Publicatieblad C 186/2011

Arrest van het Hof (Derde kamer) van 5 mei 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Tartu ringkonnakohus — Estland) — Novo Nordisk AS/Ravimiamet

(Zaak C-249/09) (1)

(Geneesmiddelen voor menselijk gebruik - Richtlijn 2001/83/EG - Reclame - Medisch tijdschrift - Gegevens die niet zijn vermeld in samenvatting van kenmerken van product)

2011/C 186/02

Procestaal: Ests

Verwijzende rechter

Tartu ringkonnakohus

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Novo Nordisk AS

Verwerende partij: Ravimiamet

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tartu Ringkonnakohus — Uitlegging van artikel 87, lid 2 van richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik (PB L 311, blz. 67) — In medisch tijdschrift opgenomen geneesmiddelenreclame die is gericht op personen die gerechtigd zijn om geneesmiddelen voor te schrijven — Mogelijkheid om in dergelijke reclame informatie op te nemen die niet voorkomt in de samenvatting van de kenmerken van het product

Dictum

Artikel 87, lid 2, van richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik, zoals gewijzigd bij richtlijn 2004/27/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004, moet aldus worden uitgelegd dat het tevens de aan medische tijdschriften of aan wetenschappelijke werken ontleende citaten omvat die voorkomen in geneesmiddelenreclame die gericht is op personen die gerechtigd zijn om geneesmiddelen voor te schrijven of af te leveren.

Artikel 87, lid 2, van richtlijn 2001/83, zoals gewijzigd bij richtlijn 2004/27, moet aldus worden uitgelegd dat het verbiedt in reclame voor een geneesmiddel die gericht is op personen die gerechtigd zijn het voor te schrijven of af te leveren, beweringen op te nemen die in tegenspraak zijn met de samenvatting van de kenmerken van het product, maar niet vereist dat alle in deze reclame opgenomen beweringen in de betrokken samenvatting voorkomen of eruit kunnen worden afgeleid. Een dergelijke reclame mag beweringen bevatten die de in artikel 11 van de betrokken richtlijn bedoelde inlichtingen aanvullen, op voorwaarde dat deze beweringen:

—	de betrokken inlichtingen bevestigen of preciseren in een zin die ermee verenigbaar is en zonder de aard ervan te wijzigen, en

—	in overeenstemming zijn met de in de artikelen 87, lid 3, en 92, leden 2 en 3, van deze richtlijn neergelegde eisen.

(1) PB C 220 van 12.9.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/2

Arrest van het Hof (Vierde kamer) van 5 mei 2011 — Europese Commissie/Portugese Republiek

(Zaak C-267/09) (1)

(Niet-nakoming - Vrij verkeer van kapitaal - Artikel 56 EG en artikel 40 EER-Overeenkomst - Beperkingen - Directe belastingen - Niet-ingezeten belastingplichtigen - Verplichting tot aanstelling van fiscaal vertegenwoordiger)

2011/C 186/03

Procestaal: Portugees

Partijen

Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: R. Lyal en G. Braga da Cruz, gemachtigden)

Verwerende partij: Portugese Republiek (vertegenwoordiger: L. Inez Fernandes, gemachtigde)

Interveniënt aan de zijde van de verwerende partij: Koninkrijk Spanje (vertegenwoordiger: M. Muñoz Pérez, gemachtigde)

Voorwerp

Niet-nakoming — Schending van de artikelen 18 EG en 56 EG — Verplichting voor niet-ingezeten belastingplichtigen tot aanwijzing van een fiscaal vertegenwoordiger

Dictum

Door artikel 130 van de Código do Imposto sobre o Rendimento das Pessoas Singulares (wet betreffende de inkomstenbelastingen van natuurlijke personen) aan te nemen en te handhaven, volgens hetwelk niet-ingezeten belastingplichtigen ertoe verplicht zijn in Portugal een fiscaal vertegenwoordiger aan te stellen wanneer zij inkomsten ontvangen waarvan aangifte moet worden gedaan, is de Portugese Republiek de krachtens artikel 56 EG op haar rustende verplichtingen niet nagekomen.

2)	Het beroep wordt verworpen voor het overige.

3)	De Portugese Republiek wordt verwezen in drie vierde van alle kosten. De Europese Commissie wordt verwezen in het overige vierde.

4)	Het Koninkrijk Spanje draagt zijn eigen kosten.

(1) PB C 220 van 12.9.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/3

Arrest van het Hof (Eerste kamer) van 5 mei 2011 — Europese Commissie/Italiaanse Republiek

(Zaak C-305/09) (1)

(Niet-nakoming - Staatssteun - Fiscale stimuleringsmaatregelen ten behoeve van ondernemingen die aan handelsbeurzen in buitenland deelnemen - Terugvordering)

2011/C 186/04

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: L. Flynn, V. Di Bucci en E. Righini, gemachtigden)

Verwerende partij: Italiaanse Republiek (vertegenwoordigers: G. Palmieri, gemachtigde, D. Del Gaizo en P. Gentili, avvocati dello Stato)

Voorwerp

Niet-nakoming — Verzuim om binnen de gestelde termijn de maatregelen te nemen die noodzakelijk zijn om te voldoen aan de artikelen 2, 3 en 4 van beschikking 2005/919/EG van de Commissie van 14 december 2004: Directe fiscale stimuleringsmaatregelen ten behoeve van ondernemingen die aan handelsbeurzen in het buitenland deelnemen [kennisgeving geschied onder nummer C(2004) 4746] (PB L 335, blz. 39)

Dictum

De Italiaanse Republiek is de verplichtingen niet nagekomen die op haar rusten krachtens artikel 2 van beschikking 2005/919/EG van de Commissie van 14 december 2004 betreffende directe fiscale stimuleringsmaatregelen ten behoeve van ondernemingen die aan handelsbeurzen in het buitenland deelnemen, door niet binnen de gestelde termijn alle maatregelen te hebben genomen die noodzakelijk zijn voor de terugvordering bij de begunstigden van alle steun die ter beschikking is gesteld uit hoofde van de steunregeling die bij deze beschikking onrechtmatig en onverenigbaar met de gemeenschappelijke markt is verklaard.

2)	De Italiaanse Republiek wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 256 van 24.10.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/3

Arrest van het Hof (Derde kamer) van 5 mei 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Bundesgerichtshof — Duitsland) — MSD Sharp & Dohme GmbH/Merckle GmbH

(Zaak C-316/09) (1)

(Geneesmiddelen voor menselijk gebruik - Richtlijn 2001/83/EG - Verbod van publieksreclame voor receptplichtige geneesmiddelen - Begrip „reclame” - Aan bevoegde autoriteiten meegedeelde informatie - Op internet beschikbare informatie)

2011/C 186/05

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Bundesgerichtshof

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: MSD Sharp & Dohme GmbH

Verwerende partij: Merckle GmbH

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Bundesgerichtshof — Uitlegging van artikel 88, lid 1, sub a, van richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik (PB L 311, blz. 67) — Verbod van publieksreclame voor receptplichtige geneesmiddelen — Begrip „reclame” — Reclame voor geneesmiddel, die alleen toegang tot informatie geeft aan personen die er op internet naar op zoek gaan en slechts de informatie bevat die aan de bevoegde autoriteit in het kader van de procedure voor het verkrijgen van een vergunning voor het in de handel brengen is meegedeeld en die voor patiënten bij aankoop toegankelijk is

Dictum

Artikel 88, lid 1, sub a, van richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik, zoals gewijzigd bij richtlijn 2004/27/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 moet aldus worden uitgelegd dat het de verspreiding via een website door een farmaceutische onderneming van informatie over receptplichtige geneesmiddelen niet verbiedt, wanneer die informatie op deze website uitsluitend beschikbaar is voor wie ernaar op zoek gaat en enkel een getrouwe weergave omvat van de verpakking van het geneesmiddel, overeenkomstig artikel 62 van richtlijn 2001/83, zoals gewijzigd bij richtlijn 2004/27, en een letterlijke en onverkorte weergave van de bijsluiter of van de samenvatting van de productkenmerken, zoals door de bevoegde autoriteiten inzake geneesmiddelen goedgekeurd. Verboden is daarentegen het via een dergelijke website verstrekken van informatie over een geneesmiddel, die door de fabrikant is geselecteerd of gewijzigd, indien dit uitsluitend door reclamedoeleinden kan worden verklaard. Het staat aan de verwijzende rechter om vast te stellen of en in hoeverre de in het hoofdgeding aan de orde zijnde activiteiten reclame vormen in de zin van richtlijn 2001/83, zoals gewijzigd bij richtlijn 2004/27.

(1) PB C 267 van 7.11.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/4

Arrest van het Hof (Grote kamer) van 3 mei 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Sąd Najwyższy — Republiek Polen) — Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów/Tele2 Polska sp. z o.o., thans Netia S.A.

(Zaak C-375/09) (1)

(Mededinging - Verordening (EG) nr. 1/2003 - Artikel 5 - Misbruik van machtspositie - Bevoegdheid van mededingingsautoriteiten van lidstaten om vast te stellen dat artikel 102 VWEU niet is geschonden)

2011/C 186/06

Procestaal: Pools

Verwijzende rechter

Sąd Najwyższy

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

Verwerende partij: Tele2 Polska sp. z o.o., thans Netia S.A.

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Sąd Najwyższy — Uitlegging van artikel 5 van verordening (EG) nr. 1/2003 van de Raad van 16 december 2002 betreffende de uitvoering van de mededingingsregels van de artikelen 81 en 82 EG (PB 2003, L 1, blz. 1) — Misbruik van machtspositie — Bevoegdheid van de mededingingsautoriteiten van de lidstaten om bij beschikking vast te stellen dat artikel 82 EG niet van toepassing is op de handelspraktijken van een onderneming

Dictum

Artikel 5 van verordening (EG) nr. 1/2003 van de Raad van 16 december 2002 betreffende de uitvoering van de mededingingsregels van de artikelen 81 en 82 van het Verdrag moet aldus worden uitgelegd dat het zich ertegen verzet dat een nationale mededingingsautoriteit die voor de toepassing van artikel 102 VWEU onderzoekt of de voorwaarden voor toepassing van dit artikel zijn vervuld en naar aanleiding van dit onderzoek meent dat er geen sprake is van misbruik, een besluit kan vaststellen waarbij zij oordeelt dat dit artikel niet is geschonden.

Artikel 5, tweede alinea, van verordening nr. 1/2003 is rechtstreeks toepasselijk en verzet zich tegen de toepassing van een regel van nationaal recht die voorschrijft dat een procedure betreffende de toepassing van artikel 102 VWEU dient te worden beëindigd met een besluit waarbij wordt vastgesteld dat dit artikel niet is geschonden.

(1) PB C 297 van 5.12.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/4

Arrest van het Hof (Derde kamer) van 5 mei 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Tribunal de grande instance de Paris — Frankrijk) — Prunus SARL, Polonium SA/Directeur des services fiscaux

(Zaak C-384/09) (1)

(Directe belastingen - Vrij verkeer van kapitaal - Artikel 64 VWEU - In derde staat gevestigde rechtspersonen - Bezit van in lidstaat gelegen onroerende zaken - Belasting over marktwaarde van deze onroerende zaken - Weigering van vrijstelling - Beoordeling ten aanzien van landen en gebieden overzee - Bestrijding van belastingontduiking - Hoofdelijke aansprakelijkheid)

2011/C 186/07

Procestaal: Frans

Verwijzende rechter

Tribunal de grande instance de Paris

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Prunus SARL, Polonium SA

Verwerende partij: Directeur des services fiscaux

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tribunal de grande instance (Parijs) — Uitlegging van de artikelen 56 en volgende EG-Verdrag — Belasting over de marktwaarde van in Frankrijk gelegen onroerende zaken — Verenigbaarheid met het Verdrag van een nationale wettelijke regeling volgens welke rechtspersonen wier zetel van werkelijke leiding in Frankrijk of in een lidstaat van de Europese Unie is gelegen, van deze belasting zijn vrijgesteld, doch deze vrijstelling voor rechtspersonen wier zetel van werkelijke leiding op het grondgebied van een derde land is gelegen, afhankelijk is van het bestaan van een tussen Frankrijk en deze staat gesloten overeenkomst inzake administratieve bijstand met het oog op de bestrijding van belastingfraude en belastingontwijking of van een verdrag dat een clausule van non-discriminatie op grond van nationaliteit bevat — Weigering van vrijstelling ten aanzien van twee vennootschappen die op de Britse Maagdeneilanden zijn gevestigd — Verplichting tot betaling van de belasting voor hoofdelijk aansprakelijke schuldenaars, in Frankrijk gevestigde rechtspersonen

Dictum

Artikel 64, lid 1, VWEU moet aldus worden uitgelegd dat artikel 63 VWEU geen afbreuk doet aan de toepassing van een op 31 december 1993 bestaande nationale wettelijke regeling volgens welke een vrijstelling van de belasting over de marktwaarde van op het grondgebied van een lidstaat van de Europese Unie gelegen onroerende zaken geldt voor vennootschappen die hun maatschappelijke zetel op het grondgebied van deze staat hebben, en deze vrijstelling voor vennootschappen met maatschappelijke zetel op het grondgebied van een land en gebied overzee afhankelijk is van de voorwaarde dat tussen deze lidstaat en dat grondgebied een verdrag inzake administratieve bijstand ter bestrijding van belastingontduiking en –ontwijking is gesloten of van de omstandigheid dat deze rechtspersonen als gevolg van de toepassing van een verdrag dat een clausule van non-discriminatie op grond van nationaliteit bevat, geen hogere belasting mag worden opgelegd dan die waaraan de op het grondgebied van diezelfde lidstaat gevestigde vennootschappen zijn onderworpen.

(1) PB C 312 van 19.12.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/5

Arrest van het Hof (Derde kamer) van 5 mei 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Supreme Court of the United Kingdom — Verenigd Koninkrijk) — Shirley McCarthy/Secretary of State for the Home Department

(Zaak C-434/09) (1)

(Vrij verkeer van personen - Artikel 21 VWEU - Richtlijn 2004/38/EG - Begrip „begunstigde” - Artikel 3, lid 1 - Staatsburger die zijn recht op vrij verkeer nooit heeft uitgeoefend en die altijd in lidstaat van nationaliteit heeft verbleven - Gevolg van bezit van nationaliteit van andere lidstaat - Zuiver interne situatie)

2011/C 186/08

Procestaal: Engels

Verwijzende rechter

Supreme Court of the United Kingdom

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Shirley McCarthy

Verwerende partij: Secretary of State for the Home Department

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Supreme Court of the United Kingdom — Uitlegging van de artikelen 3 en 16 van richtlijn 2004/38/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden (PB L 158, blz. 77) — Begrippen „begunstigde” en „legaal verblijf” — Brits staatsburger die ook de Ierse nationaliteit bezit en haar gehele leven in het Verenigd Koninkrijk heeft verbleven

Dictum

Artikel 3, lid 1, van richtlijn 2004/38/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden, tot wijziging van verordening (EEG) nr. 1612/68 en tot intrekking van richtlijnen 64/221/EEG, 68/360/EEG, 72/194/EEG, 73/148/EEG, 75/34/EEG, 75/35/EEG, 90/364/EEG, 90/365/EEG en 93/96/EEG, moet aldus worden uitgelegd dat deze richtlijn niet van toepassing is op een burger van de Unie, die zijn recht van vrij verkeer nooit heeft uitgeoefend, die altijd heeft verbleven in een lidstaat waarvan hij de nationaliteit bezit en die ook de nationaliteit van een andere lidstaat bezit.

Artikel 21 VWEU is niet van toepassing op een burger van de Unie die zijn recht van vrij verkeer nooit heeft uitgeoefend, die altijd heeft verbleven in een lidstaat waarvan hij de nationaliteit bezit en die ook de nationaliteit van een andere lidstaat bezit, voor zover de situatie van deze burger niet de toepassing meebrengt van maatregelen van een lidstaat die tot gevolg hebben dat hem het effectieve genot wordt ontzegd van de belangrijkste aan de status van burger van de Unie verbonden rechten of de uitoefening wordt belemmerd van zijn recht om vrij te reizen en te verblijven op het grondgebied van de lidstaten.

(1) PB C 11 van 16.1.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/5

Arrest van het Hof (Vierde kamer) van 5 mei 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Upper Tribunal — Verenigd Koninkrijk) — Ralph James Bartlett, Natalio Gonzalez Ramos, Jason Michael Taylor/Secretary of State for Work and Pensions

(Zaak C-537/09) (1)

(Prejudiciële verwijzing - Verordening (EEG) nr. 1408/71 - „Mobiliteitsbestanddeel” van onderhoudsuitkering voor gehandicapten („disability living allowance”) - Afzonderlijke prestatie - Bijzondere, niet op premie- of bijdragebetaling berustende prestatie - Niet-exporteerbaarheid)

2011/C 186/09

Procestaal: Engels

Verwijzende rechter

Upper Tribunal

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partijen: Ralph James Bartlett, Natalio Gonzalez Ramos, Jason Michael Taylor

Verwerende partij: Secretary of State for Work and Pensions

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Upper Tribunal — Uitlegging van artikel 4, leden 1 en 2, van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen (PB L 149, blz. 2) in de vóór 5 mei 2005 geldende versie — Onderhoudsuitkering voor gehandicapten, bestaand uit een zorgbestanddeel voor personen die persoonlijke hulp nodig hebben, en een mobiliteitsbestanddeel voor personen die hulp nodig hebben om zich te verplaatsen („disability living allowance”) — Mogelijkheid om het mobiliteitsbestanddeel voor de toepassing van de verordening te beschouwen als afzonderlijke uitkering — Kwalificatie van deze uitkering

Dictum

Artikel 4, lid 2 bis, van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen, in de bij verordening (EG) nr. 118/97 van de Raad van 2 december 1996 gewijzigde en bijgewerkte versie, zoals gewijzigd bij verordening (EG) nr. 631/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004, en van verordening nr. 1408/71 in die redactie, zoals gewijzigd bij verordening (EG) nr. 647/2005 van het Europees Parlement en de Raad van 13 april 2005, moet aldus worden uitgelegd dat het „mobiliteitsbestanddeel” van de onderhoudsuitkering voor gehandicapten („disability living allowance”) een bijzondere, niet op premie- of bijdragebetaling berustende prestatie in de zin van die bepaling is, die is vermeld in bijlage II bis bij die verordeningen.

