Publicatieblad C 128/2008

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/2

Arrest van het Hof (Grote kamer) van 8 april 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Koninkrijk Zweden

(Zaak C-167/05) (1)

(Niet-nakoming - Artikel 90, tweede alinea, EG - Binnenlandse belastingen op producten uit andere lidstaten - Belastingen die andere producties indirect beschermen - Verbod van discriminatie tussen ingevoerde producten en concurrerende nationale producten - Accijns - Gedifferentieerde belastingheffing voor bier en wijn - Bewijslast)

(2008/C 128/02)

Procestaal: Zweeds

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: L. Ström van Lier, K. Gross, K. Simonsson en R. Lyal, gemachtigden)

Verwerende partij: Koninkrijk Zweden (vertegenwoordiger: K. Wistrand, gemachtigde)

Interveniërende partij ter ondersteuning van de verwerende partij: Republiek Letland (vertegenwoordigers: E. Balode-Buraka en E. Broks, gemachtigden)

Voorwerp

Niet-nakoming — Schending van artikel 90, tweede alinea, EG — Binnenlandse belasting op alcohol en alcoholhoudende dranken die wijn zwaarder belast dan bier

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	De Commissie van de Europese Gemeenschappen wordt verwezen in de kosten.

3)	De Republiek Letland draagt haar eigen kosten.

(1) PB C 171 van 9.7.2005.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/2

Arrest van het Hof (Grote kamer) van 8 april 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Italiaanse Republiek

(Zaak C-337/05) (1)

(Niet-nakoming - Overheidsopdrachten voor leveringen - Richtlijnen 77/62/EEG en 93/36/EEG - Gunning van overheidsopdrachten zonder voorafgaande aankondiging van opdracht - Geen oproep tot mededinging - Helikopters van merken Agusta en Agusta Bell)

(2008/C 128/03)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: D. Recchia en X. Lewis, gemachtigden)

Verwerende partij: Italiaanse Republiek (vertegenwoordigers: I. M. Braguglia, gemachtigde, G. Fiengo, advocaat)

Voorwerp

Niet-nakoming — Richtlijn 93/36/EEG van de Raad van 14 juni 1993 betreffende de coördinatie van de procedures voor het plaatsen van overheidsopdrachten voor leveringen (PB L 199, blz. 1) en richtlijn 77/62/EEG van 21 december 1976 — Verzuim om aan te tonen dat de aanbestedende dienst redenen had om gebruik te maken van de procedure van gunning via onderhandelingen zonder voorafgaande bekendmaking van een aankondiging van opdracht — Aankoop van „Agusta”- en „Agusta Bell”-helikopters ten behoeve van het staatsbosbeheer, de kustwacht, de carabinieri enz.

Dictum

Door gedurende lange tijd en tot op heden zonder enige oproep tot mededinging en met name zonder inachtneming van de procedures van richtlijn 93/36/EEG van de Raad van 14 juni 1993 betreffende de coördinatie van de procedures voor het plaatsen van overheidsopdrachten voor leveringen, zoals gewijzigd bij richtlijn 97/52/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 oktober 1997, en daarvóór van richtlijn 77/62/EEG van de Raad van 21 december 1976 betreffende de coördinatie van de procedures voor het plaatsen van overheidsopdrachten voor leveringen, zoals gewijzigd en aangevuld bij de richtlijnen 80/767/EEG van de Raad van 22 juli 1980 en 88/295/EEG van de Raad van 22 maart 1988, rechtstreeks bij Agusta SpA opdrachten te plaatsen voor de aankoop van helikopters van de merken Agusta en Agusta Bell ten behoeve van verschillende militaire en civiele korpsen, is de Italiaanse Republiek de krachtens deze richtlijnen op haar rustende verplichtingen niet nagekomen.

2)	De Italiaanse Republiek wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 281 van 12.11.2005.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/3

Arrest van het Hof (Tweede kamer) van 3 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Bundesfinanzhof — Duitsland) — Finanzamt Oschatz/Zweckverband zur Trinkwasserversorgung und Abwasserbeseitigung Torgau-Westelbien

(Zaak C-442/05) (1)

(Zesde btw-richtlijn - Artikelen 4, lid 5, en 12, lid 3, sub a - Bijlagen D en H - Begrippen „levering van water’ respectievelijk „waterdistributie’ - Verlaagd btw-tarief)

(2008/C 128/04)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Bundesfinanzhof

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Finanzamt Oschatz

Verwerende partij: Zweckverband zur Trinkwasserversorgung und Abwasserbeseitigung Torgau-Westelbien

In tegenwoordigheid van: Bundesministerium der Finanzen

Voorwerp

Verzoek om prejudiciële beslissing — Bundesfinanzhof — Uitlegging van bijlage D, punt 2, en bijlage H, categorie 2, bij de Zesde richtlijn (77/388/EEG) van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag (PB L 145, blz. 1) — Verminderd tarief van toepassing op waterdistributie — Vergoeding voor aanleg van aansluitingen voor gebruikers

Dictum

Artikel 4, lid 5, van en bijlage D, punt 2, bij de Zesde richtlijn (77/388/EEG) van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag, moeten aldus worden uitgelegd dat de aanleg van een individuele aansluiting die — zoals in het hoofdgeding — bestaat uit het leggen van een leiding waardoor de waterinstallatie van een gebouw wordt aangesloten op de vaste waterdistributienetten, onder het begrip „levering van water” in de zin van deze bijlage valt, zodat een publiekrechtelijk lichaam dat als overheid handelt, voor deze handeling belastingplichtig is.

Artikel 12, lid 3, sub a, van en bijlage H, categorie 2, bij de Zesde richtlijn (77/388) moeten aldus worden uitgelegd dat de aanleg van een individuele aansluiting die — zoals in het hoofdgeding — bestaat uit het leggen van een leiding waardoor de waterinstallatie van een gebouw wordt aangesloten op de vaste waterdistributienetten, onder het begrip „waterdistributie” valt. Bovendien kunnen de lidstaten een verlaagd tarief van belasting over de toegevoegde waarde toepassen op concrete en specifieke aspecten van de waterdistributie, zoals de in het hoofdgeding aan de orde zijnde aanleg van een individuele aansluiting, op voorwaarde dat zij het aan het gemeenschappelijke stelsel van de belasting over de toegevoegde waarde inherente beginsel van fiscale neutraliteit eerbiedigen.

(1) PB C 60 van 11.3.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/4

Arrest van het Hof (Derde kamer) van 3 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Tribunal des affaires de sécurité sociale de Paris — Frankrijk) — Philippe Derouin/Union pour le recouvrement des cotisations de sécurité sociale et d'allocations familiales de Paris — Région parisienne (Urssaf)

(Zaak C-103/06) (1)

(Sociale zekerheid van migrerende werknemers - Verordening (EEG) nr. 1408/71 - Zelfstandigen die in Frankrijk wonen en daar werkzaamheid uitoefenen - Algemene sociale bijdrage - Bijdrage ter delging van de sociale schuld - Inaanmerkingneming van in andere lidstaat verworven inkomsten die in die lidstaat belastbaar zijn op grond van verdrag tot vermijden van dubbele belasting)

(2008/C 128/05)

Procestaal: Frans

Verwijzende rechter

Tribunal des affaires de sécurité sociale de Paris

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Philippe Derouin

Verwerende partij: Union pour le recouvrement des cotisations de sécurité sociale et d'allocations familiales de Paris — Région parisienne (Urssaf)

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tribunal des affaires de sécurité sociale de Paris — Uitlegging van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinnen, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen (PB L 149, blz. 2), zoals gewijzigd en bijgewerkt bij verordening (EEG) nr. 2001/83 van de Raad van 2 juni 1983 (PB L 230, blz. 6, bijlage 1) — Inaanmerkingneming voor berekening van „contribution sociale généralisée” (algemene sociale bijdrage) en van „contribution pour le remboursement de la dette sociale” (bijdrage ter vereffening van sociale schuld), welke zijn verschuldigd door zelfstandigen die onderworpen zijn aan Franse sociale wetgeving, van in andere lidstaat verworven inkomsten die in deze staat belastbaar zijn op grond van verdrag tot het vermijden van dubbele belasting

Dictum

Verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen, zoals gewijzigd en bijgewerkt bij verordening (EG) nr. 307/1999 van de Raad van 8 februari 1999, moet aldus worden uitgelegd dat zij niet eraan in de weg staat dat een lidstaat wiens socialezekerheidswetgeving als enige van toepassing is op een ingezeten zelfstandige, de door genoemde zelfstandige in een andere lidstaat verworven inkomsten niet in aanmerking neemt voor de berekening van bijdragen zoals de Contribution sociale généralisée en de Contribution pour le remboursement de la dette sociale, met name op grond van een verdrag tot het vermijden van dubbele belasting naar het inkomen.

(1) PB C 108 van 6.5.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/4

Arrest van het Hof (Grote kamer) van 1 april 2008 [verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Grondwettelijk Hof (voorheen Arbitragehof) — België] — Regering van de Franse Gemeenschap, Waalse regering/Vlaamse regering

(Zaak C-212/06) (1)

(Zorgverzekering ingesteld door gefedereerde eenheid van lidstaat - Uitsluiting van personen die wonen op deel van nationaal grondgebied dat niet onder bevoegdheid van die eenheid valt - Artikelen 18 EG, 39 EG en 43 EG - Verordening (EEG) nr. 1408/71)

(2008/C 128/06)

Procestaal: Frans

Verwijzende rechter

Grondwettelijk Hof (voorheen Arbitragehof)

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partijen: Regering van de Franse Gemeenschap, Waalse regering

Verwerende partij: Vlaamse regering

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Grondwettelijk Hof (voorheen Arbitragehof) (België) — Uitlegging van artikelen 18, 39 en 43 EG-Verdrag en van artikelen 2, 3, 4, 13, 18, 19, 20, 25 en 28 van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op loontrekkenden en hun gezinnen, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen (PB L 149, blz. 2), zoals gewijzigd — Toepasselijkheid van Vlaams stelsel van zorgverzekering op personen die tewerkgesteld zijn in het Nederlandse taalgebied of in het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad en die ofwel hun woonplaats hebben in één van die twee gebieden, ofwel in een andere lidstaat, met uitsluiting van de personen die hun woonplaats hebben in een ander deel van het nationale grondgebied

Dictum

Uitkeringen betaald op grond van een stelsel zoals de zorgverzekering die is ingesteld bij het decreet van het Vlaams Parlement van 30 maart 1999 houdende de organisatie van de zorgverzekering, in de versie voortvloeiend uit het decreet van het Vlaams Parlement van 30 april 2004 houdende wijziging van het decreet van 30 maart 1999 houdende de organisatie van de zorgverzekering, vallen binnen de materiële werkingssfeer van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen, zoals gewijzigd en bijgewerkt bij verordening (EG) nr. 118/97 van de Raad van 2 december 1996, zoals gewijzigd bij verordening (EG) nr. 307/1999 van de Raad van 8 februari 1999.

De artikelen 39 EG en 43 EG moeten aldus worden uitgelegd dat zij in de weg staan aan een regeling van een gefedereerde eenheid van een lidstaat, zoals de zorgverzekering die door de Vlaamse Gemeenschap is ingesteld bij bovengenoemd decreet van 30 maart 1999 in de versie voortvloeiend uit het decreet van het Vlaams Parlement van 30 april 2004, die de aansluiting bij een socialezekerheidsstelsel en de uitkeringen waarin dat stelsel voorziet, beperkt tot personen die hetzij wonen op het grondgebied waarbinnen die gefedereerde eenheid bevoegd is, hetzij een beroepsactiviteit uitoefenen op dat grondgebied maar in een andere lidstaat wonen, voor zover door die beperking staatsburgers van andere lidstaten of eigen staatsburgers die gebruik hebben gemaakt van hun recht van vrij verkeer binnen de Europese Gemeenschap, minder gunstig worden behandeld.

De artikelen 39 EG en 43 EG moeten aldus worden uitgelegd dat zij in de weg staan aan een regeling van een gefedereerde eenheid van een lidstaat, die de aansluiting bij een socialezekerheidsstelsel en de uitkeringen waarin dat stelsel voorziet, beperkt tot personen die wonen op het grondgebied van die gefedereerde eenheid, voor zover door die beperking staatsburgers van andere lidstaten die een beroepsactiviteit uitoefenen op het grondgebied van die gefedereerde eenheid, of eigen staatsburgers die gebruik hebben gemaakt van hun recht van vrij verkeer binnen de Europese Gemeenschap, minder gunstig worden behandeld.

(1) PB C 178 van 29.7.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/5

Arrest van het Hof (Derde kamer) van 3 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Corte suprema di cassazione — Italië) — Militzer & Münch GmbH/Ministero delle Finanze

(Zaak C-230/06) (1)

(Douane-unie - Communautair douanevervoer - Invordering van douaneschuld - Bevoegde lidstaat - Bewijs van regelmatigheid van douanevervoer of van plaats van overtreding - Termijnen - Aansprakelijkheid van aangever)

(2008/C 128/07)

Procestaal: Italiaans

Verwijzende rechter

Corte suprema di cassazione

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Militzer & Münch GmbH

Verwerende partij: Ministero delle Finanze

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Corte suprema di cassazione — Uitlegging van artikel 11 bis van verordening (EEG) nr. 1062/87 van de Commissie van 27 maart 1987 houdende uitvoeringsbepalingen en vereenvoudigingsmaatregelen betreffende de regeling voor communautair douanevervoer (PB L 107, blz. 1), en artikel 215, lid 1, van verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (PB L 302, blz. 1) — Aanzuivering door het douanekantoor van bestemming gecertificeerd met valse documenten — Termijn waarbinnen moet worden meegedeeld dat een zending niet op het kantoor van bestemming is aangebracht — Toepasselijkheid

Dictum

Om de bevoegdheid te toetsen van de lidstaat die is overgegaan tot invordering van de douanerechten, dient de verwijzende rechter te bepalen of de plaats van de overtreding of de onregelmatigheid kon worden vastgesteld op het ogenblik waarop is gebleken dat de zending niet bij het kantoor van bestemming was aangebracht. Indien dit het geval is, kan op grond van de artikelen 203, lid 1, en 215, lid 1, van verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek de lidstaat op het grondgebied waarvan de eerste overtreding of onregelmatigheid werd begaan die als onttrekking aan het douanetoezicht kan worden aangemerkt, worden aangewezen als tot invordering van de douaneschuld bevoegde lidstaat. Indien daarentegen de plaats van de overtreding of de onregelmatigheid aldus niet kon worden vastgesteld, is de lidstaat waaronder het kantoor van vertrek ressorteert, bevoegd om over te gaan tot invordering van de douanerechten overeenkomstig de artikelen 378 en 379 van verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van verordening nr. 2913/92.

Wanneer een zending niet bij het kantoor van bestemming is aangebracht en de plaats van de overtreding of onregelmatigheid niet kan worden vastgesteld, staat het enkel aan het kantoor van vertrek, de voorziene kennisgeving te doen met inachtneming van de in artikel 379, leden 1 en 2, van verordening nr. 2454/93 gestelde termijnen van elf en drie maanden.

3)	Het evenredigheidsbeginsel wordt niet geschonden wanneer een douane-expediteur, in zijn hoedanigheid van aangever, aansprakelijk wordt gesteld voor de douaneschuld.

(1) PB C 190 van 12.8.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/6

Arrest van het Hof (Derde kamer) van 10 april 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Portugese Republiek

(Zaak C-265/06) (1)

(Niet-nakoming - Vrij verkeer van goederen - Artikelen 28 EG en 30 EG - Artikelen 11 en 13 EER-Overeenkomst - Kwantitatieve invoerbeperkingen - Maatregelen van gelijke werking - Motorvoertuigen - Aanbrengen van gekleurde folie op ruiten)

(2008/C 128/08)

Procestaal: Portugees

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: A. Caeiros, P. Guerra e Andrade en M. Patakia, gemachtigden)

Verwerende partij: Portugese Republiek (vertegenwoordigers: L. Fernandes, gemachtigde, en A. Duarte de Almeida, advogado)

Voorwerp

Niet-nakoming — Schending van de artikelen 28 EG en 30 EG — Nationale wetgeving die bevestiging van gekleurde folie op ramen van passagiers- of transportvoertuigen verbiedt

Dictum

Door in artikel 2, lid 1, van decreto-lei nr. 40/2003 van 11 maart 2003 het aanbrengen van gekleurde folie op de ruiten van motorvoertuigen te verbieden, heeft de Portugese Republiek niet voldaan aan de verplichtingen die op haar rusten krachtens de artikelen 28 EG en 30 EG en de artikelen 11 en 13 van de Overeenkomst van 2 mei 1992 betreffende de Europese Economische Ruimte.

