25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/1

(1)

In deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie (2) zijn de werkzame stoffen opgenomen die geacht worden te zijn goedgekeurd uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1107/2009.

(2)

Er zijn aanvragen voor de verlenging van de goedkeuring van de in deze verordening opgenomen werkzame stoffen ingediend overeenkomstig Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 van de Commissie (3). De goedkeuring van die stoffen kan echter om redenen buiten de wil van de aanvrager vervallen alvorens over de verlenging een beslissing is genomen. Daarom moet de goedkeuringsperiode ervan overeenkomstig artikel 17 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 worden verlengd.

(3)

Gezien de tijd en de middelen die nodig zijn om de beoordeling te voltooien van de aanvragen voor de verlenging van de goedkeuring van een dergelijk groot aantal werkzame stoffen waarvan de goedkeuringen tussen 2019 en 2021 verstrijken, is bij Uitvoeringsbesluit C(2016) 6104 van de Commissie (4) een werkprogramma vastgesteld waarin soortgelijke werkzame stoffen zijn gegroepeerd en prioriteiten zijn gesteld op basis van veiligheidsrisico's voor de gezondheid van mens en dier of het milieu, zoals in artikel 18 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is bepaald.

(4)

Overeenkomstig Uitvoeringsbesluit C(2016) 6104 moet prioriteit worden gegeven aan werkzame stoffen waarvan wordt aangenomen dat zij een laag risico inhouden. De goedkeuring van deze stoffen moet daarom met een zo kort mogelijke duur worden verlengd. Rekening houdend met de verdeling van de verantwoordelijkheden en werkzaamheden onder de lidstaten die als rapporteur en corapporteur optreden, en de beschikbare middelen die voor de beoordeling en besluitvorming nodig zijn, moet deze duur één jaar bedragen voor de werkzame stoffen paraffineolie/(CAS-nr. 64742-46-7), paraffineolie/(CAS-nr. 72623-86-0), paraffineolie/(CAS-nr. 8042-47-5), paraffineolie/(CAS-nr. 97862-82-3) en zwavel.

(5)

Voor de werkzame stoffen die niet vallen onder de categorieën waaraan in Uitvoeringsbesluit C(2016) 6104 prioriteit wordt gegeven, moet de goedkeuringsperiode met twee of drie jaar worden verlengd, waarbij rekening moet worden gehouden met de huidige vervaldatum, met het feit dat volgens artikel 6, lid 3, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 het aanvullende dossier voor een werkzame stof uiterlijk dertig maanden vóór het verstrijken van de goedkeuring moet worden ingediend, met de noodzaak om de verantwoordelijkheden en werkzaamheden evenwichtig te verdelen over de lidstaten die als rapporteur en corapporteur optreden, en met de beschikbare middelen die voor de beoordeling en besluitvorming nodig zijn. Daarom is het passend de goedkeuringsperiode met twee jaar te verlengen voor 2-fenylfenol (met inbegrip van de zouten daarvan, zoals het natriumzout), chloormequat, dimethachloor, etofenprox, penconazool, propaquizafop, tetraconazool, triallaat en zèta-cypermethrin, en met drie jaar voor bensulfuron, natrium-5-nitroguajacolaat, natrium-o-nitrofenolaat, natrium-p-nitrofenolaat en tebufenpyrad.

(6)

De Commissie heeft een aanvraag voor de verlenging van de goedkeuring van de werkzame stof quizalofop-P (variant quizalofop-P-ethyl) ontvangen, alsook een afzonderlijke aanvraag voor de verlenging van de goedkeuring van de werkzame stof quizalofop-P (variant quizalofop-P-tefuryl). Gezien die afzonderlijke aanvragen en gezien de verschillende risicoprofielen van quizalofop-P-ethyl en quizalofop-P-tefuryl moeten die stoffen in het kader van de verlengingsprocedure als twee verschillende werkzame stoffen worden beschouwd. De variant quizalofop-P-ethyl valt niet onder de categorieën waaraan in Uitvoeringsbesluit C(2016) 6104 prioriteit wordt gegeven. Om die reden en rekening houdend met de redenen in overweging 5, is het passend de goedkeuringsperiode voor die werkzame stof met twee jaar te verlengen.

