

Begrotingssteun, onder meer door middel van prestatiecontracten voor sectorale hervormingen, wordt gebaseerd op eigen inbreng van een land, wederzijdse verantwoordingsplicht en inzet van de partnerlanden voor universele waarden, democratie, mensenrechten en de rechtsstaat, waarbij rekening wordt gehouden met hun prestaties en vorderingen, en is gericht op het versterken van de partnerschappen tussen de Unie en de partnerlanden. Die steun heeft onder meer betrekking op versterkte beleidsdialoog, capaciteitsopbouw en beter bestuur, in aanvulling op de inspanningen van de partners om meer inkomsten te innen en middelen beter te besteden ter ondersteuning van een duurzame en inclusieve groei en het scheppen van waardige werkgelegenheid, ook voor jongeren, het uitbannen van armoede, het verkleinen van ongelijkheid en het tot stand brengen en consolideren van democratieën en vreedzame samenlevingen. Begrotingssteun draagt ook bij tot gendergelijkheid.

Elk besluit om begrotingssteun te verstrekken, wordt gebaseerd op door de Unie overeengekomen beleidslijnen inzake begrotingssteun, een duidelijke reeks subsidiabiliteitscriteria en een zorgvuldige beoordeling van de risico’s en voordelen.

4.   Begrotingssteun wordt zodanig gedifferentieerd dat beter kan worden ingespeeld op de politieke, economische, sociale en ecologische context van het partnerland, waarbij rekening wordt gehouden met kwetsbare situaties.

Wanneer begrotingssteun overeenkomstig artikel 236 van het Financieel Reglement wordt verleend, bepaalt en monitort de Commissie duidelijke criteria met betrekking tot de voorwaarden voor de begrotingssteun, zoals vorderingen op het gebied van hervormingen en transparantie, en ondersteunt zij de ontwikkeling van parlementaire controle, nationale auditcapaciteit en verbeterde transparantie van en publieke toegang tot informatie.

5.   De uitbetaling van begrotingssteun geschiedt op basis van indicatoren waaruit blijkt dat voldoende vooruitgang wordt geboekt bij het verwezenlijken van de met het partnerland overeengekomen doelstellingen.

6.   Overeenkomstig artikel 193, lid 2, tweede alinea, punt a), van het Financieel Reglement kunnen in het kader van het instrument ondersteunde activiteiten en de daarmee gemoeide kosten die zijn gedaan in 2021 in terdege gemotiveerde in het financieringsbesluit bepaalde gevallen, als subsidiabel worden beschouwd vanaf 1 januari 2021, zelfs indien ze vóór de indiening van de subsidieaanvraag zijn uitgevoerd en gemaakt.

7.   Financieringsinstrumenten, begrotingsgaranties en blendingverrichtingen in het kader van het instrument worden uitgevoerd overeenkomstig de in artikel 209, lid 1, van het Financieel Reglement vastgelegde beginselen en, waar mogelijk onder leiding van de EIB, een multilaterale Europese financieringsinstelling, zoals de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling, of een bilaterale Europese financieringsinstelling, zoals ontwikkelingsbanken, eventueel in combinatie met aanvullende andere vormen van financiële steun, zowel van lidstaten als derde partijen.

Bijdragen aan financieringsinstrumenten in het kader van het instrument kunnen worden geleverd door de lidstaten en door elke entiteit als bedoeld in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement.

8.   De in lid 7 bedoelde financieringsinstrumenten kunnen ten behoeve van uitvoering en rapportage in faciliteiten worden samengevoegd.

9.   De financiering door de Unie leidt niet tot de instelling van specifieke belastingen, rechten of heffingen noch tot de inning daarvan.

10.   Belastingen, rechten en heffingen die worden opgelegd door de partnerlanden, kunnen in aanmerking komen voor financiering in het kader van het instrument.

1.   De deelname aan procedures voor de gunning van aanbestedingen of de toekenning van subsidies en prijzen voor acties die worden gefinancierd op grond van de geografische programma’s en in het kader van de thematische programma’s “maatschappelijk middenveld” en “mondiale uitdagingen”, staan open voor internationale organisaties en alle andere juridische entiteiten, waaronder maatschappelijke organisaties, die onderdaan zijn van, en, in het geval van rechtspersonen, ook daadwerkelijk gevestigd zijn in, de volgende landen of gebieden:

2.   Onverminderd de beperkingen die inherent zijn aan de aard en de doelstellingen van de actie, staat de deelname aan procedures voor de gunning van aanbestedingen of de toekenning van subsidies en prijzen voor acties die worden gefinancierd in het kader van de thematische programma’s “mensenrechten en democratie” en “vrede, stabiliteit en conflictpreventie”, alsmede aan acties voor snelle respons, zonder beperkingen open.

3.   Leveringen en materialen die worden gefinancierd in het kader van het instrument, mogen afkomstig zijn uit eender welk land.

4.   De regels inzake het voor deelname in aanmerking komen van dit artikel zijn niet van toepassing op en leiden niet tot nationaliteitsbeperkingen voor natuurlijke personen die bij een voor deelname in aanmerking komende contractant of, in voorkomend geval, subcontractant in dienst zijn of anderszins door deze wettig zijn aangeworven.

5.   Op acties die gezamenlijk worden medegefinancierd door een entiteit, of uitgevoerd in direct of indirect beheer met entiteiten als bedoeld in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), ii) tot en met viii), van het Financieel Reglement, zijn tevens de regels inzake het voor deelname in aanmerking komen voor die entiteiten van toepassing.

6.   Indien donoren financiering verstrekken aan een door de Commissie opgericht trustfonds of via externe bestemmingsontvangsten, zijn de regels inzake het voor deelname in aanmerking komen van de oprichtingsakte van het trustfonds of, in het geval van externe bestemmingsontvangsten, van de overeenkomst met de donor van toepassing.

7.   In het geval van acties die worden gefinancierd in het kader van het instrument en een ander programma van de Unie, worden alle entiteiten die in aanmerking komen in het kader van een van die programma’s van de Unie als subsidiabel beschouwd.

8.   In het geval van meerlandenacties kunnen juridische entiteiten die onderdaan zijn van, dan wel, in het geval van rechtspersonen, ook daadwerkelijk gevestigd zijn in, de landen en gebieden van de actie, als subsidiabel worden beschouwd.

9.   De regels inzake het voor deelname in aanmerking komen van dit artikel kunnen worden beperkt ten aanzien van nationaliteit, geografische locatie of aard van de aanvrager, indien die beperkingen vereist zijn vanwege de specifieke aard en de doelstellingen van de actie en voor zover zij noodzakelijk zijn voor een doeltreffende uitvoering.

10.   Inschrijvers, aanvragers en gegadigden uit niet in aanmerking komende landen kunnen worden aanvaard in geval van urgentie of niet-beschikbaarheid van diensten op de markt van de betrokken landen of gebieden, of in andere naar behoren gemotiveerde gevallen waarin de toepassing van de regels inzake het voor deelname in aanmerking komen de uitvoering van een actie onmogelijk of uiterst moeilijk zou maken.

11.   Om de lokale capaciteit en lokale markten en aankopen te bevorderen, wordt voorrang gegeven aan lokale en regionale contractanten indien het Financieel Reglement voorziet in gunning op basis van één offerte. In alle andere gevallen wordt de deelname van lokale en regionale contractanten bevorderd in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van het Financieel Reglement. Duurzaamheids- en zorgvuldigheidscriteria worden bevorderd.