2)	De Portugese Republiek wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 212 van 2.9.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/6

Arrest van het Hof (Grote kamer) van 1 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Bayerische Verwaltungsgericht München — Duitsland) — Tadao Maruko/Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen

(Zaak C-267/06) (1)

(Gelijke behandeling in arbeid en beroep - Richtlijn 2000/78/EG - Nabestaandenuitkering uit hoofde van verplichte beroepspensioenregeling - Begrip „beloning’ - Weigering wegens ontbreken van huwelijk - Partners van gelijk geslacht - Discriminatie op grond van seksuele geaardheid)

(2008/C 128/09)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Bayerisches Verwaltungsgericht München

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Tadao Maruko

Verwerende partij: Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Bayerisches Verwaltungsgericht München — Uitlegging van de artikelen 1, 2, lid 2, sub a, en 3, leden 1, sub c, en 3, van richtlijn 2000/78/EG van de Raad van 27 november 2000 tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep (PB L 303, blz. 16) — Begrip beloning — Uitsluiting van een geregistreerde partner van het genot van een nabestaandenpensioen

Dictum

Een nabestaandenuitkering, toegekend in het kader van een beroepspensioenregeling als die van de Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen, valt binnen de werkingssfeer van richtlijn 2000/78/EG van de Raad van 27 november 2000 tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep.

Artikel 1 juncto artikel 2 van richtlijn 2000/78 staat in de weg aan een regeling als in het hoofdgeding aan de orde, op grond waarvan de nabestaande partner na het overlijden van zijn levenspartner niet een nabestaandenuitkering ontvangt zoals een nabestaande echtgenoot die zou ontvangen, terwijl naar nationaal recht het levenspartnerschap personen van hetzelfde geslacht in een situatie brengt die wat deze nabestaandenuitkering betreft vergelijkbaar is met die van echtgenoten. Het is aan de nationale rechter om na te gaan of een nabestaande levenspartner in een situatie verkeert die vergelijkbaar is met die van een echtgenoot die de nabestaandenuitkering op grond van de beroepspensioenregeling van de Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen ontvangt.

(1) PB C 224 van 16.9.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/7

Arrest van het Hof (Eerste kamer) van 3 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Oberlandesgericht Köln — Duitsland) — 01051 Telecom GmbH/Deutsche Telekom AG

(Zaak C-306/06) (1)

(Richtlijn 2000/35/EG - Bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties - Artikel 3, lid 1, sub c-ii - Betalingsachterstand - Bankovermaking - Datum vanaf wanneer betaling moet worden geacht te zijn verricht)

(2008/C 128/10)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Oberlandesgericht Köln

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: 01051 Telecom GmbH

Verwerende partij: Deutsche Telekom AG

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Oberlandesgericht Köln — Uitlegging van artikel 3, lid 1, sub c, punt ii, van richtlijn 200/35/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 juni 2000 betreffende bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties (PB L 200, blz. 35) — Mogelijkheid voor schuldeiser om interest voor betalingsachterstand te vorderen — Begrip „ontvangst” van het verschuldigde bedrag door de schuldeiser — Nationale wettelijke regeling krachtens welke niet het tijdstip van bijschrijving op de rekening van de schuldeiser, doch het tijdstip van de door de schuldenaar gegeven betaalopdracht als tijdstip van betaling wordt aangemerkt

Dictum

Artikel 3, lid 1, sub c-ii, van richtlijn 2000/35/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 juni 2000 betreffende bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties, dient aldus te worden uitgelegd, dat voor het vermijden of het beëindigen van de toepassing van interest voor betalingsachterstand bij een betaling bij wege van bankovermaking, vereist is dat het verschuldigde bedrag op tijd op de rekening van de schuldeiser is bijgeschreven.

(1) PB C 249 van 14.10.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/7

Arrest van het Hof (Derde kamer) van 10 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het House of Lords — Verenigd Koninkrijk) — Marks & Spencer plc/Her Majesty's Commissioners of Customs and Excise

(Zaak C-309/06) (1)

(Fiscale bepalingen - Zesde btw-richtlijn - Vrijstelling met teruggaaf van voorbelasting - Onjuiste heffing tegen normaal tarief - Recht op nultarief - Recht op teruggaaf - Rechtstreekse werking - Algemene beginselen van gemeenschapsrecht - Ongerechtvaardigde verrijking)

(2008/C 128/11)

Procestaal: Engels

Verwijzende rechter

House of Lords

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Marks & Spencer plc

Verwerende partij: Her Majesty's Commissioners of Customs and Excise

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — House of Lords — Uitlegging van artikel 28, lid 2, sub a, van de Zesde Richtlijn (77/388/EEG) van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag (PB L 145, blz. 1) — Bestaan van een communautair recht dat kan worden ingeroepen door de leverancier van een product („tea cakes”) waarvoor de nationale wettelijke regeling een vrijstelling met teruggaaf van de betaalde belasting handhaaft — Btw die ten onrechte is betaald wegens onjuiste uitlegging van nationale regeling door bevoegde instanties — Toepassing van de algemene beginselen van het gemeenschapsrecht, waaronder het beginsel van fiscale neutraliteit — Mogelijkheid voor een particulier om zich op deze algemene beginselen te beroepen voor de terugvordering van ten onrechte geïnde bedragen

Dictum

Wanneer een lidstaat in het kader van artikel 28, lid 2, van de Zesde richtlijn (77/388/EEG) van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag, zowel vóór als na de wijziging van deze bepaling bij richtlijn 92/77/EEG van de Raad van 19 oktober 1992, in zijn nationale wettelijke regeling een vrijstelling met teruggaaf van voorbelasting voor bepaalde gespecificeerde leveringen of dienstverrichtingen heeft gehandhaafd, ontleent een onderneming die dergelijke leveringen of diensten verricht, aan het gemeenschapsrecht geen rechtstreeks werkend recht op toepassing van de belasting over de toegevoegde waarde tegen het nultarief op deze leveringen of dienstverrichtingen.

Wanneer een lidstaat in het kader van artikel 28, lid 2, van de Zesde richtlijn (77/388), zowel vóór als na de wijziging van deze bepaling bij richtlijn 92/77, in zijn nationale wettelijke regeling een vrijstelling met teruggaaf van voorbelasting voor bepaalde gespecificeerde leveringen of dienstverrichtingen heeft gehandhaafd, maar zijn nationale wettelijke regeling onjuist heeft uitgelegd met als gevolg dat bepaalde leveringen of dienstverrichtingen die volgens de nationale wet in aanmerking hadden moeten komen voor de vrijstelling met teruggaaf van voorbelasting, zijn belast tegen het normale tarief, heeft een onderneming die dergelijke leveringen of diensten heeft verricht, op grond van de algemene beginselen van het gemeenschapsrecht, waaronder het beginsel van fiscale neutraliteit, recht op teruggaaf van de bedragen die voor deze leveringen of dienstverrichtingen ten onrechte van haar zijn gevorderd.

Het gelijkheidsbeginsel en het beginsel van fiscale neutraliteit zijn weliswaar in beginsel van toepassing in een zaak als die in het hoofdgeding, doch worden niet geschonden alleen doordat terugbetaling wordt geweigerd op grond van de ongerechtvaardigde verrijking van de betrokken belastingplichtige. Het beginsel van fiscale neutraliteit verzet zich er echter tegen dat het verbod van ongerechtvaardigde verrijking alleen aan belastingplichtigen zoals „payment traders” (belastingplichtigen voor wie in een bepaald boekhoudjaar de in een later stadium ontvangen belasting meer bedraagt dan de betaalde voorbelasting) en niet aan belastingplichtigen zoals „repayment traders” (belastingplichtigen in het tegenovergestelde geval) wordt tegengeworpen, voor zover deze belastingplichtigen soortgelijke goederen hebben verkocht. De verwijzende rechter moet nagaan of dit in casu het geval is. Bovendien verzet het algemene gelijkheidsbeginsel, waarvan schending in fiscale zaken de vorm kan aannemen van discriminatie jegens ondernemingen die niet noodzakelijk concurrenten zijn, maar zich niettemin in andere opzichten in een vergelijkbare situatie bevinden, zich tegen discriminatie tussen „payment traders” en „repayment traders” die niet objectief gerechtvaardigd is.

4)	Het bewijs dat de onderneming waaraan terugbetaling van de ten onrechte geheven belasting over de toegevoegde waarde wordt geweigerd, geen financieel verlies of nadeel heeft geleden, maakt geen verschil voor het antwoord op de derde vraag.

De verwijzende rechter moet volgens de regels betreffende de temporele werking van het in het hoofdgeding van toepassing zijnde nationale recht zelf uitmaken welke eventuele gevolgen de in punt 3 van het dictum van het onderhavige arrest vastgestelde schending van het gelijkheidsbeginsel voor het verleden heeft, en is daarbij gehouden tot eerbiediging van het gemeenschapsrecht en inzonderheid van het gelijkheidsbeginsel en van het beginsel dat hij erop moet toezien dat de door hem gelaste herstelmaatregelen niet in strijd zijn met het gemeenschapsrecht.

(1) PB C 261 van 28.10.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/8

Arrest van het Hof (Tweede kamer) van 3 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Rechtbank te Amsterdam — Nederland) — K. D. Chuck/Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank

(Zaak C-331/06) (1)

(Ouderdomsverzekering - Werknemer die onderdaan is van lidstaat - Socialezekerheidspremies - Verschillende tijdvakken - Verschillende lidstaten - Berekening van tijdvakken van verzekering - Pensioenaanvraag - Woonplaats in derde land)

(2008/C 128/12)

Procestaal: Nederlands

Verwijzende rechter

Rechtbank te Amsterdam

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: K. D. Chuck

Verwerende partij: Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank

Voorwerp

verzoek om een prejudiciële beslissing — Rechtbank te Amsterdam — Uitlegging van artikel 48 van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen (PB L 149, blz. 2) — Ouderdomsverzekering — Berekening van verzekeringstijdvakken van onderdaan van lidstaat die in twee andere lidstaten heeft gewerkt — Woonplaats in derde staat op tijdstip van pensionering

Dictum

Artikel 48, lid 2, van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen, zoals gewijzigd en bijgewerkt bij verordening (EG) nr. 631/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004, legt het bevoegde orgaan van de laatste lidstaat waar de werknemer die onderdaan is van een lidstaat, woonachtig was, de verplichting op om bij de berekening van het ouderdomspensioen van die werknemer, die op het tijdstip van de aanvraag voor uitbetaling van dit pensioen in een derde land woont, de tijdvakken van arbeid in een andere lidstaat onder dezelfde voorwaarden in aanmerking te nemen als wanneer deze werknemer nog altijd op het grondgebied van de Europese Gemeenschap zou hebben gewoond.

(1) PB C 281 van 18.11.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/9

Arrest van het Hof (Tweede kamer) van 3 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Oberlandesgericht Celle — Duitsland) — Dirk Rüffert, als curator van Objekt und Bauregie GmbH & Co. KG/Land Niedersachsen

(Zaak C-346/06) (1)

(Artikel 49 EG - Vrij verrichten van diensten - Beperkingen - Richtlijn 96/71/EG - Terbeschikkingstelling van werknemers met het oog op het verrichten van diensten - Procedures voor plaatsen van overheidsopdrachten voor uitvoering van werken - Sociale bescherming van werknemers)

(2008/C 128/13)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Oberlandesgericht Celle

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Dirk Rüffert, als curator van Objekt und Bauregie GmbH & Co. KG

Verwerende partij: Land Niedersachsen

Voorwerp

Verzoek om prejudiciële beslissing — Oberlandesgericht Celle (Duitsland) — Uitlegging van artikel 49 EG — Nationale wettelijke regeling op grond waarvan ondernemingen die deelnemen aan een procedure voor het plaatsen van een overheidsopdracht voor de uitvoering van werken, zich ertoe moeten verbinden om de op de plaats van uitvoering bij collectieve arbeidsovereenkomst geldende minimumloonvoorschriften na te leven en toe te zien op de naleving daarvan door hun onderaannemers

Dictum

Richtlijn 96/71/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 1996 betreffende de terbeschikkingstelling van werknemers met het oog op het verrichten van diensten, uitgelegd tegen de achtergrond van artikel 49 EG, verzet zich in een situatie als in het hoofdgeding tegen een door een instantie van een lidstaat genomen maatregel van wetgevende aard, krachtens welke de aanbestedende dienst overheidsopdrachten voor werken enkel mag gunnen aan ondernemingen die zich bij de inschrijving schriftelijk verbinden om hun werknemers bij de uitvoering van het werk minstens het loon te betalen dat is vastgesteld in de collectieve arbeidsovereenkomst geldend op de plaats van uitvoering ervan.

(1) PB C 294 van 2.12.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/9

Arrest van het Hof (Vierde kamer) van 10 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Vergabekontrollsenat des Landes Wien — Oostenrijk) — Ing. Aigner, Wasser-Wärme-Umwelt GmbH/Fernwärme Wien GmbH

(Zaak C-393/06) (1)

(Overheidsopdrachten - Richtlijnen 2004/17/EG en 2004/18/EG - Aanbestedende dienst („entité adjudicatrice’) die activiteiten uitoefent die deels binnen werkingssfeer van richtlijn 2004/17/EG en deels binnen die van richtlijn 2004/18/EG vallen - Publiekrechtelijke instelling - Aanbestedende dienst („pouvoir adjudicateur’))

(2008/C 128/14)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Vergabekontrollsenat des Landes Wien

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Ing. Aigner, Wasser-Wärme-Umwelt GmbH

Verwerende partij: Fernwärme Wien GmbH

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Vergabekontrollsenat des Landes Wien — Uitlegging van artikel 2, lid 1, en artikel 3 van richtlijn 2004/17/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 houdende coördinatie van de procedures voor het plaatsen van opdrachten in de sectoren water- en energievoorziening, vervoer en postdiensten (PB L 134, blz. 1) en van artikel 1, lid 9, van richtlijn 2004/18/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 betreffende de coördinatie van de procedures voor het plaatsen van overheidsopdrachten voor werken, leveringen en diensten (PB L 134, blz. 114) — Aanbesteding voor verwarmingsinstallaties — Aanbestedende dienst die een onderneming is waarover de stad Wenen zeggenschap heeft en die openbare diensten verricht (stadsverwarming) — Publiekrechtelijke instelling — Beoordeling van vereiste van mededinging — Toepassing van aanbestedingsprocedures voor Europese markt tevens op in mededinging verrichte activiteiten (in casu, koelsystemen) — Infectietheorie — Geen kruiselingse subsidiëring

Dictum

Een aanbestedende dienst in de zin van richtlijn 2004/17/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 houdende coördinatie van de procedures voor het plaatsen van opdrachten in de sectoren water- en energievoorziening, vervoer en postdiensten, moet de in deze richtlijn voorziene procedure enkel toepassen voor het plaatsen van opdrachten die verband houden met activiteiten die deze dienst uitoefent in een of meer van de in de artikelen 3 tot en met 7 van deze richtlijn bedoelde sectoren.

Een entiteit als Fernwärme Wien GmbH moet worden aangemerkt als een publiekrechtelijke instelling in de zin van artikel 2, lid 1, sub a, tweede alinea, van richtlijn 2004/17 en artikel 1, lid 9, tweede alinea, van richtlijn 2004/18/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 betreffende de coördinatie van de procedures voor het plaatsen van overheidsopdrachten voor werken, leveringen en diensten.