(7)

Gezien het doel van artikel 17, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 zal de Commissie in gevallen waarin uiterlijk dertig maanden vóór de respectieve vervaldatum, als vastgesteld in de bijlage bij deze verordening, geen aanvullend dossier overeenkomstig Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 wordt ingediend, de vervaldatum vaststellen op dezelfde datum als vóór deze verordening of op de vroegste datum daarna.

(8)

Gezien het doel van artikel 17, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 zal de Commissie, in gevallen waarin zij bij verordening bepaalt dat de goedkeuring van een in de bijlage bij deze verordening genoemde werkzame stof niet wordt verlengd omdat niet aan de criteria voor goedkeuring is voldaan, de vervaldatum vaststellen op dezelfde datum als vóór deze verordening of, indien dat later is, op de datum van inwerkingtreding van de verordening waarbij wordt bepaald dat de goedkeuring van de werkzame stof niet wordt verlengd. In gevallen waarin de Commissie bij verordening bepaalt dat de goedkeuring van een in de bijlage bij deze verordening genoemde werkzame stof wordt verlengd, zal de Commissie, wanneer dit aangewezen is, trachten om de vroegst mogelijke toepassingsdatum vast te stellen.

(9)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 moet bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

Aangezien de goedkeuringen voor sommige stoffen op 31 oktober 2019 verstrijken en aanvragers de aanvullende dossiers dertig maanden vóór het verstrijken van de goedkeuring moeten indienen, moet deze verordening zo snel mogelijk in werking treden.

(11)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/7

(1)

Verordening (EU) nr. 536/2014 stelt het rechtskader voor de uitvoering van klinische proeven met geneesmiddelen voor menselijk gebruik in de Unie vast teneinde te garanderen dat de rechten, de veiligheid en het welzijn van de proefpersonen worden beschermd en de in klinische proeven gegenereerde gegevens robuust en betrouwbaar zijn. De opdrachtgever van een klinische proef en de onderzoeker moeten er met name op toezien dat de klinische proef overeenkomstig het desbetreffende protocol en de beginselen van goede klinische praktijken wordt uitgevoerd. De naleving van de toepasselijke wettelijke eisen, het protocol en de beginselen van goede klinische praktijken, met inbegrip van normen op het gebied van de integriteit van gegevens en het ethisch verloop van de klinische proef, moet worden gecontroleerd door middel van inspecties onder verantwoordelijkheid van de lidstaat waar de inspectie plaatsvindt.

(2)

De inspectie in het kader van klinische proeven kan betrekking hebben op goede praktijken bij het vervaardigen, in het geval van de vervaardiging van het geneesmiddel voor onderzoek, of op goede klinische praktijken bij de uitvoering van klinische proeven. Artikel 63 van Verordening (EU) nr. 536/2014 verleent de Commissie de bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen houdende een nadere regeling voor inspecties met betrekking tot goede praktijken bij het vervaardigen van geneesmiddelen voor onderzoek. Deze verordening dient derhalve enkel een nadere regeling voor inspectieprocedures inzake goede klinische praktijken en eisen inzake de opleiding en de kwalificaties van inspecteurs van goede klinische praktijken vast te stellen.

(3)

De lidstaten mogen inspecties van klinische proeven in derde landen verrichten als een klinische proef verband houdt met een klinische proef die in de Unie is toegelaten, of als de gegevens van de klinische proef worden vermeld in een aanvraag tot toelating van een klinische proef in de Unie. Die inspecties moeten het mogelijk maken na te gaan of die klinische proeven zijn uitgevoerd volgens normen die gelijkwaardig zijn aan de normen van de Unie. Inspecties van klinische proeven in derde landen kunnen ook worden verricht om na te gaan of de klinische onderzoeken waarvan de resultaten worden vermeld in een aanvraag voor een vergunning voor het in de handel brengen in de Unie, voldoen aan de ethische vereisten van Verordening (EU) nr. 536/2014. De bepalingen over de nadere regeling voor de inspectieprocedures moeten dus ook gelden voor inspecties die overeenkomstig Verordening (EU) nr. 536/2014 worden verricht buiten de Unie.

