27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/1

(1)

Documenten die zijn voortgebracht door openbare lichamen van de lidstaten, vormen een enorme, diverse en waardevolle hoeveelheid bronnen die de kenniseconomie ten goede kunnen komen.

(2)

Richtlijn 2003/98/EG van 17 november 2003 inzake het hergebruik van overheidsinformatie (3) legt een minimumpakket voorschriften vast voor het hergebruik en de concrete middelen ter vereenvoudiging van het hergebruik van bestaande documenten die in het bezit zijn van openbare lichamen van de lidstaten.

(3)

Beleid voor vrije gegevensverstrekking, dat brede beschikbaarheid en hergebruik van overheidsinformatie voor privé- of commerciële doeleinden met minimale of geen juridische, technische of financiële beperkingen aanmoedigt en het circuleren van informatie zowel voor marktdeelnemers als voor burgers bevordert, kan een belangrijke rol spelen in het op gang brengen van de ontwikkeling van nieuwe diensten die gebaseerd zijn op nieuwe manieren om dergelijke informatie te combineren en in te zetten, kan de economische groei stimuleren en maatschappelijk engagement bevorderen. Dit vereist echter gelijke regels op het niveau van de Unie om te bepalen of het hergebruik van documenten al dan niet is toegestaan, hetgeen niet kan worden bereikt door dit over te laten aan de verschillende voorschriften en praktijken van de lidstaten of de betreffende openbare lichamen.

(4)

Het toestaan van hergebruik van documenten die in het bezit zijn van een openbaar lichaam biedt toegevoegde waarde aan de hergebruikers, de eindgebruikers, de maatschappij in het algemeen en in veel gevallen aan het openbare lichaam zelf, doordat transparantie en verantwoording worden bevorderd en feedback wordt gegeven door hergebruikers en eindgebruikers op basis waarvan het desbetreffende openbare lichaam de kwaliteit van de verzamelde informatie kan verbeteren.

(5)

Sinds in 2003 de eerste set regels over hergebruik van overheidsinformatie werd vastgesteld, is de hoeveelheid gegevens in de wereld, inclusief overheidsgegevens, exponentieel toegenomen en worden nieuwe soorten gegevens gegenereerd en verzameld. Tegelijkertijd voltrekt zich een voortdurende evolutie van technologieën voor de analyse, het gebruik en de verwerking van gegevens. Die snelle technologische ontwikkeling maakt het mogelijk nieuwe diensten en toepassingen te ontwikkelen, die worden ontworpen op basis van het inzetten, verzamelen en combineren van gegevens. De in 2003 vastgestelde regels zijn achterhaald door deze snelle veranderingen, met als gevolg het risico dat de economische en sociale kansen die worden geboden door het hergebruik van overheidsgegevens onbenut blijven.

(6)

Tegelijkertijd hebben de lidstaten inmiddels beleid inzake hergebruik van overheidsinformatie ontwikkeld op basis van Richtlijn 2003/98/EG. Sommige van hen hebben een ambitieuze open-data-aanpak gevolgd om het hergebruik van toegankelijke overheidsgegevens voor burgers en bedrijven gemakkelijker te maken op een niveau dat het in de richtlijn vastgestelde minimumniveau overstijgt. Om te voorkomen dat verschillende regels in de verschillende lidstaten een hindernis vormen voor het grensoverschrijdend aanbod van producten en diensten, en om het mogelijk te maken vergelijkbare reeksen overheidsgegevens te hergebruiken voor pan-Europese toepassingen gebaseerd op deze gegevensreeksen, is tevens een minimale harmonisatie vereist om te bepalen welke overheidsgegevens beschikbaar zijn voor hergebruik op de interne informatiemarkt, in overeenstemming met de desbetreffende toegangsregeling.

(7)

Richtlijn 2003/98/EG bevat geen verplichting betreffende de toegang tot documenten of een verplichting om het hergebruik van documenten toe te staan. De betrokken lidstaten of openbare lichamen blijven verantwoordelijk voor het besluit om hergebruik al dan niet toe te staan. Tegelijkertijd bouwt die richtlijn voort op nationale regels over de toegang tot documenten, waardoor het hergebruik van documenten krachtens die richtlijn niet hoeft te worden toegestaan indien de toegang beperkt is (bijvoorbeeld wanneer de nationale regels de toegang beperken tot burgers of bedrijven die aantonen dat zij er een bijzonder belang bij hebben toegang tot de documenten te krijgen) of uitgesloten is (bijvoorbeeld wanneer de nationale regels de toegang uitsluiten wegens de gevoelige aard van de documenten, onder meer om redenen van nationale veiligheid, defensie of openbare veiligheid). Bepaalde lidstaten hebben het recht op hergebruik uitdrukkelijk verbonden aan het recht op toegang, zodat alle algemeen toegankelijke documenten ook herbruikbaar zijn. In andere lidstaten is het verband tussen deze twee gebieden van regelgeving minder duidelijk en dit vormt een bron van rechtsonzekerheid.

(8)

Richtlijn 2003/98/EG dient derhalve te worden gewijzigd om een duidelijke verplichting vast te leggen voor de lidstaten om alle documenten toegankelijk te maken voor hergebruik tenzij de toegang wordt beperkt of uitgesloten uit hoofde van nationale regels betreffende de toegang tot documenten en behoudens de andere uitzonderingen die in deze richtlijn zijn vastgesteld. De wijzigingen die deze richtlijn aanbrengt, hebben niet tot doel de toegangsregelingen in de lidstaten te definiëren of te wijzigen; die regelingen blijven onder de verantwoordelijkheid van de lidstaten vallen.

(9)

Rekening houdend met het recht van de Unie en de internationale verplichtingen van de lidstaten en de Unie, met name uit hoofde van de Berner Conventie voor de bescherming van werken van letterkunde en kunst en de Overeenkomst inzake de handelsaspecten van de intellectuele eigendom, moeten documenten waarvan de intellectuele-eigendomsrechten bij derden berusten, worden uitgesloten van het toepassingsgebied van Richtlijn 2003/98/EG. Wanneer een derde oorspronkelijk eigenaar was van de intellectuele-eigendomsrechten voor een document dat in het bezit is van een bibliotheek (met inbegrip van universiteitsbibliotheken), museum of archief en waarvoor de beschermingstermijn nog niet verstreken is, dan dient dat document in de zin van deze richtlijn te worden beschouwd als een document waarvan de intellectuele-eigendomsrechten bij een derde berusten.

(10)

Richtlijn 2003/98/EG dient van toepassing te zijn op documenten waarvan de verstrekking valt onder de openbare taken van de betrokken openbare lichamen, als bepaald bij wet of ander bindend voorschrift van de lidstaten. Indien een voorschrift ter zake ontbreekt, moet de overheidstaak worden gedefinieerd overeenkomstig de gangbare bestuurspraktijk in de lidstaten, mits de omvang van de overheidstaken transparant is en aan toetsing is onderworpen. De openbare taken kunnen hetzij algemeen, hetzij per geval voor afzonderlijke openbare lichamen worden gedefinieerd.

(11)

Deze richtlijn dient te worden uitgevoerd en toegepast in volledige overeenstemming met de beginselen inzake de bescherming van persoonsgegevens overeenkomstig Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (4). Er zij met name aan herinnerd dat de lidstaten krachtens die richtlijn moeten aangeven onder welke voorwaarden de verwerking van persoonsgegevens rechtmatig is. Eén van de beginselen van die richtlijn is bovendien dat persoonsgegevens na verzameling niet worden verwerkt op een manier die onverenigbaar is met de welbepaalde, uitdrukkelijk omschreven en gerechtvaardigde doeleinden waarvoor die gegevens verzameld zijn.

(12)

Richtlijn 2003/98/EG mag geen afbreuk doen aan de rechten van werknemers van openbare lichamen op grond van de nationale wetgeving, met inbegrip van economische en morele rechten.

(13)

Wanneer een document bovendien beschikbaar wordt gesteld voor hergebruik dient het desbetreffende openbare lichaam het recht op exploitatie van het document te behouden.

(14)

Het toepassingsgebied van Richtlijn 2003/98/EG dient te worden uitgebreid tot bibliotheken, met inbegrip van universiteitsbibliotheken, musea en archieven.

(15)

Een van de belangrijkste doelstellingen van de totstandbrenging van de interne markt is het scheppen van voorwaarden die de ontwikkeling van de gehele Unie bestrijkende diensten bevorderen. Bibliotheken, musea en archieven bezitten een grote hoeveelheid waardevolle overheidsinformatie, met name sinds de hoeveelheid materiaal in het publieke domein aanzienlijk is toegenomen door digitaliseringsprojecten. Deze verzamelingen van cultureel erfgoed en de daarmee samenhangende metagegevens zijn een mogelijke basis voor producten en diensten op het gebied van digitale inhoud en houden enorme mogelijkheden in voor hergebruik in sectoren zoals leren en toerisme. Ruimere mogelijkheden voor het hergebruik van openbaar cultureel materiaal moeten Europese ondernemingen onder meer in staat stellen het potentieel ervan te benutten en bij te dragen tot economische groei en het scheppen van werkgelegenheid.

(16)

De verschillen tussen de voorschriften en praktijken in de lidstaten ten aanzien van de exploitatie van openbare culturele hulpbronnen zijn aanzienlijk en vormen een hindernis voor het realiseren van het economische potentieel van die hulpbronnen. Terwijl bibliotheken, musea en archieven verder investeren in digitalisering, stellen vele daarvan hun tot het publieke domein behorende inhoud reeds beschikbaar voor hergebruik en zijn vele actief op zoek naar mogelijkheden om hun inhoud te hergebruiken. Omdat zij echter in onderling zeer verschillende regelgevingskaders en culturele omgevingen werken, heeft de exploitatie van inhoud door culturele instellingen zich op uiteenlopende wijzen ontwikkeld.

