25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/1

(1)

In titel 2, hoofdstuk III, afdeling 1, van Verordening (EG) nr. 2535/2001 van de Commissie van 14 december 2001 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1255/1999 van de Raad voor de invoerregeling voor melk en zuivelproducten en houdende opening van tariefcontingenten (2) zijn de regels vastgesteld inzake het beheer van invoercontingenten door bepaalde in bijlage III, deel B, bij die verordening genoemde derde landen. Deze regels voorzien in de afgifte van een invoercertificaat na overlegging van een overeenkomstig certificaat IMA 1 („inward monitoring arrangements certificate”).

(2)

Uit de ervaring met het beheer van de tariefcontingenten voor Nieuw-Zeelandse kaas (contingentnummers 09.4514 en 09.4515) is gebleken dat deze contingenten even efficiënt kunnen worden beheerd met een systeem dat minder administratieve lasten voor de importeurs en voor de met de afgifte van certificaten belaste instellingen van de lidstaten met zich brengt. In dat systeem zijn de functies van het certificaat IMA 1 als bewijs voor de oorsprong van de goederen en de overeenstemming van de goederen met de voorwaarden bij invoer behouden, maar dient voor de afgifte van invoercertificaten niet langer een certificaat IMA 1 te worden overgelegd. Het is derhalve dienstig te bepalen dat de regels van titel 2, hoofdstuk I, van Verordening (EG) nr. 2535/2001 van toepassing zijn op deze contingenten.

(3)

Teneinde speculatie te voorkomen en toch een maximaal gebruik van de tariefcontingenten voor Nieuw-Zeelandse kaas te waarborgen, mogen certificaataanvragen betrekking hebben op ten hoogste 25 % van het desbetreffende beschikbare contingent.

(4)

Rekening houdende met het seizoensgebonden karakter van de zuivelproductie in Nieuw-Zeeland, met de prijsevolutie en met de tijd die nodig is om de betrokken producten te verschepen naar de Unie, is het zaak in september een derde toewijzingsronde voor invoercertificaten te plannen voor de in bijlage I, deel K, en bijlage III, deel A, vermelde contingenten.

(5)

Verordening (EG) nr. 2535/2001 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

Om de aanvragers, de bevoegde autoriteiten en de lidstaten voldoende tijd te geven om te voldoen aan de nieuwe regels, dienen deze regels van toepassing te zijn met ingang van het contingentjaar 2014.

(7)

De in de onderhavige verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

1)

Aan artikel 5 wordt het volgende punt toegevoegd:

2)

In artikel 6 wordt de eerste alinea vervangen door:

„De tariefcontingenten, de toe te passen rechten, de maximale jaarlijks in te voeren hoeveelheden, de invoercontingentperioden en de verdeling daarvan in deelperioden staan vermeld in bijlage I.”.

3)

In artikel 13 wordt lid 2 vervangen door:

„2.   De certificaataanvraag moet betrekking hebben op ten minste tien ton en ten hoogste de voor het contingent beschikbare hoeveelheid voor de betrokken in artikel 6 bedoelde deelperiode.

Een certificaataanvraag mag evenwel slechts betrekking hebben:

4)

In artikel 14 wordt het volgende lid 1 bis ingevoegd:

„1 bis.   Voor de in bijlage I, deel K, bedoelde contingenten kunnen de certificaataanvragen slechts worden ingediend:

5)

Aan artikel 19 wordt het volgende lid 3 toegevoegd:

„3.   Voor de in bijlage I, deel K, vermelde contingenten wordt het verlaagde recht slechts toegepast na:

6)

In artikel 34 wordt lid 4 vervangen door:

„4.   De tariefcontingenten, de toe te passen rechten, de maximale jaarlijks in te voeren hoeveelheden, de invoercontingentperioden en de verdeling daarvan in deelperioden staan vermeld in bijlage III, deel A.”.

7)

Artikel 34 bis wordt vervangen door:

„Artikel 34 bis

1.   De contingenten moeten worden verdeeld in twee delen als bedoeld in bijlage III, deel A:

2.   De invoercertificaataanvragen kunnen slechts worden ingediend:

3.   Per aanvrager moeten invoercertificaataanvragen, om in aanmerking te kunnen worden genomen, betrekking hebben op:

4.   De invoercertificaataanvragen mogen alleen worden ingediend in de lidstaat waar de aanvrager uit hoofde van artikel 7 is erkend; op de aanvragen moet het erkenningsnummer van de importeur worden vermeld.

