(1)

De Commissie heeft, overeenkomstig het besluit van de Raad waarbij de Commissie wordt gemachtigd om onderhandelingen te openen, namens de Europese Gemeenschap en haar lidstaten onderhandeld over de Overeenkomst inzake luchtvervoer tussen de Europese Gemeenschap en haar lidstaten enerzijds en Canada anderzijds (de "Overeenkomst").

(2)

De Overeenkomst is ondertekend op 17 en 18 december 2009, onder voorbehoud van sluiting op een later tijdstip en in overeenstemming met Besluit 2010/417/EG van de Raad en de vertegenwoordigers van de regeringen van de lidstaten van de Europese Unie, in het kader van de Raad bijeen (2).

(3)

De Overeenkomst is geratificeerd door alle lidstaten, behalve de Republiek Kroatië. Het is de bedoeling dat de Republiek Kroatië toetreedt tot de Overeenkomst overeenkomstig artikel 6, lid 2, van de Akte van toetreding van 2011.

(4)

De Overeenkomst dient nu namens de Unie te worden goedgekeurd.

(5)

Artikelen 3 en 4 van Besluit 2010/417/EG bevatten bepalingen over besluitvorming en representatie met betrekking tot diverse thema's die in de Overeenkomst worden behandeld. Ingevolge het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie van 28 april 2015 in zaak C-28/12 mogen die bepalingen niet langer worden toegepast. Volgens de Verdragen zijn nieuwe bepalingen over deze thema's niet nodig, evenmin als bepalingen over informatieverplichtingen van de lidstaten, zoals die van artikel 5 van Besluit 2010/417/EG. Derhalve zijn artikelen 3, 4 en 5 van Besluit 2010/417/EG niet langer van toepassing vanaf de datum van inwerkingtreding van het onderhavige besluit,

(1)

Op 14 september 2012 heeft de Raad de Commissie gemachtigd om namens de Unie, haar lidstaten en de Republiek Kroatië, onderhandelingen te openen met het oog op het sluiten van een protocol tot wijziging van de Luchtvervoersovereenkomst tussen Canada en de Europese Gemeenschap en haar lidstaten (1), teneinde rekening te houden met de toetreding van de Republiek Kroatië tot de Europese Unie ("het protocol").

(2)

Die onderhandelingen zijn met succes afgerond op 16 oktober 2013.

(3)

Het protocol dient namens de Unie en haar lidstaten te worden ondertekend, onder voorbehoud van de sluiting ervan op een latere datum,

(1)

Overeenkomstig Besluit (EU) 2019/703 van de Raad (2) is het Protocol tot wijziging van de Luchtvervoersovereenkomst tussen Canada en de Europese Gemeenschap en haar lidstaten (3), teneinde rekening te houden met de toetreding van de Republiek Kroatië tot de Europese Unie ("het protocol") ondertekend, onder voorbehoud van de sluiting ervan.

(2)

Het protocol dient te worden goedgekeurd,

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad (2) is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er dient te worden bepaald dat een bindende tariefinlichting die is afgegeven voor onder deze verordening vallende goederen en die in strijd is met deze verordening, door de houder van die inlichting nog gedurende een bepaalde periode mag worden gebruikt op grond van artikel 34, lid 9, van Verordening (EU) nr. 952/2013. Die periode moet worden vastgesteld op drie maanden.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

(1)

Bij Richtlijn 2008/44/EG van de Commissie (2) is carvon in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad (3) opgenomen als werkzame stof.

(2)

De in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG opgenomen werkzame stoffen worden geacht te zijn goedgekeurd krachtens Verordening (EG) nr. 1107/2009 en zijn opgenomen in deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie (4).

(3)

De goedkeuring van de in deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 opgenomen werkzame stof carvon vervalt op 31 juli 2019.

(4)

Er is een aanvraag tot verlenging van de goedkeuring van de werkzame stof carvon ingediend overeenkomstig artikel 1 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 van de Commissie (5) en binnen de in dat artikel vastgestelde termijn.

(5)

De aanvrager heeft de overeenkomstig artikel 6 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 vereiste aanvullende dossiers ingediend. De lidstaat-rapporteur heeft vastgesteld dat de aanvraag volledig was.

(6)

De lidstaat-rapporteur heeft in overleg met de lidstaat-corapporteur een beoordelingsverslag over de verlenging opgesteld en dit verslag op 31 mei 2017 bij de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) en de Commissie ingediend.