Voor opdrachten die door een entiteit met de hoedanigheid van publiekrechtelijke instelling in de zin van de richtlijnen 2004/17 en 2004/18 worden geplaatst en die verband houden met de uitoefening van activiteiten van deze entiteit in een of meer van de in de artikelen 3 tot en met 7 van richtlijn 2004/17 bedoelde sectoren, moeten de procedures van deze richtlijn gelden. Daarentegen gelden voor alle andere opdrachten die door deze entiteit worden geplaatst in verband met de uitoefening van andere activiteiten, de procedures van richtlijn 2004/18. Elk van deze twee richtlijnen is van toepassing zonder onderscheid tussen de activiteiten welke die entiteit uitoefent ter vervulling van haar taak te voorzien in behoeften van algemeen belang, en de activiteiten die zij uitoefent onder mededingingsvoorwaarden, zelfs in geval van een boekhouding waarin de scheiding wordt nagestreefd van de sectoren waarbinnen zij werkzaam is, om kruiselingse financiering tussen deze sectoren te voorkomen.

(1) PB C 310 van 16.12.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/10

Arrest van het Hof (zevende kamer) van 10 april 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Koninkrijk der Nederlanden

(Zaak C-398/06) (1)

(Niet-nakoming - Verblijfsrecht van economisch niet-actieve en gepensioneerde onderdanen van lidstaten van Europese Unie en van Europese Economische Ruimte - Nationale regelgeving en bestuurlijke praktijk die toereikende eigen middelen voor verblijf van ten minste één jaar in ontvangende lidstaat vereist)

(2008/C 128/15)

Procestaal: Nederlands

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: M. Condou-Durande en R. Troosters, gemachtigden)

Verwerende partij: Koninkrijk der Nederlanden (vertegenwoordigers: H. G. Sevenster en M. de Grave, gemachtigden)

Interveniënt aan de zijde van de verwerende partij: Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, (vertegenwoordigers: E. O'Neill, gemachtigde, en J. Stratford, barrister)

Voorwerp

Niet-nakoming — Schending van de communautaire regelgeving betreffende het verblijf van burgers van de Unie — Nationale regelgeving en bestuurlijke praktijk volgens welke niet-actieven en gepensioneerden voor de verkrijging van een verblijfsvergunning moeten beschikken over voldoende eigen middelen van bestaan

Dictum

Door nationale bepalingen te handhaven volgens welke economisch niet-actieve en gepensioneerde onderdanen van de lidstaten van de Europese Unie en van de Europese Economische Ruimte moeten bewijzen dat zij duurzaam over middelen van bestaan beschikken om een verblijfsvergunning te verkrijgen, is het Koninkrijk der Nederlanden de verplichtingen niet nagekomen die op hem rusten krachtens de richtlijnen 68/360/EEG van de Raad van 15 oktober 1968 inzake de opheffing van de beperkingen van de verplaatsing en het verblijf van de werknemers der lidstaten en van hun familie binnen de Gemeenschap, 90/364/EEG van de Raad van 28 juni 1990 betreffende het verblijfsrecht, en 90/365/EEG van de Raad van 28 juni 1990 betreffende het verblijfsrecht van werknemers en zelfstandigen die hun beroepswerkzaamheid hebben beëindigd.

2)	Het Koninkrijk der Nederlanden wordt verwezen in de kosten.

3)	Het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland draagt zijn eigen kosten.

(1) PB C 294 van 2.12.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/11

Arrest van het Hof (Eerste kamer) van 10 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Oberlandesgericht Stuttgart — Duitsland) — Annelore Hamilton/Volksbank Filder eG

(Zaak C-412/06) (1)

(Bescherming van consument - Buiten verkoopruimten gesloten overeenkomsten - Richtlijn 85/577/EEG - Artikelen 4, eerste alinea, en 5, lid 1 - Langlopende leningovereenkomst - Recht van opzegging)

(2008/C 128/16)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Oberlandesgericht Stuttgart

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Annelore Hamilton

Verwerende partij: Volksbank Filder eG

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Oberlandesgericht Stuttgart — Uitlegging van artikelen 4 en 5 van richtlijn 85/577/EEG van de Raad van 20 december 1985 betreffende de bescherming van de consument bij buiten verkoopruimten gesloten overeenkomsten (PB L 372 van 31 december 1985, blz. 31) — Opzegging van buiten verkoopruimten gesloten kredietovereenkomst ter financiering van de aankoop van aandelen in een vastgoedfonds — Nationale regeling die de uitoefening van het opzeggingsrecht door een over dit recht niet geïnformeerde consument bindt aan een termijn van een maand vanaf de integrale nakoming van de contractsverplichtingen door beide partijen

Dictum

Richtlijn 85/577/EEG van de Raad van 20 december 1985 betreffende de bescherming van de consument bij buiten verkoopruimten gesloten overeenkomsten, moet aldus worden uitgelegd dat de nationale wetgever mag bepalen dat het bij artikel 5, lid 1, van deze richtlijn ingevoerde recht van opzegging kan worden uitgeoefend tot uiterlijk een maand nadat de contractpartijen de uit een langlopende leningovereenkomst voortvloeiende prestaties volledig hebben verricht, wanneer de consument onjuiste informatie over de wijze van uitoefening van dit recht heeft ontvangen.

(1) PB C 310 van 16.12.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/11

Arrest van het Hof (Tweede kamer) van 10 april 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Italiaanse Republiek

(Zaak C-442/06) (1)

(Niet-nakoming - Richtlijn 1999/31/EG - Storten van afvalstoffen - Nationale regeling betreffende bestaande stortplaatsen - Onjuiste uitvoering)

(2008/C 128/17)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: D. Recchia en M. Konstantinidis, gemachtigden)

Verwerende partij: Italiaanse Republiek (vertegenwoordigers: I. Braguglia, gemachtigde, G. Fiengo, advocaat)

Voorwerp

Niet-nakoming — Schending van de artikelen 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 en 14 van richtlijn 1999/31/EG van de Raad van 26 april 1999 betreffende het storten van afvalstoffen (PB L 182, blz. 1) — Met richtlijn strijdige nationale wetgeving

Dictum

Met de vaststelling en handhaving van wetsbesluit nr. 36 van 13 januari 2003, zoals gewijzigd, waarbij richtlijn 1999/31/EG van de Raad van 26 april 1999 betreffende het storten van afvalstoffen, in nationaal recht is omgezet,

—

voor zover dit wetsbesluit niet voorziet in de toepassing van de artikelen 2 tot en met 13 van richtlijn 1999/31 op de stortplaatsen waarvoor na de datum van het verstrijken van de termijn voor omzetting van deze richtlijn en vóór die van de inwerkingtreding van dit wetsbesluit een vergunning is verleend, en

—	voor zover het niet de omzetting van artikel 14, sub d-i, van deze richtlijn verzekert,

is de Italiaanse Republiek de krachtens de artikelen 2 tot en met 14 van richtlijn 1999/31 op haar rustende verplichtingen niet nagekomen

2)	De Italiaanse Republiek wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 236 van 30.12.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/12

Arrest van het Hof (Tweede kamer) van 3 april 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Koninkrijk Spanje

(Zaak C-444/06) (1)

(Niet-nakoming - Richtlijn 89/665/EEG - Overheidsopdrachten voor leveringen en voor uitvoering van werken - Beroepsprocedure inzake plaatsing van overheidsopdrachten)

(2008/C 128/18)

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: X. Lewis, gemachtigde, C. Fernandez Vicién en I. Moreno-Tapia Rivas, abogados)

Verwerende partij: Koninkrijk Spanje (vertegenwoordiger: F. Díez Moreno, gemachtigde)

Voorwerp

Niet-nakoming — Schending van artikel 2, lid 1, sub a en b, van richtlijn nr. 89/665/EEG van de Raad van 21 december 1989 houdende de coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de toepassing van de beroepsprocedures inzake het plaatsen van overheidsopdrachten voor leveringen en voor de uitvoering van werken (PB L 395, blz. 33) — Nationale wettelijke regeling die niet strookt met de richtlijn

Dictum

Door geen verplichte termijn te stellen waarbinnen de aanbestedende dienst alle inschrijvers in kennis moet stellen van de beslissing tot gunning van een opdracht en door geen verplichte wachtperiode te voorzien tussen de gunning van een opdracht en de sluiting van de overeenkomst, is het Koninkrijk Spanje de verplichtingen niet nagekomen die op hem rusten krachtens artikel 2, lid 1, sub a en b, van richtlijn 89/665/EEG van de Raad van 21 december 1989 houdende de coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de toepassing van de beroepsprocedures inzake het plaatsen van overheidsopdrachten voor leveringen en voor de uitvoering van werken, zoals gewijzigd bij richtlijn 92/50/EEG van de Raad van 18 juni 1992.

2)	Het beroep wordt verworpen voor het overige.

3)	Het Koninkrijk Spanje wordt verwezen in twee derde van alle kosten en de Commissie van de Europese Gemeenschappen in één derde.

(1) PB C 326 van 30.12.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/12

Arrest van het Hof (Vijfde kamer) van 3 april 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Koninkrijk België

(Zaak C-522/06) (1)

(Niet-nakoming - Verordening (EG) nr. 2037/2000 - Stoffen die ozonlaag afbreken - Terugwinning, recycling, regeneratie en vernietiging van deze stoffen)

(2008/C 128/19)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: A. Alcover San Pedro en B. Stromsky, gemachtigden)

Verwerende partij: Koninkrijk België (vertegenwoordiger: A. Hubert, gemachtigde)

Voorwerp

Niet-nakoming — Verordening (EG) nr. 2037/2000 van het Europees Parlement en de Raad van 29 juni 2000 betreffende de ozonlaag afbrekende stoffen (PB L 244, blz. 1) — Artikelen 16, lid 5, en 17, lid 1 — Verzuim om minimumopleidingseisen te bepalen voor personeel dat belast is met terugwinning, recycling, regeneratie en vernietiging van in artikel 2 van de verordening bedoelde gereguleerde stoffen in koelapparatuur, klimaatregelingsapparatuur, warmtepompsystemen, systemen voor brandbeveiliging en brandblusapparaten — Verzuim om uitvoerbare voorzorgsmaatregelen te treffen om lekkage van gereguleerde stoffen te voorkomen of tot een minimum te beperken en controles op lekkages te verrichten

Dictum

Het Koninkrijk België is

—

door niet overeenkomstig artikel 16, lid 5, van verordening (EG) nr. 2037/2000 van het Europees Parlement en de Raad van 29 juni 2000 betreffende de ozonlaag afbrekende stoffen de minimumopleidingseisen te bepalen voor personeel dat belast is met terugwinning, recycling, regeneratie en vernietiging van de gereguleerde stoffen, en

—	door in het Waalse Gewest niet overeenkomstig artikel 17, lid 1, van verordening nr. 2037/2000 alle uitvoerbare voorzorgsmaatregelen te treffen om lekkage van gereguleerde stoffen te voorkomen of tot een minimum te beperken en jaarlijkse controles op lekkages te verrichten,

de krachtens de bepalingen van deze verordening op hem rustende verplichtingen niet nagekomen.

2)	Het Koninkrijk België wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 42 van 24.2.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/13

Arrest van het Hof (Vierde kamer) van 3 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Conseil d'État — Frankrijk) — Banque Fédérative du Crédit Mutuel/Ministre de l'Économie, des Finances et de l'Industrie

(Zaak C-27/07) (1)

(Vennootschapsbelasting - Richtlijn 90/435/EEG - Belastbare winst van moedervennootschap - Niet-aftrekbaarheid van kosten en lasten met betrekking tot deelneming in dochteronderneming - Forfaitaire vaststelling van bedrag van deze kosten - Bovengrens van 5 % van door dochteronderneming uitgekeerde winst - Opneming van belastingkredieten)

(2008/C 128/20)

Procestaal: Frans

Verwijzende rechter

Conseil d'État

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Banque Fédérative du Crédit Mutuel

Verwerende partij: Ministre de l'Économie, des Finances et de l'Industrie

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Conseil d'État — Uitlegging van de artikelen 4, 5 en 7 van richtlijn 90/435/EEG van de Raad van 23 juli 1990 betreffende de gemeenschappelijke fiscale regeling voor moedermaatschappijen en dochterondernemingen uit verschillende lidstaten (PB L 226, blz. 6) — Opnieuw opnemen in het belastbare resultaat van een moedervennootschap van een forfaitair aandeel van de kosten en lasten van 5 % van de opbrengsten uit haar deelnemingen in een dochteronderneming, belastingkredieten daaronder begrepen — Verenigbaarheid van deze verrichting met de in artikel 4 van de richtlijn vastgestelde bovengrens — Noodzaak van volledige verrekening van het belastingkrediet met de door de moedervennootschap verschuldigde belasting

Dictum

Het begrip „door de dochteronderneming uitgekeerde winst” in de zin van artikel 4, lid 2, laatste volzin, van richtlijn 90/435/EEG van de Raad van 23 juli 1990 betreffende de gemeenschappelijke fiscale regeling voor moedermaatschappijen en dochterondernemingen uit verschillende lidstaten dient aldus te worden uitgelegd dat het zich niet verzet tegen de regeling van een lidstaat waarbij belastingkredieten die zijn toegekend ter compensatie van een door de lidstaat van de dochteronderneming ten laste van de moedervennootschap geheven bronbelasting, in deze winst worden opgenomen.

(1) PB C 82 van 14.4.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/13

Arrest van het Hof (Eerste kamer) van 10 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Hoge Raad der Nederlanden) — adidas AG, adidas Benelux BV/Marca Mode CV, C&A Nederland CV, H&M Hennes & Mauritz Netherlands BV, Vendex KBB Nederland BV

(Zaak C-102/07) (1)

(Merken - Artikelen 5, leden 1, sub b, en 2, en 6, lid 1, sub b, van richtlijn 89/104/EEG - Vrijhoudingsbehoefte - Driestrepenbeeldmerken - Door concurrenten als versiering gebruikte tweestrepenmotieven - Verwijt inzake inbreuk op merk en verwatering daarvan)

(2008/C 128/21)

Procestaal: Nederlands

Verwijzende rechter

Hoge Raad der Nederlanden

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partijen: adidas AG, adidas Benelux BV

Verwerende partijen: Marca Mode CV, C&A Nederland CV, H&M Hennes & Mauritz Netherlands BV, Vendex KBB Nederland BV

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Hoge Raad der Nederlanden — Uitlegging van artikel 3, lid 1, sub b en c, van Eerste richtlijn (89/104/EEG) van de Raad van 21 december 1988 betreffende de aanpassing van het merkenrecht der lidstaten (PB 1989, L 40, blz. 1) — Weigering van inschrijving of nietigheid — Ontbreken van onderscheidend vermogen — Verkrijging door gebruik — Algemeen belang dat beschikbaarheid van tekens die door in aanmerking komend publiek worden opgevat als tekens ter versiering van waar en niet ter onderscheiding daarvan, niet ongerechtvaardigd wordt beperkt

Dictum

De Eerste richtlijn (89/104/EEG) van de Raad van 21 december 1988 betreffende de aanpassing van het merkenrecht der lidstaten, moet aldus worden uitgelegd dat bij de bepaling van de omvang van het uitsluitende recht van de houder van een merk geen rekening kan worden gehouden met de vrijhoudingsbehoefte, behoudens voor zover de in artikel 6, lid 1, sub b, van die richtlijn omschreven beperking van de aan het merk verbonden rechtsgevolgen van toepassing is.

(1) PB C 82 van 14.4.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/14

Arrest van het Hof (Eerste kamer) van 3 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Hoge Raad der Nederlanden) — J.C.M. Beheer BV/Staatssecretaris van Financiën

(Zaak C-124/07) (1)

(Zesde btw-richtlijn - Met verzekering samenhangende diensten - Assurantiemakelaars en verzekeringsagenten)

(2008/C 128/22)

Procestaal: Nederlands

Verwijzende rechter

Hoge Raad der Nederlanden

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: J.C.M. Beheer BV

Verwerende partij: Staatssecretaris van Financiën

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Hoge Raad der Nederlanden — Uitlegging van artikel 13, B, sub a, van de Zesde richtlijn (77/388/EEG) van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag (PB L 145, blz. 1) — Met verzekering en herverzekering samenhangende diensten, verricht door assurantiemakelaars en verzekeringsagenten — Belastingplichtige die optreedt als subagent namens een hoofdagent

Dictum

Artikel 13, B, sub a, van de Zesde richtlijn (77/388/EEG) van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag, moet aldus worden uitgelegd dat de omstandigheid dat een assurantiemakelaar of een verzekeringsagent met de partijen bij de verzekerings- of herverzekeringsovereenkomst tot de sluiting waarvan hij bijdraagt geen rechtstreekse betrekkingen onderhoudt, maar enkel indirecte betrekkingen, door bemiddeling van een andere belastingplichtige, die zelf rechtstreekse betrekkingen met één van die partijen onderhoudt en met wie die assurantiemakelaar of die verzekeringsagent contractueel is verbonden, zich er niet tegen verzet dat de door deze laatste verrichte dienst uit hoofde van voormelde bepaling wordt vrijgesteld van de belasting over de toegevoegde waarde.