12.   In het kader van het thematische programma “mensenrechten en democratie” komen entiteiten die niet vallen onder de definitie van “juridische entiteit” in artikel 2, eerste alinea, punt 6), in aanmerking wanneer dat ten behoeve van de actiegebieden van dit programma noodzakelijk is.

1.   In aanvulling op artikel 12, lid 4, van het Financieel Reglement worden ongebruikte vastleggings- en betalingskredieten in het kader van het instrument automatisch overgedragen en kunnen zij worden vastgelegd respectievelijk gebruikt tot en met 31 december van het volgende begrotingsjaar. Het overgedragen bedrag wordt in het volgende begrotingsjaar als eerste gebruikt.

De Commissie stelt het Europees Parlement en de Raad in kennis van overgedragen vastleggingskredieten overeenkomstig artikel 12, lid 6, van het Financieel Reglement.

2.   Naast de regels van artikel 15 van het Financieel Reglement over de wederopvoering van kredieten worden vastleggingskredieten die overeenkomen met het bedrag van vrijmakingen die zijn verricht wegens gehele of gedeeltelijke niet-uitvoering van een actie in het kader van het instrument, wederopgevoerd ten gunste van het oorspronkelijke begrotingsonderdeel.

3.   Vastleggingen in de begroting voor acties waarvan de uitvoering zich over meer dan één begrotingsjaar uitstrekt, kunnen over verschillende jaren in jaarlijkse tranches worden opgedeeld, in overeenstemming met artikel 112, lid 2, van het Financieel Reglement.

Artikel 114, lid 2, derde alinea, van het Financieel Reglement is niet van toepassing op de in de eerste alinea van dit lid bedoelde meerjarige acties. De Commissie maakt ambtshalve elk onderdeel van een vastlegging in de begroting vrij voor een actie door die op 31 december van het vijfde jaar volgend op dat van de vastlegging niet is gebruikt voor voorfinanciering of tussentijdse betalingen, of waarvoor geen gecertificeerde uitgavenstaat of betalingsverzoek is ingediend.

Lid 2 is tevens van toepassing op jaarlijkse tranches.

4.   In afwijking van artikel 209, lid 3, van het Financieel Reglement worden terugbetalingen, door een financieringsinstrument gegenereerde inkomsten en begrotingsgaranties toegewezen aan het oorspronkelijke begrotingsonderdeel als interne bestemmingsontvangsten, na aftrek van beheerskosten en vergoedingen. De Commissie verricht om de vijf jaar een analyse van de bijdrage die de bestaande financieringsinstrumenten hebben geleverd tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de Unie, alsmede van de doeltreffendheid van die financieringsinstrumenten.

1.   De in artikel 6, lid 2, punt a), genoemde financiële middelen dienen ter financiering van het Europees Fonds voor duurzame ontwikkeling+ (EFDO+) en de garantie voor extern optreden.

2.   Het doel van het EFDO+ als geïntegreerd financieel pakket voor de levering van financiële draagkracht in de vorm van subsidies, technische bijstand, financieringsinstrumenten, begrotingsgaranties en blendingverrichtingen als bedoeld in artikel 27, lid 1, van deze verordening is het ondersteunen van investeringen en het verbeteren van de toegang tot financiering, als een middel om bij te dragen tot de verwezenlijking van de in de artikelen 3 en 8 van deze verordening vastgelegde doelstellingen en algemene beginselen en, waar relevant, van de doelstellingen van de IPA III-verordening, waarbij de additionaliteit en het ontwikkelingseffect worden gemaximaliseerd en innovatieve producten worden geleverd, onder meer aan kleine, middelgrote en micro-ondernemingen.

Het EFDO+ bevordert met name duurzame en inclusieve economische, milieugebonden en sociale ontwikkeling, evenals de transitie naar een duurzame economie met een toegevoegde waarde en een stabiel investeringsklimaat. Het stimuleert ook de sociaal-economische en ecologische veerkracht in partnerlanden, met bijzondere aandacht voor het uitbannen van armoede. Op die manier draagt het EFDO+ bij aan de vermindering van sociaal-economische ongelijkheden, duurzame en inclusieve groei, aanpassing aan en beperking van klimaatverandering, milieubescherming en -beheer, het scheppen van waardig werk op basis van de fundamentele arbeidsnormen van de Internationale Arbeidsorganisatie, economische kansen, vaardigheden en ondernemerschap, sociaal-economische sectoren, met inbegrip van sociale ondernemingen en coöperaties, kleine, middelgrote en micro-ondernemingen, duurzame connectiviteit, de steun voor kwetsbare groepen, de bevordering van de mensenrechten, gendergelijkheid en de versterking van de positie van vrouwen en jongeren, en pakt het tegelijkertijd specifieke sociaal-economische grondoorzaken van irreguliere migratie en grondoorzaken van gedwongen ontheemding aan, in overeenstemming met de in bijlage V geschetste prioritaire gebieden en de desbetreffende indicatieve programmeringsdocumenten.

Er wordt bijzondere aandacht besteed aan landen waarvan is vastgesteld dat zij in een situatie van kwetsbaarheid of conflict verkeren, de minst ontwikkelde landen en arme landen met een hoge schuldenlast, onder meer door steun te verlenen voor institutionele capaciteitsopbouw, economisch bestuur en technische bijstand.

3.   De garantie voor extern optreden ondersteunt de EFDO+-verrichtingen die onder begrotingsgaranties vallen overeenkomstig de artikelen 32 tot en met 39 van deze verordening. De garantie voor extern optreden ondersteunt ook macrofinanciële steun en leningen aan derde landen op grond van artikel 10, lid 2, van Verordening (Euratom) 2021/… (9).

4.   In het kader van de garantie voor extern optreden kan de Unie verrichtingen waarborgen voor een bedrag van ten hoogste 53 449 000 000 EUR, op grond van garantieovereenkomsten die tussen 1 januari 2021 en 31 december 2027 zijn ondertekend.

De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 44 een gedelegeerde handeling vast te stellen om het maximumbedrag van de garantie voor extern optreden met ten hoogste 20 % te wijzigen.

5.   Het voorzieningspercentage ligt tussen 9 % en 50 % naargelang de soort verrichting.

Voor de garantie voor extern optreden kan een maximumbedrag van 10 000 000 000 EUR uit de Uniebegroting worden gebruikt. De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 44 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van dat maximumbedrag teneinde ervoor te zorgen dat het voorzieningsbedrag overeenstemt met het bedrag en de voorzieningspercentages van de garantie voor extern optreden, rekening houdend met de soort gegarandeerde verrichtingen.

Het voorzieningspercentage voor de garantie voor extern optreden bedraagt 9 % voor de macrofinanciële steun van de Unie en voor begrotingsgaranties ter dekking van soevereine risico’s in verband met verstrekte leningen.

De voorzieningspercentages worden om de drie jaar vanaf de datum van toepassing van deze verordening zoals vastgelegd in artikel 51 ten minste opnieuw bezien. De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 44 gedelegeerde handelingen vast te stellen om de voorzieningspercentages te wijzigen.

6.   De garantie voor extern optreden wordt beschouwd als een enkele zekerheidstelling in het gemeenschappelijke voorzieningsfonds dat is ingesteld op grond van artikel 212 van het Financieel Reglement.