(7)

De EFSA heeft het beoordelingsverslag over de verlenging voor opmerkingen aan de aanvrager en de lidstaten toegezonden en de ontvangen opmerkingen aan de Commissie doen toekomen. De EFSA heeft het aanvullende beknopte dossier ook toegankelijk gemaakt voor het publiek.

(8)

Op 12 juli 2018 heeft de EFSA de Commissie haar conclusie (6) meegedeeld met betrekking tot de vraag of carvon naar verwachting zal voldoen aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009. De Commissie heeft het ontwerpverslag over de verlenging voor carvon op 24 januari 2019 aan het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders voorgelegd.

(9)

De aanvrager heeft de mogelijkheid gekregen om opmerkingen over het ontwerpverslag over de verlenging in te dienen.

(10)

Met betrekking tot de nieuwe criteria voor de identificatie van hormoonontregelende eigenschappen — criteria die zijn vastgesteld bij Verordening (EU) 2018/605 van de Commissie (7) — blijkt uit de conclusie van de EFSA dat het erg onwaarschijnlijk is dat carvon een hormoonontregelaar is via de oestrogene, androgene, thyroïdogene en steroïdogene modaliteiten. Bovendien blijkt uit de beschikbare gegevens en de wetenschappelijke risicobeoordeling van de EFSA dat het onwaarschijnlijk is dat carvon hormoonontregelende effecten heeft. De Commissie is daarom van oordeel dat aan carvon geen hormoonontregelende eigenschappen mogen worden toegeschreven.

(11)

Er is met betrekking tot één of meer representatieve toepassingen van minstens één gewasbeschermingsmiddel dat de werkzame stof carvon bevat, vastgesteld dat aan de goedkeuringscriteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is voldaan.

(12)

De risicobeoordeling voor de verlenging van de goedkeuring van carvon is gebaseerd op een beperkt aantal representatieve toepassingen, die echter geen beperking inhouden van de toepassingen waarvoor gewasbeschermingsmiddelen die carvon bevatten, mogen worden toegelaten. Het is daarom passend de beperking tot gebruik als plantengroeiregulator niet te handhaven. Het is daarom passend de goedkeuring van carvon te verlengen.

(13)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(14)

Deze verordening moet van toepassing worden op de dag na de datum waarop de goedkeuring van de werkzame stof carvon vervalt.

(15)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

In deel A van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 van de Commissie (2) zijn de werkzame stoffen opgenomen die worden geacht te zijn goedgekeurd uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1107/2009.

(2)

De goedkeuringsperiode voor de werkzame stoffen famoxadone, flumioxazine en metalaxyl-M is bij Uitvoeringsverordening (EU) 2018/917 van de Commissie (3) verlengd tot en met 30 juni 2019. De aanvragen voor de verlenging van de opneming van de werkzame stoffen famoxadone, flumioxazine en metalaxyl-M in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad (4) zijn ingediend in overeenstemming met artikel 4 van Verordening (EU) nr. 1141/2010 van de Commissie (5).

(3)

De goedkeuringsperiode voor de werkzame stoffen alfa-cypermethrin, beflubutamide, benalaxyl, benthiavalicarb, bifenazaat, boscalid, bromoxynil, captan, cyazofamide, desmedifam, dimethoaat, dimethomorf, ethefon, etoxazool, fenamifos, fenmedifam, fluoxastrobin, folpet, foramsulfuron, formetanaat, fosmet, methiocarb, metribuzin, milbemectin, Paecilomyces lilacinus stam 251, pirimifos-methyl, propamocarb, prothioconazool en S-metolachloor is bij Uitvoeringsverordening (EU) 2018/917 verlengd tot en met 31 juli 2019.

(4)

De goedkeuringsperiode voor de werkzame stof diuron is bij Uitvoeringsverordening (EU) 2018/1262 van de Commissie (6) verlengd tot 30 september 2019.

(5)

De goedkeuringsperiode voor de werkzame stof tebuconazool verstrijkt op 31 augustus 2019 (7).

(6)

De aanvragen voor de verlenging van de goedkeuring van de in de overwegingen 3 tot en met 5 bedoelde stoffen zijn ingediend in overeenstemming met Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 van de Commissie (8).

(7)

Aangezien de beoordeling van de stoffen is uitgesteld om redenen waarvoor de aanvragers niet verantwoordelijk zijn, zal de goedkeuring van die werkzame stoffen waarschijnlijk vervallen voordat een besluit over de verlenging ervan is genomen. Daarom moet de goedkeuringsperiode voor die stoffen worden verlengd.