5.   De in de leden 1 en 3 bedoelde bewijzen worden geleverd overeenkomstig artikel 5, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 1301/2006.

Deze bewijzen worden tegelijkertijd met de invoercertificaataanvragen ingediend en gelden voor het desbetreffende contingentjaar.”.

8)

Aan bijlage I wordt een nieuw deel K toegevoegd, waarvan de tekst wordt vastgesteld in bijlage I bij de onderhavige verordening.

9)

Bijlage III, deel A, wordt vervangen door de tekst die is vastgesteld in bijlage II bij de onderhavige verordening.

10)

In bijlage III, deel B, worden de vermeldingen betreffende de contingentnummers 09.4514 en 09.4515 geschrapt.

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/6

(1)

In bijlage III, deel A, bij Verordening (EG) nr. 826/2008 van de Commissie (2) is vastgesteld dat de Commissie door de lidstaten in kennis moet worden gesteld van bepaalde informatie betreffende olijfolie en tafelolijven voor verschillende verkoopseizoenen en is de termijn voor overlegging van die gegevens bepaald. Daarnaast zijn er in datzelfde deel gemeenschappelijke bepalingen vastgesteld met betrekking tot de kennisgeving van de informatie aan de Commissie door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten.

(2)

Met het oog op een versterkt toezicht op de marktsituatie en rekening houdend met de in dit verband opgedane ervaring, is het dienstig bepaalde in bijlage III, deel A, bij Verordening (EG) nr. 826/2008 vastgestelde verplichtingen tot kennisgeving door de lidstaten te vereenvoudigen, te verduidelijken, toe te voegen of te schrappen.

(3)

Daartoe is het noodzakelijk een verplichting toe te voegen betreffende de kennisgeving van de volledige benutting van olijfolie en van de voorraden aan het eind van het verkoopseizoen en de verplichting betreffende de informatie over tafelolijven te schrappen.

(4)

Bijlage III bij Verordening (EG) nr. 826/2008 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

1)

Punt b) wordt vervangen door:

2)

Punt c) wordt vervangen door:

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/7

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/9

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 36/2013 van de Commissie (2) is voor het verkoopseizoen 2012/2013 een permanente openbare inschrijving geopend voor de invoer van suiker van de GN-codes 1701 14 10 en 1701 99 10 tegen een verlaagd douanerecht.

(2)

Overeenkomstig artikel 6 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 36/2013 moet de Commissie, in het licht van de naar aanleiding van een deelinschrijving ontvangen offertes, besluiten al dan niet een minimumdouanerecht per achtcijferige GN-code vast te stellen.

(3)

Op basis van de voor de eerste deelinschrijving ontvangen offertes moet een minimumdouanerecht voor suiker van de GN-codes 1701 14 10 en 1701 99 10 worden vastgesteld.

(4)

Om de markt snel een signaal te geven en een efficiënt beheer van de maatregel te verzekeren, moet de onderhavige verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(5)

Het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/11

(1)

In overeenstemming met artikel 3, lid 3, van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU) brengt de Unie een interne markt tot stand.

(2)

Overeenkomstig artikel 113 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) stelt de Raad de bepalingen vast die betrekking hebben op de harmonisatie van de wetgevingen inzake de omzetbelasting, de accijnzen en de andere indirecte belastingen, voor zover deze harmonisatie noodzakelijk is om de instelling en de werking van de interne markt te bewerkstelligen en concurrentieverstoringen te voorkomen.

(3)

In 2011 heeft de Commissie nota genomen van een breed gevoerd debat over extra belastingheffing van de financiële sector. Aan dit debat ten grondslag lag de wens om de financiële sector een billijke en belangrijke bijdrage te laten leveren aan de kosten van de crisis en in de toekomst op billijke wijze in de belastingheffing te betrekken in vergelijking met andere sectoren, al te risicovolle activiteiten van financiële instellingen te ontmoedigen, regelgevingsmaatregelen die ertoe strekken toekomstige crisissen te vermijden, te complementeren en extra inkomsten te genereren voor algemene begrotingen of specifieke beleidsdoeleinden.