(17)

Aangezien de verschillen tussen de nationale voorschriften en praktijken of het gebrek aan duidelijkheid een belemmering vormen voor de soepele werking van de interne markt en de voorspoedige ontwikkeling van de informatiemaatschappij in de Unie, moet een minimumharmonisatie van de nationale voorschriften en praktijken inzake het hergebruik van openbaar cultureel materiaal in bibliotheken, musea en archieven worden ondernomen.

(18)

De uitbreiding van het toepassingsgebied van Richtlijn 2003/98/EG dient beperkt te blijven tot drie soorten culturele instellingen, namelijk bibliotheken, met inbegrip van universiteitsbibliotheken, musea en archieven, omdat hun verzamelingen waardevol materiaal zijn en in toenemende mate zullen worden hergebruikt in tal van producten zoals mobiele toepassingen. Andere soorten culturele instellingen (zoals orkesten, operahuizen, balletgezelschappen en theaters), met inbegrip van de archieven die daar deel van uitmaken, dienen buiten het toepassingsgebied te blijven omdat podiumkunsten specifiek zijn. Aangezien vrijwel al hun materiaal onder intellectuele-eigendomsrechten van derde partijen valt en daarom buiten het toepassingsgebied van die richtlijn zou blijven, zou het weinig effect hebben als zij in het toepassingsgebied zouden worden opgenomen.

(19)

Digitalisering is een belangrijk middel om de toegang tot en het hergebruik van cultureel materiaal voor onderwijs, werk of vrije tijd te bevorderen. Doordat digitalisering de integratie van cultureel materiaal in digitale diensten en producten vergemakkelijkt, zijn er ook aanzienlijke economische kansen aan verbonden, hetgeen het scheppen van werkgelegenheid en groei in de hand werkt. Op deze aspecten is onder meer gewezen in de resolutie van het Europees Parlement van 5 mei 2010 over „Europeana — volgende stappen (5)”, Aanbeveling 2011/711/EU van de Commissie van 27 oktober 2011 betreffende de digitalisering en onlinetoegankelijkheid van cultureel materiaal en digitale bewaring (6) en de conclusies van de Raad van 10 mei 2012 betreffende de digitalisering en onlinetoegankelijkheid van cultureel materiaal en digitale bewaring (7). In deze documenten wordt uitgestippeld hoe de juridische, financiële en organisatorische aspecten van de digitalisering van het Europese culturele erfgoed zullen worden aangepakt en hoe dit erfgoed op internet zal worden gezet.

(20)

Om hergebruik te faciliteren, moeten openbare lichamen documenten, daar waar mogelijk en passend, in een open en machinaal leesbaar formaat, samen met hun metagegevens, met het beste niveau van nauwkeurigheid en fijnkorreligheid, beschikbaar stellen in een vorm die interoperabiliteit mogelijk maakt, bijvoorbeeld door ze te verwerken op een manier die aansluit bij de beginselen betreffende de compatibiliteits- en bruikbaarheidsvereisten voor ruimtelijke informatie in het kader van Richtlijn 2007/2/EG van het Europees Parlement en de Raad van 14 maart 2007 tot oprichting van een infrastructuur voor ruimtelijke informatie in de Gemeenschap (Inspire) (8).

(21)

Een document wordt als document in machinaal leesbaar formaat beschouwd als het een bestandsformaat heeft met een zodanige structuur dat softwaretoepassingen gemakkelijk specifieke gegevens in het document kunnen identificeren, herkennen en extraheren. Gegevens die zijn gecodeerd in bestanden die in een machinaal leesbaar formaat zijn gestructureerd, zijn machinaal leesbare gegevens. Machinaal leesbare formaten kunnen open of geoctrooieerd zijn; zij kunnen al dan niet formele standaards zijn. Documenten die zijn gecodeerd in een bestandsformaat dat een automatische verwerking beperkt doordat de gegevens niet of niet gemakkelijk uit de documenten kunnen worden gehaald, mogen niet als documenten in een machinaal leesbaar formaat worden beschouwd. In voorkomend geval dienen de lidstaten het gebruik van open, machinaal leesbare formaten aan te moedigen.

(22)

Wanneer openbare lichamen een vergoeding vragen voor het hergebruik van documenten, moet die vergoeding in beginsel beperkt blijven tot de marginale kosten. Er dient niettemin rekening te worden gehouden met de noodzaak om de gewone werking van openbare lichamen die inkomsten moeten genereren ter dekking van een aanzienlijk deel van hun kosten voor de uitoefening van hun openbare taken of van de kosten voor de verzameling, productie, vermenigvuldiging en verspreiding van bepaalde documenten die voor hergebruik ter beschikking worden gesteld, niet te hinderen. In dergelijke gevallen moeten openbare lichamen meer dan de marginale kosten kunnen aanrekenen. Deze vergoedingen die de marginale kosten overstijgen moeten worden vastgesteld op basis van objectieve, transparante en controleerbare criteria en de totale inkomsten uit het verstrekken en het verlenen van toestemming voor hergebruik van documenten mogen niet hoger zijn dan de kosten van verzameling, productie, vermenigvuldiging en verspreiding, vermeerderd met een redelijk rendement op investeringen. De vereiste om inkomsten te genereren ter dekking van een aanzienlijk deel van de kosten van de openbare lichamen voor de uitoefening van hun openbare taken of van de kosten voor de verzameling, productie, vermenigvuldiging en verspreiding van bepaalde documenten, hoeft geen rechtens opgelegde vereiste te zijn, maar kan bijvoorbeeld ook uit de administratieve praktijk in de lidstaten voortvloeien. De lidstaten moeten deze vereiste regelmatig toetsen.

(23)

Bibliotheken, musea en archieven moeten ook meer dan de marginale kosten kunnen aanrekenen teneinde hun gewone werking niet te hinderen. In het geval van dergelijke openbare lichamen mogen de totale inkomsten uit het verstrekken en het verlenen van toestemming voor hergebruik van documenten over de desbetreffende berekeningsperiode genomen niet hoger zijn dan de kosten van de verzameling, productie, vermenigvuldiging, verspreiding, conservering en vereffening van rechten, vermeerderd met een redelijk rendement op investeringen. Wat bibliotheken, musea en archieven betreft, en gezien hun specifieke kenmerken, kan bij de berekening van een redelijk rendement op de investering worden gekeken naar de prijzen die de particuliere sector aanrekent voor het hergebruik van identieke of soortgelijke documenten.

(24)

De in deze richtlijn vastgestelde bovengrenzen voor de vergoedingen laten het recht van de lidstaten om lagere of in het geheel geen vergoedingen toe te passen, onverlet.

(25)

De lidstaten moeten de criteria vaststellen voor vergoedingen die de marginale kosten overstijgen. Daartoe kunnen de lidstaten die criteria rechtstreeks in nationale regels vaststellen, of de passende andere instantie(s) dan het openbare lichaam zelf aanwijzen die bevoegd is (zijn) om de criteria vast te stellen. Die instantie moet overeenkomstig de grondwet en het rechtsstelsel van de lidstaat zijn georganiseerd. Het kan gaan om een bestaande instantie met budgettaire uitvoeringsbevoegdheden en onder politieke verantwoordelijkheid.

(26)

Voor elk hergebruik van het document kunnen openbare lichamen, de hergebruiker voorwaarden opleggen, in voorkomend geval door middel van een licentie, zoals bronvermelding en vermelding of het document op enigerlei wijze door de hergebruiker is gewijzigd. Licenties voor het hergebruik van overheidsinformatie moeten in ieder geval zo weinig mogelijk beperkingen leggen op het hergebruik die bijvoorbeeld begrensd blijven tot de verplichting van bronvermelding. Vrije licenties die online beschikbaar zijn, die uitgebreidere rechten op hergebruik toekennen zonder technologische, financiële of geografische beperkingen en die berusten op vrij toegankelijke gegevensformaten, moeten in dit opzicht een belangrijke rol spelen. Daarom moeten de lidstaten het gebruik van vrije licenties aanmoedigen, die uiteindelijk in de hele Unie gangbare praktijk moeten worden.

(27)

De Commissie heeft steun verleend voor de ontwikkeling van een onlinescorebord voor overheidsinformatie, met relevante prestatie-indicatoren betreffende hergebruik van overheidsinformatie in alle lidstaten. Een regelmatige actualisering van dit scorebord zal bijdragen tot de uitwisseling van informatie tussen de lidstaten en de beschikbaarheid van informatie over het beleid en de praktijk in de hele Unie.

(28)

De rechtsmiddelen moeten de mogelijkheid tot een herziening door een onpartijdige instantie omvatten. Die instantie kan een bestaande nationale autoriteit zijn, zoals de nationale mededingingsautoriteit, de nationale autoriteit inzake toegang tot documenten of een nationale rechterlijke instantie. Deze instantie moet overeenkomstig de grondwet en het rechtsstelsel van de lidstaat zijn georganiseerd en mag geen afbreuk doen aan eventuele andere rechtsmiddelen die indieners van verzoeken tot hergebruik ter beschikking staan. Die instantie moet evenwel los staan van het mechanisme van de lidstaat dat de criteria vaststelt voor vergoedingen die de marginale kosten overstijgen. De rechtsmiddelen moeten de mogelijkheid omvatten tot herziening van afwijzende beslissingen, maar ook van beslissingen die hergebruik weliswaar toelaten, maar de aanvrager toch om andere redenen aangaan, met name door de toegepaste regels voor vergoedingen. Het herzieningsproces moet snel verlopen, overeenkomstig de behoeften van een snel veranderende markt.