Bij het onderzoek van de derde vraag is niet gebleken van feiten of omstandigheden die kunnen afdoen aan de geldigheid van artikel 10 bis van verordening nr. 1408/71 in een van de op de hoofdgedingen toepasselijke versies, voor zover op grond daarvan de toekenning van het „mobiliteitsbestanddeel” van de onderhoudsuitkering voor gehandicapten afhankelijk kan worden gesteld van een voorwaarde van woonplaats en verblijf in Groot-Brittannië.

(1) PB C 63 van 13.3.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/6

Arrest van het Hof (Derde kamer) van 5 mei 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Raad van State — België) — Europese Gemeenschappen/Brussels Hoofdstedelijk Gewest

(Zaak C-137/10) (1)

(Artikelen 207, lid 2, EG en 282 EG - Vertegenwoordiging van Europese Gemeenschappen voor nationale rechterlijke instanties - Aan Commissie verleende bevoegdheden - Delegatie van vertegenwoordigingsbevoegdheid aan andere gemeenschapsinstellingen - Voorwaarden)

2011/C 186/10

Procestaal: Frans

Verwijzende rechter

Raad van State

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Europese Gemeenschappen

Verwerende partij: Brussels Hoofdstedelijk Gewest

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Raad van State — Uitlegging van de artikelen 282 en 207, lid 2, eerste alinea, EG — Voorwaarden voor de delegatie, door de Commissie, van de bevoegdheden van de Gemeenschap om in rechte op te treden, aan een andere instelling — Geldigheid van de lastgeving bij gebrek aan een nominatieve aanwijzing van de natuurlijke persoon die de gemachtigde instelling mag vertegenwoordigen — Bevoegdheid van de nationale rechterlijke instantie hierover uitspraak te doen — Twijfels over de geldigheid van de vertegenwoordiging in rechte van de Raad door zijn plaatsvervangend secretaris-generaal, die tot taak heeft het secretariaat-generaal te leiden — Inachtneming van het beginsel van de organisatorische autonomie van de instellingen

Dictum

De lastgeving waarbij de Europese Commissie haar bevoegdheid ex artikel 282 EG om de Europese Gemeenschappen voor een nationale rechterlijke instantie te vertegenwoordigen in een geding dat een andere instelling betrof, aan deze instelling heeft gedelegeerd, was rechtsgeldig verstrekt, ongeacht of in deze lastgeving al dan niet een natuurlijke persoon met naam was aangewezen om de gemachtigde instelling te vertegenwoordigen. In dergelijke gevallen kon zowel deze instelling als de natuurlijke persoon, zo er een was aangewezen, volmacht geven aan een advocaat om de Europese Gemeenschappen te vertegenwoordigen.

(1) PB C 148 van 5.6.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/7

Arrest van het Hof (Achtste kamer) van 5 mei 2011 — Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE/Europese Commissie

(Zaak C-200/10 P) (1)

(Hogere voorziening - Arbitragebeding - Overeenkomst inzake communautaire financiële bijstand voor project in kader van programma „e-Content” - Opzegging van overeenkomst door Commissie - Vergoeding van in aanmerking komende kosten - Motivering van arrest van Gerecht)

2011/C 186/11

Procestaal: Engels

Partijen

Rekwirante: Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE (vertegenwoordiger: N. Korogiannakis, dikigoros)

Andere partij in de procedure: Europese Commissie (vertegenwoordigers: E. Manhaeve, gemachtigde, D. Philippe en M. Gouden, avocats)

Voorwerp

Hogere voorziening tegen het arrest van het Gerecht (Vierde kamer) van 9 februari 2010, Evropaïki Dynamiki/Commissie (T-340/07), waarbij het Gerecht een op een arbitragebeding gebaseerd beroep heeft verworpen dat strekte tot veroordeling van de Commissie tot betaling van de bedragen die zij aan rekwirante verschuldigd zou zijn en van schadevergoeding, ten gevolge van de opzegging van een overeenkomst inzake communautaire financiële bijstand voor het project „e-Content Exposure and Business Opportunities” („EEBO”) (overeenkomst nr. EDC-53007 EEBO/27873) in het kader van een communautair meerjarenprogramma ter stimulering van de ontwikkeling en het gebruik van Europese digitale inhoud op de mondiale netwerken en ter bevordering van de taalkundige verscheidenheid in de informatiemaatschappij (Programma „eContent”)

Dictum

Het arrest van het Gerecht van de Europese Unie van 9 februari 2010, Evropaïki Dynamiki/Commissie (T-340/07), wordt vernietigd voor zover het Gerecht in dat arrest heeft verzuimd uitspraak te doen over de vordering van Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE om, ondanks de opzegging van overeenkomst EDC-53007 EEBO/27873, de Commissie te veroordelen om haar 172 588,32 EUR te betalen aan kosten die de Commissie nog niet heeft vergoed en die zij in het kader van die overeenkomst heeft gedragen.

2)	De zaak wordt naar het Gerecht van de Europese Unie verwezen voor een uitspraak over die vordering van Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE.

3)	De beslissing omtrent de kosten wordt aangehouden.

(1) PB C 179 van 3.7.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/7

Arrest van het Hof (Vijfde kamer) van 5 mei 2011 — Europese Commissie/Bondsrepubliek Duitsland

(Zaak C-206/10) (1)

(Niet-nakoming - Verordening (EEG) nr. 1408/71 - Artikel 4, lid 1, sub a - Verordening (EEG) nr. 1612/68 - Artikel 7, lid 2 - Prestaties van Duitse deelstaten ten behoeve van blinden, doven en gehandicapten - Woonplaatsvereiste)

2011/C 186/12

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordiger: V. Kreuschitz, gemachtigde)

Verwerende partij: Bondsrepubliek Duitsland (vertegenwoordigers: T. Henze en C. Blaschke, gemachtigden)

Interveniënt aan de zijde van de verwerende partij: Koninkrijk der Nederlanden (vertegenwoordiger: M. Noort, gemachtigde)

Voorwerp

Niet-nakoming — Schending van artikel 7, lid 2, van verordening (EEG) nr. 1612/68 van de Raad van 15 oktober 1968 betreffende het vrije verkeer van werknemers binnen de Gemeenschap (PB L 257, blz. 2) en van artikel 4, lid 1, sub a, juncto titel III, hoofdstuk I, van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen (PB L 149, blz. 2) — Nationale regeling die het verlenen van uitkeringen aan blinden en gehandicapte personen door de deelstaten doet afhangen van de voorwaarde dat de begunstigde zijn woonplaats in deze deelstaat heeft — In bijlage II, deel III, bij verordening (EEG) nr. 1408/71 opgesomde prestaties — Begrip „niet op premie- of bijdragebetaling berustende prestatie”

Dictum

Door de toekenning van de uit hoofde van de wetgeving van de deelstaten aan blinden, doven en gehandicapten verstrekte prestaties, aan personen voor wie de Bondsrepubliek Duitsland de bevoegde lidstaat is, afhankelijk te stellen van de voorwaarde dat de begunstigden hun woonplaats of gewone verblijfplaats in de betrokken deelstaat hebben, is de Bondsrepubliek Duitsland de verplichtingen niet nagekomen die op haar rusten krachtens artikel 4, lid 1, sub a, juncto titel III, hoofdstuk I, van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen, zoals gewijzigd en bijgewerkt bij verordening (EG) nr. 118/97 van de Raad van 2 december 1996, zoals gewijzigd bij verordening (EG) nr. 647/2005 van het Europees Parlement en de Raad van 13 april 2005, en artikel 7, lid 2, van verordening (EEG) nr. 1612/68 van de Raad van 15 oktober 1968 betreffende het vrije verkeer van werknemers binnen de Gemeenschap.

2)	De Bondsrepubliek Duitsland wordt verwezen in de kosten.

3)	Het Koninkrijk der Nederlanden zal zijn eigen kosten dragen.

(1) PB C 179 van 3.7.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/8

Arrest van het Hof (Achtste kamer) van 5 mei 2011 — Europese Commissie/Koninkrijk België

(Zaak C-265/10) (1)

(Niet-nakoming - Verordening (EG) nr. 1907/2006 - Chemische stoffen - Registratie, beoordeling, autorisatie van deze stoffen en beperkingen ten aanzien ervan - REACH-verordening - Artikel 126 - Sanctieregeling bij overtreding van bepalingen van REACH-verordening - Geen omzetting binnen voorgeschreven termijn)

2011/C 186/13

Procestaal: Nederlands

Partijen

Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: P. Oliver en M. van Beek, gemachtigden)

Verwerende partij: Koninkrijk België (vertegenwoordigers: T. Materne en L. Van den Broeck, gemachtigden)

Voorwerp

Niet-nakoming — Schending van artikel 126 van verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH), tot oprichting van een Europees Agentschap voor chemische stoffen, houdende wijziging van richtlijn 1999/45/EG en houdende intrekking van verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad en verordening (EG) nr. 1488/94 van de Commissie alsmede richtlijn 76/769/EEG van de Raad en de richtlijnen 91/155/EEG, 93/67/EEG, 93/105/EG en 2000/21/EG van de Commissie (PB L 396, blz. 1) — Toepasselijke sancties in geval van schending van REACH-verordening

Dictum

Door niet alle wettelijke en bestuursrechtelijke maatregelen te nemen die nodig zijn voor de toepassing van de sancties op overtredingen van verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH), tot oprichting van een Europees Agentschap voor chemische stoffen, houdende wijziging van richtlijn 1999/45/EG en houdende intrekking van verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad en verordening (EG) nr. 1488/94 van de Commissie alsmede richtlijn 76/769/EEG van de Raad en de richtlijnen 91/155/EEG, 93/67/EEG, 93/105/EG en 2000/21/EG van de Commissie, is het Koninkrijk België de krachtens artikel 126 van deze verordening op hem rustende verplichtingen niet nagekomen.

2)	Het Koninkrijk België wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 221 van 14.8.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/8

Arrest van het Hof (Eerste kamer) van 28 april 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Corte di Appello di Trento — Italië) — Strafzaak tegen Hassen El Dridi alias Karim Soufi

(Zaak C-61/11 PPU) (1)

(Ruimte van vrijheid, veiligheid en recht - Richtlijn 2008/115/EG - Terugkeer van illegaal op grondgebied verblijvende onderdanen van derde landen - Artikelen 15 en 16 - Nationale regeling die bepaalt dat gevangenisstraf wordt opgelegd aan illegaal op grondgebied verblijvende onderdanen van derde landen die weigeren te voldoen aan bevel om grondgebied van lidstaat te verlaten - Verenigbaarheid)

2011/C 186/14

Procestaal: Italiaans

Verwijzende rechter

Corte di Appello di Trento

Partij in de strafzaak

Hassen El Dridi alias Karim Soufi.

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Corte di Appello di Trento — Uitlegging van de artikelen 15 en 16 van richtlijn 2008/115/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 over gemeenschappelijke normen en procedures in de lidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen die illegaal op hun grondgebied verblijven (PB L 348, blz. 98) — Terugkeer van illegaal verblijvende onderdanen van derde landen — Voorwaarden voor inbewaringstelling met het oog op verwijdering — Rechtstreekse toepasselijkheid — Nationale wetgeving die voorziet in een gevangenisstraf van één tot vier jaar voor de onderdaan van een derde land die na kennisgeving van een verwijderingsbevel zijn illegaal verblijf op het nationale grondgebied voortzet

Dictum

Richtlijn 2008/115/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 over gemeenschappelijke normen en procedures in de lidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen die illegaal op hun grondgebied verblijven, in het bijzonder de artikelen 15 en 16 ervan, moet aldus worden uitgelegd dat deze zich verzet tegen een regeling van een lidstaat als in het hoofdgeding aan de orde, krachtens welke aan een illegaal verblijvende onderdaan van een derde land een gevangenisstraf wordt opgelegd op de enkele grond dat die persoon, in strijd met een bevel om het grondgebied van die staat binnen een bepaalde termijn te verlaten, zonder geldige reden zijn verblijf op dat grondgebied voortzet.

(1) PB C 113 van 9.4.2011.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/9

Beschikking van het Hof (Zesde kamer) van 4 maart 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Tribunal Dâmbovița — Roemenië) — Nicușor Grigore/Regia Națională a Pădurilor Romsilva — Direcția Silvică București

(Zaak C-258/10) (1)

(Artikel 104, lid 3, eerste alinea, van het Reglement voor de procesvoering - Sociale politiek - Bescherming van veiligheid en gezondheid van werknemers - Richtlijn 2003/88/EG - Organisatie van arbeidstijd - Begrip „arbeidstijd” - Begrip „maximale wekelijkse arbeidstijd” - Boswachter die volgens zijn arbeidsovereenkomst en toepasselijke collectieve overeenkomst een flexibele arbeidsduur van 8 uur per dag en 40 uur per week heeft - Nationale wettelijke regeling op grond waarvan hij aansprakelijk is voor alle schade die zich voordoet in onder zijn beheer staande perceel bos - Kwalificatie - Gevolgen van overuren voor bezoldiging en financiële vergoedingen van betrokkene)

2011/C 186/15

Procestaal: Roemeens

Verwijzende rechter

Tribunal Dâmbovița

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Nicușor Grigore

Verwerende partij: Regia Națională a Pădurilor Romsilva — Direcția Silvică București

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tribunal Dâmbovița — Uitlegging van de artikelen 2, sub 1, en 6 van richtlijn 2003/88/EG van het Europees Parlement en de Raad van 4 november 2003 betreffende een aantal aspecten van de organisatie van de arbeidstijd (PB L 299, blz. 9) — Begrip „arbeidstijd” — Nationale regeling volgens welke een boswachter aansprakelijk is voor alle schade die zich voordoet in zijn perceel bos, ondanks het feit dat zijn arbeidsovereenkomst voorziet in een arbeidstijd van maximaal acht uur per dag — Begrip „maximale wekelijkse arbeidstijd” — Daadwerkelijke wekelijkse arbeidstijd langer dan wettelijke maximale wekelijkse arbeidstijd — Gevolgen voor de bezoldiging en de financiële vergoedingen van de betrokkene

Dictum

Artikel 2, sub 1, van richtlijn 2003/88/EG van het Europees Parlement en de Raad van 4 november 2003 betreffende een aantal aspecten van de organisatie van de arbeidstijd moet aldus worden uitgelegd dat de tijd waarin een boswachter wiens dagelijkse arbeidstijd volgens zijn individuele arbeidsovereenkomst 8 uur bedraagt, verplicht is een perceel bos te bewaken, met betrekking tot hetwelk hij, naargelang van het geval, tuchtrechtelijk, vermogensrechtelijk, boeterechtelijk of strafrechtelijk aansprakelijk is voor de schade die zich voordoet in het onder zijn beheer staande perceel, ongeacht wanneer deze schade is ontstaan, alleen dan „arbeidstijd” in de zin van deze bepaling vormt indien de aard en de omvang van de op de boswachter rustende bewakingsverplichting en de voor hem geldende aansprakelijkheidsregeling vereisen dat hij fysiek aanwezig is op de arbeidsplaats en hij er zich tijdens die tijd ter beschikking moet houden van zijn werkgever. Het staat aan de verwijzende rechter om de nodige feitelijke en juridische vaststellingen te doen, met name met betrekking tot het toepasselijke nationale recht, om te beoordelen of dat het geval is in de bij hem aanhangige zaak.

Voor de kwalificatie van een periode als „arbeidstijd” in de zin van artikel 2, punt 1, van richtlijn 2003/88 is niet van belang dat de boswachter een dienstwoning ter beschikking wordt gesteld in het onder zijn beheer staande perceel, voor zover deze terbeschikkingstelling niet impliceert dat hij verplicht fysiek aanwezig moet zijn op de door de werkgever bepaalde plaats en er zich tot diens beschikking moet houden teneinde zo nodig onmiddellijk de adequate prestaties te kunnen verlenen. Het staat aan de verwijzende rechter om na te gaan of dat het geval is in de bij hem aanhangige zaak.

Artikel 6 van richtlijn 2003/88 moet aldus worden uitgelegd dat deze bepaling in beginsel in de weg staat aan een situatie waarin de boswachter, ofschoon zijn individuele arbeidsovereenkomst voorziet in een maximale arbeidstijd van 8 uur per dag en 40 uur per week, in feite als gevolg van wettelijke verplichtingen het onder zijn beheer staande perceel bos permanent dan wel langer dan de in dat artikel vastgestelde maximale wekelijkse arbeidstijd moet bewaken. Het staat aan de verwijzende rechter om na te gaan of dat het geval is in de bij hem aanhangige zaak, en in voorkomend geval, of in het hoofdgeding is voldaan aan de in artikel 17, lid 1, of artikel 22, lid 1, van richtlijn 2003/88 vastgestelde voorwaarden om af te wijken van voormeld artikel 6.

Richtlijn 2003/88 moet aldus worden uitgelegd dat op de verplichting van de werkgever om loon of vergelijkbare vergoedingen te betalen voor de tijd waarin de boswachter verplicht is het onder zijn beheer staande perceel bos te bewaken, niet voornoemde richtlijn, maar de relevante bepalingen van nationaal recht van toepassing zijn.

(1) PB C 221 van 14.8.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/10

Beschikking van het Hof (Zesde kamer) van 18 maart 2011 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Valenciana — Spanje) — David Montoya Medina/Fondo de Garantia Salarial, Universidad de Alicante

(Zaak C-273/10) (1)

(Artikel 104, lid 3, van het Reglement voor de procesvoering - Sociale politiek - Richtlijn 1999/70/EG - Clausule 4 van raamovereenkomst inzake arbeid van bepaalde tijd - Arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd in overheidssector - Recht op driejaarlijkse anciënniteitstoelagen - Beginsel van non-discriminatie)

2011/C 186/16

Procestaal: Spaans

Verwijzende rechter

Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Valenciana

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: David Montoya Medina

Verwerende partij: Fondo de Garantia Salarial, Universidad de Alicante

Voorwerp

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Valenciana — Uitlegging van clausule 4, punt 4, van de bijlage bij richtlijn 1999/70/EG van de Raad van 28 juni 1999 betreffende de door het EVV, de UNICE en het CEEP gesloten raamovereenkomst inzake arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd (PB L 175, blz. 43) — Met openbare universiteiten gesloten arbeidsovereenkomst van docent/onderzoeker — Uitsluiting van bepaalde voordelen bij overeenkomsten voor bepaalde tijd

Dictum

Clausule 4, punt 1, van de op 18 maart 1999 gesloten raamovereenkomst inzake arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd, die is opgenomen in de bijlage bij richtlijn 1999/70/EG van de Raad van 28 juni 1999 betreffende de door het EVV, de UNICE en het CEEP gesloten raamovereenkomst inzake arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd, moet in die zin worden uitgelegd dat zij zich verzet tegen een nationale regeling die, zonder enige objectieve rechtvaardiging, het recht op een anciënniteitstoelage wel toekent aan universitair docenten met een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, maar niet aan universitair docenten met een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd, hoewel deze twee categorieën werknemers zich ten aanzien van deze toelage in een vergelijkbare situatie bevinden.

(1) PB C 221 van 14.8.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/10

Beschikking van het Hof (Vijfde kamer) van 14 maart 2011 — Ravensburger AG/Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen), Educa Borras SA

(Zaak C-370/10 P) (1)

(Hogere voorziening - Gemeenschapsmerk - Beeldmerk EDUCA Memory game - Vordering tot nietigverklaring ingesteld door houder van nationale en internationale woordmerken MEMORY - Afwijzing van vordering tot nietigverklaring door kamer van beroep - Verordening (EG) nr. 40/94 - Artikel 8, leden 1, sub b, en 5 - Relatieve weigeringsgronden)

2011/C 186/17

Procestaal: Engels

Partijen

Rekwirante: Ravensburger AG (vertegenwoordigers: H. Harte-Bavendamm en M. Goldmann, Rechtsanwälte)

Andere partijen in de procedure: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: D. Botis, gemachtigde), Educa Borras SA

Voorwerp

Hogere voorziening tegen het arrest van het Gerecht (Achtste kamer) van 19 mei 2010, Ravensburger/BHIM (T-243/08), waarbij het Gerecht heeft verworpen een beroep ingesteld door de houder van de nationale en internationale woordmerken „MEMORY”, voor waren van klasse 28, strekkende tot vernietiging van beslissing R 597/2007-2 van de tweede kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (BHIM) van 8 april 2008, houdende vernietiging van de beslissing van de nietigheidsafdeling waarbij is ingewilligd de door rekwirante ingediende vordering tot nietigverklaring van het beeldmerk „EDUCA Memory game”, voor waren van klasse 28

Dictum

1)	De hogere voorziening wordt afgewezen.

2)	Ravensburger AG wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 260 van 25.9.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/11

Beroep ingesteld op 28 februari 2011 — Europese Commissie/Koninkrijk Denemarken

(Zaak C-95/11)

2011/C 186/18

Procestaal: Deens

Partijen

Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: R. Lyal, gemachtigde, H. Peytz, advocaat)

Verwerende partij: Koninkrijk Denemarken

Conclusies

—

vaststellen dat het Koninkrijk Denemarken, door niet-belastingplichtigen de mogelijkheid te bieden deel uit te maken van een btw-groep, de verplichtingen niet is nagekomen die op hem rusten krachtens de artikelen 9 en 11 van richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (1);

—	het Koninkrijk Denemarken verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Met het oog op bestuurlijke vereenvoudiging en om bepaalde vormen van misbruik te voorkomen geeft de btw-richtlijn de lidstaten de mogelijkheid om twee of meer belastingplichtigen als één enkele belastingplichtige te beschouwen. Volgens de Commissie geeft de richtlijn niet-belastingplichtingen niet de mogelijkheid om deel uit te maken van dergelijke btw-groep en daardoor dezelfde rechten en verplichtingen te krijgen als die welke gelden voor belastingplichtigen. De Deense wettelijke regeling, die niet-belastingplichtingen de mogelijkheid geeft om deel uit te maken van een btw-groep, is bijgevolg niet in overeenstemming met de richtlijn.

(1) PB L 347, blz. 1.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/11

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Oberlandesgericht Innsbruck (Oostenrijk) op 18 maart 2011 — Tyrolean Airways Tiroler Luftfahrt Gesellschaft mbH/Betriebsrat Bord der Tyrolean Airways Tiroler Luftfahrt Gesellschaft mbH

(Zaak C-132/11)

2011/C 186/19

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Oberlandesgericht Innsbruck

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Tyrolean Airways Tiroler Luftfahrt Gesellschaft mbH

Verwerende partij: Betriebsrat Bord der Tyrolean Airways Tiroler Luftfahrt Gesellschaft mbH

Prejudiciële vragen

Staat het thans geldende Unierecht, inzonderheid artikel 21 van het Handvest van de grondrechten (juncto artikel 6, lid 1, VEU), het algemeen unierechtelijk rechtsbeginsel (artikel 6, lid 3, VEU) van het verbod van discriminatie op grond van leeftijd, en de artikelen 1, 2 en 6 van richtlijn 2000/78/EG (1), in de weg aan een regeling in een nationale collectieve arbeidsovereenkomst die oudere werknemers indirect discrimineert doordat zij voor de indeling in de cao-rechtelijke functiegroep, en dientengevolge de bepaling van de hoogte van de beloning, enkel rekening houdt met de bekwaamheid en kennis die die werknemers als stewardessen (2) hebben verworven bij een bepaalde luchtvaartmaatschappij, doch niet met de inhoudelijk gelijke bekwaamheid en kennis die zijn verworven bij een andere, tot hetzelfde concern behorende, luchtvaartmaatschappij? Geldt dit ook voor arbeidsovereenkomsten die zijn gesloten vóór 1 december 2009?

Kan een nationale rechter een clausule in een individuele arbeidsovereenkomst die indirect in strijd is met artikel 21 van het Handvest van de grondrechten, met het algemeen unierechtelijk rechtsbeginsel van het verbod van discriminatie op grond van leeftijd, en/of met de artikelen 1, 2 en 6 van richtlijn 2000/78/EG — naar analogie van de zaak Rieser (3) en naar analogie van de rechtspraak van het Hof inzake de met het kartelrecht strijdige afspraken zoals in de zaak Béguelin (4) — op grond van de horizontale rechtstreekse werking van de grondrechten van de Unie als gedeeltelijk nietig behandelen en buiten toepassing laten?

(1) Richtlijn 2000/78/EG van de Raad van 27 november 2000 tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep (PB L 303, blz. 16).

(2) Met „stewardess” wordt ook het mannelijke equivalent bedoeld.

(3) Arrest van 5 mei 2004, C-157/02 (Jurispr. blz. I-1477).

(4) Arrest van 25 november 1971, C-22/71 (Jurispr. blz. 949).

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/12

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Oberste Gerichtshof (Oostenrijk) op 21 maart 2011 — Compass-Datenbank GmbH/Republiek Oostenrijk

(Zaak C-138/11)

2011/C 186/20

Procestaal: Duits

Verwijzende rechter

Oberster Gerichtshof

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: Compass-Datenbank GmbH

Verwerende partij: Republiek Oostenrijk

Andere partij: Bundeskartellanwalt, Bundeswettbewerbsbehörde

Prejudiciële vragen

Moet artikel 102 VWEU aldus worden uitgelegd dat een ambtsdrager een economische activiteit verricht, wanneer hij de gegevens die ondernemingen op grond van een wettelijke meldingsplicht hebben meegedeeld, opslaat in een databank (ondernemingsboek) en tegen vergoeding inzage verleent en/of print-outs laat vervaardigen, maar verder gaande vormen van gebruik verbiedt?

Indien de eerste vraag ontkennend wordt beantwoord:

Is er sprake van een economische activiteit wanneer de ambtsdrager vormen van gebruik die verder gaan dan het verlenen van inzage en het vervaardigen van print-outs verbiedt en zich daarvoor beroept op zijn beschermd recht sui generis als vervaardiger van de databank?

Indien de eerste of de tweede vraag bevestigend worden beantwoord:

Moet artikel 102 VWEU aldus worden uitgelegd dat de basisbeginselen van de uitspraken van 6 april 1995, Magill TV Guide (C-241/91 en C-242/91, Jurispr. blz. I-743), en I.M.S. Health (C-418/01, Jurispr. blz. I-5039) („Essential-Facilities-doctrine”) ook moeten worden toegepast wanneer geen „upstream-markt” bestaat, omdat de beschermde gegevens in het kader van overheidsactiviteiten worden verzameld en in een databank (ondernemingsboek) worden opgeslagen?

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/12

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Administrativen Sad Varna (Bulgarije) op 28 maart 2011 — OOD Klub/Direktor na Direktsia „Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto”, gr. Varna, pri Sentralno Upravlenie na Natsionalna Agentsia po Prihodite

(Zaak C-153/11)

2011/C 186/21

Procestaal: Bulgaars

Verwijzende rechter

Administrativen Sad Varna

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: OOD Klub

Verwerende partij: Direktor na Direktsia „Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto”, gr. Varna, pri Sentralno Upravlenie na Natsionalna Agentsia po Prihodite

Prejudiciële vragen

Moet artikel 168, lid 1, sub a, van richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 (1) betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde aldus worden uitgelegd dat — nadat de belastingplichtige zijn keuzerecht heeft uitgeoefend en het onroerend goed dat een investeringsgoed is voor het bedrijfsvermogen heeft bestemd — moet worden vermoed (dit wil zeggen dat tot bewijs van het tegendeel ervan moet worden uitgegaan) dat dit goed voor de door de belastingplichtige verrichte belastbare handelingen wordt gebruikt?

Moet artikel 168, lid 1, sub a, van richtlijn 2006/112 aldus worden uitgelegd dat het recht op aftrek van voorbelasting bij de aankoop van een onroerend goed dat voor het bedrijfsvermogen van een belastingplichtige is bestemd, onmiddellijk ontstaat binnen het belastingtijdvak waarin de belasting verschuldigd wordt, zulks ongeacht de omstandigheid dat het onroerend goed wegens het ontbreken van de wettelijk voorgeschreven vergunning tot ingebruikneming (gebruiksvergunning) niet kan worden gebruikt?

Is rechtspraak inzake de uitlegging van de richtlijn en een bestuurspraktijk als die van de Natsionalna Agentsia po Prihodite verenigbaar met de richtlijn indien daarin het recht op aftrek van de voorbelasting voor belastingplichtige personen wat betreft door hen gekochte investeringsgoederen wordt geweigerd op grond dat deze goederen voor de persoonlijke behoeften van de eigenaars van de vennootschappen worden gebruikt, zonder dat op dit gebruik btw wordt geïnd?

4)	Heeft verzoekster als vennootschap in een geval als dat in het hoofdgeding een recht op aftrek van de voorbelasting inzake de aankoop van een onroerend goed, namelijk de maisonnette in Sofia?

(1) PB L 347, blz. 1.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/13

Beroep ingesteld op 5 april 2011 — Europese Commissie/Franse Republiek

(Zaak C-164/11)

2011/C 186/22

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordiger: W. Mölls, gemachtigde)

Verwerende partij: Franse Republiek

Conclusies

—

vaststellen dat de Franse Republiek, door niet de bepalingen vast te stellen die noodzakelijk zijn om haar stelsel van belasting van elektriciteit aan te passen aan het bepaalde in richtlijn 2003/96/EG (1), ondanks het verstrijken van de in artikel 18, lid 10, tweede alinea, van deze laatste vastgelegde overgangstermijn, niet heeft voldaan aan de krachtens die richtlijn op haar rustende verplichtingen.

—	De Franse Republiek verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

In haar verzoekschrift zet de Commissie uiteen dat ondanks het verstrijken van de aan verweerster gestelde overgangstermijn, op 1 januari 2009, deze laatste nog steeds niet alle aspecten van haar stelsel van belasting op elektriciteit aan de bepalingen van de richtlijn heeft aangepast. Volgens de Franse autoriteiten geeft wet nr. 2010-1488 van 7 december 2010, die is vastgesteld en in werking is getreden na het verstrijken van de in het met redenen omklede advies gestelde termijn, in nationaal recht uitvoering aan de richtlijn. Volgens de Commissie moet het onderhavige beroep worden beoordeeld aan de hand van de stand van het nationale recht op het moment waarop de in het met redenen omklede advies gestelde termijn verstreek.

Hoe dan ook heeft Frankrijk volgens de Commissie nog steeds niet alle aspecten van haar stelsel van belasting van elektriciteit aangepast aan de bepalingen van de richtlijn. Verzoekster verwerpt het argument van de nationale autoriteiten dat de richtlijn accijnsverhogingen, afhankelijk van de betrokken geografische zones, niet verbiedt. De richtlijn voert juist het beginsel in dat voor alle elektriciteitsverbruik in een zelfde lidstaat hetzelfde tarief geldt en bevat in de artikelen 5, 14, 15 en 17 een limitatieve opsomming van de uitzonderingen op dat beginsel.

De Commissie verwerpt overigens het standpunt van de Franse autoriteiten dat de gehanteerde tariefverschillen geen gevaar voor fraude meebrengen, geen extra last leggen op de marktdeelnemers en de toegang tot de markt van buitenlandse leveranciers niet beperken.

(1) Richtlĳn 2003/96/EG van de Raad van 27 oktober 2003 tot herstructurering van de communautaire regeling voor de belasting van energieproducten en elektriciteit (PB L 283, blz. 51).

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/13

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Conseil d’État (Frankrijk) op 18 april 2011 — CIMADE, Groupe d’information et de soutien des immigrés (GISTI)/Ministre de l’Intérieur, de l’Outre-mer, des Collectivités territoriales et de l’Immigration

(Zaak C-179/11)

2011/C 186/23

Procestaal: Frans

Verwijzende rechter

Conseil d’État

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partij: CIMADE, Groupe d’information et de soutien des immigrés (GISTI)

Verwerende partij: Ministre de l’Intérieur, de l’Outre-mer, des Collectivités territoriales et de l’Immigration

Prejudiciële vragen

Wanneer een lidstaat bij wie een asielaanvraag wordt ingediend overeenkomstig de verordening (EG) nr. 343/2003 van de Raad van 18 februari 2003 (1), beslist een andere lidstaat aan te zoeken die hij verantwoordelijk acht voor het onderzoek van deze aanvraag, waarborgt richtlijn 2003/9/EG van de Raad van 27 januari 2003 (2) dan dat de betrokken asielzoekers in aanmerking komen voor de minimale opvangvoorzieningen waarin zij voorziet gedurende heel de procedure van overname of terugname door die andere lidstaat?

Zo ja:

a)	Neemt de verplichting die op de eerste lidstaat rust om minimale opvangvoorzieningen te verstrekken een einde op het ogenblik van de beslissing van aanvaarding door de aangezochte staat dan wel bij effectieve overname of terugname van de asielzoeker of op een heel ander moment?

b)	Welke lidstaat moet dan instaan voor de financiële last van het verstrekken van minimale opvangvoorzieningen gedurende deze periode?

(1) Verordening (EG) nr. 343/2003 van de Raad van 18 februari 2003 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelĳk is voor de behandeling van een asielverzoek dat door een onderdaan van een derde land bĳ een van de lidstaten wordt ingediend (PB L 50, blz. 1).

(2) Richtlĳn 2003/9/EG van de Raad van 27 januari 2003 tot vaststelling van minimumnormen voor de opvang van asielzoekers in de lidstaten (PB L 31, blz. 18).