(4)

Tegen deze achtergrond heeft de Commissie op 28 september 2011 een voorstel goedgekeurd voor een richtlijn van de Raad betreffende een gemeenschappelijk stelsel van belasting op financiële transacties en tot wijziging van Richtlijn 2008/7/EG (1). Hoofddoel van dat voorstel was de goede werking van de interne markt te garanderen en concurrentieverstoringen te voorkomen.

(5)

Op de Raadszitting van 22 juni 2012 is vastgesteld dat er geen unanieme steun was voor een gemeenschappelijk stelsel van belasting op financiële transacties (FTT) zoals voorgesteld door de Commissie. Op 29 juni 2012 heeft de Europese Raad geconcludeerd dat het richtlijnvoorstel niet binnen een redelijke termijn door de Raad zou worden aangenomen. Op de Raadszitting van 10 juli 2012 is verwezen naar aanhoudende en fundamentele meningsverschillen over de behoefte aan de totstandbrenging van een gemeenschappelijk FTT-stelsel op EU-niveau en is bevestigd dat het beginsel van een geharmoniseerde belasting op financiële transacties in de nabije toekomst geen unanieme steun in de Raad zou krijgen.

(6)

Onder deze omstandigheden hebben elf lidstaten, namelijk België, Duitsland, Estland, Griekenland, Spanje, Frankrijk, Italië, Oostenrijk, Portugal, Slovenië en Slowakije, de Commissie, bij brieven ingekomen tussen 28 september en 23 oktober 2012, een verzoek doen toekomen waarin zij te kennen geven dat zij onderling een nauwere samenwerking wensen aan te gaan op het gebied van de FTT. Deze lidstaten vroegen om het toepassingsgebied en de doelstellingen van de nauwere samenwerking te baseren op het richtlijnvoorstel van de Commissie van 28 september 2011. Er werd met name ook op gewezen dat diende te worden gewaakt voor ontwijkingsconstructies, verstoringen en verschuiving naar andere jurisdicties.

(7)

De nauwere samenwerking moet het vereiste rechtskader scheppen voor de totstandbrenging van een gemeenschappelijk FTT-stelsel in de deelnemende lidstaten en ervoor zorgen dat de basiskenmerken van de belasting geharmoniseerd worden. Prikkels tot fiscale arbitrage, allocatieverstoringen tussen de financiële markten en de kans dat dubbel wordt belast of heffing achterwege blijft, dan wel dat ontwijkingsconstructies worden opgezet, moeten aldus zoveel mogelijk worden vermeden.

(8)

De voorwaarden van artikel 20 VEU en van de artikelen 326 en 329 VWEU zijn vervuld.

(9)

Op de Raadszitting van 29 juni 2012 is officieel vastgesteld en op die van 10 juli 2012 is nadien bevestigd dat de doelstelling om een gemeenschappelijk FTT-stelsel aan te nemen niet binnen een redelijke termijn door de Unie in haar geheel kan worden verwezenlijkt. Derhalve is voldaan aan de voorwaarde van artikel 20, lid 2, VEU dat alleen in laatste instantie een nauwere samenwerking mag worden aangegaan.

(10)

Materieel valt het gebied waarop de nauwere samenwerking wordt nagestreefd, namelijk de totstandbrenging van een gemeenschappelijk FTT-stelsel in de Unie, onder artikel 113 VWEU en bijgevolg onder de Verdragen.

(11)

De nauwere samenwerking bij de totstandbrenging van een gemeenschappelijk FTT-stelsel strekt ertoe de goede werking van de interne markt te garanderen. Door de omvang van deze samenwerking wordt vermeden dat verschillende nationale regelingen naast elkaar bestaan en de markt dus onnodig versnipperd is, alsook dat daaruit voortvloeiende problemen optreden zoals verstoringen van de mededinging, verschuiving van het handelsverkeer zowel wat producten, actoren als geografische regio’s betreft, en prikkels voor marktdeelnemers om belasting te ontgaan door middel van transacties met weinig economische waarde. Deze kwesties zijn van bijzonder groot belang op het desbetreffende gebied, dat wordt gekenmerkt door zeer mobiele belastinggrondslagen. Aldus wordt door de samenwerking de verwezenlijking van de doelstellingen van de Unie bevorderd, worden haar belangen beschermd en wordt haar integratieproces versterkt in overeenstemming met artikel 20, lid 1, VEU.