7.   Het EFDO+ en de garantie voor extern optreden kunnen dienen ter ondersteuning van financierings- en investeringsverrichtingen in partnerlanden in de in artikel 4, lid 2, genoemde geografische gebieden. De voorziening van de garantie voor extern optreden wordt gefinancierd uit de begroting van de betrokken geografische programma’s die zijn ingesteld bij artikel 6, lid 2, punt a), en wordt overgedragen naar het gemeenschappelijke voorzieningsfonds. Het EFDO+ en de garantie voor extern optreden kunnen ook steun verstrekken voor verrichtingen in de in de relevante bijlage bij de IPA III-verordening vermelde begunstigden. De middelen voor die verrichtingen in het kader van het EFDO+ en voor de voorziening van de garantie voor extern optreden worden gefinancierd uit de IPA III-verordening. De voorziening van de garantie voor extern optreden voor leningen aan derde landen als bedoeld in artikel 10, lid 2, van Verordening (Euratom) 2021/… (9) wordt gefinancierd uit die verordening.

8.   De voorziening bedoeld in artikel 211, lid 2, van het Financieel Reglement wordt opgebouwd op basis van de totale krachtens deze verordening toegestane verplichtingen van de Unie. Het benodigde jaarlijkse voorzieningsbedrag kan worden opgebouwd gedurende een periode van maximaal zeven jaar. Wat betreft de voorziening van garanties die zijn toegestaan op grond van Verordening (EU) 2017/1601, alsmede van garanties, financiële steun en Euratom-leningen aan derde landen die zijn toegestaan op grond van basishandelingen waarvan de voorziening is geregeld bij Verordening (EG, Euratom) nr. 480/2009, blijven de bepalingen van die verordeningen gelden.

9.   De nettoactiva op … [de laatste dag van de maand volgende op de maand van inwerkingtreding van deze verordening] van het EFDO-garantiefonds en van het Garantiefonds, respectievelijk ingesteld bij Verordening (EU) 2017/1601 en Verordening (EG, Euratom) nr. 480/2009, worden overgedragen naar het gemeenschappelijke voorzieningsfonds ter voorziening van de begrotingsgaranties die zijn toegestaan op grond van Verordening (EU) 2017/1601, en de garanties, financiële steun en Euratom-leningen aan derde landen die zijn toegestaan op grond van basishandelingen waarvan de voorziening is geregeld bij Verordening (EG, Euratom) nr. 480/2009.

1.   Het EFDO+ wordt samengesteld uit regionale investeringsplatforms die binnen de in artikel 4, lid 2, van deze verordening en in de IPA III-verordening bepaalde regionale gebieden vallen en worden opgezet op basis van de werkmethoden, procedures en structuren van de bestaande externe blendingfaciliteiten van de Unie, die hun blendingverrichtingen in het kader van EFDO+ met garanties voor het extern optreden kunnen combineren.

2.   De Commissie zorgt voor het beheer van het EFDO+.

1.   Bij het zorgen voor het beheer van het EFDO+ wordt de Commissie geadviseerd door een strategische raad (de “strategische raad van het EFDO+”), behalve in het geval van verrichtingen ten behoeve van de in de relevante bijlage bij de IPA III-verordening vermelde begunstigden uit de Westelijke Balkan, waarvoor een eigen strategische raad wordt ingesteld.

2.   De strategische raad van het EFDO+ adviseert de Commissie over de strategische oriëntatie en prioriteiten van de onder het EFDO+ vallende investeringen van de garantie voor extern optreden, onder meer voor de in artikel 36 bedoelde investeringsvensters, en draagt bij aan de afstemming daarvan op de leidende beginselen en doelstellingen van het externe optreden, het ontwikkelingsbeleid en het Europees nabuurschapsbeleid van de Unie, alsmede op de doelstellingen van artikel 3 en de doelstellingen van het EFDO+ als vermeld in artikel 31. Tevens ondersteunt de strategische raad van het EFDO+ de Commissie bij de vaststelling van algemene investeringsdoeleinden wat betreft het gebruik van de garantie voor extern optreden voor steun aan EFDO+-verrichtingen en ziet hij toe op een passende en gediversifieerde geografische en thematische dekking van investeringsvensters.

3.   De strategische raad van het EFDO+ ondersteunt ook de algehele coördinatie, complementariteit en samenhang tussen de regionale investeringsplatforms, tussen de drie pijlers van het plan voor externe investeringen, tussen het plan voor externe investeringen en de andere inspanningen van de Unie inzake migratie en de uitvoering van de Agenda 2030, met inbegrip van de strijd tegen klimaatverandering, evenals met andere externe programma’s en financieringsinstrumenten van de Unie.

4.   De strategische raad van het EFDO+ is samengesteld uit vertegenwoordigers van de Commissie en de hoge vertegenwoordiger, en vertegenwoordigers van elke lidstaat en de Europese Investeringsbank (EIB). Het Europees Parlement heeft de status van waarnemer. Aan contribuanten, in aanmerking komende tegenpartijen, partnerlanden, betrokken regionale organisaties en andere belanghebbenden kan waar passend de status van waarnemer worden verleend. De strategische raad van het EFDO+ wordt geraadpleegd voordat er een nieuwe waarnemer worden opgenomen. De strategische raad van het EFDO+ wordt gezamenlijk voorgezeten door de Commissie en de hoge vertegenwoordiger.

5.   De strategische raad van het EFDO+ komt minstens tweemaal per jaar bijeen en neemt, indien mogelijk, adviezen bij consensus aan. Te allen tijde kunnen extra bijeenkomsten worden georganiseerd door de voorzitter of op verzoek van een derde van de leden van de raad. Indien geen consensus kan worden bereikt, worden de stemrechten toegepast zoals overeengekomen tijdens de eerste bijeenkomst van de strategische raad van het EFDO+ en vastgelegd in zijn reglement van orde. In het reglement van orde wordt het kader voor de rol van waarnemers omschreven. De notulen en de agenda’s van de vergaderingen van de strategische raad van het EFDO+ worden na de goedkeuring ervan openbaar gemaakt.

6.   De Commissie brengt jaarlijks een voortgangsverslag over de uitvoering van het EFDO+ uit aan de strategische raad van het EFDO+. De strategische raad die bevoegd is voor de Westelijke Balkan brengt verslag uit over de vooruitgang die is geboekt met de uitvoering van het garantie-instrument voor die regio, ter aanvulling van het bovengenoemde verslag. De strategische raad van het EFDO+ onderzoekt de in artikel 42, lid 5, bedoelde evaluatieverslagen en houdt er rekening mee.

De strategische raad van het EFDO+ organiseert geregeld overleg met de betrokken belanghebbenden over de strategische oriëntatie en de uitvoering van het EFDO+.

7.   Het bestaan van de strategische raad van het EFDO+ en de strategische raad voor de Westelijke Balkan, doet geen afbreuk aan de noodzaak om over één kader voor risicobeheer van het EFDO+ te beschikken.

8.   De risicobeheerfunctie voor garanties in het kader van het EFDO+ houdt rekening met de doelstellingen en beginselen van het instrument. De risicobeoordelings- en vergoedingsmethoden van het EFDO+ worden consequent toegepast op alle investeringsvensters, ook die bedoeld in artikel 36. Er wordt een technische risicobeoordelingsgroep opgericht. De Commissie zorgt ervoor dat de technische risicobeoordelingsgroep op onafhankelijke, onpartijdige en inclusieve wijze hoogwaardig werk kan verrichten. De Commissie zorgt er ook voor dat informatie en analysen tijdig op transparante en inclusieve wijze met alle lidstaten worden gedeeld, met inachtneming van de vertrouwelijkheid. De samenstelling, het reglement van orde en de werkmethoden van de technische risicobeoordelingsgroep zijn inclusief, staan open voor deskundigen van de EIB, andere in aanmerking komende tegenpartijen en belangstellende lidstaten, en worden voorgelegd aan de strategische raad van het EFDO+. De Commissie stelt het Europees Parlement en de Raad in kennis van de samenstelling, het mandaat en het reglement van orde van de technische risicobeoordelingsgroep en zorgt ervoor dat haar leden onpartijdig zijn en geen belangenconflicten hebben.