(1) PB C 95 van 28.4.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/14

Arrest van het Hof (Zevende kamer) van 3 april 2008 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Rechtbank Zutphen — Nederland) — Strafzaak tegen Dirk Endendijk

(Zaak C-187/07) (1)

(Richtlijn 91/629/EEG - Beschikking 97/182/EG - Kalverfokkerij - Individuele hokken - Verbod van aanbinden van kalveren - Betekenis van werkwoord „aanbinden’ - Aard en lengte van verbindingsmiddel - Van elkaar afwijkende taalversies - Uniforme uitlegging)

(2008/C 128/23)

Procestaal: Nederlands

Verwijzende rechter

Rechtbank Zutphen

Partij in de strafzaak

Dirk Endendijk

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Rechtbank Zutphen — Uitlegging van punt 8 van de bijlage bij richtlijn 91/629/EEG van de Raad van 19 november 1991 tot vaststelling van minimumnormen ter bescherming van kalveren (PB L 340, blz. 28), juncto artikel 1, punt 3, van beschikking 97/182/EG van de Commissie van 24 februari 1997 houdende wijziging van de bijlage bij richtlijn 91/629 (PB L 76, blz. 30) — Begrip „aangebonden”

Dictum

Een kalf is aangebonden in de zin van richtlijn 91/629/EEG van de Raad van 19 november 1991 tot vaststelling van minimumnormen ter bescherming van kalveren, zoals gewijzigd bij beschikking 97/182/EG van de Commissie van 24 februari 1997, wanneer het op zijn plaats wordt gehouden met een verbindingsmiddel, ongeacht de aard en de lengte daarvan en de redenen waarom het dier is vastgebonden.

(1) PB C 129 van 9.6.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/15

Arrest van het Hof (Zevende kamer) van 3 april 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Portugese Republiek

(Zaak C-289/07) (1)

(Niet-nakoming - Richtlijn 2004/17/EG - Coördinatie van de procedures voor het plaatsen van opdrachten in de sectoren water- en energievoorziening, vervoer en postdiensten - Niet-uitvoering binnen gestelde termijn)

(2008/C 128/24)

Procestaal: Portugees

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: A. Caeiros en D. Kukovec, gemachtigden)

Verwerende partij: Portugese Republiek (vertegenwoordigers: L. Fernandes en F. Andrade e Sousa, gemachtigden)

Voorwerp

Niet-nakoming — Verzuim om binnen de gestelde termijn de bepalingen vast te stellen die noodzakelijk zijn om te voldoen aan richtlijn 2004/17/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 houdende coördinatie van de procedures voor het plaatsen van opdrachten in de sectoren water- en energievoorziening, vervoer en postdiensten (PB L 134, blz. 1)

Dictum

Door niet binnen de gestelde termijn de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vast te stellen die noodzakelijk zijn om te voldoen aan richtlijn 2004/17/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 houdende coördinatie van de procedures voor het plaatsen van opdrachten in de sectoren water- en energievoorziening, vervoer en postdiensten, is de Portugese Republiek de krachtens artikel 71 van deze richtlijn op haar rustende verplichtingen niet nagekomen.

2)	De Portugese Republiek wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 183 van 4.8.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/15

Beschikking van het Hof van 20 februari 2008 — Comunidad Autónoma de Valencia — Generalidad Valenciana/Commissie van de Europese Gemeenschappen

(Zaak C-363/06) (1)

(Hogere voorziening - Artikel 119 van Reglement voor procesvoering - Artikel 19 van Statuut van Hof van Justitie - Vertegenwoordiging door advocaat - Naleving van wezenlijke vormvoorschriften van procedureregels - Non-discriminatiebeginsel - Hogere voorziening die ten dele kennelijk niet-ontvankelijk en ten dele kennelijk ongegrond is)

(2008/C 128/25)

Procestaal: Spaans

Partijen

Rekwirante: Comunidad Autónoma de Valencia — Generalidad Valenciana (vertegenwoordigers: C. Fernández Vicién, I. Moreno-Tapia Rivas, M. J. Rodríguez Blasco, abogadas, en J.V. Sánchez-Tarazaga Marcelino)

Interveniënt aan de zijde van rekwirante: Koninkrijk Spanje (vertegenwoordiger: N. Días Abad)

Andere partij in de procedure: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: F. Castillo de la Torre en L. Escobar Guerrero, gemachtigden)

Interveniënte aan de zijde van de andere partij in de procedure: Italiaanse Republiek (vertegenwoordigers: I. M. Braguglia, gemachtigde, en P. Gentili, avvocato dello Stato)

Voorwerp

Hogere voorziening tegen de beschikking van het Gerecht van eerste aanleg (Tweede kamer) van 5 juli 2006, Comunidad Autónoma de Valencia — Generalidad Valenciana/Commissie (T-357/05), waarbij het Gerecht wegens kennelijke niet-ontvankelijkheid heeft verworpen, verzoeksters beroep tot nietigverklaring van beschikking C(2005)1867 def. van de Commissie van 27 juni 2005 tot vermindering van de financiële bijstand die aanvankelijk uit het Cohesiefonds was toegekend voor de groep projecten nr. 97/11/61/028 betreffende het opvangen en behandelen van afvalwater aan de Middellandse-Zeekust van de Comunidad Autonóma de Valencia (Spanje) — Vertegenwoordiging door een advocaat — Artikel 19 van het Statuut van het Hof

Dictum

1)	De hogere voorziening wordt afgewezen.

2)	Comunidad Autónoma de Valencia — Generalidad Valenciana wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 261 van 28.10.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/16

Beschikking van het Hof (Zesde kamer) van 13 februari 2008 — Indorata-Serviços e Gestão, Lda/Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen)

(Zaak C-212/07) (1)

(Hogere voorziening - Gemeenschapsmerk - Woordmerk HAIRTRANSFER - Weigering van inschrijving - Ontbreken van onderscheidend vermogen)

(2008/C 128/26)

Procestaal: Duits

Partijen

Rekwirante: Indorata-Serviços e Gestão, Lda (vertegenwoordiger: T. Wallentin, advocaat)

Andere partij in de procedure: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: J. Weberndörfer, gemachtigde)

Voorwerp

Hogere voorziening tegen het arrest van het Gerecht van eerste aanleg (Vijfde kamer) van 15 februari 2007, Indorata-Serviços e Gestão/BHIM (T-204/04), waarbij het Gerecht heeft verworpen het beroep strekkende tot vernietiging van de beslissing tot afwijzing van de aanvraag tot inschrijving van het woordmerk „HAIRTRANSFER” voor bepaalde waren en diensten van de klassen 8, 22, 41 en 44 — Onderscheidend vermogen van het merk

Dictum

1)	De hogere voorziening wordt afgewezen.

2)	Indorata-Serviços e Gestão Lda wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 155 van 7.7.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/16

Beschikking van het Hof (Vijfde kamer) van 15 februari 2008 — Carsten Brinkmann/Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen)

(Zaak C-243/07) (1)

(Hogere voorziening - Gemeenschapsmerk - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 40/94 - Verwarringsgevaar - Woordteken „terranus’ - Weigering van inschrijving)

(2008/C 128/27)

Procestaal: Duits

Partijen

Rekwirant: Carsten Brinkmann (vertegenwoordiger: K. van Bebber, Rechtsanwältin)

Andere partijen in de procedure: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: G. Schneider, gemachtigde), Terra Networks SA

Voorwerp

Hogere voorziening tegen het arrest van het Gerecht van eerste aanleg (Vijfde kamer) van 22 maart 2007, Brinkmann/BHIM (T-322/05), waarbij het Gerecht heeft verworpen het beroep ingesteld door de aanvrager van het gemeenschapswoordmerk „TERRANUS” voor waren van klasse 36 en strekkende tot vernietiging van beslissing R 1145/2004-1 van de eerste kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (BHIM) van 10 juni 2005 houdende verwerping van het beroep tegen de weigering van de oppositieafdeling om dit merk in te schrijven in het kader van de oppositieprocedure ingesteld door de houder van het communautaire en nationale beeldmerk „TERRA” voor waren van klasse 36 — Gevaar voor verwarring van twee merken

Dictum

1)	De hogere voorziening wordt afgewezen.

2)	Brinkmann wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 199 van 25.8.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/17

Beschikking van het Hof van 19 februari 2008 — Tokai Europe GmbH/Commissie van de Europese Gemeenschappen

(Zaak C-262/07) (1)

(Hogere voorziening - Verordening (EG) nr. 384/2004 - Indeling van bepaalde goederen in gecombineerde nomenclatuur - Persoon die niet individueel is geraakt - Hogere voorziening die ten dele kennelijk niet-ontvankelijk en ten dele kennelijk ongegrond is)

(2008/C 128/28)

Procestaal: Duits

Partijen

Rekwirante: Tokai Europe GmbH (vertegenwoordiger: G. Kroemer, Rechtsanwalt)

Andere partij in de procedure: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: S. Schønberg en M. B. Schima, gemachtigden)

Voorwerp

Hogere voorziening ingesteld tegen de beschikking van het Gerecht van eerste aanleg (Vierde kamer) van 19 maart 2007, Tokai Europe/Commissie (T-183/04), houdende niet-ontvankelijkverklaring van het beroep tot nietigverklaring van verordening (EG) nr. 384/2004 van de Commissie van 1 maart 2004 tot indeling van bepaalde goederen in de gecombineerde nomenclatuur (PB L 64, blz. 21) — Vereiste van individueel te zijn geraakt door de bestreden verordening — Recht om in rechte te worden gehoord

Dictum

1)	De hogere voorziening wordt afgewezen.

2)	Tokai Europe GmbH wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 170 van 21.7.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/17

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Verwaltungsgericht Schleswig-Holstein (Duitsland) op 8 februari 2008 — Carmen Media Group Ltd/Land Schleswig-Holstein en Innenminister des Landes Schleswig-Holstein

(Zaak C-46/08)

(2008/C 128/29)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Verwaltungsgericht Schleswig-Holstein

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Carmen Media Group Ltd

Verwerende partij: Land Schleswig-Holstein en Innenminister des Landes Schleswig-Holstein

Prejudiciële vragen

Moet artikel 49 EG aldus worden uitgelegd dat voor het beroep op de vrijheid van dienstverrichting is vereist dat de dienstverrichter volgens de bepalingen van de lidstaat waar hij is gevestigd, de dienst ook daar mag verrichten — in casu: beperking van de Gibraltareense kansspelvergunning tot „offshore bookmaking”?

Moet artikel 49 EG aldus worden uitgelegd dat het zich verzet tegen een staatsmonopolie op weddenschappen op sportevenementen en loterijen (met niet slechts een gering verslavingspotentieel), dat voornamelijk op de bestrijding van gokverslaving is gebaseerd, wanneer in deze lidstaat andere kansspelen met een aanzienlijk verslavingspotentieel door particuliere dienstverrichters mogen worden aangeboden en de uiteenlopende wettelijke regelingen van weddenschappen op sportevenementen en loterijen enerzijds en andere kansspelen anderzijds berusten op de verschillende wetgevende bevoegdheid van de deelstaten en de bondsstaat?

Indien vraag b bevestigend wordt beantwoord:

Moet artikel 49 EG aldus worden uitgelegd dat het zich verzet tegen een nationale regeling die het recht op verlening van een vergunning voor de organisatie en het aanbieden van kansspelen, ook wanneer is voldaan aan de wettelijk vastgestelde vergunningsvoorwaarden, aan de beoordelingsvrijheid van de vergunningsverlenende instantie overlaat?

Moet artikel 49 EG aldus worden uitgelegd dat het zich verzet tegen een nationale regeling die de organisatie en het aanbieden van kansspelen via internet verbiedt, in het bijzonder wanneer tegelijk — zij het voor een overgangsperiode van één jaar — de organisatie en aanbieding ervan via internet, met inachtneming van de bepalingen inzake bescherming van de jeugd en de spelers, wordt toegestaan bij wijze van evenredigheidscorrectie ten behoeve van twee ondernemingen die tot dusver vrijwel uitsluitend via internet spelen aanboden, in staat te stellen over te schakelen op door het Staatsvertrag toegelaten distributiekanalen?

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/18

Beroep ingesteld op 11 februari 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Koninkrijk België

(Zaak C-47/08)

(2008/C 128/30)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: J.-P. Keppenne en H. Støvlbæk, gemachtigden)

Verwerende partij: Koninkrijk België

Conclusies

—

vast te stellen dat het Koninkrijk België, door een nationaliteitsvereiste te stellen voor de toegang tot het ambt van notaris en door richtlijn 89/48/EEG (1) niet uit te voeren voor het ambt van notaris, de verplichtingen niet is nagekomen die op hem rusten krachtens het EG-Verdrag, in het bijzonder de artikelen 43 EG en 45 EG, en richtlijn 89/48/EEG betreffende een algemeen stelsel van erkenning van hoger-onderwijsdiploma's waarmee beroepsopleidingen van ten minste drie jaar worden afgesloten;

—	het Koninkrijk België te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Met haar beroep verwijt de Commissie verweerder in de eerste plaats dat hij, door een nationaliteitsvereiste te stellen voor de toegang tot en de uitoefening van het ambt van notaris, in onevenredige mate inbreuk maakt op de vrijheid van vestiging waarin artikel 43 EG voorziet. Artikel 45 EG zondert inderdaad werkzaamheden die een rechtstreekse en specifieke deelname aan de uitoefening van het openbaar gezag vormen, uit van de werkingssfeer van het hoofdstuk inzake het recht van vestiging. Volgens de Commissie brengen de taken waarmee notarissen onder het Belgische recht zijn belast, echter een dermate geringe deelname aan die uitoefening mee, dat zij niet binnen de werkingssfeer van dit artikel kunnen vallen en een dergelijke belemmering van de vrijheid van vestiging niet kunnen rechtvaardigen. Voor deze taken krijgen notarissen immers niet de bevoegdheid om dwang uit te oefenen, en de nationale wetgever zou minder beperkende maatregelen dan een nationaliteitsvereiste kunnen treffen, zoals bijvoorbeeld de onderwerping van de betrokken marktdeelnemers aan strikte voorwaarden voor toegang tot het ambt, aan bijzondere ambtsplichten en/of aan specifiek toezicht.

Met haar tweede middel verwijt de Commissie verweerder voorts dat hij de op hem rustende verplichtingen niet is nagekomen, door richtlijn 89/48/EEG niet uit te voeren voor het ambt van notaris. Aangezien het een gereglementeerd beroep betreft, is de richtlijn immers volledig van toepassing op dit beroep en het vereiste hoge kwalificatieniveau van notarissen zou gemakkelijk kunnen worden gewaarborgd door een bekwaamheidsproef of door een aanpassingsstage.

(1) Richtlijn 89/48/EEG van de Raad van 21 december 1988 betreffende een algemeen stelsel van erkenning van hoger-onderwijsdiploma's waarmee beroepsopleidingen van ten minste drie jaar worden afgesloten (PB 1989, L 19, blz. 16).

