12.2.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 37/1

(1)

Op 14 mei 2015 heeft de Europese Commissie („de Commissie”) op grond van artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1225/2009 („de basisverordening”) een antidumpingonderzoek geopend met betrekking tot de invoer in de Unie van bepaalde gewalste platte producten van ijzer of niet-gelegeerd staal of van ander gelegeerd staal, met uitzondering van roestvrij staal, van alle breedten, koud gewalst, niet geplateerd noch bekleed, en enkel koud gewalst („koudgewalste platte staalproducten”) van oorsprong uit de Volksrepubliek China („de VRC”) en de Russische Federatie („Rusland”) (tezamen „de betrokken landen”). Zij heeft daartoe een bericht van inleiding gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2) („het bericht van inleiding”).

(2)

De Commissie heeft het onderzoek geopend naar aanleiding van een klacht die op 1 april 2015 werd ingediend door de European Steel Association („Eurofer” of „de klager”) namens producenten die meer dan 25 % van de totale productie van bepaalde koudgewalste platte staaalproducten in de Unie vertegenwoordigen. Het bij de klacht gevoegde voorlopige bewijsmateriaal over dumping van het betrokken product en de aanmerkelijke schade als gevolg daarvan werd voldoende geacht om een onderzoek te openen.

(3)

Naar aanleiding van een door de klager ingediend en met het nodige bewijsmateriaal gestaafd verzoek heeft de Commissie op 12 december 2015 Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2325 (3) („de registratieverordening”) gepubliceerd, uit hoofde waarvan de invoer van bepaalde koudgewalste platte staalproducten van oorsprong uit de VRC en Rusland per 13 december 2015 aan registratie onderworpen werd.

(4)

Sommige belanghebbenden vonden het verzoek om registratie van de invoer ongegrond, omdat niet aan de in artikel 14, lid 5, van de basisverordening vastgestelde voorwaarden was voldaan. Zij argumenteerden dat de voorwaarden voor de inning met terugwerkende kracht van rechten niet waren vervuld, aangezien het verzoek op willekeurig geselecteerde tijdvakken zou zijn gebaseerd, geen rekening zou houden met het cyclische karakter van de invoer en zowel de registratie van de invoer als de retroactieve toepassing van de maatregelen het belang van de Unie zou schaden. Toen het besluit werd genomen, beschikte de Commissie nochtans over voldoende voorlopig bewijsmateriaal om de noodzaak tot registratie van de invoer te rechtvaardigen: de invoer uit de betrokken landen en het marktaandeel dat deze invoer vertegenwoordigde waren sterk toegenomen. Het desbetreffende argument werd derhalve afgewezen.

(5)

In het bericht van inleiding werden de belanghebbenden uitgenodigd om met de Commissie contact op te nemen om aan het onderzoek mee te werken. Daarnaast heeft de Commissie specifiek de klager, andere haar bekende producenten in de Unie, de haar bekende producenten-exporteurs, de Chinese en Russische autoriteiten en de haar bekende betrokken importeurs, leveranciers, gebruikers, handelaren en verenigingen op de hoogte gebracht van de opening van het onderzoek en hen uitgenodigd daaraan mee te werken.

(6)

De belanghebbenden zijn in de gelegenheid gesteld hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken en te verzoeken te worden gehoord door de Commissie en/of de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures. Alle belanghebbenden die daar met opgave van redenen om hadden verzocht, werden gehoord.

(7)

De Commissie heeft ook producenten in Brazilië, Canada, India, Japan, Zuid-Korea, Taiwan, Turkije, Oekraïne en de VS op de hoogte gesteld van de inleiding en hen uitgenodigd mee te werken. In het bericht van inleiding heeft de Commissie de belanghebbenden ervan op de hoogte gesteld dat zij voorlopig Canada had gekozen als derde land met een markteconomie („referentieland”) in de zin van artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening.

(8)

In het bericht van inleiding heeft de Commissie verklaard dat zij mogelijk een steekproef van de belanghebbenden zal samenstellen overeenkomstig artikel 17 van de basisverordening.

(9)

In het bericht van inleiding heeft de Commissie verklaard dat zij een voorlopige steekproef van producenten in de Unie had samengesteld. Bij het samenstellen van de steekproef was de Commissie uitgegaan van het grootste representatieve productie- en verkoopvolume, in combinatie met voldoende geografische spreiding. Deze voorlopige steekproef bestond uit vijf producenten in de Unie, die in vijf verschillende lidstaten gevestigd waren en samen goed waren voor meer dan 35 % van de productie van koudgewalste platte staalproducten in de Unie. De Commissie heeft de belanghebbenden om opmerkingen over de voorlopige steekproef verzocht.

(10)

Eurofer heeft opmerkingen ingediend en heeft om diverse redenen gesuggereerd de voorgestelde steekproef te wijzigen. Na een analyse van deze opmerkingen heeft de Commissie echter geconcludeerd dat de door Eurofer voorgestelde wijziging van de steekproef de algemene representativiteit ervan niet zou verbeteren. Derhalve heeft de Commissie de steekproef bevestigd, waarna zij geen verdere opmerkingen heeft gekregen.

(11)

De Commissie heeft de niet-verbonden importeurs verzocht de in het bericht van inleiding gespecificeerde informatie te verstrekken om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, een steekproef samen te kunnen stellen.

(12)

Dertien importeurs hebben de gevraagde informatie geleverd en hebben ermee ingestemd om in de steekproef te worden opgenomen. Vier van hen werden daarin opgenomen, maar slechts één van hen heeft de vragenlijst voor importeurs beantwoord. Om haar conclusies te kunnen baseren op een groter aantal niet-verbonden importeurs, heeft de Commissie contact opgenomen met de andere niet-verbonden importeurs die zich kenbaar hadden gemaakt in de voorbereiding van een eventuele steekproef, maar geen van hen bevestigde zijn bereidheid om de vragenlijst voor importeurs te beantwoorden.

(13)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, deze te kunnen samenstellen voor respectievelijk de VRC en Rusland, heeft de Commissie alle producenten-exporteurs in de VRC en Rusland verzocht de in het bericht van inleiding gevraagde informatie te verstrekken. Daarnaast heeft de Commissie de vertegenwoordiging van de Volksrepubliek China bij de Europese Unie en de permanente vertegenwoordiging van de Russische Federatie bij de Europese Unie verzocht om producenten-exporteurs die geïnteresseerd kunnen zijn in medewerking aan het onderzoek op te sporen en/of contact met hen op te nemen.

(14)

Tien groepen producenten-exporteurs in de VRC en drie in Rusland hebben de gevraagde informatie verstrekt en hebben ermee ingestemd om te worden opgenomen in de steekproef voor respectievelijk de VRC en Rusland. Wat de VRC betreft, heeft de Commissie overeenkomstig artikel 17, lid 1, van de basisverordening een steekproef van twee ondernemingsgroepen samengesteld op basis van het grootste representatieve uitvoervolume naar de Unie dat binnen de beschikbare tijd redelijkerwijs kan worden onderzocht. Overeenkomstig artikel 17, lid 2, van de basisverordening werden alle bekende betrokken producenten-exporteurs en de autoriteiten van de VRC geraadpleegd over de samenstelling van de steekproef. Na onderzoek van de opmerkingen van één producent-exporteur heeft de Commissie de voorgestelde steekproef bevestigd.

(15)

Gezien het beperkte aantal producenten-exporteurs in Rusland heeft de Commissie besloten geen steekproef samen te stellen voor Rusland, maar alle drie de betrokken ondernemingsgroepen te onderzoeken. De betrokken ondernemingen en de autoriteiten van Rusland zijn hiervan in kennis gesteld.

(16)

Zes groepen producenten-exporteurs in de VRC hebben laten weten dat zij een individueel onderzoek overeenkomstig artikel 17, lid 3, van de basisverordening wensen. Maar aangezien geen van hen de vragenlijst heeft beantwoord, konden deze individuele onderzoeken niet in overweging worden genomen.

(17)

De Commissie heeft een vragenlijst gestuurd naar alle haar bekende betrokken partijen en naar alle andere ondernemingen die zich binnen de in het bericht van inleiding genoemde termijnen hebben gemeld. Er werden antwoorden op de vragenlijsten ontvangen van vijf producenten in de Unie, drie gebruikers, een groep verbonden staalservicebedrijven, een staalservicebedrijf dat niet verbonden is met een producent-exporteur in de betrokken landen, drie producenten-exporteurs in Rusland, twee groepen producenten-exporteurs in de VRC en één producent in een referentieland.

(18)

De Commissie heeft alle gegevens die zij voor de voorlopige vaststelling van dumping, de daardoor veroorzaakte schade en het belang van de Unie nodig achtte, verzameld en gecontroleerd. Krachtens artikel 16 van de basisverordening zijn controlebezoeken ter plaatse verricht bij de volgende ondernemingen/vereniging:

(19)

Het onderzoek naar de dumping en de schade had betrekking op de periode van 1 april 2014 tot en met 31 maart 2015 („het onderzoektijdvak” of „OT”).

(20)

Het onderzoek naar de ontwikkelingen die relevant zijn voor de schadebeoordeling had betrekking op de periode van 1 januari 2011 tot het eind van het onderzoektijdvak („de beoordelingsperiode”).

(21)

Bij het betrokken product gaat het om gewalste platte producten van ijzer of niet-gelegeerd staal of ander gelegeerd staal, met uitzondering van roestvrij staal, van alle breedten, koud gewalst, niet geplateerd noch bekleed, en enkel koud gewalst, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 7209 15 00, 7209 16 90, 7209 17 90, 7209 18 91, ex 7209 18 99, ex 7209 25 00, 7209 26 90, 7209 27 90, 7209 28 90, 7211 23 30, ex 7211 23 80, ex 7211 29 00, 7225 50 80, 7226 92 00, van oorsprong uit de VRC en Rusland.

De volgende productsoorten vallen niet onder de productomschrijving van het betrokken product:

(22)

Koudgewalste platte staalproducten worden vervaardigd uit warmgewalst breedband. Koudwalsen is een proces waarbij een plaat of strip, die vooraf warmgewalst en gebeitst werd, door koude rollen, d.w.z. rollen die kouder zijn dan de verwekingstemperatuur van het metaal, wordt gehaald. Koudgewalste platte staalproducten worden vervaardigd om te voldoen aan bepaalde specificaties of eigen specificaties van de eindgebruiker. Deze kunnen in verschillende vormen worden geleverd: opgerold (geolied of niet geolied), op lengte gesneden (als plaat) of als smalle strippen. Koudgewalste platte staalproducten zijn een industriële grondstof die eindgebruikers aankopen voor tal van toepassingen, voornamelijk in de verwerkende industrie (de industrie in het algemeen, de verpakkingsindustrie, de automobielsector, enz.), maar ook in de bouwsector.

(23)

Uit het onderzoek is gebleken dat de volgende producten dezelfde fysieke basiskenmerken en dezelfde basistoepassingen hebben:

(24)

Bijgevolg heeft de Commissie voorlopig besloten dat die producten soortgelijke producten zijn in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(25)

Krachtens artikel 2, lid 7, onder b), van de basisverordening stelt de Commissie in overeenstemming met artikel 2, leden 1 tot en met 6, van die verordening de normale waarde vast voor de producenten-exporteurs in de VRC die voldoen aan de criteria van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening, en dus in aanmerking komen voor een BMO.

(26)

Om de benodigde informatie te verkrijgen om te kunnen bepalen of aan de criteria van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening werd voldaan, heeft de Commissie de producenten-exporteurs gevraagd het BMO-aanvraagformulier in te vullen. Geen van hen heeft een BMO aangevraagd.

(27)

Overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening is de normale waarde voor de producenten-exporteurs aan wie geen BMO is toegekend, vastgesteld aan de hand van de prijs of de berekende waarde in een derde land met een markteconomie. Daartoe moest een referentieland worden gekozen.

(28)

In het bericht van inleiding heeft de Commissie meegedeeld dat zij voorlopig Canada zou gebruiken als geschikt referentieland en heeft zij de belanghebbenden uitgenodigd opmerkingen in te dienen. Eén producent-exporteur en de China Iron and Steel Association („CISA”) vonden Canada geen goede keuze en stelden in de plaats daarvan Rusland voor.

(29)

De situatie in Rusland werd onderzocht in overeenstemming met artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening, dat bepaalt dat „in voorkomend geval […] gebruik [wordt] gemaakt van een derde land met markteconomie dat bij hetzelfde onderzoek betrokken is”. De Commissie is echter van mening dat Rusland geen geschikt referentieland is, en wel om twee redenen:

(30)

Vervolgens heeft de Commissie daarom onderzocht of er een ander derde land met een markteconomie was waar het soortgelijke product wordt geproduceerd en dat als een geschikt referentieland kan worden beschouwd. Naast India, Zuid-Korea en Oekraïne, die in het bericht van inleiding waren vermeld, heeft de Commissie contact opgenomen met producenten in Brazilië, Japan, Taiwan, Turkije en de VS. Op basis van de ontvangen informatie en van haar eigen onderzoek heeft de Commissie 35 haar bekende en potentiële producenten van het soortgelijke product in deze landen verzocht om informatie. Geen van hen heeft de vragenlijst voor producenten in het referentieland beantwoord. Verder heeft de Commissie contact opgenomen met drie producenten in Canada. Slechts een van hen heeft de vragenlijst voor producenten in het referentieland beantwoord.

(31)

Op basis van de informatie die werd verzameld en gecontroleerd, lijkt Canada een geschikt referentieland, en wel om de volgende redenen:

(32)

Een producent-exporteur en de China Iron and Steel Association voerden aan dat Canada geen geschikte keuze was om de volgende redenen:

(33)

In antwoord op deze beweringen heeft de Commissie het volgende opgemerkt:

(34)

Bijgevolg heeft de Commissie in dit stadium geconcludeerd dat Canada een geschikt referentieland is in de zin van artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening.

(35)

Overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening werd de informatie die van de medewerkende producent in het referentieland werd ontvangen, gebruikt om de normale waarde te bepalen voor de producenten-exporteurs aan wie geen BMO was toegekend.

(36)

De Commissie heeft eerst onderzocht of de totale binnenlandse verkoop van de medewerkende producent in het referentieland representatief was in de zin van artikel 2, lid 2, van de basisverordening. De binnenlandse verkoop is representatief als de totale binnenlandse verkoop van het soortgelijke product aan onafhankelijke afnemers op de binnenlandse markt tijdens het onderzoektijdvak ten minste 5 % bedroeg van de totale uitvoer van het betrokken product door elk van de in de steekproef opgenomen groepen Chinese producenten-exporteurs naar de Unie. Op basis hiervan was de totale verkoop van het soortgelijke product door de medewerkende producent op de binnenlandse markt van het referentieland representatief.

(37)

Daarna heeft de Commissie voor de in de steekproef opgenomen groepen producenten-exporteurs vastgesteld welke productsoorten die op de binnenlandse markt werden verkocht, identiek waren aan of vergelijkbaar waren met de soorten die naar de Unie werden uitgevoerd.

(38)

Vervolgens heeft de Commissie onderzocht of de binnenlandse verkoop door de producent in het referentieland op zijn binnenlandse markt voor elke productsoort die identiek is aan of vergelijkbaar is met een productsoort die wordt uitgevoerd naar de Unie representatief was in de zin van artikel 2, lid 2, van de basisverordening. De binnenlandse verkoop van een productsoort is representatief als de totale binnenlandse verkoop van die productsoort aan onafhankelijke afnemers tijdens het onderzoektijdvak ten minste 5 % bedraagt van de totale hoeveelheid van de uitvoer naar de Unie van de identieke of vergelijkbare productsoort. De Commissie heeft voor beide Chinese groepen producenten-exporteurs vastgesteld dat de binnenlandse verkoop van de meeste productsoorten representatief was.

(39)

Verder heeft de Commissie voor elke productsoort het aandeel van de winstgevende verkoop aan onafhankelijke afnemers op de binnenlandse markt in het onderzoektijdvak bepaald om uit te maken of zij de werkelijke binnenlandse verkoop kon gebruiken voor de berekening van de normale waarde overeenkomstig artikel 2, lid 4, van de basisverordening.

(40)

De normale waarde wordt gebaseerd op de werkelijke binnenlandse prijs per productsoort, ongeacht of die verkoop winstgevend is, indien:

(41)

In dit geval is de normale waarde het gewogen gemiddelde van de prijzen van alle binnenlandse verkopen van die productsoort tijdens het onderzoektijdvak.

(42)

De normale waarde is gelijk aan de werkelijke binnenlandse prijs per productsoort van uitsluitend de winstgevende binnenlandse verkopen van de productsoorten tijdens het onderzoektijdvak indien:

(43)

Uit de door de Commissie verrichte analyse van de binnenlandse verkoop bleek dat voor de meeste uitgevoerde productsoorten meer dan 80 % van de totale binnenlandse verkoop winstgevend was en dat de gewogen gemiddelde verkoopprijs hoger was dan de productiekosten. Dienovereenkomstig werd de normale waarde voor deze productsoorten berekend als het gewogen gemiddelde van de prijzen van alle binnenlandse verkopen tijdens het onderzoektijdvak.

(44)

Wanneer een productsoort door de producent in het referentieland niet in representatieve hoeveelheden op de binnenlandse markt werd verkocht, heeft de Commissie de normale waarde door berekening vastgesteld overeenkomstig artikel 2, leden 3 en 6, van de basisverordening.

(45)

Voor productsoorten waarvan de op de binnenlandse markt verkochte hoeveelheden niet representatief waren, werd de normale waarde berekend door de gemiddelde verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten („VAA-kosten”) en de winst op transacties in het kader van normale handelstransacties op de binnenlandse markt voor die soorten op te tellen bij de gemiddelde productiekosten van het soortgelijke product van de medewerkende producent in het referentieland tijdens het onderzoektijdvak.

(46)

Een in de steekproef opgenomen groep producenten-exporteurs voerde zowel rechtstreeks naar onafhankelijke afnemers als via verbonden importeurs naar de Unie uit.

(47)

In de gevallen waarin de groep producenten-exporteurs het betrokken product rechtstreeks naar onafhankelijke afnemers in de Unie uitvoerde, was de uitvoerprijs overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening de voor het betrokken product met het oog op uitvoer naar de Unie werkelijk betaalde of te betalen prijs.

(48)

In de gevallen waarin de groep producenten-exporteurs het betrokken product via als importeur optredende verbonden ondernemingen naar de Unie uitvoerde, werd de uitvoerprijs overeenkomstig artikel 2, lid 9, van de basisverordening vastgesteld op basis van de prijs waartegen het ingevoerde product voor het eerst aan onafhankelijke afnemers in de Unie was doorverkocht. In dit geval werden correcties toegepast voor alle tussen invoer en doorverkoop gemaakte kosten, met inbegrip van VAA-kosten, en voor de gemaakte winst.

(49)

De Commissie heeft de normale waarde en de uitvoerprijs van de in de steekproef opgenomen groepen producenten-exporteurs vergeleken in het stadium af fabriek.

(50)

Waar dat met het oog op een billijke vergelijking gerechtvaardigd was, heeft de Commissie overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening op de normale waarde en/of de uitvoerprijs een correctie toegepast voor verschillen die van invloed zijn op de prijzen en de vergelijkbaarheid van de prijzen. Er zijn correcties toegepast voor de kosten van vervoer, lading, overlading, lossing en aanverwante kosten, indirecte belastingen, commissies, krediet- en bankkosten.

(51)

Overeenkomstig artikel 2, leden 11 en 12, van de basisverordening heeft de Commissie voor de in de steekproef opgenomen medewerkende producenten-exporteurs de gewogen gemiddelde normale waarde van elke soort van het soortgelijke product vergeleken met de gewogen gemiddelde uitvoerprijs van de overeenkomstige soort van het betrokken product.

(52)

Op grond hiervan bedragen de voorlopige gewogen gemiddelde dumpingmarges, uitgedrukt als percentage van de cif-prijs, grens Unie, vóór inklaring:

Tabel 1

Dumpingmarges, VRC

(53)

Voor de medewerkende producenten-exporteurs die niet in de steekproef zijn opgenomen, heeft de Commissie de gewogen gemiddelde dumpingmarge berekend op grond van artikel 9, lid 6, van de basisverordening. Die marge werd dus vastgesteld op basis van de dumpingmarges die waren vastgesteld voor de in de steekproef opgenomen groepen producenten-exporteurs.

(54)

Dit leidt voor de medewerkende producenten-exporteurs die geen deel uitmaken van de steekproef tot een voorlopige dumpingmarge van 56,9 %.

(55)

Voor alle andere producenten-exporteurs in de VRC heeft de Commissie de dumpingmarge overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening aan de hand van de beschikbare gegevens vastgesteld. Hiertoe heeft de Commissie de mate van medewerking van de producenten-exporteurs bepaald. De mate van medewerking komt overeen met de omvang van de uitvoer naar de Unie van de medewerkende producenten-exporteurs, uitgedrukt als percentage van de totale omvang van de uitvoer naar de Unie — volgens de invoerstatistieken van Eurostat — van het betrokken land.

(56)

De mate van medewerking is in dit geval hoog, aangezien de uitvoer van de medewerkende producenten-exporteurs goed was voor ongeveer 87 % van de totale uitvoer naar de Unie tijdens het onderzoektijdvak. Op basis hiervan heeft de Commissie besloten de residuele dumpingmarge vast te stellen op het niveau van de in de steekproef opgenomen onderneming met de hoogste dumpingmarge.

(57)

Onderstaande tabel bevat de voorlopige dumpingmarges, uitgedrukt als percentage van de cif-prijs, grens Unie, vóór inklaring:

Tabel 2

Dumpingmarges, VRC

(58)

De Commissie onderzocht drie Russische producenten-exporteurs die goed zijn voor bijna de gehele uitvoer uit Rusland naar de Unie tijdens het onderzoektijdvak. Zoals hierna wordt uiteengezet, is een aantal kwesties naar voren gekomen op basis waarvan de Commissie voorlopig overweegt om artikel 18 van de basisverordening op twee van hen toe te passen.

(59)

Zoals vermeld in overweging 76, heeft de Commissie voor een producent-exporteur op de in het antwoord op de vragenlijst opgegeven productiekosten een correctie toegepast.

(60)

Met betrekking tot de andere producent-exporteur bleek bij de controle ter plaatse dat deze onderneming niet de totale productiehoeveelheid en productiecapaciteit van het betrokken product aan de Commissie had gemeld. De Commissie stelde ter plaatse ook vast dat de onderneming geen volledige informatie had verschaft over het voor de productie en de verkoop van het betrokken product gebruikte productcoderingsysteem, zodat het voor de Commissie onmogelijk was om informatie over de verkoop per productsoort te koppelen aan informatie over de productie per productsoort. Verder stelde de Commissie tijdens de controle ter plaatse vast dat de onderneming niet beschikte over gemakkelijk toegankelijke informatie per productsoort over de verkochte hoeveelheden of het interne verbruik daarvan voor verdere verwerking. Met deze inlichtingen zou de Commissie ter plaatse een controle hebben kunnen uitvoeren van de aftrek van het interne verbruik van de opgegeven totale productiekosten, die volgens de onderneming nodig was voor de berekening van de productiekosten van de opgegeven verkoop van het betrokken product. De onderneming heeft de tijdens de controle gevraagde informatie die nodig was om de cijfers inzake productie, verkoop en intern verbruik met elkaar te vergelijken pas na het controlebezoek van de Commissie verstrekt. De Commissie analyseerde deze nieuwe informatie door de voorraadcijfers van de na het controlebezoek opgegeven geproduceerde hoeveelheden van het betrokken product te vergelijken met die van de hoeveelheid die werd verkocht of gebruikt voor verwerking tot andere producten. Hieruit bleek dat het totale verkoopcijfer dat de onderneming had opgegeven hoger lag dan wat op basis van de productie fysiek mogelijk was, rekening houdend met door de onderneming verstrekte informatie over voorraadschommelingen, afgekeurde goederen en afval.

(61)

De Commissie was van oordeel dat om de redenen genoemd in overweging 60 de informatie die de producent-exporteur zowel vóór als na het controlebezoek ter plaatse had verstrekt, haar niet in staat stelde zich te vergewissen van de juistheid en betrouwbaarheid van de door deze producent-exporteur verstrekte informatie over de verkoopvolumes en de kostprijs van het betrokken product. De Commissie concludeerde dat de producent-exporteur niet had meegewerkt door de inlichtingen te verstrekken die gevraagd waren om de verkoopvolumes en de productiekosten van het betrokken product te beoordelen en te controleren. Daardoor was de Commissie niet in staat op betrouwbare wijze de uitvoerprijs en de normale waarde vast te stellen. Aangezien alle gegevens die de producent-exporteur in verschillende stadia had verstrekt, door deze onbetrouwbaarheid werden ondermijnd, kon de Commissie zich ook niet baseren op specifieke subreeksen van de verstrekte gegevens betreffende de verschillende componenten van de dumpingmarge. Daarom moest de Commissie de dumpingmarge van deze producent-exporteur vaststellen op basis van de beschikbare gegevens en de door de producent-exporteur verstrekte inlichtingen buiten beschouwing laten, omdat zij niet tot redelijk betrouwbare conclusies kon komen en de inlichtingen niet controleerbaar waren.

(62)

De Commissie heeft de betrokken producent-exporteur op 30 oktober 2015 laten weten dat zij om de in de overwegingen 60 en 61 uiteengezette redenen zij van oordeel was dat de onderneming niet binnen de bij de basisverordening vastgestelde termijnen de nodige informatie had verstrekt over de uitvoerprijzen en de productiekosten van het betrokken product en dat zij voornemens was overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening de beschikbare gegevens te gebruiken om vast te stellen of er sprake was van dumping door de onderneming in kwestie.

(63)

De onderneming diende op 13 november 2015 opmerkingen in over het voornemen van de Commissie om gebruik te maken van de beschikbare gegevens en beweerde naar haar beste vermogen aan het onderzoek te hebben meegewerkt. De onderneming voerde aan dat zij alle inlichtingen had verstrekt die de Commissie in staat stelde om tot redelijk betrouwbare conclusies te komen, maar dat niet kon worden gevraagd om informatie die een onredelijke, buitensporige onderzoekslast zou veroorzaken. Voorts verzocht de onderneming bij wijze van uitzondering om een tweede controlebezoek vóór de instelling van een voorlopig recht.

(64)

De Commissie heeft de opmerkingen van de onderneming onderzocht en is tot de conclusie gekomen dat deze opmerkingen geen nieuwe, controleerbare elementen aanreikten die in dat stadium van het onderzoek haar van het voornemen konden afbrengen om de beschikbare gegevens te gebruiken teneinde vast te stellen of er sprake was van dumping door de onderneming in kwestie. De Commissie is ook van mening dat zij de onderneming niet onredelijk belastte door aan te dringen op een juiste vergelijking van haar productie- en verkoopcijfers, wat nodig is om deze gegevens met betrekking tot het betrokken product te kunnen controleren. Voorts is de Commissie van mening dat in het licht van de reeds vastgestelde tekortkomingen in de door de onderneming zelf verstrekte informatie, een tweede controle ter plaatse niet zinvol zou zijn. Overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening heeft de Commissie daarom de dumpingmarge voor deze onderneming voorlopig vastgesteld op basis van de beschikbare gegevens.

(65)

De Commissie heeft eerst onderzocht of de totale omvang van de binnenlandse verkoop van beide producenten-exporteurs representatief was, in de zin van artikel 2, lid 2, van de basisverordening. De binnenlandse verkoop is representatief als de totale hoeveelheid van de binnenlandse verkoop van het soortgelijke product aan onafhankelijke afnemers op de binnenlandse markt per producent-exporteur tijdens het onderzoektijdvak ten minste 5 % van de totale naar de Unie uitgevoerde hoeveelheid van het betrokken product bedroeg. Op basis hiervan was de totale verkoop op de binnenlandse markt van het soortgelijke product door elke producent-exporteur representatief.

(66)

Vervolgens heeft de Commissie voor de producenten-exporteurs met een representatieve binnenlandse verkoop vastgesteld welke productsoorten die op de binnenlandse markt werden verkocht, identiek waren aan of vergelijkbaar waren met de naar de Unie uitgevoerde soorten.

