26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/1

(1)

In augustus 1999 stelde de Raad bij Verordening (EG) nr. 1796/1999 (2) een definitief antidumpingrecht in op de invoer van stalen kabels uit onder meer India (hierna „het betrokken product” genoemd).

(2)

In november 2005, na een herzieningsonderzoek naar aanleiding van het vervallen van de maatregelen overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening, besloot de Raad bij Verordening (EG) nr. 1858/2005 (3) dat de antidumpingmaatregelen die van toepassing waren op de invoer van het betrokken product uit onder meer India gehandhaafd moesten worden.

(3)

Bij Besluit 1999/572/EG (4) aanvaardde de Commissie een prijsverbintenis van een Indiase onderneming, Usha Martin Industries & Usha Beltron Ltd. Deze onderneming wijzigde ondertussen haar naam en staat nu bekend onder de naam Usha Martin Ltd (hierna „UML” genoemd). De naamswijziging had hoegenaamd geen gevolgen voor de activiteiten van de onderneming.

(4)

Dit betekende dat de invoer in de Gemeenschap van een type van het betrokken product waarop de verbintenis van toepassing was (hierna „het product waarop de verbintenis van toepassing was” genoemd) van oorsprong uit India, dat werd vervaardigd door UML of door een andere, waar ook ter wereld gevestigde, met UML verbonden onderneming, werd vrijgesteld van de definitieve antidumpingrechten.

(5)

Bepaalde typen stalen kabels die momenteel door UML worden vervaardigd werden tijdens het onderzoektijdvak, dat heeft geleid tot instelling van definitieve antidumpingmaatregelen, echter niet naar de Gemeenschap uitgevoerd zodat de vrijstelling van de antidumpingrechten in het kader van de verbintenis niet van toepassing was op deze producten. Bijgevolg waren voor deze stalen kabels wanneer zij in de Gemeenschap in het vrije verkeer werden gebracht antidumpingrechten verschuldigd.

(6)

De verbintenis die door UML werd aangeboden heeft voor de onderneming (en voor iedere waar ook ter wereld gevestigde andere met UML verbonden onderneming) onder meer tot gevolg dat de onderneming bij verkoop van het product waarop de verbintenis betrekking heeft aan de eerste onafhankelijke afnemer in de Gemeenschap verkoopprijzen moet hanteren die gelijk zijn aan, of meer bedragen dan, de in de verbintenis vastgestelde minimuminvoerprijzen. Deze prijzen maken een einde aan de schadelijke gevolgen van de dumping. Wanneer de goederen in de Gemeenschap door verbonden importeurs worden doorverkocht aan de eerste onafhankelijke afnemer moeten de verkoopprijzen van het product waarop de verbintenis betrekking heeft, na de nodige correcties voor verkoopkosten, algemene en administratieve uitgaven alsmede een redelijke winst eveneens toereikend zijn om aan de schadelijke gevolgen van de dumping een eind te maken.

(7)

Op grond van de verbintenis is UML er ook toe verplicht de Commissie in de vorm van kwartaalverslagen regelmatig gedetailleerde informatie te verstrekken over de invoer van het betrokken product uit India door UML in de Gemeenschap (en over de wederverkoop in de Gemeenschap van de met UML verbonden, in de Gemeenschap gevestigde partijen). In dergelijke verslagen moeten niet alleen de producten worden opgenomen waarop de verbintenis betrekking heeft en die in aanmerking komen voor vrijstelling van het antidumpingrecht maar ook de andere typen stalen kabels waarop de verbintenis niet van toepassing is en waarvoor derhalve het antidumpingrecht geldt.

(8)

Tenzij anders vermeld gaat de Commissie ervan uit dat de verkoopverslagen van UML (en de verslagen over de wederverkoop van haar verbonden, in de Gemeenschap gevestigde ondernemingen) volledig zijn en correcte informatie bevatten.