9.   Tijdens de periode van toepassing van het EFDO+ stelt de strategische raad van het EFDO+ zo snel mogelijk richtsnoeren vast, die worden gepubliceerd, en waarin wordt uiteengezet hoe zal worden gewaarborgd dat EFDO+-verrichtingen in overeenstemming zijn met de in de artikelen 31 en 35 genoemde doelstellingen en subsidiabiliteitscriteria.

1.   De financierings- en investeringsverrichtingen die in aanmerking komen voor steun via de garantie voor extern optreden zijn consistent met en afgestemd op het Uniebeleid, de relevante programmeringsdocumenten en de strategieën en het beleid van de partnerlanden. Zij ondersteunen met name de doelstellingen, algemene beginselen en het beleidskader van het instrument en, indien van toepassing, de IPA III-verordening, met inachtneming van de prioritaire gebieden die zijn bepaald in bijlage V bij deze verordening.

2.   De garantie voor extern optreden ondersteunt financierings- en investeringsverrichtingen die voldoen aan de voorwaarden van artikel 209, lid 2, punten a) tot en met e), van het Financieel Reglement, met name wat betreft de noodzaak om additionaliteit te realiseren, onder meer door tekortkomingen van de markt of suboptimale investeringssituaties aan te pakken, de belangen van de in aanmerking komende tegenpartijen onderling af te stemmen, concurrentieverstoring te voorkomen en, waar passend, particuliere investeringen te maximaliseren, en die:

3.   De garantie voor extern optreden wordt gebruikt om de risico’s te dekken voor de volgende instrumenten:

4.   De tegenpartijen die in aanmerking komen voor de garantie voor extern optreden, zijn bepaald in artikel 208, lid 4, van het Financieel Reglement, en omvatten tevens partnerlanden en derde landen die bijdragen aan de garantie voor extern optreden, onder voorwaarde van goedkeuring door de Commissie overeenkomstig artikel 37 van deze verordening. Daarnaast, en in afwijking van artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement, komen privaatrechtelijke organen van een lidstaat, een partnerland of een derde land die hebben bijgedragen aan de garantie voor extern optreden overeenkomstig artikel 37 van deze verordening en die toereikende zekerheid bieden omtrent hun financiële capaciteit, in aanmerking voor de garantie voor extern optreden.

5.   In aanmerking komende tegenpartijen voldoen aan de in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement bedoelde regels en voorwaarden. Voor organen die vallen onder het privaatrecht van een lidstaat, een partnerland of een derde land die of dat heeft bijgedragen aan de garantie voor extern optreden overeenkomstig artikel 37 van deze verordening, wordt de voorkeur gegeven aan organen die informatie bekendmaken over ecologische, sociale, fiscale en ondernemingsbestuurlijke criteria.

De Commissie zorgt voor een doeltreffend, efficiënt en billijk gebruik van de beschikbare middelen tussen de in aanmerking komende tegenpartijen, met inbegrip van kleine en middelgrote tegenpartijen, en bevordert hun onderlinge samenwerking, terdege rekening houdend met hun capaciteiten, meerwaarde en ervaring.

De Commissie ziet erop toe dat alle in aanmerking komende tegenpartijen billijk worden behandeld, overeenkomstig artikel 27, lid 7, en dat belangenconflicten worden vermeden gedurende de gehele uitvoeringstermijn van het EFDO+. Om complementariteit te waarborgen, kan de Commissie van in aanmerking komende tegenpartijen alle relevante informatie verlangen over andere dan hun EFDO+-verrichtingen.

6.   De voorwaarde van artikel 219, lid 4, van het Financieel Reglement betreffende bijdragen met eigen middelen is van toepassing op elke in aanmerking komende tegenpartij die op grond van het instrument op portefeuillebasis een begrotingsgarantie heeft gekregen.

7.   De Commissie selecteert de in aanmerking komende tegenpartijen overeenkomstig artikel 154 van het Financieel Reglement, terdege rekening houdend met:

8.   Op basis van de indicatieve meerjarenprogramma’s en van het advies van de strategische raad van het EFDO+ en de strategische raad bevoegd voor de Westelijke Balkan, stelt de Commissie, na raadpleging van de regionale operationele raden en na het Europees Parlement en de Raad geïnformeerd te hebben, investeringsvensters vast voor regio’s, specifieke partnerlanden of voor beide, voor specifieke sectoren of voor specifieke projecten, specifieke categorieën van eindbegunstigden of voor beide, die door het instrument worden gefinancierd, en die door de garantie voor extern optreden tot een bepaald bedrag worden gedekt. De Commissie stelt het Europees Parlement en de Raad in kennis van de wijze waarop de investeringsvensters worden afgestemd op dit artikel en van de gedetailleerde financieringsprioriteiten. Verzoeken voor financiële steun in het kader van investeringsvensters worden bij de Commissie ingediend.

De keuze voor de investeringsvensters wordt naar behoren gemotiveerd door een analyse van de tekortkoming van de markt of de suboptimale investeringssituaties en een beoordeling van de afstemming ervan op de prioriteiten van deze verordening en, waar relevant, de IPA III-verordening. Die analyse wordt uitgevoerd door de Commissie in samenwerking met potentieel in aanmerking komende tegenpartijen en belanghebbende partijen.

In aanmerking komende tegenpartijen kunnen de in lid 3 vermelde instrumenten verstrekken in het kader van een investeringsvenster of een individueel project dat door een in aanmerking komende tegenpartij wordt beheerd. Die instrumenten kunnen worden verstrekt ten voordele van partnerlanden, met inbegrip van landen die in een situatie van kwetsbaarheid of conflict verkeren of landen die problemen ondervinden bij de wederopbouw en het herstel na een conflict, ten voordele van de instellingen van die partnerlanden, met inbegrip van hun publieke nationale en particuliere lokale banken en financiële instellingen, alsook ten voordele van entiteiten uit de particuliere sector, waaronder kleine, middelgrote en micro-ondernemingen, van die partnerlanden. Ondernemingen die onder zeggenschap staan van de militaire sector of de staatsveiligheid, kunnen geen beroep doen op die instrumenten, behalve in naar behoren gemotiveerde gevallen.

9.   De Commissie toetst de door de garantie voor extern optreden ondersteunde verrichtingen aan de in de leden 1, 2 en 3 vermelde subsidiabiliteitscriteria, waarbij zij zich zo mogelijk baseert op de bestaande resultaatmetingssystemen van de Unie en van in aanmerking komende tegenpartijen. De Commissie stelt een checklist op van de in artikel 31 en artikel 35, leden 1 en 2, genoemde subsidiabiliteitscriteria, en beoordeelt en selecteert aan de hand van die checklist, op basis van door de in aanmerking komende tegenpartijen verstrekte informatie, alle voorstellen die door de garantie voor extern optreden zullen worden ondersteund. Zo nodig vraagt de Commissie de in aanmerking komende tegenpartijen om verduidelijking of wijziging van de verstrekte informatie. De checklists en de resultaten van haar beoordeling van elk investeringsvenster, uitgesplitst naar land en sector, worden jaarlijks door de Commissie bekendgemaakt.

10.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 44 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de prioritaire gebieden in bijlage V.