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/14

Hogere voorziening ingesteld op 15 april 2011 door Compañía Española de Tabaco en Rama, S.A. (Cetarsa) tegen het arrest van het Gerecht (Vierde kamer) van 3 februari 2011 in zaak T-33/05, Compañía Española de Tabaco en Rama, S.A./Europese Commissie

(Zaak C-181/11 P)

2011/C 186/24

Procestaal: Spaans

Partijen

Rekwirante: Compañía Española de Tabaco en Rama, S.A. (Cetarsa) (vertegenwoordigers: M. Araujo Boyd, J. Buendía Sierra en Á. Givaja Sanz, abogados)

Andere partij in de procedure: Europese Commissie

Conclusies

—	vernietiging van het bestreden arrest;

—	nietigverklaring van beschikking C(2004) 4030 def. van de Commissie van 20 oktober 2004 in een procedure op grond van artikel 81, lid 1, [EG] (zaak COMP/C.38.238/B.2 — Ruwe tabak — Spanje);

—

subsidiair, verlaging van de haar in artikel 3 van de litigieuze beschikking opgelegde geldboete, waarbij het nieuwe bedrag van de geldboete wordt vastgesteld op 1 000 EUR, en subsidiair, indien niet dezelfde geldboete als aan de producenten wordt opgelegd, vaststelling van de geldboete op 2 905 200 EUR na toepassing van de verlaging van 40 % op het maximum van 10 % van de omzet, ongeacht de latere verlaging voor Cetarsa op grond van haar samenwerking op het gebied van onderzoek, zoals erkend door het Gerecht, en

—	verwijzing van de Commissie in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Rekwirante stelt dat het Gerecht in het bestreden arrest blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting betreffende de juridische gevolgen van het nationale rechtskader voor de wettigheid van de gedragingen van Cetarsa.

Rekwirante voert voorts aan dat het Gerecht blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door een verkeerde uitlegging te geven aan onderdelen van de ten tijde van de inbreuk geldende nationale wetgeving, op grond waarvan het verkeerdelijk tot de slotsom is gekomen dat de gedragingen van de verwerkers schadelijker waren dan die van de producenten en dat de verwerkers door hun gedragingen verder zijn gegaan dan door het rechtskader is toegestaan.

Ten slotte betoogt rekwirante dat, anders dan voor de overige betrokken ondernemingen het geval is, de verlaging die is toegekend op grond van de door de nationale wetgeving veroorzaakte onzekerheid geen effect heeft gehad op de berekening van de aan Cetarsa opgelegde geldboete.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/14

Beroep ingesteld op 18 april 2011 — Europese Commissie/Koninkrijk Spanje

(Zaak C-184/11)

2011/C 186/25

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: B. Stromsky en C. Urraca Caviedes, gemachtigden)

Verwerende partij: Koninkrijk Spanje

Conclusies

—

vaststellen dat het Koninkrijk Spanje, door niet alle maatregelen te treffen die nodig zijn ter uitvoering van het arrest van het Hof van 14 december 2006, Commissie/Spanje (gevoegde zaken C-485/03–C-490/03, Jurispr. blz. I-11887; hierna: „arrest van 2006”), niet de verplichtingen is nagekomen die op hem rusten krachtens de beschikkingen van de Commissie 2002/820/EG van 11 juli 2001 inzake de steunregeling die door Spanje ten behoeve van de ondernemingen in Álava in de vorm van een belastingkrediet van 45 % van de investeringen ten uitvoer is gelegd (PB 2002, L 296, blz. 1); 2002/892/EG van 11 juli 2001 betreffende de door Spanje ten uitvoer gelegde steunregeling ten gunste van bepaalde recentelijk opgerichte ondernemingen in Álava (PB 2002, L 314, blz. 1); 2003/27/EG van 11 juli 2001 inzake de steunregeling die door Spanje ten behoeve van de ondernemingen in Vizcaya in de vorm van een belastingkrediet van 45 % van de investeringen ten uitvoer is gelegd (PB 2003, L 17, blz. 1); 2002/806/EG van 11 juli 2001 betreffende de door Spanje ten uitvoer gelegde steunregeling ten gunste van bepaalde recentelijk opgerichte ondernemingen in Vizcaya (PB 2002, L 279, blz. 35); 2002/894/EG van 11 juli 2001 inzake de steunregeling die door Spanje ten behoeve van de ondernemingen in Guipúzcoa in de vorm van een belastingkrediet van 45 % van de investeringen ten uitvoer is gelegd (PB 2002, L 314, blz. 26), en 2002/540/EG van 11 juli 2001 betreffende de door Spanje ten uitvoer gelegde steunregeling ten gunste van bepaalde recentelijk opgerichte ondernemingen in Guipúzcoa (PB 2002, L 174, blz. 31) (de „beschikkingen van 2001”); en artikel 260 VWEU;

—	het Koninkrijk Spanje gelasten om aan de Commissie een dwangsom te betalen van 236 044,8 EUR per dag vertraging bij de uitvoering van het arrest, vanaf de dag waarop in de onderhavige zaak arrest zal worden gewezen tot de dag waarop het arrest van 2006 volledig zal zijn uitgevoerd;

—

het Koninkrijk Spanje gelasten om aan de Commissie een forfaitaire som te betalen die wordt verkregen door vermenigvuldiging van een bedrag van 25 817,4 EUR per dag met het aantal dagen dat de niet-nakoming voortduurt, vanaf de dag van de uitspraak van het arrest van 2006 tot de datum waarop:

—	het Koninkrijk Spanje de bij de beschikkingen van 2001 onwettig verklaarde steun zal hebben teruggevorderd, indien het Hof mocht vaststellen dat het betrokken bedrag daadwerkelijk is teruggevorderd vóór de uitspraak van het arrest in de onderhavige zaak.

—	in de onderhavige zaak het arrest zal worden gewezen, indien het arrest van 2006 niet volledig zal zijn uitgevoerd vóór die datum, en

—	het Koninkrijk Spanje verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

De Commissie is van mening dat de Spaanse autoriteiten niet alle maatregelen hebben getroffen die nodig zijn ter uitvoering van het arrest van 2006, door niet alle in de beschikkingen van 2001 onrechtmatig en onverenigbaar verklaarde steun terug te vorderen. In de eerste plaats hebben de Spaanse autoriteiten bepaalde individuele steun als verenigbaar met de interne markt beschouwd, zonder dat de steun voldoet aan de voorwaarden van een door de Commissie goedgekeurde nationale regeling voor regionale steun en in ieder geval zonder dat zij voldoen aan de voorwaarden in de richtsnoeren inzake regionale steunmaatregelen (PB 1998, C 74, blz. 9). In de tweede plaats hebben de Spaanse autoriteiten voor bepaalde begunstigden een belastingvermindering toegepast tot 100 000 EUR per begunstigde voor een periode van drie jaar zonder inachtneming van de regels inzake de minimis-steun. In de derde plaats hebben de Spaanse autoriteiten in bepaalde gevallen met terugwerkende kracht door de Spaanse belastingvoorschriften voorziene belastingverminderingen toegepast zonder inachtneming van alle door de Spaanse wetgeving gestelde voorwaarden voor de toepassing van deze verminderingen. In de vierde plaats ten slotte zijn niet alle betalingsopdrachten van de Spaanse autoriteiten door de ontvangers van de onwettige steun betaald. Volgens berekeningen van de Commissie maken de openstaande terugvorderingsbedragen ongeveer 87 % uit van de totale terug te vorderen onrechtmatige steun.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/15

Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Symvoulio tis Epikrateias (Griekenland) op 20 april 2011 — Stanleybet International LTD, William Hill Organization Ltd en William Hill Plc/Ypourgos Oikonomias kai Oikonomikon, Ypourgos Politismou

(Zaak C-186/11)

2011/C 186/26

Procestaal: Grieks

Verwijzende rechter

Symvoulio tis Epikrateias

Partijen in het hoofdgeding

Verzoekende partijen: Stanleybet International LTD, William Hill Organization Ltd en William Hill Plc

Verwerende partijen: Ypourgos Oikonomias kai Oikonomikon en Ypourgos Politismou

Prejudiciële vragen

Is een nationale regeling waarbij, met het doel het aanbod van kansspelen te beperken, het uitsluitende recht tot de uitvoering, het beheer, de organisatie en de exploitatie van kansspelen wordt verleend aan een enkele onderneming, die de vorm heeft van een ter beurze genoteerde naamloze vennootschap, verenigbaar met de artikelen 43 en 49 EG, wanneer deze onderneming bovendien reclame maakt voor de door haar georganiseerde kansspelen, haar activiteiten uitbreidt naar het buitenland, de spelers onbelemmerd deelnemen en de maximaal toegestane inzet en winst zijn bepaald per deelnameformulier en niet per speler?

Zo neen, is een nationale regeling die als zodanig gericht is op de bestrijding van criminaliteit door de uitoefening van controle op de in de betrokken sector actieve ondernemingen om te verzekeren dat de betrokken activiteiten enkel worden uitgeoefend binnen aan deze controle onderworpen circuits, en daartoe het uitsluitende recht tot de uitvoering, het beheer, de organisatie en de exploitatie van kansspelen verleent aan een enkele onderneming, ook dan verenigbaar met de artikelen 43 en 49 EG wanneer deze verlening een ongebreidelde uitbreiding van het aanbod daarvan tot gevolg heeft? Of dient, teneinde de betrokken beperking als ter verwezenlijking van het doel van bestrijding van de criminaliteit geschikt te kunnen beschouwen, de uitbreiding van het aanbod in ieder geval gecontroleerd te zijn, zodat zij binnen de grenzen blijft van hetgeen ter bereiking van dat doel noodzakelijk is? Indien de uitbreiding van het aanbod hoe dan ook gecontroleerd dient te worden, kan dan van een gecontroleerde uitbreiding worden gesproken wanneer een uitsluitend recht in de betrokken sector wordt verleend aan een lichaam met de in de eerste prejudiciële vraag vermelde kenmerken? En tenslotte, indien de verlening van genoemd uitsluitend recht geacht wordt te leiden tot een gecontroleerde uitbreiding van het kansspelaanbod, gaat de verlening ervan aan een enkele onderneming dan verder dan noodzakelijk is, in die zin dat hetzelfde doel eveneens op vruchtbare wijze kan worden gediend door de verlening van dat recht aan meer dan één onderneming?

Indien het antwoord op de twee voorgaande prejudiciële vragen zou luiden dat de onderhavige litigieuze nationale bepalingen inzake de verlening van een uitsluitend recht op de uitvoering, het beheer, de organisatie en de exploitatie van kansspelen niet verenigbaar is met de artikelen 43 en 49 EG: a) is het dan in het licht van de genoemde bepalingen van het Verdrag aanvaardbaar dat de nationale autoriteiten gedurende een overgangsperiode die noodzakelijk is om met het Verdrag verenigbare regels vast te stellen, niet beslissen op aanvragen voor de uitoefening van de activiteiten in kwestie die worden ingediend door rechtmatig in andere lidstaten gevestigde personen? b) Zo ja, op grond van welke criteria wordt dan de duur van deze overgangsperiode vastgesteld? c) Indien geen overgangsperiode is toegestaan, op grond van welke criteria moeten de desbetreffende aanvragen dan door de nationale autoriteiten worden beoordeeld?

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/16

Beroep ingesteld op 20 april 2011 — Europese Commissie/Koninkrijk Spanje

(Zaak C-189/11)

2011/C 186/27

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: L. Lozano Palacios en C. Soulay, gemachtigden)

Verwerende partij: Koninkrijk Spanje

Conclusies

—

vaststellen dat

—	door de bijzondere regeling voor reisbureaus toe te passen in gevallen waarin reisdiensten aan een andere persoon dan de reiziger zijn verkocht;

—	door die bijzondere regeling niet toe te passen op de verkoop aan het publiek van door touroperators georganiseerde reizen door in eigen naam handelende reisbureaus;

—

door de reisbureaus onder bepaalde omstandigheden toe te staan op de factuur een totaal bedrag te vermelden dat geen verband houdt met de aan de klant daadwerkelijk in rekening gebrachte btw, en door de klant toe te staan, als deze belastingplichtige is, dat totale bedrag in mindering te brengen op de verschuldigde btw, en

—	door reisbureaus toe te staan, voor zover zij zich op de bijzondere regeling beroepen, de grondslag van de belasting voor elke aangifteperiode op totale wijze vast te stellen;

het Koninkrijk Spanje de verplichtingen niet is nagekomen die op hem rusten krachtens de artikelen 73, 168, 169, 226 en 306 tot en met 310 van richtlijn 2006/112/EG (1) van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde.

—	het Koninkrijk Spanje verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

De Commissie voert aan dat de toepassing door het Koninkrijk Spanje van de bijzondere regeling voor reisbureaus in strijd is met de btw-voorschriften, voor zover zij niet is beperkt tot aan reizigers verleende diensten, zoals de richtlijn voorschrijft, maar zich ook uitstrekt tot tussen reisbureaus verrichte handelingen.

Voorts strookt de niet-toepassing van die bijzondere regeling op de verkoop aan het publiek van door touroperators georganiseerde reizen door in eigen naam handelende reisbureaus evenmin met de richtlijn, aangezien dergelijke werkzaamheden volgens de Commissie zonder twijfel behoren tot de onder de bijzondere regeling vallende werkzaamheden.

Eveneens in strijd met de btw-richtlijn zijn de Spaanse voorschriften op grond waarvan reisbureaus — zonder enige grondslag in die richtlijn — op de factuur een totaal btw-bedrag mogen vermelden dat geen verband houdt met de aan de klant daadwerkelijk in rekening gebrachte btw; de klant, als deze belastingplichtige is, dat totale bedrag in mindering mag brengen op de verschuldigde btw, en reisbureaus, voor zover zij zich op de bijzondere regeling beroepen, de grondslag van de belasting voor elke aangifteperiode op totale wijze mogen vaststellen.

(1) PB L 347, blz. 1.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/16

Hogere voorziening ingesteld op 28 april 2011 door Lan Airlines, SA tegen het arrest van het Gerecht (Vierde kamer) van 8 februari 2011 in zaak T-194/09, Lan Airlines, SA/Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM) en Air Nostrum, Líneas Aéreas del Mediterráneo, SA

(Zaak C-198/11 P)

2011/C 186/28

Procestaal: Spaans

Partijen

Rekwirante: Lan Airlines, SA (vertegenwoordiger: E. Armijo Chávarri, abogado)

Andere partijen in de procedure: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) en Air Nostrum, Líneas Aéreas del Mediterráneo, SA

Conclusies

—	het arrest van het Gerecht van 8 februari 2011 vernietigen in zijn geheel;

—	een nieuw arrest over de grond van de zaak wijzen (de destijds door LAN Airlines, SA ingestelde oppositie tegen de aanvraag van het woordteken LÍNEAS AÉREAS DEL MEDITERRÁNEO LAM als gemeenschapsmerk door Air Nostrum), dan wel de zaak voor afdoening naar het Gerecht verwijzen;

—	zowel in het ene als het andere geval het BHIM verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Onjuiste uitlegging door het Gerecht van artikel 8, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94 (1) (huidige verordening nr. 207/09 (2) )

In de hogere voorziening wordt aangevoerd dat het bestreden arrest in strijd is met de rechtspraak volgens welke de globale beoordeling van het verwarringsgevaar, wat de visuele, fonetische of begripsmatige overeenstemming van de conflicterende tekens betreft, dient te berusten op de totaalindruk die door deze tekens wordt opgeroepen, waarbij in het bijzonder rekening moet worden gehouden met de onderscheidende en dominerende bestanddelen ervan wanneer deze bestanddelen op zichzelf het beeld van het samengestelde merk domineren.

Rekwirante stelt dat het Gerecht bij de beoordeling van de daadwerkelijke invloed van het element „LAM”, dat deel uitmaakt van het aangevraagde merk, op de perceptie van dat merk door de gemiddelde Spaanse consument geen rekening heeft gehouden met de relevante gegevens van de onderhavige zaak (voornamelijk de specifieke kenmerken van de sector, de aard van het aangevraagde gemeenschapsmerk en het criterium van de perceptie van de relevante consument).

Volgens rekwirante zou het Gerecht bij een juiste beoordeling van de omstandigheden van de zaak moeten hebben erkennen dat de aandacht bij de perceptie van het aangevraagde merk in de allereerste plaats zal uitgaan naar het acroniem „LAM”, en had het Gerecht op basis daarvan het aanvraagde merk en rekwirantes merken met elkaar moeten vergelijken.

De hogere voorziening berust op de aanname dat indien het Gerecht dat had erkend, het zou hebben geoordeeld dat er gevaar voor verwarring bestaat tussen het aangevraagde gemeenschapsmerk LÍNEAS AÉREAS DEL MEDITERRÁNEO en de merken van rekwirante LAN.

(1) Verordening van de Raad van 20 december 1993 inzake het gemeenschapsmerk (PB 1994, L 11, blz. 1).

(2) Verordening van de Raad van 26 februari 2009 inzake het gemeenschapsmerk (PB L 78, blz. 1).