(4)

De Internationale Harmoniseringsconferentie (ICH) is in 1995 overeengekomen dat een geharmoniseerde aanpak voor goede klinische praktijken moet worden bepaald. Krachtens artikel 47 van Verordening (EU) nr. 536/2014 moet de opdrachtgever bij de opstelling van het protocol van een klinische proef en de uitvoering van die proef terdege rekening houden met de ICH-richtsnoeren. Voor zover die richtsnoeren verenigbaar zijn met het desbetreffende recht van de Unie en de richtsnoeren van de EU, moeten de inspecteurs de ICH-richtsnoeren volgen, rekening houdend met de kenmerken van elke proef.

(5)

De lidstaten moeten kwaliteitsborgingssystemen opzetten om ervoor te zorgen dat de inspectieprocedures worden gevolgd en voortdurend worden gemonitord. Een goed functionerend kwaliteitsborgingssysteem moet bestaan uit een organisatorische structuur, duidelijke procedés en procedures, met inbegrip van de standaardwerkprocedures die de inspecteurs bij hun werkzaamheden dienen te volgen, een duidelijke beschrijving van de taken en verantwoordelijkheden van de inspecteurs en van de bijscholingsvereisten, alsmede passende middelen en mechanismen voor het uitbannen van niet-naleving.

(6)

De inspecteurs moeten in staat worden gesteld de praktische doeltreffendheid van de bepalingen inzake goede klinische praktijken te waarborgen. Dat doel moet tot uiting komen in de minimumkwalificatie-eisen voor inspecteurs, in het bijzonder wat hun opleiding en scholing betreft. Om dezelfde reden moeten nadere regels voor de inspectieprocedures worden vastgesteld.

(7)

Met het oog op de doeltreffendheid van de inspecties moeten de inspecteurs toegang hebben tot lokalen en gegevens. Dit omvat in het bijzonder laboratoria waar de klinische proef wordt geanalyseerd, de faciliteiten van organisaties die contractonderzoek verrichten, of de lokalen van de opdrachtgever. Waar zulks gerechtvaardigd is, moeten zij ook contact kunnen opnemen met de proefpersonen.

(8)

Teneinde de naleving van de regeling voor inspecties inzake goede klinische praktijken te waarborgen, en overeenkomstig artikel 77 van Verordening (EU) nr. 536/2014, moeten de lidstaten zo nodig corrigerende maatregelen nemen. Indien tijdens een inspectie een ernstige niet-naleving of schending wordt vastgesteld of de opdrachtgevers de onderzoeksbevoegdheden van de inspecteurs niet erkennen, moeten de lidstaten geldboeten kunnen opleggen.

(9)

Met het oog op de bescherming van vertrouwelijke gegevens, met name persoonsgegevens inzake de gezondheid van proefpersonen en vertrouwelijke commerciële informatie, moeten de inspecteurs en deskundigen die bij inspecties betrokken zijn, gebonden zijn aan de hoogste normen inzake vertrouwelijkheid en aan de toepasselijke voorschriften van het recht van de Unie, de nationale wetgevingen en internationale overeenkomsten. Bij de verwerking van persoonsgegevens moeten de inspecteurs en de deskundigen die bij inspecties betrokken zijn, voldoen aan de voorschriften van Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad (2).

(10)

Richtlijn 2005/28/EG van de Commissie (3) moet worden ingetrokken om te waarborgen dat slechts één reeks voorschriften van toepassing is op inspecties inzake goede klinische praktijken bij klinische proeven, met inbegrip van klinische proeven die vallen onder Richtlijn 2001/20/EG van het Europees Parlement en de Raad (4). Met het oog op consistentie met artikel 98 van Verordening (EU) nr. 536/2014, waarbij een overgangsperiode is ingevoerd tijdens welke voor bepaalde verzoeken om toelating voor een klinische proef Richtlijn 2001/20/EG van toepassing blijft, moet Richtlijn 2005/28/EG, met uitzondering van de hoofdstukken 5 en 6 betreffende inspectieprocedures inzake goede klinische praktijken en inspecteurs, tijdens die overgangsperiode van toepassing blijven op alle klinische proeven waarvoor op grond van Richtlijn 2001/20/EG toelating is verleend.