1.   De EIB voert een exclusief specifiek investeringsvenster dat voorziet in een allesomvattende risicodekking voor verrichtingen met statelijke tegenpartijen en niet-commerciële substatelijke tegenpartijen met een indicatief minimumbedrag van 11 000 000 000 EUR, en dat wordt geprogrammeerd volgens de procedures van de hoofdstukken I en III van deze titel.

De EIB heeft de exclusiviteit voor verrichtingen met statelijke en niet-commerciële substatelijke tegenpartijen in het kader van het exclusief specifiek investeringsvenster. In het kader van dat exclusieve specifieke venster wordt onder eigenmiddelenbijdrage de overname van het restrisico verstaan en dekt de EU-garantie 65 % van het totale bedrag aan uitbetaalde kredieten en verleende garanties in het kader van de financieringsverrichtingen van de EIB, verminderd met de terugbetaalde bedragen en vermeerderd met alle daarmee verband houdende bedragen.

Indien de EIB geen verrichtingen in het kader van het exclusief specifiek investeringsvenster kan uitvoeren of ertoe besluit deze niet uit te voeren, staat, in afwijking van de tweede alinea, de uitvoering van die verrichtingen open voor andere in aanmerking komende tegenpartijen, overeenkomstig voorwaarden die worden vastgelegd in de desbetreffende overeenkomsten met betrekking tot de garantie voor extern optreden, waarin rekening wordt gehouden met de voorwaarden die aan de EIB worden geboden voor hetzelfde soort verrichtingen en met de specifieke behoeften, omstandigheden en aard van de in aanmerking komende tegenpartij die die verrichtingen uitvoert.

2.   De EIB komt in aanmerking voor het uitvoeren van verrichtingen met substatelijke tegenpartijen die niet onder het in lid 1 bedoelde exclusief specifiek investeringsvenster vallen, alsmede van verrichtingen met de particuliere sector. De in artikel 35 bedoelde procedure wordt gevolgd om waar passend de EIB twee extra specifieke investeringsvensters toe te vertrouwen die voorzien in:

3.   Het indicatieve bedrag voor de in de leden 1 en 2 bedoelde specifieke investeringsvensters is 26 725 000 000 EUR.

Bij de uitvoering van de in de leden 1 en 2 bedoelde specifieke investeringsvensters voldoet de EIB aan deze verordening, met inbegrip van de algemene doelstellingen ervan en van het EFDO+ en, waar relevant, van de IPA III-verordening, alsmede aan de desbetreffende programmeringsdocumenten en de rapportageverplichtingen.

4.   Overeenkomstig artikel 209, lid 2, punt f), van het Financieel Reglement kan, gezien de aard en de beleidsdoelstelling van het in lid 1 bedoelde exclusief specifiek investeringsvenster, in de desbetreffende overeenkomst met betrekking tot de garantie voor extern optreden worden bepaald dat de Unie geen vergoeding ontvangt voor verrichtingen in het kader van dat investeringsvenster.

5.   Voor de toepassing van dit artikel worden substatelijke verrichtingen als commercieel beschouwd, tenzij de EIB afdoende motiveert dat zulks niet het geval is en de Commissie dat bevestigt.

De verrichtingen in het kader van het in lid 2, punt b), bedoelde specifieke investeringsvenster moeten coherent zijn met die van de exportkredietinstellingen van de lidstaten.

6.   De EIB is onderworpen aan het advies van de raden die in respectievelijk de artikelen 33 en 34 zijn vastgesteld.

Voor EIB-verrichtingen die onder de in artikel 36 bedoelde investeringsvensters vallen, wordt aan de in artikel 35, lid 9, bedoelde toetsing van de subsidiabiliteit voldaan volgens de procedure van artikel 19 van het aan het VWEU gehechte Protocol nr. 5 betreffende de statuten van de Europese Investeringsbank. De EIB verstrekt tijdig alle informatie die de Commissie daartoe nodig heeft. De EIB-financieringsverrichtingen die onder die investeringsvensters vallen, worden niet gedekt door de EU-garantie indien de Commissie een afwijzend advies uitbrengt volgens de procedure van artikel 19 van het aan het VWEU gehechte Protocol nr. 5 betreffende de statuten van de Europese Investeringsbank. Alle overige nadere regelingen die op de EIB van toepassing zijn, worden vastgelegd in de desbetreffende overeenkomsten met betrekking tot de garantie voor extern optreden.

7.   De EIB komt in aanmerking voor de uitvoering van activiteiten in het kader van andere, op grond van artikel 35, lid 8, vastgestelde investeringsvensters.

8.   In overeenstemming met deze verordening, inclusief de doelstellingen en beginselen daarvan, de desbetreffende programmeringsdocumenten alsmede, waar relevant, met de IPA III-verordening, sluiten de Commissie en de EIB specifieke overeenkomsten met betrekking tot de garantie voor extern optreden voor de in de leden 1 en 2 bedoelde specifieke investeringsvensters.

1.   Lidstaten, derde landen en andere derde partijen kunnen bijdragen aan de garantie voor extern optreden.

In afwijking van artikel 218, lid 2, tweede alinea, van het Financieel Reglement kan de bijdrage van de partijen bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte worden verstrekt in de vorm van garanties of contanten.

Bijdragen van andere derde landen dan de partijen bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte en van andere derden geschieden in de vorm van contanten, onder voorbehoud van het advies van de strategische raad van het EFDO+ en goedkeuring door de Commissie.

De lidstaten kunnen verzoeken dat hun bijdragen specifiek worden bestemd voor de opzet van acties in specifieke regio’s, landen, sectoren of bestaande investeringsvensters. De Commissie stelt het Europees Parlement en de Raad onverwijld in kennis van de goedgekeurde bijdragen.

2.   Bijdragen in de vorm van een garantie mogen niet hoger zijn dan 50 % van het in artikel 31, lid 4, bedoelde bedrag.

Op de bijdragen van de lidstaten en de partijen bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte in de vorm van een garantie kan slechts een beroep worden gedaan om garanties te honoreren nadat de financiering uit de algemene begroting van de Unie, aangevuld met eventuele andere bijdragen in contanten, is gebruikt om garanties te honoreren.

Elke bijdrage kan worden gebruikt om garanties te honoreren, ongeacht de bestemming van de middelen.

Tussen de Commissie, namens de Unie, en de contribuant wordt een bijdrageovereenkomst gesloten, waarin met name de betalingsvoorwaarden zijn opgenomen.

1.   De Commissie sluit namens de Unie overeenkomsten met betrekking tot de garantie voor extern optreden met de geselecteerde in aanmerking komende tegenpartijen op grond van artikel 35. Die overeenkomsten mogen worden gesloten met een consortium van twee of meer in aanmerking komende tegenpartijen. Overeenkomstig artikel 219, lid 1, van het Financieel Reglement zijn begrotingsgaranties onherroepelijk, onvoorwaardelijk en afroepbaar voor de soorten verrichtingen die gedekt worden door de garantie voor extern optreden. Bij het sluiten van overeenkomsten met betrekking tot de garantie voor extern optreden houdt de Commissie rekening met het advies en de richtsnoeren van de verschillende raden en van de technische risicobeoordelingsgroep.

2.   Voor elk investeringsvenster worden een of meer overeenkomsten met betrekking tot de garantie voor extern optreden gesloten tussen de Commissie en de geselecteerde in aanmerking komende tegenpartij(en). Om specifieke noden te lenigen, kan de garantie voor extern optreden worden toegekend voor individuele financierings- of investeringsverrichtingen.