(12)

De totstandbrenging van een gemeenschappelijk geharmoniseerd FTT-stelsel is niet vermeld in de lijst van gebieden waarop de Unie overeenkomstig artikel 3, lid 1, VWEU exclusief bevoegd is. Aangezien met dit stelsel wordt beoogd de werking van de interne markt te ondersteunen, valt het overeenkomstig artikel 113 VWEU onder de gedeelde bevoegdheden van de Unie in de zin van artikel 4 VWEU en aldus binnen het kader van de niet-exclusieve bevoegdheid van de Unie.

(13)

De nauwere samenwerking op het gebied in kwestie eerbiedigt de Verdragen en het recht van de Unie in overeenstemming met artikel 326, eerste alinea, VWEU. In overeenstemming met artikel 326, tweede alinea, VWEU doet zij geen afbreuk aan de interne markt of aan de economische, sociale en territoriale samenhang, vormt zij geen belemmering of discriminatie in de handel tussen de lidstaten, en verstoort zij de mededinging tussen hen niet.

(14)

De nauwere samenwerking op het gebied in kwestie eerbiedigt de bevoegdheden, rechten en verplichtingen van de niet-deelnemende lidstaten in overeenstemming met artikel 327 VWEU. De voorgenomen regeling doet geen afbreuk aan de mogelijkheid die niet-lidstaten hebben om een FTT te handhaven of te introduceren op basis van niet-geharmoniseerde nationale regels. In het gemeenschappelijke FTT-stelsel wordt de heffingsbevoegdheid aan de deelnemende lidstaten toegekend uitsluitend op basis van passende aanknopingsfactoren.

(15)

Behoudens naleving van alle deelnemingsvoorwaarden die in dit besluit zijn neergelegd, staat de nauwere samenwerking op het in dit besluit genoemde gebied te allen tijde open voor alle lidstaten die overeenkomstig artikel 328 VWEU bereid zijn de handelingen die binnen dit kader reeds zijn vastgesteld, na te leven,

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/13

(1)

Bij brief, ingekomen bij het secretariaat-generaal van de Commissie op 21 juni 2012, heeft België verzocht om machtiging tot instelling van een bijzondere maatregel die afwijkt van artikel 285 van Richtlijn 2006/112/EG, waarbij België wordt toegestaan belastingplichtigen met een jaaromzet van niet meer dan 25 000 EUR van de btw vrij te stellen. Hierdoor zullen deze belastingplichtigen van sommige of alle in de hoofdstukken 2 tot en met 6 van titel XI van Richtlijn 2006/112/EG vastgestelde btw-verplichtingen worden ontheven.

(2)

Overeenkomstig artikel 395, lid 2, tweede alinea, van Richtlijn 2006/112/EG heeft de Commissie bij brief van 13 september 2012 de overige lidstaten van het verzoek van België in kennis gesteld. Bij brief van 17 september 2012 heeft de Commissie België meegedeeld dat zij over alle gegevens beschikte die zij nodig achtte voor de beoordeling van het verzoek.

(3)

Krachtens artikel 285 van Richtlijn 2006/112/EG mogen lidstaten die geen gebruik hebben gemaakt van artikel 14 van de Tweede Richtlijn 67/228/EEG van de Raad van 11 april 1967 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Structuur en wijze van toepassing van het gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (2), vrijstelling verlenen aan belastingplichtigen met een jaaromzet die niet hoger is dan 5 000 EUR. België heeft verzocht om dit drempelbedrag te verhogen tot 25 000 EUR.

(4)

Een hoger drempelbedrag voor de bijzondere regeling voor kleine ondernemingen komt neer op een vereenvoudiging, omdat dit de btw-verplichtingen voor de kleinste ondernemingen aanzienlijk kan verminderen. De bijzondere regeling is facultatief voor belastingplichtigen.