(9)

Voorts aanvaardde UML dat alleen vrijstelling van de antidumpingrechten kan worden verleend indien een „verbintenisfactuur” wordt overgelegd aan de douaneautoriteiten van de Gemeenschap. Bovendien verbond UML zich ertoe een dergelijke verbintenisfactuur niet op te stellen voor verkoop van die typen van het betrokken product waarop de verbintenis niet van toepassing is en waarvoor derhalve een antidumpingrecht geldt.

(10)

Verder gelden de bepalingen van de verbintenis ook voor iedere met UML verbonden onderneming, waar ook ter wereld.

(11)

Om te waarborgen dat de verbintenis werd nageleefd stemde UML er ook mee in de Commissie alle noodzakelijk geachte gegevens te verstrekken en controlebezoeken in haar bedrijven en in de bedrijven van haar verbonden ondernemingen toe te staan zodat de juistheid en de betrouwbaarheid van de gegevens in de kwartaalverslagen konden worden gecontroleerd.

(12)

In dit verband vonden controlebezoeken plaats in de bedrijven van UML in India en in het bedrijf van een in Dubai gevestigde verbonden onderneming, namelijk Brunton Wolf Wire Ropes FZE.

(13)

Bij het controlebezoek aan de Indiase onderneming bleek dat belangrijke hoeveelheden van het betrokken product waarop de verbintenis niet van toepassing was niet waren vermeld in de kwartaalverslagen aan de Commissie. Bovendien waren de goederen in kwestie door UML verkocht aan haar verbonden importeurs in het Verenigd Koninkrijk en Denemarken en opgenomen in de verbintenisfacturen.

(14)

Bij het controlebezoek aan de in Dubai gevestigde onderneming bleek dat bepaalde stalen kabels vanuit Dubai naar de Gemeenschap waren uitgevoerd en bij invoer in de Gemeenschap waren aangegeven als van oorsprong uit de Verenigde Arabische Emiraten. Deze goederen waren echter in feite van oorsprong uit India zodat de antidumpingmaatregelen van toepassing waren die gelden bij invoer van stalen kabels van oorsprong uit India. De goederen in kwestie waren niet vermeld in het kwartaalverslag over de verkoop en de onderneming gaf toe dat er ook geen antidumpingrechten waren betaald. Voorts waren de goederen wederverkocht aan de eerste onafhankelijke afnemer in de Gemeenschap tegen prijzen die onder de minimuminvoerprijzen lagen.

(15)

In Besluit 2006/38/EG (5) van de Commissie zijn de schendingen van de verbintenis meer gedetailleerd uiteengezet.

(16)

Rekening houdend met deze schendingen werd de aanvaarding van de verbintenis die was aangeboden door Usha Martin Industries & Usha Beltron Ltd, nu bekend onder de naam Usha Martin Ltd (aanvullende Taric-code A024), ingetrokken bij Besluit (EG) nr. 2006/38/EG. Er moet derhalve onverwijld een definitief antidumpingrecht worden ingesteld op de invoer van het betrokken product dat door de betrokken onderneming naar de Gemeenschap wordt uitgevoerd.

(17)

Overeenkomstig artikel 8, lid 9 van de basisverordening moet het antidumpingrecht worden vastgesteld op basis van de gegevens die werden vastgesteld in het kader van het onderzoek dat tot de verbintenis leidde. Aangezien het onderzoek in kwestie bij Verordening (EG) nr. 1796/1999 werd beëindigd en definitief dumping en daaruit voortvloeiende schade werden vastgesteld, wordt het passend geacht de definitieve antidumpingrechten vast te stellen op het niveau en in de vorm die bij deze verordening werden opgelegd, namelijk 23,8 % van de nettoprijs, cif franco grens Gemeenschap, vóór inklaring.