(29)

Bij de vaststelling van de beginselen voor hergebruik van documenten moeten de mededingingsregels in acht worden genomen, opdat eventuele exclusiviteitsovereenkomsten tussen openbare lichamen en particuliere partners zoveel mogelijk worden vermeden. Met het oog op de verstrekking van een dienst van algemeen belang kan een exclusief recht op het hergebruik van bepaalde overheidsdocumenten soms evenwel noodzakelijk zijn. Dit kan onder meer het geval zijn indien geen enkele commerciële uitgever bereid wordt gevonden de betrokken informatie te publiceren zonder het exclusieve recht daarop te verwerven. Om daarmee rekening te houden, staat Richtlijn 2003/98/EG exclusiviteitsregelingen toe indien een exclusief recht noodzakelijk is voor het verlenen van een dienst van algemeen belang, mits periodiek wordt getoetst of de redenen daarvoor nog steeds geldig zijn.

(30)

Naar aanleiding van de uitbreiding van het toepassingsgebied van Richtlijn 2003/98/EG tot bibliotheken, met inbegrip van universiteitsbibliotheken, is het aangewezen om rekening worden gehouden met de huidige uiteenlopende praktijk in de lidstaten wat de digitalisering van culturele hulpbronnen betreft, waarop de huidige bepalingen van die richtlijn betreffende exclusiviteitsregelingen geen doeltreffend antwoord bieden. Er bestaan tal van samenwerkingsregelingen tussen bibliotheken (met inbegrip van universiteitsbibliotheken), musea, archieven en particuliere partners die de digitalisering van culturele hulpbronnen met zich brengen waarbij particuliere partners exclusieve rechten worden verleend. In de praktijk is gebleken dat dergelijke publiek-private partnerschappen een zinvol gebruik van culturele collecties mogelijk kunnen maken en tegelijkertijd het toegankelijk maken van het cultureel erfgoed voor de burger bespoedigen.

(31)

Wanneer een exclusief recht betrekking heeft op de digitalisering van culturele hulpbronnen, kan een bepaalde periode van exclusiviteit noodzakelijk zijn zodat de particuliere partner zijn investering kan terugverdienen. Die periode moet echter in de tijd beperkt zijn en zo kort mogelijk zijn, zodat het beginsel in acht wordt genomen dat materiaal dat tot het publieke domein behoort, in het publieke domein moet blijven als het gedigitaliseerd is. De periode van het exclusieve recht om culturele hulpbronnen te digitaliseren, mag in het algemeen niet langer dan tien jaar bedragen. Een exclusiviteitsperiode langer dan tien jaar moet worden getoetst met inachtneming van de technologische, financiële en administratieve veranderingen die zich in de omgeving hebben voorgedaan sinds de regeling is afgesproken. Bovendien moeten publiek-private partnerschappen voor de digitalisering van culturele hulpbronnen de culturele partnerinstelling na afloop van de overeenkomst volledige rechten op het gebruik van gedigitaliseerde culturele hulpbronnen geven.

(32)

Om rekening te houden met contracten en andere overeenkomsten die exclusieve rechten verlenen en die vóór de inwerkingtreding van deze richtlijn zijn gesloten, moeten de nodige overgangsmaatregelen worden vastgesteld om de belangen van de betrokken partijen te beschermen indien hun exclusieve rechten niet in aanmerking komen voor de uitzonderingen die krachtens deze richtlijn worden toegestaan. Die overgangsmaatregelen moeten het mogelijk maken dat de exclusieve rechten tot het einde van het contract blijven bestaan of, voor contracten voor onbepaalde tijd of zeer langlopende contracten, lang genoeg blijven bestaan zodat de partijen de nodige maatregelen kunnen treffen. Die overgangsmaatregelen mogen niet van toepassing zijn op contracten en andere overeenkomsten die na de inwerkingtreding van deze richtlijn maar vóór de toepassing van nationale maatregelen tot omzetting van deze richtlijn zijn gesloten, teneinde situaties te voorkomen waarin contracten of andere langetermijnovereenkomsten die niet aan deze richtlijn voldoen, worden gesloten om toekomstige, nog vast te stellen omzettingsmaatregelen te omzeilen. Contracten en andere overeenkomsten die na de inwerkingtreding van deze richtlijn maar voor de datum van toepassing van de nationale omzettingsmaatregelen worden gesloten, moeten daarom aan deze richtlijn voldoen vanaf de datum van toepassing van de nationale maatregelen tot omzetting van deze richtlijn.

(33)

Aangezien de doelstellingen van deze richtlijn, namelijk het vereenvoudigen van de totstandbrenging van informatieproducten en -diensten op het niveau van de Unie gebaseerd op overheidsdocumenten, het zorgen voor doelmatig grensoverschrijdend gebruik van overheidsdocumenten, enerzijds door bedrijven, en met name door kleine en middelgrote ondernemingen, voor informatieproducten en -diensten met toegevoegde waarde, en anderzijds door burgers met het oog op de bevordering van het vrije verkeer van informatie en communicatie, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt en derhalve met het oog op de intrinsieke pan-Europese toepassing van het voorgestelde optreden, beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel, gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(34)

Deze richtlijn neemt de grondrechten in acht en houdt rekening met de beginselen die zijn vastgelegd met name in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, met inbegrip van het recht op bescherming van persoonsgegevens (artikel 8) en van het recht op eigendom (artikel 17). Geen enkele bepaling van deze richtlijn mag worden uitgelegd of uitgevoerd op een wijze die strijdig is met het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.

(35)

Het is noodzakelijk ervoor te zorgen dat de lidstaten verslag uitbrengen aan de Commissie over de omvang van het hergebruik van overheidsinformatie, de voorwaarden waaronder deze beschikbaar wordt gesteld en de praktijk op het gebied van rechtsmiddelen.

(36)

De Commissie dient de lidstaten te helpen deze richtlijn op consequente wijze uit te voeren door, na raadpleging van de belanghebbende partijen, richtsnoeren te verschaffen over met name de aanbevolen standaardlicenties, gegevens en vergoedingen voor het hergebruik van documenten.

(37)

Richtlijn 2003/98/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1)

Artikel 1 wordt als volgt gewijzigd:

2)

Aan artikel 2 worden de volgende punten toegevoegd:

3)

Artikel 3 wordt vervangen door:

„Artikel 3

Algemeen beginsel

1.   Onder voorbehoud van het bepaalde in lid 2 zorgen de lidstaten ervoor dat de documenten waarop deze richtlijn overeenkomstig artikel 1 van toepassing is, hergebruikt kunnen worden voor commerciële of niet-commerciële doeleinden, overeenkomstig de voorwaarden van de hoofdstukken III en IV.

2.   Voor documenten waarvoor intellectuele-eigendomsrechten berusten bij bibliotheken, met inbegrip van universiteitsbibliotheken, musea en archieven, zien de lidstaten erop toe dat dergelijke documenten, indien hergebruik is toegestaan, kunnen worden hergebruikt voor commerciële of niet-commerciële doeleinden, overeenkomstig de voorwaarden van de hoofdstukken III en IV.”.

4)

In artikel 4 worden de leden 3 en 4 vervangen door:

„3.   In geval van een afwijzende beslissing delen de openbare lichamen de verzoeker de gronden voor de afwijzing van het verzoek mee, waarbij zij zich baseren op de toepasselijke bepalingen van de toegangsregeling in de betrokken lidstaat of de nationale bepalingen die krachtens deze richtlijn en met name artikel 1, lid 2, onder a) tot en met c quater), of artikel 3 zijn genomen. Ingeval een afwijzende beslissing gebaseerd is op artikel 1, lid 2, onder b), verwijst het openbare lichaam in zijn beslissing naar de natuurlijke of rechtspersoon bij wie de rechten berusten, indien deze bekend is, of naar de licentiegever van wie het openbare lichaam het betrokken materiaal heeft verkregen. Bibliotheken, met inbegrip van universiteitsbibliotheken, musea en archieven zijn niet verplicht deze verwijzing op te nemen.

4.   In elke beslissing over hergebruik wordt verwezen naar de rechtsmiddelen die de verzoeker ter beschikking staan indien hij tegen de beslissing in beroep wenst te gaan. De rechtsmiddelen omvatten de mogelijkheid tot herziening door een onpartijdige herzieningsinstantie die over de nodige deskundigheid beschikt, zoals de nationale mededingingsautoriteit, de nationale autoriteit inzake toegang tot documenten of een nationale rechterlijke instantie, waarvan de beslissingen bindend zijn voor het betreffende openbare lichaam.”.

5)

Artikel 5 wordt vervangen door:

„Artikel 5

Beschikbare formaten

1.   Openbare lichamen stellen hun documenten ter beschikking in de reeds bestaande formaten of talen en, indien mogelijk en passend, in een open en machinaal leesbaar formaat, samen met hun metadata. Zowel het formaat als de metadata dient voor zover mogelijk aan formele open standaarden te voldoen.

2.   Lid 1 behelst geen verplichting voor openbare lichamen om documenten te creëren of aan te passen of om uittreksels te verstrekken om aan dat lid te voldoen indien dit een onevenredig grote inspanning vereist die verder gaat dan een eenvoudige handeling.