(5)

De Commissie heeft in haar voorstel van 29 oktober 2004 voor een richtlijn tot wijziging van Richtlijn 77/388/EEG, thans Richtlijn 2006/112/EG, ter vereenvoudiging van de btw-verplichtingen bepalingen opgenomen die de lidstaten de mogelijkheid moesten bieden om het plafond voor de jaaromzet waaronder btw-vrijstelling kan worden verleend, vast te stellen op een jaarlijks herzienbaar bedrag van maximaal 100 000 EUR of de tegenwaarde daarvan in de nationale munteenheid. Het verzoek van België is in overeenstemming met dit voorstel.

(6)

De derogerende maatregel zal geen noemenswaardige invloed hebben op de totale btw-opbrengsten van België in het stadium van het eindverbruik en zal geen ongunstige gevolgen hebben voor de eigen middelen van de Unie uit de btw,

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/15

(1)

Bij brief, ingekomen bij het secretariaat-generaal van de Commissie op 30 juli 2012, heeft Slovenië verzocht om machtiging tot het instellen van een bijzondere maatregel die afwijkt van artikel 287, punt 15, van Richtlijn 2006/112/EG, teneinde Slovenië toe te staan belastingplichtigen met een jaaromzet van niet meer dan 50 000 EUR van de belasting over de toegevoegde waarde vrij te stellen.

(2)

Overeenkomstig artikel 395, lid 2, tweede alinea, van Richtlijn 2006/112/EG heeft de Commissie bij brief van 18 september 2012 de overige lidstaten van het verzoek van Slovenië in kennis gesteld. Bij brief van 19 september 2012 heeft de Commissie Slovenië meegedeeld dat zij over alle gegevens beschikte die zij nodig achtte voor de beoordeling van het verzoek.

(3)

Krachtens artikel 287 van Richtlijn 2006/112/EG mogen bepaalde lidstaten die na 1 januari 1978 tot de Unie zijn toegetreden, vrijstelling van btw verlenen aan belastingplichtigen met een jaaromzet die ten hoogste gelijk is aan de tegenwaarde in de nationale munteenheid, berekend volgens de op de dag van hun toetreding geldende omrekeningskoers, van het bedrag in euro dat in dat artikel is vermeld. Slovenië heeft verzocht om het desbetreffende drempelbedrag, dat overeenkomstig artikel 287, punt 15, is vastgesteld op 25 000 EUR, te verhogen tot 50 000 EUR.

(4)

Een hoger drempelbedrag voor de bijzondere regeling voor kleine ondernemingen komt neer op een vereenvoudiging, omdat dit de btw-verplichtingen voor kleine ondernemingen aanzienlijk kan verminderen. De bijzondere regeling is facultatief voor belastingplichtigen.

(5)

De Commissie heeft in haar voorstel van 29 oktober 2004 voor een richtlijn tot wijziging van Richtlijn 77/388/EEG, thans Richtlijn 2006/112/EG, ter vereenvoudiging van de btw-verplichtingen bepalingen opgenomen die de lidstaten de mogelijkheid moesten bieden om het plafond voor de jaaromzet waaronder btw-vrijstelling kan worden verleend, vast te stellen op een jaarlijks herzienbaar bedrag van maximaal 100 000 EUR of de tegenwaarde daarvan in de nationale munteenheid. Het verzoek van Slovenië is in overeenstemming met dit voorstel.

(6)

De derogerende maatregel zal geen noemenswaardige invloed hebben op de totale btw-opbrengsten van Slovenië in het stadium van het eindverbruik en zal geen ongunstige gevolgen hebben voor de eigen middelen van de Unie uit de btw,

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/16

(1)

Bij brief, ingekomen bij het secretariaat-generaal van de Commissie op 20 april 2012, heeft Letland verzocht om een maatregel te mogen blijven toepassen die afwijkt van de bepalingen van Richtlijn 2006/112/EG wat betreft de tot voldoening van de btw gehouden persoon.

(2)

Overeenkomstig artikel 395, lid 2, tweede alinea, van Richtlijn 2006/112/EG heeft de Commissie de overige lidstaten bij brieven van 30 en 31 juli 2012 van het verzoek van Letland in kennis gesteld. Bij brief van 2 augustus 2012 heeft de Commissie Letland meegedeeld dat zij over alle gegevens beschikte die zij nodig achtte voor de beoordeling van het verzoek.