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/18

Arrest van het Gerecht van 17 mei 2011 — Buczek Automotive/Commissie

(Zaak T-1/08) (1)

(Staatssteun - Herstructurering van Poolse ijzer- en staalindustrie - Beschikking waarbij steun onverenigbaar met gemeenschappelijke markt wordt verklaard en terugvordering ervan wordt gelast - Beroep tot nietigverklaring - Procesbelang - Ontvankelijkheid - Begrip „staatssteun” - Criterium van particuliere schuldeiser)

2011/C 186/32

Procestaal: Pools

Partijen

Verzoekende partij: Buczek Automotive sp. z o.o. (Sosonowiec, Polen) (vertegenwoordigers: oorspronkelijk T. Gackowski, nadien D. Szlachetko-Reiter en ten slotte J. Jurczyk, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: oorspronkelijk K. Gross, M. Kaduczak, A. Stobiecka-Kuik en K. Herrmann, nadien A. Stobiecka-Kuik, K. Herrmann en T. Maxian Rusche, gemachtigden)

Interveniënte aan de zijde van verzoekende partij: Republiek Polen (vertegenwoordigers: M. Niechciala, nadien M. Krasnodębska-Tomkiel en M. Rzotkiewicz, gemachtigden)

Voorwerp

Gedeeltelijke nietigverklaring van beschikking 2008/344/EG van de Commissie van 23 oktober 2007 inzake de steun die Polen aan de staalproducent Grupa Technologie Buczek heeft verleend (staatssteun C 23/2006, ex NN 35/2006) (PB L 116, blz. 26).

Dictum

1)	Artikel 1 van beschikking 2008/344/EG van de Commissie van 23 oktober 2007 inzake staatssteun C 23/2006 (ex NN 35/2006) die Polen aan de staalproducent Grupa Technologie Buczek heeft verleend, wordt nietig verklaard.

2)	Artikel 3, leden 1 en 3, en de artikelen 4 en 5 van beschikking 2008/344 worden nietig verklaard, voor zover deze bepalingen betrekking hebben op Buczek Automotive sp. z o.o.

3)	De Europese Commissie draagt haar eigen kosten alsook de kosten van Buczek Automotive, de kosten van de procedure in kort geding daaronder begrepen.

4)	De Republiek Polen draagt haar eigen kosten.

(1) PB C 64 van 8.3.2008.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/18

Arrest van het Gerecht van 16 mei 2011 — Atlas Transport/BHIM — Atlas Air (ATLAS)

(Zaak T-145/08) (1)

(Gemeenschapsmerk - Nietigheidsprocedure - Gemeenschapswoordmerk ATLAS - Ouder Benelux-beeldmerk atlasair - Vormvoorschriften - Indiening van schriftelijke uiteenzetting van gronden van beroep - Opschorten van administratieve procedure - Artikel 59 van verordening (EG) nr. 40/94 (thans artikel 60 van verordening (EG) nr. 207/2009) - Regel 20, lid 7, van verordening (EG) nr. 2868/95)

2011/C 186/33

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Atlas Transport GmbH (Düsseldorf, Duitsland) (vertegenwoordigers: U. Hildebrandt, K. Schmidt-Hern en B. Weichhaus, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: G. Schneider, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Atlas Air, Inc. (Wilmington, Delaware, Verenigde Staten) (vertegenwoordigers: aanvankelijk R. Dissmann, vervolgens R. Dissmann en J. Guhn, advocaten)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de eerste kamer van beroep van het BHIM van 24 januari 2008 (zaak R 1023/2007-1) inzake een nietigheidsprocedure tussen Atlas Air, Inc. en Atlas Transport GmbH.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Atlas Transport GmbH wordt verwezen in haar eigen kosten alsmede in de kosten van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM) en van Atlas Air, Inc.

(1) PB C 158 van 21.6.2008.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/19

Arrest van het Gerecht van 12 mei 2011 — Région Nord-Pas-de-Calais en Communauté d’agglomération du Douaisis/Commissie

(Gevoegde zaken T-267/08 en T-279/08) (1)

(Staatssteun - Bouw van spoorwegmateriaal - Terug te betalen voorschotten - Beschikking waarbij steun onverenigbaar met gemeenschappelijke markt wordt verklaard en terugvordering wordt gelast - Aanpassing van petitum - Rechten van verdediging - Motiveringsplicht - Staatsmiddelen - Toerekening aan Staat - Criterium van particuliere investeerder - Onderneming in moeilijkheden)

2011/C 186/34

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partijen: Région Nord-Pas-de-Calais (Frankrijk) (vertegenwoordigers: M. Cliquennois en F. Cavedon, advocaten) (zaak T-267/08), en Communauté d’agglomération du Douaisis (Frankrijk) (vertegenwoordigers: M.Y. Benjamin en D. Rombi, advocaten) (zaak T-279/08)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: C. Giolito en B. Stromsky, gemachtigden)

Voorwerp

Aanvankelijk, nietigverklaring van beschikking C(2008) 1089 def. van de Commissie van 2 april 2008 betreffende staatssteun C-38/2007 (ex NN 45/2007) die de Franse autoriteiten ten gunste van Arbel Fauvet Rail SA ten uitvoer hebben gelegd, vervolgens nietigverklaring van beschikking C(2010) 4112 def. van de Commissie van 23 juni 2010 betreffende staatssteun C-38/2007 (ex NN 45/2007) die de Franse autoriteiten ten gunste van Arbel Fauvet Rail SA ten uitvoer hebben gelegd.

Dictum

1)	Op de verzoeken tot nietigverklaring van beschikking C(2008) 1089 def. van de Commissie van 2 april 2008 betreffende staatssteun C-38/2007 (ex NN 45/2007) die de Franse autoriteiten ten gunste van Arbel Fauvet Rail SA ten uitvoer hebben gelegd, hoeft niet meer te worden beslist.

2)	De beroepen worden verworpen.

De Europese Commissie wordt veroordeeld in de kosten, behalve in de kosten van de Région Nord-Pas-de-Calais en de Communauté d’agglomération du Douaisis van na de mededeling aan hen van beschikking C(2010) 4112 def. van de Commissie van 23 juni 2010 betreffende staatssteun C-38/2007 (ex NN 45/2007) die de Franse autoriteiten ten gunste van Arbel Fauvet Rail SA ten uitvoer hebben gelegd, waarbij beschikking C (2008) def. is ingetrokken.

(1) PB C 247 van 27.9.2008.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/19

Arrest van het Gerecht van 17 mei 2011 — Elf Aquitaine/Commissie

(Zaak T-299/08) (1)

(Mededinging - Mededingingsregelingen - Markt van natriumchloraat - Beschikking tot vaststelling van inbreuk op artikel 81 EG en artikel 53 EER-Overeenkomst - Toerekenbaarheid van inbreukmakende gedraging - Rechten van verdediging - Motiveringsplicht - Beginsel van persoonlijk karakter van straffen en sancties - Beginsel van legaliteit van sancties - Onschuldpresumptie - Beginsel van behoorlijk bestuur - Rechtszekerheidsbeginsel - Misbruik van bevoegdheid - Geldboeten - Verzwarende omstandigheid - Afschrikking - Verzachtende omstandigheid - Medewerking tijdens administratieve procedure - Significante toegevoegde waarde)

2011/C 186/35

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Elf Aquitaine SA (Courbevoie, Frankrijk) (vertegenwoordigers: É. Morgan de Rivery en S. Thibault-Liger, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: X. Lewis, É. Gippini Fournier en F. Sauer, gemachtigden)

Voorwerp

Primair, verzoek om nietigverklaring van beschikking C(2008) 2626 def. van de Commissie van 11 juni 2008 betreffende een procedure op grond van artikel 81 [EG] en artikel 53 van de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (EER) (zaak COMP/38.695 — Natriumchloraat), voor zover deze op haar betrekking heeft, en, subsidiair, verzoek om nietigverklaring of verlaging van het bedrag van de geldboeten die haar bij genoemde beschikking zijn opgelegd.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Elf Acquitaine SA wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 272 van 25.10.2008.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/20

Arrest van het Gerecht van 17 mei 2011 — Arkema France/Commissie

(Zaak T-343/08) (1)

(Mededinging - Mededingingsregelingen - Markt van natriumchloraat - Beschikking tot vaststelling van inbreuk op artikel 81 EG en artikel 53 EER-Overeenkomst - Beroep tot nietigverklaring - Ontvankelijkheid - Toerekenbaarheid van inbreukmakende gedraging - Geldboeten - Verzwarende omstandigheid - Recidive - Verzachtende omstandigheid - Medewerking tijdens administratieve procedure - Significante toegevoegde waarde)

2011/C 186/36

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Arkema France (Colombes, Frankrijk) (vertegenwoordigers: aanvankelijk A. Winckler, S. Sorinas en H. Kanellopoulos, vervolgens S. Sorinas, E. Jégou en M. Sabeva, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: X. Lewis, É. Gippini Fournier en R. Sauer, gemachtigden)

Voorwerp

Primair, verzoek om nietigverklaring van beschikking C(2008) 2626 def. van de Commissie van 11 juni 2008 betreffende een procedure overeenkomstig artikel 81 [EG] en artikel 53 van de EER-Overeenkomst (Zaak COMP/38.695 — Natriumchloraat), voor zover deze betrekking heeft op Arkema France, en, subsidiair, verzoek om nietigverklaring of verlaging van het bedrag van de geldboeten die bij genoemde beschikking aan deze laatste zijn opgelegd

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Arkema France wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 285 van 8.11.2008.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/20

Arrest van het Gerecht van 5 mei 2011 — Olymp Bezner/BHIM — Bellido (Olymp)

(Zaak T-203/09) (1)

(Gemeenschapsmerk - Nietigheidsprocedure - Gemeenschapswoordmerk Olymp - Ouder nationaal beeldmerk OLIMPO - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Overeenstemmende tekens - Artikel 8, lid 1, sub b, en artikel 52, lid 1, sub a, van verordening (EG) nr. 40/94 (thans artikel 8, lid 1, sub b, en artikel 53, lid 1, sub a, van verordening (EG) nr. 207/2009))

2011/C 186/37

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Olymp Bezner GmbH & Co. KG (Bietigheim-Bissingen, Duitsland) (vertegenwoordigers: M. Eck en J. Dönch, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: J. Crespo Carrillo, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM: Miguel Bellido, SA (Manzanares, Spanje)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de tweede kamer van beroep van het BHIM van 11 maart 2009 (zaak R 531/2008-2) inzake een nietigheidsprocedure tussen Miguel Bellido, SA en Olymp Bezner GmbH & Co. KG

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Olymp Bezner GmbH & Co. KG wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 167 van 18.7.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/21

Arrest van het Gerecht van 5 mei 2011 — Olymp Bezner/BHIM — Bellido (OLYMP)

(Zaak T-204/09) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapsbeeldmerk OLYMP - Ouder nationaal beeldmerk OLIMPO - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Overeenstemmende tekens - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 40/94 (thans artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009))

2011/C 186/38

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Olymp Bezner GmbH & Co. KG (Bietigheim-Bissingen, Duitsland) (vertegenwoordigers: M. Eck en J. Dönch, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: J. Crespo Carrillo, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM: Miguel Bellido, SA (Manzanares, Spanje)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de tweede kamer van beroep van het BHIM van 5 maart 2009 (zaak R 598/2008-2) inzake een oppositieprocedure tussen Miguel Bellido, SA en Olymp Bezner GmbH & Co. KG

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Olymp Bezner GmbH & Co. KG wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 167 van 18.7.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/21

Arrest van het Gerecht van 17 mei 2011 — Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Álava e.a./BHIM (TXAKOLI)

(Zaak T-341/09) (1)

(Gemeenschapsmerk - Aanvraag voor collectief gemeenschapswoordmerk TXAKOLI - Absolute weigeringsgronden - Beschrijvend karakter - Artikel 7, lid 1, sub c, van verordening (EG) nr. 207/2009 - Artikel 66, lid 2, van verordening nr. 207/2009 - Ontbreken van onderscheidend vermogen - Artikel 7, lid 1, sub b, van verordening nr. 207/2009)

2011/C 186/39

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partijen: Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Álava (Amurrio, Spanje); Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Bizkaia (Leioa, Spanje); en Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Getaria (Getaria, Spanje) (vertegenwoordigers: J. Grimau Muñoz en J. Villamor Muguerza, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: J. Crespo Carrillo, gemachtigde)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de tweede kamer van beroep van het BHIM van 4 juni 2009 (zaak R 197/2009-2) inzake een aanvraag tot inschrijving van het woordteken TXAKOLI als gemeenschapsmerk

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	De Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Álava, de Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Bizkaia en de Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Getaria worden verwezen in de kosten.

(1) PB C 256 van 24.10.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/22

Arrest van het Gerecht van 5 mei 2011 — CheapFlights International/BHIM — Cheapflights (Cheapflights)

(Zaak T-460/09) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapsbeeldmerk Cheapflights - Ouder nationaal beeldmerk CheapFlights - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Overeenstemmende tekens - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009)

2011/C 186/40

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: CheapFlights International Ltd (Ballybofey, Ierland) (vertegenwoordigers: A. von Mühlendahl en H. Hartwig, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: D. Botis, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Cheapflights Ltd (Londen, Verenigd Koninkrijk) (vertegenwoordiger: M. Edenborough, QC)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de vierde kamer van beroep van het BHIM van 31 augustus 2009 (zaak R 1356/2007-4) inzake een oppositieprocedure tussen CheapFlights International Ltd en Cheapflights Ltd

Dictum

1)	De beslissing van de vierde kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM) van 31 augustus 2009 (zaak R 1356/2007-4) wordt vernietigd.

2)	Het beroep wordt verworpen voor het overige.

3)	Het BHIM en Cheapflights Ltd worden verwezen in de kosten, daaronder begrepen de kosten die CheapFlights International Ltd zijn opgekomen in de procedure voor de kamer van beroep.

(1) PB C 24 van 30.1.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/22

Arrest van het Gerecht van 5 mei 2011 — CheapFlights International/BHIM — Cheapflights (Cheapflights met zwart vliegtuig)

(Zaak T-461/09) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapsbeeldmerk Cheapflights met zwart vliegtuig - Ouder internationaal beeldmerk CheapFlights - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Overeenstemmende tekens - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009)

2011/C 186/41

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: CheapFlights International Ltd (Ballybofey, Ierland) (vertegenwoordigers: A. von Mühlendahl en H. Hartwig, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: D. Botis, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Cheapflights Ltd (Londen, Verenigd Koninkrijk) (vertegenwoordiger: M. Edenborough, QC)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de vierde kamer van beroep van het BHIM van 31 augustus 2009 (zaak R 1607/2007-4) inzake een oppositieprocedure tussen CheapFlights International Ltd en Cheapflights Ltd

Dictum

1)	De beslissing van de vierde kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM) van 31 augustus 2009 (zaak R 1607/2007-4) wordt vernietigd.

2)	Het beroep wordt verworpen voor het overige.

3)	Het BHIM en Cheapflights Ltd worden verwezen in de kosten, daaronder begrepen de kosten die CheapFlights International Ltd zijn opgekomen in de procedure voor de kamer van beroep.

(1) PB C 24 van 30.1.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/23

Arrest van het Gerecht van 12 mei 2011 — Commissie/New Acoustic Music en Hildibrandsdottir

(Zaak T-464/09) (1)

(Arbitragebeding - Overeenkomst inzake financiële bijstand, gesloten in kader van kaderprogramma „Cultuur 2000” - Tenuitvoerlegging van actie „European Music Roadwork” - Niet-uitvoering van overeenkomst - Terugbetaling van gedeelte van voorschotten - Gedeeltelijke niet-ontvankelijkheid van beroep - Verstekprocedure - Rechtsbijstand)

2011/C 186/42

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: A.-M. Rouchaud-Joët en N. Bambara, gemachtigden, bijgestaan door C. Erkelens, advocaat)

Verwerende partijen: New Acoustic Music Association (Orpington, Verenigd Koninkrijk) en Anna Hildur Hildibrandsdottir (Orpington, Verenigd Koninkrijk)

Voorwerp

Verzoek van de Commissie op grond van een arbitragebeding in de zin van artikel 238 EG, strekkende tot veroordeling van New Acoustic Music Association en Hildibrandsdottir tot terugbetaling aan de Commissie van een deel van de betaalde voorschotten, vermeerderd met vertragingsrente, in uitvoering van overeenkomst nr. 2003-1895/001-001 voor de tenuitvoerlegging van actie „CLT2003/A1/GB-317 — European Music Roadwork” in het kader van het kaderprogramma „Cultuur 2000”, ingesteld bij besluit nr. 508/2000/EG van het Europees Parlement en de Raad van 14 februari 2000 (PB L 63, blz. 1)

Dictum

1)	Het beroep is niet-ontvankelijk voor zover het tegen New Acoustic Music Association is gericht.

Hildibrandsdottir wordt veroordeeld tot terugbetaling aan de Europese Commissie, als lid van het partnerschap New Acoustic Music Association, van de som van 31 136,23 EUR, vermeerderd met de vertragingsrente tegen een tarief van 7,7 % per jaar vanaf 14 januari 2008 tot de volledige aanzuivering van de schuld.

3)	Hildibrandsdottir wordt verwezen in de kosten.

4)	Het verzoek van Hildibrandsdottir om juridische bijstand wordt afgewezen.