3.   Openbare lichamen kunnen op basis van deze richtlijn niet worden verplicht een bepaalde soort documenten te blijven produceren en op te slaan met het oog op het hergebruik van die documenten door een particuliere of publieke organisatie.”.

6)

Artikel 6 wordt vervangen door:

„Artikel 6

Tariferingsbeginselen

1.   Wanneer een vergoeding wordt verlangd voor het hergebruik van documenten, blijft deze vergoeding beperkt tot de marginale kosten voor hun vermenigvuldiging, verstrekking en verspreiding.

2.   Lid 1 is niet van toepassing op:

3.   In de in lid 2, onder a) en b), bedoelde gevallen, berekenen de betrokken openbare lichamen de totale vergoeding aan de hand van objectieve, transparante en controleerbare criteria die door de lidstaten worden vastgesteld. De totale inkomsten van die lichamen uit het verstrekken en het verlenen van toestemming voor hergebruik van documenten mogen over de desbetreffende berekeningsperiode genomen niet hoger zijn dan de kosten van de verzameling, productie, vermenigvuldiging en verspreiding, vermeerderd met een redelijk rendement op investeringen. De vergoeding wordt berekend overeenkomstig de boekhoudkundige beginselen die op de betrokken openbare lichamen van toepassing zijn.

4.   Indien er door de in lid 2, onder c), bedoelde openbare lichamen een vergoeding wordt verlangd, mogen de totale inkomsten uit het verstrekken en het verlenen van toestemming voor hergebruik van documenten over de desbetreffende berekeningsperiode genomen niet hoger zijn dan de kosten van de verzameling, productie, vermenigvuldiging, verspreiding, conservering en vereffening van rechten, vermeerderd met een redelijk rendement op investeringen. De vergoeding wordt berekend overeenkomstig de boekhoudkundige beginselen die op de betrokken openbare lichamen van toepassing zijn.”.

7)

Artikel 7 wordt vervangen door:

„Artikel 7

Transparantie

1.   In het geval van standaardvergoedingen voor het hergebruik van documenten in het bezit van openbare lichamen, worden de eventuele voorwaarden en het eigenlijke bedrag van die vergoedingen, met inbegrip van de berekeningsgrondslag ervoor, vooraf vastgesteld en bekendgemaakt, indien mogelijk en passend langs elektronische weg.

2.   In het geval van andere dan de in het lid 1 genoemde vergoedingen voor hergebruik geeft het betrokken openbare lichaam vooraf aan met welke factoren rekening wordt gehouden bij de berekening van die vergoedingen. Op verzoek geeft het betrokken openbare lichaam ook aan hoe die vergoedingen zijn berekend met betrekking tot het specifieke verzoek om hergebruik.

3.   De in artikel 6, lid 2, onder b), bedoelde verplichtingen worden vooraf vastgesteld. Indien mogelijk en passend worden zij langs elektronische weg bekendgemaakt.

4.   De openbare lichamen zorgen ervoor dat indieners van verzoekers om hergebruik van documenten in kennis worden gesteld van de rechtsmiddelen tegen besluiten of handelingen die hen betreffen.”.

8)

In artikel 8 wordt lid 1 vervangen door:

„1.   Openbare lichamen kunnen toestemming geven voor onvoorwaardelijk hergebruik of kunnen voorwaarden opleggen, indien nodig door middel van een licentie. Deze voorwaarden mogen de mogelijkheden tot hergebruik niet nodeloos beperken, noch gebruikt worden om de mededinging te beperken.”.

9)

Artikel 9 wordt vervangen door:

„Artikel 9

Praktische regelingen

De lidstaten stellen praktische regelingen vast die het zoeken naar voor hergebruik beschikbare documenten vereenvoudigen, zoals overzichtslijsten van de belangrijkste documenten met relevante metagegevens, die indien mogelijk en passend online en in machinaal leesbare formaten toegankelijk zijn„ en portaalsites met links naar de overzichtslijsten. Indien mogelijk vergemakkelijken de lidstaten het taaloverschrijdend zoeken naar documenten.”.

10)

Artikel 11 wordt als volgt gewijzigd:

11)

Artikel 13 wordt vervangen door:

„Artikel 13

Evaluatie

1.   De Commissie evalueert de toepassing van deze richtlijn uiterlijk op 18 juli 2018 en deelt de resultaten van die evaluatie, tezamen met voorstellen tot wijziging van de richtlijn, mee aan het Europees Parlement en de Raad.

2.   De lidstaten zenden de Commissie om de drie jaar een verslag over de beschikbaarheid van overheidsinformatie voor hergebruik, de voorwaarden waaronder deze beschikbaar wordt gesteld en de praktijk op het vlak van rechtsmiddelen. Op basis van dat verslag, dat openbaar wordt gemaakt, evalueren de lidstaten de toepassing van artikel 6, met name met betrekking tot vergoedingen die de marginale kosten overstijgen.

3.   De in lid 1 bedoelde evaluatie heeft met name betrekking op het toepassingsgebied en het effect van de richtlijn, met inbegrip van de mate waarin het hergebruik van overheidsdocumenten is toegenomen, de gevolgen van de toegepaste tariferingsbeginselen, het hergebruik van officiële teksten van wetgevende en administratieve aard, de interactie tussen gegevensbescherming en mogelijkheden tot hergebruik, en de verdere mogelijkheden om de goede werking van de interne markt en de ontwikkeling van de Europese inhoudsindustrie te bevorderen.”.

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/9

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er dient te worden bepaald dat een door de douane van een lidstaat afgegeven bindende tariefinlichting inzake de indeling van goederen in de gecombineerde nomenclatuur die in strijd is met deze verordening, door de houder van die inlichting nog drie maanden mag worden gebruikt op grond van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (2).

(5)

Het Comité douanewetboek heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/11

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er dient te worden bepaald dat een door de douane van een lidstaat afgegeven bindende tariefinlichting inzake de indeling van goederen in de gecombineerde nomenclatuur die in strijd is met deze verordening, door de houder van die inlichting nog drie maanden mag worden gebruikt op grond van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (2).

(5)

Het Comité douanewetboek heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/13

(1)

Krachtens Richtlijn 2009/125/EG moet de Commissie eisen inzake ecologisch ontwerp vaststellen voor energiegerelateerde producten met een significant omzet- en handelsvolume, een significant milieueffect en een significant potentieel voor verbetering met betrekking tot het milieueffect, zonder dat dit buitensporige kosten met zich meebrengt.

(2)

In artikel 16, lid 2, onder a), van Richtlijn 2009/125/EG wordt bepaald dat de Commissie, overeenkomstig de procedure van artikel 19, lid 3, en de criteria van artikel 15, en na raadpleging van het Overlegforum, een uitvoeringsmaatregel moet vaststellen voor kantoorapparatuur.

(3)

De Commissie heeft in een voorbereidende studie de technische, milieutechnische en economische aspecten van computers geanalyseerd. Bij de studie waren belanghebbenden uit de Unie en uit derde landen betrokken en de resultaten ervan zijn voor het publiek toegankelijk gemaakt.

(4)

De voorbereidende studie toonde aan dat het potentieel voor kosteneffectieve verbetering van het elektriciteitsverbruik tussen 2011 en 2020 ongeveer 93 TWh bedraagt, wat overeenstemt met 43 Mt CO2-emissies, en in 2020 12,5-16,3 TWh, wat overeenstemt met 5,0-6,5 Mt CO2-emissies. Computers vormen dus een productgroep waarvoor eisen inzake ecologisch ontwerp moeten worden vastgesteld.

(5)

Omdat het energiebesparingspotentieel van desktop thin clients, werkstations, kleinschalige servers en computerservers voor een groot deel samenhangt met de efficiëntie van de interne stroomvoorziening en omdat de technische specificaties van de interne stroomvoorziening van deze producten vergelijkbaar zijn met de technische specificaties van de interne stroomvoorziening van desktopcomputers en geïntegreerde desktopcomputers, dienen de bepalingen van deze verordening inzake de efficiëntie van de interne stroomvoorziening ook van toepassing te zijn op eerstgenoemde producten. Andere aspecten van de milieuprestaties van desktop thin clients, werkstations, mobiele werkstations, kleinschalige servers en computerservers kunnen echter beter worden behandeld in een meer specifieke maatregel tot uitvoering van Richtlijn 2009/125/EG.

(6)

Beeldschermen hebben andere kenmerken en dienen daarom van het toepassingsgebied van deze verordening te worden uitgesloten. Gezien hun significante milieueffect en hun significante potentieel voor verbetering zouden zij echter kunnen worden behandeld in een andere maatregel ter uitvoering van Richtlijn 2009/125/EG en/of Richtlijn 2010/30/EU van het Europees Parlement en de Raad van 19 mei 2010 betreffende de vermelding van het energieverbruik en het verbruik van andere hulpbronnen op de etikettering en in de standaardproductinformatie van energiegerelateerde producten (2).

(7)

De eisen inzake ecologisch ontwerp mogen geen significante negatieve gevolgen hebben voor de functionaliteit van het product of voor de consument, met name wat betreft de betaalbaarheid van het product, de levenscycluskosten en het concurrentievermogen van de bedrijfstak. Bovendien mogen de eisen aan de fabrikanten geen aan eigendomsrechten gebonden technologie of buitensporige administratieve lasten opleggen, en mogen zij de gezondheid, de veiligheid en het milieu geen schade toebrengen.

(8)

De energie-efficiëntie van computers moet worden verbeterd door niet aan eigendomsrechten gebonden kosteneffectieve technologieën toe te passen die de totale gecombineerde kosten van de aankoop en het gebruik van deze producten kunnen doen dalen.