(11)

Deze verordening moet van toepassing worden op de datum waarop Verordening (EU) nr. 536/2014 van toepassing wordt.

(12)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor geneesmiddelen voor menselijk gebruik,

a)

klinische proeven in de Unie, met inbegrip van buiten de Unie gelegen locaties van klinische proeven die met die proeven verband houden;

b)

klinische proeven die worden vermeld in aanvragen tot toelating van klinische proeven overeenkomstig artikel 25, lid 5, van Verordening (EU) nr. 536/2014;

c)

klinische proeven in derde landen, die worden vermeld in aanvragen voor een vergunning voor het in de handel brengen in de Unie.

a)

voor, tijdens of na de uitvoering van klinische proeven;

b)

als onderdeel van de controle van aanvragen van vergunningen voor het in de handel brengen;

c)

als vervolg op het verlenen van een vergunning voor het in de handel brengen.

a)

de opdrachtgever;

b)

de onderzoekers die betrokken zijn bij de klinische proef;

c)

personen die de klinische proef financieren;

d)

elke andere partij die betrokken is bij de uitvoering van de klinische proef.

a)

de aanstelling van deskundigen die de inspecteurs begeleiden indien een inspectie aanvullende deskundigheid vereist;

b)

het organiseren van inspecties buiten de Unie;

c)

de verificatie van de naleving van goede klinische praktijken, met inbegrip van de regelingen voor het onderzoek van de procedures voor het beheer van de studie en van de omstandigheden waaronder klinische proeven worden gepland, uitgevoerd, bewaakt en geregistreerd alsmede vervolgmaatregelen, zoals een evaluatie van een analyse van de onderliggende oorzaken van een significante niet-naleving en de verificatie van corrigerende en preventieve acties van de opdrachtgever.

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/14

(1)

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 worden de personen, groepen en entiteiten opgesomd waarvan de tegoeden en economische middelen krachtens die verordening worden bevroren.

(2)

Op 21 maart 2017 heeft het Sanctiecomité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties besloten tot wijziging van twee vermeldingen op de lijst van personen, groepen en entiteiten waarvan de tegoeden en economische middelen moeten worden bevroren. Bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 dient daarom dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/16

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/18

(1)

Het Europees Fonds voor aanpassing aan de globalisering (EFG) heeft tot doel steun te verlenen aan werknemers die werkloos zijn geworden en zelfstandigen die hun werkzaamheden hebben beëindigd als gevolg van uit de globalisering voortvloeiende grote structurele veranderingen in de wereldhandelspatronen, doordat de wereldwijde financiële en economische crisis aanhoudt, of door een nieuwe wereldwijde financiële en economische crisis, en hen te helpen om op de arbeidsmarkt terug te keren.

(2)

Zoals vastgesteld in artikel 12 van Verordening (EU, Euratom) nr. 1311/2013 van de Raad (3) mag het EFG het jaarlijkse maximumbedrag van 150 miljoen EUR (prijzen 2011) niet overschrijden.

(3)

Op 12 juli 2016 heeft Nederland een aanvraag ingediend om middelen uit het EFG ter beschikking te stellen naar aanleiding van ontslagen in zes ondernemingen in de detailhandel in twee regio's (Drenthe en Overijssel) in Nederland. Nederland heeft overeenkomstig artikel 8, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1309/2013 aanvullende gegevens ingediend. De aanvraag voldoet aan de voorwaarden voor een financiële bijdrage uit het EFG overeenkomstig artikel 13 van Verordening (EU) nr. 1309/2013.

(4)

Er moeten dan ook middelen uit het EFG beschikbaar worden gesteld om een financiële bijdrage van 1 818 750 EUR te verstrekken voor de door Nederland ingediende aanvraag.