(3)

De houtmarkt in Letland wordt nog altijd gedomineerd door kleine lokale bedrijven en individuele leveranciers. Het specifieke karakter van de markt en het soort bedrijven dat erop actief is, heeft geleid tot belastingfraude waarop de belastingdienst moeilijk vat kon krijgen. Om dit misbruik te bestrijden, is in de Letse btw-wetgeving een bijzondere bepaling opgenomen, die erin voorziet dat, wat houttransacties betreft, de tot voldoening van de btw gehouden persoon de belastingplichtige is voor wie de belastbare goederenleveringen of de belastbare diensten worden verricht. Die bepaling wijkt af van artikel 193 van Richtlijn 2006/112/EG, waarin is bepaald dat in het binnenlandse verkeer de btw normaal wordt verschuldigd door de belastingplichtige die een goederenlevering of dienst verricht.

(4)

De juridische en feitelijke omstandigheden die de rechtvaardiging vormden voor de toepassing van de derogatiemaatregel op grond van Uitvoeringsbesluit 2009/1008/EU van de Raad van 7 december 2009 waarbij de Republiek Letland wordt gemachtigd een maatregel te blijven toepassen die afwijkt van artikel 193 van Richtlijn 2006/112/EG betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (2), zijn ongewijzigd en nog steeds aanwezig. Op basis van de door Letland verstrekte informatie bestaat er kennelijk nog altijd een hoog risico van btw-fraude in de sector. Letland moet derhalve worden gemachtigd de derogatiemaatregel gedurende een nieuwe beperkte periode toe te passen.

(5)

Indien Letland een verdere verlenging van de derogatiemaatregel na 2015 alsnog noodzakelijk acht, dient het de Commissie uiterlijk op 31 maart 2015 een verslag over de toepassing van de maatregel tezamen met het desbetreffende verzoek om verlenging voor te leggen.

(6)

De derogatiemaatregel heeft geen negatieve gevolgen voor de eigen middelen van de Unie uit de btw.

(7)

Uitvoeringsbesluit 2009/1008/EU moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1)

In artikel 2 wordt de datum „31 december 2012” vervangen door „31 december 2015”.

2)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 2 bis

Een verzoek om verlenging van de in dit besluit vervatte maatregel moet aan de Commissie worden voorgelegd uiterlijk op 31 maart 2015, tezamen met een verslag over de toepassing van die maatregel.”.

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/17

(1)

Bij brief, ingekomen bij het secretariaat-generaal van de Commissie op 18 april 2012, heeft Portugal verzocht om een maatregel te mogen blijven toepassen die afwijkt van de bepalingen van Richtlijn 2006/112/EG betreffende het recht op aftrek, de tot voldoening van de belasting gehouden persoon en de verplichting een aangifte inzake de belasting over de toegevoegde waarde (btw) in te dienen, waarvoor het land bij Uitvoeringsbesluit 2010/39/EU van de Raad (2) machtiging had verkregen.

(2)

Overeenkomstig artikel 395, lid 2, tweede alinea, van Richtlijn 2006/112/EG heeft de Commissie de overige lidstaten bij brief van 1 juni 2012 van het verzoek van Portugal in kennis gesteld. Bij brief van 6 juni 2012 heeft de Commissie Portugal meegedeeld dat zij over alle gegevens beschikte die zij nodig achtte voor de beoordeling van het verzoek.

(3)

De door Portugal gevraagde derogatiemaatregel wijkt af van de bepalingen in Richtlijn 2006/112/EG aangezien de maatregel voorziet in de toepassing van een bijzondere facultatieve regeling voor specifieke ondernemingen in de huis-aan-huisverkoop die aan bepaalde eisen voldoen en toestemming hebben gekregen van de bevoegde belastingautoriteiten („gemachtigde ondernemingen”). Deze gemachtigde ondernemingen maken gebruik van een specifiek businessmodel door hun producten rechtstreeks aan wederverkopers te verkopen, die op hun beurt diezelfde producten rechtstreeks aan de eindverbruikers verkopen.