(67)

Daarna heeft de Commissie onderzocht of de binnenlandse verkoop door beide producenten-exporteurs op hun binnenlandse markt voor elke productsoort die identiek is aan of vergelijkbaar is met een productsoort die wordt uitgevoerd naar de Unie representatief was in de zin van artikel 2, lid 2, van de basisverordening. De binnenlandse verkoop van een productsoort is representatief als de totale binnenlandse verkoop van die productsoort aan onafhankelijke afnemers tijdens het onderzoektijdvak ten minste 5 % van de totale hoeveelheid van de uitvoer naar de Unie van de identieke of vergelijkbare productsoort bedraagt.

(68)

Verder heeft de Commissie voor elke productsoort het aandeel van de winstgevende verkoop aan onafhankelijke afnemers op de binnenlandse markt in het onderzoektijdvak bepaald om uit te maken of zij de werkelijke binnenlandse verkoop kon gebruiken voor de berekening van de normale waarde overeenkomstig artikel 2, lid 4, van de basisverordening.

(69)

De normale waarde wordt gebaseerd op de werkelijke binnenlandse prijs per productsoort, ongeacht of die verkoop winstgevend is, indien:

(70)

In dit geval is de normale waarde het gewogen gemiddelde van de prijzen van alle binnenlandse verkopen van die productsoort tijdens het onderzoektijdvak.

(71)

De normale waarde is gelijk aan de werkelijke binnenlandse prijs per productsoort van uitsluitend de winstgevende binnenlandse verkoop van de productsoorten tijdens het onderzoektijdvak indien:

(72)

Uit de analyse van de binnenlandse verkoop bleek dat de binnenlandse verkoop voor een aantal productsoorten gedeeltelijk winstgevend was en dat de gewogen gemiddelde verkoopprijs boven de productiekosten lag. Daarom nam de Commissie als normale waarde het gewogen gemiddelde van de prijzen van alle binnenlandse verkopen tijdens het onderzoektijdvak in gevallen waarin aan de voorwaarden van overweging 69 werd voldaan, en het gewogen gemiddelde van alleen de winstgevende verkopen in gevallen waarin niet aan deze voorwaarden werd voldaan. Voor bepaalde productsoorten waarvoor het soortgelijke product niet of niet in voldoende hoeveelheden was verkocht of die in het geheel niet waren verkocht in het kader van normale handelstransacties, stelde de Commissie de normale waarde vast volgens de bepalingen van artikel 2, leden 3 en 6, van de basisverordening.

(73)

De normale waarde werd vastgesteld door bij de gemiddelde productiekosten van het soortgelijke product van beide producenten-exporteurs tijdens het onderzoektijdvak het volgden op te tellen:

(74)

Voor productsoorten waarvan de verkochte hoeveelheden op de binnenlandse markt niet representatief waren, werden de gemiddelde VAA-kosten en de winst op transacties in het kader van normale handelstransacties op de binnenlandse markt voor die soorten bij de normale waarde toegevoegd. Voor productsoorten die in het geheel niet waren verkocht op de binnenlandse markt, werden de gewogen gemiddelde VAA-kosten en de winst op transacties in het kader van normale handelstransacties op de binnenlandse markt opgeteld.

(75)

Alle producenten-exporteurs hadden in hun financiële overzichten aangegeven dat zij significante verliezen hadden geleden als gevolg van de wisselkoersverschillen bij de omrekening van transacties die in andere munteenheden dan de Russische roebel luidden. De Commissie beschouwde deze verliezen als deel van de VAA-kosten van de onderneming en nam ze op in de berekening van de normale waarde.

(76)

In het licht van de bevindingen van de controles ter plaatse heeft de Commissie een correctie toegepast voor de productiekosten van een van de producenten-exporteurs. De Commissie stelde vast dat deze producent-exporteur de werkelijke kosten van materialen en daarmee verbonden aankoopkosten niet naar behoren en accuraat bij zijn kosten had weergegeven. De Commissie heeft de hoeveelheden, waarden en daarmee verbonden kosten van bepaalde aangekochte grondstoffen niet kunnen vergelijken met de boekhouding van de onderneming, aangezien de onderneming deze kosten niet had opgenomen in het overzicht van de aankoop van grondstoffen dat zij aan de Commissie had verstrekt in haar antwoorden op de vragenlijst en de schriftelijke aanmaning tot het verstrekken van de ontbrekende gegevens. De Commissie stelde ook vast dat de onderneming in kwestie de informatie over de aankoop van grondstoffen die zij in antwoord op de aanmaningsbrief had gewijzigd, niet in het in de vragenlijst gewenste formaat verstrekte, waardoor het voor de Commissie onmogelijk was om de voorraadschommelingen en het materiaalverbruik tijdens het onderzoektijdvak te controleren. Voorts heeft de Commissie tijdens de controle ter plaatse bewijsmateriaal verzameld waaruit blijkt dat de fabricagekosten in de rekeningen van de onderneming verschillen van de fabricagekosten voor dezelfde rekeningen in het geautomatiseerde kostenallocatiemodel dat wordt gebruikt voor de kostenallocatie aan de verschillende producten.

(77)

De Commissie heeft de betrokken producent-exporteur op 30 oktober 2015 laten weten dat zij om de in de overweging 76 uiteengezette redenen van oordeel was dat de onderneming niet binnen de bij de basisverordening vastgestelde termijnen de nodige informatie had verstrekt over de fabricagekosten van het betrokken product en dat zij voornemens was overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening de beschikbare gegevens te gebruiken om de normale waarde vast te stellen.

(78)

Op 13 november 2015 heeft de producent-exporteur gereageerd op het voornemen van de Commissie om gebruik te maken van de beschikbare gegevens en heeft hij de verschillen tussen de uitgaven in de grootboekrekeningen en de kosten in de kostencalculatie nader toegelicht. Verder erkende de onderneming op 13 november 2015 de discrepanties die de Commissie tijdens het controlebezoek ter plaatse had vastgesteld met betrekking tot de kosten van de aanschaf van grondstoffen, maar voerde aan dat zij de oorzaak van deze discrepanties onmiddellijk kon opsporen en dat het volgens haar om schrijffouten ging.

(79)

De Commissie heeft de opmerkingen en toelichtingen van de onderneming onderzocht en zich op het standpunt gesteld dat de juistheid van de ingediende aanvullende informatie niet meer kon worden gecontroleerd en vergeleken met de rekeningen van de onderneming. Verder was de Commissie van oordeel dat de door haar tijdens het controlebezoek ter plaatse vastgestelde discrepanties betreffende de kosten van de aanschaf van grondstoffen geen schrijffouten waren en wees zij erop dat de onderneming zich niet had verzet tegen de conclusie van de Commissie dat de informatie over de kosten in verband met de aankoop van grondstoffen, voorraden van grondstoffen en grondstoffenverbruik ontbrak in haar antwoorden op de vragenlijst en de schriftelijke aanmaning. De Commissie concludeerde dat deze opmerkingen en aanvullende toelichtingen geen nieuwe, controleerbare elementen aanreikten die in dat stadium van het onderzoek haar van het voornemen konden afbrengen om de beschikbare gegevens te gebruiken voor het vaststellen van de normale waarde.

(80)

De Commissie stelde tijdens de controle ter plaatse ook vast dat de gegevens over de grondstoffenverbruiksratio's die de controleafdeling van het bedrijf tijdens dat bezoek verstrekte, aanzienlijk afweken van de gegevens over de grondstoffenverbruiksratio's die de onderneming op 24 september 2015 in haar antwoord op de schriftelijke aanmaning van de Commissie verstrekte. De Commissie heeft de onderneming ter plaatse verzocht om deze anomalie toe te lichten. De onderneming legde uit dat zij voor de rapportage van de kostprijs van de grondstoffen geen gebruik had gemaakt van de verbruiksratio's van de controleafdeling, maar de verbruiksratio's had berekend door de aan de Commissie gerapporteerde materiële kosten te delen door de kostprijs van de verkochte goederen. Om die reden oordeelde de Commissie dat zij op basis van de door de onderneming verstrekte grondstoffenverbruiksratio's niet in staat was om een juiste evaluatie te maken van de materiële kosten van de onderneming. Bijgevolg heeft de Commissie, zoals hierboven uiteengezet, besloten de door de onderneming gerapporteerde productiekosten te wijzigen en in overeenstemming te brengen met de feitelijke gegevens over de kostprijs van de grondstoffen die tijdens de controle ter plaatse werden verzameld.

(81)

De producenten-exporteurs voerden zowel rechtstreeks naar de Unie uit, via verbonden ondernemingen die als importeur in de Unie optreden, als via in Zwitserland gevestigde verbonden of niet-verbonden handelaren/importeurs. Deze Zwitserse verbonden ondernemingen, die in het bezit zijn van Russische producenten-exporteurs, kochten het betrokken product van de producenten-exporteurs en verkochten het vervolgens door naar de Unie en andere landen.

(82)

Wanneer de producent-exporteur het betrokken product rechtstreeks naar onafhankelijke afnemers in de Unie uitvoerde, werd de uitvoerprijs overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening vastgesteld op basis van de voor het betrokken product met het oog op bij uitvoer naar de Unie werkelijk betaalde of te betalen prijzen.

(83)

Wanneer de producent-exporteur het betrokken product via een als importeur optredende verbonden onderneming naar de Unie uitvoerde, werd de uitvoerprijs overeenkomstig artikel 2, lid 9, van de basisverordening berekend op basis van de prijs waartegen het ingevoerde product voor het eerst aan onafhankelijke afnemers in de Unie werd doorverkocht. De uitvoerprijs werd, overeenkomstig dat artikel, ook samengesteld wanneer het betrokken product niet werd doorverkocht in de staat waarin het was ingevoerd. In dergelijke gevallen werden correcties toegepast voor alle tussen invoer en doorverkoop gemaakte kosten, met inbegrip van VAA-kosten, en voor de winst.

(84)

Uit de controle van een producent-exporteur bleek dat 20 % van de uitvoer naar de Unie naar een in Zwitserland gevestigde niet-verbonden handelaar ging. De producent-exporteur meldde deze verkopen als verkopen aan een onafhankelijke partij in de Unie en beweerde geen banden te hebben met deze handelaar. Douaneaangiften ten uitvoer dienden als bewijs voor de bestemming van de goederen. Hoewel in de contracten tussen de producent-exporteur en de handelaar de overeengekomen transactievaluta de euro of de Amerikaanse dollar zijn, meldde de producent-exporteur deze verkopen als transacties in Russische roebel met overeenkomstige facturen in Russische roebel. De Commissie zal deze kwestie nader onderzoeken en met name nagaan of er inderdaad aan een onafhankelijke koper voor verbruik in de Unie werd verkocht en of deze transacties in de juiste valuta werden gerapporteerd. De Commissie heeft deze verkopen voorlopig meegerekend bij de vaststelling van de uitvoerprijs.

(85)

De Commissie heeft de normale waarde en de uitvoerprijs van de medewerkende producenten-exporteurs vergeleken in het stadium af fabriek.

(86)

Waar dat met het oog op een billijke vergelijking gerechtvaardigd was, heeft de Commissie overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening op de normale waarde en/of de uitvoerprijs een correctie toegepast voor verschillen die van invloed zijn op de prijzen en de vergelijkbaarheid van de prijzen.

(87)

Wat de uitvoerprijzen betreft, werden correcties toegepast voor de kosten van vervoer, lading, overlading, lossing en aanverwante kosten, invoerheffingen, verkoopcommissies, krediet- en bankkosten. Wat de binnenlandse prijzen betreft, werden correcties toegepast voor de kosten voor binnenlands vervoer, verpakking en verlading, voor kredietkosten en voor commissies.

(88)

Voor de vergelijking van prijzen in buitenlandse valuta gebruikte de Commissie, krachtens artikel 2, lid 10, onder j), van de basisverordening, de wisselkoers die van toepassing is op de datum van de kooporder of het verkoopcontract, die geschikter is voor de vaststelling van de verkoopvoorwaarden dan de factuurdatum, aangezien de onderhandelingen over de vaststelling van de prijzen plaatsvonden in de periode rond de datum van de kooporder of het verkoopcontract. De desbetreffende factuur werd pas opgesteld wanneer het product werd verzonden, wat over het algemeen een of twee maanden later was.

(89)

De Commissie heeft de gewogen gemiddelde normale waarde van elke soort van het soortgelijke product vergeleken met de gewogen gemiddelde uitvoerprijs van de overeenkomstige soort van het betrokken product, zoals bepaald in artikel 2, leden 11 en 12, van de basisverordening.

(90)

Voor het bepalen van de voorlopige dumpingmarge van de producent-exporteur als bedoeld in de overwegingen 60 tot en met 64 heeft de Commissie het niveau van de dumpingmarge voor de meest uitgevoerde productsoort gehanteerd als beschikbaar gegeven, die iets hoger bleek te zijn dan de algemene dumpingmarge van een van de andere producenten-exporteurs. Voor de selectie van de geschikte producent-exporteur heeft de Commissie gelet op een goede vergelijkbaarheid van de verkoopvolumes op de binnenlandse markt en de uitvoer naar de Unie, de geografische nabijheid, de structuur van de belangrijkste gebruikte grondstoffen en de gerapporteerde bezettingsgraad. Op grond hiervan bedragen de voorlopige gewogen gemiddelde dumpingmarges, uitgedrukt als percentage van de cif-prijs, grens Unie, vóór inklaring:

Tabel 3

Dumpingmarges, Rusland

(91)

Wat alle andere producenten-exporteurs in Rusland betreft, werd de dumpingmarge overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening vastgesteld op basis van de beschikbare gegevens.

(92)

Zoals uiteengezet in overweging 58, namen de onderzochte ondernemingen bijna de gehele uitvoer uit Rusland naar de Unie voor hun rekening. Op basis hiervan heeft de Commissie besloten de dumpingmarge voor alle andere ondernemingen vast te stellen op het niveau van de onderneming met de hoogste dumpingmarge.