(8)

Gezien het doel van artikel 17, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 moet de Commissie — wanneer zij bij verordening bepaalt dat de goedkeuring van een in de bijlage bij deze verordening genoemde werkzame stof niet wordt verlengd omdat niet aan de criteria voor goedkeuring is voldaan — de vervaldatum vaststellen op dezelfde datum als vóór deze verordening of, indien dat later is, op de datum van inwerkingtreding van de verordening waarbij wordt bepaald dat de goedkeuring van de werkzame stof niet wordt verlengd. In gevallen waarin de Commissie bij verordening bepaalt dat de goedkeuring van een in de bijlage bij deze verordening genoemde werkzame stof wordt verlengd, zal zij, wanneer dit aangewezen is, trachten de vroegst mogelijke toepassingsdatum vast te stellen.

(9)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

In Richtlijn 2003/87/EG is bepaald dat binnen het toepassingsgebied van het systeem voor de handel in broeikasgasemissierechten binnen de Unie (EU-ETS) veiling van broeikasgasemissierechten het uitgangspunt is.

(2)

De Europese Raad oordeelde in oktober 2014 dat de kosteloze toewijzing niet behoort af te lopen en dat de bestaande maatregelen na 2020 moeten blijven bestaan om het koolstofweglekrisico ten gevolge van het klimaatbeleid tegen te gaan, zolang er in andere grote economieën geen vergelijkbare inspanningen worden geleverd. Om het milieuvoordeel van de emissiereducties in de Unie te handhaven terwijl maatregelen van derde landen de industrie geen vergelijkbare stimulansen voor emissiereductie bieden, moeten bij wijze van overgang nog steeds kosteloze rechten worden toegewezen aan installaties in bedrijfstakken en deeltakken die een koolstofweglekrisico lopen.

(3)

De ervaring die tijdens het functioneren van het EU-ETS is opgedaan, heeft bevestigd dat bedrijfstakken en deeltakken in verschillende mate zijn blootgesteld aan een koolstofweglekrisico en dat kosteloze toewijzing een koolstofweglekeffect heeft voorkomen. Terwijl sommige bedrijfstakken en deeltakken kunnen worden geacht een hoger koolstofweglekrisico te lopen, kunnen andere om hun emissies te betalen een aanzienlijk deel van de kosten van de rechten in de productprijzen doorberekenen, zonder marktaandeel te verliezen, en dragen zij alleen het resterende deel van de kosten, zodat zij een laag koolstofweglekrisico lopen. Om dit koolstofweglekrisico het hoofd te bieden is in artikel 10 ter, lid 5, van Richtlijn 2003/87/EG bepaald dat de Commissie een lijst moet vaststellen van bedrijfstakken en deeltakken die worden geacht koolstofweglekrisico te lopen (een "koolstoflekkagelijst"). Deze bedrijfstakken en deeltakken krijgen kosteloze emissierechten toegewezen ten belope van 100 % van de hoeveelheid die krachtens artikel 10 bis van Richtlijn 2003/87/EG is bepaald.

(4)

Bij haar Besluit 2014/746/EU (2) heeft de Commissie een koolstoflekkagelijst vastgesteld voor de periode van 2015 tot en met 2019. Bij Richtlijn (EU) 2018/410 van het Europees Parlement en de Raad (3) is de geldigheid van de koolstoflekkagelijst verlengd tot en met 31 december 2020.

(5)

In artikel 10 ter van Richtlijn 2003/87/EG zijn de criteria vastgelegd voor de beoordeling op basis van de gegevens voor de laatste drie beschikbare kalenderjaren. In dit verband heeft de Commissie gebruikgemaakt van gegevens uit 2013, 2014 en 2015, aangezien ten tijde van de beoordeling niet voor alle parameters gegevens uit 2016 beschikbaar waren.

(6)

Om de koolstoflekkagelijst voor de periode van 2021 tot en met 2030 vast te stellen, heeft de Commissie het koolstofweglekrisico beoordeeld van de bedrijfstakken en deeltakken op NACE-4-niveau van de statistische classificatie van economische activiteiten in de Unie, in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 1893/2006 van het Europees Parlement en de Raad (4). Op NACE-4-niveau worden de bedrijfstakken nauwkeurig gedefinieerd en zijn de beschikbare gegevens optimaal. Bedrijfstakken worden in de NACE-classificatie met vier cijfers aangeduid; deeltakken worden aangeduid op het niveau van Prodcom met zes of acht cijfers, de classificatie van goederen die voor de statistieken over de industriële productie in de Unie wordt gebruikt en rechtstreeks op de NACE-classificatie is gebaseerd.