(18)

Gezien het bovenstaande moet Verordening (EG) nr. 1858/2005 dienovereenkomstig worden gewijzigd,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/3

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 74/2004 heeft de Raad een definitief compenserend recht ingesteld op de invoer in de Gemeenschap van katoenhoudend beddenlinnen uit India vallende onder GN-codes ex 6302 21 00 (Taric-codes 6302210081, 6302210089), ex 6302 22 90 (Taric-code 6302229019), ex 6302 31 00 (Taric-code 6302310090) en ex 6302 32 90 (Taric-code 6302329019). Gezien het grote aantal medewerkende ondernemingen werd een steekproef samengesteld van Indiase producenten/exporteurs en werden individuele rechten vastgesteld variërend van 4,4 tot 10,4 % voor de ondernemingen in de steekproef terwijl voor andere ondernemingen die hun medewerking verleenden doch geen deel uitmaakten van de steekproef een recht werd vastgesteld van 7,6 %. Aan ondernemingen die zich niet bekendmaakten of geen medewerking verleenden aan het onderzoek werd een recht van 10,4 % opgelegd.

(2)

Artikel 2 van Verordening (EG) nr. 74/2004 bepaalt dat wanneer een nieuwe producent/exporteur in India ten genoegen van de Commissie aantoont dat hij het in artikel 1, lid 1, beschreven product in het onderzoektijdvak (1 oktober 2001 tot en met 30 september 2002) niet naar de Gemeenschap heeft uitgevoerd (eerste criterium); hij geen banden heeft met exporteurs of producenten in India waarop de bij deze verordening ingestelde compenserende maatregelen van toepassing zijn (tweede criterium), en hij het betrokken product na het onderzoektijdvak waarop de maatregelen zijn gebaseerd naar de Gemeenschap heeft uitgevoerd of dat hij een onherroepelijke contractuele verplichting heeft een aanzienlijke hoeveelheid van dit product naar de Gemeenschap uit te voeren (derde criterium); artikel 1, lid 3, van die verordening kan worden gewijzigd door de nieuwe producent/exporteur het recht toe te kennen dat van toepassing is op de medewerkende ondernemingen die niet in de steekproef zijn opgenomen, dat wil zeggen 7,6 %.

(3)

Bij Verordening (EG) nr. 2143/2004 (3) werden 15 ondernemingen toegevoegd aan de lijst van Indiase producenten/exporteurs in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 74/2004.

(4)

13 Indiase ondernemingen hebben een verzoek ingediend om op een zelfde manier te worden behandeld als de ondernemingen die hebben meegewerkt aan het oorspronkelijke onderzoek doch niet zijn geselecteerd in de steekproef („status van nieuwkomer”).

(5)

Vier van de Indiase ondernemingen die hadden verzocht om de status van nieuwkomer beantwoordden de vragenlijst niet en één ging niet in op het verzoek om aanvullende informatie nadat deze onderneming de vragenlijst onvolledig had ingevuld. Het was derhalve niet mogelijk na te gaan of deze ondernemingen voldeden aan de in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 74/2004 uiteengezette criteria en hun verzoeken moesten derhalve worden afgewezen.

(6)

De overige acht ondernemingen vulden de vragenlijst in die tot doel had na te gaan of zij voldeden aan de bepalingen van artikel 2 van Verordening (EG) nr. 74/2004.

(7)

Het door vijf van de bovengenoemde Indiase producenten/exporteurs ingediende bewijsmateriaal wordt voldoende geacht om hen het recht toe te kennen dat van toepassing is op de medewerkende ondernemingen die geen deel uitmaken van de steekproef (dat wil zeggen 7,6 %) en hen derhalve toe te voegen aan de lijst van producenten/exporteurs in de bijlage („de bijlage”) bij Verordening (EG) nr. 74/2004.

(8)

Van de drie overige Indiase producenten/exporteurs voerden twee het betrokken product tijdens het oorspronkelijke onderzoektijdvak (dat wil zeggen van 1 oktober 2001 tot 30 september 2002) uit naar de Gemeenschap en kon één geen bewijsmateriaal voorleggen waaruit bleek dat hij tijdens het onderzoektijdvak niet naar de Gemeenschap uitvoerde.