(93)

Onderstaande tabel bevat de voorlopige dumpingmarges, uitgedrukt als percentage van de cif-prijs, grens Unie, vóór inklaring:

Tabel 4

Dumpingmarges, Rusland

(94)

Binnen de Unie hebben 13 ondernemingen in het kader van de permanente procedure productie- en verkoopgegevens verstrekt en aangegeven dat zij tijdens het onderzoektijdvak het soortgelijke product vervaardigden. Op basis van de beschikbare informatie uit de klacht zijn er 15 andere producenten in de Unie die het soortgelijk product in de Unie vervaardigen.

(95)

De totale productie in de Unie tijdens het onderzoektijdvak werd vastgesteld op ongeveer 37 miljoen ton. De Commissie baseerde dit cijfer op alle informatie die over de bedrijfstak van de Unie beschikbaar was, zoals de informatie afkomstig van de klager en van alle haar bekende producenten in de Unie.

(96)

De producenten in de Unie die goed zijn voor de totale productie in de Unie, vormen de bedrijfstak van de Unie in de zin van artikel 4, lid 1, van de basisverordening en worden hierna de „bedrijfstak van de Unie” in de zin van artikel 4, lid 1, van de basisverordening genoemd.

(97)

De medewerkende producenten in de Unie vertegenwoordigen 89 % van de totale productie van het soortgelijke product in de Unie.

(98)

Het bedrijfsmodel van de producenten in de Unie en hun mate van verticale integratie verschillen. „Herwalserijen”, die hun basismateriaal van andere producenten moeten betrekken, maken hiervan slechts een gering deel uit.

(99)

Zoals vermeld in overweging 21, worden koudgewalste platte staalproducten ingedeeld onder een aantal GN-codes, waaronder enkele ex-codes. Om het verbruik in de Unie niet te onderschatten, en gezien het kennelijk marginale effect van dergelijke codes op het totale verbruik, is de invoer van producten met een GN-ex-code volledig meegeteld bij de berekening van het verbruik in de Unie.

(100)

Aangezien de bedrijfstak van de Unie grotendeels verticaal geïntegreerd is en koudgewalste platte staalproducten worden beschouwd als basismateriaal voor de vervaardiging van verschillende downstreamproducten met een toegevoegde waarde, werden het interne verbruik en het verbruik op de vrije markt apart geanalyseerd.

(101)

Het onderscheid tussen de markt voor intern verbruik en de vrije markt is relevant voor de schadeanalyse, omdat de producten bestemd voor intern verbruik niet rechtstreeks concurreren met de invoer en de verrekenprijzen niet betrouwbaar zijn, aangezien zij binnen de groepen worden vastgesteld volgens uiteenlopende prijsbeleidsstrategieën. De productie voor de verkoop op de vrije markt concurreert daarentegen rechtstreeks met het ingevoerde betrokken product, en de prijzen zijn vrijemarktprijzen.

(102)

Om een zo volledig mogelijk beeld van de situatie van de bedrijfstak van de Unie te verkrijgen, heeft de Commissie gegevens verzameld over de volledige productie van koudgewalste platte staalproducten en bepaald of de productie bestemd was voor intern verbruik of voor de vrije markt. De Commissie heeft vastgesteld dat ongeveer 82 % van de totale productie van de producenten in de Unie voor intern verbruik bestemd was.

(103)

De Commissie stelde het interne verbruik in de Unie vast op basis van het interne verbruik en de interne verkopen op de markt van de Unie van alle bekende producenten in de Unie. Het aldus vastgestelde interne verbruik in de Unie ontwikkelde zich als volgt:

Tabel 5

Intern verbruik (ton)

(104)

Tijdens de beoordelingsperiode nam het interne verbruik in de Unie toe met ongeveer 4 %. Deze toename is vooral toe te schrijven aan een groei van de markten voor intern verbruik, onder andere in de automobielindustrie.

(105)

De Commissie heeft het verbruik op de vrije markt in de Unie vastgesteld op basis van a) de verkoop op de markt van de Unie van alle bekende producenten in de Unie en b) de invoer in de EU uit alle derde landen volgens Eurostat; zij heeft daarbij tevens rekening gehouden met de gegevens die zijn overgelegd door de medewerkende producenten-exporteurs in de betrokken landen. Het aldus vastgestelde verbruik op de vrije markt in de Unie heeft zich als volgt ontwikkeld:

Tabel 6

Verbruik op de vrije markt (ton)

(106)

Tijdens de beoordelingsperiode nam het interne verbruik op de vrije markt in de Unie af met ongeveer 9 %. De daling is hoofdzakelijk toe te schrijven aan een traag of volledig afwezig economisch herstel in de verwerkende industrie.

(107)

De Commissie heeft onderzocht of de invoer van het betrokken product van oorsprong uit de betrokken landen overeenkomstig artikel 3, lid 4, van de basisverordening cumulatief moest worden beoordeeld.

(108)

De dumpingmarges die werden vastgesteld in verband met de invoer uit de VRC en Rusland zijn samengevat in de overwegingen 57 en 93. Alle dumpingmarges liggen aanzienlijk boven de de-minimisdrempel als bedoeld in artikel 9, lid 3, van de basisverordening.

(109)

De invoer uit elk van de betrokken landen was niet te verwaarlozen in de zin van artikel 5, lid 7, van de basisverordening. De VRC en Rusland hadden in het onderzoektijdvak een marktaandeel in de Unie van respectievelijk 10,3 en 9,8 %.

(110)

De concurrentievoorwaarden tussen de met dumping ingevoerde producten uit de betrokken landen en het soortgelijke product waren ook vergelijkbaar. De ingevoerde producten concurreerden inderdaad met elkaar en met het in de Unie geproduceerde betrokken product, aangezien zij werden verkocht aan dezelfde categorieën van afnemers.

(111)

Derhalve, en in tegenstelling tot de bewering van een van de belanghebbenden, was aan alle criteria van artikel 3, lid 4, van de basisverordening voldaan en werd de invoer uit de betrokken landen cumulatief beoordeeld voor de vaststelling van de schade.

(112)

De Commissie heeft de omvang van de invoer op basis van het gegevensbestand van Eurostat vastgesteld. Het marktaandeel van de invoer werd vastgesteld door vergelijking van het invoervolume met het verbruik op de vrije markt van de Unie als vermeld in tabel 6 hierboven.

(113)

De invoer in de Unie uit de betrokken landen heeft zich als volgt ontwikkeld:

Tabel 7

Invoervolume (ton) en marktaandeel

(114)

Uit bovenstaande tabel blijkt dat de invoer uit de betrokken landen in absolute cijfers tijdens de beoordelingsperiode aanzienlijk is toegenomen. Tegelijkertijd steeg het totale marktaandeel van de invoer met dumping in de Unie tijdens de beoordelingsperiode met 5,8 procentpunten.

(115)

De Commissie heeft de prijzen van de invoer op basis van gegevens van Eurostat vastgesteld. De gewogen gemiddelde prijzen van de invoer in de Unie uit de betrokken landen hebben zich als volgt ontwikkeld:

Tabel 8

Invoerprijzen (EUR/ton)

(116)

De gemiddelde prijzen van de invoer met dumping daalden van 624 EUR/ton in 2011 tot 497 EUR/ton in het onderzoektijdvak. Tijdens de beoordelingsperiode bedroeg de daling van de gemiddelde prijs per eenheid van de invoer met dumping ongeveer 20 %.

(117)

De Commissie beoordeelde de prijsonderbieding tijdens het onderzoektijdvak aan de hand van een vergelijking van:

(118)

De prijzen werden per productsoort vergeleken voor transacties in hetzelfde handelsstadium, zo nodig na correctie, en met aftrek van kortingen en rabatten. Het resultaat van de vergelijking is uitgedrukt als percentage van de omzet van de producenten in de Unie tijdens het onderzoektijdvak.

(119)

Op basis hiervan werd vastgesteld dat de invoer met dumping uit de VRC en Rusland de prijzen van de bedrijfstak van de Unie onderbood met respectievelijk 8,1 en 14,4 %.

(120)

Overeenkomstig artikel 3, lid 5, van de basisverordening omvatte het onderzoek naar de gevolgen van de invoer met dumping voor de bedrijfstak van de Unie een beoordeling van alle economische indicatoren die tijdens de beoordelingsperiode van invloed waren op de situatie van de bedrijfstak van de Unie.

(121)

De macro-economische indicatoren (productie, productiecapaciteit, bezettingsgraad, verkoopvolume, voorraad, groei, marktaandeel, werkgelegenheid, productiviteit en hoogte van de dumpingmarges) werden op het niveau van de hele bedrijfstak van de Unie beoordeeld. De beoordeling werd gebaseerd op de informatie van de klager, die is getoetst aan de gegevens van producenten in de Unie en de beschikbare officiële statistieken (Eurostat).

(122)

De micro-economische indicatoren (verkoopprijzen, winstgevendheid, kasstroom, investeringen, rendement van investeringen, vermogen om kapitaal aan te trekken, lonen en productiekosten) werden geanalyseerd op het niveau van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie. Dat gebeurde op basis van naar behoren gecontroleerde informatie van die producenten.

(123)

Voor sommige schade-indicatoren met betrekking tot de bedrijfstak van de Unie heeft de Commissie de gegevens betreffende de vrije markt en de markt voor intern verbruik afzonderlijk geanalyseerd en een vergelijkende analyse gemaakt. Deze factoren zijn: verkoop en marktaandeel, prijs per eenheid, kosten per eenheid en winstgevendheid. Andere economische indicatoren kunnen daarentegen slechts zinvol worden onderzocht met inachtneming van de volledige activiteit, inclusief het interne verbruik van de bedrijfstak van de Unie, omdat zij afhangen van de volledige activiteit, ongeacht of de productie bestemd is voor intern verbruik of voor de vrije markt. Deze factoren zijn: productie, capaciteit, bezettingsgraad, kasstroom, investeringen, rendement van investeringen, werkgelegenheid, productiviteit, voorraden en arbeidskosten. Voor deze factoren moet de hele bedrijfstak van de Unie worden onderzocht teneinde een volledig schadebeeld van de bedrijfstak van de Unie vast te stellen, aangezien de gegevens in kwestie niet kunnen worden opgesplitst in intern verbruik en de vrije markt.

(124)

De totale productie, productiecapaciteit en bezettingsgraad in de Unie hebben zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 9

Productie, productiecapaciteit en bezettingsgraad

(125)

Tijdens de beoordelingsperiode steeg de geproduceerde hoeveelheid van de bedrijfstak van de Unie met 1 %. De opgegeven capaciteitscijfers betreffen de technische capaciteit, hetgeen inhoudt dat in de bedrijfstak als standaard beschouwde correcties voor opstarttijden, onderhoud, knelpunten en andere normale onderbrekingen, in aanmerking zijn genomen. Hieruit blijkt dat de productiecapaciteit tijdens de beoordelingsperiode daalde met 3 % in een poging van de bedrijfstak van de Unie om bij te dragen tot de vermindering van de wereldwijde overcapaciteit.

(126)

De stijging van de bezettingsgraad was het gevolg van een lichte stijging van het productievolume, hoofdzakelijk onder invloed van de stijging van het interne verbruik en een capaciteitsvermindering.

(127)

Het verkoopvolume en het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie op de vrije markt hebben zich tijdens de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 10

Verkoopvolume en marktaandeel (vrije markt)

(128)

Het verkoopvolume van de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie daalde tijdens de beoordelingsperiode met 14 %, van ongeveer 5,9 miljoen ton in 2011 tot 5 miljoen ton tijdens het onderzoektijdvak.

(129)

In de beoordelingsperiode daalde het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie van 74,8 tot 70,8 %. De daling van het verkoopvolume van de bedrijfstak van de Unie was veel sterker dan de daling van het verbruik op de vrije markt van de Unie. Om een nog sterkere inkrimping van het marktaandeel te voorkomen, was de bedrijfstak van de Unie gedwongen zijn verkoopprijzen te verlagen als gevolg van de voortdurende prijsdruk die door de betrokken invoer werd uitgeoefend.

(130)

Wat de markt voor intern verbruik betreft, hebben het volume van het interne verbruik en het marktaandeel zich tijdens de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 11

Volume van het interne verbruik (ton) en marktaandeel

(131)

Het volume van het interne verbruik (de som van het interne verbruik en de interne verkoop) van de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie steeg tijdens de beoordelingsperiode met 4 %, van ongeveer 29,1 miljoen ton in 2011 tot 30,2 miljoen ton tijdens het onderzoektijdvak.

(132)

Bijgevolg is het marktaandeel voor intern verbruik van de bedrijfstak van de Unie, uitgedrukt als percentage van het totale verbruik (markt voor intern verbruik en vrije markt samen) in de loop van de beoordelingsperiode gestegen van 79 tot 81 %.

(133)

De werkgelegenheid en de productiviteit hebben zich in de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 12

Werkgelegenheid en productiviteit

(134)

De werkgelegenheid in de bedrijfstak van de Unie werd in de beoordelingsperiode aanzienlijk gereduceerd om de productiekosten te beperken en de efficiëntie te verhogen in het licht van de toenemende concurrentie van invoer met dumping op de markt. Dit heeft geleid tot een vermindering van het aantal werknemers met 10 % tijdens de beoordelingsperiode. Als gevolg hiervan en in het licht van het enigszins stijgende productievolume (+ 1 %) in de beoordelingsperiode is de productiviteit van de bedrijfstak van de Unie, uitgedrukt in productie per werknemer per jaar, veel sterker gestegen dan de werkelijke productie is gedaald. Dit toont aan dat de bedrijfstak van de Unie bereid was zich aan te passen aan de veranderende marktomstandigheden teneinde concurrerend te blijven.

(135)

De voorraden van de producenten in de Unie hebben zich tijdens de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 13

Voorraden

(136)

In de beoordelingsperiode is het volume van de eindvoorraden met 15 % gedaald. De meeste soorten van het soortgelijke product worden door de bedrijfstak van de Unie geproduceerd op basis van specifieke bestellingen van de gebruikers. Dit betekent dat de voorraden niet worden beschouwd als een belangrijke schade-indicator voor deze bedrijfstak. Dit wordt ook bevestigd door de analyse van de ontwikkeling van de eindvoorraden als percentage van de productie. Zoals hierboven is gebleken, bleef deze indicator relatief stabiel op ca. 3 % van het productievolume.

(137)

Alle dumpingmarges lagen aanmerkelijk boven de de-minimisdrempel. De gevolgen van de hoogte van de werkelijke dumpingmarges voor de bedrijfstak van de Unie waren niet te verwaarlozen, gezien het volume en de prijzen van de invoer uit de betrokken landen.

(138)

Het verbruik in de Unie daalde tijdens de beoordelingsperiode met ongeveer 9 %, terwijl het verkoopvolume van de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie daalde met 14 %. De bedrijfstak van de Unie heeft dus marktaandeel verloren, in tegenstelling tot de invoer uit de betrokken landen, die in de beoordelingsperiode aan marktaandeel won.

(139)

De gewogen gemiddelde verkoopprijzen per eenheid van de producenten in de Unie voor niet-verbonden afnemers in de Unie ontwikkelden zich in de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 14

Verkoopprijzen in de Unie

(140)

Bovenstaande tabel toont de ontwikkeling van de verkoopprijs per eenheid op de vrije markt van de Unie in vergelijking met de productiekosten. Tijdens de beoordelingsperiode daalden de verkoopprijzen gemiddeld sterker (– 19 %) dan de productiekosten (– 16 %). Bovendien lagen de verkoopprijzen tijdens de beoordelingsperiode gemiddeld lager dan de productiekosten per eenheid, met uitzondering van 2011.

(141)

Om het verlies van marktaandeel te beperken waren de producenten in de Unie gedwongen de neerwaartse prijsspiraal te volgen en hun verkoopprijzen aanzienlijk te verlagen. Daarentegen kan de daling van de productiekosten worden verklaard door de daling van de grondstofprijzen en door de productiviteitswinst die, zoals blijkt uit tabel 12, het gevolg is van personeelsinkrimpingen.

(142)

Tussen de in de steekproef opgenomen producenten werden koudgewalste platte staalproducten voor intern verbruik overgedragen of tegen verrekenprijzen geleverd voor verdere verwerking, waarbij uiteenlopende prijsbeleidsstrategieën (kostprijs, kostprijs plus, marktprijs) werden gevolgd. Daarom kan geen zinvolle conclusie worden getrokken uit de ontwikkeling van de prijs bij verkoop voor intern verbruik. Om dezelfde reden werden ook de productiekosten van het volume van het interne verbruik niet geanalyseerd.

(143)

De gemiddelde arbeidskosten van de producenten in de Unie hebben zich in de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 15

Gemiddelde arbeidskosten per VTE

(144)

Tijdens de beoordelingsperiode steeg het gemiddelde loon per werknemer met 11 %, wat een iets sterkere stijging is dan de algemene prijsstijging in de EU ten gevolge van de inflatie. Dit moet echter worden gezien in de context van de forse personeelsinkrimingen, zoals uiteengezet in overweging 134.

(145)

De winstgevendheid, de kasstroom, de investeringen en het investeringsrendement van de producenten in de Unie ontwikkelden zich in de beoordelingsperiode als volgt:

Tabel 16

Winstgevendheid, kasstroom, investeringen en investeringsrendement

(146)

De Commissie stelde de winstgevendheid van de producenten in de Unie vast door het nettoverlies vóór belastingen van de verkoop van het soortgelijke product aan niet-verbonden afnemers in de Unie uit te drukken als percentage van de desbetreffende omzet.

(147)

De winstgevendheid ontwikkelde zich tijdens de beoordelingsperiode negatief van een kleine winst in 2011 tot voortdurende verliezen vanaf 2012 (– 5,7 %) tot het einde van het onderzoektijdvak (– 2,7 %). Terwijl de zware verliezen in 2012 ten dele samenhingen met de Europese schuldencrisis en de daaropvolgende economische crisis, kon de bedrijfstak van de Unie, wegens de aanzienlijke prijsdruk en het enorme volume van de toenemende import uit de betrokken landen in de periode van 2013 tot het einde van het onderzoektijdvak, niet profiteren van het trage herstel van de Europese economie.

(148)

Zoals hierboven vermeld, is het vanwege de uiteenlopende prijsbeleidsstrategieën met betrekking tot het volume van het interne verbruik (bv. kostprijs, kostprijs plus, marktprijs) van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie, niet mogelijk duidelijke conclusies te trekken uit de ontwikkeling van de prijs of de winstgevendheid van het interne gebruik.

(149)

Volgens een belanghebbende bestaat het risico dat geïntegreerde fabrieken — wat veel producenten in de Unie zijn — hun gegevens inzake winstgevendheid van de individuele productie-eenheden manipuleren voor het onderzoek. De Commissie controleerde de door de producenten ingediende gegevens en stemt in met de uiteindelijk verkregen cijfers.

(150)

De nettokasstroom is het vermogen van de producenten in de Unie om hun activiteiten zelf te financieren. De ontwikkeling van de nettokasstroom gaf een stijgende lijn te zien (+ 37 %), voornamelijk als gevolg van een vermindering van de voorraden.

(151)

Omdat het investeringsrendement over het geheel genomen negatief bleef (ca. – 3 %), verlaagde de bedrijfstak van de Unie het investeringsniveau tussen 2011 en het einde van het onderzoektijdvak met 14 %. Het vermogen om kapitaal aan te trekken werd beïnvloed door de verliezen in de beoordelingsperiode, zoals blijkt uit de daling van de investeringen.

(152)

De bedrijfstak van de Unie als geheel kon zijn productie enigszins verhogen en zijn bezettingsgraad verbeteren dankzij de sterke toename van het interne verbruik. Er werden tevens concrete maatregelen genomen om de efficiëntie te verbeteren door het personeelsbestand en de productiecapaciteit te reduceren en de productiekosten goed in de hand te houden.

(153)

Ondanks het feit dat de bedrijfstak van de Unie tijdens de beoordelingsperiode deze concrete maatregelen nam om zijn algemene prestaties te verbeteren, verslechterde de situatie van de bedrijfstak van de Unie op de vrije markt aanzienlijk tijdens de beoordelingsperiode, omdat de verliezen zich vanaf 2012 begonnen op te stapelen. Het verkoopvolume op de vrije markt van de Unie daalde met 14 %, de verkoopprijzen per eenheid liepen terug met 19 %, terwijl de productiekosten slechts met 16 % zijn gedaald. De bedrijfstak van de Unie verloor ook marktaandeel aan de invoer uit de betrokken landen en moest zijn investeringen terugschroeven ten gevolge van het aanhoudend negatieve investeringsrendement.

(154)

Volgens de Russische autoriteiten wordt de bewering dat er sprake is van schade ondermijnd door het feit dat sommige klagers overwegen te investeren in landen buiten de Unie. Het dossier bevat echter geen enkele aanwijzing dat deze investeringen koudgewalste platte staalproducten betreffen. Bovendien lijken de investeringen vooral uit te gaan van bedrijven die misschien wel deel uitmaken van dezelfde groep als producenten in de Unie, maar actief zijn in andere delen van de wereld.

(155)

Op basis van het bovenstaande kan na analyse van de bedrijfstak van de Unie in zijn twee aparte segmenten en als geheel worden geconcludeerd dat deze, gelet op de voornaamste schade-indicatoren zoals negatieve winstgevendheid en daling van het verkoopvolume en het marktaandeel, aanmerkelijke schade heeft geleden.

(156)

Overeenkomstig artikel 3, lid 6, van de basisverordening heeft de Commissie onderzocht of de bedrijfstak van de Unie door de invoer met dumping uit de betrokken landen aanmerkelijke schade heeft geleden. Overeenkomstig artikel 3, lid 7, van de basisverordening heeft de Commissie ook onderzocht of de bedrijfstak van de Unie in dezelfde periode door andere bekende factoren schade had kunnen lijden. De Commissie heeft zich ervan verzekerd dat eventuele schade die werd veroorzaakt door andere factoren dan de invoer met dumping uit de betrokken landen, niet aan de invoer met dumping werd toegeschreven. Deze factoren zijn: de economische crisis, onvoldoende concurrentievermogen en efficiëntie van de producenten in de Unie, de invoer door de producenten in de Unie, de invoer uit derde landen, de uitvoerprestaties van de producenten in de Unie, bepaalde quota, de prestaties van de niet-klagers en sommige capaciteitsproblemen.

(157)

De verkoopprijzen van de producenten-exporteurs zijn gemiddeld van 624 EUR/ton in 2011 tot 497 EUR/ton in het onderzoektijdvak gedaald (– 20 %). Door tijdens de beoordelingsperiode hun verkoopprijs per eenheid voortdurend te verlagen, slaagden de producenten uit de betrokken landen erin hun marktaandeel aanzienlijk te vergroten tussen 2011 (14,3 %) en het einde van het onderzoektijdvak (20,1 %).

(158)

Terwijl in 2012 de door de financiële crisis veroorzaakte vraagdaling de prestaties van de bedrijfstak van de Unie negatief beïnvloedde, had de daaropvolgende bijna ononderbroken stijging van de invoer uit de betrokken landen met prijsonderbieding duidelijk een negatief effect op de prestaties van de bedrijfstak van de Unie. Hoewel de bedrijfstak van de Unie zijn kosten kan reduceren door personeelsinkrimping en dankzij de daling van grondstofprijzen, bleef de invoer met dumping toenemen en werd de bedrijfstak van de Unie gedwongen zijn verkoopprijzen in de Unie nog meer te verlagen om zijn verlies aan marktaandeel in te dijken. Nadat in 2014 de winstgevendheid van de bedrijfstak van de Unie enigszins verbeterde doordat de verliezen werden beperkt, bleven de invoervolumes stijgen en de prijzen dalen in het onderzoektijdvak, met een verdere daling van de prijzen en de winstgevendheid van de bedrijfstak van de Unie tot gevolg.

(159)

Daar duidelijk is vastgesteld dat er een tijdsverband bestaat tussen enerzijds de alsmaar toenemende omvang van de invoer met dumping tegen steeds lagere prijzen en anderzijds het verlies aan verkoopvolume van de bedrijfstak van de Unie en de neerwaartse prijsdruk, die resulteerden in een verlieslijdende situatie, wordt geconcludeerd dat de invoer met dumping de oorzaak was van de door de bedrijfstak van de Unie geleden schade.

(160)

Bovendien heeft de geleidelijke vertraging van de Chinese economische groei en de volgens het dossier zeer aanzienlijke overcapaciteit van de Chinese staalindustrie de Chinese staalproducenten ertoe aangezet om hun overtollige productie te verleggen naar exportmarkten, waarbij de markt van de Unie een aantrekkelijke uitvoerbestemming is. Een groot aantal andere exportmarkten die van oudsher belangrijk zijn, hebben al maatregelen tegen de Chinese en Russische staalproducten, met inbegrip van koudgewalste platte producten van staal, ingesteld of overwegen om dit te doen, omdat de prijzen door de oneerlijke invoer kunstmatig gedrukt worden, wat leidt tot een ongezonde concurrentie. Nu over de hele wereld meer en meer handelsbeschermende maatregelen worden ingesteld, is de markt van de Unie een van de meest aantrekkelijke bestemmingen voor Chinese en Russische invoer met dumping geworden, met alle nadelige gevolgen van dien voor de bedrijfstak van de Unie. Deze conclusie wordt bevestigd door de meest recente invoerstatistieken van Eurostat, die aantonen dat de Chinese en Russische invoer sinds het einde van het onderzoektijdvak is blijven toenemen. De invoervolumes in september 2015 lagen 48 % hoger dan in april 2015, terwijl de gemiddelde prijzen van de ingevoerde producten bleven dalen.

(161)

De wereldwijde economische crisis heeft geleid tot een inkrimping van de vraag in de Unie en een daling van de verkoopprijzen.

(162)

Een belanghebbende voerde een aantal argumenten aan om erop te wijzen dat 2012 een ongewoon jaar was (door de crisis in de eurozone) voor de markt voor koudgewalste platte staalproducten in de Unie en betwistte dat de invoer uit de VRC in die periode een impact had op de bedrijfstak van de Unie. Ook Russische producenten beweerden dat de door de bedrijfstak van de Unie geleden schade moest worden toegeschreven aan de marktneergang van 2012.

(163)

Het onderzoek kon deze beweringen niet bevestigen. Enerzijds is het zo dat zelfs als de markt voor koudgewalste platte staalproducten in de Unie door de crisis werd getroffen, met name in de jaren 2008-2009 en in 2012, deze zich hiervan enigszins wist te herstellen dankzij een misschien wel stagnerende, maar toch relatief stabiele marktvraag. De Russische autoriteiten erkenden het trage herstel van de grootste verbruiker van staalproducten in de Unie, de bouwnijverheid. Anderzijds zou de bedrijfstak van de Unie in de periode 2012-2013 hebben kunnen profiteren van het herstel van de markt, maar werd dit verhinderd door een verdere stijging van de invoer uit de VRC en Rusland. De goedkope invoer nam geleidelijk toe en veroverde marktaandeel ten koste van de bedrijfstak van de Unie. Verder is het niet waarschijnlijk dat de uitzonderlijke situatie van 2012 een doorslaggevende impact had op de evolutie tijdens de langere onderzoeksperiode en is het in ieder geval duidelijk dat de aanhoudende druk van de invoer zich vanaf 2012 pas goed liet voelen.

(164)

Daarom werd het verzoek om het jaar 2012 niet op te nemen in de analyse van het effect van het invoervolume niet gerechtvaardigd geacht. Er zou een essentieel element in de trends ontbreken, zodat deze vertekend zouden zijn.

(165)

Voorlopig kan worden geconcludeerd dat de economische crisis niet de belangrijkste oorzaak van de schade voor de bedrijfstak van de EU is, zodat het oorzakelijk verband tussen de invoer met dumping en de schade voor de bedrijfstak van de Unie niet wordt verbroken.

(166)

Sommige belanghebbenden voerden aan dat de producenten in de Unie niet voldoende concurrerend waren als gevolg van de relatief hogere kosten en dat de schade die zij zouden hebben geleden het gevolg was van de inefficiëntie van de klagers.