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/18

Beroep ingesteld op 12 februari 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Franse Republiek

(Zaak C-50/08)

(2008/C 128/31)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: J.-P. Keppenne en H. Støvlbæk, gemachtigden)

Verwerende partij: Franse Republiek

Conclusies

—	vast te stellen dat de Franse Republiek, door een nationaliteitsvereiste te stellen voor de toegang tot het ambt van notaris, de verplichtingen niet is nagekomen die op haar rusten krachtens het EG-Verdrag, in het bijzonder de artikelen 43 EG en 45 EG;

—	de Franse Republiek te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Met haar beroep verwijt de Commissie verweerster in de eerste plaats dat zij, door een nationaliteitsvereiste te stellen voor de toegang tot en de uitoefening van het ambt van notaris, in onevenredige mate inbreuk maakt op de vrijheid van vestiging waarin artikel 43 EG voorziet. Artikel 45 EG zondert inderdaad werkzaamheden die een rechtstreekse en specifieke deelname aan de uitoefening van het openbaar gezag vormen, uit van de werkingssfeer van het hoofdstuk inzake het recht van vestiging. Volgens de Commissie brengen de taken waarmee notarissen onder het Franse recht zijn belast, echter een dermate geringe deelname aan die uitoefening mee, dat zij niet binnen de werkingssfeer van dit artikel kunnen vallen en een dergelijke belemmering van de vrijheid van vestiging niet kunnen rechtvaardigen.

Voor deze taken krijgen notarissen immers geen werkelijke bevoegdheden om dwang uit te oefenen, en de functie en het statuut van respectievelijk de rechter en de notaris verschillen duidelijk van elkaar.

Bovendien zou de nationale wetgever minder beperkende maatregelen dan een nationaliteitsvereiste kunnen treffen, zoals bijvoorbeeld de onderwerping van de betrokken marktdeelnemers aan strikte voorwaarden voor toegang tot het ambt, aan bijzondere ambtsplichten en/of aan specifiek toezicht.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/19

Beroep ingesteld op 12 februari 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Groothertogdom Luxemburg

(Zaak C-51/08)

(2008/C 128/32)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: J.-P. Keppenne en H. Støvlbæk, gemachtigden)

Verwerende partij: Groothertogdom Luxemburg

Conclusies

—

vast te stellen dat het Groothertogdom Luxemburg, door een nationaliteitsvereiste te stellen voor de toegang tot het ambt van notaris en door richtlijn 89/48/EEG (1) niet uit te voeren voor het ambt van notaris, de verplichtingen niet is nagekomen die op hem rusten krachtens het EG-Verdrag, in het bijzonder de artikelen 43 EG en 45 EG, en richtlijn 89/48/EEG betreffende een algemeen stelsel van erkenning van hoger-onderwijsdiploma's waarmee beroepsopleidingen van ten minste drie jaar worden afgesloten;

—	het Groothertogdom Luxemburg te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Met haar beroep verwijt de Commissie verweerder in de eerste plaats dat hij, door een nationaliteitsvereiste te stellen voor de toegang tot en de uitoefening van het ambt van notaris, in onevenredige mate inbreuk maakt op de vrijheid van vestiging waarin artikel 43 EG voorziet. Artikel 45 EG zondert inderdaad werkzaamheden die een rechtstreekse en specifieke deelname aan de uitoefening van het openbaar gezag vormen, uit van de werkingssfeer van het hoofdstuk inzake het recht van vestiging. Volgens de Commissie brengen de taken waarmee notarissen onder het Luxemburgse recht zijn belast, echter een dermate geringe deelname aan die uitoefening mee, dat zij niet binnen de werkingssfeer van dit artikel kunnen vallen en een dergelijke belemmering van de vrijheid van vestiging niet kunnen rechtvaardigen. Voor deze taken krijgen notarissen immers niet de bevoegdheid om dwang uit te oefenen, en de nationale wetgever zou minder beperkende maatregelen dan een nationaliteitsvereiste kunnen treffen, zoals bijvoorbeeld de onderwerping van de betrokken marktdeelnemers aan strikte voorwaarden voor toegang tot het ambt, aan bijzondere ambtsplichten en/of aan specifiek toezicht.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/19

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Unabhängige Finanzsenat, Außen stelle Graz (Oostenrijk) op 15 februari 2008 — Dachsberger & Söhne GmbH/Zollamt Salzburg, Erstattungen

(Zaak C-77/08)

(2008/C 128/33)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Unabhängiger Finanzsenat, Außen stelle Graz

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Dachsberger & Söhne GmbH

Verwerende partij: Zollamt Salzburg, Erstattungen

Prejudiciële vragen

Moet artikel 11, lid 1, tweede alinea, tweede zin, van verordening (EEG) nr. 3665/87 van de Commissie van 27 november 1987 houdende gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen van het stelsel van restituties bij uitvoer voor landbouwproducten, zoals gewijzigd bij verordening (EG) nr. 2945/94 van de Commissie van 2 december 1994 (1), op grond waarvan voor de berekening van de gevraagde restitutie in het geval van een gedifferentieerde restitutie „het gedifferentieerde gedeelte van de gevraagde restitutie [wordt] berekend aan de hand van de op grond van artikel 47 verstrekte gegevens over hoeveelheid, gewicht en bestemming”, aldus worden uitgelegd, dat de woorden „op grond van artikel 47 verstrekte gegevens over hoeveelheid, gewicht en bestemming” verwijzen naar de gegevens in het uitdrukkelijke verzoek overeenkomstig artikel 47, lid 1, en het gedifferentieerde gedeelte van de restitutie dus pas bij de indiening van het verzoek in de zin van artikel 47, lid 1, wordt gevraagd?

Indien de eerste vraag bevestigend wordt beantwoord, rijst de vraag of de genoemde bepaling aldus moet worden uitgelegd, dat in het geval waarin het verzoek om betaling overeenkomstig artikel 47, lid 1, van verordening (EEG) nr. 3665/87 van de Commissie van 27 november 1987 reeds moet worden ingediend in het „document dat bij de uitvoer wordt gebruikt om een uitvoerrestitutie te verkrijgen” (hier de uitvoeraangifte), de gevraagde restitutie met betrekking tot het gedifferentieerde gedeelte moet worden berekend aan de hand van de gegevens in de uitvoeraangifte en het gedifferentieerde gedeelte van de restitutie dus ook tegelijk met de uitvoeraangifte wordt gevraagd.

Indien de eerste vraag ontkennend wordt beantwoord, rijst de vraag of de genoemde bepaling aldus moet worden uitgelegd, dat de gevraagde restitutie met betrekking tot het gedifferentieerde gedeelte aan de hand van de overeenkomstig artikel 47 van verordening (EEG) nr. 3665/87 van de Commissie van 27 november 1987 over te leggen documenten moet worden berekend en het gedifferentieerde gedeelte van de restitutie dus pas bij de overlegging van het „dossier voor de betaling” in de zin van artikel 47, lid 2, van deze verordening wordt gevraagd.

Indien de derde vraag bevestigend wordt beantwoord, rijst de vraag of de genoemde bepaling aldus moet worden uitgelegd, dat ook de overlegging van een dossier in de zin van artikel 47, lid 2, van verordening (EEG) nr. 3665/87 van de Commissie van 27 november 1987 dat gebrekkig is, voldoende is om het gedifferentieerde gedeelte van de restitutie te kunnen vragen, met het rechtsgevolg dat de sanctieregeling van artikel 11 van deze verordening ook op het gedifferentieerde gedeelte van de restitutie moet worden toegepast.

(1) PB L 310, blz. 57.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/20

Hogere voorziening ingesteld op 25 februari 2008 door Miguel Cabrera Sánchez tegen het arrest van het Gerecht van eerste aanleg (Derde kamer) van 13 december 2007 in zaak T-242/06, Miguel Cabrera Sánchez/BHIM en Industrias Cárnicas Valle, S.A.

(Zaak C-81/08 P)

(2008/C 128/34)

Procestaal: Spaans

Partijen

Rekwirant: Miguel Cabrera Sánchez (vertegenwoordigers: J. A. Calderón Chavero en T. Villate Consonni Calderon, abogados)

Andere partijen in de procedure: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) en Industrias Cárnicas Valle, S.A.

Conclusies

—	het arrest van de Derde kamer van het Gerecht van eerste aanleg van 13 december 2007 in zaak T-242/06 te vernietigen, aangezien rekwirant van mening is dat het merk EL CHARCUTERO (van rekwirant) duidelijk onverenigbaar is met het merk EL CHARCUTERO ARTESANO (van geïntimeerde);

—	te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Anders dan in het bestreden arrest is geoordeeld, is rekwirant van mening dat het gemeenschapsmerk „El charcutero Artesano” valt onder het verbod van artikel 8, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94 (1), aangezien na oppositie door de houder van een ouder merk, in casu het Spaanse merk „El Charcutero”, de inschrijving van het latere merk moet worden geweigerd wanneer het gelijk is aan of overeenstemt met het oudere merk en betrekking heeft op dezelfde of soortgelijke waren of diensten, en daardoor verwarring bij het publiek kan ontstaan op het grondgebied waarop het oudere merk wordt beschermd, in casu Spanje. Dit verwarringsgevaar omvat het gevaar van associatie met het oudere merk.

(1) Verordening nr. 40/94 van de Raad van 20 december 1993 inzake het gemeenschapsmerk (PB 1994, L 11, blz. 1).

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/21

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Thüringer Finanzgericht, Gotha (Duitsland), op 25 februari 2008 — Glückauf Brauerei GmbH/Hauptzollamt Erfurt

(Zaak C-83/08)

(2008/C 128/35)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Thüringer Finanzgericht Gotha

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Glückauf Brauerei GmbH

Verwerende partij: Hauptzollamt Erfurt

Prejudiciële vraag

„Dienen de begrippen juridische en economische onafhankelijkheid van artikel 4, lid 1, van richtlijn 92/83/EEG van de Raad van 19 oktober 1992 betreffende de harmonisatie van de structuur van de accijns op alcohol en alcoholhoudende dranken (1), met het oog op de toepassing van verlaagde accijnstarieven, tegen de achtergrond van de considerans van deze richtlijn aldus te worden uitgelegd dat enkel tot de economische afhankelijkheid van — voor het overige — juridisch onafhankelijke brouwerijen moet worden geconcludeerd, indien de betrokken brouwerijen niet zonder wederzijdse beïnvloeding als concurrenten op de markt actief kunnen zijn, of volstaat het dat de economische activiteiten van de brouwerijen de facto kunnen worden beïnvloed, opdat niet meer aan het criterium van de onafhankelijkheid is voldaan?”

(1) PB L 316, blz. 21.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/21

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Oberste Gerichtshof (Oostenrijk) op 27 februari 2008 — David Hütter/Technische Universität Graz

(Zaak C-88/08)

(2008/C 128/36)

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Oberste Gerichtshof

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: David Hütter

Verwerende partij: Technische Universität Graz

Prejudiciële vraag

Moeten de artikelen 1, 2 en 6 van richtlijn 2000/78/EG van de Raad van 27 november 2000 tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep (1), aldus worden uitgelegd dat zij in de weg staan aan een nationale regeling (in casu §§ 3, lid 3, en 26, lid 1, van het Oostenrijkse Vertragsbedienstetengesetz 1948) krachtens welke voor de vaststelling van de peildatum voor loonsverhoging naar de onmiddellijk hogere salaristrap geen rekening mag worden gehouden met relevante eerdere tijdvakken van dienstverband voor zover deze vóór de voltooiing van het achttiende levensjaar zijn vervuld?

(1) PB L 303, blz. 16.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/21

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Augstākās tiesas Senāta (Republiek Letland) op 28 februari 2008 — SIA Schenker/Valsts ieņēmumu dienests

(Zaak C-93/08)

(2008/C 128/37)

Procestaal: Lets

Verwijzende rechter

Augstākās tiesas Senāts

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: SIA Schenker

Verwerende partij: Valsts ieņēmumu dienests

Prejudiciële vraag

Moet artikel 11 van verordening nr. 1383/2003 (1) aldus worden uitgelegd dat wanneer de houder van het intellectuele-eigendomsrecht (houder van het recht) met de aangever of de eigenaar van de goederen overeenstemming bereikt om die goederen voor vernietiging af te staan of besprekingen begint over de mogelijkheid dat die goederen voor vernietiging worden afgestaan, en de douaneautoriteiten in het kader van die procedure informatie ontvangen dat het om namaakgoederen gaat, het uitgesloten is dat de aangever of de eigenaar van die goederen een sanctie naar nationaal recht kan worden opgelegd?

(1) Verordening (EG) nr. 1383/2003 van de Raad van 22 juli 2003 inzake het optreden van de douaneautoriteiten ten aanzien van goederen waarvan wordt vermoed dat zij inbreuk maken op bepaalde intellectuele-eigendomsrechten en inzake de maatregelen ten aanzien van goederen waarvan is vastgesteld dat zij inbreuk maken op dergelijke rechten (PB L 196, blz. 7).

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/22

Hogere voorziening ingesteld op 3 maart 2008 door Akzo Nobel NV, Akzo Nobel Nederland BV, Akzo Nobel Chemicals International BV, Akzo Nobel Chemicals BV, Akzo Nobel Functional Chemicals BV tegen het arrest van het Gerecht van eerste aanleg (Tweede kamer) van 12 december 2007 in zaak T-112/05, Akzo Nobel NV, Akzo Nobel Nederland BV, Akzo Nobel Chemicals International BV, Akzo Nobel Chemicals BV, Akzo Nobel Functional Chemicals BV/Commissie van de Europese Gemeenschappen

(Zaak C-97/08 P)

(2008/C 128/38)

Procestaal: Engels

Partijen

Rekwiranten: Akzo Nobel NV, Akzo Nobel Nederland BV, Akzo Nobel Chemicals International BV, Akzo Nobel Chemicals BV, Akzo Nobel Functional Chemicals BV (vertegenwoordigers: C. Swaak, advocaat, M. van der Woude, avocat, M. Mollica, avvocato)

Andere partij in de procedure: Commissie van de Europese Gemeenschappen

Conclusies

—	het arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 12 december 2007 in zaak T-112/05 te vernietigen voor zover daarbij het argument is afgewezen dat Akzo Nobel NV ten onrechte hoofdelijk aansprakelijk is gesteld;

—	de litigieuze beschikking nietig te verklaren voor zover Akzo Nobel NV daarbij aansprakelijk is gesteld;

—	de Commissie te verwijzen in de kosten van de hogere voorziening en van de procedure voor het Gerecht van eerste aanleg voor zover zij betrekking hebben op het in hogere voorziening aangevoerde middel.

Middelen en voornaamste argumenten

Rekwiranten stellen dat het Gerecht van eerste aanleg het begrip „onderneming” in de zin van artikel 81 EG en artikel 23, lid 2, van verordening nr. 1/2003 (1), zoals het door het Hof is uitgelegd in de rechtspraak inzake de toerekening van onrechtmatige handelingen van een dochteronderneming aan de moedermaatschappij, onjuist heeft toegepast.

(1) Verordening (EG) nr. 1/2003 van de Raad van 16 december 2002 betreffende de uitvoering van de mededingingsregels van de artikelen 81 EG en 82 EG (PB 2003, L 1, blz. 1).

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/22

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Juzgado de lo Mercantil no 7 de Madrid (Spanje) op 4 maart 2008 — Asociación de Gestión de Derechos Intelectuales (AGEDI) en Asociación de Artistas Intérpretes o Ejecutantes — Sociedad de Gestión de España (AIE)/Sogecable, S.A. en Canal Satélite Digital S.L.

(Zaak C-98/08)

(2008/C 128/39)

Procestaal: Spaans

Verwijzende rechter

Juzgado de lo Mercantil no 7 de Madrid

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partijen: Asociación de Gestión de Derechos Intelectuales (AGEDI) en Asociación de Artistas Intérpretes o Ejecutantes — Sociedad de Gestión de España (AIE)

Verwerende partijen: Sogecable, S.A. en Canal Satélite Digital S.L.

Prejudiciële vraag

Staat het gemeenschapsrecht, meer bepaald richtlijn 92/100/EEG (1) van de Raad van 19 november 1992 betreffende het verhuurrecht, het uitleenrecht en bepaalde naburige rechten op het gebied van intellectuele eigendom, toe dat de lidstaten een bepaling vaststellen als artikel 109, lid 1, van Ley 22/1987 de 11 de noviembre de Propiedad Intelectual (Spaanse wet op de intellectuele eigendom), volgens welke de producenten van voor handelsdoeleinden uitgegeven fonogrammen het exclusieve recht hebben om toestemming te verlenen voor de mededeling aan het publiek van die fonogrammen en van de kopieën daarvan?