(9)

De eisen inzake ecologisch ontwerp moeten geleidelijk worden ingevoerd, zodat de fabrikanten voldoende tijd krijgen om het ontwerp van de onder deze verordening vallende producten te herzien. De timing moet zodanig zijn dat negatieve effecten op het aanbod van computers worden vermeden en dat rekening wordt gehouden met de gevolgen voor de kosten van de fabrikanten, in het bijzonder het midden- en kleinbedrijf, terwijl er tegelijk voor wordt gezorgd dat de doelstellingen van deze verordening tijdig worden verwezenlijkt.

(10)

Deze verordening wordt uiterlijk drie en een half jaar na de inwerkingtreding ervan herzien.

(11)

De energie-efficiëntie van computers moet worden bepaald met betrouwbare, nauwkeurige en reproduceerbare meetmethoden, die rekening houden met de erkende stand van de techniek en met geharmoniseerde normen die overeenkomstig de toepasselijke Europese normalisatiewetgeving zijn vastgesteld (3), voor zover dergelijke normen bestaan.

(12)

Aangezien de voorschriften inzake ecologisch ontwerp voor het opgenomen vermogen van elektrische en elektronische huishoud- en kantoorapparatuur in de stand-bystand en de uitstand niet geheel van toepassing zijn op de kenmerken van computers, dienen de voorschriften van Verordening (EG) nr. 1275/2008 van de Commissie van 17 december 2008 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen van Richtlijn 2005/32/EG van het Europees Parlement en de Raad, wat betreft voorschriften inzake ecologisch ontwerp voor het elektriciteitsverbruik van elektrische en elektronische huishoud- en kantoorapparatuur in de stand-bystand en de uitstand (4) niet van toepassing te zijn op computers. Specifieke voorschriften voor het energiebeheer alsmede voor het opgenomen vermogen in de slaapstand en de uitstand van computers en de stand met het laatste energieverbruik moeten derhalve in onderhavige verordening worden vastgesteld en Verordening (EG) nr. 1275/2008 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(13)

Hoewel computers van het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 1275/2008 worden uitgesloten, dient Verordening (EG) nr. 278/2009 van de Commissie van 6 april 2009 houdende tenuitvoerlegging van Richtlijn 2005/32/EG van het Europees Parlement en de Raad, wat betreft voorschriften inzake ecologisch ontwerp voor het elektrisch opgenomen vermogen van externe stroomvoorzieningen in niet-belaste toestand en de gemiddelde actieve efficiëntie van externe stroomvoorzieningen (5) van toepassing te zijn op externe stroomvoorzieningen die samen met computers in de handel worden gebracht.

(14)

Overeenkomstig artikel 8 van Richtlijn 2009/125/EG moeten de toepasselijke overeenstemmingsbeoordelingsprocedures in deze verordening worden gespecificeerd.

(15)

Teneinde de controle van de naleving te vergemakkelijken, moet de fabrikanten worden verzocht informatie te verstrekken die vervat is in de technische documentatie als bedoeld in de bijlagen IV en V bij Richtlijn 2009/125/EG, voor zover deze informatie betrekking heeft op de bij deze verordening vastgestelde eisen.

(16)

Om ervoor te zorgen dat er sprake is van eerlijke mededinging, dat de bedoelde potentiële energiebesparingen worden bereikt en dat de consumenten nauwkeurige informatie over de energieprestatie van de producten krijgen, moet in deze verordening worden verduidelijkt dat de toleranties die zijn vastgesteld ten behoeve van de uitvoering van fysieke tests door de nationale markttoezichtautoriteiten om vast te stellen of een specifiek model van een energiegerelateerd product voldoet aan de onderhavige verordening, niet door fabrikanten mogen worden gebruikt om ruimte te verschaffen om een gunstiger prestatie van het model aan te geven dan de metingen en berekeningen die in de technische documentatie van het product zijn aangegeven, kunnen rechtvaardigen.

(17)

Er moeten benchmarks worden vastgesteld voor producten met hoge energie-efficiëntie die nu reeds beschikbaar zijn. Dit zal ertoe bijdragen dat informatie op ruime schaal beschikbaar en gemakkelijk toegankelijk is, in het bijzonder voor het midden- en kleinbedrijf, hetgeen de integratie van de beste ontwerptechnologieën en de ontwikkeling van efficiëntere producten ter vermindering van het energieverbruik zal vergemakkelijken.

(18)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 19, lid 1, van Richtlijn 2009/125/EG ingestelde comité,

a)

desktopcomputers;

b)

geïntegreerde desktopcomputers;

c)

notebookcomputers (met inbegrip van tabletcomputers, slatecomputers en mobiele thin clients);

d)

desktop thin clients;

e)

werkstations;

f)

mobiele werkstations;

g)

kleinschalige servers;

h)

computerservers.

a)

bladesystemen en -componenten;

b)

server appliances;

c)

multinodeservers;

d)

computerservers met meer dan vier processorsockets;

e)

spelconsoles;

f)

dockingstations.

—

ten minste 2 gigabyte (GB) systeemgeheugen, en/of

—

een afzonderlijke grafische kaart (dGfx);

—

ten minste 4 gigabyte (GB) systeemgeheugen, en/of

—

een afzonderlijke grafische kaart (dGfx) die voldoet aan de classificatie G3 (met een framebufferbandbreedte van meer dan 128 bits), G4, G5, G6 of G-7;

—

ten minste 2 gigabyte (GB) systeemgeheugen, en/of

—

een afzonderlijke grafische kaart (dGfx);

—

ten minste 4 gigabyte (GB) systeemgeheugen, en/of

—

een afzonderlijke grafische kaart (dGfx) die voldoet aan de classificatie G3 (met een framebufferbandbreedte van meer dan 128 bits), G4, G5, G6 of G-7;

1.

het systeem beschikt over een extra voeding voor geavanceerde grafische voorzieningen (bijvoorbeeld een extra PCIe (Peripheral Component Interconnect Express) 6-pins 12 V-stroomaansluiting);

2.

het systeem is bekabeld voor meer dan ×4 PCIe op het moederbord, naast de slots voor grafische kaarten en/of voor ondersteuning van PCI-X;

3.

het systeem ondersteunt geen grafische toepassingen die gebruikmaken van Uniform Memory Access (UMA);

4.

het systeem bevat vijf of meer slots voor PCI, PCIe of PCI-X;

5.

het systeem biedt multiprocessorondersteuning voor twee of meer CPU’s (het moet fysiek afzonderlijke processorpakketten/processorsockets ondersteunen, dat wil zeggen dat niet aan het criterium is voldaan wanneer slechts ondersteuning voor één multikernprocessor wordt geboden);

„2.

Informatietechnologieapparatuur die voornamelijk bestemd is voor gebruik in de thuisomgeving, met uitzondering van desktopcomputers, geïntegreerde desktopcomputers en notebookcomputers zoals gedefinieerd in Verordening (EU) nr. 617/2013 van de Commissie (6).

„g)

het is bestemd om te worden gebruikt met elektrische en elektronische huishoud- en kantoorapparaten, zoals bedoeld in artikel 2, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1275/2008, of met computers zoals gedefinieerd in Verordening (EU) nr. 617/2013 van de Commissie (7).

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/34

(1)

Verordening (EG) nr. 669/2009 (2) van de Commissie bevat voorschriften voor de meer uitgebreide officiële controles die moeten worden uitgevoerd op de invoer van diervoeders en levensmiddelen van niet-dierlijke oorsprong die zijn opgenomen in de lijst van bijlage I bij die Verordening („de lijst”) op de punten van binnenkomst in de gebieden als bedoeld in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 882/2004.

(2)

In artikel 2 van Verordening (EG) nr. 669/2009 is bepaald dat de lijst regelmatig en ten minste op kwartaalbasis moet worden herzien, waarbij ten minste rekening wordt gehouden met de in dat artikel vermelde informatiebronnen.

(3)

Uit de frequentie en de relevantie van de incidenten met levensmiddelen die via het systeem voor snelle waarschuwingen voor levensmiddelen en diervoeders zijn gemeld, de bevindingen van de inspectiebezoeken door het Voedsel- en Veterinair Bureau in derde landen en de door de lidstaten overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EG) nr. 669/2009 bij de Commissie ingediende driemaandelijkse verslagen over zendingen van diervoeders en levensmiddelen van niet-dierlijke oorsprong blijkt dat de lijst moet worden gewijzigd.

(4)

In het bijzonder blijkt uit de relevante informatiebronnen dat zich nieuwe risico’s voordoen voor zendingen gedroogde bonen uit Nigeria, waardoor de invoering van meer uitgebreide officiële controles op deze producten gerechtvaardigd is. Daarom moet in de lijst een vermelding betreffende die zendingen worden opgenomen.