(9)

Onder deze omstandigheden was de Commissie van oordeel dat de drie hierboven genoemde ondernemingen niet voldeden aan ten minste één van de in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 74/2004 vermelde criteria, namelijk het eerste. Deze verzoeken moesten derhalve worden afgewezen.

(10)

Ondernemingen die niet de status van nieuwkomer hadden verkregen werden op de hoogte gebracht van de redenen voor dit besluit en werden in de gelegenheid gesteld hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken.

(11)

Alle argumenten en standpunten van belanghebbenden werden onderzocht en waar nodig werd er terdege rekening mee gehouden,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/5

(1)

In juli 2002 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 1338/2002 (3) definitieve compenserende rechten ingesteld op sulfanilzuur uit India en op dezelfde dag, bij Verordening (EG) nr. 1339/2002 (4), definitieve antidumpingrechten op sulfanilzuur uit de Volksrepubliek China en India (hierna „de maatregelen” genoemd).

(2)

In het kader van deze procedures heeft de Commissie bij Besluit 2002/611/EG (5) een prijsverbintenis aanvaard die was aangeboden door een Indiase onderneming, Kokan Synthetics & Chemicals Pvt Ltd (hierna „de onderneming” genoemd).

(3)

In juni 2003 heeft de Commissie overeenkomstig artikel 12 van de basisantidumpingverordening een onderzoek ingesteld naar de eventuele absorptie van de rechten op sulfanilzuur uit de Volksrepubliek China (6) (hierna „het absorptieonderzoek” genoemd).

(4)

In december 2003 heeft de onderneming de Commissie ervan in kennis gesteld dat zij haar verbintenis wenste op te zeggen. Bijgevolg werd het besluit van de Commissie tot aanvaarding van de verbintenis bij Besluit 2004/255/EG van de Commissie (7) ingetrokken.

(5)

In februari 2004 werd het onderzoek naar de eventuele absorptie van de rechten op sulfanilzuur uit de Volksrepubliek China beëindigd bij Verordening (EG) nr. 236/2004 van de Raad (8), waarbij het definitieve antidumpingrecht op sulfanilzuur uit de Volksrepubliek China werd verhoogd van 21 % tot 33,7 %.

(6)

In december 2004, na de beëindiging van het absorptieonderzoek, heeft de onderneming een verzoek ingediend om een tussentijds onderzoek overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisantidumpingverordening en artikel 19 van de basisantisubsidieverordening, welk onderzoek beperkt zou zijn tot een onderzoek naar de aanvaardbaarheid van de door de onderneming aangeboden verbintenis.

(7)

De onderneming voerde aan dat zij de verbintenis had opgezegd omdat Chinese exporteurs na de instelling van de maatregelen in 2002 de antidumpingrechten absorbeerden, waardoor de prijzen daalden en de verbintenis onuitvoerbaar werd. Vervolgens werden de rechten op sulfanilzuur uit de Volksrepubliek China naar aanleiding van het absorptieonderzoek verhoogd, waardoor de marktprijzen stegen. In die omstandigheden was de onderneming bereid opnieuw een verbintenis aan te bieden op dezelfde voorwaarden als voorheen, omdat deze doeltreffend waren gebleken om aan de schadelijke gevolgen van dumping en subsidiëring een einde te maken.

(8)

De onderneming kon aantonen dat zij sinds de eerdere bevindingen geen structurele wijzigingen had ondergaan die gevolgen zouden kunnen hebben voor de aanvaarding en tenuitvoerlegging van een verbintenis.

(9)

Daarom heeft de Commissie in april 2005, na een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (9), een tussentijds onderzoek geopend voor een eventuele wijziging van de maatregelen ten aanzien van de invoer van sulfanilzuur uit India, welk onderzoek beperkt was tot een onderzoek naar de aanvaardbaarheid van de door de onderneming aangeboden verbintenis.