(1) PB C 51 van 27.2.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/23

Arrest van het Gerecht van 12 mei 2011 — Jager & Polacek/BHIM (REDTUBE)

(Zaak T-488/09) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk REDTUBE - Ouder niet-ingeschreven nationaal merk Redtube - Geen betaling van oppositietaks binnen termijn - Beslissing houdende verklaring dat oppositie wordt geacht niet te zijn ingesteld - Artikel 8, lid 3, van verordening (EG) nr. 2869/95 - Bescherming van gewettigd vertrouwen - Regel 17 van verordening (EG) nr. 2868/95 - Procedure ex parte - Artikel 8, lid 2, van verordening (EG) nr. 216/96 - Regel 18 van verordening nr. 2868/95 - Rechtskarakter van mededeling van BHIM dat oppositie ontvankelijk werd geacht - Regel van parallellisme van vormvoorschriften en van actus contrarius - Artikel 80 van verordening (EG) nr. 207/2009)

2011/C 186/43

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Jager & Polacek GmbH (Wenen, Oostenrijk) (vertegenwoordigers: A. Renck, V. von Bomhard en T. Dolde, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: G. Schneider, gemachtigde)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de vierde kamer van beroep van het BHIM van 29 september 2009 (zaak R 442/2009-4) inzake een oppositieprocedure tussen Jager & Polacek GmbH en RT Mediasolutions s.r.o.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Jager & Polacek GmbH wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 37 van 13.2.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/24

Arrest van het Gerecht van 17 mei 2011 — Diagnostiko kai Therapeftiko Kentro Athinon „Ygeia”/BHIM (υγεία)

(Zaak T-7/10) (1)

(Gemeenschapsmerk - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk υγεία - Absolute weigeringsgronden - Ontbreken van onderscheidend vermogen en beschrijvend karakter - Ontbreken van onderscheidend vermogen verkregen door gebruik - Artikel 7, lid 1, sub b en c, en artikel 7, lid 3, van verordening (EG) nr. 207/2009)

2011/C 186/44

Procestaal: Grieks

Partijen

Verzoekende partij: Diagnostiko kai Therapeftiko Kentro Athinon „Ygeia” AE (Athene, Griekenland) (vertegenwoordigers: K. Alexiou en S. Foteas, advocaten)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: P. Geroulakos, gemachtigde)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de tweede kamer van beroep van het BHIM van 4 november 2009 (zaak R 190/2009-2) inzake een aanvraag tot inschrijving van het woordteken υγεία als gemeenschapsmerk

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Diagnostiko kai Therapeftiko Kentro Athinon „Ygeia” AE wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 80 van 27.3.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/24

Arrest van het Gerecht van 5 mei 2011 — SIMS — École de ski internationale/BHIM — SNMSF (esf école du ski français)

(Zaak T-41/10) (1)

(Gemeenschapsmerk - Nietigheidsprocedure - Gemeenschapsbeeldmerk esf école du ski français - Absolute weigeringsgronden - Embleem van staat - Artikel 7, lid 1, sub h, van verordening (EG) nr. 207/2009 - Artikel 6 ter van Verdrag van Parijs - Merk dat publiek kan misleiden - Artikel 7, lid 1, sub g, van verordening nr. 207/2009)

2011/C 186/45

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Syndicat international des moniteurs de ski — École de ski internationale (SIMS — École de ski internationale) (Albertville, Frankrijk) (vertegenwoordiger: L. Raison-Rebufat, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordigers: aanvankelijk A. Folliard-Monguiral puis A. Folliard-Monguiral en J. Crespo Carrillo, gemachtigden)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Syndicat national des moniteurs du ski français (SNMSF) (Meylan, Frankrijk) (vertegenwoordiger: J.-P. Stouls, advocaat)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de eerste kamer van beroep van het BHIM van 11 november 2009 (zaak R 235/2009-1) inzake een nietigheidsprocedure tussen Syndicat international des moniteurs de ski — École de ski internationale (SIMS — École de ski internationale) en Syndicat national des moniteurs du ski français (SNMSF)

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Syndicat international des moniteurs de ski — École de ski internationale (SIMS — École de ski internationale) wordt verwezen in de kosten van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM).

3)	Syndicat national des moniteurs du ski français zal zijn eigen kosten dragen.

(1) PB C 100 van 17.4.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/25

Arrest van het Gerecht van 11 mei 2011 — Flaco-Geräte/BHIM — Delgado Sánchez (FLACO)

(Zaak T-74/10) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapswoordmerk FLACO - Ouder nationaal woordmerk FLACO - Relatieve weigeringsgrond - Dezelfde waren - Artikel 8, lid 1, sub a en b, van verordening (EG) nr. 207/2009 - Verzoek om bewijs van normaal gebruik van ouder merk voor het eerst ingediend voor kamer van beroep - Artikel 42, leden 2 en 3, van verordening nr. 207/2009 en regel 22 van verordening (EG) nr. 2868/95)

2011/C 186/46

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Flaco-Geräte GmbH (Gütersloh, Duitsland) (vertegenwoordiger: M. Wirtz, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: A. Folliard-Monguiral, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM: Jesús Delgado Sánchez (Socuellamos, Spanje)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de tweede kamer van beroep van het BHIM van 23 november 2009 (zaak R 86/2009-2) inzake een oppositieprocedure tussen Jesús Delgado Sánchez en Flaco-Geräte GmbH

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Flaco-Geräte GmbH wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 100 van 17.4.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/25

Arrest van het Gerecht van 10 mei 2011 — Emram/BHIM — Guccio Gucci (G)

(Zaak T-187/10) (1)

(Gemeenschapsmerk - Oppositieprocedure - Aanvraag voor gemeenschapsbeeldmerk G - Oudere nationale en gemeenschapsbeeldmerken G - Relatieve weigeringsgrond - Verwarringsgevaar - Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009)

2011/C 186/47

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Maurice Emram (Marseille, Frankrijk) (vertegenwoordiger: M. Benavï, advocaat)

Verwerende partij: Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (vertegenwoordiger: A. Folliard-Monguiral, gemachtigde)

Andere partij in de procedure voor de kamer van beroep van het BHIM, interveniërend voor het Gerecht: Guccio Gucci SpA (Firenze, Italië) (vertegenwoordiger: F. Jacobacci, advocaat)

Voorwerp

Beroep tegen de beslissing van de eerste kamer van beroep van het BHIM van 11 februari 2010 (zaak R 1281/2008-1), inzake een oppositieprocedure tussen Guccio Gucci SpA en Maurice Emram.

Dictum

1)	Het beroep wordt verworpen.

2)	Maurice Emram wordt verwezen in de kosten.

(1) PB C 179 van 3.7.2010.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/26

Beschikking van het Gerecht van 5 mei 2011 — Marcuccio/Commissie

(Zaak T-402/09 P) (1)

(Hogere voorziening - Openbare dienst - Ambtenaren - Regeling voor de verzekering van de ambtenaren van de Europese Gemeenschappen tegen ongevallen en beroepsziekten - Procedure tot erkenning dat ziekte door beroep is veroorzaakt - Hogere voorziening deels kennelijk niet-ontvankelijk en deels kennelijk ongegrond)

2011/C 186/48

Procestaal: Italiaans

Partijen

Rekwirant: Luigi Marcuccio (Tricase, Italië) (vertegenwoordiger: G. Cipressa, advocaat)

Andere partij in de procedure: Europese Commissie (vertegenwoordigers: J. Currall en C. Berardis Kayser, gemachtigden, bijgestaan door A. Dal Ferro, advocaat)

Voorwerp

Hogere voorziening tegen de beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie (Eerste kamer) van 20 juli 2009, Marcuccio/Commissie (F-86/07, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie), en strekkende tot vernietiging van die beschikking

Dictum

1)	De hogere voorziening wordt deels kennelijk niet-ontvankelijk en deels kennelijk ongegrond verklaard.

2)	Marcuccio wordt verwezen in zijn eigen kosten en in de kosten die de Europese Commissie in het kader van de hogere voorziening heeft gemaakt.

(1) PB C 297 van 5.12.2009.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/26

Beschikking van de president van het Gerecht van 11 mei 2011 — Cahier e.a./Raad en Commissie

(Zaak T-195/11 R)

(Kort geding - Niet-contractuele aansprakelijkheid - Verzoek om voorlopige maatregelen - Gedeeltelijke niet-ontvankelijkheid - Geen spoedeisendheid)

2011/C 186/49

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partijen: Jean-Marie Cahier (Montchaude, Frankrijk) en de 28 andere verzoekers waarvan de namen in bijlage bij de beschikking worden vermeld (vertegenwoordiger: C.-É. Gudin, advocaat)

Verwerende partijen: Raad van de Europese Unie (vertegenwoordigers: É. Sitbon Bercain en P. Mahnič Bruni, gemachtigden) en Europese Commissie (vertegenwoordigers: D. Bianchi, B. Schima en M. Vollkommer, gemachtigden)

Voorwerp

Verzoek om voorlopige maatregelen en om opschorting van de tenuitvoerlegging van artikel 28 van verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt (PB L 179, blz. 1), zoals gehandhaafd bij artikel 128, lid 3, van verordening (EG) nr. 479/2008 van de Raad van 29 april 2008 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt, tot wijziging van de verordeningen nr. 1493/1999, (EG) nr. 1782/2003, (EG) nr. 1290/2005, (EG) nr. 3/2008 en tot intrekking van de verordeningen (EEG) nr. 2392/86 en nr. 1493/1999 (PB L 148, blz. 1)

Dictum

1)	Het verzoek in kort geding wordt afgewezen.

2)	De beslissing omtrent de kosten wordt aangehouden.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/26

Hogere voorziening ingesteld op 1 april 2011 door de Europese Commissie tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 20 januari 2011 in zaak F-121/07, Strack/Commissie

(Zaak T-197/11 P)

2011/C 186/50

Procestaal: Duits

Partijen

Rekwirante: Europese Commissie (vertegenwoordigers: P. Costa de Oliveira en B. Eggers, gemachtigden)

Andere partij in de procedure: Guido Strack (Keulen, Duitsland)

Conclusies

Rekwirante verzoekt het Gerecht:

—	het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 20 januari 2011 in zaak F-121/07, Strack/Commissie, te vernietigen, voor zover dat Gerecht daarbij de door de Commissie aangevoerde exceptie van onbevoegdheid afwijst;

—	elke partij te verwijzen in de eigen kosten van de hogere voorziening.

Middelen en voornaamste argumenten

Tot staving van de hogere voorziening voert rekwirante de volgende middelen aan.

Schending van het recht van de Unie, in het bijzonder de verdeling van bevoegdheden tussen het Gerecht en het Gerecht voor ambtenarenzaken zoals deze volgt uit artikel 270 VWEU juncto artikel 91, lid 1, van het Statuut van de ambtenaren van de Europese Unie, artikel 8, lid 3, van verordening (EG) nr. 1049/2001 (1), artikel 256, lid 1, eerste volzin, VWEU alsmede de artikelen 62 bis en 1 van bijlage I bij het Statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie.

—

Volgens die artikelen is het Gerecht voor ambtenarenzaken niet algemeen bevoegd voor alle geschillen tussen de Unie en een persoon op wie het Statuut van toepassing is, maar alleen voor geschillen die betrekking hebben op de rechtmatigheid van een voor die persoon bezwarend besluit in de zin van artikel 90, lid 2, van het Statuut.

—

Vraagt een ambtenaar om toegang tot documenten, dan handelt hij als een normale burger in de zin van verordening nr. 1049/2001. Hij kan op grond van de verordening een beroep tot nietigverklaring bij het Gerecht instellen. De procedure inzake rechtsbescherming van het Statuut en de verordening inzake transparantie zijn eenvoudigweg onverenigbaar.

(1) Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie (PB L 145, blz. 43).

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/27

Beroep ingesteld op 28 maart 2011 — Transports Schiocchet — Excursions/Raad en Commissie

(Zaak T-203/11)

2011/C 186/51

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Transports Schiocchet — Excursions (Beuvillers, Frankrijk) (vertegenwoordiger: É. Deshoulières, advocaat)

Verwerende partijen: Raad van de Europese Unie en Europese Commissie

Conclusies

Verzoekster concludeert dat het het Gerecht behage:

—	de Raad van de Europese Unie en de Europese Commissie hoofdelijk te veroordelen tot betaling aan haar van een vergoeding ten bedrage van 8 372 483 EUR voor de door haar geleden schade;

—	vast te stellen dat de aldus toegekende bedragen rente tegen de wettelijke rentevoet zullen dragen vanaf de kennisgeving van het voorafgaande beroep tot schadevergoeding aan de Europese Commissie;

—	de Raad van de Europese Unie en de Europese Commissie op grond van artikel 87 van het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht te verwijzen in verzoeksters kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter onderbouwing van haar beroep voert verzoekster twee middelen aan.

Eerste middel: schending van het recht te worden gehoord door een rechter en met name van de verplichting van de organen van de Europese Unie om te voorzien in een mogelijkheid van doeltreffend beroep in geval van schending van de door het recht van de Europese Unie aan particulieren toegekende rechten. Enerzijds ontbreekt er een sanctie ten aanzien van lidstaten en transporteurs die onwillig zijn de bij verordening (EEG) nr. 684/92 van de Raad (1) ingevoerde vergunningprocedure na te leven, en anderzijds een schadeloosstellingregeling voor transporteurs die zich wel aan deze vergunningprocedure onderwerpen.

Tweede middel: schending van de artikelen 94 VWEU tot en met 96 VWEU, aangezien de Commissie had moeten nagaan of verordening (EEG) nr. 684/92 van de Raad juist was toegepast, doeltreffend in kaart had moeten brengen welke exploitanten zich niet aan het in die verordening geregelde vergunningenstelsel hadden onderworpen, en een einde had moeten maken aan discriminatie als gevolg van de toepassing van de verordening. De Commissie heeft niet de nodige maatregelen getroffen met betrekking tot de uitvoering van de betrokken verordening, ook al had verzoekster meerdere klachten ingediend, waarmee is aangetoond dat de Commissie bekend was met de situatie. Dit stilzitten van verweerster, hoewel zij daadwerkelijk bekend was met de voor verzoekster nadelige situatie, vormt een ernstige en kennelijke inbreuk die een voldoende gekwalificeerde schending van de artikelen 94 VWEU tot en met 96 VWEU heeft doen ontstaan.

(1) Verordening (EEG) nr. 684/92 van de Raad van 16 maart 1992 houdende gemeenschappelijke regels voor het internationaal vervoer van personen met touringcars en met autobussen (PB L 74, blz. 1).

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/28

Beroep ingesteld op 7 april 2011 — Duitsland/Commissie

(Zaak T-205/11)

2011/C 186/52

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Bondsrepubliek Duitsland (vertegenwoordigers: T. Henze en J. Möller, gemachtigden)

Verwerende partij: Europese Commissie

Conclusies

Verzoekster vordert

—	de beschikking van de Commissie van 26 januari 2011, C(2011) 275 def. in de procedure „Staatssteun C 7/2010 — KStG, saneringsclausule” nietig te verklaren,

—

subsidiair, de beschikking van de Commissie van 26 januari 2011 in de procedure „Staatssteun C 7/2010 — KStG, saneringsclausule” gedeeltelijk nietig te verklaren voor zover de Commissie in artikel 2 van de beschikking heeft beslist dat de verleende individuele steun volstrekt onverenigbaar is met de interne markt, en voor het volledige bedrag moet worden teruggevorderd indien het bedrag van de steun meer bedraagt dan 500 000 EUR;

—	verweerster te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van haar beroep voert verzoekster de volgende middelen aan:

—

Middelen ter onderbouwing van de hoofdvordering:

—	Eerste middel: Schending van artikel 107, lid 1, VWEU — Ontbrekende selectiviteit bij gebreke van een uitzondering van het relevante referentiestelsel

—

De saneringsclausule van § 8c, lid 1a, van het Duitse Körperschaftsteuergesetz (wet inzake vennootschapsbelasting; hierna: „KStG”) inzake de overgeboekte tekorten van ondernemingen die door een andere onderneming worden overgenomen met oog op sanering, is niet selectief. Het betreft geen steunmaatregel in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU, omdat de bepaling geen uitzondering is op het relevante referentiestelsel.

—	Tweede middel: schending van artikel 107, lid 1, VWEU — Kennelijke beoordelingsfout wat betreft het algemene karakter van de maatregel

—

De Commissie heeft bij de beoordeling van de vraag of de saneringsclausule van § 8c, lid 1a, van het KStG een algemene maatregel is, een kennelijke beoordelingsfout begaan. Zij heeft namelijk een controlemethode toegepast die niet geschikt is, en zij is niet in het kader van een economisch onderzoek van de gehele situatie nagegaan of de saneringsclausule op „horizontale” omstandigheden is gebaseerd, zodat ze elke onderneming op het grondgebied van de lidstaat op gelijke wijze ten goede kan komen en dus als een algemene maatregel kan worden gekwalificeerd.

—	Derde middel: Schending van artikel 107, lid 1, VWEU — Ontbreken van selectiviteit omdat de Commissie niet in aanmerking heeft genomen dat de regeling op grond van de aard en de interne structuur van het belastingstelsel gerechtvaardigd is

—	De saneringsclausule van § 8c, lid 1a, van het KStG is niet selectief en is daarom geen steunmaatregel in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU, omdat zij op grond van de aard en de interne structuur van het belastingstelsel gerechtvaardigd is.

—

Middelen ter onderbouwing van de subsidiaire vordering:

—	Schending van artikel 107, lid 3, VWEU juncto de tijdelijke communautaire kaderregeling voor steunmaatregelen ter stimulering van de toegang tot financiering in de huidige financiële en economische crisis.