(5)

Teneinde zo snel mogelijk middelen uit het EFG ter beschikking te stellen, moet dit besluit van toepassing zijn vanaf de datum waarop het wordt vastgesteld,

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/20

(1)

Volgens gemeenschappelijke verklaring V (1) bij Besluit nr. 2/2000 van de Gezamenlijke Raad EG-Mexico (2), die is opgericht bij de op 8 december 1997 in Brussel ondertekende Overeenkomst inzake economisch partnerschap, politieke coördinatie en samenwerking tussen de Europese Gemeenschap en haar lidstaten, enerzijds, en de Verenigde Mexicaanse Staten, anderzijds (3) („de overeenkomst”), moet de bij de overeenkomst ingestelde Gemengde Commissie EU-Mexico onderzoeken of het noodzakelijk is de toepassing van de in de aantekeningen 2 en 3 van aanhangsel II (a) van bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 („aantekeningen 2 en 3”) vastgestelde oorsprongsregels na 30 juni 2003 te verlengen. Dat onderzoek ziet op de productspecifieke regels in aanhangsel II van bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 voor bepaalde chemische producten van de posten 2914 en 2915 van het geharmoniseerd systeem.

(2)

Op 17 september 2010 heeft de Gemengde Commissie EU-Mexico Besluit nr. 1/2010 (4) aangenomen waarbij de toepassing van de in aantekeningen 2 en 3 opgenomen oorsprongsregels voor de derde maal werd verlengd. Besluit nr. 1/2010 was van toepassing tot en met 30 juni 2014.

(3)

Het is passend de toepassing van de in de aantekeningen 2 en 3 vastgestelde oorsprongsregels tijdelijk te verlengen van 1 juli 2014 tot en met 31 december 2019 in overeenstemming met de beginselen bij de actualisering van de overeenkomst, teneinde de continuïteit met de toekomstige productspecifieke regels te garanderen.

(4)

Aangezien de toepassing van de in de aantekeningen 2 en 3 vastgestelde oorsprongsregels op 30 juni 2014 is verstreken, is het passend de nieuwe verlenging met terugwerkende kracht toe te passen vanaf 1 juli 2014 om de bestaande economische omstandigheden niet te verstoren.

(5)

Aanhangsel II van bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 moet derhalve worden gewijzigd om de toepassing van de in de aantekeningen 2 en 3 vastgestelde oorsprongsregels tijdelijk te verlengen van 1 juli 2014 tot en met 31 december 2019.

(6)

Ten behoeve van de toepassing met terugwerkende kracht dient de termijn voor de overlegging van het bewijs van oorsprong in de vorm van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 of een factuurverklaring van twee tot drie jaar te worden verlengd voor de betrokken chemische producten die tussen 1 juli 2014 en 30 juni 2015 in de Unie zijn ingevoerd,

(7)

Aanhangsel V van bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 moet daarom worden vervangen.

(8)

Het standpunt van de Unie in de Gemengde Commissie EU-Mexico moet derhalve worden gebaseerd op het aan dit besluit gehechte ontwerpbesluit,

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/26

(1)

Bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 van de Gezamenlijke Raad EG-Mexico (1), die is opgericht bij de op 8 december 1997 in Brussel ondertekende Overeenkomst inzake economisch partnerschap, politieke coördinatie en samenwerking tussen de Europese Gemeenschap en haar lidstaten, enerzijds, en de Verenigde Mexicaanse Staten, anderzijds (2) („de overeenkomst”), bevat de oorsprongsregels voor de producten van oorsprong uit het grondgebied van de partijen bij de overeenkomst. Op grond van artikel 38 van bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 kan de Gemengde Commissie EU-Mexico die bijlage wijzigen.

(2)

Er bestaat een douane-unie tussen de Europese Unie en het Vorstendom Andorra voor de producten die onder de hoofdstukken 25 tot en met 97 van het geharmoniseerd systeem zijn ingedeeld, en tussen de Europese Unie en de Republiek San Marino voor de producten die onder de hoofdstukken 1 tot en met 97 van het geharmoniseerd systeem zijn ingedeeld. Door deze douane-unie kunnen goederen van oorsprong uit Mexico uit hoofde van Besluit nr. 2/2000 ook bij uitvoer naar Andorra en San Marino in aanmerking komen voor preferentiële behandeling.