Het Europees Parlement en de Raad worden in kennis gesteld van de ondertekening van alle overeenkomsten met betrekking tot de garantie voor extern optreden. Op hun verzoek worden die overeenkomsten aan het Europees Parlement en de Raad beschikbaar gesteld, waarbij wordt gelet op de bescherming van vertrouwelijke en commercieel gevoelige informatie.

3.   Overeenkomsten met betrekking tot de garantie voor extern optreden bevatten meer bepaald:

4.   De financierings- en investeringsverplichtingen worden door de in aanmerking komende tegenpartij goedgekeurd overeenkomstig haar eigen regels en procedures en met inachtneming van de overeenkomst met betrekking tot de garantie voor extern optreden.

5.   De garantie voor extern optreden kan dekking bieden voor:

6.   Met het oog op de financiële verslaggeving door de Commissie en haar verslaglegging over de door de garantie voor extern optreden gedekte risico’s, en overeenkomstig artikel 209, lid 4, van het Financieel Reglement, verstrekken de in aanmerking komende tegenpartijen waarmee een overeenkomst met betrekking tot de garantie voor extern optreden is gesloten, aan de Commissie en de Rekenkamer jaarlijks de financiële verslagen betreffende de onder deze verordening vallende financierings- en investeringsverrichtingen, gecontroleerd door een onafhankelijke externe auditor, die onder meer de volgende informatie bevatten:

7.   De in aanmerking komende tegenpartijen verstrekken de Commissie op verzoek alle aanvullende informatie die noodzakelijk is opdat de Commissie de op grond van deze verordening op haar rustende verplichtingen kan vervullen, in het bijzonder met betrekking tot de in artikel 35 vermelde selectiecriteria, waaronder eerbiediging van de mensenrechten en naleving van sociale, arbeids- en milieunormen.

8.   De Commissie dient bij de strategische raad van de EFDO+, regionale operationele raden, het Europees Parlement en de Raad jaarlijks verslag in over financieringsinstrumenten, begrotingsgaranties, met inbegrip van de door de EIB uitgevoerde garanties, en financiële steun overeenkomstig artikel 41, leden 4 en 5, en de artikelen 241 en 250 van het Financieel Reglement. Daartoe verstrekken de in aanmerking komende tegenpartijen jaarlijks de nodige informatie om de Commissie in staat te stellen te voldoen aan die rapportageverplichtingen.

1.   In verband met mogelijke klachten van derden in partnerlanden, met inbegrip van gemeenschappen en personen die nadeel ondervinden van door het EFDO+ en de garantie voor extern optreden ondersteunde projecten, plaatsen de Commissie en de Uniedelegaties op hun website rechtstreekse verwijzingen naar de klachtenregelingen van de betrokken tegenpartijen die overeenkomsten hebben gesloten met de Commissie. De Commissie voorziet ook in de mogelijkheid om rechtstreeks klachten te ontvangen in verband met de behandeling van klachten door in aanmerking komende tegenpartijen. De Commissie neemt die informatie in aanmerking voor toekomstige samenwerking met die tegenpartijen.

2.   Personen en entiteiten die financieringsinstrumenten en begrotingsgaranties uitvoeren, voldoen aan het toepasselijke recht en de toepasselijke beginselen van de Unie, alsook aan overeengekomen internationale en Unienormen, zoals bepaald in artikel 155, leden 2 en 3, van het Financieel Reglement. De Commissie gaat na of de regelingen, voorschriften en procedures van die personen en entiteiten zorgen voor bescherming van de financiële belangen van de Unie die gelijkwaardig is aan die waarin is voorzien indien de Commissie de Uniebegroting uitvoert, met inachtneming van het evenredigheidsbeginsel, en rekening houdend met de aard van de actie en de voorwaarden waaronder die actie wordt uitgevoerd.

1.   De indicatoren voor de verslaglegging over de voortgang van het instrument bij de verwezenlijking van de in artikel 3, lid 2, vermelde specifieke doelstellingen zijn vastgelegd in bijlage VI. In overeenstemming met de indicatoren voor de duurzameontwikkelingsdoelstellingen worden die indicatoren samen met gegevens uit evaluaties en andere bestaande rapportage van resultaten gebruikt als basis voor de beoordeling van de mate waarin die specifieke doelstellingen zijn bereikt.

2.   De Commissie onderwerpt haar acties voortdurend aan monitoring en evalueert minstens jaarlijks de vorderingen met het verwezenlijken van de in deze verordening vastgelegde streefdoelen, evenals de verwachte resultaten wat betreft opbrengsten en uitkomsten.

De vooruitgang ten aanzien van de verwachte resultaten wordt op transparante wijze en tijdig gemonitord op basis van relevante, meetbare, kwalitatieve en kwantitatieve gegevens, met inbegrip van, maar niet beperkt tot, de in bijlage VI vermelde gegevens. Waar mogelijk worden indicatoren uitgesplitst naar geslacht, leeftijd en andere relevante factoren.

3.   Gezamenlijke resultatenkaders die zijn opgenomen en goedgekeurd in gezamenlijke programmeringsdocumenten die voldoen aan de criteria van artikel 14, lid 4, vormen, waar mogelijk, de basis voor de gezamenlijke monitoring door de Unie en haar lidstaten van hun gezamenlijke steun aan een partnerland.

Het prestatieverslagleggingssysteem waarborgt dat de gegevens voor het toezicht de uitvoering en de resultaten van het programma op efficiënte en doeltreffende wijze en tijdig worden verzameld. Daartoe worden evenredige verslagleggingsvereisten opgelegd aan de ontvangers van middelen van de Unie.

4.   De Commissie onderzoekt de vooruitgang bij de uitvoering van het instrument. Vanaf 2022 legt de Commissie uiterlijk eind november van elk jaar aan het Europees Parlement en de Raad een jaarverslag voor over de voortgang met de verwezenlijking van de doelstellingen van het instrument door middel van indicatoren, met inbegrip van, maar niet beperkt tot, de indicatoren van bijlage VI, waarbij verslag wordt uitgebracht over de lopende activiteiten, de behaalde resultaten en de doeltreffendheid van de verordening. Dat verslag wordt tevens voorgelegd aan het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s.

5.   Het jaarverslag bevat:

In het jaarverslag worden de resultaten van de financiering door de Unie beoordeeld aan de hand van, voor zover mogelijk, specifieke en meetbare indicatoren van vooruitgang op het gebied van de streefcijfers en doelstellingen van het instrument, evenals van de vorderingen die zijn geboekt met de in artikel 8, lid 8, bedoelde beleidsintegratiekwesties. Het verslag geeft ook een uitsplitsing naar de vormen van Uniefinanciering zoals beschreven in artikel 27. Voor ontwikkelingssamenwerking wordt in het verslag ook, waar mogelijk en passend, beoordeeld in hoeverre de beginselen inzake doeltreffendheid van ontwikkelingshulp in acht zijn genomen, ook voor innovatieve financieringsinstrumenten.

6.   Het in 2021 op te stellen verslag brengt informatie samen uit de jaarverslagen betreffende de periode van 2014 tot en met 2020 over alle financieringsmiddelen die onder de in artikel 50, lid 2, van deze verordening genoemde verordeningen vallen, waaronder externe bestemmingsontvangsten en bijdragen aan trustfondsen, garanties en een uitsplitsing naar de uitgaven per land, vormen van Uniefinanciering als bepaald in artikel 27 van deze verordening, soort entiteit als bedoeld in artikel 62 van het Financieel Reglement voor zowel direct als indirect beheer, vastleggingen en betalingen. In dat jaarverslag worden de voornaamste geleerde lessen vermeld, alsmede de follow-up van de aanbevelingen uit de externe evaluaties die in voorgaande jaren zijn uitgevoerd.