(5)

Tevens moet in de lijst de frequentie van de officiële controles worden verhoogd voor goederen waarvoor uit dezelfde informatiebronnen blijkt dat de desbetreffende EU-wetgeving minder goed wordt nageleefd, hetgeen uitbreiding van de officiële controles rechtvaardigt. De vermelding in de lijst voor Brassica oleracea uit China moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

Bovendien moet in de lijst de frequentie van de officiële controles worden verlaagd voor goederen die — volgens de beschikbare informatie — over het algemeen in toenemende mate aan de desbetreffende EU-wetgeving voldoen en waarvoor het huidige aantal officiële controles bijgevolg niet langer nodig is. De vermelding in de lijst voor koolsoorten uit Thailand moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

De lijst moet eveneens worden gewijzigd door de vermeldingen te schrappen voor goederen die — volgens de beschikbare informatie — over het algemeen in toereikende mate aan de desbetreffende veiligheidsvoorschriften van de EU-wetgeving voldoen en waarvoor meer uitgebreide officiële controles bijgevolg niet langer nodig zijn. De vermeldingen in de lijst voor grondnoten uit Zuid-Afrika en granaatappelen uit Egypte moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

Omwille van de duidelijkheid is het noodzakelijk dat de lijst van residuen van bestrijdingsmiddelen in de in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 669/2009 vermelde eindnoten wordt gewijzigd, zodat zij overeenstemmen met de definitie die is opgenomen in Verordening (EG) nr. 396/2005 van het Europees Parlement en de Raad van 23 februari 2005 tot vaststelling van maximumgehalten aan bestrijdingsmiddelenresiduen in of op levensmiddelen en diervoeders van plantaardige en dierlijke oorsprong en houdende wijziging van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad (3).

(9)

Omwille van de samenhang en de duidelijkheid moet bijlage I bij Verordening (EG) nr. 669/2009 worden vervangen door de tekst in de bijlage bij deze verordening.

(10)

Verordening (EG) nr. 669/2009 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(11)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/43

(1)

De hoeveelheid blauwvintonijn die vissersvaartuigen en tonnara's van de Europese Unie in 2013 mogen vangen in de Atlantische Oceaan, ten oosten van 45° WL, en in de Middellandse Zee, is vastgesteld bij Verordening (EU) nr. 40/2013 van de Raad van 21 januari 2013 tot vaststelling, voor 2013, van de vangstmogelijkheden in de EU-wateren en, voor EU-vaartuigen, in bepaalde niet-EU-wateren, voor sommige visbestanden en groepen visbestanden waarvoor internationale onderhandelingen worden gevoerd of internationale overeenkomsten gelden (2).

(2)

Krachtens Verordening (EG) nr. 302/2009 van de Raad van 6 april 2009 betreffende een meerjarig herstelplan voor blauwvintonijn in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee, tot wijziging van Verordening (EG) nr. 43/2009 en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1559/2007 (3) moeten de lidstaten de Commissie in kennis stellen van de individuele quota die aan hun vaartuigen van meer dan 24 meter zijn toegewezen. Wat visserijvaartuigen van minder dan 24 meter en tonnara's betreft, moeten de lidstaten de Commissie in kennis stellen van, op zijn minst, de quota die zijn toegekend aan producentenorganisaties of met soortgelijk vistuig vissende groepen vaartuigen.

(3)

Het gemeenschappelijk visserijbeleid heeft tot doel de levensvatbaarheid van de visserijsector op de lange termijn te garanderen door een op de voorzorgsbenadering gebaseerde duurzame exploitatie van de levende aquatische rijkdommen.

(4)

Wanneer de Commissie op basis van door de lidstaten verstrekte gegevens en van andere gegevens waarover zij beschikt, van oordeel is dat de voor de Europese Unie, een lidstaat of een groep lidstaten beschikbare vangstmogelijkheden voor één of meer vistuigen of vloten als opgebruikt moeten worden beschouwd, moet zij overeenkomstig artikel 36, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1224/2009 van de Raad de betrokken lidstaten daarvan in kennis stellen en de visserijactiviteiten voor het gebied, het vistuig, het bestand, de groep bestanden of de vloot die bij die specifieke visserijactiviteiten zijn betrokken, verbieden.

(5)

Uit de gegevens waarover de Commissie beschikt, blijkt dat de vangstmogelijkheden voor blauwvintonijn in de Atlantische Oceaan, ten oosten van 45° WL, en in de Middellandse Zee die zijn toegewezen aan ringzegenvaartuigen die de vlag voeren van of zijn geregistreerd in Frankrijk, Griekenland, Italië, Malta of Spanje, zijn opgebruikt.

(6)

Op 3, 5, 8 en 17 juni heeft Frankrijk aan de Commissie gemeld dat het zijn zeventien ringzegenvaartuigen die in 2013 in de visserij op blauwvintonijn actief zijn, verboden heeft visserijactiviteiten te verrichten, en wel met ingang van 3 juni voor tien vaartuigen, met ingang van 5 juni voor vier vaartuigen, met ingang van 8 juni voor twee vaartuigen en met ingang van 17 juni voor het laatste vaartuig; bijgevolg zijn alle hier bedoelde activiteiten met ingang van uiterlijk 17 juni 2013 om 17.22 uur verboden.

(7)

Op 3 juni heeft Griekenland aan de Commissie gemeld dat het zijn ringzegenvaartuig dat in 2013 in de visserij op blauwvintonijn actief is, verboden heeft visserijactiviteiten te verrichten met ingang van 3 juni 2013, om 8.00 uur.

(8)

Op 13 juni 2013 heeft Italië aan de Commissie gemeld dat het zijn twaalf ringzegenvaartuigen die in 2013 in de visserij op blauwvintonijn actief zijn, verboden heeft visserijactiviteiten te verrichten, en wel met ingang van 5 juni voor vier vaartuigen, met ingang van 6 juni voor vier vaartuigen, met ingang van 9 juni voor drie vaartuigen en met ingang van 13 juni voor het laatste vaartuig; bijgevolg zijn alle hier bedoelde activiteiten met ingang van uiterlijk 13 juni 2013 om 15.27 uur verboden.

(9)

Op 8 juni heeft Malta aan de Commissie gemeld dat het zijn ringzegenvaartuig dat in 2013 in de visserij op blauwvintonijn actief is, verboden heeft visserijactiviteiten te verrichten met ingang van 8 juni 2013, om 21.56 uur.

(10)

Op 3 en 17 juni heeft Spanje aan de Commissie gemeld dat het zijn zes ringzegenvaartuigen die in 2013 in de visserij op blauwvintonijn actief zijn, verboden heeft visserijactiviteiten te verrichten, en wel met ingang van 3 juni voor vijf vaartuigen en met ingang van 17 juni voor het laatste vaartuig; bijgevolg zijn alle hier bedoelde activiteiten met ingang van uiterlijk 17 juni 2013 om 00.00 uur verboden.

(11)

Onverminderd de hierboven bedoelde maatregelen van Frankrijk, Griekenland, Italië, Malta en Spanje dient de Commissie te bevestigen dat de visserij op blauwvintonijn in de Atlantische Oceaan, ten oosten van 45° WL, en in de Middellandse Zee door ringzegenvaartuigen die de vlag voeren van of zijn geregistreerd in de betrokken lidstaten, verboden is met ingang van uiterlijk 17 juni 2013 om 17.22 uur voor Frankrijk, met ingang van 3 juni 2013 om 8.00 uur voor Griekenland, met ingang van uiterlijk 13 juni 2013 om 15.27 uur voor Italië, met ingang van 8 juni 2013 om 21.56 uur voor Malta en met ingang van uiterlijk 17 juni 2013 om 00.00 uur voor Spanje,

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/45

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/47

(1)

Op 17 mei 2011 heeft de Raad Portugal, op verzoek van Portugal zelf, financiële bijstand verleend (Uitvoeringsbesluit 2011/344/EU van de Raad) (2) ter ondersteuning van een krachtig economisch en financieel hervormingsprogramma ("het programma") dat erop gericht is het vertrouwen te herstellen, de economie weer op een duurzaam groeipad te brengen en de financiële stabiliteit in Portugal, de eurozone en de Unie te verzekeren.

(2)

Overeenkomstig artikel 3, lid 10, van Uitvoeringsbesluit 2011/344/EU heeft de Commissie samen met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en in samenspraak met de Europese Centrale Bank (ECB) voor de zevende keer getoetst welke vorderingen de Portugese autoriteiten bij de uitvoering van de tussen 25 februari en 14 maart overeengekomen maatregelen maken. Vervolgens is tussen 14 en 17 april 2013 en tussen 8 en 11 mei 2013 een bijkomende beoordeling van bepaalde begrotingsmaatregelen uitgevoerd.

(3)

Een verlenging van de gemiddelde maximumlooptijd van de leningen van de Unie zou nuttig zijn, aangezien hierdoor de inspanningen van Portugal zouden worden ondersteund om opnieuw volledige markttoegang te verkrijgen en met succes uit het programma uit te treden. Om de verlenging van de gemiddelde maximumlooptijd van de lening van de Unie ten volle te kunnen benutten, moet de Commissie gemachtigd worden om de looptijd van de termijnen en tranches te verlengen.

(4)

Het reële bruto binnenlands product (bbp) is in 2012 met 3,2% gedaald na een onverwacht grote inkrimping van de economische activiteit en de werkgelegenheid in het laatste kwartaal van het jaar. Deze ontwikkelingen hebben een neerwaartse herziening van de economische vooruitzichten vereist: voorzien wordt nu dat het reële bbp in 2013 met 2,3% zal inkrimpen wegens de negatievere doorwerking van 2012, sterkere inkrimping van de binnenlandse consumptie als gevolg van de hogere dan verwachte werkloosheid en zwakkere vooruitzichten voor de externe vraag. Voorspeld wordt eveneens dat het economisch herstel lauwer zal zijn dan verwacht met een reëel bbp dat naar verwachting in de tweede helft van het jaar zal uitbodemen en in 2014 jaarlijks met 0,6% zal groeien; de groei van het reële bbp zal naar verwachting 1,5% bereiken in 2015. De werkloosheid zal naar verwachting in 2014 pieken op 18½% van de beroepsbevolking.