(3)

Er is overeengekomen dat Mexico voortaan producten die zijn ingedeeld onder de hoofdstukken 25 tot en met 97 van het geharmoniseerd systeem van oorsprong uit het Vorstendom Andorra, en producten die zijn ingedeeld onder de hoofdstukken 1 tot en met 97 van het geharmoniseerd systeem van oorsprong uit de Republiek San Marino, zal aanvaarden als producten van oorsprong uit de EU in de zin van bijlage III bij Besluit nr. 2/2000.

(4)

Aan bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 moet daarom een aanhangsel VI worden toegevoegd, zodat deze producten bij invoer in Mexico een soortgelijke behandeling kunnen krijgen als producten van oorsprong uit de Unie, en er moeten bepalingen worden vastgesteld voor de toepassing van bijlage III op deze producten.

(5)

Volgens gemeenschappelijke verklaring V (3) bij Besluit nr. 2/2000 moet de bij de overeenkomst ingestelde Gemengde Commissie EG-Mexico onderzoeken of het noodzakelijk is de toepassing van de in de aantekeningen 2 en 3 van aanhangsel II (a) van bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 („aantekeningen 2 en 3”) vastgestelde oorsprongsregels na 30 juni 2003 te verlengen. Dat onderzoek ziet op de productspecifieke regels in aanhangsel II van bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 voor bepaalde chemische producten van de posten 2914 en 2915 van het geharmoniseerd systeem.

(6)

De Gemengde Commissie EU-Mexico dient een besluit aan te nemen dat de toepassing van de in de aantekeningen 2 en 3 vastgestelde oorsprongsregels voor de vierde maal verlengt. Dat besluit dient van toepassing te zijn tot en met 31 december 2019.

(7)

Het is passend de toepassing van de in de aantekeningen 2 en 3 vastgestelde oorsprongsregels permanent te verlengen, omdat deze regels aansluiten bij de beginselen van de actualisering van de overeenkomst.

(8)

Aanhangsel II van bijlage III bij Besluit nr. 2/2000 moet daarom worden gewijzigd om de toepassing van de in de aantekeningen 2 en 3 vastgestelde oorsprongsregels permanent te verlengen.

(9)

Het standpunt van de Unie in de Gemengde Commissie EU-Mexico moet derhalve worden gebaseerd op het aan dit besluit gehechte ontwerpbesluit,

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/32

(1)

Op 26 januari 2015, 5 februari 2015 en 23 juni 2015 heeft de Raad de Besluiten (EU) 2015/116 (1), (EU) 2015/190 (2) en (EU) 2015/994 (3) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangende leden van het Comité van de Regio's voor de periode van 26 januari 2015 tot en met 25 januari 2020 vastgesteld.

(2)

In het Comité van de Regio's is een zetel van plaatsvervangend lid vrijgekomen vanwege het einde van de ambtstermijn van de heer Rodrigo VASCONCELOS DE OLIVEIRA,

—

de heer Rui Jorge DA SILVA LEITE DE BETTENCOURT, Secretário Regional Adjunto da Presidência para as Relações Externas do Governo Regional dos Açores.

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/33

(1)

Bij brief, ingekomen bij de Commissie op 18 mei 2016, heeft Estland verzocht om machtiging tot toepassing van een bijzondere maatregel die afwijkt van artikel 287 van Richtlijn 2006/112/EG („de bijzondere maatregel”), teneinde belastingplichtigen met een jaaromzet van niet meer dan 40 000 EUR vanaf 1 januari 2018 van de belasting over de toegevoegde waarde (btw) te mogen vrijstellen.

(2)

Overeenkomstig artikel 395, lid 2, van Richtlijn 2006/112/EG heeft de Commissie de overige lidstaten bij brief van 4 oktober 2016 van het verzoek van Estland in kennis gesteld. Bij brief van 5 oktober 2016 heeft de Commissie Estland meegedeeld dat zij over alle gegevens beschikte die zij nodig achtte voor de beoordeling van het verzoek.