7.   De Commissie brengt in het kader van het jaarverslag uitvoerig verslag uit over de financierings- en investeringsverrichtingen die worden gedekt door de garantie voor extern optreden, over de werking van het EFDO+, het beheer ervan en de daadwerkelijke bijdrage van het fonds aan de doelstellingen daarvan. Het bevat de volgende elementen:

8.   Op basis van de aangenomen indicatieve programmeringsdocumenten wordt een jaarlijkse raming opgesteld van de totale uitgaven voor klimaatactie, woestijnvorming en biodiversiteit. De in het kader van het instrument toegewezen financiering wordt, zonder uitsluiting van het gebruik van nauwkeuriger methoden indien die beschikbaar zijn, onderworpen aan een jaarlijks traceringssysteem op basis van de methode van de OESO, namelijk de “ecologische marker” en de “Rio-marker”, dat geïntegreerd wordt in de bestaande methode voor het prestatiebeheer van Unieprogramma’s, om de uitgaven voor milieubeheer en -bescherming, klimaatactie, woestijnvorming en biodiversiteit te kwantificeren op het niveau van de actieprogramma’s en maatregelen als bedoeld in artikel 23 en opgenomen in evaluaties en het jaarverslag.

De Commissie stelt informatie beschikbaar over ontwikkelingssamenwerking overeenkomstig erkende internationale normen, bijvoorbeeld die van de IAO en de OESO, en door gebruik te maken van het kader voor een gemeenschappelijke norm dat door het Internationale Initiatief inzake transparantie van ontwikkelingshulp is ontwikkeld.

9.   Om ervoor te zorgen dat de voortgang van het instrument bij de verwezenlijking van de doelstellingen ervan doeltreffend wordt beoordeeld, is de Commissie bevoegd om overeenkomstig artikel 44 gedelegeerde handelingen vast te stellen om bijlage VI te wijzigen, teneinde de indicatoren zo nodig te herzien of aan te vullen en teneinde deze verordening aan te vullen met bepalingen inzake de vaststelling van een monitoring- en evaluatiekader.

1.   De Commissie beoordeelt het effect en de doeltreffendheid van haar acties per actiegebied, en de doeltreffendheid van de programmering, zo nodig door middel van onafhankelijke externe evaluaties. De Commissie neemt voorstellen van het Europees Parlement of de Raad voor onafhankelijke externe evaluaties naar behoren in overweging. Voor evaluaties wordt, indien van toepassing, gebruikgemaakt van de beginselen voor goede praktijken van de commissie voor ontwikkelingsbijstand van de OESO, om na te gaan of de specifieke doelstellingen zijn verwezenlijkt en om aanbevelingen te kunnen opstellen met het oog op de verbetering van toekomstige acties.

De Commissie zendt de bevindingen en conclusies van de evaluaties, vergezeld van haar opmerkingen en follow-up, toe aan het Europees Parlement, de Raad en de lidstaten. Evaluaties kunnen op verzoek van de lidstaten worden besproken, op grond van artikel 45, lid 7. De resultaten daarvan worden gebruikt bij het voorbereiden van programma’s acties en de toewijzing van middelen. Die evaluaties en follow-up worden openbaar gemaakt.

De Commissie betrekt alle relevante belanghebbenden, met inbegrip van begunstigden, actoren van het maatschappelijk middenveld en lokale overheden, op passende wijze bij het evaluatieproces inzake de financiering door de Unie waarin het instrument voorziet en kan er waar passend naar streven om gezamenlijke evaluaties met de lidstaten en andere partners te verrichten, met nauwe betrokkenheid van de partnerlanden.

2.   De Commissie dient uiterlijk op 31 december 2024 een tussentijdse evaluatie in van het instrument. Die evaluatie bestrijkt de periode van 1 januari 2021 tot de start van de evaluatie. De tussentijdse evaluatie gaat indien passend vergezeld van wetgevingsvoorstellen met noodzakelijke wijzigingen van deze verordening.

3.   De Commissie verricht, in het kader van de tussentijdse evaluatie van de volgende begrotingsperiode, een eindevaluatie van het instrument. In die evaluatie wordt geanalyseerd en beoordeeld hoe de Unie bijdraagt tot de verwezenlijking van de doelstellingen van het instrument, rekening houdend met de indicatoren voor het meten van de resultaten en eventuele bevindingen en conclusies inzake het effect van het instrument.

4.   De tussentijdse en de eindevaluatie besteden aandacht aan de efficiëntie, de effectiviteit, het effect, de duurzaamheid, de toegevoegde waarde, de mogelijkheden voor vereenvoudiging, de interne en externe samenhang, waaronder complementariteit en synergieën, en de blijvende relevantie van de doelstellingen van het instrument. Met de evaluaties wordt de opgedane ervaring in kaart gebracht. In de evaluaties wordt het maximumbedrag van de garantie voor extern optreden als bedoeld in artikel 31, lid 4, beoordeeld en wordt informatie opgenomen over de toegevoegde waarde van het integreren van voorheen afzonderlijke instrumenten in één gestroomlijnd instrument.

De tussentijdse en de eindevaluatie brengen ook informatie samen uit de jaarverslagen over alle middelen die onder deze verordening vallen, waaronder externe bestemmingsontvangsten en bijdragen aan trustfondsen, uitgesplitst naar uitgaven per begunstigd land, vormen van Uniefinanciering, en betrokkenheid van de lidstaten en relevante partners, vastleggingen en betalingen, evenals een uitsplitsing naar geografisch en thematisch programma en naar actie voor snelle respons, met inbegrip van het gebruik van financiering die is vrijgemaakt uit de buffer voor nieuwe uitdagingen en prioriteiten als bedoeld in artikel 6.

Het specifieke doel van de tussentijdse en de eindevaluatie is het verbeteren van de Uniefinanciering. De evaluaties bevatten informatie voor besluiten over het verlengen, wijzigen of schorsen van de soorten acties die in het kader van het instrument worden uitgevoerd.

5.   Overeenkomstig de specifieke verslagleggingsbepalingen van het Financieel Reglement beoordeelt de Commissie uiterlijk op 31 december 2024, en vervolgens om de drie jaar, op basis van een externe beoordeling de inzet en de werking van de garantie voor extern optreden, met name de bijdrage ervan aan de algemene doelstellingen, de behaalde resultaten en additionaliteit. De Commissie dient dat evaluatieverslag in bij het Europees Parlement en bij de Raad. Dat evaluatieverslag gaat vergezeld van een advies van de Rekenkamer. Het evaluatieverslag en het advies van de Europese Rekenkamer worden openbaar gemaakt.

1.   In terdege gemotiveerde gevallen en indien de uit te voeren actie mondiaal, transregionaal of regionaal van aard is, kan de Commissie binnen de relevante meerjarige indicatieve programma’s of binnen de relevante actieplannen of maatregelen besluiten tot uitbreiding van het toepassingsgebied van de acties tot landen en gebieden die niet onder deze verordening vallen op grond van artikel 4, met het oog op de samenhang en de doeltreffendheid van Uniefinanciering of om regionale of transregionale samenwerking te bevorderen.