(5)

Het overheidstekort bereikte 6,4% van het bbp in 2012, wat groter is dan het programmastreefcijfer van 5% van het bbp. Het nominale tekort werd beïnvloed door een aantal grote eenmalige operaties, waarvan de begrotingsimpact bij de vorige toets niet bekend was. De operaties omvatten de kapitaalinjectie in de staatsbank CGD (0,5% van het bbp), het omleiden via de regering van de omzetting in vermogen van aandeelhoudersleningen van Parpública aan SAGESTAMO, twee bedrijven buiten de regeringskring (0,5% van het bbp) en de waardeverminderingen in verband met de overdracht van activa van BPN (0,1% van het bbp). Bovendien zijn de opbrengsten van de verkoop van de bedrijfsconcessie voor de grote luchthavens in Portugal ingevolge een advies van Eurostat als een opname van vermogen behandeld, waardoor dit geen invloed had op het overheidssaldo, terwijl de regering dat bedrag wel op de begroting had uitgetrokken (voor 0,7% van het bbp). Exclusief de impact van deze eenmalig factoren voor het nominale saldo, zou het overheidstekort 4,7% van het bbp hebben bedragen, dit is kleiner dan de doelstelling. Het beperken van het tekort op dit niveau vormde een uitdaging omdat het onder invloed van macro-economische factoren tegenvallen van de inkomsten gecompenseerd moest worden door hoger dan begrote besparingen, met name op de loonmassa van de overheidssector, het intermediair verbruik en de kredieten voor nieuwe investeringsprojecten.

(6)

Al met al bereikte de begrotingsinspanning, gemeten naar de verbetering van het structurele saldo, in 2012 2,4% van het bbp en is zij in overeenstemming met de aanbeveling van de Raad van 9 oktober 2012 om een einde te maken aan de situatie van buitensporig overheidstekort in Portugal. De verbetering van het structurele primaire saldo met 2,7% van het bbp was zelfs nog groter.

(7)

Na de ontwikkelingen in 2012 is de nieuwe aanname van het budgettaire referentiescenario van 2013 dat inkomstentegenvallers en verhoogde sociale overdrachten in natura worden overgedragen terwijl een groot deel van de uitgavenbesparingen in het laatste kwartaal van 2012 als niet permanent worden beschouwd, hetgeen tot een negatieve doorwerking van ongeveer 0,4% van het bbp leidt in 2013. Voorts is door de significante achteruitgang van de macro-economische vooruitzichten in 2013 het budgettaire referentiescenario met nog eens 0,5% van het bbp verlaagd. Gezien deze ontwikkelingen zijn de begrotingsdoelstellingen als bepaald bij de vijfde toets van het programma (4,5% van het bbp in 2013 en 2,5% van het bbp in 2014) niet langer haalbaar. Aangezien de afwijking geacht wordt fundamenteel buiten de macht van de regering te liggen, lijkt een herziening van de begrotingsaanpassing passend.

(8)

De tekortdoelstellingen zijn bijgevolg aangepast tot 5,5% van het bbp in 2013, 4,0% van het bbp in 2014 en 2,5% van het bbp in 2015. Het begrotingspad is herafgestemd op behoud van een structurele primaire aanpassing van om en bij 9% gedurende de periode 2011-2015, waarbij men de automatische stabilisatoren hun werk laat doen en met financierings- en schuldbeperkingen alsook de sociale kosten van de aanpassing rekening houdt. Zelfs onder de herziene doelstellingen zullen forse consolidatiemaatregelen voor 3,5% van het bbp in 2013 en 2% van het bbp in 2014 noodzakelijk zijn. Een reeks structurele maatregelen aan de uitgaven- en inkomstenzijde ondersteunen de beoogde aanpassing gedurende de programmaperiode. Het consolidatiepad zal naar verwachting na de programmaperiode doorlopen zodat het tekort in 2015 duidelijk onder de drempel van 3% wordt gebracht.

(9)

De begrotingswet van 2013 omvatte discretionaire maatregelen van structurele aard ter waarde van iets meer dan 3% van het bbp, na rekening te houden met het herstel van een van de twee bonusbetalingen voor ambtenaren en 1,1 maal de twee bonusbetalingen voor gepensioneerden die in 2012 waren verminderd. Op 5 april 2013 heeft het grondwettelijk hof zich echter tegen sommige van de bepalingen van de begroting van 2013 uitgesproken, daaronder begrepen de resterende vermindering van één bonusbetaling voor ambtenaren, 0,9 maal de bonusbetaling voor gepensioneerden en een nieuwe toeslag op werkloosheids- en ziekteverlofuitkeringen waardoor een begrotingstekort van 0,8% van het bbp ontstond. Om dit tekort aan te vullen en de vereiste budgettaire aanpassing in 2014 en 2015 te ondersteunen, heeft de regering in de loop van april en mei een pakket permanente uitgavenverminderende maatregelen met een cumulatieve opbrengst van 4,7 miljard EUR of 2,8% van het bbp gedurende 2013-2014 aangenomen, waarvan maatregelen ter waarde van 0,8% van het bbp naar 2013 worden vervroegd. In 2014 wordt er weer een evenwicht tussen inkomsten en uitgaven bereikt.

(10)

Mede als gevolg van het volledige herstel van de twee bonusbetalingen voor ambtenaren en gepensioneerden maken inkomstenstijgingen meer dan twee derde van de algehele budgettaire consolidatie-inspanning uit in 2013 terwijl uitgavenverminderingen minder dan een derde uitmaken, dit in tegenstelling tot de oorspronkelijke bedoelingen om de consolidatie op de uitgaven te concentreren.

(11)

In 2013 omvatten de inkomstenmaatregelen een herstructurering van de personenbelasting, een toeslag van 3,5% op het deel van het belastbare inkomen dat het minimumloon overschrijdt, een solidariteitstoeslag op de hoogste inkomensniveaus, de verbreding van de belastinggrondslag en andere inkomstenverhogende wijzigingen in de vennootschapsbelasting, hogere accijnzen op tabak, alcohol en aardgas, een verbreding van de heffingsgrondslag voor de vastgoedbelasting na een hertaxatie van het vastgoed en een buitengewone solidariteitsbijdrage op de pensioenen om aan vergrijzingsgerelateerde houdbaarheidsuitdagingen het hoofd te bieden. Aan de uitgavenzijde beogen de maatregelen een forse vermindering van de loonmassa van de overheidssector door de toewijzing van middelen te optimaliseren en het overheidspersoneelsbestand opnieuw tot een passende omvang te brengen en door betalingen van overuren, emolumenten en vergoedingen tijdens buitengewoon verlof te verminderen. Andere uitgavenbesparende maatregelen zijn onder meer de voortzetting van de rationalisatie-inspanningen in de gezondheidssector, de stroomlijning van de sociale uitkeringen en betere targeting van sociale bijstand, de vermindering van het intermediaire verbruik bij alle vakdepartementen, besparingen door het opnieuw onderhandelen over publiek-private partnerschapscontracten en door herstructureringsinspanningen bij staatsondernemingen. Sommige van de beoogde besparingen zullen resulteren uit een vervroeging van de maatregelen die zijn ontworpen in het kader van de overheidsuitgaventoets.

(12)

Terwijl de genoemde maatregelen van permanente aard zijn, zal de regering ook niet permanente maatregelen nemen, onder meer door de overdracht van middelen uit het Cohesiefonds van minder voldragen projecten naar verdergevorderde projecten, en een verdere vermindering van de kapitaalsuitgaven (programma Polis).

(13)

Bovenop dein de aanvullende begroting opgenomen consolidatiemaatregelen zullen alle andere wetgevingswijzigingen en wetgevingsvoorstellen die vereist zijn om de met de overheidsuitgaventoets verband houdende hervormingen ten uitvoer te leggen door de regering worden aangenomen casu quo bij het parlement ingediend uiterlijk aan het einde van de wetgevende zitting medio juli 2013.

(14)

Gedurende 2014 zal de begrotingsaanpassing voortgaan op basis van de overheidsuitgaventoets die de regering de voorbije maanden heeft ondernomen en omvat permanente uitgavenverminderende maatregelen van 2% van het bbp in 2014. De voornaamste impact van de maatregelen in verband met de overheidsuitgaventoets ligt op drie hoofdpunten: 1) vermindering van de loonmassa van de overheidssector; 2) vermindering van de pensioenuitkeringen en 3) sectorale uitgavenverminderingen voor alle vakdepartementen en programma's. De maatregelen in verband met de overheidsuitgaventoets maken deel uit van een bredere inspanning om de staat te hervormen met het doel de billijkheid en efficiëntie van de verlening van sociale overdrachten en openbare diensten te verhogen. De vermindering van de loonkosten in 2014 is gericht op het verminderen van de omvang van het overheidspersoneelsbestand en het verschuiven van de samenstelling ervan naar hogergeschoolde medewerkers toe, waarbij het arbeidsreglement van de overheidssector op dat van de privésector wordt afgestemd en het beloningsbeleid transparanter wordt gemaakt en meer aan verdienste wordt gekoppeld. Specifieke hervormingen zijn onder meer de omzetting van de bijzondere mobiliteitsregeling in een herkwalificatieprogramma, waarbij de werktijden van de overheidssector op die van de privésector worden afgestemd (d.w.z. verlenging van de werkweek van 35 tot 40 uur), invoering van een urenreserve, vermindering van de vakantierechten, de tenuitvoerlegging van een vrijwillige afvloeiingsregeling (die naar schatting eenmalige op voorhand te maken kosten van ongeveer 0,3% van het bbp zal genereren) en de invoering van een gemeenschappelijke salaris- en salarisaanvullingenschaal. Een omvattende pensioenregeling zal een ander belangrijk deel van de besparingen genereren en zal gebaseerd zijn op billijkheidsbeginselen en inkomensprogressiviteit, waarbij de laagste pensioenen worden beschermd. Meer bepaald zullen de hervormingen gericht zijn op het verminderen van de huidige verschillen tussen het ambtenarenstelsel en het algemene stelsel, waarbij middels wijzigingen van de houdbaarheidsfactor de wettelijke pensioenleeftijd wordt verhoogd en – indien strikt noodzakelijk – een progressieve demografische houdbaarheidsbijdrage wordt ingevoerd. Ten slotte zullen de besparingen in het intermediaire verbruik en de uitgavenprogramma's voor alle vakdepartementen worden opgevoerd.

