1.5.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 120/1

(1)

Op basis van de ervaring die is opgedaan bij de monitoring op de CO2-emissie van nieuwe personenauto’s in 2010 en 2011 is bijlage II bij Verordening (EG) nr. 443/2009 gewijzigd om het vergaren van de relevante gegevens te vereenvoudigen en fabrikanten de middelen te verschaffen om deze gegevens doelmatig te verifiëren.

(2)

Om een samenhangende aanpak te verschaffen voor het toezicht op de CO2-emissie dient Verordening (EU) nr. 1014/2010 van de Commissie van 10 november 2010 inzake de monitoring en rapportering van registratiegegevens van nieuwe personenauto’s overeenkomstig Verordening (EG) nr. 443/2009 van het Europees Parlement en de Raad (2) te worden aangepast aan de wijzigingen die zijn aangebracht in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 443/2009.

(3)

Verordening (EU) nr. 1014/2010 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité klimaatverandering,

1)

In artikel 3 wordt lid 7 vervangen door:

„7.   Als de assen van het voertuig een verschillende spoorbreedte hebben, rapporteert de lidstaat de grootste spoorbreedte onder de parameter „spoorbreedte gestuurde as” of „spoorbreedte andere as” in de gedetailleerde monitoringgegevens.”.

2)

Artikel 5 wordt vervangen door:

„Artikel 5

Samenstelling van de gegevens door de lidstaten

Bij het invullen van de gedetailleerde monitoringgegevens vermelden de lidstaten ook:

De gedetailleerde monitoringgegevens worden gerapporteerd met de in de tabel in bijlage II vermelde nauwkeurigheid.”.

3)

Artikel 7 wordt vervangen door:

„Artikel 7

Voertuigen die niet onder de EG-typegoedkeuring vallen

1.   In het geval van nationale typegoedkeuringen van kleine series personenauto’s overeenkomstig artikel 23 van Richtlijn 2007/46/EG of individuele goedkeuringen van personenauto’s overeenkomstig artikel 24 van die richtlijn, stellen de lidstaten de Commissie in kennis van het aantal dergelijke auto’s dat op hun grondgebied is geregistreerd, overeenkomstig de eerste tabel in deel C van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 443/2009.

2.   De lidstaten kunnen de gedetailleerde monitoringsgegevens voor de in lid 1 bedoelde voertuigen aanvullen en gebruiken in dat geval in plaats van de naam van de fabrikant een van de volgende aanduidingen:

4)

De bijlagen I en II bij Verordening (EU) nr. 1014/2010 worden vervangen door de tekst in de bijlage bij deze verordening.

1.5.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 120/4

(1)

Uit ervaringen die zijn opgedaan met de monitoring van CO2-emissies van nieuwe personenauto’s in 2010 en 2011 blijkt dat de gemiddelde specifieke emissies en de specifieke emissiedoelstellingen alleen nauwkeurig kunnen worden berekend op basis van de in artikel 8, lid 1, van Verordening (EG) nr. 443/2009 bedoelde gedetailleerde gegevens. De geaggregeerde gegevens van de eerste in deel C van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 443/2009 uiteengezette tabel moeten derhalve zodanig worden aangepast dat zij alleen die gegevens omvatten die strikt noodzakelijk zijn voor de tenuitvoerlegging van die verordening.

(2)

Om de kwaliteit en nauwkeurigheid van de monitoring van de CO2-emissies van personenauto’s te verbeteren is het echter noodzakelijk sommige vereiste gegevensparameters nader te specificeren en andere gegevensparameters waarvoor monitoring tot op heden op vrijwillige basis plaatsvond toe te voegen.

(3)

Door een typegoedkeuringsnummer op te nemen in de eisen voor monitoring en rapportering kunnen fabrikanten de voorlopige berekeningen van hun gemiddelde specifieke emissiedoelstellingen beter verifiëren en wordt zodoende ook de nauwkeurigheid in de uiteindelijke gegevens verbeterd.