(10)

De Commissie heeft de vertegenwoordigers van India, de indiener van het verzoek en de EU-producenten in kennis gesteld van de opening van het tussentijdse onderzoek en alle rechtstreeks betrokkenen in de gelegenheid gesteld hun standpunt schriftelijk uiteen te zetten en te verzoeken te worden gehoord.

(11)

De onderneming heeft haar oorspronkelijke verbintenis opnieuw aangeboden.

(12)

De Commissie heeft alle gegevens die zij voor het onderzoek nodig had, verzameld en gecontroleerd.

(13)

Uit het onderzoek bleek dat sedert het oorspronkelijke onderzoek geen structurele wijzigingen in de onderneming hadden plaatsgevonden die negatieve gevolgen konden hebben voor de aanvaardbaarheid en uitvoerbaarheid van de verbintenis. Bovendien was bij toepassing van de oorspronkelijke verbintenis gebleken dat de Commissie de naleving van de verbintenis kon controleren en dat de onderneming de verbintenis in acht nam.

(14)

Het was evenwel zo dat de prijzen van de belangrijkste grondstoffen waarvan sulfanilzuur wordt vervaardigd, met name aniline, en de belangrijkste grondstof daarvoor, benzeen, aanzienlijk waren gewijzigd sinds het oorspronkelijke onderzoek. Daarom stemde de onderneming ermee in de oorspronkelijk aangeboden minimumprijs aan te passen aan de cyclische aard van de prijzen van sulfanilzuur om het risico op schadelijke dumping zoveel mogelijk te beperken. Daar er een voor iedereen toegankelijke en onafhankelijke databank bestaat die betrouwbare gegevens bevat over de internationale prijzen van benzeen, maar niet van aniline, en daar er een sterk verband is tussen de prijs van benzeen en de prijs van aniline, werd de indexering gebaseerd op de prijs van benzeen.

(15)

De EU-producenten voerden aan dat het niet toelaatbaar was dat de onderneming de vorm van de maatregelen kon kiezen en zich met name slechts aan de minimuminvoerprijs behoefde te houden wanneer de marktprijzen voor haar gunstig waren. Het zou een onderneming inderdaad niet mogen worden toegestaan om de vorm van de maatregelen te wijzigen al naar gelang de ontwikkelingen op de markt. Er dient evenwel rekening te worden gehouden met de uitzonderlijke omstandigheden van dit geval. Bij het absorptieonderzoek bleek namelijk dat de daling van de marktprijzen op het ogenblik waarop de onderneming haar verbintenis opzegde, veroorzaakt was door de absorptie van de antidumpingrechten door Chinese exporteurs van sulfanilzuur. Gezien de gewijzigde omstandigheden als gevolg van het absorptieonderzoek, wordt de wens van de onderneming om opnieuw een verbintenis aan te bieden gerechtvaardigd geacht.

(16)

De EU-producenten voerden voorts aan dat de verbintenis slechts mocht worden aanvaard na een volledig tussentijds onderzoek, aangezien marktontwikkelingen die een nieuwe verbintenis kunnen rechtvaardigen, ook een herziening van de dumpingmarge van de onderneming kunnen rechtvaardigen. In dit verband wordt opgemerkt dat de Commissie er zich bij onderhavig onderzoek toe heeft beperkt na te gaan of een door de onderneming aangeboden verbintenis kon worden aanvaard, en dat zij geen verzoek heeft ontvangen om de opening van een tussentijds onderzoek naar andere aspecten. Dit argument moest dus worden afgewezen.

(17)

Een verwerkend bedrijf verzocht om een verlaging van het antidumpingrecht of, indien dit niet mogelijk was, om een oplossing voor het krappe aanbod van gezuiverd sulfanilzuur op de EU-markt door de invoering van contingenten. Gezien de beperkte reikwijdte van onderhavig onderzoek moet ook dit verzoek worden afgewezen.