(7)

De koolstoflekkagebeoordeling is uitgevoerd in twee fasen. In de context van de kwantitatieve eerstelijnsbeoordeling op NACE-4-niveau, wordt een bedrijfstak geacht een koolstofweglekrisico te lopen indien de "koolstoflekkage-indicator" de drempel van 0,2 die is vastgesteld in artikel 10 ter, lid 1, van Richtlijn 2003/87/EG overschrijdt. In een beperkt aantal gevallen waarin is voldaan aan duidelijk vastgelegde criteria om voor het doen van een aanvraag in aanmerking te komen die in artikel 10 ter, leden 2 en 3, van Richtlijn 2003/87/EG staan vermeld, is een "tweedelijnsbeoordeling" uitgevoerd, hetzij in de vorm van een kwalitatieve beoordeling op basis van gespecificeerde criteria, hetzij in de vorm van een kwantitatieve beoordeling op een uitgesplitst niveau.

(8)

In overeenstemming met artikel 10 ter van Richtlijn 2003/87/EG is voor de berekening van de koolstoflekkage-indicator de intensiteit van de handel van de betreffende bedrijfstak met derde landen vermenigvuldigd met de emissie-intensiteit van die bedrijfstak.

(9)

In overeenstemming met artikel 10 ter van Richtlijn 2003/87/EG is de intensiteit van de handel met derde landen berekend als de verhouding tussen de totale waarde van de uitvoer naar derde landen plus de waarde van de invoer uit derde landen en de totale grootte van de markt van de Europese Economische Ruimte (jaaromzet plus totale invoer uit derde landen). De Commissie heeft voor elke bedrijfstak en deeltak de intensiteit van de handel geraamd op basis van de door Eurostat verstrekte gegevens uit de Comext-databank. Dit zijn volgens de Commissie de meest volledige en betrouwbare gegevens wat betreft de totale waarde van de uitvoer naar derde landen en de invoer uit derde landen, alsmede wat betreft de totale jaarlijkse omzet in de Unie.

(10)

De emissie-intensiteit is berekend als de som van de directe en indirecte emissies voor de betrokken bedrijfstak gedeeld door de bruto toegevoegde waarde en wordt gemeten in kg CO2 per euro. De Commissie beschouwt het transactielogboek van de Europese Unie als de meest nauwkeurige en transparante gegevensbron over CO2-emissies op installatieniveau en heeft het daarom gebruikt om de directe emissies voor bedrijfstakken te berekenen. Installaties zijn op NACE-4-niveau aan bedrijfstakken toegewezen op basis van informatie op installatieniveau die door de lidstaten is verstrekt in het kader van de overeenkomstig artikel 11 van Richtlijn 2003/87/EG en Besluit 2011/278/EU van de Commissie (5) ingediende nationale uitvoeringsbepalingen. Ten aanzien van de raming van de bruto toegevoegde waarde op bedrijfstakniveau zijn de gegevens van de structurele bedrijfsstatistieken van Eurostat gebruikt, aangezien die bron als de meest betrouwbare wordt aangemerkt.

(11)

Voor het bepalen van indirecte emissies worden de rechtstreeks bij de lidstaten verzamelde gegevens over het elektriciteitsverbruik als de meest betrouwbare bron beschouwd, aangezien op het niveau van de EU-28 gegevens ontbreken. Voor de berekening van de indirecte emissies op basis van het elektriciteitsverbruik wordt een elektriciteitsemissiefactor gebruikt. De Commissie heeft daarbij de gemiddelde elektriciteitsproductiemix van de EU als referentiewaarde gebruikt. Die is gebaseerd op de totale jaarlijkse emissies van de energiesector in de Unie voor alle stroomopwekkingsbronnen in Europa, gedeeld door de overeenkomstige hoeveelheid opgewekte elektriciteit. De elektriciteitsemissiefactor is aangepast om rekening te houden met de decarbonisatie van het elektriciteitssysteem en het stijgende aandeel van hernieuwbare energiebronnen. De nieuwe waarde moet 2015 als referentiejaar hebben, wat overeenkomt met de beschikbare gegevens voor de laatste drie kalenderjaren (2013-2015). De aangepaste waarde is 376 gram koolstofdioxide per kWh.