—

De Commissie heeft artikel 107, lid 3, VWEU juncto de mededeling van de Commissie „tijdelijke communautaire kaderregeling inzake steunmaatregelen ter stimulering van de toegang tot financiering in de huidige financiële en economische crisis” verkeerd toegepast omdat zij het in artikel 2 van de beschikking van de Commissie vermelde bedrag van 500 000 EUR als een vrijstellingsdrempel, en niet als een belastingvrije som heeft beschouwd.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/28

Beroep ingesteld op 5 april 2011 — MB System/Commissie

(Zaak T-209/11)

2011/C 186/53

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: MB System GmbH & Co. KG (Nordhausen, Duitsland) (vertegenwoordiger: G. Brüggen, Rechtsanwalt)

Verwerende partij: Europese Commissie

Conclusies

—	de beschikking van de Commissie C(2010) 8289 def. van 14 december 2010 betreffende de steunmaatregel nr. C 38/2005 (ex NN 52/2004) van Duitsland ten gunste van de Biria-groep nietig verklaren;

—	verweerder verwijzen in de kosten van de procedure.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van haar beroep voert verzoekster het volgende middel aan:

Onjuiste beoordeling van de feiten

—	Onjuiste beoordeling van de feiten bij de kwalificatie als onderneming in moeilijkheden;

—	Niet-toepassing van de richtsnoeren voor reddings- en herstructureringssteun 1999 bij de kwalificatie als onderneming in moeilijkheden en het onderzoek van de waarde van de „harde patronaatsverklaring” („Harte Patronatserklärung”);

—	Ontoereikende motivering voor het afwijken van de richtsnoeren voor reddings- en herstructureringssteun 1999 bij de kwalificatie als onderneming in moeilijkheden en het onderzoek van de waarde van de „harde patronaatsverklaring”;

—	Onjuiste beoordeling bij de vaststelling van de terug te vorderen steun op grond van een niet-uitgevoerde beoordeling van de „harde patronaatsverklaring” bij de vaststelling van de terug te vorderen steun.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/29

Beroep ingesteld op 12 april 2011 — ADEDY e.a./Raad van de Europese Unie

(Zaak T-215/11)

2011/C 186/54

Procestaal: Grieks

Partijen

Verzoekende partijen: Anotati Dioikisi Enoseon Dimosion Ypallilon (ADEDY) (Athene, Griekenland), Sp. Papaspyros (Athene, Griekenland), Il. Iliopoulos (Athene, Griekenland) (vertegenwoordiger: M. Tsipra, dikigoros)

Verwerende partij: Raad van de Europese Unie

Conclusies

De verzoekende partijen verzoeken het Gerecht:

—

nietig te verklaren besluit 2011/57/EU van de Raad van 20 december 2010 houdende wijziging van besluit 2010/320/EU gericht tot Griekenland met het oog op de versterking en verdieping van het begrotingstoezicht en tot aanmaning van Griekenland om maatregelen te treffen om het tekort te verminderen in de mate die nodig wordt geacht om de buitensporigtekortsituatie te verhelpen, bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie van 29 januari 2011 (PB L 26, blz. 15);

—	de Raad in de kosten te verwijzen.

Middelen en voornaamste argumenten

Met het onderhavige beroep verlangen verzoekers nietigverklaring van besluit 2011/57/EU van de Raad van 20 december 2010 houdende wijziging van besluit 2010/320/EU gericht tot Griekenland met het oog op de versterking en verdieping van het begrotingstoezicht en tot aanmaning van Griekenland om maatregelen te treffen om het tekort te verminderen in de mate die nodig wordt geacht om de buitensporigtekortsituatie te verhelpen, bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie van 29 januari 2011 (PB L 26, blz. 15).

Tot staving van hun beroep voeren zij de volgende middelen tot nietigverklaring aan.

In de eerste plaats betogen verzoekers dat het bestreden besluit is vastgesteld met overschrijding van de bevoegdheden die de Verdragen aan de Europese Commissie en de Raad hebben toegekend. Meer bepaald poneren de artikelen 4 en 5 van de Verdragen de beginselen van subsidiariteit en evenredigheid. Bovendien bepaalt artikel 5, lid 2, van de Verdragen uitdrukkelijk dat bevoegdheden die door de lidstaten niet aan de Unie zijn toebedeeld, aan de lidstaten toebehoren. Overeenkomstig de artikelen 126 e.v. van de Verdragen kunnen de maatregelen die de Raad in het kader van de buitensporigtekortprocedure kan treffen en die in zijn besluiten kunnen worden opgenomen, niet specifiek, uitdrukkelijk en onwrikbaar zijn, aangezien de Verdragen de Raad geen dergelijke bevoegdheid verlenen.

In de tweede plaats beklemtonen verzoekers dat het bestreden besluit als rechtsgrondslag voor de vaststelling ervan de artikelen 126, lid 9, en 136 van het Verdrag vermeldt. Het bestreden besluit is echter vastgesteld met overschrijding van de in die artikelen neergelegde bevoegdheden van de Europese Commissie en de Raad, eenvoudigweg als een maatregel tot uitvoering van een bilateraal akkoord tussen de 15 lidstaten van de eurozone die hadden besloten bilaterale leningen toe te kennen, en Griekenland. Een dergelijke bevoegdheid tot het vaststellen van een handeling door de Raad is echter niet erkend of voorzien in de Verdragen.

In de derde plaats beklemtonen verzoekers dat het bestreden besluit, door het invoeren van bezuinigingen op gezinsuitkeringen en door die bezuinigingen van inkomenscriteria afhankelijk te stellen, verworven vermogensrechten van verzoekers aantast en dus is vastgesteld met schending van artikel 1 van aanvullend protocol nr. 1 bij het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/29

Beroep ingesteld op 20 april 2011 — Rautenbach/Raad en Commissie

(Zaak T-222/11)

2011/C 186/55

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Muller Conrad Rautenbach (Harare, Zimbabwe) (vertegenwoordigers: S. Smith QC, M. Lester, Barristers, en W. Osmond, Solicitor)

Verwerende partijen: Raad van de Europese Unie en Europese Commissie

Conclusies

—

besluit 2011/101/GBVB van de Raad van 15 februari 2011 betreffende beperkende maatregelen tegen Zimbabwe (PB L 42, blz. 6) en verordening (EU) nr. 174/2011 van de Commissie van 23 februari 2011 tot wijziging van verordening (EG) nr. 314/2004 van de Raad inzake bepaalde beperkende maatregelen tegen Zimbabwe (PB L 49, blz. 23) nietig te verklaren voor zover zij betrekking hebben op verzoeker; en

—	verwerende partijen in de kosten te verwijzen.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van zijn beroep voert verzoeker vijf middelen aan.

1)	Eerste middel: noch verordening (EU) nr. 174/2011 van de Commissie noch besluit 2011/101/GBVB van de Raad heeft een wettige rechtsgrondslag aangezien de betrokken instellingen hun bevoegdheid hebben overschreden.

Tweede middel: verwerende partijen zijn niet bevoegd om deze beperkende maatregelen aan verzoeker op te leggen. Subsidiair: de toepassing van de maatregelen op verzoeker berust op een kennelijke beoordelingsfout, aangezien verwerende partijen onterecht tot de conclusie kwamen dat de beperkende maatregelen ten aanzien van verzoeker gerechtvaardigd waren.

3)	Derde middel: de bestreden maatregelen schenden verzoekers rechten van verdediging en zijn recht op effectieve rechterlijke controle.

4)	Vierde middel: verwerende partijen hebben de op hen rustende motiveringsplicht niet nageleefd aangezien de gegeven motivering niet voldoet aan de op EU-instellingen rustende motiveringsplicht.

5)	Vijfde middel: de bestreden maatregelen houden een ongerechtvaardigde en onevenredige beperking in van verzoekers grondrechten, meer bepaald van zijn eigendomsrecht, zijn vrijheid om economische activiteiten te verrichten en het recht op eerbiediging van zijn reputatie en van zijn gezinsleven.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/30

Beroep ingesteld op 29 april 2011 — Spanje/Commissie

(Zaak T-235/11)

2011/C 186/56

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Koninkrijk Spanje (vertegenwoordiger: M. Muñoz Pérez)

Verwerende partij: Europese Commissie

Conclusies

De verzoekende partij verzoekt het Gerecht om:

—

nietigverklaring van beschikking C(2011) 1023 def. van de Commissie van 18 februari 2011 tot vermindering van de bijstand van het Cohesiefonds voor de projectstadia:

—	„Levering en montage van spoorwegmateriaal op de hogesnelheidslijn Madrid-Zaragoza-Barcelona-Franse grens. Traject Madrid-Lleida” (CCI nr. 1999.ES.16.CPT.001)

—	„Hogesnelheidslijn Madrid-Barcelona. Traject Lleida-Martorell (platform, fase 1)” (CCI nr. 2000.ES.16.C.PT.001)

—	„Hogesnelheidslijn Madrid-Zaragoza-Barcelona-Franse grens. Aansluitingen naar Zaragoza” (CCI nr. 2000.ES.16.C.PT.003)

—	„Hogesnelheidslijn Madrid-Zaragoza-Barcelona-Franse grens. Traject Lleida-Martorell. Deeltraject X-A (Olérdola-Avinyonet del Penedés)” (CCI nr. 2001.ES.16.C.PT.007) en

—	„Nieuwe hogesnelheidslijn naar Levante. Deeltraject La Gineta-Albacete (platform)” (CCI nr. 2004.ES.16.C.PT.014).

—	subsidiair, gedeeltelijke nietigverklaring met betrekking tot de correcties die worden toegepast op de uitdrukkelijk in dit geschrift genoemde wijzigingen, waarbij het bedrag van de correctie wordt verminderd met 27 047 647,00 EUR.

—	in ieder geval de verwerende instelling in de kosten verwijzen.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van haar beroep voert de verzoekende partij drie middelen aan.

Eerste middel, ontleend aan schending van artikel H, lid 2, van bijlage II bij verordening (EG) nr. 1164/94 van de Raad van 16 mei 1994 tot oprichting van een Cohesiefonds (PB L 130, blz. 1), doordat de Commissie niet de termijn van drie maanden na de hoorzitting in acht heeft genomen voor het geven van de beschikking.

Tweede middel, wat leveringsovereenkomsten betreft, ontleend aan schending, door onjuiste toepassing, van artikel 20, lid 2, sub e, van richtlijn 93/38/EEG van de Raad van 14 juni 1993 houdende coördinatie van de procedures voor het plaatsen van opdrachten in de sectoren water- en energievoorziening, vervoer en telecommunicatie (PB L 199, blz. 84) en, in het geval van de overeenkomsten tot aanneming van werk en de dienstovereenkomsten waarop de correctie wordt toegepast, ontleend aan schending, door onjuiste toepassing, van artikel 20, lid 2, sub f, van richtlijn 93/38, doordat een opdracht voor aanvullende diensten een figuur is die conceptueel verschilt van de wijziging van een overeenkomst in de fase van uitvoering waarin de Spaanse wetgeving inzake overheidsopdrachten voorziet, zodat deze wijziging niet onder de werkingssfeer van deze richtlijn valt.

Derde middel, subsidiair ten opzichte van het voorgaande middel en uitsluitend voor het geval van overeenkomsten tot aanneming van werk en dienstenovereenkomsten waarop de correctie wordt toegepast, ontleend aan schending van artikel 20, lid 2, sub f, van richtlijn 93/38, doordat aan alle voorwaarden is voldaan voor de gunning van de in de vijf door de correctie getroffen projectstadia uitgevoerde aanvullende werken door de Spaanse autoriteiten via onderhandelingen zonder bekendmaking.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/31

Hogere voorziening ingesteld op 4 mei 2011 door Luigi Marcuccio tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 15 februari 2011 in zaak F-81/09, Marcuccio/Commissie

(Zaak T-238/11 P)

2011/C 186/57

Procestaal: Italiaans

Partijen

Rekwirant: Luigi Marcuccio (Tricase, Italië) (vertegenwoordiger: G. Cipressa, advocaat)

Andere partij in de procedure: Europese Commissie

Conclusies

Rekwirant concludeert dat het het Gerecht behage:

—

het bestreden arrest te vernietigen, voor zover de rechter in eerste aanleg: a) rekwirants beroep heeft verworpen; b) heeft bepaald dat rekwirant drie vierde van de door hem in eerste aanleg gemaakte kosten zelf zal dragen, en voorts,

—

primair:

(B.1.1)

alle door rekwirant in eerste aanleg geformuleerde vorderingen toe te wijzen, met uitzondering van die welke verband houden met de verwijzing in de kosten;

(B.2.2)

de verwerende partij te veroordelen tot terugbetaling aan rekwirant van het drievierde deel van de proceskosten waarin de rechter in eerste aanleg rekwirant heeft verwezen;

—

voorts, subsidiair :

(B.2)

de zaak te verwijzen naar het Gerecht voor ambtenarenzaken in een andere samenstelling voor een nieuwe uitspraak over de in de punten (B.1.1.) en (B.2.2.) geformuleerde vorderingen.

Middelen en voornaamste argumenten

Deze hogere voorziening is gericht tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken (GVA) van 15 februari 2011 in zaak F-81/09. Bij dit arrest is verworpen een beroep strekkende tot, enerzijds, nietigverklaring van het besluit van de Commissie van de Europese Gemeenschappen tot gedeeltelijk afwijzing van rekwirants verzoek tot betaling van vertragingsrente over de achterstallige invaliditeitsuitkeringen die hem door die instelling zijn betaald en, anderzijds, veroordeling van de Commissie tot betaling aan hem van het bedrag bestaande in het verschil tussen het bedrag van de vertragingsrente berekend volgens de criteria die zijns inziens hadden moeten worden toegepast en het daadwerkelijk betaalde bedrag.

1)	Eerste middel: volledig ontbreken van motivering van het in punt 32 van het bestreden arrest genoemde besluit alsmede [schending] van de op elke instelling van de Europese Unie rustende motiveringsplicht (punt 41 tot en met 47 van het bestreden arrest).

2)	Tweede middel: verkeerde, onjuiste en onredelijke uitlegging en toepassing van de inhoud van de mededeling van 8 mei 2003, genoemd in punt 53 van het bestreden arrest.

3)	Derde middel: verkeerde, onjuiste en onredelijke uitlegging en toepassing van het begrip overeenkomstige toepassing van een regeling en van de betrokken rechtsregels en rechtspraak (punten 57 en 58 van het bestreden arrest).

Vierde middel: schending van het rechtsbeginsel patere legem quam ipse feristi, waardoor het bestreden arrest op onherstelbare wijze is aangetast, en volledig ontbreken van motivering van de afwijzing van het argument betreffende schending van het beginsel patere legem quam ipse fecisti (meer bepaald, punt 59 van het bestreden arrest).

5)	Vijfde middel: onrechtmatigheid van de afwijzing (punten 69 en 70 van het bestreden arrest) van het „verzoek om betaling van een geldbedrag”, alleen al wegens het verzuim om uitspraak te doen over rekwirants verzoek om betaling van rente.

6)	Zesde middel: onrechtmatigheid van de afwijzing (punten 73 en 76 van het bestreden arrest) van het verzoek om vergoeding van de schade.