(4)

Passagiersauto’s met nationale goedkeuring van kleine series overeenkomstig artikel 23 van Richtlijn 2007/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 september 2007 tot vaststelling van een kader voor de goedkeuring van motorvoertuigen en aanhangwagens daarvan en van systemen, onderdelen en technische eenheden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd (kaderrichtlijn) (2) of auto’s met individuele goedkeuring overeenkomstig artikel 24 van die richtlijn worden niet in aanmerking genomen voor de berekening van de gemiddelde specifieke emissies van een fabrikant. Het is echter van belang dat het aantal van deze voertuigen op consequente wijze wordt gemonitord om te kunnen beoordelen of dit effect heeft op het monitoringproces en op de naleving van de gemiddelde CO2-emissiedoelstelling van de Unie. Ieder jaar moet dan ook opgave worden gedaan van het totaal aantal geregistreerde auto’s.

(5)

Tevens moet ervoor worden gezorgd dat de monitoring op CO2-emissies van personenauto’s in overeenstemming is met de emissies van lichte bedrijfsvoertuigen in het kader van Verordening (EU) nr. 510/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2011 tot vaststelling van emissienormen voor nieuwe lichte bedrijfsvoertuigen in het kader van de geïntegreerde benadering van de Unie om de CO2-emissies van lichte voertuigen te beperken (3) door naast het typegoedkeuringsnummer ook gegevens over de cilinderinhoud en het elektriciteitsverbruik verplicht te stellen voor de monitoring. Voor alle duidelijkheid moeten de gegevens wanneer het certificaat van overeenstemming niet als primaire gegevensbron wordt gebruikt en zij onder meer afkomstig zijn van typegoedkeuringsdocumenten, in dit soort gevallen in overeenstemming zijn met de gegevens in de certificaten van overeenstemming.

(6)

Opdat voor de monitoring van de gegevens in 2013 rekening wordt gehouden met deze wijzigingen, mag de inwerkingtreding niet later plaatsvinden dan de zevende dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(7)

Verordening (EG) nr. 443/2009 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité klimaatverandering,

1.5.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 120/9

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 883/2006 van de Commissie (2) is een aantal specifieke voorwaarden en regels vastgesteld voor onder meer het bijhouden van de rekeningen en de declaraties van uitgaven en ontvangsten door de betaalorganen en voor de vergoeding van die uitgaven door de Commissie in het kader van Verordening (EG) nr. 1290/2005.

(2)

Krachtens artikel 26, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1290/2005 moet de Commissie een tussentijdse betaling verrichten binnen 45 dagen te rekenen vanaf de registratie van een uitgavendeclaratie die voldoet aan de in lid 3 van dat artikel genoemde voorwaarden.

(3)

Overeenkomstig artikel 16, lid 4, van Verordening (EG) nr. 883/2006 kan de Commissie de in artikel 26, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1290/2005 bepaalde betalingstermijn voor het hele bedrag waarop de betalingsaanvraag betrekking heeft, of een deel daarvan tot de uitgavendeclaratie voor de volgende periode onderbreken wanneer de Commissie met name in geval van verschillen van mening, interpretatieverschillen of onsamenhangendheden met betrekking tot een uitgavendeclaratie de lidstaat om aanvullende informatie heeft verzocht.

(4)

Om ervoor te zorgen dat de middelen van de Unie worden gebruikt in overeenstemming met de toepasselijke voorschriften, moet de Commissie overeenkomstig artikel 59, lid 6, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie en tot intrekking van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 van de Raad (3) betalingstermijnen onderbreken of betalingen opschorten indien daarin is voorzien in de sectorspecifieke regelgeving.

(5)

Overeenkomstig artikel 9, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1290/2005 moet de Commissie nagaan of in de lidstaten beheers- en controlesystemen bestaan en of deze goed functioneren, en moet zij verlagingen of schorsingen van tussentijdse betalingen verrichten, met name in geval van tekortkomingen van deze systemen. Voorts kan de Commissie overeenkomstig de artikelen 27 en 27 bis tussentijdse betalingen verlagen of schorsen wanneer de aanvullende informatie die een lidstaat haar op verzoek heeft verstrekt, ontoereikend is.