(12)

In artikel 10 ter, leden 2 en 3, van Richtlijn 2003/87/EG zijn gedetailleerde regels opgenomen met betrekking tot specifieke bedrijfstakken en deeltakken en hun mogelijkheden om een tweedelijnsbeoordeling aan te vragen ingeval zij niet voldoen aan het belangrijkste koolstoflekkagecriterium voor opname in de koolstoflekkagelijst. In gevallen waar de koolstoflekkage-indicator tussen 0,15 en 0,2 uitkwam, kon door bedrijfstakken om een kwalitatieve beoordeling worden verzocht op basis van de in artikel 10 ter, lid 2, van die richtlijn opgesomde criteria. Overeenkomstig artikel 10 ter, lid 3, konden bedrijfstakken en deeltakken met een emissie-intensiteit die meer dan 1,5 bedroeg een kwalitatieve beoordeling of een kwantitatieve beoordeling op uitgesplitst niveau (Prodcom-niveau 6 of 8) aanvragen. Bedrijfstakken en deeltakken waarvoor kosteloze toewijzing wordt berekend op basis van de benchmarks voor raffinaderijen, konden eveneens een van beide soorten beoordelingen aanvragen. De bedrijfstakken en deeltakken die in punt 1.2 van de bijlage bij Besluit 2014/746/EU zijn opgenomen, konden een kwantitatieve beoordeling op uitgesplitst niveau aanvragen.

(13)

Van november 2017 tot en met februari 2018 heeft een onlineraadpleging plaatsgevonden waarin belanghebbenden werden verzocht hun standpunten kenbaar te maken met betrekking tot de methodologische keuzes voor het vaststellen van de koolstoflekkagelijst. De respondenten waren over het algemeen voorstander van tweedelijnsbeoordelingen die de mate van robuustheid, eerlijkheid, transparantie en billijkheid van de kwantitatieve eerstelijnsbeoordelingen zouden evenaren, en zij spraken zich uit voor een uniform beoordelingskader dat belanghebbenden bij het proces betrekt. Tussen februari en mei 2018 is vier keer vergaderd met de lidstaten en belanghebbenden over de voorbereiding van de koolstoflekkagelijst en verdere werkzaamheden met betrekking tot de uit te voeren beoordelingen.

(14)

Er is een effectbeoordeling uitgevoerd (6) om ervoor te zorgen dat de eerstelijnsbeoordelingen en de tweedelijnsbeoordelingen voor de koolstoflekkagelijst voor 2021-2030 op een vergelijkbare manier worden uitgevoerd, oftewel dat de twee beoordelingen garanderen dat alleen bedrijfstakken die een koolstofweglekrisico lopen, in de lijst worden opgenomen. De effectbeoordeling was gericht op de operationele opties voor het beoordelingskader voor de tweedelijnsbeoordeling.

(15)

Op 8 mei 2018 is een voorlopige koolstoflekkagelijst voor de periode van 2021 tot en met 2030 (7) bekendgemaakt, tegelijkertijd met kaderrichtsnoeren van de Commissie voor kwalitatieve en uitgesplitste kwantitatieve beoordelingen (8).

(16)

Voor een aantal bedrijfstakken die uitgaande van de kwantitatieve criteria van artikel 10 ter, lid 1, niet worden geacht een koolstofweglekrisico te lopen, zijn beoordelingen op basis van de criteria van artikel 10 ter, leden 2 en 3, van Richtlijn 2003/87/EG uitgevoerd.

(17)

In totaal heeft de Commissie 245 industriële bedrijfstakken beoordeeld uit de afdelingen "Winning van delfstoffen" en "Industrie" van de NACE. De bedrijfstakken en deeltakken die zijn vermeld in punt 1 van de bijlage bij dit besluit voldoen aan de criteria van artikel 10 ter, lid 1, van Richtlijn 2003/87/EG, en moeten worden geacht een koolstofweglekrisico te lopen.

(18)

Voor een aantal bedrijfstakken is een kwalitatieve beoordeling uitgevoerd op basis van de in artikel 10 ter, leden 2 en 3, van Richtlijn 2003/87/EG genoemde criteria. In het geval van de bedrijfstakken "Zoutwinning" (NACE-code 0893), "Textielveredeling" (NACE-code 1330), "Vervaardiging van farmaceutische grondstoffen" (NACE-code 2110), "Vervaardiging van huishoudelijk en sieraardewerk" (NACE-code 2341), "Vervaardiging van sanitair aardewerk" (NACE-code 2342) en "Vervaardiging van bakstenen, tegels en producten voor de bouw, van gebakken klei" (NACE-code 2332) werd geconcludeerd dat toevoeging van deze bedrijfstakken aan de koolstoflekkagelijst gerechtvaardigd is. Daarom worden die bedrijfstakken voor de periode 2021-2030 geacht een koolstofweglekrisico te lopen.