(18)

Gelet op het voorgaande werd de verbintenis door de Commissie bij Besluit 2006/37/EG (10) aanvaard.

(19)

Om ervoor te zorgen dat de Commissie de naleving van de verbintenis kan controleren, wordt de vrijstelling van rechten slechts verleend wanneer bij de aangifte van het betrokken product voor het vrije verkeer een factuur wordt overgelegd die ten minste de in de bijlage vermelde gegevens bevat. Aan de hand van deze gegevens moet de douane ook kunnen nagaan of de goederen met de handelsdocumenten overeenstemmen. Indien een dergelijke factuur niet wordt overgelegd of wanneer deze niet overeenstemt met de goederen die bij de douane worden aangebracht, wordt geen vrijstelling verleend maar worden het toepasselijke antidumpingrecht en compenserende recht geheven.

(20)

Om de inachtneming van de verbintenis te waarborgen, moeten de importeurs er ook op worden gewezen dat het niet-nakomen van de verbintenis ertoe kan leiden dat het antidumpingrecht en het compenserende recht met terugwerkende kracht worden toegepast. Daarom moeten bepalingen worden vastgesteld volgens welke een douaneschuld ontstaat ten bedrage van het toepasselijke antidumpingrecht en compenserende recht wanneer niet is voldaan aan één of meer voorwaarden voor de vrijstelling van de rechten. Er dient een douaneschuld te ontstaan voor goederen die zonder de heffing van een antidumpingrecht of een compenserend recht in het vrije verkeer zijn gebracht, wanneer blijkt dat aan één of meer voorwaarden van de verbintenis niet is voldaan.

(21)

Bij niet-nakoming van de verbintenis kunnen het antidumpingrecht en compenserende recht worden geheven, mits de Commissie de aanvaarding van de verbintenis heeft ingetrokken overeenkomstig artikel 8, lid 9, van de basisantidumpingverordening of artikel 13, lid 9, van de basisantisubsidieverordening onder verwijzing naar de specifieke transactie en door ongeldigverklaring van de verbintenisfactuur. Overeenkomstig artikel 14, lid 7, van de basisantidumpingverordening en artikel 24, lid 7, van de basisantisubsidieverordening dient de douane de Commissie terstond in kennis te stellen van aanwijzingen dat een verbintenis niet wordt nagekomen.

(22)

Indien de verbintenis niet wordt nagekomen of wordt opgezegd of indien de aanvaarding van de verbintenis door de Commissie wordt ingetrokken, dienen het antidumpingrecht en compenserende recht die werden ingesteld overeenkomstig artikel 9, lid 4, van de basisantidumpingverordening en artikel 15, lid 1, van de basisantisubsidieverordening, te worden toegepast overeenkomstig artikel 8, lid 9, van de basisantidumpingverordening en artikel 13, lid 9, van de basisantisubsidieverordening,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/10

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/12

(1)

In de artikelen 173 tot en met 177 van Verordening (EEG) nr. 2454/93 is bepaald dat de Commissie periodieke eenheidswaarden vaststelt voor de producten die zijn omschreven in de in bijlage 26 van genoemde verordening opgenomen klasse-indeling.

(2)

De toepassing van de regels en maatstaven bepaald in voornoemde artikelen op de gegevens die overeenkomstig het bepaalde in artikel 173, lid 2, van voornoemde verordening aan de Commissie zijn medegedeeld, leidt ertoe voor de betrokken producten de eenheidswaarden vast te stellen die zijn vermeld in de bijlage bij de onderhavige verordening,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/18

(1)

De in de invoercertificaten voor het eerste kwartaal van 2006 aangevraagde hoeveelheden zijn niet groter dan de beschikbare hoeveelheden en kunnen derhalve volledig worden ingewilligd.