(4)

De maatregel wijkt af van artikel 168 van Richtlijn 2006/112/EG waarin is geregeld dat een belastingplichtige recht heeft op aftrek van btw op de aan hem geleverde goederen en diensten ten behoeve van zijn belaste handelingen, door gemachtigde ondernemingen het recht te geven de btw in aftrek te brengen die is verschuldigd of betaald door hun wederverkopers voor diezelfde goederen, die zij aan deze wederverkopers hebben geleverd.

(5)

De maatregel wijkt af van artikel 193 van Richtlijn 2006/112/EG waarin de verschuldigdheid van de btw is geregeld, door de gemachtigde ondernemingen waarop de regeling van toepassing is, aan te wijzen als de persoon die de btw op de goederenleveringen van hun wederverkopers aan de eindverbruikers moet voldoen.

(6)

De maatregel wijkt af van artikel 250 van Richtlijn 2006/112/EG waarin de verplichting is geregeld om een btw-aangifte in te dienen, door de verplichting om een btw-aangifte in te dienen met betrekking tot de goederen die de gemachtigde ondernemingen aan de wederverkoper hebben geleverd en met betrekking tot de levering van die goederen aan de eindverbruikers, te verleggen naar deze ondernemingen.

(7)

De derogatiemaatregel mag alleen worden toegepast op ondernemingen waarvan de gehele omzet bestaat uit huis-aan-huisverkoop door wederverkopers die in eigen naam en voor eigen rekening optreden, mits alle door de onderneming verkochte producten zijn opgenomen in een vooraf opgestelde lijst met de prijzen voor de verkoop aan eindverbruikers en de ondernemingen hun producten rechtstreeks aan wederverkopers verkopen, die deze op hun beurt rechtstreeks aan eindverbruikers verkopen.

(8)

De derogatiemaatregel zorgt ervoor dat de btw die in het stadium van de detailhandel wordt geïnd op de verkoop van producten van de gemachtigde ondernemingen, daadwerkelijk aan de schatkist wordt afgedragen en zij gaat op die manier belastingfraude tegen. Zij vereenvoudigt ook de inning van btw voor de belastingdienst en zorgt voor een lastenverlaging op het gebied van de btw voor de wederverkopers.

(9)

Volgens de door Portugal verstrekte informatie zijn de juridische en feitelijke omstandigheden die de rechtvaardiging vormden voor de toepassing van de derogatiemaatregel, ongewijzigd en nog steeds relevant. Portugal moet daarom worden gemachtigd om die maatregel toe te passen gedurende een nieuwe periode, die echter in de tijd wordt beperkt, zodat een evaluatie kan worden verricht van de noodzaak en de doeltreffendheid van de derogatiemaatregel.

(10)

Indien Portugal een verdere verlenging na 2015 nodig acht, moet aan de Commissie een verslag worden voorgelegd over de toepassing van de derogatiemaatregel met inbegrip van het verzoek om verlenging, uiterlijk op 31 maart 2015, zodat er voldoende tijd blijft voor de Commissie om het verzoek te bestuderen en, als zij met een voorstel zou komen, voor de Raad om hieraan zijn goedkeuring te geven.

(11)

De derogatiemaatregel zal geen noemenswaardige invloed hebben op de totale belastingopbrengst van Portugal in het stadium van het eindverbruik en geen negatieve gevolgen voor de eigen middelen van de Unie uit de btw.

(12)

Uitvoeringsbesluit 2010/39/EU moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1)

In artikel 4, tweede alinea, wordt de datum „31 december 2012” vervangen door „31 december 2015”.

2)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 4 bis

Een verzoek om verlenging van de in dit besluit vervatte maatregel dient de Commissie uiterlijk op 31 maart 2015 te worden voorgelegd, tezamen met een verslag over de toepassing van die maatregel.”.

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/19

(1)

Op 22 december 2009 respectievelijk 18 januari 2010 heeft de Raad Besluit 2009/1014/EU (1) en Besluit 2010/29/EU (2) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio’s voor de periode van 26 januari 2010 tot en met 25 januari 2015 vastgesteld.

(2)

In het Comité van de Regio’s is een zetel van lid vrijgekomen door de beëindiging van het mandaat van de heer Niclas HERBST.