(1) PB L 346, blz. 61.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/22

Beroep ingesteld op 3 maart 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen tegen Koninkrijk België

(Zaak C-100/08)

(2008/C 128/40)

Procestaal: Nederlands

Partijen

Verzoekster: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: S. Pardo Quintillan en R. Troosters, gemachtigden)

Verweerder: Koninkrijk België

Conclusies

Vast te stellen dat het Koninkrijk België,

—

daardoor, dat het de invoer, het houden en de verkoop van in gevangenschap geboren en gekweekte exemplaren van vogels, die legaal op de markt zijn gebracht in andere lidstaten, aan beperkende voorwaarden onderwerpt die de betroffen marktdeelnemers verplichten de merking van de exemplaren te wijzigen, opdat zij aan de specifieke Belgische voorwaarden zouden beantwoorden, en dat het noch de merking die aanvaard wordt in andere lidstaten, noch de certificaten die door de CITES autoriteiten zijn afgeleverd voor deze doeleinden aanvaardt;

—	daardoor, dat het handelaars de mogelijkheid ontzegt uitzonderingen te verkrijgen op het verbod tot het houden van inheemse Europese vogels, die legaal op de markt zijn gebracht in andere lidstaten;

de krachtens artikel 28 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap bedoelde op hem rustende verplichtingen niet is nagekomen.

2.	Het Koninkrijk België in de kosten te verwijzen.

Middelen en voornaamste argumenten

Het koninklijk besluit van 9 september 1981 betreffende de bescherming van vogels in het Vlaamse gewest en het koninklijk besluit van 26 oktober 2001 houdende de maatregelen inzake de invoer, de uitvoer en de doorvoer van bepaalde wilde, niet-inheemse vogelsoorten, bevatten regels die (1) de invoer, het houden en de verkoop van in gevangenschap geboren en gekweekte exemplaren van vogels, die legaal op de markt zijn gebracht in andere lidstaten, aan beperkende voorwaarden onderwerpt, en die (2) handelaars de mogelijkheid ontzegt uitzonderingen te verkrijgen op het verbod tot het houden van inheemse Europese vogels, die legaal op de markt zijn gebracht in andere lidstaten.

De Commissie is van oordeel dat deze beperkingen maatregelen zijn van gelijke werking als kwantitatieve invoerbeperkingen en daarom principieel verboden zijn op grond van artikel 28 EG. Inderdaad, enerzijds leiden de voorwaarden die de Belgische wetgeving oplegt ertoe dat de presentatie van exemplaren van vogels, die legaal op de markt zijn gebracht in andere lidstaten, moet worden veranderd, en anderzijds wordt het handelsverkeer evenzeer belemmerd door het verbod voor handelaars om bepaalde vogels te houden, die legaal op de markt zijn gebracht in andere lidstaten.

De Commissie sluit in abstracto niet uit dat bepaalde handelsbelemmeringen in deze context op basis van artikel 30 EG gerechtvaardigd zouden kunnen worden op grond van de doelstelling om zeldzame soorten met specifieke eigenschappen te beschermen. De Belgische wetgeving voldoet hieraan evenwel niet. Bovendien zijn de Belgische maatregelen niet noodzakelijk en proportioneel om, in voorkomend geval, een dergelijke legitieme doelstelling te realiseren.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/23

Beroep ingesteld op 6 maart 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Helleense Republiek

(Zaak C-106/08)

(2008/C 128/41)

Procestaal: Grieks

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: G. Zavvós en N. Yerrell)

Verwerende partij: Helleense Republiek

Conclusies

—

vast te stellen dat de Helleense Republiek, door niet alle nodige maatregelen te treffen om te verzekeren dat alle voertuigen die vanaf 1 mei 2006 voor het eerst in het verkeer worden gebracht, zijn uitgerust met een controleapparaat dat voldoet aan de voorschriften van bijlage IB bij verordening (EG) nr. 3821/85, en door niet te verzekeren dat de bijbehorende bestuurderskaarten worden afgegeven, de verplichtingen niet is nagekomen die op haar rusten krachtens artikel 2, leden 1, sub a, en 2, van verordening (EG) nr. 2135/98 van de Raad, zoals gewijzigd bij verordening (EG) nr. 561/2006 van 15 maart 2006;

—	de Helleense Republiek te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Artikel 2, lid 2, van de verordening bepaalt: „De lidstaten nemen de nodige maatregelen om de bestuurderskaarten uiterlijk op de twintigste dag volgend op de publicatie van verordening (EG) nr. 561/2006 te kunnen afgeven”.

Verordening (EG) nr. 561/2006 is op 11 april 2006 bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie, zodat de verplichting om een digitale tachograaf te installeren in alle voertuigen die in de Europese Unie voor het eerst in het verkeer worden gebracht, op 1 mei 2006 van kracht is geworden.

De Helleense Republiek heeft op het met redenen omkleed advies van de Commissie van 30 mei 2007 geantwoord dat, gezien de waarschijnlijke vertraging bij de voltooiing van de procedure, de afgifte van de kaarten voor de digitale tachograaf aan de bestuurders tot eind 2007 mogelijk zal zijn.

De Commissie heeft vastgesteld dat de Helleense Republiek die maatregelen nog niet had getroffen en ze in ieder geval niet aan de Commissie had meegedeeld.

De Commissie verzoekt het Hof, de Helleense Republiek in de kosten te verwijzen.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/24

Beroep ingesteld op 13 maart 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Koninkrijk Spanje

(Zaak C-112/08)

(2008/C 128/42)

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: A. Rabanal Suárez en P. Dejmek, gemachtigden)

Verwerende partij: Koninkrijk Spanje

Conclusies

—

vast te stellen dat het Koninkrijk Spanje, door niet de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vast te stellen die noodzakelijk zijn om te voldoen aan richtlijn 2006/48/EG (1) van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2006 betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van kredietinstellingen en met name de volgende bepalingen ervan: artikel 68, lid 3; artikel 72; artikel 73, lid 3; artikel 74; de artikelen 99, 100 en 101; de artikelen 110-114; de artikelen 118 en 119; de artikelen 124-127; de artikelen 129-132; artikel 133; artikel 136; de artikelen 144 en 145; artikel 149; artikel 152; artikel 154, lid 1; artikel 155; bijlage V; bijlage VI (met uitzondering van deel I); bijlagen VII-XII (met uitzondering van bijlage X, delen I, II en III), althans door deze bepalingen niet aan de Commissie mee te delen, de krachtens deze richtlijn op hem rustende verplichtingen niet is nagekomen;

—	het Koninkrijk Spanje te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

De termijn voor omzetting van richtlijn 2006/48/EG in nationaal recht is op 31 december 2006 verstreken.

(1) PB L 177, blz. 1.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/24

Verzoek om een prejudiciële beslissing, ingediend door het Hof van Cassatie van België op 17 maart 2008 — C. Meerts tegen Proost NV

(Zaak C-116/08)

(2008/C 128/43)

Procestaal: Nederlands

Verwijzende rechter

Hof van Cassatie van België

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekster: C. Meerts

Verweerster: Proost NV

Prejudiciële vraag

Moeten de bepalingen van de clausule 2, punten 4, 5, 6 en 7, van de op 14 december 1995 door de algemene branche-overkoepelende organisaties UNICE, CEEP en EVV gesloten raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof, opgenomen in de bijlage van de Richtlijn 96/34/EG (1) van de Raad van 3 juni 1996 betreffende de door de UNICE, het CEEP en het EVV gesloten raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof, aldus worden uitgelegd dat in geval van eenzijdige beëindiging van de arbeidsovereenkomst door de werkgever tijdens het stelsel van de verminderde arbeidsprestaties, zonder dringende reden of zonder inachtneming van de wettelijk bepaalde opzeggingstermijn, de aan de werknemer verschuldigde opzeggingsvergoeding dient te worden bepaald op grond van het basisloon berekend alsof de werknemer zijn arbeidsprestaties niet had verminderd als vorm van ouderschapsverlof in de zin van punt 3.a van clausule 1 van de raamovereenkomst?

(1) PB L 145, blz. 4.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/24

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Tribunal Supremo (Spanje) op 18 maart 2008 — Transportes Urbanos y Servicios Generales, SAL/Administración del Estado

(Zaak C-118/08)

(2008/C 128/44)

Procestaal: Spaans

Verwijzende rechter

Tribunal Supremo

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Transportes Urbanos y Servicios Generales, SAL

Verwerende partij: Administración del Estado

Prejudiciële vraag

Is de toepassing van verschillende criteria door het Tribunal Supremo van het Koninkrijk Spanje in zijn arresten van 29 januari 2004 en 24 mei 2005 met betrekking tot schadevorderingen tegen de staat als wetgever, naargelang zij bestuurshandelingen ter uitvoering van een ongrondwettig verklaarde wet betreffen, dan wel een bepaling die in strijd is verklaard met het gemeenschapsrecht, strijdig met de beginselen van gelijkwaardigheid en doeltreffendheid?

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/25

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Lietuvos vyriausiasio administracinio teismo (Litouwen) op 18 maart 2008 — Mechel Nemunas UAB/Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos Finansų ministerijos

(Zaak C-119/08)

(2008/C 128/45)

Procestaal: Litouws

Verwijzende rechter

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Mechel Nemunas UAB

Verwerende partij: Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos Finansų ministerijos

Prejudiciële vraag

Moeten de Eerste richtlijn 67/227/EEG (1) van de Raad en/of artikel 33 van de Zesde richtlijn 77/388/EEG (2) van de Raad worden uitgelegd als een verbod voor een lidstaat om inhoudingen op inkomsten overeenkomstig de wet van de Republiek Litouwen tot financiering van het programma voor wegenbouw en -onderhoud in de vorm van de hierboven omschreven belasting te handhaven en te heffen?

(1) Eerste Richtlijn van de Raad van 11 april 1967 betrefffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting (PB L 71, blz. 1301).

(2) Zesde Richtlijn van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag (PB L 145, blz. 1).

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/25

Beroep ingesteld op 31 maart 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Helleense Republiek

(Zaak C-130/08)

(2008/C 128/46)

Procestaal: Grieks

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordiger: M. Kontou-Durande)

Verwerende partij: Helleense Republiek

Conclusies

—

vast te stellen dat de Helleense Republiek, door niet de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vast te stellen die noodzakelijk zijn om in alle gevallen het onderzoek ten gronde te verzekeren van een asielaanvraag van een onderdaan van een derde land die, met toepassing van artikel 16, lid 1, sub d, van verordening (EG) nr. 343/2003, aan Griekenland is overgedragen opdat zijn asielverzoek opnieuw wordt onderzocht, de verplichtingen niet is nagekomen die op haar rusten krachtens artikel 3, lid 1, van verordening (EG) nr. 343/2003;

—	de Helleense Republiek te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Het Hoog Commissariaat voor de vluchtelingen van de Verenigde Naties heeft de aandacht van de Commissie gevestigd op de vraag van de verenigbaarheid van de Griekse wetgeving inzake de procedure tot erkenning van een vreemdeling als vluchteling met de bepalingen van verordening (EG) nr. 343/2003, in het geval waarin een vreemdeling vrijwillig het land heeft verlaten en er een besluit tot onderbreking van de behandeling van zijn asielaanvraag is gegeven.

Dit probleem vloeit voort uit artikel 2, lid 8, van presidentieel decreet 61/99 (gepubliceerd in FEK A'63) van 6 april 1999 betreffende de onderbreking van de procedure tot onderzoek van een asielaanvraag. Dat voorschrift stelt het vertrek zonder aanzegging van de asielaanvrager gelijk met een herroeping die de procedure tot onderzoek van de aanvraag onderbreekt, bij besluit van de secretaris-generaal van het ministerie van Openbare orde dat wordt betekend aan de betrokkene als persoon met onbekende verblijfplaats. Tegen dat besluit kan slechts beroep worden ingesteld wanneer de aanvrager zich opnieuw bij de bevoegde autoriteiten meldt, uiterlijk binnen drie maanden na de betekening van het besluit houdende onderbreking van de procedure tot onderzoek van zijn aanvraag, en nadat hij heeft bewezen dat zijn afwezigheid te wijten was aan overmacht.

Het vertrek zonder aanzegging van een asielaanvrager, uit de lidstaat waar hij een asielaanvraag heeft ingediend naar een andere lidstaat, is een van de klassieke situaties die verordening (EG) nr. 343/2003 beoogt te regelen, met name teneinde te verzekeren dat zijn aanvraag ten gronde zal worden onderzocht door de staat die als verantwoordelijk voor het onderzoek van zijn aanvraag wordt beschouwd krachtens artikel 16, lid 1, van de verordening.

Het geheel van vereisten dat in artikel 2, lid 8, van het presidentieel decreet wordt gesteld, leidt echter in de praktijk tot de onmogelijkheid om een besluit tot onderbreking in rechte te betwisten en zich van een doeltreffende toegang tot de procedure tot toekenning van de vluchtelingenstatus te verzekeren.

De Helleense Republiek heeft erkend dat de Griekse wetgeving tot moeilijkheden in verband met verordening (EG) nr. 343/2003 kan leiden en heeft zich bereid verklaard dienaangaande maatregelen te treffen. Zo heeft zij voorgesteld het probleem op te lossen door vaststelling van een presidentieel decreet dat richtlijn 2005/85/EG van de Raad in nationaal recht zal omzetten en zal preciseren dat de litigieuze bepalingen niet van toepassing zijn in de gevallen waarin verordening (EG) nr. 343/2003 geldt.

6.	Daarnaast heeft zij de verzekering gegeven dat zij elke asielaanvraag van personen die in het kader van verordening (EG) nr. 343/2003 voor heronderzoek worden overgedragen, ten gronde zal onderzoeken en de eventueel genomen besluiten tot onderbreking zal herroepen.

De Commissie houdt rekening met die toezeggingen van de Helleense Republiek. Toch is zij van mening dat die niet volstaan om de rechtszekerheid te waarborgen die noodzakelijk is voor de correcte toepassing, in alle gevallen van asielaanvraag, van alle bepalingen van de verordening en met name van het onderzoek ten gronde van iedere asielaanvraag, zodat een daadwerkelijke toegang tot de toekenningsprocedures is gewaarborgd ten gunste van de vluchteling.

Derhalve is de Commissie van mening dat de Helleense Republiek, door niet de noodzakelijke maatregelen te treffen om het onderzoek ten gronde te verzekeren van een asielaanvraag van een onderdaan van een derde land, ten aanzien van wie een besluit tot onderbreking wegens vrijwillig vertrek is gegeven en die zij met toepassing van artikel 3, lid 1 van verordening (EG) nr. 343/2003 opnieuw heeft opgenomen, de krachtens deze bepaling op haar rustende verplichtingen niet is nagekomen.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/29

Arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 10 april 2008 — Deutsche Telekom/Commissie

(Zaak T-271/03) (1)

(Mededinging - Artikel 82 EG - Toegangsprijs voor vast telecommunicatienetwerk in Duitsland - Prijssqueeze - Door nationale regelgevende instantie voor telecommunicatie goedgekeurde prijzen - Speelruimte voor onderneming met machtspositie)

(2008/C 128/62)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Deutsche Telekom AG (Bonn, Duitsland) (vertegenwoordigers: aanvankelijk K. Quack, U. Quack en S. Ohlhoff, vervolgens U. Quack en S. Ohlhoff, advocaten)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: aanvankelijk K. Mojzesowicz en S. Rating, vervolgens K. Mojzesowicz en A. Whelan en ten slotte K. Mojzesowicz, W. Mölls en O. Weber, gemachtigden)

Interveniënten aan de zijde van verwerende partij: Arcor AG & Co. KG (Eschborn, Duitsland) [vertegenwoordigers: aanvankelijk M. Klusmann, F. Wiemer en M. Rosenthal, vervolgens M. Klusmann en F. Wiemer en ten slotte M. Klusmann, advocaten]; Versatel NRW GmbH, voorheen Tropolys NRW GmbH, voorheen CityKom Münster GmbH Telekommunikationsservice en TeleBeL Gesellschaft für Telekommunikation Bergisches Land mbH (Essen, Duitsland); EWE TEL GmbH, (Oldenburg, Duitsland); HanseNet Telekommunikation GmbH (Hamburg, Duitsland); Versatel Nord-Deutschland GmbH, voorheen KomTel Gesellschaft für Kommunikations- und Informationsdienste mbH (Flensburg, Duitsland); NetCologne Gesellschaft für Telekommunikation mbH (Keulen, Duitsland); Versatel Süd-Deutschland GmbH, voorheen tesion Telekommunikation GmbH (Stuttgart, Duitsland); Versatel West-Deutschland GmbH, voorheen Versatel Deutschland GmbH & Co. KG (Dortmund, Duitsland) [vertegenwoordigers: N. Nolte, T. Wessely en J. Tiedemann, advocaten].