2.   De Commissie kan voorzien in een specifieke financiële toewijzing om partnerlanden en -regio’s te helpen hun samenwerking te versterken met aangrenzende ultraperifere gebieden van de Unie en met landen en gebieden overzee. Daartoe kan het instrument, waar passend en op basis van wederkerigheid en evenredigheid met betrekking tot de hoogte van de financiering uit het Besluit betreffende de LGO-associatie, met inbegrip van Groenland, of de Interreg-verordening, of beide, bijdragen aan acties die worden uitgevoerd door een partnerland of -regio of enige andere entiteit in het kader van deze verordening, door een land, gebied of een andere entiteit in het kader van het Besluit betreffende de LGO-associatie, met inbegrip van Groenland, of door een ultraperifere regio van de Unie in het kader van gemeenschappelijke operationele programma’s, of aan programma’s voor interregionale samenwerking of maatregelen die zijn vastgesteld en worden uitgevoerd in het kader van de Interreg-verordening.

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 4, leden 6 en 7, artikel 6, lid 5, artikel 31, leden 4 en 5, artikel 35, lid 10, en artikel 41, lid 9, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor de looptijd van deze verordening.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 4, leden 6 en 7, artikel 6, lid 5, artikel 31, leden 4 en 5, artikel 35, lid 10, en artikel 41, lid 9, bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

5.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

6.   Een op grond van artikel 4, leden 6 en 7, artikel 6, lid 5, artikel 31, leden 4 en 5, artikel 35, lid 10, en artikel 41, lid 9, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

1.   De Commissie wordt bijgestaan door het Comité voor het instrument voor nabuurschapsbeleid, ontwikkeling en internationale samenwerking. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011. Het comité kan in verschillende samenstellingen bijeenkomen voor specifieke samenwerkings- en actiegebieden, zoals geografische of thematische acties of acties voor snelle respons.

2.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

3.   Wanneer het advies van het comité via een schriftelijke procedure dient te worden verkregen, wordt die procedure zonder gevolg beëindigd indien, binnen de termijn voor het uitbrengen van het advies, door de voorzitter van het comité daartoe wordt besloten of door een eenvoudige meerderheid van de leden van het comité daarom wordt verzocht.

4.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 8 van Verordening (EU) nr. 182/2011, in samenhang met artikel 5 daarvan, van toepassing.

5.   Het vastgestelde besluit blijft van toepassing gedurende de geldigheidsduur van het vastgestelde of gewijzigde document, actieprogramma of maatregel.

6.   Een waarnemer van de EIB neemt deel aan de werkzaamheden van het comité voor wat betreft kwesties die betrekking hebben op de EIB.

7.   De lidstaten kunnen verzoeken om onderzoek van alle andere aangelegenheden in verband met de uitvoering van het instrument, met name met betrekking tot meerjarige programmeringsdocumenten, inclusief tussentijdse of ad-hocevaluaties.

1.   De ontvangers van Uniefinanciering erkennen de oorsprong van die middelen en geven zichtbaarheid aan de Uniefinanciering, met name bij het promoten van en het rapporteren over de acties en de resultaten ervan, door in communicatiemateriaal in verband met de uit hoofde van het instrument ondersteunde acties de aandacht te vestigen op de van de Unie ontvangen steun, en door meerdere doelgroepen, waaronder de media en het grote publiek, op samenhangende, doeltreffende en proportionele wijze te informeren.

In overeenkomsten met ontvangers van Uniefinanciering worden in dat verband verplichtingen opgenomen.

2.   De Commissie voert informatie- en communicatieactiviteiten uit met betrekking tot het instrument, de op grond van het instrument ondernomen acties en de resultaten ervan. De aan het instrument toegewezen financiële middelen dragen tevens bij aan de institutionele communicatie en rapportage over de politieke prioriteiten van de Unie, voor zover die prioriteiten verband houden met de in artikel 3 bedoelde doelstellingen van het instrument.

3.   Het instrument ondersteunt strategische communicatie en publieksdiplomatie, met inbegrip van de strijd tegen desinformatie, met het oog op het verspreiden van de waarden van de Unie en het communiceren van de meerwaarde en de resultaten van de acties van de Unie.

4.   De Commissie maakt informatie openbaar over in het kader van het instrument gefinancierde acties als bedoeld in artikel 38 van het Financieel Reglement, onder meer, indien nodig, via een uitgebreide gemeenschappelijke website.

5.   De in lid 4 bedoelde website bevat tevens informatie over de financierings- en investeringsverrichtingen en de essentiële onderdelen van alle overeenkomsten betreffende de garantie voor extern optreden, met inbegrip van informatie over de juridische identiteit van in aanmerking komende tegenpartijen, verwachte ontwikkelingsvoordelen en klachtenprocedures, overeenkomstig artikel 38, lid 3, punt h), rekening houdend met de bescherming van vertrouwelijke en commercieel gevoelige informatie.

6.   In overeenstemming met hun transparantiebeleid en de voorschriften van de Unie inzake gegevensbescherming en de toegang tot documenten en informatie, maken de in aanmerking komende tegenpartijen van het EFDO+ op hun websites proactief en systematisch informatie bekend over alle financierings- en investeringsverrichtingen die door de garantie voor extern optreden worden gedekt, en in het bijzonder over de wijze waarop die verrichtingen bijdragen aan de verwezenlijking van de in deze verordening vastgestelde doelstellingen en voorschriften. Indien mogelijk wordt die informatie uitgesplitst naar projectniveau. Bij die informatieverstrekking wordt altijd rekening gehouden met de bescherming van vertrouwelijke en commercieel gevoelige informatie. In aanmerking komende tegenpartijen van het EFDO+ vermelden ook de Uniesteun in alle informatie die zij bekendmaken over de financierings- en investeringsverrichtingen die overeenkomstig deze verordening door de garantie voor extern optreden worden gedekt.

1.   Onverminderd artikel 31, lid 8, worden de Verordeningen (EG, Euratom) nr. 480/2009 en (EU) 2017/1601 ingetrokken met ingang van …. [de eerste dag van de tweede maand na de inwerkingtreding van deze verordening], en wordt Besluit nr. 466/2014/EU ingetrokken met ingang van 1 januari 2022. De financiële middelen voor het instrument financieren de voorziening van de begrotingsgaranties die zijn toegestaan op grond van Verordening (EU) 2017/1601 en van de garanties en financiële steun die zijn toegestaan op grond van basishandelingen waarvan de voorziening is geregeld bij Verordening (EG, Euratom) nr. 480/2009. De voorziening voor dergelijke garanties in, en financiële steun aan de begunstigden vermeld in de relevante bijlage bij de IPA III-verordening wordt gefinancierd uit die verordening.

2.   De financiële middelen voor het instrument kunnen tevens de uitgaven dekken voor technische en administratieve bijstand die nodig zijn om de overgang te waarborgen tussen deze verordening en de maatregelen die zijn vastgesteld in het kader van Verordeningen (EG, Euratom) nr. 480/2009, (EU) nr. 230/2014, (EU) nr. 232/2014, (EU) nr. 233/2014, (EU) nr. 234/2014, (EU) nr. 235/2014, (EU) nr. 236/2014, (Euratom) nr. 237/2014 en (EU) 2017/1601, en Besluit nr. 466/2014/EU.

3.   De financiële middelen voor het instrument kunnen dienen ter dekking van uitgaven in verband met de voorbereiding van een toekomstige aanverwante verordening.

4.   Zo nodig kunnen voor het beheer van acties die op 31 december 2027 nog niet zijn voltooid, ook na 2027 kredieten ter dekking van de in artikel 24, lid 1, bedoelde uitgaven in de begroting worden opgenomen.