(19)

In het geval van de bedrijfstak "Winning van bruinkool" (NACE-code 0520) kwam bij de kwalitatieve beoordeling een aantal tekortkomingen aan het licht, waaronder het feit dat deze bedrijfstak welbeschouwd geen gevolgen ondervindt van kosten voor directe emissies en de twijfels die bestaan over het verband dat werd gelegd tussen koolstoflekkage en de concurrentie binnen de Unie van andere energiebronnen. Er kon wel enige regionale concurrentie van bruinkoolcentrales buiten de Unie worden aangetoond, hoewel de Uniewijde beoordeling de uiterst beperkte blootstelling aan buitenlandse concurrentie bevestigt. Daarom werd geconcludeerd dat de toevoeging van deze bedrijfstak aan de lijst van bedrijfstakken en deeltakken die worden geacht een koolstofweglekrisico te lopen niet gerechtvaardigd is.

(20)

Er zijn drie aanvragen binnengekomen van bedrijfstakken die niet in de voorlopige koolstoflekkagelijst waren opgenomen: "Winning van aardgas" (NACE-code 0620), "Vervaardiging van artikelen van gips voor de bouw" (NACE-code 2362) en "Gieten van lichte metalen" (NACE-code 2453). De beoordeling van deze aanvragen was gericht op hun geschiktheid om voor de koolstoflekkagelijst in aanmerking te komen op basis van een kwantitatieve eerstelijnsbeoordeling op NACE-4-niveau. De officiële gegevens die voor de uitvoering van de eerstelijnsbeoordelingen zijn gebruikt, zijn aan de belanghebbenden meegedeeld en werden degelijk genoeg geacht voor de bekendmaking van de voorlopige koolstoflekkagelijst. De Commissie heeft de aanvullende informatie die de drie bedrijfstakken in hun aanvragen hebben verstrekt bestudeerd en is niet van mening dat deze een wijziging van de oorspronkelijke positie rechtvaardigt. Deze bedrijfstakken worden nog altijd niet geacht een koolstofweglekrisico te lopen, aangezien de desbetreffende koolstoflekkage-indicatoren de drempel van 0,2 die is vastgesteld in artikel 10 ter, lid 1, van Richtlijn 2003/87/EG niet overschrijden. Daarnaast voldoen deze bedrijfstakken nog altijd niet aan de criteria om in aanmerking te komen voor verdere beoordeling zoals bedoeld in artikel 10 ter, leden 2 en 3, van Richtlijn 2003/87/EG.

(21)

Een aantal deeltakken is onderworpen aan kwantitatieve beoordelingen op een uitgesplitst niveau op basis van de in artikel 10 ter, leden 1 en 3, van Richtlijn 2003/87/EG genoemde criteria. In het geval van de deeltakken "Kaolien en andere kaolienhoudende klei" (Prodcom-code 08.12.21), "Aardappelen, bereid of verduurzaamd, bevroren (incl. aardappelen, voorgebakken of gebakken in olie en vervolgens bevroren) (excl. bereid of verduurzaamd in azijn of azijnzuur)" (Prodcom-code 10.31.11.30), "Meel, gries, poeder, vlokken, korrels en pellets, van gedroogde aardappelen" (Prodcom-code 10.31.13.00), "Tomatenpuree en tomatenpasta, geconcentreerd" (Prodcom-code 10.39.17.25), "Mageremelkpoeder" (Prodcom-code 10.51.21),"Vollemelkpoeder" (Prodcom-code 10.51.22), "Caseïne" (Prodcom-code 10.51.53), "Lactose (melksuiker) en melksuikerstroop" (Prodcom-code 10.51.54), "Wei en gewijzigde wei, in poeder, in korrels of in andere vaste vorm, ook indien ingedikt of met toegevoegde zoetstoffen" (Prodcom-code 10.51.55.30), "Bakkersgist" (Prodcom-code 10.89.13.34), "Verglaasbare samenstellingen, engobes (slips) en dergelijke preparaten, voor keramiek, voor het emailleren of voor glaswerk" (Prodcom-code 20.30.21.50), "Vloeibare glansmiddelen en dergelijke preparaten; glasfritten en ander glas, in de vorm van poeder, van korreltjes, van schilfers of van vlokken" (Prodcom-code 20.30.21.70) en "Gesmede delen van ijzer of van staal, voor drijfwerkassen, nokkenassen, krukassen en krukken enz." (Prodcom-code 25.50.11.34) werd geconcludeerd dat de toevoeging van deze deeltakken aan de koolstoflekkagelijst gerechtvaardigd is. Deze deeltakken moeten daarom in de periode 2021-2030 worden geacht een koolstofweglekrisico te lopen.