Voorwerp

Verzoek tot nietigverklaring van beschikking 2003/707/EG van de Commissie van 21 mei 2003 in een procedure op grond van artikel 82 van het EG-Verdrag (zaak COMP/C 1/37.451, 37.578, 37.579 — Deutsche Telekom AG) (PB L 263, blz. 9), en, subsidiair, tot verlaging van de bij artikel 3 van deze beschikking aan verzoekster opgelegde geldboete

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Deutsche Telekom AG zal haar eigen kosten en die van de Commissie dragen.

3)	Arcor AG & Co. KG, Versatel NRW GmbH, EWE TEL GmbH, HanseNet Telekommunikation GmbH, Versatel Nord-Deutschland GmbH, NetCologne Gesellschaft für Telekommunikation mbH, Versatel Süd-Deutschland GmbH en Versatel West Deutschland GmbH zullen hun eigen kosten dragen.

(1) PB C 264 van 1.11.2003.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/29

Arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 17 april 2008 — Dainichiseika Colour & Chemicals Mfg./BHIM — Pelikan (Weergave van pelikaan)

(Zaak T-389/03) (1)

(„Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapsbeeldmerk dat pelikaan weergeeft - Oudere nationale of communautaire beeldmerken Pelikan - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 40/94’)

(2008/C 128/63)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Dainichiseika Colour & Chemicals Mfg. Co. Ltd (Tokio, Japan) (vertegenwoordigers: J. Hofmann en B. Linstow, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: J. Laporta Insa, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Pelikan Vertriebsgesellschaft mbH & Co. KG (Hannover, Duitsland) (vertegenwoordigers: A. Renck, V. von Bomhard en A. Pohlmann, vervolgens A. Renck, V. von Bomhard en T. Dolde, advocaten)

Voorwerp

Beroep strekkende tot vernietiging van de beslissing van de tweede kamer van beroep van het BHIM van 18 september 2003 (zaak R 191/2002-2) inzake een oppositieprocedure tussen Pelikan Vertriebsgesellschaft mbH & Co. KG en Dainichiseika Colour & Chemicals Mfg. Co. Ltd

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Dainichiseika Colour & Chemicals Mfg. Co. Ltd wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 21 van 24.1.2004.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/30

Arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 10 april 2008 — Nederland/Commissie

(Zaak T-233/04) (1)

(„Staatssteun - Richtlijn 2001/81/EG - Nationale maatregel houdende invoering van systeem van verhandelbare emissierechten voor stikstofoxiden - Beschikking die steun verenigbaar met gemeenschappelijke markt verklaart - Ontvankelijkheid - Voordeel - Geen selectieve maatregel’)

(2008/C 128/64)

Procestaal: Nederlands

Partijen

Verzoekende partij: Koninkrijk der Nederlanden (vertegenwoordigers: H. Sevenster, J. van Bakel en M. de Grave, gemachtigden)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: H. van Vliet en V. Di Bucci, gemachtigden)

Interveniënte aan de zijde van verzoekende partij: Bondsrepubliek Duitsland (vertegenwoordigers: W.-D. Plessing en M. Lumma, gemachtigden)

Voorwerp

Nietigverklaring van beschikking C(2003) 1761 def. van de Commissie van 24 juni 2003 betreffende de door Nederland aangemelde steunmaatregel nr. N 35/2003 inzake verhandelbare emissierechten voor stikstofoxiden

Dictum

1)	Beschikking C(2003) 1761 def. van de Commissie van 24 juni 2003 betreffende de door het Koninkrijk der Nederlanden aangemelde steunmaatregel N 35/2003 inzake verhandelbare emissierechten voor stikstofoxiden wordt nietig verklaard.

2)	De Commissie wordt veroordeeld in de kosten.

3)	De Bondsrepubliek Duitsland draagt haar eigen kosten.

(1) PB C 275 van 15.11.2003 (voorheen zaak C-388/03).

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/30

Arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 17 april 2008 — Cestas/Commissie

(Zaak T-260/04) (1)

(„Beroep tot nietigverklaring - Europees Ontwikkelingsfonds - Terugbetaling van voorschotten - Debetnota - Niet voor beroep vatbare handeling - Voorbereidende handeling - Niet-ontvankelijkheid’)

(2008/C 128/65)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Centro di educazione sanitaria e tecnologie appropriate sanitarie (Cestas) (Bologna, Italië) (vertegenwoordigers: aanvankelijk N. Amadei en C. Turk, vervolgens N. Amadei en P. Manzini, advocaten)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: E. Montaguti en F. Dintilhac, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om nietigverklaring van het besluit van de Commissie (delegatie in de Republiek Guinee) van 21 april 2004, aan verzoeker bij aangetekende brief gezonden, waarbij hem werd gelast het bedrag van 959 543 835 Guinese francs (397 126,02 EUR) te betalen

Dictum

1)	Het beroep wordt niet-ontvankelijk verklaard.

2)	Het Centro di educazione sanitaria e tecnologie appropriate sanitarie (Cestas) zal drie vijfde van zijn eigen kosten dragen en drie vijfde van de kosten van de Commissie.

3)	De Commissie zal twee vijfde van haar eigen kosten dragen en twee vijfde van de kosten van Cestas.

(1) PB C 217 van 28.8.2004.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/31

Arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 15 april 2008 — SIDE/Commissie

(Zaak T-348/04) (1)

(Staatssteun - Exportsteun in boekensector - Ontbreken van voorafgaande aanmelding - Artikel 87, lid 3, sub d, EG - Werkingssfeer ratione temporis van gemeenschapsrecht - Methode van berekening van bedrag van steun)

(2008/C 128/66)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Société internationale de diffusion et d'édition SA (SIDE) (Vitry-sur-Seine, Frankrijk) (vertegenwoordigers: N. Coutrelis en V. Giacobbo, advocaten)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordiger: J.-P. Kefenne, gemachtigde)

Interveniënte aan de zijde van verwerende partij: Franse Republiek [vertegenwoordigers: aanvankelijk vertegenwoordigd door G. de Bergues en S. Ramet, vervolgens door G. de Bergues en A.-L. Vendrolini, gemachtigden]

Voorwerp

Nietigverklaring van artikel 1, laatste zin, van beschikking 2005/262/EG van de Commissie van 20 april 2004 betreffende door Frankrijk aan Coopérative d'exportation du livre français (CELF) verleende steun (PB 2005, L 85, blz. 27).

Dictum

1)	Artikel 1, laatste zin, van de beschikking van de Commissie van 20 april 2004 betreffende door Frankrijk aan Coopérative d'exportation du livre français (CELF) verleende steun wordt nietig verklaard.

2)	De Commissie wordt verwezen in haar eigen kosten en in de kosten die Société internationale de diffusion et d'édition SA (SIDE) zijn opgekomen.

3)	De Franse Republiek zal haar eigen kosten dragen.

(1) PB C 262 van 23.10.2004.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/31

Arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 9 april 2008 — Griekenland/Commissie

(Zaak T-364/04) (1)

(„EOGFL - Afdeling „Garantie’ - Uitgaven die van communautaire financiering zijn uitgesloten - Verwerkte producten op basis van groenten en fruit - Dierenpremies - Termijn van 24 maanden’)

(2008/C 128/67)

Procestaal: Grieks

Partijen

Verzoekende partij: Helleense Republiek (vertegenwoordigers: I. Chalkias en E. Svolopoulou, gemachtigden)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: aanvankelijk M. Condou-Durande en L. Visaggio, vervolgens M. Condou-Durande en H. Tserepa-Lacombe, gemachtigden, bijgestaan door N. Korogiannakis, advocaat)

Voorwerp

Nietigverklaring van beschikking 2004/561/EG van de Commissie van 16 juli 2004 houdende onttrekking aan communautaire financiering van bepaalde uitgaven die de lidstaten voor het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw (EOGFL), afdeling Garantie, hebben verricht (PB L 250, blz. 21), voor zover daarbij bepaalde uitgaven van de Helleense Republiek in de sectoren van verwerkte producten op basis van groenten en fruit en van dierenpremies zijn uitgesloten

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	De Helleense Republiek wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 314 van 18.12.2004.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/32

Arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 16 april 2008 — Michail/Commissie

(Zaak T-486/04) (1)

(Openbare dienst - Ambtenaren - Beroep tot nietigverklaring - Bijstandsplicht - Psychisch geweld)

(2008/C 128/68)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Christos Michail (Brussel, België) (vertegenwoordiger: C. Meïdanis, advocaat)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: G. Berscheid en H. Tserepa-Lacombe, gemachtigden, aanvankelijk bijgestaan door V. Kasparian, vervolgens door I. Antypas, advocaten)

Voorwerp

Vordering tot nietigverklaring van het stilzwijgend besluit van de Commissie van 20 maart 2004 houdende afwijzing van een verzoek om bijstand dat verzoeker krachtens artikel 24 van het Statuut van de ambtenaren van de Europese Gemeenschappen had ingediend

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Michail zal de helft van zijn eigen kosten dragen.

3)	De Commissie zal naast haar eigen kosten de helft van de kosten van Michail dragen.

(1) PB C 57 van 5.3.2005.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/32

Arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 16 april 2008 — Citigroup en Citibank/BHIM — Citi (CITI)

(Zaak T-181/05) (1)

(„Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapsbeeldmerk CITI - Ouder gemeenschapswoordmerk CITIBANK - Relatieve weigeringsgrond - Bekendheid - Artikel 8, lid 5, van verordening (EG) nr. 40/94’)

(2008/C 128/69)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partijen: Citigroup, Inc., voorheen Citicorp (New York, New York, Verenigde Staten van Amerika), en Citibank, NA (New York) (vertegenwoordigers: aanvankelijk V. von Bomhard, A. W. Renck en A. Pohlmann, advocaten, vervolgens V. von Bomhard, A. W. Renck en H. O'Neil, solicitor)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordigers: J. García Murillo en D. Botis, gemachtigden)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Citi, SL (Madrid, Spanje) (vertegenwoordiger: M. Peris Riera, advocaat)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de eerste kamer van beroep van het BHIM van 1 maart 2005 (zaak R 173/2004-1) inzake een oppositieprocedure tussen Citicorp en Citi SL alsmede een oppositieprocedure tussen Citibank NA en Citi SL

Dictum

1)	De beslissing van de eerste kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM) van 1 maart 2005 (zaak R 173/2004-1) wordt vernietigd.

2)	Het BHIM wordt verwezen in zijn eigen kosten en in die van Citigroup, Inc. en Citibank, NA, daaronder begrepen de kosten die in de procedure voor de kamer van beroep aan laatstgenoemde partijen zijn opgekomen.

3)	Citi, SL zal haar eigen kosten dragen.

(1) PB C 171 van 9.7.2005.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/32

Arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 17 april 2008 — Nordmilch/BHIM (Vitality)

(Zaak T-294/06) (1)

(„Gemeenschapsmerk - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk Vitality - Absolute weigeringsgrond - Ontbreken van onderscheidend vermogen - Artikel 7, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 40/94’)

(2008/C 128/70)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Nordmilch eG (Zeven, Duitsland) (vertegenwoordiger: R. Schneider, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: G. Schneider, gemachtigde)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de vierde kamer van beroep van het BHIM van 9 augustus 2006 (zaak R 746/2004-4) inzake de inschrijving van het woordteken Vitality als gemeenschapsmerk

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Nordmilch eG wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 310 van 16.12.2006.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/33

Beschikking van het Gerecht van eerste aanleg van 2 april 2008 — Maison de l'Europe Avignon Méditerranée/Commissie

(Zaak T-100/03) (1)

(„Beroep tot nietigverklaring - Oprichting van Info-Point Europe - Opzegging van overeenkomst tussen Commissie en verzoekster - Kennelijke niet-ontvankelijkheid’)

(2008/C 128/71)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Maison de l'Europe Avignon Méditerranée (Avignon, Frankrijk) (vertegenwoordiger: F. Martineau, advocaat)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordiger: J.-F. Pasquier, gemachtigde)

Voorwerp

Verzoek tot nietigverklaring van het besluit van de Commissie van 24 januari 2003 om de overeenkomst tussen de Commissie en verzoekster betreffende de oprichting van een Info-Point Europe te Avignon op te zeggen

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Maison de l'Europe Avignon Méditerranée wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 112 van 10.5.2003.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/33

Beschikking van het Gerecht van eerste aanleg van 10 maart 2008 — Lebedef-Caponi/Commissie

(Zaak T-233/07) (1)

(„Hogere voorziening - Openbare dienst - Ambtenaren - Loopbaanontwikkelingrapport - Beoordelingsjaar 2004 - Hogere voorziening kennelijk niet-ontvankelijk’)

(2008/C 128/72)

Procestaal: Frans

Partijen

Rekwirante: Maddalena Lebedef-Caponi (Senningerberg, Luxemburg) (vertegenwoordiger: F. Frabetti, advocaat)

Andere partij in de procedure: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: H. Krämer en B. Eggers, gemachtigden)

Voorwerp

Hogere voorziening tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie (Derde kamer) van 25 april 2007, Lebedef-Caponi/Commissie (F-71/06, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie), en strekkende tot vernietiging van dat arrest

Dictum

1)	De hogere voorziening wordt afgewezen.

2)	Lebedef-Caponi zal haar eigen kosten en de door de Commissie gemaakte kosten dragen.

(1) PB C 211 van 8.9.2007.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/34

Hogere voorziening ingesteld op 18 januari 2008 door C. Michail tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 22 november 2007 in zaak F-34/06, Michail/Commissie

(Zaak T-50/08)

(2008/C 128/73)

Procestaal: Grieks

Partijen

Rekwirant: C. Michail (vertegenwoordiger: C. Meïdanis, advocaat)

Andere partij in de procedure: Commissie van de Europese Gemeenschappen

Conclusies

—	uitspraak te doen over de ontvankelijkheid en de gegrondheid van de onderhavige hogere voorziening tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken in zaak F-34/06;

—	de litigieuze handelingen-arresten van het Gerecht voor ambtenarenzaken in zaak F-34/06 te vernietigen;

—	een financiële vergoeding toe te kennen voor de immateriële schade van rekwirant, die 120 000 EUR bedraagt;

—	over de kosten te beslissen als naar recht.

Middelen en voornaamste argumenten

Rekwirant voert aan, dat het Gerecht voor ambtenarenzaken in het bestreden arrest onjuist uitspraak heeft gedaan over zijn beroep, waarbij hij verzocht om nietigverklaring van zijn loopbaanontwikkelingsrapport voor 2004 en het besluit van het tot aanstelling bevoegd gezag houdende afwijzing van de klachten die hij krachtens artikel 90, lid 2, Ambtenarenstatuut had ingediend.