(3)

Volgens punt 8 van artikel 287 van Richtlijn 2006/112/EG mag Estland vrijstelling van btw verlenen aan belastingplichtigen met een jaaromzet die ten hoogste gelijk is aan de tegenwaarde van 16 000 EUR in de nationale munteenheid tegen de op de dag van zijn toetreding geldende omrekeningskoers.

(4)

De gevraagde bijzondere maatregel is in overeenstemming met de doelstellingen van de mededeling van de Commissie van 25 juni 2008 getiteld „Denk eerst klein” — Een „Small Business Act” voor Europa”.

(5)

Aangezien de bijzondere maatregel de btw-verplichtingen voor kleinere bedrijven zal verlichten, dient Estland te worden gemachtigd de maatregel gedurende een beperkte periode toe te passen tot en met 31 december 2020. Het moet voor belastingplichtigen mogelijk blijven om voor het normale btw-stelsel te kiezen.

(6)

Aangezien de artikelen 281 tot en met 294 van Richtlijn 2006/112/EG die betrekking hebben op de bijzondere regeling voor kleine ondernemingen, momenteel worden geëvalueerd, is het mogelijk dat een richtlijn tot wijziging van die bepalingen van Richtlijn 2006/112/EG vóór 31 december 2020 in werking zal treden.

(7)

Op basis van de door Estland verstrekte gegevens blijkt dat de verhoogde drempel geen noemenswaardige invloed zal hebben op de totale belastingopbrengst in het stadium van het eindverbruik.

(8)

De derogatie heeft geen gevolgen voor de eigen middelen van de Unie uit de btw,

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/35

(1)

Bij Uitvoeringsbesluit 2014/709/EU van de Commissie (4) zijn maatregelen op het gebied van de diergezondheid vastgesteld in verband met Afrikaanse varkenspest in sommige lidstaten. In de bijlage bij dat uitvoeringsbesluit zijn bepaalde gebieden in die lidstaten afgebakend, die in lijsten in de delen I, II, III en IV van die bijlage zijn opgenomen, waarbij een onderscheid wordt gemaakt tussen verschillende risiconiveaus op basis van de epidemiologische situatie. Op die lijsten staan onder meer bepaalde gebieden in Litouwen.

(2)

Sinds november 2016 is er in bepaalde in deel III van de bijlage bij Uitvoeringsbesluit 2014/709/EU opgenomen gebieden in Litouwen geen melding meer gemaakt van uitbraken van Afrikaanse varkenspest bij als huisdier gehouden varkens. Bovendien is er op de bedrijven in die gebieden op bevredigende wijze toezicht op de bioveiligheidsmaatregelen uitgeoefend op basis van het nationale bioveiligheidsprogramma ter voorkoming van de verspreiding van Afrikaanse varkenspest. Deze feiten wijzen op een verbetering van de epidemiologische situatie. Bijgevolg moeten die gebieden van Litouwen nu worden opgenomen in de lijst in deel II en niet in deel III van de bijlage bij Uitvoeringsbesluit 2014/709/EU.

(3)

Bij de beoordeling van de risico's voor de diergezondheid die de situatie in Litouwen, wat betreft Afrikaanse varkenspest, meebrengt, moet rekening worden gehouden met de ontwikkeling van de huidige epidemiologische situatie van die ziekte bij de getroffen als huisdier gehouden varkens en wilde varkens in de Unie. Om de in Uitvoeringsbesluit 2014/709/EU vastgestelde maatregelen op het gebied van de diergezondheid doelgericht te kunnen nemen, de verdere verspreiding van Afrikaanse varkenspest te voorkomen en daarbij te vermijden dat de handel in de Unie onnodig wordt verstoord en dat derde landen ongerechtvaardigde handelsbelemmeringen opwerpen, moet de in de bijlage bij dat uitvoeringsbesluit opgenomen EU-lijst van gebieden waarvoor maatregelen op het gebied van de diergezondheid gelden, worden gewijzigd om rekening te houden met de wijzigingen van de huidige epidemiologische situatie in Litouwen, wat betreft die ziekte.

(4)

De bijlage bij Uitvoeringsbesluit 2014/709/EU moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

25.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/46