(6)

Om de financiële belangen van de Unie met betrekking tot het Europees Landbouwgarantiefonds en het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling te beschermen, moet het aantal in artikel 16, lid 4, van Verordening (EG) nr. 883/2006 genoemde gevallen waarin de termijn voor tussentijdse betalingen kan worden onderbroken, worden uitgebreid met situaties waarin de aan de Commissie verstrekte informatie erop wijst dat er ten aanzien van een betalingsaanvraag sprake is van onregelmatigheden of dat het functioneren van een beheers- en controlesysteem in een lidstaat tekortkomingen vertoont.

(7)

Verordening (EG) nr. 883/2006 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

Het Comité voor de landbouwfondsen heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

1.5.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 120/11

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

1.5.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 120/13

(1)

In artikel 136, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 is bepaald dat het invoerrecht voor de producten van de GN-codes 1001 19 00, 1001 11 00, ex 1001 91 20 (zachte tarwe, zaaigoed), ex 1001 99 00 (zachte tarwe van hoge kwaliteit, andere dan zaaigoed), 1002 10 00, 1002 90 00, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 10 90 en 1007 90 00, gelijk is aan de interventieprijs voor deze producten bij de invoer, verhoogd met 55 % en verminderd met de cif-invoerprijs voor de betrokken zending. Dit invoerrecht mag echter niet hoger zijn dan het recht van het gemeenschappelijk douanetarief.

(2)

In artikel 136, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 is bepaald dat voor de berekening van het in lid 1 van dat artikel bedoelde invoerrecht regelmatig representatieve cif-invoerprijzen voor de betrokken producten worden vastgesteld.

(3)

Overeenkomstig artikel 2, lid 2, van Verordening (EG) nr. 642/2010 is de prijs die in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van het invoerrecht voor de producten van de GN-codes 1001 19 00, 1001 11 00, ex 1001 91 20 (zachte tarwe, zaaigoed), ex 1001 99 00 (zachte tarwe van hoge kwaliteit, andere dan zaaigoed), 1002 10 00, 1002 90 00, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 10 90 en 1007 90 00, de dagelijkse representatieve cif-invoerprijs die wordt bepaald volgens de methode van artikel 5 van die verordening.

(4)

Er dienen invoerrechten te worden vastgesteld voor de periode vanaf 1 mei 2013, die van toepassing zullen zijn tot er nogmaals nieuwe invoerrechten worden vastgesteld en in werking treden.

(5)

Omdat ervoor moet worden gezorgd dat deze maatregel zo snel mogelijk na de terbeschikkingstelling van de geactualiseerde gegevens van toepassing wordt, moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan,

1.5.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 120/16

(1)

Besluit 2010/221/EU van de Commissie van 15 april 2010 tot goedkeuring van nationale maatregelen ter beperking van het effect van bepaalde ziekten bij aquacultuurdieren of wilde waterdieren overeenkomstig artikel 43 van Richtlijn 2006/88/EG van de Raad (2) staat bepaalde lidstaten toe op zendingen waterdieren die in de handel worden gebracht of worden ingevoerd beperkingen toe te passen om de insleep van bepaalde ziekten op hun grondgebied te voorkomen.

(2)

De lidstaten mogen dergelijke beperkingen toepassen mits zij hebben aangetoond dat hun grondgebied, of bepaalde afgebakende gebieden van hun grondgebied, vrij zijn van deze ziekten, of dat zij een uitroeiingsprogramma hebben vastgesteld om hun grondgebied van deze ziekten vrij te maken.

(3)

De beperkingen in verband met het Ostreid herpesvirus 1 μνar (OsHV-1 μνar) van Besluit 2010/221/EU zouden slechts gelden tot en met 30 april 2013. OsHV-1 μνar is een nieuwe ziekte waarover veel onzekerheden bestaan en de bij dit besluit goedgekeurde surveillanceprogramma’s zijn nog niet volledig beoordeeld. Daarom moet de periode waarin de lidstaten in verband met deze ziekte specifieke beperkingen kunnen opleggen met een jaar worden verlengd.

(4)

Besluit 2010/221/EU moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

1.5.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 120/s3