Meer bepaald stelt rekwirant in de eerste plaats, dat het Gerecht voor ambtenarenzaken artikel 43 Ambtenarenstatuut en de algemene uitvoeringsbepalingen van dat artikel onjuist heeft uitgelegd. In de tweede plaats heeft, volgens rekwirant, het Gerecht voor ambtenarenzaken zijn vordering onjuist uitgelegd en de bewijzen onjuist beoordeeld. In de derde plaats betoogt rekwirant dat het Gerecht voor ambtenarenzaken zich op tegenstrijdige motiveringen heeft gebaseerd om zijn beroep te verwerpen, met het gevolg dat inbreuk is gemaakt op zijn fundamentele procedurele rechten. In de vierde plaats stelt rekwirant dat het Gerecht voor ambtenarenzaken een fout heeft begaan door te weigeren uitspraak te doen over de betrokken vordering, subsidiair dat het zijn arrest onvoldoende met redenen heeft omkleed, en ten slotte dat het ten onrechte een deel van zijn beroep wegens onnauwkeurigheid heeft verworpen.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/34

Beroep ingesteld op 6 maart 2008 — Arch Chemicals Inc. e.a./Commissie

(Zaak T-120/08)

(2008/C 128/74)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partijen: Arch Chemicals, Inc. (Norwalk, Verenigde Staten), Arch Timber Protection Ltd (Castleford, Verenigd Koninkrijk), Bactria Industriehygiene-Service Verwaltungs GmbH (Kirchheimbolanden, Duitsland), Rhodia UK Ltd (Watford, Verenigd Koninkrijk), Sumitomo Chemical (UK) plc (Londen, Verenigd Koninkrijk) en Troy Chemical Company BV (Maassluis, Nederland) (vertegenwoordigers: C. Mereu en K. Van Maldegem, advocaten)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen

Conclusies

—	het onderhavige verzoekschrift ontvankelijk en gegrond te verklaren, subsidiair de ontvankelijkheid ervan tezamen met de zaak ten gronde te onderzoeken, meer subsidiair de beslissing omtrent de ontvankelijkheid ervan aan te houden tot de uitspraak in de hoofdzaak;

—

de artikelen 3, lid 2 (en bijlage II), 4, 7, lid 3, 14, lid 2, tweede alinea, 15, lid 3 en 17 van verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie van 4 december 2007 betreffende de tweede fase van het in artikel 16, lid 2, van richtlijn 98/8/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende het op de markt brengen van biociden bedoelde tienjarige werkprogramma nietig te verklaren;

—	te verklaren dat de artikelen 9, sub a, 10, lid 3, 11 en 16, lid 1, van richtlijn 98/8/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 1998 betreffende het op de markt brengen van biociden onwettig zijn en niet van toepassing zijn op verzoeksters;

—

te verklaren dat artikel 6, lid 2, van verordening (EG) nr. 1896/2000 van de Commissie van 7 september 2000 inzake de eerste fase van het in artikel 16, lid 2, van richtlijn 98/8/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende biociden bedoelde programma onwettig is en niet van toepassing is op verzoeksters;

—	de verwerende partij te verwijzen in de kosten van de procedure.

Middelen en voornaamste argumenten

Verzoeksters vorderen gedeeltelijke nietigverklaring van verordening (EG) nr. 1451/2007 van de Commissie van 4 december 2007 betreffende de tweede fase van het in artikel 16, lid 2, van richtlijn 98/8/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende het op de markt brengen van biociden bedoelde tienjarige werkprogramma (1) (hierna; „tweede beoordelingsverordening”), waarbij verordening (EG) nr. 2032/2003 (2) is ingetrokken, op grond dat de bestreden bepalingen:

de tekst en/of inhoud handhaven van bepalingen die aanvankelijk waren ingevoerd bij verordening (EG) nr. 2032/2003 en die eerder door verzoeksters zijn aangevochten (zaken T-75/04–T-79/04), met betrekking tot de voortdurende beoordeling van stoffen op een manier die inbreuk maakt op hun rechten en hun gewettigd vertrouwen op grond van richtlijn 98/8/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 1998 betreffende het op de markt brengen van biociden (hierna: „biocidenrichtlijn”) (3);

ii)	innerlijk tegenstrijdig zijn en niet stroken met de biocidenrichtlijn;

iii)

inbreuk maken op bepalingen van het EG-Verdrag en een aantal hogere beginselen van EG-recht, zoals het beginsel van onvervalste mededinging, het rechtszekerheidsbeginsel en het vertrouwensbeginsel, het evenredigheidsbeginsel, het beginsel van gelijke behandeling en non-discriminatie, alsmede op het recht op eigendom en het beginsel van vrije uitoefening van een beroepsactiviteit.

Voorts stellen verzoeksters dat zij in de hoedanigheid van deelnemers aan de tweede beoordelingsverordening overeenkomstig artikel 12 van de biocidenrichtlijn in alle lidstaten recht hebben op procedurele waarborgen en gegevensbeschermingsrechten (dat wil zeggen exclusief gebruik) met betrekking tot de gegevens in hun kennisgevingen en volledige dossiers. Volgens verzoeksters maakt artikel 4 van de tweede beoordelingsrichtlijn echter de jure en de facto inbreuk op de bij artikel 12 van de biocidenrichtlijn aan verzoeksters verleende exclusieve gebruiksrechten, door de lidstaten niet te verplichten tot intrekking van de registraties van biociden die overeenstemmen met de combinaties van werkzame stof en productsoort waarvan verzoeksters kennis hebben gegeven, en die worden gehouden door concurrerende ondernemingen die niet aan de beoordeling deelnemen en geen toegang hebben tot de gegevens die de deelnemers voor de beoordeling hebben ingediend. Bovendien stellen verzoeksters dat verweerster misbruik heeft gemaakt van haar bevoegdheden op grond van de biocidenrichtlijn, een basisrichtlijn, door deze opzettelijk uit te voeren op een manier die verder gaat dan de tekst ervan en inbreuk maakt op de rechten en de verwachtingen van verzoeksters. Voorts stellen zij dat de bestreden maatregel bepalingen van het EG-Verdrag inzake eerlijke mededinging schendt door het mogelijk te maken dat ondernemingen die niet deelnemen aan de beoordeling en geen investeringskosten dragen, op de markt blijven en een mededingingsvoordeel verkrijgen ten opzichte van verzoeksters.

Tot slot werpen verzoeksters een exceptie van onwettigheid op jegens artikel 6, lid 2, van verordening (EG) nr. 1896/2000 en de artikelen 9, sub a, 10, lid 3, 11 en 16, lid 1, van de biocidenrichtlijn.

(1) PB L 325, blz. 3.

(2) Verordening (EG) nr. 2032/2003 van de Commissie van 4 november 2003 inzake de tweede fase van het in artikel 16, lid 2, van richtlijn 98/8/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende het op de markt brengen van biociden bedoelde tienjarige werkprogramma en houdende wijziging van verordening (EG) nr. 1896/2000 (PB L 307, blz. 1).

(3) PB L 123, blz. 1.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/35

Beroep ingesteld op 31 maart 2008 — Sahlstedt e.a./Commissie

(Zaak T-129/08)

(2008/C 128/75)

Procestaal: Fins

Partijen

Verzoekende partijen: Markku Sahlstedt (Karkkila, Finland), Juha Kankkunen (Laukaa, Finland), Mikko Tanner (Vihti, Finland), Toini Tanner (Helsinki, Finland), Liisa Tanner (Helsinki, Finland), Eeva Jokinen (Helsinki, Finland), Aili Oksanen (Helsinki, Finland), Olli Tanner (Lohja, Finland), Leena Tanner (Helsinki, Finland), Aila Puttonen (Ristiina, Finland), Risto Tanner (Espoo, Finland), Tom Järvinen (Espoo, Finland), Runo K. Kurko (Espoo, Finland), Maa- ja metsätaloustuottajain keskusliitto MTK ry [Centrale organisatie van land- en bosbouwers] (Helsinki, Finland), Maataloustuottajain Keskusliiton Säätiö [Stichting van de centrale organisatie van landbouwers] (Helsinki, Finland) (vertegenwoordiger: K. Marttinen, advocaat)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen

Conclusies

—	nietigverklaring van de beschikking die het voorwerp is van het beroep, voor zover zij betrekking heeft op alle daarin vermelde gebieden van communautair belang in de Republiek Finland;

—	subsidiair, voor zover het Gerecht dit niet mogelijk acht, nietigverklaring van de beschikking wat betreft de in punt 6.2.2.7 van het verzoekschrift gespecificeerde gebieden van communautair belang;

—

vorderingen tot verstrekking van documenten en maatregelen van instructie:

Voor het geval dat op het beroep niet reeds op grond van het in het verzoekschrift aangevoerde bewijsmateriaal ten gunste van verzoekers wordt beslist in de zin van bovenstaande hoofdvorderingen, wordt het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen verzocht:

de Commissie van de Europese Gemeenschappen te gelasten, verzoekers op CD-rom de door Finland bij haar ingediende voorstellen te doen toekomen, tezamen met alle in het voorstel opgenomen, in de zevende overweging van de considerans van de beschikking bedoelde gegevens over de door de bestreden beschikking geraakte gebieden;

de Commissie van de Europese Gemeenschappen te gelasten, verzoekers de natuurwetenschappelijke en andere gegevens over alle door de bestreden beschikking geraakte gebieden in de Republiek Finland waarover zij beschikt en die worden bedoeld in de achtste overweging van de considerans van de beschikking, op CD-rom en de in de negende overweging van de considerans bedoelde kaarten en gegevens in de papieren versie te doen toekomen;

de Commissie van de Europese Gemeenschappen te gelasten, verzoekers alle documenten met betrekking tot de gebieden in de Republiek Finland die in de loop van de in de tiende overweging van de considerans van de bestreden beschikking bedoelde samenwerking zijn opgesteld of waarover de Commissie is komen te beschikken, op CD-rom en de kaarten in de papieren versie te doen toekomen;

4.	de Commissie van de Europese Gemeenschappen te gelasten, verzoekers het in de vijftiende overweging van de considerans van de bestreden beschikking bedoelde advies van het Comité habitats te doen toekomen;

—	de Commissie te verwijzen in alle kosten die verzoekers in verband met de procedure zijn opgekomen, vermeerderd met de wettelijke rente.

Middelen en voornaamste argumenten

Volgens verzoekers is de beschikking (1) in strijd met het gemeenschapsrecht, in het bijzonder met de artikelen 3 en 4 van de habitatrichtlijn alsmede met bijlage III daarbij, waarnaar wordt verwezen in artikel 4. De schending van het gemeenschapsrecht baseren zij in hoofdzaak op vier primaire middelen:

Op grond van de habitatrichtlijn is het niet mogelijk, eerdere beschikkingen die betrekking hebben op de oorspronkelijke lijst van gebieden van communautair belang (hierna: „GCB's”) in te trekken en daarvoor nieuwe beschikkingen in de plaats te stellen op de thans aangevoerde wijze en genoemde gronden. De procedurele voorschriften van de habitatrichtlijn zijn ook voor de Commissie bindend. Een andere uitlegging zou leiden tot rechtsonzekerheid wat betreft de nationale omzettingsmaatregelen en de rechtsbescherming van de grondeigenaren.

Het Natura 2000-netwerk is volgens artikel 3 van de habitatrichtlijn een coherent Europees netwerk van beschermingszones, waarmee overeenkomstig de regeling van de richtlijn een gunstige staat van instandhouding moet worden gewaarborgd. De coherentie van het netwerk wordt verzekerd en de doelstelling van de gunstige staat van instandhouding wordt bereikt doordat artikel 4 van en bijlage III bij de richtlijn, die betrekking hebben de op de selectie van de gebieden, als gedetailleerde technische voorschriften zowel voor de lidstaten als voor de Commissie materieelrechtelijk bindend zijn. Gebieden kunnen niet als GCB's worden aangewezen wanneer artikel 4 en bijlage III niet in beide fasen worden nageleefd. De coherente doelstelling van de gunstige staat van instandhouding vereist dat de gebieden in de betrokken lidstaten volgens uniforme, met artikel 4 en bijlage III van de habitatrichtlijn overeenstemmende criteria worden gekozen.

Fase I (fase van de lidstaat) en fase 2 (fase van de Commissie) van bijlage III vormen een geheel van handelingen die rechtsgevolgen sorteren. De procedure van fase 2 en het besluit over gebieden van communautair belang zijn niet in overeenstemming met de habitatrichtlijn, wanneer het voorstel in fase 1 niet voldoet aan de vereisten van de richtlijn.

Finland is bij de opstelling van zijn voorstel over de GCB's van de boreale zone voorbijgegaan aan artikel 4 van de habitatrichtlijn en de voorschriften van bijlage III inzake fase 1. Aangezien het voorstel van Finland wat alle gebieden betreft als zodanig door de beschikking van de Commissie is goedgekeurd, is ook de beschikking van de Commissie inzake de GCB's alleen al op die grond in strijd met de richtlijn.

(1) Beschikking 2008/24/EG van de Commissie van 12 november 2007 tot vaststelling, op grond van richtlijn 92/43/EEG van de Raad, van een eerste bijgewerkte lijst van gebieden van communautair belang voor de boreale biogeografische regio (PB 2008, L 12, blz. 118).

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/36

Beroep ingesteld op 4 april 2008 — Aurelia Finance/BHIM (AURELIA)

(Zaak T-136/08)

(2008/C 128/76)

Taal van het verzoekschrift: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Aurelia Finance SA (Genève, Zwitserland) (vertegenwoordiger: M. Elmslie, solicitor)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen)

Conclusies

—	de beslissing van de eerste kamer van beroep van 9 januari 2008 in zaak R 1214/2007-1 te vernietigen;

—	het door verzoekster ingediende verzoek om herstel in de vorige toestand terug te wijzen naar het BHIM voor een nieuwe beslissing; en

—	het BHIM te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Betrokken gemeenschapsmerk: woordmerk bestaande in het woord AURELIA voor verschillende diensten van klasse 36 (aanvraagnr. 274 936)

Beslissing van het BHIM: afwijzing van het verzoek om herstel in de vorige toestand

Beslissing van de kamer van beroep: verwerping van het beroep

Aangevoerde middelen: schending van artikel 78 van verordening nr. 40/94 van de Raad, aangezien de vereiste zorgvuldigheid bij administratieve vernieuwingen lager is dan de zorgvuldigheid die van een partij in een procedure voor het BHIM wordt vereist

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/38

Arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (Eerste kamer) van 8 april 2008 — Bordini/Commissie

(Zaak F-134/06) (1)

(Openbare dienst - Ambtenaren - Pensioenen - Aanpassingscoëfficiënt - Woonstaat - Begrip verblijfplaats - Begrip hoofdverblijfplaats - Bewijs)

(2008/C 128/80)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Giovanni Bordini (Dover, Verenigd Koninkrijk) (vertegenwoordigers: L. Levi, C. Ronzi en I. Perego, advocaten)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: J. Currall en D. Martin, gemachtigden)

Voorwerp

Ambtenaren — Enerzijds, vordering tot nietigverklaring van het besluit van de Commissie van 25 januari 2006 houdende weigering om te erkennen dat verzoeker in het Verenigd Koninkrijk woonachtig is en, dientengevolge, weigering om de aanpassingscoëfficiënt van het Verenigd Koninkrijk op zijn pensioen toe te passen en, anderzijds, vordering tot schadevergoeding

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	De Commissie van de Europese Gemeenschappen zal, naast haar eigen kosten, de helft van de kosten dragen die Bordini in verband met de informele bijeenkomst van 5 juni 2007 heeft gemaakt.

3)	Bordini zal zijn eigen kosten dragen, met uitzondering van de helft van de kosten die hij voor de informele bijeenkomst van 5 juni 2007 heeft gemaakt.

(1) PB C 326 van 30.12.2006, blz. 87.

24.5.2008

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/38

Beroep ingesteld op 30 maart 2008 — Honnefelder/Commissie

(Zaak F-41/08)

(2008/C 128/81)

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Stephanie Honnefelder (Brussel, België) (vertegenwoordiger: C. Bode, advocaat)

Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van het besluit van de verwerende partij om verzoekster niet op de reservelijst van vergelijkend onderzoek EPSO AD/26/05 te plaatsen, omdat zij onvoldoende punten had behaald

Conclusies

—

nietig te verklaren het besluit van de Commissie van 10 mei 2007 en van het op de klacht genomen besluit van 14 december 2007 en de verwerende partij te verplichten, zonder schending van het beginsel van gelijke behandeling en in een regelmatige procedure te beoordelen of verzoekster op de reservelijst kan worden geplaatst;

—	de Commissie van de Europese Gemeenschappen te verwijzen in de kosten van de procedure;

—	subsidiair, een vonnis bij verstek te wijzen.

		ISSN 1725-2474
Publicatieblad van de Europese Unie		C 128

Uitgave in de Nederlandse taal	Mededelingen en bekendmakingen	51e jaargang 24 mei 2008

Nummer	Inhoud	Bladzijde
	IV Informatie
	INFORMATIE AFKOMSTIG VAN DE INSTELLINGEN EN ORGANEN VAN DE EUROPESE UNIE
	Hof van Justitie
2008/C 128/01	Laatste publicatie van het Hof van Justitie in het Publicatieblad van de Europese Unie PB C 116 van 9.5.2008	1