(2)

De overblijvende hoeveelheid moet worden bepaald die bij de beschikbare hoeveelheid voor de volgende periode wordt gevoegd.

(3)

Het is dienstig er de aandacht van de handelaren op te vestigen dat de certificaten slechts gebruikt mogen worden voor producten die voldoen aan alle in de Gemeenschap geldende veterinairrechtelijke voorschriften,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/20

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/21

(1)

Bij artikel 9 van Verordening (EG) nr. 1159/2003 zijn de voorwaarden vastgesteld voor de bepaling van de leveringsverplichtingen tegen nulrecht van de producten van GN-code 1701, uitgedrukt in wittesuikerequivalent, voor invoer van oorsprong uit de landen die het ACS-protocol en de overeenkomst met India hebben ondertekend.

(2)

Uit de in artikel 5, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1159/2003 bedoelde boeking is gebleken dat, voor de leveringsperiode 2005/2006 waarvoor de maximumhoeveelheden reeds zijn bereikt, toch nog hoeveelheden suiker beschikbaar zijn voor de leveringsverplichtingen van preferentiële suiker uit India.

(3)

De Commissie moet derhalve bepalen dat de betrokken maximumhoeveelheden niet meer zijn bereikt,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/22

(1)

De representatieve prijzen en de aanvullende invoerrechten voor witte suiker, ruwe suiker en bepaalde stropen voor het verkoopseizoen 2005/2006 zijn vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1011/2005 van de Commissie (3). Deze prijzen en invoerrechten zijn laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 111/2006 van de Commissie (4).

(2)

De bovenbedoelde prijzen en invoerrechten moeten op grond van de gegevens waarover de Commissie nu beschikt, overeenkomstig het bepaalde in Verordening (EG) nr. 1423/95 worden gewijzigd,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/24

(1)

Overeenkomstig Richtlijn 91/414/EEG valt de toelating van gewasbeschermingsmiddelen voor gebruik op bepaalde gewassen onder de bevoegdheid van de lidstaten. Deze toelating moet stoelen op een beoordeling van de gevolgen voor de gezondheid van mens en dier en voor het milieu. Bij deze beoordeling moet onder meer worden gekeken naar de blootstelling van toedieners en omstanders, de milieueffecten in bodem, water en lucht en de gevolgen bij mens en dier van de consumptie van residuen op behandelde gewassen.

(2)

De maximumresidugehalten (MRL's) worden vastgesteld op basis van een zodanige toepassing van de minimumhoeveelheden bestrijdingsmiddelen die voor een effectieve gewasbescherming nodig zijn, dat de hoeveelheid residu zo klein mogelijk is en, met name uit het oogpunt van milieubescherming en gelet op de geschatte opname via de voeding, toxicologisch aanvaardbaar blijft.

(3)

De MRL's van bestrijdingsmiddelen moeten telkens opnieuw worden bezien. Zij kunnen worden aangepast naar aanleiding van nieuwe toepassingen of informatie.

(4)

De MRL's worden op de ondergrens van de analytische bepaling vastgesteld wanneer toegelaten toepassingen van gewasbeschermingsmiddelen niet tot waarneembare gehalten aan residuen van bestrijdingsmiddelen in of op het levensmiddel leiden, wanneer er geen toegelaten toepassingen zijn, wanneer door de lidstaten toegelaten toepassingen niet met de nodige gegevens zijn onderbouwd, of wanneer toepassingen in derde landen die leiden tot residuen in of op levensmiddelen die op de markt van de Gemeenschap verkrijgbaar kunnen zijn, niet met de overeenkomstige nodige gegevens zijn onderbouwd.

(5)

De Commissie is in kennis gesteld van nieuwe of gewijzigde toepassingen van diquat, dat onder Richtlijn 90/642/EEG valt.