(3)

In het Comité is een zetel van plaatsvervanger vrijgekomen door de beëindiging van het mandaat van de heer Rolf FISCHER,

a)

tot lid:

en

b)

tot plaatsvervanger:

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/20

(1)

Op 22 december 2009 respectievelijk 18 januari 2010 heeft de Raad Besluit 2009/1014/EU (1) en Besluit 2010/29/EU (2) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio’s voor de periode van 26 januari 2010 tot en met 25 januari 2015 vastgesteld.

(2)

In het Comité van de Regio’s zijn twee zetels van lid vrijgekomen door de beëindiging van het mandaat van de heer J.C. (Co) VERDAAS en mevrouw A.E. (Anne) BLIEK-DE JONG,

—

mevrouw Annemieke TRAAG, gedeputeerde van de provincie Gelderland

—

de heer A. GIJSBERTS, gedeputeerde van de provincie Flevoland.

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/21

(1)

Op 22 december 2009 respectievelijk 18 januari 2010 heeft de Raad Besluit 2009/1014/EU (1) en Besluit 2010/29/EU (2) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio’s voor de periode van 26 januari 2010 tot en met 25 januari 2015 vastgesteld.

(2)

In het Comité van de Regio’s is een zetel van lid vrijgekomen door het verstrijken van het mandaat van de heer Uno ALDEGREN,

—

mevrouw Helene FRITZON, Ledamot i kommunfullmäktige, Kristianstads kommun.

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/22

(1)

Op 22 december 2009 respectievelijk 18 januari 2010 heeft de Raad Besluit 2009/1014/EU (1) en Besluit 2010/29/EU (2) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio’s voor de periode van 26 januari 2010 tot en met 25 januari 2015 vastgesteld.

(2)

In het Comité van de Regio’s zijn twee zetels van plaatsvervanger vrijgekomen door het verstrijken van het mandaat van de heer Achill RUMPOLD en mevrouw Bernadette MENNEL,

—

de heer Wolfgang WALDNER, Landesrat beim Amt der Kärntner Landesregierung;

—

mevrouw Gabriele NUSSΒAUMER, Landtagspräsidentin.

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/23

(1)

Op 22 december 2009 respectievelijk 18 januari 2010 heeft de Raad Besluit 2009/1014/EU (1) en Besluit 2010/29/EU (2) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio’s voor de periode van 26 januari 2010 tot en met 25 januari 2015 vastgesteld.

(2)

Mevrouw Dagmar MÜHLENFELD is benoemd tot lid en dus is er in het Comité van de Regio’s een zetel van plaatsvervanger vrijgekomen (3),

—

mevrouw Helma OROSZ, Oberbürgermeisterin der Stadt Dresden.

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/24

(1)

Op 22 december 2009 respectievelijk 18 januari 2010 heeft de Raad Besluit 2009/1014/EU (1) en Besluit 2010/29/EU (2) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio’s voor de periode van 26 januari 2010 tot en met 25 januari 2015 vastgesteld.

(2)

In het Comité van de Regio’s is een zetel van lid vrijgekomen door de beëindiging van het mandaat van de heer Carlos CESAR.

(3)

In het Comité van de Regio’s is een zetel van plaatsvervanger vrijgekomen door de beëindiging van het mandaat van de heer André BRADFORD,

a)

tot lid:

en

b)

tot plaatsvervanger:

25.1.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 22/25

(1)

Artikel 10, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1924/2006 bepaalt dat voor de uitvoering van het desbetreffende artikel inzake specifieke voorwaarden voor gezondheidsclaims richtsnoeren kunnen worden vastgesteld.

(2)

Zowel nationale controleautoriteiten als exploitanten van levensmiddelenbedrijven hebben vragen gesteld over de uitvoering van artikel 10, leden 2 en 3, van Verordening (EG) nr. 1924/2006. Teneinde voor samenhang bij de toepassing van deze bepalingen te zorgen, de werkzaamheden van de controleautoriteiten te vergemakkelijken en voor meer duidelijkheid en rechtszekerheid voor marktdeelnemers te zorgen, is het passend richtsnoeren te geven.

(3)

De richtsnoeren in de bijlage bij dit besluit moeten door de nationale controleautoriteiten en de exploitanten van levensmiddelenbedrijven in acht worden genomen. De belanghebbenden, met name exploitanten van levensmiddelenbedrijven en consumentenorganisaties, zijn geraadpleegd op 12 oktober 2012.

(4)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid (2),