(167)

De Russische autoriteiten wezen op de hoge productiekosten van de Europese staalondernemingen, in het bijzonder door de ecologische modernisering van de metaalproductie in de Unie. Vooral de vaststelling van sectorale beperkingen voor broeikasgasemissies, de verhoging van de heffingen voor CO2-uitstoot en de kosten die Europese ondernemingen moesten maken om de milieu- en klimaatregelgeving na te leven, waren volgens hen hieraan debet.

(168)

Eurofer reageerde hierop door erop te wijzen dat, afgaande op de klacht, de kosten van de verkochte goederen van de klagers waren gedaald in het jaar waarin kosten voor de naleving van de regelgeving hadden moeten worden gemaakt. Er moet ook worden gewezen op het feit dat de talrijke milieuvoorschriften in de Unie in het algemeen niet zo nieuw zijn en dat uit het onderzoek blijkt dat het aandeel van de kosten voor de naleving van de milieuregelgeving beperkt was en dus geen grote invloed had op de activiteiten van staalfabrieken in de Unie gedurende de beoordelingsperiode.

(169)

De Russische producenten betwistten de soliditeit van de investeringen van de klagers in 2011-2012 en de toename van de productiecapaciteit in 2011. Volgens hen was de daling van de winstgevendheid toe te schrijven aan de eigen zakelijke beslissingen van de bedrijfstak van de Unie, terwijl de schade het gevolg zou zijn van het onvermogen van de klagers om zich te herpositioneren in het licht van de wereldwijde concurrentie. Uit het onderzoek bleek echter dat de zakelijke beslissingen die tijdens de beoordelingsperiode waren genomen, zorgvuldig waren afgewogen. Zowel de stroomopwaartse als de stroomafwaartse investeringen hadden als doel de efficiëntie te verbeteren, de productkwaliteit te verhogen, hoogtechnologische producten te ontwikkelen en te voldoen aan de toenemende eisen van de afnemers. De capaciteit van de bedrijfstak van de Unie daalde in de beoordelingsperiode in feite met 3 % (zie tabel 5). Bovendien is de productiecapaciteit van koudgewalste platte staalproducten niet volledig gericht op de markt voor koudgewalste platte staalproducten als zodanig, maar ook op stroomafwaartse activiteiten, zoals reed vermeld in punt 4.2. De gevolgen van de uitvoerprestaties van de bedrijfstak van de Unie worden hieronder uiteengezet.

(170)

Volgens verschillende belanghebbenden volgen de prijzen van de koudgewalste platte staalproducten van de producenten in de Unie en van de betrokken landen één enkele wereldwijde ontwikkeling en zijn zij eigenlijk een afspiegeling van de dalende grondstofprijzen. Een belanghebbende beweerde bovendien dat de klagers er niet in waren geslaagd de dalende grondstofprijzen aan te wenden om de gemiddelde kostprijs van de verkochte goederen te drukken.

(171)

Hoewel de algemene dalende trend bij de prijzen van koudgewalste platte staalproducten een zekere rol kan hebben gespeeld, kunnen de dalende prijzen op de markt van de Unie toch niet uitsluitend worden toegeschreven aan een dergelijke algemene wereldwijde situatie.

(172)

Ten eerste vertoont de prijsontwikkeling van koudgewalste platte staalproducten in de internationale context ook regionale verschillen. Landen met beperkte geïnstalleerde capaciteit, zoals Brazilië en Argentinië, hebben een betrekkelijk geringe invloed op de mondiale prijsstelling, zodat de prijsontwikkeling minder wisselvallig is. Op gevestigde staalmarkten daarentegen concurreren de binnenlandse producenten met tal van importeurs, wat heeft geleid tot een toenemende prijsdruk en bijgevolg prijserosie. Deze situatie wordt nog versterkt door dumping.

(173)

Ten tweede is het zo dat de VRC en Rusland, hoewel zij tot de landen behoren met het grootste verbruik van staal in de wereld, een grote overcapaciteit hebben. Producenten in de VRC en Rusland worden dus gestimuleerd om hun productieoverschot tegen lage prijzen uit te voeren, wat een serieuze impact heeft op de de mondiale prijzen en deze verstoort.

(174)

Ten derde merkt Eurofer terecht op dat de prijzen van de invoer uit de betrokken landen sterker zijn gedaald dan de prijzen van de grondstoffen en de stroomopwaartse materiële inputs in dezelfde periode. Deze constatering wordt bevestigd door de vergelijking tussen de productiekosten van de bedrijfstak van de Unie, die tijdens de beoordelingsperiode in totaal daalden met 16 %, en de gemiddelde invoerprijzen, die in dezelfde periode daalden met 20 %. Hoewel de daling van de productiekosten niet alleen toe te schrijven was aan de lagere prijzen van de gebruikte grondstoffen, maar ook aan een verhoogde efficiëntie van de producenten in de Unie (zie overweging 134), was deze nog steeds minder sterk dan de daling van de prijzen van de invoer uit de VRC en Rusland.

(175)

In billijke marktomstandigheden had de bedrijfstak van de Unie zijn verkoopprijzen kunnen handhaven om de vruchten te plukken van een kostenverlaging en opnieuw winstgevend te worden. Nu moesten de producenten in de Unie hun verkoopprijzen blijven drukken, zodat deze na het onderzoektijdvak daalden tot op een historisch laag niveau.

(176)

Het volume van de invoer uit derde landen heeft zich tijdens de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 17

Volume van de invoer uit derde landen (ton) en marktaandeel

(177)

De invoer uit de betrokken landen vormt het merendeel van alle invoer in de Unie. De andere invoer is tijdens de beoordelingsperiode met 24 % gedaald; dat is meer dan de daling van het verbruik in de Unie op de vrije markt. Het marktaandeel van deze invoer is dus gedaald van 10,9 % in 2011 tot 9,1 % in het onderzoektijdvak.

(178)

Diverse belanghebbenden voerden aan dat het effect van de invoer uit derde landen, met name de prestaties en groei daarvan, onderschat werd. De Russische autoriteiten en de Russische producenten vonden vooral dat de klager de toenemende invoer uit andere landen, in het bijzonder India en Oekraïne, onderschatte als factor. Een van de belanghebbenden wees erop dat de invoerprijzen van koudgewalste platte staalproducten uit Iran en Oekraïne nog lager waren dan die van de VRC en Rusland, en dat deze landen samen toch goed zijn voor 12,3 % van de totale invoer in de Unie.

(179)

Ten eerste is er momenteel geen bewijs dat de invoer uit India, Iran of Oekraïne op de markt van de Unie zou worden gedumpt.

(180)

Op basis van gegevens die beschikbaar zijn via Eurostat en de berekening van het verbruik op de markt van de Unie is het marktaandeel van de invoer uit voornoemde landen bovendien laag. Hoewel het marktaandeel van de invoer uit India, Iran en Oekraïne samen steeg van 4,1 % in 2011 tot 5,4 % in het onderzoektijdvak, hadden zij elk een marktaandeel dat varieerde van 1 tot 2,4 %. Aangezien het dus onwaarschijnlijk is dat de invoer uit deze landen zoveel impact had als de belanghebbenden beweren, verbreekt deze niet het oorzakelijk verband.

(181)

De Commissie zal echter nauwlettend toezien op de evolutie van de marktsituatie en indien nodig passende maatregelen nemen ter bestrijding van dumping uit bovengenoemde landen.

(182)

De uitvoer van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie heeft zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 18

Uitvoerprestaties

(183)

Tussen 2011 en 2014 bleef het volume van de uitvoer naar niet-verbonden afnemers stabiel, waarna het in het onderzoektijdvak steeg met 4 %. De prijzen kenden daarentegen een sterke daling met – 13 % tijdens de beoordelingsperiode; dit is een minder sterke daling dan de prijsdaling op de markt van de Unie (– 19 %).

(184)

Een belanghebbende voerde aan dat de toename van de exportverkopen bewees dat de koudgewalste platte staalproducten van de Unie de concurrentie op de wereldmarkt aan kunnen en dat de klagers het goed doen.

(185)

Een toename van de uitvoer moet echter worden gezien als een zelfverdedigingsmaatregel van de producenten in de Unie die op zoek zijn naar winstgevende niches op de exportmarkten om hun bezettingsgraad voldoende hoog te houden en de arbeidsplaatsen in de Unie veilig te stellen. De stijging is ook te wijten aan het feit dat bepaalde producenten in de Unie mondiale spelers zijn die hun afnemers moeten volgen wanneer zij investeren in nieuwe markten vooraleer lokale dochterondernemingen de levering aan die afnemers overnemen.

(186)

In dit verband zij erop gewezen dat de uitvoer naar niet-verbonden afnemers stabiel bleef tussen 2011 en 2014 en pas begon te stijgen in het onderzoektijdvak (+ 4 %). Deze gestegen uitvoer betrof hoofdzakelijk specifieke markten, zoals de Verenigde Staten, de VRC en Algerije, en bestaat vooral uit producten met een hoge toegevoegde waarde en specialistische producten, waarvoor de bedrijfstak van de Unie een concurrentievoordeel heeft vanwege zijn kwaliteit en betrouwbaarheid van levering. De uitvoer naar landen die meer op grondstoffen zijn gericht, is daarentegen volgens Eurofer gedaald.

(187)

Op basis van de gegevens in de klacht voerde een belanghebbende ook aan dat de toenemende uitvoervolumes met verlies werden verkocht en daardoor een negatief effect hadden op de winstgevendheid van de bedrijfstak van de Unie als geheel. Dit argument is ongegrond. Zoals reeds vermeld, steeg de uitvoer naar niet-verbonden afnemers vooral in het onderzoektijdvak. Ook wordt erop gewezen dat de uitvoer niet meer dan 12 tot 14 % van de totale verkoop aan niet-verbonden afnemers vertegenwoordigde en dat de uitvoerprijzen minder sterk daalden dan de prijzen in de Unie en aan het eind van de beoordelingsperiode aanzienlijk hoger waren dan de prijzen in de Unie.

(188)

Sommige belanghebbenden beweerden dat de schade voor de bedrijfstak van de Unie te wijten was aan structurele problemen van de staalsector van de Unie, zoals overcapaciteit. In dezelfde geest wezen de Russische autoriteiten erop dat volgens de OESO-publicatie „Excess Capacity in the Global Steel Industry and the Implications of New Investment Projects” van 2014 overcapaciteit de mondiale staalindustrie schaadt, met onder meer lage prijzen tot gevolg.

(189)

De bedrijfstak van de Unie heeft nochtans stappen gezet om eventuele overcapaciteit en overproductie in de staalsector aan te pakken en zich zo aan te passen aan de recente marktontwikkelingen. Op basis van gegevens van de OESO (4) wordt verwacht dat in de hele wereld, behalve in de Unie, de productiecapaciteit in de staalsector zal toenemen. Tabel 9 laat zien dat de capaciteit van de bedrijfstak van de Unie tijdens de beoordelingsperiode daalde met 3 %. De productiecapaciteit van de meeste medewerkende producenten-exporteurs in de betrokken landen steeg daarentegen in dezelfde periode.

(190)

De Russische producenten voerden aan dat er sterke aanwijzingen zijn dat de klagers zichzelf schade hebben berokkend door zelf uit de VRC en Rusland in te voeren en dat het de klagers niet kan worden toegestaan te profiteren van de situatie die door hun eigen toedoen is ontstaan.

(191)

In dit verband beweren de klagers geïntegreerde staalconcerns te zijn met commerciële afdelingen die onafhankelijk van de productiefabrieken opereren. De commerciële afdelingen, die de vrijheid hebben om de vereiste koudgewalste platte staalproducten bij verschillende leveranciers te kopen, werden soms door de afnemers zwaar onder druk gezet om het goedkoopste materiaal te kopen, waardoor zij zich gedwongen voelden om een zeer beperkt gedeelte van het vereiste materiaal te kopen uit de invoer, ook die uit de VRC en Rusland, en hun commerciële betrekkingen veilig te stellen en te handhaven. Deze kwestie werd reeds erkend in de klacht met betrekking tot een aantal van de producenten in de Unie.

(192)

Toch is het niet redelijk daarom te concluderen dat de bedrijfstak van de Unie de geleden schade aan zichzelf te wijten had ingevolge deze invoer. Deze invoer werd verricht door slechts een deel van de producenten in de Unie, betrof slechts kleine hoeveelheden (tussen 0 en 5 % van de verkoop van de klagers, door de handelsafdelingen van de producenten in de Unie) en gebeurde uit tijdelijke zelfverdediging, als reactie op de goedkope invoer met dumping uit de VRC en Rusland.

(193)

De Russische autoriteiten verwezen naar voordien geldende handelsovereenkomsten tussen de Unie en Rusland met betrekking tot de staalsector en merkten op dat „het in die overeenkomst vastgestelde volume van de invoer uit Rusland geacht werd geen schade te veroorzaken, en dat het huidige volume nog altijd overeenstemt met het in die overeenkomst vastgestelde volume”. Evenzo betogen de Russische producenten dat de in deze en latere overeenkomsten opgenomen quota geacht werden geen schade te veroorzaken en dat het vrijwaringsmechanisme waarin is voorzien in de overeenkomsten nooit is ingeroepen, laat staan uitgevoerd.

(194)

Deze argumenten zijn evenwel ongegrond. Enerzijds toont de in het dossier beschikbare informatie aan dat de quota na de economische crisis te hoog waren, omdat zij niet waren herzien. De overeenkomsten in kwestie, die teruggaan tot oktober 1997, waren vaak het voorwerp van onderhandelingen (bijvoorbeeld in het kader van de uitbreidingen van de Unie), maar daarbij waren de quota nooit grondig naar beneden aangepast om rekening te houden met nieuwe ontwikkelingen op de markt. Bovendien hadden die quota betrekking op een veel breder productassortiment dan koudgewalste platte staalproducten, onder meer ook op downstreamproducten. Het is nooit de bedoeling geweest de quota enkel voor koudgewalste platte staalproducten te benutten.

(195)

Dat de invoer uit Rusland nu een groter probleem voor de markt van de Unie vormt dan vroeger, komt louter doordat de sterke stijging van de invoer uit Rusland in combinatie met de lage dumpingprijzen de markt van de Unie thans sterker dan voorheen verstoort.

(196)

Enkele belanghebbenden voerden aan dat de niet-klagers geen schade leden en dat zij mogelijk schade berokkenden aan de bedrijfstak van de Unie. Zij beweerden dat de bedrijfstak van de Unie is opgesplitst in succesvolle toekomstgerichte producenten (de niet-klagers) en andere (de klagers). De moeilijke situatie van de klagers kan volgens hen niet worden toegeschreven aan de invoer uit Rusland, aangezien de niet-klagers 24 % van de productie van koudgewalste platte staalproducten in de Unie vertegenwoordigen en met betrekking tot een aantal schade-indicatoren veel zwaarder getroffen worden dan de klagers.

(197)

Deze beweringen zijn echter ongegrond. Ten eerste is het een kernbeginsel van alle handelsbeschermingsprocedures dat deelname op vrijwillige basis plaatsvindt. Ten tweede is een deel van de bevindingen inzake schade gebaseerd op de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie, die representatief zijn voor de gehele bedrijfstak van de Unie, zoals beschreven in punt 1.5.1.

(198)

Ten derde hebben de niet-klagers hun productie weliswaar verhoogd, maar moet dit worden gezien in het licht van het feit dat sommige van deze producenten ook actief zijn in de productie van verwerkte producten zoals thermisch verzinkt koudgewalst platstaal. Hogere productievolumes betekenen niet noodzakelijkerwijs meer winst of een betere positie op de markt van de Unie. Integendeel, het kan erop wijzen dat deze productiefabrieken hun activiteiten liever richten op nicheproducten met een hoge toegevoegde waarde dan te concurreren met de Chinese en Russische uitvoer met dumping op de markt van koudgewalste platte staalproducten.

(199)

Ten vierde vertegenwoordigden de klagers 89 % van de totale productie van de fabrieken in de Unie tijdens het onderzoektijdvak, met uitzondering van herwalserijen. Bijgevolg zijn de klagende producenten zeer representatief voor de bedrijfstak van de Unie als geheel, en dat bepaalde producenten in de Unie het nu door uiteenlopende factoren al dan niet aantoonbaar beter doen op de markt van de Unie, doet niets af aan het feit dat de bedrijfstak van de Unie in zijn geheel schade lijdt als gevolg van de invoer met dumping. Ten vijfde dient te worden opgemerkt dat hoewel de niet-klagers wat de verkoop betreft enigszins beter presteerden dan de klagers (al stagneerden ze), deze trend sinds 2014 keerde.

(200)

Voorts wijst de informatie in het dossier erop dat herwalserijen op de markt van de Unie ook onder dezelfde neerwaartse prijsdruk staan en dat hun situatie vergelijkbaar is met die van de geïntegreerde producenten in de Unie.

(201)

Geconcludeerd wordt dat de niet-klagers niet beter presteerden dan de klagers en dat hun situatie, met name in het licht van hun aandeel in de productie van de Unie, niet van dien aard is dat daardoor het oorzakelijk verband tussen de invoer met dumping en de door de bedrijfstak van de Unie als geheel gelden schade wordt verbroken.

(202)

Er is een voorlopig oorzakelijk verband vastgesteld tussen de door de producenten in de Unie geleden schade en de invoer met dumping uit de betrokken landen.

(203)

De Commissie heeft onderscheid gemaakt tussen en afzonderlijk gekeken naar de gevolgen van alle bekende factoren voor de situatie van de bedrijfstak van de Unie en de schade veroorzakende gevolgen van de invoer met dumping. Van de andere vastgestelde factoren, zoals de economische crisis, de bewering dat de bedrijfstak van de Unie niet voldoende concurrerend en/of efficiënt is, de invoer uit derde landen, de rol van de niet-klagers, de uitvoerprestaties van de producenten in de Unie en de overcapaciteit van de bedrijfstak van de Unie, werd voorlopig vastgesteld dat deze het oorzakelijke verband niet verbreken, zelfs niet indien zij tezamen worden genomen. De crisis en de verbruiksdaling, evenals de rationalisering van de bedrijfstak van de Unie kunnen enigszins hebben bijgedragen aan de schade, maar zonder de alsmaar dalende prijzen van de invoer met dumping was de situatie van de bedrijfstak van de Unie ongetwijfeld niet zo sterk aangetast. Vooral de verkoopprijzen zouden niet zo sterk gedaald zijn en er zou meer winst zijn gemaakt.

(204)

Op basis van het bovenstaande is de Commissie in dit stadium tot de conclusie gekomen dat de aanmerkelijke schade die de bedrijfstak van de Unie heeft geleden, werd veroorzaakt door de invoer met dumping uit de betrokken landen en dat de andere factoren, individueel of tezamen, het oorzakelijk verband niet hebben verbroken.

(205)

Overeenkomstig artikel 21 van de basisverordening heeft de Commissie onderzocht of duidelijk kon worden geconcludeerd dat het niet in het belang van de Unie was om in dit geval maatregelen te nemen, ondanks de vaststelling van schade veroorzakende dumping. Het belang van de Unie werd vastgesteld aan de hand van een afweging van alle betrokken belangen, met inbegrip van die van de bedrijfstak van de Unie, de importeurs en de gebruikers.

(206)

De bedrijfstak van de Unie bevindt zich in 17 lidstaten (het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland, Slowakije, Italië, Slovenië, Luxemburg, Griekenland, België, Polen, Nederland, Oostenrijk, Finland, Zweden, Portugal, Hongarije en Spanje) en verschaft rechtstreeks werk aan ongeveer 20 000 werknemers in verband met de productie van koudgewalste platte staalproducten.

(207)

Dertien producenten hebben aan het onderzoek meegewerkt. Geen van de bekende producenten had bezwaar tegen de opening van het onderzoek. Zoals in het bovenstaande is aangetoond bij het analyseren van de schade-indicatoren, verslechterde de situatie van de gehele bedrijfstak van de Unie en werd de bedrijfstak geconfronteerd met de negatieve gevolgen van de invoer met dumping.

(208)

Verwacht wordt dat de instelling van voorlopige antidumpingrechten tot een herstel van eerlijke handelsvoorwaarden op de markt van de Unie zal leiden, en zo een einde zal maken aan de neerwaartse prijsdruk en de bedrijfstak van de Unie in staat zal stellen te herstellen. Dit zou de winstgevendheid van de bedrijfstak van de Unie doen stijgen tot het niveau dat noodzakelijk wordt geacht voor deze kapitaalintensieve industrie. De bedrijfstak van de Unie heeft aanmerkelijke schade geleden als gevolg van de invoer met dumping vanuit de betrokken landen. Er zij aan herinnerd dat de meeste schade-indicatoren gedurende de beoordelingsperiode een negatieve ontwikkeling te zien gaven. Vooral de schade-indicatoren met betrekking tot de financiële prestaties van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie, zoals de winstgevendheid en het investeringsrendement, ondervonden zeer negatieve gevolgen. Het is daarom belangrijk dat de prijzen tot een niveau worden opgetrokken waarbij de dumping- of schademarge wordt geneutraliseerd of, zodat alle producenten opnieuw onder eerlijke handelsvoorwaarden op de markt van de Unie kunnen werken. Als er geen maatregelen worden genomen, lijkt een verdere verslechtering van de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie zeer waarschijnlijk. Een slechte prestatie van het marktsegment van koudgewalste platte staalproducten zou gevolgen hebben voor de stroomopwaartse en stroomafwaartse segmenten van tal van producenten in de Unie, aangezien de bezettingsgraad in deze segmenten nauw verbonden is met de productie van het onderzochte product.

(209)

Derhalve wordt voorlopig geconcludeerd dat de instelling van antidumpingrechten in het belang van de bedrijfstak van de Unie is. De instelling van antidumpingmaatregelen zou de bedrijfstak van de Unie in staat stellen te herstellen van de gevolgen van de vastgestelde schade veroorzakende dumping.

(210)

Zoals vermeld in overweging 12, had slechts één onderneming van de vier in de steekproef opgenomen ondernemingen de vragenlijst beantwoord. Verder bleek uit het onderzoek dat van de dertien ondernemingen die zich kenbaar hadden gemaakt in de steekproeffase, geen enkele als een echte niet-verbonden importeur kon worden beschouwd. De meeste belanghebbenden waarmee aanvankelijk contact werd opgenomen, waren eigenlijk (groepen) staalservicebedrijven, die over het algemeen banden hadden met de bedrijfstak van de Unie of met belanghebbenden in de betrokken landen. De Commissie verzocht om verdere samenwerking met meer niet-verbonden importeurs in een later stadium, maar geen van de niet-verbonden importeurs die zich kenbaar hadden gemaakt tijdens de steekproeffase was uiteindelijk bereid om de vragenlijst van de Commissie te beantwoorden.

(211)

Uit het onderzoek bleek dat een prijsstijging ten gevolge van eventuele maatregelen geen directe gevolgen zou hebben voor de niet-verbonden importeurs. Eigenlijk wijst niets erop dat de importeurs of de staalservicebedrijven de prijsstijgingen niet kunnen doorberekenen aan hun afnemers. Daarnaast kunnen zij ook invoeren uit landen waarop dit onderzoek geen betrekking heeft.

(212)

Een Italiaanse vereniging die 32 Italiaanse servicebedrijven vertegenwoordigt, verklaarde dat de invoer noodzakelijk is voor ondernemingen in de distributiesector, omdat een diversificatie van de leveranciers hun klanten een veilige en betrouwbare levering garandeert. Dit is een punt van zorg, omdat de Italiaanse producenten van koudgewalst plaatstaal in verzinklijnen hadden geïnvesteerd (waardoor de verkoop van koudgewalste platte staalproducten op de vrije markt van de Unie was gedaald) en een aantal problemen met de productie en het vervoer van koudgewalste platte staalproducten hadden, wat voor onzekerheid zorgde op de Italiaanse nationale markt.

(213)

In dit verband wordt opgemerkt dat de rechten net een continue leveringszekerheid voor de afnemers van de distributeurs moeten bevorderen. Zonder rechten zouden sommige producenten van koudgewalste platte staalproducten in de Unie hun productie van koudgewalste platte staalproducten moeten stopzetten of beperken, waardoor vele gebruikers in de Unie het zouden moeten stellen met een beperkt aanbod aan leveranciers. Bovendien zal het niveau van de maatregelen leiden tot gelijke concurrentievoorwaarden, terwijl de invoer uit de betrokken landen (tegen billijke prijzen) en andere bronnen mogelijk blijft.

(214)

Tot slot heeft een groep samenwerkende staalservicebedrijven aangegeven dat zij voorstander is van maatregelen op de korte en middellange termijn om fabrieken van de Unie te helpen.

(215)

Gezien het bovenstaande wordt voorlopig geconcludeerd dat de instelling van maatregelen geen significante negatieve gevolgen zal hebben voor het belang van de importeurs van de Unie.

(216)

De belangrijkste sectoren die eindgebruiker zijn van koudgewalste platte staalproducten zijn de automobielsector, de sector van huishoudelijke apparatuur (witgoed), de bouw en de producenten van een breed scala aan industriële producten. Grootgebruikers (zoals de automobielindustrie of de witgoedsector) hebben niet aan de procedure meegewerkt.

(217)

Slechts drie Letse gebruikers van invoerproducten uit Rusland hebben aan het onderzoek meegewerkt. Douanerechten op koudgewalste platte staalproducten uit Rusland zouden een impact hebben op ten minste één van hen. Maar vanwege hun omvang en specifieke activiteiten kan de situatie van deze gebruikers niet als representatief worden beschouwd om te evalueren welke impact douanerechten zouden hebben op de gebruikers van koudgewalste platte staalproducten in de Unie in het algemeen.

(218)

Volgens de verklaring van een Italiaanse vereniging die 32 Italiaanse servicebedrijven vertegenwoordigt, zouden de maatregelen ertoe leiden dat nog meer belangrijke industriële groepen Italië zouden verlaten; in dit verband werd verwezen naar Electrolux en Whirlpool. Naar verluidt verplaatsen ondernemingen al sinds enige tijd hun activiteiten, wat schadelijk is voor de Italiaanse economie in het algemeen en negatieve sociale gevolgen heeft door het verlies van arbeidsplaatsen.

(219)

Zelfs als niet kan worden betwist dat de rechten in theorie een negatieve invloed op de gebruikers kunnen hebben ten gevolge van hogere aankoopprijzen, wijst niets in het dossier erop dat de kostprijs van koudgewalste platte staalproducten voor Italiaanse gebruikers zo hoog is (in verhouding tot de totale kosten) dat dit gevolgen zou hebben voor de winstgevendheid en grote industriële groepen ertoe zou aanzetten hun activiteiten te verplaatsen. Het voorgestelde niveau van de rechten kan ook niet als prohibitief worden beschouwd. Overigens is niet bevestigd dat de gebruikers buiten de Italiaanse markt met dezelfde problemen zouden worden geconfronteerd als die welke de gebruikers op de Italiaanse markt naar verluidt ondervinden, want volgens de hierboven vermelde Italiaanse vereniging is de Italiaanse markt in vele opzichten specifiek.

(220)

Enkele belanghebbenden voerden aan dat door de maatregelen de verwerkende industrie van de Unie geen toegang meer zou hebben tot redelijk geprijsde producten. Twee Letse gebruikers, een kleine Portugese en een kleine Poolse importeur, wezen er ook op dat alleen enkele Russische producenten waarmee zij historische banden hadden bepaalde productsoorten verkopen en dat over het geheel genomen de belangen van kleinere ondernemingen in de Unie werden verwaarloosd (in vergelijking met die van de staalproducenten van de Unie).

(221)

Deze beweringen worden verworpen. Wat het tweede punt betreft, werden de belangen van kleinere ondernemingen in de Unie beoordeeld aan de hand van de beschikbare gegevens. Zelfs als niet kan worden betwist dat de rechten in theorie een negatieve invloed op de gebruikers kunnen hebben ten gevolge van hogere aankoopprijzen, wijst niets in het dossier erop dat de kostprijs van koudgewalste platte staalproducten voor hen zo significant is (in verhouding tot de totale kosten). Bovendien kunnen hogere kosten (deels) worden doorberekend. Het voorgestelde niveau van de rechten kan ook niet als onredelijk hoog worden beschouwd.

(222)

Verder worden koudgewalste platte staalproducten niet alleen in verschillende lidstaten geproduceerd, maar ook in tal van landen die al tegen redelijke prijzen naar de Unie exporteren. De angst voor een beperkte toegang tot redelijk geprijsde producten en het niet voorhanden zijn van producten met zeer specifieke kwaliteiten lijkt derhalve ongegrond.

(223)

Gezien het bovenstaande wordt voorlopig geconcludeerd dat de instelling van maatregelen geen onevenredig grote negatieve gevolgen zal hebben voor de gebruikers.

(224)

Een belanghebbende beweerde dat maatregelen het herstel van veel belangrijke sectoren zouden vertragen, negatieve gevolgen zouden hebben voor innovatie, economische groei en werkgelegenheid, en zouden leiden tot een daling van de vraag en het welzijn van de consument.

(225)

Deze bewering, die overigens niet werd onderbouwd, wordt verworpen. De staalindustrie vervult een strategische rol in de Unie in termen van economische groei, innovatie en werkgelegenheid. Daarom wordt ervan uitgegaan dat maatregelen ter bevordering van de bedrijfstak van de Unie een impuls zullen geven aan innovatie, groei en werkgelegenheid in de gehele Unie.

(226)

Gelet op het gewicht van de klagers in verhouding tot de totale productie van koudgewalste platte staalproducten in de Unie en het aanzienlijke marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie gaven sommige belanghebbenden aan te vrezen voor verminderde concurrentie op de markt van de Unie, de totstandkoming van ondernemingen met een machtspositie, alsmede een risico van oligopolie door producenten in de Unie.

(227)

Geen van de partijen staafde deze beweringen. Het argument wordt derhalve afgewezen. De concurrentie op de markt van de Unie zal zeker niet verdwijnen, gezien de aanwezigheid van een groot aantal marktdeelnemers van binnen en buiten de EU en de prijzen als een belangrijke factor van het concurrentievermogen. Maatregelen op het voorgestelde niveau zullen de invoer uit de betrokken landen niet verhinderen. De invoer, met inbegrip van die uit de landen die momenteel in verband worden gebracht met dumping, zal vrij kunnen concurreren op de markt van de Unie tegen billijke prijzen.

(228)

Volgens een van de belanghebbenden zullen de maatregelen waarschijnlijk negatieve gevolgen hebben voor partijen met veel grotere en ruimere belangen dan die van de klagers. Verwerkende bedrijven zouden veel meer werkgelegenheid bieden dan wat wordt aangegeven in de „vage cijfers die de klagers schijnbaar willekeurig hebben gegeven”. Aangezien geen kwantitatieve schatting werd gegeven van deze negatieve gevolgen en ook geen werkgelegenheidscijfers werden verstrekt, konden deze beweringen niet worden gecontroleerd. Hetzelfde gold voor de opmerking over de impact op de consumenten, die de medewerkende Russische producenten op zeer open wijze maakten. De Commissie heeft de analyse van het belang van de Unie dus uitgevoerd op basis van de elementen in het dossier die redelijkerwijze konden worden onderzocht en gekwantificeerd.

(229)

In het licht van het bovenstaande wordt voorlopig geconcludeerd dat de instelling van maatregelen zou bijdragen tot het herstel van de bedrijfstak van de Unie en ruimte zou laten voor specifieke investeringen en O&O, teneinde de producenten in de Unie van koudgewalste platte staalproducten beter voor te bereiden op de toekomst en hun concurrentievermogen te vergroten.

(230)

De bedrijfstak van de Unie onderging in het (recente) verleden reeds een ingrijpende herstructurering. Zonder rechten zouden sommige producenten in de Unie van koudgewalste platte staalproducten deze productie moeten stopzetten of beperken en honderden werknemers moeten ontslaan, waardoor vele gebruikers in de Unie het zouden moeten stellen met een beperkt aanbod aan leveranciers.

(231)

Het effect van de maatregelen op de weinige andere belanghebbenden in de Unie die zich hebben gemeld, kan niet erg groot worden geacht. Niets in het dossier wijst erop dat de mogelijke gevolgen voor andere actoren (die zich niet hebben gemeld) opwegen tegen de positieve gevolgen van de maatregelen voor de bedrijfstak van de Unie. Er wordt geoordeeld dat maatregelen gunstig zullen zijn voor de toeleverende bedrijfstakken zoals de grondstoffenleveranciers en de producenten van machines, die niet (of slechts in beperkte mate) leveren aan producenten in de betrokken landen. De instelling van maatregelen op het voorgestelde niveau heeft slechts een beperkt effect op de prijzen van de toeleveringsketen en de prestaties van de gebruikers. Bovendien zal het niveau van de maatregelen leiden tot gelijke concurrentievoorwaarden, maar blijft invoer uit de betrokken landen tegen billijke prijzen mogelijk. De eindgebruikers en consumenten zullen naar verwachting profiteren van een markt met eerlijke concurrentie, met inbegrip van plaatselijke aanvoer die volledig in staat is om tegemoet te komen aan hun behoeften en eisen met producten die kwalitatief hoogstaander zijn dankzij O&O en technologische verbeteringen. De prijs zal een belangrijke factor blijven, maar op een eerlijke basis.

(232)

Al met al concludeert de Commissie in dit stadium van het onderzoek dat er geen dwingende redenen zijn om aan te nemen dat het niet in het belang van de Unie is om voorlopige maatregelen in te stellen op de invoer van koudgewalst platte staalproducten van oorsprong uit de betrokken landen.

(233)

Gelet op de conclusies van de Commissie inzake dumping, schade, oorzakelijk verband en belang van de Unie, moeten voorlopige maatregelen worden ingesteld om te voorkomen dat de bedrijfstak van de Unie nog meer schade lijdt door de invoer met dumping.

(234)

Aan deze vaststellingen kan niet worden afgedaan door de argumenten van de Chinese belanghebbenden dat de klagers precies nu het vizier richten op de VRC, omdat, indien de VRC per eind 2016 als een land met een markteconomie zou worden beschouwd, de dumpingmarges vanaf dan in principe lager zijn. Deze stelling is verworpen. Los van deze overwegingen heeft het onderzoek immers bevestigd dat de bedrijfstak van de Unie momenteel aanmerkelijke schade lijdt door de invoer met dumping van het betrokken product uit de VRC.

(235)

Om het niveau van de maatregelen te bepalen, heeft de Commissie eerst de hoogte van het recht vastgesteld die nodig is om de schade voor de bedrijfstak van de Unie op te heffen.

(236)

De schade zou worden opgeheven indien de bedrijfstak van de Unie in staat zou zijn om zijn productiekosten te dekken en op de verkoop van het soortgelijke product op de markt van de Unie een winst vóór belasting te behalen die redelijkerwijs door een bedrijfstak van dit type in de sector bij normale concurrentie, namelijk bij afwezigheid van invoer met dumping, kan worden bereikt. Met uitzondering van het jaar 2011 was de winstgevendheid van de bedrijfstak van de Unie gedurende de hele beoordelingsperiode negatief. Bovendien was er in de beoordelingsperiode veel invoer tegen lage prijzen uit de betrokken landen op de markt van de Unie.

(237)

De klager vroeg de Commissie in de klacht uit te gaan van 10 tot 15 % (om redenen van vertrouwelijkheid worden geen precieze bedragen vermeld) van de omzet als redelijke, geen schade veroorzakende winstmarge, wat volgens hem overeenstemt met de gemiddelde winst vóór belasting op de verkoop die twee representatieve klagende producenten in de Unie in 2010 hebben gemaakt. Dit argument was echter niet voldoende onderbouwd.

(238)

In eerdere onderzoeken met betrekking tot soortgelijke producten — bepaalde naadloze buizen en pijpen van roestvrij staal (5), bepaalde gelaste buizen en pijpen van ijzer of van niet-gelegeerd staal (6) en GOES (7) — werd een winstmarge van 5 % een passend niveau geacht dat de bedrijfstak van de Unie in afwezigheid van schade veroorzakende dumping zou kunnen halen. Koudgewalste platte staalproducten zijn op vele punten vergelijkbaar met de hierboven genoemde producten: ijzererts, cokeskool en bepaalde legeringen vormen een belangrijk aandeel in de productiekosten en zij ondergaan soortgelijke processen (ovenproces, walsen). Een winstmarge van 5 % leek ook redelijk in de ogen van de Russische producenten. Daarom wordt een winstmarge van 5 % voorlopig ook voor de sector van koudgewalste platte staalplaten redelijk geacht.

(239)

Op basis hiervan heeft de Commissie voor het soortgelijke product een geen schade veroorzakende prijs berekend voor de bedrijfstak van de Unie door aan de productiekosten van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie tijdens het onderzoektijdvak de hierboven genoemde winstmarge van 5 % toe te voegen.

(240)

De Commissie heeft vervolgens het schade opheffende prijsniveau bepaald door de gewogen gemiddelde invoerprijs van de medewerkende producenten-exporteurs in de betrokken landen, naar behoren gecorrigeerd voor invoerkosten en douanerechten, zoals vastgesteld voor de berekening van de prijsonderbieding, te vergelijken met de gewogen gemiddelde, geen schade veroorzakende prijs van het soortgelijke product dat in het onderzoektijdvak door de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie op de markt van de Unie werd verkocht. Een eventueel verschil dat deze vergelijking opleverde, werd uitgedrukt als percentage van de gewogen gemiddelde cif-waarde bij invoer.

(241)

Er moeten voorlopige antidumpingmaatregelen ten aanzien van de invoer van het betrokken product van oorsprong uit de betrokken landen worden ingesteld, in overeenstemming met de regel van het laagste recht in artikel 7, lid 2, van de basisverordening. De Commissie heeft de schademarges en de dumpingmarges vergeleken. Het bedrag van de rechten moet worden vastgesteld op het niveau van de dumpingmarge, of van de schademarge indien deze lager is.

(242)

Gelet op het voorgaande zijn de voorlopige antidumpingrechten, uitgedrukt in cif-prijs grens Unie, vóór inklaring, als volgt:

(243)

De bij deze verordening voor de afzonderlijke ondernemingen vastgestelde individuele antidumpingrechten zijn gebaseerd op de bevindingen van dit onderzoek. Zij weerspiegelen dan ook de situatie die bij het onderzoek voor die ondernemingen werd geconstateerd. Deze rechten zijn uitsluitend van toepassing op het betrokken product van oorsprong uit de betrokken landen en geproduceerd door de genoemde juridische entiteiten. Op de invoer van het betrokken product dat is vervaardigd door andere ondernemingen die in het dispositief van deze verordening niet specifiek worden genoemd, met inbegrip van entiteiten die met de specifiek genoemde ondernemingen zijn verbonden, is het recht van toepassing dat voor „alle andere ondernemingen” geldt. Zij mogen niet worden onderworpen aan de individuele antidumpingrechten.

(244)

Een onderneming kan om de toepassing van deze individuele antidumpingrechten verzoeken indien zij haar naam verandert of een nieuwe productie- of verkoopentiteit vestigt. Dit verzoek moet worden ingediend bij de Commissie (8). Het verzoek moet alle relevante informatie bevatten, waaronder: wijzigingen in de activiteiten van de onderneming op het gebied van de productie; verkoop in binnen- en buitenland in verband met, bijvoorbeeld, de naamsverandering of de verandering in de productie- en verkoopentiteiten. De Commissie zal de lijst van ondernemingen met individuele antidumpingrechten bijwerken, indien dit gerechtvaardigd is.

(245)

Om het gevaar van ontwijking als gevolg van een verschil in rechten zoveel mogelijk te beperken, zijn speciale maatregelen nodig om de toepassing van de individuele antidumpingrechten te garanderen. De ondernemingen met individuele antidumpingrechten moeten een geldige handelsfactuur presenteren aan de douaneautoriteiten van de lidstaten. De factuur moet voldoen aan de voorschriften van artikel 1, lid 3, van deze verordening. Invoer die niet van een dergelijke factuur vergezeld gaat, wordt onderworpen aan het antidumpingrecht dat van toepassing is op „alle andere ondernemingen”.

(246)

Om een goede toepassing van het antidumpingrecht te garanderen, moet het voor alle andere ondernemingen vastgestelde antidumpingrecht niet alleen gelden voor de niet-medewerkende producenten-exporteurs in dit onderzoek, maar ook voor de producenten die in het onderzoektijdvak geen producten naar de Unie hebben uitgevoerd.

(247)

Zoals in overweging 3 vermeld, heeft de Commissie de invoer van het betrokken product van oorsprong uit of verzonden uit de VRC en Rusland bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2325 aan een registratieplicht onderworpen. Dit geschiedde met het oog op de eventuele toepassing met terugwerkende kracht van antidumpingmaatregelen in overeenstemming met artikel 10, lid 4, van de basisverordening. De registratie van de invoer moet worden beëindigd. In dit stadium van de procedure kan geen besluit worden genomen over een eventuele toepassing met terugwerkende kracht van antidumpingmaatregelen.

(248)

Gelet op de beginselen van behoorlijk bestuur nodigt de Commissie de belanghebbenden uit schriftelijk te reageren en/of binnen een vaste termijn een hoorzitting met de Commissie en/of de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures aan te vragen.

(249)

De bevindingen betreffende de instelling van voorlopige rechten zijn voorlopig en kunnen in het definitieve stadium van het onderzoek worden gewijzigd,

—

gewalste platte producten van ijzer of niet-gelegeerd staal, van alle breedten, koud gewalst, niet geplateerd noch bekleed, enkel koud gewalst, ook indien opgerold, van alle dikten, elektrisch;

—

gewalste platte producten van ijzer of niet-gelegeerd staal, van alle breedten, koud gewalst, niet geplateerd noch bekleed, opgerold, met een dikte van minder dan 0,35 mm, gegloeid (bekend als „onvertind blik”);

—

gewalste platte producten van ander gelegeerd staal, van alle breedten, van siliciumstaal, en

—

gewalste platte producten van gelegeerd staal, enkel koud gewalst, van sneldraaistaal.

a)

verzoeken om mededeling van de belangrijkste feiten en overwegingen op grond waarvan deze verordening werd vastgesteld;

b)

hun schriftelijke opmerkingen indienen bij de Commissie; en

c)

om een hoorzitting met de Commissie en/of de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures verzoeken.