(6)

De levenslange blootstelling van de consument aan dit bestrijdingsmiddel via levensmiddelen die residuen daarvan kunnen bevatten, is beoordeeld volgens in de Gemeenschap gangbare procedures en werkwijzen en door de Wereldgezondheidsorganisatie gepubliceerde richtsnoeren (3). Er is berekend dat met de MRL's in kwestie de aanvaardbare dagelijkse inname niet wordt overschreden.

(7)

Uit de beschikbare informatie blijkt dat geen acute referentiedosis (ARfD) en dus ook geen beoordeling van de acute effecten nodig is.

(8)

Daarom moeten voor diquat nieuwe MRL's worden vastgesteld.

(9)

Dat op communautair niveau voorlopige MRL's worden vastgesteld of gewijzigd, neemt niet weg dat de lidstaten overeenkomstig artikel 4, lid 1, onder f), van Richtlijn 91/414/EEG en bijlage VI daarbij voorlopige MRL's voor diquat kunnen vaststellen. Om andere toepassingen van diquat toe te staan, volstaat een periode van vier jaar. Daarna moeten de voorlopige communautaire MRL's definitief worden.

(10)

Richtlijn 90/642/EEG moet dus dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(11)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/32

(1)

In artikel 11, lid 5, van het reglement van orde van de Raad (hierna „reglement van orde” te noemen) is bepaald dat indien een lid van de Raad bij besluitvorming met gekwalificeerde meerderheid van stemmen verlangt dat wordt nagegaan of de lidstaten die de gekwalificeerde meerderheid vormen ten minste 62 % van de totale bevolking van de Unie vertegenwoordigen, dit wordt berekend aan de hand van de cijfers betreffende de bevolkingsomvang in artikel 1 van bijlage II bis van het reglement van orde.

(2)

In artikel 2, lid 2, van bijlage II bis van het reglement van orde, inzake de toepassingsvoorschriften voor de bepalingen betreffende de stemmenweging in de Raad, is bepaald dat de Raad de in artikel 1 vermelde cijfers actualiseert per 1 januari van elk jaar overeenkomstig de gegevens die op 30 september van het voorgaande jaar ter beschikking van het Bureau voor de statistiek van de Europese Gemeenschappen zijn.

(3)

Het reglement van orde moet dienovereenkomstig worden aangepast,

26.1.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/34

(1)

In Verordening (EG) nr. 390/2001 is bepaald dat de Raad op voorstel van de Commissie met gekwalificeerde meerderheid van stemmen een besluit neemt over de beginselen, prioriteiten, tussentijdse doelstellingen en voorwaarden van het partnerschap voor de toetreding zoals deze aan Turkije zullen worden voorgelegd, alsook over belangrijke wijzigingen die daarin naderhand zullen worden aangebracht.

(2)

Op basis daarvan keurde de Raad in 2001 en 2003 een partnerschap voor de toetreding met Turkije goed (2).

(3)

De aanbeveling van de Commissie over Turkije van het jaar 2004 wees erop dat de Europese Unie verder moest blijven toezien op het politieke hervormingsproces en dat in 2005 een herzien partnerschap voor de toetreding moest worden voorgesteld.

(4)

In december 2004 concludeerde de Europese Raad dat de Europese Unie op de vooruitgang van het politieke hervormingsproces nauwkeurig zal blijven toezien op basis van een herzien partnerschap voor de toetreding, waarin de prioriteiten van het hervormingsproces worden aangegeven.

(5)

Op 3 oktober 2005 startten de lidstaten onderhandelingen met Turkije over de toetreding van dit land tot de Europese Unie. De voortgang van deze onderhandelingen zal afhangen van de door Turkije geboekte vooruitgang bij de voorbereiding van de toetreding, die onder meer zal worden afgemeten aan de tenuitvoerlegging van het partnerschap voor de toetreding, als regelmatig herzien.

(6)

Ter voorbereiding van het lidmaatschap wordt Turkije geacht een plan op te stellen met een tijdschema en specifieke maatregelen om de prioriteiten van dit partnerschap aan te pakken,