7)	Zevende middel: onrechtmatigheid van de beslissing dat rekwirant drie vierde van de proceskosten zal dragen.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/33

Beroep ingesteld op 22 april 2011 — ZZ/Commissie

(Zaak F-17/11)

2011/C 186/60

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (vertegenwoordiger: A. Blot, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van het besluit van de verwerende partij om verzoeksters overeenkomst van arbeidscontractante niet te verlengen

Conclusies van de verzoekende partij

—	primair, nietigverklaring van het besluit om haar overeenkomst van arbeidscontractante niet te verlengen, zoals dit besluit impliciet volgt uit de nota van 28 april 2010 en, voor zover nodig, van het besluit van het tot het sluiten van overeenkomsten bevoegd gezag tot afwijzing van de klacht;

—	dientengevolge, herplaatsing van verzoekster in haar functie;

—	veroordeling van de verwerende partij tot betaling van een vergoeding voor de materiële schade, waarvan het bedrag voorlopig is vastgesteld op 27 000 EUR, te vermeerderen met vertragingsrente tegen het wettelijke tarief vanaf de datum van het te wijzen vonnis;

—

veroordeling van de verwerende partij tot betaling van een vergoeding voor de immateriële schade, waarvan het bedrag voorlopig en ex aequo et bono is vastgesteld op 15 000 EUR (vijftienduizend euro), te vermeerderen met vertragingsrente tegen het wettelijke tarief vanaf de datum van het te wijzen vonnis;

—	verwijzing van de Commissie in de kosten.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/33

Beroep ingesteld op 20 april 2011 — ZZ/Commissie

(Zaak F-27/11)

2011/C 186/61

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (vertegenwoordigers: L. Levi, M. Vandenbussche en C. Bernard-Glanz, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van de besluiten van de verwerende partij houdende weigering om verzoeker toestemming te geven voor de medische verzorging waar hij ten behoeve van zijn zoon, zijn echtgenote en hemzelf om heeft gevraagd

Conclusies van de verzoekende partij

—	nietigverklaring van de bestreden besluiten en, voor zover nodig, van het besluit van het TAOBG tot afwijzing van de klacht;

—	verwijzing van de Commissie in de kosten.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/33

Beroep ingesteld op 26 maart 2011 — ZZ/CEDEFOP

(Zaak F-31/11)

2011/C 186/62

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (vertegenwoordiger: M.-A. Lucas, advocaat)

Verwerende partij: Europees Centrum voor de ontwikkeling van de beroepsopleiding (CEDEFOP)

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van het besluit van de directrice van CEDEFOP om verzoekers aanstelling te beëindigen en verzoek om vergoeding van de materiële en immateriële schade

Conclusies van de verzoekende partij

—	Nietigverklaring van het besluit van de directrice van CEDEFOP van 14 april 2010 om verzoekers aanstelling te beëindigen;

—

veroordeling van CEDEFOP tot betaling aan verzoeker, ter vergoeding van zijn materiële schade bij gebreke van herplaatsing of tot die eventuele herplaatsing, van het verschil tussen de bezoldiging en het pensioen waarop hij recht zou hebben gehad indien hij na 15 november 2010 in dienst was gebleven en de eventuele vergoedingen of werkloosheidsuitkeringen en het pensioen waarop hij na die datum recht heeft;

—	veroordeling van CEDEFOP tot betaling van een voorlopig op 35 000 EUR vastgesteld bedrag ter vergoeding van verzoekers immateriële schade;

—	verwijzing van CEDEFOP in de kosten.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/34

Beroep ingesteld op 5 april 2011 — ZZ/Commissie

(Zaak F-40/11)

2011/C 186/63

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (Tricase, Italië) (vertegenwoordiger: G. Cipressa, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van het besluit houdende vaststelling van de uitkeringen waarop verzoeker recht heeft wegens zijn blijvende gedeeltelijke invaliditeit

Conclusies van de verzoekende partij

—

Quatenus opus est, nietigverklaring van het ontwerpbesluit van de verwerende partij van 2 juni 2010 betreffende de waarborgen die krachtens artikel 73 van het Statuut aan verzoeker zijn toegekend in verband met het ongeluk waarvan hij op 17 juni 2005 slachtoffer was, voor zover daarbij wordt bepaald dat aan verzoeker het bedrag van 10 682,29 EUR zal worden betaald, hetgeen ook daadwerkelijk is gebeurd;

—

nietigverklaring van het besluit waarin het ontwerpbesluit van 2 juni 2010 is omgezet bij het verstrijken van de wettelijke termijn vanaf de kennisgeving van het ontwerp aan verzoeker zonder dat laatstgenoemde de medische commissie diende te raadplegen, voor zover daarbij wordt bepaald dat aan verzoeker het bedrag van 10 682,29 EUR zal worden betaald, hetgeen ook daadwerkelijk is gebeurd;

—	voor zover nodig, nietigverklaring van het besluit tot afwijzing van de klacht van 26 augustus 2010;

—

veroordeling van de Europese Commissie tot onmiddellijke betaling aan verzoeker van het positieve verschil tussen het bedrag waarop hij krachtens artikel 73 van het Statuut wegens het betrokken ongeval recht zou hebben gehad en het aan hem reeds betaalde bedrag van 10 682,29 EUR, vermeerderd met een jaarlijkse rente van 10 % over het betrokken verschil en met jaarlijkse kapitalisatie vanaf 24 augustus 2010;

—	verwijzing van de verwerende partij in de kosten van de procedure.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/34

Beroep ingesteld op 9 april 2011 — Honnefelder/Commissie

(Zaak F-42/11)

2011/C 186/64

Procestaal: Duits

Partijen

Verzoekende partij: Stephanie Honnefelder (Brussel, België) (vertegenwoordiger: C. Bode, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van het besluit van de Commissie om verzoekster niet op te nemen op de reservelijst van vergelijkend onderzoek EPSO/AD/26/05

Conclusies van de verzoekende partij

—	het besluit van de verwerende partij van 11 februari 2011 nietig verklaren;

—	de Europese Commissie verwijzen in de kosten;

—	subsidiair, een vonnis bij verstek wijzen.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/34

Beroep ingesteld op 13 april 2011 — ZZ/Commissie

(Zaak F-44/11)

2011/C 186/65

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (Tricase, Italië) (vertegenwoordiger: G. Cipressa, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp en beschrijving van het geding

Verzoek om veroordeling van de verwerende partij tot betaling van een vergoeding aan verzoeker voor de schade die hij stelt te hebben geleden als gevolg van het verzoek van de raadgevend arts van de Commissie aan verzoekers arts om bepaalde inlichtingen te krijgen

Conclusies van de verzoekende partij

—	verklaren dat het in welke vorm dan ook genomen besluit tot afwijzing van het in verzoekers nota van 6 maart 2010 vervatte verzoek rechtens non-existent is dan wel, subsidiair, dat besluit nietig verklaren;

—	voor zover nodig, verklaren dat het in welke vorm dan ook genomen besluit van de verwerende partij tot afwijzing van de klacht van 3 september 2010 rechtens non-existent is dan wel, subsidiair, dit besluit nietig verklaren;

—

voor zover nodig, vaststellen dat Dr. M., destijds ambtenaar van de Europese Commissie: a) aan Dr. U. heeft gevraagd om haar te laten weten of verzoeker „een psychofarmacologische (neuroleptica, anti-depressiva) behandeling volgt en, zo ja, welke of dat hij een ander soort behandeling volgt”; b) aan Dr. U. heeft laten weten dat „de heer [ZZ] krachtens de statutaire bepalingen die op alle ambtenaren van de Commissie van toepassing zijn formeel sinds 1 april 2002 in Brussel woont, en niet langer in Angola, zoals besloten door [zijn] meerderen (…) en zoals officieel ter kennis van uw patiënt gebracht”;

—	voor zover nodig, vast stellen dat elk van de feiten die de betrokken schade heeft veroorzaakt en, a fortiori, de feiten in hun geheel onwettig waren;

—	voor zover nodig, verklaren dat elk van de feiten die de betrokken schade heeft veroorzaakt en, a fortiori, de feiten in hun geheel onwettig waren;

—

de verwerende partij veroordelen tot onmiddellijke betaling aan verzoeker van het bedrag van 10 000 EUR, vermeerderd met een jaarlijkse rente van 10 % over het betrokken bedrag en met jaarlijkse kapitalisatie vanaf 5 juli 2010, dan wel elk ander bedrag met inbegrip van bijkomstige elementen, dat het Gerecht redelijk en billijk acht ter vergoeding van de betrokken schade aan verzoeker;

—	de verwerende partij verwijzen in de kosten.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/35

Beroep ingesteld op 14 april 2011 — ZZ/EIB

(Zaak F-45/11)

2011/C 186/66

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (vertegenwoordiger: L. Isola, advocaat)

Verwerende partij: Europese Investeringsbank

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van verzoekers beoordelingsrapport over 2009, voor zover hem daarin niet het cijfer A of B+ is toegekend en voor zover hij daarin niet wordt voorgedragen voor bevordering tot de functiegroep D

Conclusies van de verzoekende partij

—	nietigverklaring van het op 24 september 2010 als kopie meegedeelde besluit waarbij het comité van beroep op grond van artikel 22 van het personeelsreglement en op grond van de brief van 18 maart 2010 op 22 september 2010 verzoekers bezwaar tegen het beoordelingsrapport 2010 heeft afgewezen;

—	nietigverklaring van het beoordelingsrapport 2009, voor zover de verzoekende partij daarin wordt beoordeeld, voor zover hem niet het cijfer A of B+ wordt toegekend en voor zover hij niet wordt voorgedragen voor bevordering tot de functiegroep D;

—

nietigverklaring van alle daarmee verband houdende, daarop volgende en daaraan voorafgaande handelingen, waaronder in elk geval de richtsnoeren die de personeelsdirectie heeft vastgesteld om de beoordeling samen te vatten met één van de eerste letters van het alfabet alsmede de bevorderingen waartoe op 25 maart 2010 is besloten, gelet op het feit dat de EIB, in het licht van de beoordeling door verzoekers meerderen die thans wordt betwist, heeft verzuimd om verzoeker in aanmerking te nemen onder het punt „Promotions from Function E tot D”.

—

nietigverklaring van de brieven van 17 en 30 november 2010, waarbij de president van de EIB in het kader van de bemiddelingsprocedure op grond van artikel 41 van het personeelsreglement heeft geweigerd om verzoeker door zichzelf te laten vertegenwoordigen alsmede van de brief van 20 januari 2011 waarbij de directeur-generaal personeelszaken het verzoek om vergoeding van de kosten van zijn beroepsmatige vertegenwoordiger heeft afgewezen;

—	veroordeling van de EIB tot vergoeding van de materiële en immateriële schade, tot vergoeding van de factuur die is betaald aan raadsheer Gabriele Isola, en tot betaling van de kosten van het geding, inclusief rentebetaling en opwaardering van het toegekende bedrag.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/35

Beroep ingesteld op 14 april 2011 — ZZ/Commissie

(Zaak F-46/11)

2011/C 186/67

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (Brussel, België) (vertegenwoordigers: E. Boigelot en S. Woog, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van het besluit om het door de verzoekende partij ingediende verzoek om bijstand als afgedaan te beschouwen

Conclusies van de verzoekende partij

—	nietigverklaring van het besluit van de secretaris-generaal van de Commissie van 7 juni 2010 om het verzoek om bijstand van de verzoekende partij van 5 december 2007 als afgedaan te beschouwen;

—

veroordeling van de Commissie tot vergoeding van de immateriële schade die de verzoekende partij heeft geleden en welke, onder voorbehoud van een vermeerdering in de loop van het geding, op 10 000 EUR wordt vastgesteld alsmede tot vergoeding van de kosten die in het kader van de precontentieuze procedure zijn gemaakt;

—	verwijzing van de Europese Commissie in de kosten.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/36

Beroep ingesteld op 18 april 2011 — ZZ/Commissie

(Zaak F-49/11)

2011/C 186/68

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (vertegenwoordiger: B. Rohde-Liebenau, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van het besluit van de Europese Commissie houdende afwijzing van het verzoek van de verzoekende partij om bepaalde stukken uit zijn medisch dossier te verwijderen en vordering tot schadevergoeding

Conclusies van de verzoekende partij

—	besluit nr. R/588jlO van het TABG van 17 januari 2011 nietig verklaren;

—	de Commissie gelasten, de verzoekende partij voor een bedrag van 363,23 EUR vergoeding van medische kosten te geven;

—

de Commissie gelasten, de door de verzoekende partij aangewezen arts toegang te verlenen tot haar volledige persoonsdossier met inbegrip van alle medische stukken,

—	subsidiair, door dit toe te zenden aan de wettelijke vertegenwoordiger van de verzoekende partij in deze procedure;

—	subsidiair, door toegang te verlenen tot een kopie van het volledige dossier;

—	subsidiair, door elektronisch toegang te verlenen tot het volledige dossier;

—

de Commissie gelasten om te verklaren dat er geen parallel of ander persoons- of medisch dossier bestaat;

—	subsidiair, de Commissie gelasten om elk ander dossier of kopieën daarvan te vernietigen,

—	subsidiair, de Commissie gelasten om de volledige inhoud daarvan op te nemen in het reguliere persoonsdossier (of het medisch dossier);

—

de Commissie gelasten, een vergoeding te betalen voor de schade die de verzoekende partij heeft geleden door de inbreuk op haar fundamentele rechten waardoor haar eerbaarheid en goede naam is geschaad, waarvan het bedrag ex aequo et bono en op de gebruikelijke wijze door het Gerecht zal worden vastgesteld, maar niet minder dan één netto jaarsalaris van de verzoekende partij op het tijdstip waarop hij voorafgaande aan het incident in 2000 bij de verwerende partij in dienst was;

—

de Commissie gelasten om de verzoekende partij een bedrag ineens te betalen van 717 863,04 EUR, hetgeen gelijk is aan acht maal haar jaarlijkse basissalaris, berekend op basis van haar maandelijkse salaris, toegekend over de twaalf maanden voorafgaande aan het ongeval, overeenkomstig artikel 73, lid 2, sub b, van het Ambtenarenstatuut;

—	subsidiair, een door het Gerecht ex aequo et bono vast te stellen gedeelte daarvan;

—	de Commissie verwijzen in de kosten.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/36

Beroep ingesteld op 19 april 2011 — ZZ/Parlement

(Zaak F-50/11)

2011/C 186/69

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (Luxemburg, Luxemburg) (vertegenwoordigers: P. Nelissen Grade en G. Leblanc, advocaten)

Verwerende partij: Europees Parlement

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van het besluit van het TABG om verzoekster voor het beoordelingsjaar 2009 slechts één meritepunt te geven

Conclusies van de verzoekende partij

—	het besluit van het tot aanstelling bevoegd gezag van 20 januari 2011 tot afwijzing van verzoeksters klacht nietig verklaren;

—	het op 27 mei 2010 aan verzoekster ter kennis gebrachte besluit van het TABG van 11 mei 2010 om verzoekster voor het beoordelingsjaar 2009 slechts één meritepunt te geven, nietig verklaren;

—	het TABG wijzen op de gevolgen van de nietigverklaring van de bestreden besluiten;

—	verzoekster een vergoeding van 2 000 EUR toekennen voor de geleden immateriële schade;

—	het Parlement verwijzen in de kosten.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/37

Beroep ingesteld op 24 april 2011 — ZZ/EIB

(Zaak F-52/11)

2011/C 186/70

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (Strassen, Luxemburg) (vertegenwoordiger: L. Isola, advocaat)

Verwerende partij: Europese Investeringsbank

Voorwerp en beschrijving van het geding

Enerzijds, nietigverklaring van de brief waarbij de president van de EIB heeft verklaard dat naar aanleiding van het besluit van het onderzoekscomité tot afwijzing van de door verzoeker wegens psychisch geweld ingediende klacht, geen verdere actie nodig was en nietigverklaring van andere, met het onderzoek naar psychisch geweld verband houdende besluiten. Anderzijds, vaststelling van het feit dat verzoeker slachtoffer is van psychisch geweld.

Conclusies van de verzoekende partij

—

nietigverklaring van de brief van 1 september 2010, voor zover de president van de EIB, afgezien van het feit dat hij geen enkele maatregel heeft getroffen voor het psychisch geweld dat verzoeker sinds jaren ondergaat, heeft vastgesteld dat hij de gegrondheid van het betoog van het onderzoekscomité kon controleren;

—

nietigverklaring van het rapport en de conclusies van het onderzoekscomité van 30 juni 2010, voor zover het geen enkel onderzoek heeft ingesteld naar het gedrag van het comité van beroep en van de leden ervan, voor zover het psychisch geweld heeft gedefinieerd en, ten slotte, voor zover het het bezwaar heeft afgewezen en zijn onderzoek heeft beperkt tot het gedrag van enkele personen en op willekeurige wijze geen onderzoek heeft ingesteld naar bepaalde aangevoerde feiten;

—

nietigverklaring van de brieven van 17 november en 30 november 2010, waarbij de president van de EIB, in het kader van de procedure op grond van artikel 41 van het personeelsreglement, verzoeker niet heeft toegestaan om zichzelf te vertegenwoordigen, terwijl de Bank werd vertegenwoordigd door één van de eigen werknemers;

—	nietigverklaring van het bericht van 14 april 2011 waarbij de directeur personeelszaken heeft geweigerd om een vergoeding te betalen;

—	nietigverklaring van alle daarmee verband houdende, daarop volgende en daaraan voorafgaande maatregelen, waaronder die welke het Comité voor psychisch geweld heeft gebruikt;

—	vaststelling dat verzoeker slachtoffer was van psychisch geweld;

—	veroordeling van de EIB tot stopzetting van het psychisch geweld jegens verzoeker en tot vergoeding van de fysieke, immateriële en materiële schade, alsmede verwijzing in de kosten van het geding, inclusief rente en opwaardering van het verschuldigde bedrag.

25.6.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 186/37

Beroep ingesteld op 2 mei 2011 — ZZ/Commissie

(Zaak F-53/11)

2011/C 186/71

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: ZZ (vertegenwoordigers: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis, E. Marchal en D. Abreu Caldas, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie

Voorwerp en beschrijving van het geding

Nietigverklaring van het besluit om verzoeksters naam niet op te nemen op de lijst van geslaagde kandidaten van vergelijkend onderzoek EPSO/AD/168/09-PL

Conclusies van de verzoekende partij

—	nietigverklaring van het besluit van de jury van vergelijkend onderzoek EPSO/AD/168/09-PL om verzoeksters naam niet op te nemen op de lijst van geslaagde kandidaten van dat vergelijkend onderzoek;

—	verwijzing van de Commissie in de kosten.

		ISSN 1725-2474 doi:10.3000/17252474.C_2011.186.nld
Publicatieblad van de Europese Unie		C 186

Uitgave in de Nederlandse taal	Mededelingen en bekendmakingen	54e jaargang 25 juni 2011

Nummer	Inhoud	Bladzijde
	IV Informatie
	INFORMATIE AFKOMSTIG VAN DE INSTELLINGEN, ORGANEN EN INSTANTIES VAN DE EUROPESE UNIE
	Hof van Justitie van de Europese Unie
2011/C 186/01	Laatste publicatie van het Hof van Justitie van de Europese Unie in het Publicatieblad van de Europese UniePB C 179 van 18.6.2011	1