(22)

In het geval van de deeltakken "Cacaopasta, ook indien ontvet" (Prodcom-code 10.82.11), "Cacaoboter, cacaovet en cacao-olie" (Prodcom-code 10.82.12) en "Cacaopoeder, zonder toegevoegde suiker of andere zoetstoffen" (Prodcom-code 10.82.13) brachten de uitgevoerde kwantitatieve uitgesplitste beoordelingen een aantal afwijkingen van de geharmoniseerde methoden aan het licht waardoor het risico ontstond op aanzienlijke overschatting van de koolstoflekkage-indicator. Daarom werd geconcludeerd dat toevoeging van deze deeltakken aan de koolstoflekkagelijst niet gerechtvaardigd is.

(23)

Aangezien de koolstoflekkagelijst voor de periode 2021-2030 zal gelden, moet dit besluit met ingang van 1 januari 2021 van toepassing zijn,

(1)

Overeenkomstig artikel 6, lid 6, van Verordening (EG) nr. 551/2004 is de regeling van de luchtverkeersstroom door de lidstaten toevertrouwd aan Eurocontrol via de toepassing van de Centrale eenheid voor het beheer van luchtverkeersstromen (CFMU).

(2)

Bij Besluit C(2011) 4130 final van 7 juli 2011 heeft de Commissie Eurocontrol benoemd tot Netwerkbeheerder die de nodige taken moet verrichten voor de uitvoering van de netwerkfuncties voor luchtverkeersbeheer van het gemeenschappelijk Europees luchtruim tussen juli 2011 en december 2019.

(3)

In de periode tussen 2011 en 2016 heeft de Commissie de doeltreffendheid waarmee Eurocontrol die taken verricht, regelmatig beoordeeld. De conclusie van de Commissie luidde dat Eurocontrol dat vanuit operationeel oogpunt op bevredigende wijze heeft gedaan.

(4)

In 2017 heeft de Commissie het bestuur, de financiële regelingen en de kosten en baten van de netwerkfuncties voor luchtverkeersbeheer beoordeeld en geconcludeerd dat de Netwerkbeheerder meer bestuursautonomie moet krijgen. De directeur-generaal van Eurocontrol heeft de directeur die bij Eurocontrol de taken van Netwerkbeheerder verricht, die autonomie toegekend bij Besluit nr. XI/91 (2017) van 1 november 2017 (2).

(5)

De Commissie heeft ook geconcludeerd dat de netwerkfuncties voor luchtverkeersbeheer ten opzichte van de periode 2011-2016 beter en kostenefficiënter moeten worden uitgevoerd, met name door dubbel werk te vermijden en die functies in de lidstaten te verrichten met minder, of toch zeker niet meer, financiële middelen en personeel.

(6)

Gezien de algemene positieve beoordeling van de kostenefficiënte wijze waarop Eurocontrol de taken van Netwerkbeheerder heeft uitgevoerd in de eerste en tweede referentieperiode van de prestatieregeling zoals vastgelegd in artikel 8 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 390/2013 van de Commissie (3), en gezien de behoefte om continuïteit in de uitvoering van de netwerkfuncties voor luchtverkeersbeheer te verzekeren, heeft de Commissie Eurocontrol op 17 juli 2018 verzocht een voorstel in te dienen. De Commissie heeft Eurocontrol verzocht aan te geven of het bereid en in staat is om opnieuw als Netwerkbeheerder te worden benoemd, overeenkomstig de criteria van artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 551/2004. In dat opzicht heeft zij Eurocontrol ook verzocht te beschrijven hoe het zou voldoen aan de voorwaarden van artikel 4, lid 3, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/123 van de Commissie (4), en om te beschrijven hoe het, nadat het zou zijn aangesteld, zou voldoen aan de voorwaarden van artikel 4, lid 4, van die verordening.

(7)

In zijn voorstel van 17 december 2018 heeft Eurocontrol informatie verstrekt over de voorwaarden van artikel 4, leden 3 en 4, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/123.

(8)

Op verzoek van de Commissie heeft Eurocontrol vervolgens aanvullende verduidelijkingen verstrekt.

(9)

De Commissie heeft de door Eurocontrol gepresenteerde elementen beoordeeld en vastgesteld dat aan de voorwaarden van artikel 4, lid 3, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/123 is voldaan.

(10)

In zijn voorstel behandelt Eurocontrol de kwestie als bedoeld in artikel 4, lid 3, onder a), van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/123, met name door te verwijzen naar de resultaten die het als Netwerkbeheerder heeft behaald in de eerste en tweede referentieperiode. Uit het voorstel blijkt dat Eurocontrol bekwaam en in staat is om de in artikel 7 van die verordening bedoelde taken uit te voeren.

