|
18.5.2013 |
NL |
Publicatieblad van de Europese Unie |
C 141/6 |
Arrest van het Hof (Vierde kamer) van 14 maart 2013 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Oberste Gerichtshof — Oostenrijk) — Jutta Leth/Republik Österreich, Land Niederösterreich
(Zaak C-420/11) (1)
(Milieu - Richtlijn 85/337/EEG - Milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten - Vergunning voor dergelijk project zonder passende beoordeling - Doelstellingen van deze beoordeling - Voorwaarden voor recht op schadevergoeding - Bescherming van particulieren tegen vermogensschade al dan niet daaronder begrepen)
2013/C 141/09
Procestaal: Duits
Verwijzende rechter
Oberste Gerichtshof
Partijen in het hoofdgeding
Verzoekende partij: Jutta Leth
Verwerende partijen: Republik Österreich, Land Niederösterreich
Voorwerp
Verzoek om een prejudiciële beslissing — Oberste Gerichtshof — Uitlegging van artikel 3 van richtlijn 85/337/EEG van de Raad van 27 juni 1985 betreffende de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten (PB L 175, blz. 40), zoals gewijzigd bij richtlijnen 97/11/EG van de Raad van 3 maart 1997 (PB L 73, blz. 5) en 2003/35/EG van het Europees Parlement en de Raad van 26 mei 2003 (PB L 156) — Vergunning voor een project zonder passende milieueffectbeoordeling — Beroep van een particulier inzake een vergoeding voor de waardevermindering van zijn onroerende zaak door dat project — Doelstellingen van de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten — Bescherming van particulieren tegen vermogensschade al dan niet daaronder begrepen
Dictum
Artikel 3 van richtlijn 85/337/EEG van de Raad van 27 juni 1985 betreffende de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten, zoals gewijzigd bij richtlijnen 97/11/EG van de Raad van 3 maart 1997 en 2003/35/EG van het Europees Parlement en de Raad van 26 mei 2003 moet aldus worden uitgelegd dat de in dit artikel bedoelde milieueffectbeoordeling niet de beoordeling van de effecten van het betrokken project op de waarde van materiële goederen omvat. Vermogensschade valt evenwel onder de beschermingsdoelstelling van deze richtlijn voor zover deze schade het rechtstreekse economische gevolg van de milieueffecten van een openbaar of particulier project is.
Volgens het Unierecht en onverminderd minder beperkende nationaalrechtelijke regels ter zake van de aansprakelijkheid van de staat, verleent de omstandigheid dat in strijd met de vereisten van deze richtlijn geen milieueffectbeoordeling werd uitgevoerd particulieren in beginsel niet als zodanig recht op vergoeding van zuivere vermogensschade die voortvloeit uit de waardevermindering van hun onroerende zaken als gevolg van de milieueffecten van dit project. Het staat evenwel aan de nationale rechter om na te gaan of is voldaan aan de Unierechtelijke vereisten voor het recht op schadevergoeding, met name het bestaan van een rechtstreeks causaal verband tussen de aangevoerde schending en de geleden schade.