5.5.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 133/17

1)

Wanneer het [Verwaltungsgericht Berlin] verweerster [de Bondsrepubliek Duitsland] ertoe verplicht verzoeker een Schengenvisum uit te reiken, moet dit Gericht dan overeenkomstig artikel 21, lid 1, van de Visumcode (1) naar zijn stellige overtuiging hebben vastgesteld dat verzoeker voornemens is het grondgebied van de lidstaten te verlaten voor het verstrijken van de geldigheidsduur van het aangevraagde visum of volstaat het dat dit Gericht na onderzoek overeenkomstig artikel 32, lid 1, sub b, van de Visumcode geen wegens bijzondere omstandigheden bestaande redelijke twijfel heeft over het voornemen dat verzoeker verklaart te hebben om het grondgebied van de lidstaten te verlaten voor het verstrijken van de geldigheidsduur van het aangevraagde visum?

2)

Impliceert de Visumcode een gebonden bevoegdheid tot uitreiking van een Schengenvisum wanneer is voldaan aan de inreisvoorwaarden van inzonderheid artikel 21, lid 1, ervan en geen grond voor weigering van het visum van artikel 32, lid 1, ervan bestaat?

3)

Verzet de Visumcode zich tegen een nationale regeling volgens welke een buitenlander op grond van verordening (EG) nr. 810/2009 een visum kan worden uitgereikt voor de doorreis op het grondgebied van de Schengenstaten of voor een voorgenomen verblijf op dit grondgebied van ten hoogste drie maanden binnen een periode van zes maanden vanaf de datum van de eerste binnenkomst (Schengenvisum)?