(15)

Gezien de politieke en juridische risico's bij de uitvoering kunnen gedurende het aan de gang zijnde overleg met de sociale en politieke partners sommige maatregelen in verband met de overheidsuitgaventoets door andere maatregelen van gelijke omvang en kwaliteit worden vervangen.

(16)

Het proces van budgettaire aanpassing wordt geflankeerd door een reeks structurele begrotingsmaatregelen om de overheidsuitgaven beter onder controle te krijgen en de inning van de ontvangsten te verbeteren. Met name wordt dit middels een omvattende hervorming van het begrotingskader, mede op centraal, regionaal en lokaal overheidsniveau, in overeenstemming gebracht met de beste praktijken op het gebied van begrotingsprocedures en begrotingsbeheer. Het begrotingskader is gewijzigd om hierin het versterkt kader van de Unie voor begrotingsbeheer op te kunnen nemen, met daarin de vereisten van het Verdrag inzake stabiliteit, coördinatie en bestuur in de Economische en Monetaire Unie en het economische-governancepakket, ook wel bekend als "six-pack". Het systeem voor de uitoefening van controle op nieuwe verplichtingen werpt vruchten af, maar de uitvoering ervan moet nauwlettend worden gemonitord om ervoor te zorgen dat de verbintenissen in overeenstemming zijn met de financiering. De hervormingen van het overheidsapparaat gaan voort met een belangrijke rationalisering van de betrekkingen in overheidsdienst en bij publieke entiteiten. Er wordt voorgang gemaakt met de hervorming van het ontvangstenbeheer en de autoriteiten werken aan een nauwlettendere monitoring en aan een betere naleving van de regels op dit gebied. De heronderhandelingen over de publiek-private partnerschappen zijn van start gegaan en voor 2013 en daarna worden significante besparingen verwacht. De staatsbedrijven hebben gemiddeld eind 2012 een operationeel evenwicht bereikt en er zijn bijkomende efficiëntiehervormingen gepland om de resultaten verder te verbeteren. De hervormingen in de gezondheidszorg leveren eveneens significante besparingen op en liggen nog in grote lijnen op koers.

(17)

Op basis van de huidige Commissieprognoses voor de nominale bbp-groei (-1,0% in 2013, 1,6% in 2014 en 3,3% in 2015) en het overheidstekort van 5,5% van het bbp in 2013, 4,0% van het bbp in 2014 en 2,5% van het bbp in 2015 zal de schuldquote zich naar verwacht als volgt ontwikkelen: 122,9% van het bbp in 2013, 124,2% van het bbp in 2014 en 123,1% van het bbp in 2015. Bijgevolg wordt de schuldquote na 2014 op een neerwaarts traject gebracht, ervan uitgaande dat het tekort verder wordt teruggedrongen. De schulddynamiek wordt beïnvloed door diverse transacties "onder de streep", zoals aanzienlijke aankopen van financiële activa, met name voor een mogelijke herkapitalisatie van banken en voor de financiering van staatsbedrijven, alsmede verschillen tussen rentebetalingen op transactiebasis en op kasbasis.

(18)

In 2012 is de operatie van bancaire kapitaalsverhogingen voltooid waardoor de deelnemende banken in staat zijn gesteld aan de kapitaalbasisbuffers van de Europese Bankautoriteit alsook de core tier 1-programmadoelstelling van 10% aan het einde van het jaar voor 2012 te voldoen. De indicatieve doelstelling van 120% voor de ratio kredieten/deposito's uiterlijk 2014 wordt waarschijnlijk gehaald en sommige banken bevinden zich reeds onder de drempel. De inspanningen om de financieringsbronnen voor het bedrijfsleven te diversifiëren, worden geïntensiveerd. Momenteel wordt de ruimte beoordeeld voor het verbeteren van de prestatie en het bestuur van bestaande door de overheid gewaarborgde kredietlijnen. Momenteel worden de herstelplannen van de banken geanalyseerd en worden afwikkelingsplannen opgesteld.

(19)

Er is verdere vooruitgang geboekt op het gebied van de structurele hervormingen die gericht zijn op een verhoging van de groei en het concurrentievermogen. Naast het versterken van actief arbeidsmarktbeleid hebben de autoriteiten een omvattende arbeidsmarkthervorming doorgevoerd. Om de arbeidsmarkt flexibeler te maken en de werkgelegenheid te bevorderen, verlaagt het nieuwe kader de ontslagvergoedingen, versoepelt het de voorwaarden voor eerlijk ontslag, vergroot het de arbeidstijdflexibiliteit, verruimt het de mogelijkheden voor loononderhandelingen op ondernemingsniveau en herziet het stelsel van uitkeringen van de werkloosheidsverzekering om de prikkels om snel het werk te hervatten te vergroten, onder waarborging van een voldoende niveau van bescherming. De tenuitvoerlegging van de actieplannen inzake het secundair onderwijs en de beroepsopleiding ligt over het geheel genomen op schema.

(20)

De tenuitvoerlegging van Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende diensten op de interne markt, waarbij de toetredingsdrempels worden verlaagd en de concurrentie en de bedrijvigheid worden gestimuleerd door het in de verschillende economische regelingen voor nieuwe partijen gemakkelijker te maken om de markt te betreden, verloopt in een goed tempo. Een kaderwet met de voornaamste beginselen inzake de werking van de voornaamste nationale regelgevende instanties, die een grote mate van onafhankelijkheid en autonomie zullen krijgen, staat op het punt bij het parlement te worden ingediend. Er is significante vooruitgang gemaakt met de omzetting van het derde energiepakket, en de vermindering van de energietariefschuld om de houdbaarheid van het stelsel te garanderen, is aan de gang. De vergunningsprocedures en andere administratieve formaliteiten op uiteenlopende economische gebieden als het milieu en de ruimtelijke ordening, landbouw en plattelandsontwikkeling, de industrie, het toerisme of de geologie, worden vereenvoudigd.

(21)

In november 2012 is een omvattende hervorming van de huurwoningmarkt in werking getreden waardoor de woningmarkt dynamischer zou moeten worden. De hervormingen van het rechtssysteem blijven op schema. Er is vooruitgang gemaakt met het verder verkleinen van de achterstand in de behandeling van rechtszaken en met bredere hervormingen als de geografische reorganisatie van de rechtbankdistricten en de hervorming van het wetboek van burgerlijk procesrecht.

(22)

In het licht van deze ontwikkelingen moet Uitvoeringsbesluit 2011/344/EU worden gewijzigd,

1.

Artikel 1 wordt als volgt gewijzigd:

2.

Artikel 3 wordt als volgt gewijzigd:

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/54

(1)

De rekeningen van de Europese Centrale Bank (ECB) en van de nationale centrale banken van de lidstaten die de euro als munt hebben, moeten worden gecontroleerd door onafhankelijke externe accountants die op aanbeveling van de Raad van bestuur van de ECB zijn aanvaard door de Raad van de Europese Unie.

(2)

Het mandaat van de externe accountants van de ECB eindigde na de audit van het boekjaar 2012. Het is derhalve noodzakelijk om met ingang van het boekjaar 2013 externe accountants te benoemen.

(3)

De Europese Centrale Bank heeft Ernst & Young GmbH Wirtschaftsprüfungsgesellschaft geselecteerd als haar externe accountant voor de boekjaren 2013 tot en met 2017.

(4)

De Raad van bestuur van de ECB heeft aanbevolen om Ernst & Young GmbH Wirtschaftsprüfungsgesellschaft te benoemen tot de externe accountants van de ECB voor de boekjaren 2013 tot en met 2017.

(5)

De aanbeveling van de Raad van bestuur van de ECB dient te worden gevolgd en Besluit 98/481/EG van de Raad (2) dient dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/55

(1)

De rekeningen van de Europese Centrale Bank (ECB) en van de nationale centrale banken van de lidstaten die de euro als munt hebben, moeten worden gecontroleerd door onafhankelijke externe accountants die op aanbeveling van de Raad van bestuur van de ECB zijn aanvaard door de Raad van de Europese Unie.

(2)

Het mandaat van de externe accountants van de Suomen Pankki eindigde na de audit van het boekjaar 2012. Het is derhalve noodzakelijk om met ingang van het boekjaar 2013 externe accountants te benoemen.

(3)

De Suomen Pankki heeft PricewaterhouseCoopers Oy geselecteerd als haar externe accountant voor de boekjaren 2013 tot en met 2019.

(4)

De Raad van bestuur van de ECB heeft aanbevolen om PricewaterhouseCoopers Oy te benoemen tot externe accountant van de Suomen Pankki voor de boekjaren 2013 tot en met 2019.

(5)

De aanbeveling van de Raad van bestuur van de ECB dient te worden gevolgd en Besluit 1999/70/EG van de Raad (2) dient dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

27.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/56