(11)

Overeenkomstig artikel 4, lid 3, onder b), van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/123 beschrijft Eurocontrol in zijn voorstel op kwalitatieve en kwantitatieve wijze de belangrijkste doelstellingen die het op het vlak van het beheer van netwerkfuncties wil verwezenlijken en hoe het de goede kwaliteit wil waarborgen van de diensten die het aan operationele belanghebbenden verleent.

(12)

Overeenkomstig artikel 4, lid 3, onder c), van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/123 beschrijft Eurocontrol de aanpak en de middelen die het als Netwerkbeheerder voornemens is te gebruiken, daarbij onder meer verwijzend naar de lessen die het uit de eerste en de tweede referentieperiode heeft getrokken.

(13)

Als de Netwerkbeheerder ook andere activiteiten uitvoert dan die welke relevant zijn voor de uitvoering van de netwerkfuncties, moet hij volgens artikel 4, lid 3, onder d), van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/123 aantonen dat hij die andere activiteiten onafhankelijk van de in artikel 7 bedoelde taken van Netwerkbeheerder zal uitvoeren. In zijn voorstel geeft Eurocontrol aan dat de taken van de Netwerkbeheerder die relevant zijn voor de uitvoering van de netwerkfuncties, zullen worden uitgevoerd door zijn directoraat Netwerkbeheerder en dat de activiteiten van dat deel van de organisatie voldoende zullen worden gescheiden van andere activiteiten.

(14)

Als aanvulling op de voorwaarden van artikel 4, lid 3, heeft Eurocontrol voorgesteld de kostenefficiëntie van de uitvoering van de taken van Netwerkbeheerder gedurende de periode van zijn benoeming te blijven verbeteren.

(15)

Eurocontrol dient derhalve als Netwerkbeheerder te worden benoemd.

(16)

Die benoeming betreft zowel de derde als vierde referentieperiode als gespecificeerd in artikel 7 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/317 van de Commissie (5), gezien de benodigde investeringen voor de uitrol van een geavanceerd systeem om de prestaties van de netwerkfuncties voor luchtverkeersbeheer te ondersteunen en de behoefte aan stabiliteit en continuïteit van de netwerkactiviteiten.

(17)

Overeenkomstig artikel 4, lid 4, onder a), van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/123 moet de Netwerkbeheerder vóór het begin van de derde referentieperiode worden gecertificeerd door het Agentschap van de Europese Unie voor de veiligheid van de luchtvaart.

(18)

Om de autonomie van de Netwerkbeheerder te waarborgen is het belangrijk dat de activiteiten van de als Netwerkbeheerder benoemde organisatie voldoende worden gescheiden. Overeenkomstig artikel 4, lid 3, onder d), van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/123 moet Eurocontrol daarom zijn activiteiten als Netwerkbeheerder onafhankelijk van enige andere activiteit verrichten, met inbegrip van de activiteiten die verband houden met de werkzaamheden van internationale organisaties.

(19)

Om de billijkheid te waarborgen ten aanzien van de lidstaten en van derde landen waaraan de Netwerkbeheerder zijn diensten verleent, moet de Netwerkbeheerder over passende financierings- en bestedingsregelingen beschikken en de specifieke regels inzake het beheer van rekeningen eerbiedigen,

(1)

Overeenkomstig artikel 323, lid 1, van de overeenkomst moet het Associatiecomité in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken (het "Handelscomité") uiterlijk zes maanden na de inwerkingtreding van de overeenkomst een lijst opstellen van personen die bereid en in staat zijn om als scheidsrechter op te treden.

(2)

De Unie heeft vijf personen voorgedragen die bereid en in staat zijn om als scheidsrechters op te treden terwijl Oekraïne er vier heeft voorgedragen. De Unie en Oekraïne hebben overeenstemming bereikt over vijf personen die geen onderdaan van een van de partijen zijn en die als voorzitter van een arbitragepanel moeten fungeren.

(3)

Om te voorkomen dat de opstelling van de lijst van personen die bereid en in staat zijn om als scheidsrechter op te treden, verdere vertraging oploopt, en met het oog op de goede werking van de overeenkomst, en met name van titel IV, hoofdstuk 14, moet het Handelscomité in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken die lijst goedkeuren op basis van de ingediende voordrachten.

(4)

Oekraïne moet zo spoedig mogelijk een vijfde kandidaat voordragen aan het Handelscomité in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken,