(1)

Het Verenigd Koninkrijk heeft op 29 maart 2017 kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken op grond van artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De Verdragen zullen niet meer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van het terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na de kennisgeving, d.w.z. met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk met eenparigheid van stemmen tot verlenging van die termijn besluit. De termijn is tweemaal verlengd door de Europese Raad, laatstelijk bij Besluit (EU) 2019/584 van de Europese Raad (2), waarbij deze termijn is verlengd tot en met 31 oktober 2019. Zonder terugtrekkingsakkoord met het Verenigd Koninkrijk en een nieuwe verlenging van de in artikel 50, lid 3, VEU bedoelde termijn moet in verband met de financiële verplichtingen die voortvloeien uit het lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk van de Unie een financiële regeling worden vastgesteld in een toekomstige internationale overeenkomst tussen de Unie en het Verenigd Koninkrijk.

(2)

Deze verordening laat de respectieve verplichtingen van de Unie en het Verenigd Koninkrijk die voortvloeien uit de volledige periode van lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk van de Unie, onverlet.

(3)

Bij Verordening (EU, Euratom) 2019/1197 van de Raad (3) zijn regels vastgesteld voor de betrekkingen tussen de Unie enerzijds en het Verenigd Koninkrijk en zijn begunstigden anderzijds inzake de financiering en de uitvoering van de algemene begroting van de Unie (“de begroting”) in 2019. Nu moeten er regels worden vastgesteld voor de betrekkingen tussen de Unie enerzijds en het Verenigd Koninkrijk en zijn begunstigden anderzijds, onder meer inzake de financiering en de uitvoering van de begroting in 2020.

(4)

Voor de vaststelling van de maatregelen inzake de financiering en de uitvoering van de begroting in 2020 in verband met de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie zonder terugtrekkingsakkoord voorzien de Verdragen uitsluitend in de bevoegdheden op grond van artikel 352 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en artikel 203 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie.

(5)

Het Verenigd Koninkrijk en personen en entiteiten die in het Verenigd Koninkrijk zijn gevestigd, nemen deel aan een aantal programma’s of acties van de Unie op grond van het EU-lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk. Die deelname is gebaseerd op overeenkomsten met het Verenigd Koninkrijk of personen of entiteiten die in het Verenigd Koninkrijk zijn gevestigd of op besluiten ten gunste van het Verenigd Koninkrijk of personen of entiteiten die in het Verenigd Koninkrijk zijn gevestigd, die juridische verbintenissen vormen.

(6)

Voor veel van die overeenkomsten en besluiten vereisen de subsidiabiliteitsregels dat de begunstigde een lidstaat of een in een lidstaat gevestigde persoon of entiteit is. De subsidiabiliteit van het Verenigd Koninkrijk of in het Verenigd Koninkrijk gevestigde personen of entiteiten is in die gevallen gekoppeld aan het feit dat het Verenigd Koninkrijk een lidstaat is. De terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie zonder terugtrekkingsakkoord heeft dus tot gevolg dat die ontvangers van Uniefinanciering op grond van deze overeenkomsten en besluiten niet langer subsidiabel zijn. Dit geldt echter niet voor gevallen waarin in het Verenigd Koninkrijk gevestigde personen of entiteiten deel zouden nemen aan een actie op grond van de desbetreffende Unieregels voor in een derde land gevestigde personen en entiteiten en met inachtneming van de voorwaarden die gelden in het kader daarvan.

(7)

Bij terugtrekking zonder terugtrekkingsakkoord zou het in het voordeel van zowel de Unie en haar lidstaten als het Verenigd Koninkrijk en in het Verenigd Koninkrijk gevestigde personen en entiteiten zijn indien wordt voorzien in subsidiabiliteit in 2020 van het Verenigd Koninkrijk en in het Verenigd Koninkrijk gevestigde begunstigden, zodat zij Uniemiddelen kunnen ontvangen, en in de deelname van het Verenigd Koninkrijk aan de financiering van de begroting voor 2020. Ook zou het voordelig zijn indien de vóór de datum van terugtrekking of in 2019 overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EU, Euratom) 2019/1197 ondertekende en vastgestelde juridische verbintenissen in heel het jaar 2020 verder zouden kunnen worden uitgevoerd.

(8)

Daarom moeten de voorwaarden worden vastgesteld waaronder het Verenigd Koninkrijk en in het Verenigd Koninkrijk gevestigde personen en entiteiten subsidiabel kunnen blijven in 2020 in verband met de overeenkomsten die met hen zijn ondertekend of de besluiten die ten aanzien van hen zijn vastgesteld tot de datum waarop de Verdragen niet meer op en in het Verenigd Koninkrijk van toepassing zijn (“datum van terugtrekking”) of, in voorkomend geval, in 2019 overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EU, Euratom) 2019/1197. Voor de toepassing van deze verordening moeten de volgende voorwaarden vervuld zijn: i) het Verenigd Koninkrijk heeft de Commissie schriftelijk bevestigd dat het zich ertoe verbindt een bijdrage te blijven betalen die wordt berekend op basis van de geraamde eigen middelen van het Verenigd Koninkrijk overeenkomstig de op 5 juli 2019 voorgestelde ontwerpbegroting voor 2020 en die wordt aangepast om rekening te houden met het totale bedrag aan betalingskredieten dat in de goedgekeurde begroting voor 2020 wordt opgenomen; ii) het Verenigd Koninkrijk heeft een eerste tranche betaald; iii) het Verenigd Koninkrijk heeft de Commissie schriftelijk bevestigd dat het zich ertoe verbindt volledige audits en controles door de Unie toe te staan overeenkomstig de toepasselijke regels; iv) de Commissie heeft een besluit overeenkomstig artikel 2, lid 2, van Verordening (EU, Euratom) 2019/1197 vastgesteld en heeft geen besluit overeenkomstig artikel 3, lid 2, van die verordening vastgesteld. Laatstgenoemde voorwaarde geldt slechts indien Verordening (EU, Euratom) 2019/1197 vóór het einde van het begrotingsjaar 2019 van toepassing is geworden. Gelet op de behoefte aan zekerheid moet de termijn waarbinnen de voorwaarden vervuld moeten zijn, worden beperkt. De Commissie moet een besluit vaststellen inzake de vervulling van de voorwaarden.

(9)

De voorwaarde met betrekking tot de bijdrage van het Verenigd Koninkrijk moet worden gebaseerd op de voor 28 lidstaten voorgestelde ontwerpbegroting voor 2020 en moet worden aangepast om rekening te houden met het totale bedrag van de betalingskredieten in de goedgekeurde begroting. Het is redelijk om er, wat de relatieve bijdragen betreft, voor te zorgen dat geen enkele lidstaat zich na vaststelling van deze verordening in een minder gunstige positie bevindt dan de positie die is voorgesteld in de begroting voor 2020. Opdat deze verordening dus voordelig is voor alle lidstaten, moet van de bijdrage van het Verenigd Koninkrijk die in de algemene begroting van de Unie moet worden opgenomen, een specifiek bedrag worden afgetrokken. Dat specifieke bedrag moet de lidstaten ten goede komen die anders benadeeld zouden zijn na vaststelling van deze verordening, zoals nader omschreven in speciale praktische regelingen waarin de verdeling van de verschuldigde betalingen is beschreven en waarin de Commissie wordt belast met het uitkeren van het specifieke bedrag.

(10)

Zolang aan de voorwaarden van deze verordening inzake subsidiabiliteit van het Verenigd Koninkrijk en in het Verenigd Koninkrijk gevestigde personen en entiteiten is voldaan, is het ook passend te voorzien in hun subsidiabiliteit in 2020, waar het gaat om de voorwaarden die zijn vastgesteld in het kader van de oproepen, aanbestedingen en wedstrijden of ongeacht welke andere procedure die kan leiden tot financiering uit de begroting van de Unie, tenzij het om specifieke gevallen gaat in verband met de veiligheid en met het verlies van het lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk van de Europese Investeringsbank, en hun Uniefinanciering te verstrekken. Die Uniefinanciering moet worden beperkt tot in 2020 gedane subsidiabele uitgaven, behalve voor overheidsopdrachten die vóór eind 2020 zijn ondertekend onder toepassing van titel VII van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 van het Europees Parlement en de Raad (4) (“het Financieel Reglement”), en die verder worden uitgevoerd overeenkomstig de erin vervatte voorwaarden, en behalve voor rechtstreekse betalingen aan landbouwers in het Verenigd Koninkrijk voor het aanvraagjaar 2020, die moeten worden uitgesloten van de subsidiabiliteit.

Ook moeten het Verenigd Koninkrijk of in het Verenigd Koninkrijk gevestigde personen of entiteiten worden uitgesloten van de subsidiabiliteit op grond van Verordening (EU) nr. 1309/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5), zoals gewijzigd bij Verordening (EU) 2019/1796 van het Europees Parlement en de Raad (6), voor acties in verband met werknemers die werkloos zijn geworden en zelfstandigen die hun werkzaamheden hebben beëindigd als gevolg van een terugtrekking zonder akkoord, alsook op grond van Verordening (EG) nr. 2012/2002 van de Raad (7), zoals gewijzigd, voor acties in verband met ernstige financiële lasten voor lidstaten die rechtstreeks te wijten zijn aan een terugtrekking zonder terugtrekkingsakkoord. In overeenstemming met het Financieel Reglement moeten de voorwaarden voor subsidiabiliteit en voor de voortzetting daarvan in oproepen, aanbestedingen, wedstrijden of andere procedures, en in daaruit voortvloeiende overeenkomsten met, of besluiten ten gunste van, het Verenigd Koninkrijk of in het Verenigd Koninkrijk gevestigde personen of entiteiten, worden bepaald onder verwijzing naar deze verordening.

(11)

Ook moet worden bepaald dat het Verenigd Koninkrijk en in het Verenigd Koninkrijk gevestigde personen en entiteiten subsidiabel blijven op voorwaarde dat het Verenigd Koninkrijk de bijdrage voor 2020 en, in voorkomend geval, voor 2019 overeenkomstig Verordening (EU, Euratom) 2019/1197, blijft betalen en controles en audits doeltreffend kunnen worden uitgevoerd. Indien deze voorwaarden niet langer zijn vervuld, moet de Commissie een besluit nemen waarbij niet-vervulling wordt vastgesteld. In dat geval mogen het Verenigd Koninkrijk en in het Verenigd Koninkrijk gevestigde personen en partijen niet langer in aanmerking komen voor financiering door de Unie.

(12)

Tevens moet worden bepaald dat acties in het kader waarvan lidstaten of in de lidstaten gevestigde personen of entiteiten Uniemiddelen ontvangen en die betrekking hebben op het Verenigd Koninkrijk, in 2020 subsidiabel blijven. De mogelijkheid dat het Verenigd Koninkrijk geen controles en audits aanvaardt, moet echter een aspect zijn waarmee met het oog op een goed financieel beheer rekening wordt gehouden bij de beoordeling van de uitvoering van dergelijke acties.

(13)

De acties moeten steeds worden uitgevoerd conform de regels voor die acties, waaronder het Financieel Reglement. Daarom moet het Verenigd Koninkrijk voor de toepassing van die regels als lidstaat worden behandeld.

(14)

Daar de doelstellingen van deze verordening niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt omdat zij de begroting van de Unie en door de Unie uitgevoerde programma’s en acties betreffen, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 VEU neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(15)

Om een beperkte flexibiliteit mogelijk te maken, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen wat betreft een eventuele verlenging van de termijnen die zijn vastgesteld in artikel 2, lid 1, eerste alinea, onder a), b) en c), en de wijzigingen van het betalingsschema. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (8). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen, ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen. Indien dit in geval van een risico van ernstige verstoring van de uitvoering en financiering van de begroting van de Unie in 2020 om dwingende redenen van urgentie vereist is, moet de gedelegeerde handeling onverwijld in werking treden en van toepassing zijn zolang door het Europees Parlement of de Raad geen bezwaar wordt gemaakt.

(16)

Om de meest significante verstoringen voor begunstigen van uitgavenprogramma’s van de Unie en andere acties op de datum van terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie te voorkomen, moet deze verordening met spoed in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie en van toepassing zijn met ingang van de dag volgende op die waarop de Verdragen niet meer van toepassing zijn op en in het Verenigd Koninkrijk, tenzij tegen die datum een met het Verenigd Koninkrijk gesloten terugtrekkingsakkoord in werking is getreden. Aangezien in deze verordening maatregelen worden vastgesteld met betrekking tot de uitvoering en financiering van de begroting van de Unie voor 2020, moet deze verordening alleen van toepassing zijn op de subsidiabiliteit voor het jaar 2020,

(1)

Richtlijn 2006/112/EG van de Raad (3) voorziet onder bepaalde voorwaarden in een vrijstelling van de belasting over de toegevoegde waarde (btw) voor leveringen van goederen en diensten aan alsook de invoer van goederen door de strijdkrachten van de staten die partij zijn bij het Noord-Atlantisch Verdrag, voor zover die strijdkrachten deelnemen aan een gemeenschappelijke defensie-inspanning buiten hun eigen staat.

(2)

Richtlijn 2008/118/EG van de Raad (4) voorziet in een vrijstelling van accijns voor accijnsgoederen die bestemd zijn voor gebruik door de strijdkrachten van de staten die partij zijn bij het Noord-Atlantisch Verdrag met uitzondering van de lidstaat waarin de accijns verschuldigd is, of door het hen begeleidende burgerpersoneel dan wel voor de bevoorrading van hun messes of kantines, onder de door de gastlidstaat vastgestelde voorwaarden en beperkingen.

(3)

Op die vrijstellingen kan geen beroep worden gedaan wanneer de strijdkrachten van een lidstaat deelnemen aan activiteiten in het kader van het gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid (GVDB) zoals uiteengezet in afdeling 2 van hoofdstuk 2 van titel V van het Verdrag betreffende de Europese Unie. Er moet prioriteit worden gegeven aan de noodzakelijke verbetering van de Europese defensie- en crisisbeheersingsvermogens en de vereiste versterking van de veiligheid en defensie van de Unie. In hun gezamenlijke mededeling van 28 maart 2018 over het actieplan voor militaire mobiliteit hebben de hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid en de Commissie de noodzaak erkend om de btw-behandeling van de defensie-inspanningen die worden geleverd binnen het Uniekader en onder auspiciën van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) op elkaar af te stemmen.

(4)

Met een defensie-inspanning ter uitvoering van een Unieoptreden in het kader van het GVDB worden militaire missies en operaties, activiteiten van gevechtsgroepen, wederzijdse bijstand, projecten op het gebied van permanente gestructureerde samenwerking (PESCO) en activiteiten van het Europese Defensieagentschap (EDA) bedoeld. Onder een defensie-inspanning moeten echter niet de activiteiten in het kader van de solidariteitsclausule van artikel 222 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie vallen, noch andere bilaterale of multilaterale activiteiten tussen lidstaten die geen verband houden met defensie-inspanningen ter uitvoering van een Unieoptreden in het kader van het GVDB.

(5)

Er moet dus een btw-vrijstelling worden ingevoerd voor de levering van goederen of diensten die bestemd zijn voor gebruik door de strijdkrachten van een lidstaat of door het hen begeleidende burgerpersoneel dan wel voor de bevoorrading van hun messes of kantines, voor zover die strijdkrachten buiten hun lidstaat deelnemen aan een defensie-inspanning ter uitvoering van een Unieoptreden in het kader van het GVDB. Leveringen van goederen en diensten aan de strijdkrachten van de lidstaat waar deze goederen of diensten worden geleverd, moeten van de btw-vrijstelling worden uitgesloten.

(6)

Voorts moet worden voorzien in een btw-vrijstelling voor door de strijdkrachten van een lidstaat ingevoerde goederen die bestemd zijn voor gebruik door die strijdkrachten of door het hen begeleidende burgerpersoneel dan wel voor de bevoorrading van hun messes of kantines, voor zover die strijdkrachten buiten hun lidstaat deelnemen aan een defensie-inspanning ter uitvoering van een Unieoptreden in het kader van het GVDB.

(7)

Het is ook dienstig een vrijstelling van accijns in te voeren voor accijnsgoederen die geleverd worden voor gebruik door de strijdkrachten van alle lidstaten behalve die waarin de accijns verschuldigd is, voor zover die strijdkrachten buiten hun lidstaat deelnemen aan een defensie-inspanning ter uitvoering van een Unieoptreden in het kader van het GVDB.

(8)

Net zoals de vrijstelling van de btw en accijns voor NAVO-defensie-inspanningen mogen ook de vrijstellingen voor defensie-inspanningen die worden verricht met het oog op de uitvoering van een Unieoptreden in het kader van het GVDB slechts een beperkt toepassingsgebied hebben. De vrijstellingen moeten alleen gelden voor situaties waarin de strijdkrachten taken uitvoeren die rechtstreeks verband houden met een defensie-inspanning in het kader van het GVDB en mogen geen betrekking hebben op civiele missies in het kader van het GVDB. Goederen of diensten die worden geleverd voor gebruik door burgerpersoneel kunnen daarom slechts onder de vrijstellingen vallen indien het burgerpersoneel strijdkrachten begeleidt die buiten hun lidstaat taken uitvoeren die rechtstreeks verband houden met een defensie-inspanning in het kader van het GVDB. Taken die uitsluitend door burgerpersoneel worden verricht of die uitsluitend met behulp van civiele vermogens worden verricht, mogen niet als defensie-inspanning worden beschouwd. De vrijstellingen mogen onder geen omstandigheden betrekking hebben op goederen en diensten die de strijdkrachten inkopen voor gebruik door henzelf of het hen begeleidende burgerpersoneel in hun eigen lidstaat.

(9)

Daar de doelstelling van deze richtlijn, namelijk de onderlinge aanpassing van de btw- en accijnsbehandeling van defensie-inspanningen binnen de Unie en de NAVO, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(10)

Overeenkomstig de gezamenlijke politieke verklaring van de lidstaten en de Commissie van 28 september 2011 over toelichtende stukken (5) hebben de lidstaten zich ertoe verbonden om in gerechtvaardigde gevallen de kennisgeving van hun omzettingsmaatregelen vergezeld te doen gaan van één of meer stukken waarin het verband tussen de onderdelen van een richtlijn en de overeenkomstige delen van de nationale omzettingsinstrumenten wordt toegelicht. Met betrekking tot deze richtlijn acht de wetgever de toezending van die stukken gerechtvaardigd.

(11)

De Richtlijnen 2006/112/EG en 2008/118/EG moeten daarom overeenkomstig worden gewijzigd,

(1)

Overeenkomstig artikel 43, lid 3, van het Verdrag stelt de Raad op voorstel van de Commissie maatregelen vast voor de vaststelling en verdeling van de vangstmogelijkheden.

(2)

Krachtens Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (1) moeten instandhoudingsmaatregelen worden vastgesteld met inachtneming van de beschikbare wetenschappelijke, technische en economische adviezen, met inbegrip van, waar toepasselijk, de verslagen van het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij.

(3)

Het is aan de Raad om de maatregelen vast te stellen voor de vaststelling en de verdeling van de vangstmogelijkheden, inclusief, voor zover nodig, bepaalde functioneel daarmee verbonden voorwaarden. Overeenkomstig artikel 16, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 moeten de vangstmogelijkheden worden vastgesteld met inachtneming van de in artikel 2, lid 2, van die verordening vastgestelde doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB). In artikel 16, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is bepaald dat de vangstmogelijkheden zo aan de lidstaten moeten worden toegewezen dat de relatieve stabiliteit van de visserijactiviteiten van iedere lidstaat voor elk visbestand of elke visserij wordt gewaarborgd.

(4)

De vangstmogelijkheden voor bestanden die onder specifieke meerjarenplannen vallen, moeten op grond van artikel 16, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 worden vastgesteld in overeenstemming met de in die plannen vervatte voorschriften.

(5)

Het meerjarenplan voor de visserijen die demersale bestanden exploiteren in het westelijke deel van de Middellandse Zee is vastgesteld bij Verordening (EU) 2019/1022 van het Europees Parlement en de Raad (2) en is in werking getreden op 16 juli 2019. Overeenkomstig artikel 4, lid 1, van die verordening moeten de vangstmogelijkheden voor de in artikel 1 van die verordening genoemde bestanden worden vastgesteld om een niveau van visserijsterfte te bereiken waarmee de maximale duurzame opbrengst geleidelijk toenemend uiterlijk in 2020 indien mogelijk, en in ieder geval uiterlijk op 1 januari 2025 kan worden gehaald. De vangstmogelijkheden moeten worden uitgedrukt als maximaal toegestane visserijinspanning en moeten worden bepaald overeenkomstig de in artikel 7 van die verordening vastgestelde visserijinspanningsregeling. Voor 2020 moet de maximaal toegestane visserijinspanning bijgevolg met 10 % worden verlaagd ten opzichte van de overeenkomstig artikel 7, lid 4, van die verordening berekende uitgangswaarde.

(6)

Tijdens haar 42e jaarvergadering in 2018 heeft de Algemene Visserijcommissie voor de Middellandse Zee (GFCM) Aanbeveling GFCM/42/2018/1 betreffende een meerjarenplan tot vaststelling van beheersmaatregelen voor Europese aal (Anguilla anguilla) in de Middellandse Zee (geografische deelgebieden 1 tot en met 27 van de GFCM) aangenomen. Deze maatregelen omvatten een jaarlijkse sluitingsperiode van drie opeenvolgende maanden die door iedere lidstaat moet worden bepaald in overeenstemming met de instandhoudingsdoelstellingen van Verordening (EG) nr. 1100/2007 van de Raad (3), het (de) nationale beheerplan(nen) voor aal en de temporele migratiepatronen van de aal in de lidstaat. De sluiting dient te gelden voor alle mariene wateren van de Middellandse Zee en voor brakke wateren zoals estuaria, kustlagunes en overgangswateren, conform de aanbeveling. Deze maatregel moet in Unierecht worden omgezet.

(7)

Tijdens haar 42e jaarvergadering in 2018 heeft de GFCM eveneens Aanbeveling GFCM/42/2018/8 inzake verdere noodmaatregelen voor 2019-2021 voor kleine pelagische bestanden in de Adriatische Zee (geografische deelgebieden 17 en 18) aangenomen, waarbij vangst- en inspanningsbeperkingen zijn vastgesteld voor bepaalde kleine pelagische bestanden voor de jaren 2019, 2020 en 2021 in de geografische deelgebieden 17 en 18 van de GFCM (Adriatische Zee). Die maatregelen moeten in Unierecht worden omgezet. De maximale vangstbeperkingen gelden slechts voor één jaar en laten eventuele toekomstige andere maatregelen en eventuele toewijzingsregelingen tussen lidstaten onverlet.

(8)

Tijdens haar 43e jaarvergadering in 2019 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/43/2019/5 aangenomen inzake een meerjarig beheersplan voor duurzame demersale visserijen in de Adriatische Zee (geografische deelgebieden 17 en 18), waarbij een visserijinspanningsregeling voor bepaalde demersale bestanden is ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden omgezet.

(9)

Rekening houdend met de specifieke kenmerken van de Sloveense vloot en de marginale impact ervan op de bestanden van kleine pelagische en demersale soorten, is het passend de bestaande visserijpatronen aan te houden en de Sloveense vloot toegang te verlenen tot een minimumhoeveelheid kleine pelagische soorten en een minimale visserijinspanning voor demersale bestanden vast te stellen voor die vloot.

(10)

Tijdens haar 43e jaarvergadering in 2019 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/43/2019/3 aangenomen tot wijziging van Aanbeveling GFCM/41/2017/4 inzake een meerjarig beheersplan voor de tarbotvisserij in de Zwarte Zee (geografisch deelgebied 29). In die aanbeveling zijn een bijgewerkte regionale totale toegestane vangst (TAC) en een regeling voor de toewijzing van quota voor tarbot vastgesteld, evenals verdere instandhoudingsmaatregelen voor dit bestand, met name een sluitingsperiode van twee maanden en een beperking tot 180 visdagen per jaar. Die maatregelen moeten in Unierecht worden omgezet.

(11)

Overeenkomstig het door de GFCM verstrekte wetenschappelijk advies is het noodzakelijk het huidige niveau van visserijsterfte te handhaven om de duurzaamheid van het sprotbestand in de Zwarte Zee te waarborgen. Het is derhalve passend om voor dit bestand opnieuw een autonoom quotum te bepalen.

(12)

De vangstmogelijkheden moeten worden vastgesteld op basis van de beschikbare wetenschappelijke adviezen, met inachtneming van de biologische en sociaal-economische aspecten, waarbij een gelijke behandeling van de verschillende visserijsectoren moet worden gegarandeerd, en in het licht van de standpunten die tijdens de raadpleging van de belanghebbende partijen naar voren zijn gebracht.

(13)

Bij Verordening (EG) nr. 847/96 van de Raad (4) zijn aanvullende voorwaarden voor het meerjarenbeheer van de TAC’s ingevoerd, waaronder de flexibiliteitsbepalingen van de artikelen 3 en 4 van die verordening voor voorzorgs- en analytische TAC’s. Krachtens artikel 2 van die verordening bepaalt de Raad bij de vaststelling van de TAC’s voor welke bestanden artikel 3 of 4 niet van toepassing is gelet op met name de biologische situatie van de bestanden. Meer recent is de jaarflexibiliteit bij artikel 15, lid 9, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 ingevoerd voor alle bestanden waarvoor de aanlandingsverplichting geldt. Om te voorkomen dat excessieve flexibiliteit het beginsel van een rationele en verantwoordelijke exploitatie van de biologische rijkdommen van de zee zou ondergraven, een belemmering zou vormen voor de verwezenlijking van de doelstellingen van het GVB en tot een verslechtering van de biologische situatie van de bestanden zou leiden, moet worden bepaald dat de artikelen 3 en 4 van Verordening (EG) nr. 847/96 alleen van toepassing mogen zijn op analytische TAC’s wanneer geen gebruik wordt gemaakt van de jaarflexibiliteit als bedoeld in artikel 15, lid 9, van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(14)

De bij deze verordening voor vissersvaartuigen van de Unie vastgestelde vangstmogelijkheden moeten worden gebruikt overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1224/2009 van de Raad (5), en met name de artikelen 33 en 34 van die verordening betreffende de registratie van de vangsten en de visserijinspanning, respectievelijk de melding van gegevens over de uitputting van de vangstmogelijkheden. Derhalve dient te worden gepreciseerd welke codes de lidstaten moeten gebruiken wanneer zij gegevens over aanlandingen van onder deze verordening vallende bestanden indienen bij de Commissie.

(15)

Om een onderbreking van de visserijactiviteiten te voorkomen en om het inkomen van de vissers van de Unie veilig te stellen, moet deze verordening van toepassing zijn vanaf 1 januari 2020. Gezien de urgentie dient deze verordening onmiddellijk na de bekendmaking ervan in werking te treden.

(16)

De vangstmogelijkheden moeten in volledige overeenstemming met het Unierecht worden gebruikt,

(1)

Verordening (EU) nr. 1380/2013 heeft onder meer tot doel de teruggooi in alle visserijen van de Unie geleidelijk uit te bannen middels de invoering van een aanlandingsverplichting voor vangsten van soorten waarvoor vangstbeperkingen gelden.

(2)

Artikel 9 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 voorziet in de vaststelling van meerjarenplannen met instandhoudingsmaatregelen voor de visserij op bepaalde bestanden in een bepaald geografisch gebied.

(3)

In dergelijke meerjarenplannen worden nadere bepalingen ter uitvoering van de aanlandingsverplichting vastgelegd en kan de Commissie de bevoegdheid worden verleend om die bepalingen verder uit te werken op basis van door de lidstaten opgestelde gezamenlijke aanbevelingen.

(4)

Op 19 maart 2019 hebben het Europees Parlement en de Raad hun goedkeuring gehecht aan Verordening (EU) 2019/472 tot vaststelling van een meerjarenplan voor bestanden in de westelijke wateren en de visserijen die deze bestanden exploiteren. Uit hoofde van artikel 13 van die verordening is de Commissie bevoegd om, op basis van gezamenlijke aanbevelingen van de lidstaten, gedelegeerde handelingen vast te stellen om die verordening aan te vullen door overeenkomstig artikel 15, lid 5, onder a) tot en met e), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 nadere bepalingen vast te leggen ter uitvoering van de aanlandingsverplichting voor alle bestanden van soorten in de westelijke wateren waarop de aanlandingsverplichting van toepassing is krachtens artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(5)

België, Spanje, Frankrijk, Nederland en Portugal hebben een rechtstreeks belang bij het beheer van de visserij in de zuidwestelijke wateren. De Commissie had een teruggooiplan voor bepaalde demersale visserijen in de zuidwestelijke wateren vastgesteld bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/2374 (3), die op basis van een gezamenlijke aanbeveling van België, Spanje, Frankrijk, Nederland en Portugal uit 2018 werd ingetrokken en vervangen door Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2033 van de Commissie (4).

(6)

Na overleg met de adviesraad voor de zuidwestelijke wateren en de pelagische adviesraad hebben België, Spanje, Frankrijk, Nederland en Portugal op 31 mei 2019 bij de Commissie een nieuwe gezamenlijke aanbeveling ingediend. Die gezamenlijke aanbeveling werd op 9 augustus 2019 gewijzigd. De desbetreffende wetenschappelijke instanties hebben een wetenschappelijke bijdrage geleverd, die is beoordeeld door het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) (5). De Commissie heeft over de betrokken maatregelen een schriftelijke raadpleging gehouden van de deskundigengroep, bestaande uit 28 lidstaten en het Europees Parlement als waarnemer.

(7)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2033 omvatte een vrijstelling van de aanlandingsverplichting voor in de door de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) begrensde deelgebieden 8 en 9 met bodemtrawls gevangen langoustines en voor met het ambachtelijke vistuig “voracera” in ICES-sector 9a gevangen zeebrasem op grond van wetenschappelijk aangetoonde hoge overlevingskansen, rekening houdend met de kenmerken van het tuig dat voor deze soorten wordt gebruikt, de visserijpraktijken en het ecosysteem. Het WTECV heeft in zijn evaluatie (6) geconcludeerd dat uit de recentste experimenten en studies van 2016-2018 blijkt dat de overlevingskansen van langoustines in dezelfde lijn liggen als die welke bij eerdere beoordelingen zijn waargenomen. Het bewijsmateriaal om de overlevingskansen van teruggegooide zeebrasem aan te tonen, werd door de lidstaten ingediend bij het WTECV, dat concludeerde (7) dat de vrijstelling voldoende is gemotiveerd. Aangezien de omstandigheden niet veranderd zijn, moeten deze op hoge overlevingskansen gebaseerde vrijstellingen dus worden gehandhaafd in het teruggooiplan voor demersale visserijen in de zuidwestelijke wateren voor de periode 2020-2021.

(8)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2033 is voor roggen die in de ICES-deelgebieden 8 en 9 met alle soorten vistuig worden gevangen, een op hoge overlevingskansen gebaseerde vrijstelling toegekend in afwachting van de indiening van nadere wetenschappelijke gegevens over overlevingskansen voor alle vlootsegmenten en combinaties van vistuig, gebieden en soorten. Het WTECV is van mening dat de lidstaten informatie inzake vitaliteit hebben verzameld die een bepaalde indicatie geeft over de overlevingskansen (8), maar dat meer details nodig zijn. Om de nodige gegevens te kunnen verzamelen, zijn verdere visserijactiviteiten nodig. Bijgevolg mag de vrijstelling worden verleend, maar moeten de lidstaten verplicht worden relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie kan maken van de argumenten en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer moeten elk jaar uiterlijk op 1 mei het volgende indienen: a) een jaarlijks door het WTECV te evalueren stappenplan om de overlevingskansen te vergroten en om de door het WTECV geconstateerde ontbrekende gegevens in te vullen, b) jaarrapporten over de vorderingen en de eventuele wijzigingen of aanpassingen van de programma’s inzake overlevingskansen.

(9)

Bij het onderzoek van de overlevingskansen van roggen werd geconstateerd dat grootoogroggen (Leucoraja naevus) een aanzienlijk lagere overlevingskans hebben dan andere soorten. Bovendien lijkt de wetenschappelijke kennis over het overlevingspatroon van die soort minder robuust te zijn. De lidstaten hebben bewijsmateriaal verstrekt over de vitaliteit en de overlevingskansen van teruggegooide grootoogroggen. Het WTECV heeft dat bewijsmateriaal beoordeeld en heeft geconcludeerd (9) dat de gegevens op een variabele vitaliteit voor grootoogroggen wijzen, maar niet representatief zijn voor de omstandigheden in de commerciële visserij en niet uitsluiten dat de overlevingskansen van grootoogroggen bijna nihil zijn. Derhalve mag de vrijstelling slechts voor twee jaar worden verleend voor grootoogroggen die met schakelnetten in de ICES-deelgebieden 8 en 9 worden gevangen, en voor één jaar voor grootoogroggen die met trawls in ICES-deelgebied 8 worden gevangen. Er moeten dringend maatregelen met het oog op betere overlevingskansen worden ontwikkeld en deze moeten samen met de resultaten van de lopende studies zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 aan het WTECV worden voorgelegd voor beoordeling wat betreft met trawls in ICES-deelgebied 8 gevangen grootoogroggen en jaarlijks uiterlijk op 1 mei wat betreft met schakelnetten in de ICES-deelgebieden 8 en 9 gevangen grootoogroggen.

(10)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2033 omvatte de-minimisvrijstellingen van de aanlandingsverplichting op grond van artikel 15, lid 5, onder c), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 voor in de ICES-sectoren 8a en 8b met boomkorren en bodemtrawls gevangen tong en voor in de ICES-sectoren 8a en 8b met schakel- en kieuwnetten gevangen tong. Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal voor deze vrijstellingen werd beoordeeld door het WTECV (10). Het WTECV concludeerde dat de gezamenlijke aanbeveling gefundeerde argumenten bevatte met betrekking tot de moeilijkheden om de selectiviteit te verhogen en tot onevenredig hoge kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten. Aangezien de omstandigheden niet veranderd zijn, moeten die de-minimisvrijstellingen dus worden gehandhaafd in het teruggooiplan voor demersale visserijen in de zuidwestelijke wateren voor de periode 2020-2021.

(11)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2033 omvatte een voorlopige de-minimisvrijstelling van de aanlandingsverplichting op grond van artikel 15, lid 5, onder c), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 voor in de ICES-deelgebieden 8 en 9 met trawls en zegens gevangen heek. Het door de lidstaten in de nieuwe gezamenlijke aanbeveling verstrekte bewijsmateriaal voor die vrijstelling werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (11) dat uit de selectiviteitsproeven niet is gebleken dat op dit moment selectievere hulpmiddelen beschikbaar zijn. Het WTECV heeft opgemerkt dat de beschikbare informatie wijst op een aanzienlijke stijging van de kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten. De lidstaten verrichten extra onderzoek naar onevenredig hoge kosten, onder meer voor de vangsten van heek. Om de nodige gegevens te kunnen verzamelen, zijn verdere visserijactiviteiten nodig. Bijgevolg mag de vrijstelling worden verleend, maar moeten de lidstaten verplicht worden relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie kan maken van de argumenten en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk extra proefonderzoek verrichten en jaarlijks uiterlijk op 1 mei informatie verstrekken voor beoordeling door het WTECV.

(12)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt een verlenging voorgesteld van de op hoge overlevingskansen gebaseerde vrijstelling voor met haken en lijnen in ICES-deelgebied 8 en ICES-sector 9a gevangen zeebrasem, naast de bestaande vrijstelling voor die soort in ICES-deelgebied 10. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingskansen van zeebrasem in ICES-deelgebied 8 en ICES-sector 9a in die visserij aan te tonen. Het aanvullende bewijsmateriaal betreffende overlevingskansen in ICES-deelgebied 8 en ICES-sector 9a werd ingediend bij het WTECV, dat concludeerde (12) dat er beperkingen zijn in de gebruikte methode, waaronder met name een korte monitoringperiode, die waarschijnlijk zullen leiden tot een overschatting van de overlevingspercentages. Er zijn verdere studies nodig om degelijke ramingen van de overlevingskansen te verkrijgen. Bijgevolg mag de vrijstelling worden verleend, maar moeten de lidstaten verplicht worden relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie kan maken van de argumenten en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer moeten elk jaar uiterlijk op 1 mei het volgende indienen: a) jaarrapporten over de vorderingen en de eventuele wijzigingen of aanpassingen van de programma’s inzake overlevingskansen, die jaarlijks door het WTECV moeten worden beoordeeld.

(13)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2033 omvatte een de-minimisvrijstelling voor met haken en lijnen in ICES-deelgebied 10 gevangen Beryx spp. Het WTECV heeft het door de lidstaten ingediende bewijsmateriaal beoordeeld en heeft geconcludeerd (13) dat de verstrekte informatie gefundeerde argumenten bevatte voor de stelling dat de selectiviteit moeilijk verder te verbeteren valt of de kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten onevenredig hoog uitvallen. Aangezien de omstandigheden niet veranderd zijn, moeten deze de-minimisvrijstellingen worden opgenomen in het nieuwe teruggooiplan voor de jaren 2020-2021.

(14)

De nieuwe gezamenlijke aanbeveling bevat de-minimisvrijstellingen voor:

(15)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal inzake de nieuwe de-minimisvrijstellingen voor in de ICES-deelgebieden 8 en 9 met trawls en zegens gevangen horsmakrelen en makrelen werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (14) dat het desbetreffende proefonderzoek niet heeft aangetoond dat de bijvangsten konden worden verminderd. Het WTECV heeft opgemerkt dat de lidstaten extra werkzaamheden hebben gepland tot onderbouwing van de vrijstellingen op grond van onevenredig hoge behandelingskosten. Aangezien een verhoging van de selectiviteit moeilijk te verwezenlijken is, mag de vrijstelling voor die visserij voor één jaar worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie kan maken van de argumenten en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk extra proefonderzoek verrichten en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Deze vrijstellingen moeten derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(16)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal inzake de nieuwe de-minimisvrijstellingen voor in de ICES-deelgebieden 8 en 9 met trawls en zegens gevangen schartong, schol, zeeduivel, wijting en witte koolvis werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (15) dat de voltooiing van een Spaanse studie over onevenredig hoge behandelingskosten aanvullend bewijs kan opleveren ter onderbouwing van de vrijstelling voor zeeduivel en schartong. Het WTECV merkte op dat de lidstaten zich moeten verbinden tot verdere werkzaamheden om de vrijstellingen voor wijting en witte koolvis te motiveren. Aangezien een verhoging van de selectiviteit moeilijk te verwezenlijken is, mogen deze vrijstellingen voor één jaar worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie kan maken van de argumenten en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk extra proefonderzoek verrichten en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Deze vrijstellingen moeten derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(17)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal inzake de nieuwe de-minimisvrijstellingen voor in de ICES-deelgebieden 8 en 9 en de Cecaf-sectoren 34.1.1, 34.1.2 en 34.2.0 met kieuwnetten gevangen horsmakrelen en makrelen werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (16) dat de informatie betreffende de moeilijkheden om de selectiviteit te verbeteren, geloofwaardig is gezien de aard van de visserijen. Het WTECV heeft opgemerkt dat momenteel een studie loopt over onevenredig hoge kosten in de Spaanse kieuwnetvisserij en dat die studie moet worden geëvalueerd zodra ze is afgerond. Aangezien een verhoging van de selectiviteit moeilijk te verwezenlijken is, mogen de vrijstellingen voor die visserij voor één jaar worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie kan maken van de argumenten en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk extra proefonderzoek verrichten en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Deze vrijstellingen moeten derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(18)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal inzake de nieuwe de-minimisvrijstellingen voor in de ICES-deelgebieden 8 en 9 met kieuwnetten gevangen schartong, schol, zeeduivel, wijting en witte koolvis werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (17) dat de potentiële omvang van de handelsverliezen die zouden voortvloeien uit een verhoging van de selectiviteit in deze visserijen, nog niet is becijferd en dat het niet duidelijk is hoe deze mogelijke verliezen zouden verschillen naargelang van de verschillende takken van de kieuwnetvisserij. Het WTECV merkte op dat de lidstaten specifieke informatie moeten verstrekken voor elke betrokken tak van de kieuwnetvisserij. Aangezien een verhoging van de selectiviteit moeilijk te verwezenlijken is, mogen deze vrijstellingen voor één jaar worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie kan maken van de argumenten en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk extra proefonderzoek verrichten en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Deze vrijstellingen moeten derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(19)

Met het oog op betrouwbare ramingen van de teruggooiniveaus voor de vaststelling van de totaal toegestane vangsten (TAC’s) moeten de lidstaten, wanneer de de-minimisvrijstelling is gebaseerd op extrapolatie van situaties waar weinig gegevens beschikbaar zijn en op gedeeltelijke vlootinformatie, nauwkeurige en controleerbare gegevens verstrekken voor de gehele onder deze vrijstelling vallende vloot.

(20)

De in de nieuwe gezamenlijke aanbeveling voorgestelde maatregelen zijn in overeenstemming met artikel 15, lid 4, artikel 15, lid 5, onder c), en artikel 18, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 en mogen derhalve in de onderhavige verordening worden opgenomen.

(21)

Krachtens artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 heeft de Commissie rekening gehouden met de beoordeling door het WTECV en met het feit dat de lidstaten moeten zorgen voor de volledige uitvoering van de aanlandingsverplichting. In verscheidene gevallen is een voortzetting van de visserijactiviteit en van de gegevensvergaring noodzakelijk om gevolg te geven aan de opmerkingen van het WTECV. In die gevallen is het passend een pragmatische en voorzichtige benadering van het visserijbeheer te volgen door vrijstellingen op tijdelijke basis te verlenen. Indien die vrijstellingen niet worden verleend, zou het onmogelijk zijn de gegevens te vergaren die onontbeerlijk zijn voor een gedegen en onderbouwd beheer van de teruggooi in het licht van de volledige uitvoering van de aanlandingsverplichting.

(22)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2033 moet derhalve worden ingetrokken en door een nieuwe verordening worden vervangen.

(23)

Aangezien de in deze verordening vervatte maatregelen rechtstreeks van invloed zijn op de planning van het visseizoen van de vaartuigen van de Unie en de daarmee samenhangende economische activiteiten, moet deze verordening onmiddellijk na de bekendmaking ervan in werking treden. Zij moet van toepassing worden met ingang van 1 januari 2020,

(1)

Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (3) heeft onder meer tot doel de teruggooi in alle visserijen van de Unie geleidelijk uit te bannen middels de invoering van een aanlandingsverplichting voor vangsten van soorten waarvoor vangstbeperkingen gelden.

(2)

Artikel 9 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 voorziet in de vaststelling van meerjarenplannen met instandhoudingsmaatregelen voor de visserij op bepaalde bestanden in een bepaald geografisch gebied.

(3)

In deze meerjarenplannen worden nadere bepalingen ter uitvoering van de aanlandingsverplichting vastgelegd en kan de Commissie de bevoegdheid worden verleend om die bepalingen verder uit te werken op basis van door de lidstaten opgestelde gezamenlijke aanbevelingen.

(4)

Op 4 juli 2018 hebben het Europees Parlement en de Raad Verordening (EU) 2018/973 tot vaststelling van een meerjarenplan voor demersale bestanden in de Noordzee en de visserijen die deze bestanden exploiteren (4), goedgekeurd. Krachtens artikel 11 van die verordening is de Commissie bevoegd gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening door nadere bepalingen vast te stellen inzake de aanlandingsverplichting voor alle bestanden van soorten in de Noordzee waarop de aanlandingsverplichting van toepassing is krachtens artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013, zoals bepaald in artikel 15, lid 5, onder a) tot en met e), van die verordening op basis van door de lidstaten opgestelde gezamenlijke aanbevelingen.

(5)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 van de Commissie (5) zijn nadere bepalingen vastgesteld ter uitvoering van de aanlandingsverplichting voor bepaalde demersale visserijen in de Noordzee voor de periode 2019-2021, op basis van een gezamenlijke aanbeveling van België, Denemarken, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk, die een rechtstreeks belang hebben in het beheer van de visserij in de Noordzee.

(6)

Na overleg met de adviesraad voor de Noordzee en de adviesraad voor pelagische soorten hebben deze lidstaten op 29 mei 2019 bij de Commissie een nieuwe gezamenlijke aanbeveling ingediend inzake bepalingen ter uitvoering van de aanlandingsverplichting voor demersale visserijen in de Noordzee. De gezamenlijke aanbeveling is op 7 augustus 2019 gewijzigd.

(7)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling van de lidstaten wordt voorgesteld een aantal aanvullende technische maatregelen tussen de Unie en Noorwegen in 2011 (6) en 2012 (7) voort te zetten en het gebruik van het “SepNep-selectiviteitsnet” toe te staan. Deze maatregelen zijn erop gericht de selectiviteit te vergroten en ongewenste vangsten voor onder de aanlandingsverplichting vallende visserijen of soorten te beperken, en zijn ingevoerd overeenkomstig artikel 15, lid 5, onder a), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 voor de jaren 2019-2021 bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035.

(8)

Op 14 augustus 2019 is de nieuwe Verordening (EU) 2019/1241 betreffende maatregelen voor de instandhouding van visbestanden en de bescherming van mariene ecosystemen door middel van technische maatregelen in werking getreden. In bijlage V zijn specifieke bepalingen opgenomen met betrekking tot op regionaal niveau vastgestelde technische maatregelen voor de Noordzee, waaronder ook voorschriften inzake de maaswijdten, de daaraan verbonden voorwaarden en de bijvangsten. Krachtens artikel 15 van die verordening is de Commissie bevoegd gedelegeerde handelingen vast te stellen om de technische bijlagen bedoeld in de bijlagen bij Verordening (EU) 2019/1241 te wijzigen, aan te vullen, in te trekken of daarvan af te wijken, ook bij de uitvoering van de aanlandingsverplichting.

(9)

Verordening (EU) 2019/1241 voorziet niet in overgangsmaatregelen. Om ervoor te zorgen dat de onderhavige gedelegeerde verordening en Verordening (EU) 2019/1241 verenigbaar zijn, is het derhalve noodzakelijk de in Verordening (EU) 2019/1241 vastgestelde voorwaarden toe te passen en tegelijkertijd rekening te houden met de betrokken uitzonderlijke omstandigheden. Op basis van de door de lidstaten verstrekte informatie heeft het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) een positieve beoordeling gegeven (8) van de door de regionale groep verstrekte informatie ter ondersteuning van de in de gezamenlijke aanbeveling vervatte technische maatregelen. Deze gezamenlijke aanbeveling werd door de lidstaten opgesteld en ingediend en door het WTECV beoordeeld voordat de nieuwe verordening met technische maatregelen werd aangenomen, vóór de inwerkingtreding van Verordening (EU) 2019/1241, en verwijst daarom niet naar die verordening. Desondanks is de Commissie, gezien de uitzonderlijke omstandigheden, van oordeel dat er op basis van de in dit stadium beschikbare informatie in de gezamenlijke aanbeveling en de beoordeling van het WTECV geen aanwijzingen bestaan dat de voorgestelde aanvullende technische maatregelen niet zouden voldoen aan de in artikel 15 van Verordening (EU) 2019/1241 vastgestelde vereisten voor technische maatregelen.

(10)

Om de selectiviteit van het vistuig te vergroten en ongewenste vangsten in het Skagerrak te verminderen, moeten de door de lidstaten ingediende technische maatregelen dan ook worden opgenomen. Deze maatregelen moeten gelden voor de periode 2020-2021.

(11)

Zoals omschreven in Verordening (EU) 2018/973, omvat de Noordzee de ICES-sectoren (9) 2a, 3a en ICES-deelgebied 4.

(12)

De desbetreffende wetenschappelijke instanties hebben een wetenschappelijke bijdrage geleverd, die is beoordeeld door het WTECV (10). De Commissie heeft de betrokken maatregelen voor schriftelijk overleg ingediend bij de deskundigengroep, bestaande uit 28 lidstaten en het Europees Parlement als waarnemer.

(13)

Voor sommige bestanden, zoals schol, heeft het WTECV vastgesteld dat de overlevingskansen van individuele exemplaren mogelijk minder naar behoren zijn gemotiveerd dan bij andere soorten. De Commissie heeft echter rekening gehouden met de relatieve impact van die vrijstelling op het totale bestand in plaats van op de individuele exemplaren, en heeft dit afgewogen tegen de noodzaak om de visserijactiviteiten voort te zetten met het oog op het verzamelen van gegevens teneinde aan de opmerkingen van het WTECV tegemoet te kunnen komen. In de gevallen waarin het relatieve aandeel van dode exemplaren in de teruggegooide vangsten vrij laag is, acht de Commissie het een pragmatische en voorzichtige benadering van het visserijbeheer om vrijstellingen toe te staan op tijdelijke basis, in de wetenschap dat anders niet de gegevens kunnen worden vergaard die onontbeerlijk zijn voor een gedegen en onderbouwd beheer van teruggooi met het oog op de volledige uitvoering van de aanlandingsverplichting.

(14)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 omvatte een vrijstelling op grond van overlevingskansen voor vangsten van tong onder de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte (MCRS) met trawls in ICES-sector 4c, op basis van wetenschappelijk bewijsmateriaal waaruit hoge overlevingskansen bij teruggooi bleken. Dat bewijsmateriaal is in eerdere jaren beoordeeld en is door het WTECV toereikend bevonden (11). Het WTECV heeft opgemerkt dat er geen nieuwe informatie over de locatie van het kraamgebied is verstrekt (12). Aangezien er op dit moment geen kraamgebieden zijn vastgesteld, kan de vrijstelling in deze verordening worden opgenomen, maar zodra dat wel het geval is, moeten de lidstaten de desbetreffende informatie indienen. Aangezien de omstandigheden niet veranderd zijn, moet die vrijstelling derhalve in het kader van deze verordening verder worden toegepast.

(15)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 omvatte een vrijstelling op grond van overlevingskansen, als bedoeld in artikel 15, lid 4, onder b), van Verordening (EU) nr. 1380/2013, voor vangsten van langoustines met korven in de ICES-sectoren 2a, 3a en in ICES-deelgebied 4, op basis van wetenschappelijk bewijsmateriaal waaruit hoge overlevingskansen bij teruggooi bleken. Dat bewijsmateriaal is in eerdere jaren beoordeeld en is door het WTECV toereikend bevonden (13). Aangezien de omstandigheden niet veranderd zijn, moet die vrijstelling derhalve in het kader van deze verordening verder worden toegepast.

(16)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 omvatte een vrijstelling op grond van overlevingskansen voor vangsten van langoustines in ICES-deelgebied 4 en de ICES-sectoren 2a en 3a met bepaalde vistuigen, op voorwaarde dat deze zijn uitgerust met een selectiviteitsnetrooster. Die vrijstelling werd verleend op voorwaarde dat de lidstaten gegevens overleggen over de visserijen voor de westkust van de Noordzee. Aan het WTECV is geen nieuw bewijsmateriaal overgelegd over hoge overlevingskansen. De lidstaten verklaarden dat er geen aanvullende gegevens nodig waren aangezien het WTECV in 2018 heeft opgemerkt dat de ondersteunende wetenschappelijke informatie behoorlijk was (14) wat de ramingen van overlevingskansen voor de westkust van de Noordzee betreft. Het WTECV werpt echter vragen (15) op met betrekking tot de visserij op langoustines en Pandalus, aangezien deze informatie ontbreekt en geen beoordeling kan worden gegeven over de overlevingskansen van langoustine in die visserijen. In die omstandigheden kan de vrijstelling worden toegepast tot en met 31 december 2020 en moeten de lidstaten die een rechtstreeks belang bij het beheer hebben, het WTECV zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 gegevens over de visserijen van de oostkust van de Noordzee overleggen.

(17)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 omvatte een vrijstelling op grond van overlevingskansen voor bijvangsten van soorten waarvoor vangstbeperkingen gelden in de visserij met korven en fuiken, op basis van wetenschappelijk bewijsmateriaal waaruit hoge overlevingskansen bij teruggooi bleken. Dat bewijsmateriaal werd in eerdere jaren beoordeeld en het WTECV concludeerde (16) dat de beschikbare gegevens wijzen op een vermoedelijk lage sterfte van teruggegooide vis, terwijl de werkelijke vangsten in die visserij verwaarloosbaar zijn. Aangezien de vangsten gering zijn en de omstandigheden niet gewijzigd zijn, moet de vrijstelling verder worden toegepast in het kader van deze verordening.

(18)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 omvatte een vrijstelling op grond van overlevingskansen voor schol in de visserij met kieuwnetten en schakelnetten in ICES-sector 3a en ICES-deelgebied 4. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingskansen van teruggegooide schol in die visserij aan te tonen. Dat bewijsmateriaal is voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde (17) dat redelijke informatie was verschaft waaruit zeer hoge overlevingskansen blijken. Die vrijstelling moet derhalve in deze verordening worden opgenomen.

(19)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 omvatte een vrijstelling op grond van overlevingskansen voor schol in de visserij met Deense zegens in ICES-sector 3a en ICES-deelgebied 4. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingskansen van teruggegooide schol in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde (18) dat de studie inzake de overlevingskansen op betrouwbare gegevens is gestoeld, ook al kunnen aanvullende maatregelen in aanmerking worden genomen om de overlevingskansen te verbeteren. De overlevingskansen nemen immers snel af wanneer de sortering van de schol langer dan dertig minuten in beslag neemt. Die vrijstelling moet derhalve in deze verordening worden opgenomen.

(20)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 omvatte een vrijstelling op grond van overlevingskansen voor de vangsten en bijvangsten van schol in de visserij op platvis of rondvis met trawls in ICES-sector 3a en ICES-deelgebied 4 in de wintermaanden. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingskansen van teruggegooide schol in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde (19) dat de overlevingskansen in de ondersteunende studie afnamen wanneer de sortering langer dan zestig minuten in beslag nam in de zomermaanden, en dat het op grond van de lage overlevingskansen voor schol in de zomer dan ook gerechtvaardigd was de vrijstelling te beperken tot de wintermaanden. Die vrijstelling moet derhalve in deze verordening worden opgenomen.

(21)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 werd een vrijstelling op grond van overlevingskansen verleend de vangst van roggen met alle soorten vistuig in de ICES-sectoren 2a en 3a en in ICES-deelgebied 4, hoewel er geen nadere wetenschappelijke gegevens over overlevingskansen beschikbaar waren voor alle vlootsegmenten en -combinaties, gebieden en soorten. Op een paar uitzonderingen na worden de overlevingskansen door het WTECV doorgaans echter hoog geacht (20), maar meer gedetailleerde informatie is nodig. Gelet op de noodzaak om de visserijactiviteiten voort te zetten met het oog op het verzamelen van gegevens, moet die vrijstelling worden verleend maar moeten de lidstaten ertoe verplicht worden relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling van de argumenten kan maken en de Commissie een evaluatie kan verrichten. lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer moeten elk jaar uiterlijk op 1 mei het volgende indienen: a) een jaarlijks door het WTECV te evalueren stappenplan ter vergroting van de overlevingskansen om de door het WTECV geconstateerde ontbrekende gegevens in te vullen, b) jaarverslagen over de vorderingen en de eventuele wijzigingen of aanpassingen van de programma’s inzake overlevingskansen.

(22)

Bij het onderzoek van de overlevingskansen van roggen werd geconstateerd dat grootoogroggen (Leucoraja naevus) een aanzienlijk lagere overlevingskans hebben dan andere soorten. De wetenschappelijke kennis over het overlevingspatroon van die soort blijkt verder minder diepgaand te zijn. Deze soort van de vrijstelling uitsluiten zou het echter onmogelijk maken te vissen en door te gaan met een nauwkeurige gegevensverzameling. Relevant bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde (21) dat er twee nieuwe studies van start zijn gegaan over overlevingsexperimenten met betrekking tot grootoogroggen, maar dat er meer waarnemingen noodzakelijk zijn om binnen een termijn van 1 tot 2 jaar een definitieve beoordeling te maken van de overlevingskansen. Daarom moet deze vrijstelling voor twee jaar worden verleend en moeten dringend nieuwe studies worden ondernomen en maatregelen met het oog op betere overlevingskansen worden ontwikkeld die uiterlijk op 1 mei ter beoordeling aan het WTECV moeten worden voorgelegd.

(23)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt een vrijstelling op basis van overlevingskansen voorgesteld voor vangsten van schol die kleiner zijn dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte (MCRS), met boomkorren van 80-119 mm (BT2) in ICES-sector 2a en ICES-deelgebied 4 voor de periode 2020-2021:

(24)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt een vrijstelling op basis van overlevingskansen voorgesteld voor vangsten van tarbot met TBB-tuig met een maaswijdte in de kuil van meer dan 80 mm in ICES-deelgebied 4. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingskansen van teruggegooide tarbot in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde (23) dat er geen nieuw bewijsmateriaal inzake overlevingskansen was ingediend en dat de vroeger ingediende studies gebaseerd waren op ander vistuig dan boomkorren en derhalve niet representatief zijn. Door de lidstaten wordt echter meer onderzoek verricht om de overlevingskansen van teruggegooide tarbot in vangsten met boomkorren te observeren en meer gedetailleerde informatie over overlevingskansen te verstrekken in het nieuwe project, dat naar verwachting tot 2021 zal lopen. Gelet op de noodzaak om de visserijactiviteiten voort te zetten met het oog op het verzamelen van gegevens, moet die vrijstelling worden verleend maar moeten de lidstaten ertoe verplicht worden binnen de gestelde termijn relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling van de argumenten kan maken en de Commissie een evaluatie kan verrichten. Die vrijstelling moet voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(25)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt een verlengde toepassing voorgesteld van de vrijstelling op grond van overlevingskansen voor de vangst van schol met trawls met een minimale maaswijdte van 120 mm bij gerichte vangsten van platvis of rondvis in ICES-sector 3a en ICES-deelgebied 4 voor de zomermaanden. Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 werd dezelfde vrijstelling alleen voor de wintermaanden (van 1 november tot en met 30 april) verleend. In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling worden ook nieuwe vrijstellingen op basis van overlevingskansen voorgesteld voor:

(26)

De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingskansen van teruggegooide schol in die visserij aan te tonen. Het WTECV heeft opgemerkt (24) dat de methoden voor de raming van de overlevingskansen variabel zijn tussen de studies en vermeldde dat kleinere schol, die vaker wordt gevangen met kleinere mazen in de kuil, lagere overlevingskansen heeft. Voor de overlevingskansen van schol in de zomermaanden zal het volledige wetenschappelijke verslag over het hele gebied echter een representatieve beoordeling mogelijk maken. Daarom is de Commissie van oordeel dat deze vrijstelling slechts voor één jaar mag worden verleend en dat zo spoedig mogelijk nieuwe studies en maatregelen met het oog op betere overlevingskansen moeten worden ontwikkeld en uiterlijk op 1 mei 2020 ter beoordeling aan het WTECV moeten worden voorgelegd.

(27)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 omvatte de-minimisvrijstellingen voor:

(28)

De lidstaten hebben bewijsmateriaal ingediend ter ondersteuning van die de-minimisvrijstellingen. Het WTECV (25)heeft dat bewijsmateriaal beoordeeld en heeft geconcludeerd (26) dat in de door de lidstaten ingediende documenten met gefundeerde argumenten wordt aangetoond dat verdere verbeteringen van de selectiviteit moeilijk te realiseren zijn of gepaard gaan met onevenredig hoge kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten. Aangezien de omstandigheden niet veranderd zijn, is het passend de de-minimisvrijstellingen te handhaven, rekening houdend met het percentage en de nodige wijzigingen als voorgesteld in de nieuwe gezamenlijke aanbeveling overeenkomstig artikel 15, lid 5, onder c), van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(29)

De nieuwe gezamenlijke aanbeveling heeft aanvullend wetenschappelijk bewijs verstrekt voor de uitbreiding van de de-minimisvrijstellingen voor:

(30)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling werden de-minimisvrijstellingen voorgesteld voor:

(31)

De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal ingediend ter ondersteuning van de bestaande en nieuwe de-minimisvrijstellingen, die gebaseerd zijn op moeilijkheden om de selectiviteit te verbeteren en onevenredig hoge kosten voor de behandeling van de vangsten. Dat bewijsmateriaal is door het WTECV beoordeeld tijdens zijn plenaire vergadering van 1-5 juli 2019 (27).

(32)

Het door de lidstaten verstrekte aanvullende bewijsmateriaal inzake de nieuwe de-minimisvrijstellingen voor horsmakreel en makreel gevangen door vaartuigen met bodemtrawls en boomkorren, is beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde dat verdere informatie moet worden verstrekt voor de meeste lidstaten. Aangezien de visserijactiviteiten met het oog op de noodzakelijke gegevensverzameling moeten worden voortgezet om die informatie te verstrekken, moeten de individuele vrijstellingen voor elke soort tot één jaar worden beperkt en moeten de lidstaten worden verplicht de desbetreffende gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling van de argumenten kan maken en de Commissie een evaluatie kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten de noodzakelijke werkzaamheden ondernemen om de vereiste gegevens te verzamelen en te verwerken of extra proefonderzoek verrichten en de informatie zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Derhalve moeten die vrijstellingen voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(33)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal over de de-minimisvrijstelling voor een gecombineerde hoeveelheid sprot, zandspiering, kever en blauwe wijting in demersale gemengde visserijen gevangen door vaartuigen met trawls is onderzocht door het WTECV, dat heeft geconcludeerd dat er geen kwantitatief bewijs is om de beweringen van kleine teruggooi en de uitputting van de opties ter verbetering van de selectiviteit te onderbouwen. Het WTECV heeft opgemerkt dat het in deze visserijen moeilijk zou zijn bijkomende verbeteringen in de selectiviteit te realiseren en dat de minimis noodzakelijk is om de residuele ongewenste vangsten te dekken. Aangezien de visserijactiviteiten met het oog op de noodzakelijke gegevensverzameling moeten worden voortgezet om die informatie te verstrekken, moet de vrijstelling voor gecombineerde de minimis tot één jaar worden beperkt en moeten de lidstaten ertoe worden verplicht de desbetreffende gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling van de argumenten kan maken en de Commissie een evaluatie kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten extra proefonderzoek verrichten en zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Derhalve moeten die vrijstellingen voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(34)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal over de de-minimisvrijstelling voor wijting onder de MCRS gevangen met boomkorren is onderzocht door het WTECV, dat heeft geconcludeerd dat het bewijsmateriaal waaruit blijkt dat er kosten verbonden zijn aan de aanlanding van ongewenste vangsten, op zich niet toereikend is om aan te tonen dat die kosten onevenredig zijn. Het WTECV heeft opgemerkt dat het verbeteren van de selectiviteit in de betrokken visserijen prioriteit moet krijgen aangezien dit de kosten voor het behandelen van ongewenste vangsten zal verlagen. Aangezien de visserijactiviteiten met het oog op de noodzakelijke gegevensverzameling moeten worden voortgezet om die informatie te verstrekken, moet de de-minimisvrijstelling tot één jaar worden beperkt en moeten de lidstaten ertoe worden verplicht de desbetreffende gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling van de argumenten kan maken en de Commissie een evaluatie kan verrichten. Daarnaast wordt van de lidstaten verwacht dat zij verslag uitbrengen over de invoering van verdere selectiviteitsmaatregelen. De betrokken lidstaten moeten extra proefonderzoek verrichten en alle relevante informatie zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Derhalve moet deze vrijstelling voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(35)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal over de de-minimisvrijstelling voor wijting en kabeljauw onder de MCRS gevangen met bodemtrawls is onderzocht door het WTECV, dat heeft geconcludeerd dat er geen mogelijkheid bestaat om te beoordelen of de ramingen over de onevenredige kosten correct zijn. Het WTECV heeft opgemerkt dat het verbeteren van de selectiviteit in de betrokken visserijen prioriteit moet krijgen aangezien dit de kosten voor het behandelen van ongewenste vangsten zal verlagen. Aangezien de visserijactiviteiten met het oog op de noodzakelijke gegevensverzameling moeten worden voortgezet om die informatie te verstrekken, moet de de-minimisvrijstelling tot één jaar worden beperkt en moeten de lidstaten ertoe worden verplicht de desbetreffende gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling van de argumenten kan maken en de Commissie een evaluatie kan verrichten. Daarnaast wordt van de lidstaten verwacht dat zij verslag uitbrengen over de invoering van verdere selectiviteitsmaatregelen. De betrokken lidstaten moeten extra proefonderzoek verrichten en zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Derhalve moet deze vrijstelling voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(36)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal over de de-minimisvrijstelling voor leng onder de MCRS gevangen met beuglijnen is onderzocht door het WTECV, dat heeft geconcludeerd dat het in deze visserijen moeilijk zou zijn bijkomende verbeteringen in de selectiviteit te realiseren. Daarnaast heeft het WTECV opgemerkt dat aangezien het de -minimisvolume waarschijnlijk klein is, de vrijstelling geen gevolgen zou hebben over de totale visserijsterfte, op voorwaarde dat de teruggegooide vangsten worden geregistreerd. Aangezien het moeilijk is de selectiviteit tot stand te brengen, moet de vrijstelling voor die visserij tot één jaar worden beperkt en moeten de lidstaten ertoe worden verplicht de desbetreffende gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling van de argumenten kan maken en de Commissie een evaluatie kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten extra proefonderzoek verrichten en zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Derhalve moeten die vrijstellingen voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(37)

Met het oog op betrouwbare ramingen van de teruggooiniveaus voor de vaststelling van de totale toegestane vangsten moeten de lidstaten, wanneer de de-minimisvrijstelling is gebaseerd op extrapolatie van situaties met weinig beschikbare gegevens en op gedeeltelijke vlootinformatie, nauwkeurige en controleerbare gegevens verstrekken voor de gehele onder deze vrijstelling vallende vloot.

(38)

De in de nieuwe gezamenlijke aanbeveling voorgestelde maatregelen zijn in overeenstemming met artikel 15, lid 4, artikel 15, lid 5, onder c), en artikel 18, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 en met Verordening (EU) 2018/973, en met name artikel 11, en kunnen derhalve in de onderhavige verordening worden opgenomen.

(39)

Overeenkomstig artikel 16, lid 2, van Verordening (EU) 2018/973 wordt de bevoegdheid om gedelegeerde handelingen betreffende de aanlandingsverplichting vast te stellen aan de Commissie toegekend voor een periode van vijf jaar met ingang van 5 augustus 2018. Het is dan ook passend om de gevolgen van de op overlevingskansen gebaseerde en de-minimisvrijstellingen van de aanlandingsverplichting opnieuw te evalueren in het tweede jaar van toepassing van deze verordening.

(40)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2035 moet worden ingetrokken en door een nieuwe verordening vervangen.

(41)

Aangezien de maatregelen van de onderhavige verordening rechtstreeks van invloed zijn op de planning van het visseizoen van de vaartuigen van de Unie en de daarmee samenhangende economische activiteiten, moet de onderhavige verordening onmiddellijk na de bekendmaking ervan in werking treden. Zij moet met ingang van 1 januari 2020 van toepassing zijn,

(1)

Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (3) heeft onder meer tot doel de teruggooi in alle visserijen van de Unie geleidelijk uit te bannen middels de invoering van een aanlandingsverplichting voor vangsten van soorten waarvoor vangstbeperkingen gelden.

(2)

Artikel 9 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 voorziet in de vaststelling van meerjarenplannen met instandhoudingsmaatregelen voor de visserij op bepaalde bestanden in een bepaald geografisch gebied.

(3)

In dergelijke meerjarenplannen worden nadere bepalingen ter uitvoering van de aanlandingsverplichting vastgelegd en kan de Commissie de bevoegdheid worden verleend om die bepalingen verder uit te werken op basis van door de lidstaten opgestelde gezamenlijke aanbevelingen.

(4)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 van de Commissie (4) is voor de periode 2019-2021 een teruggooiplan voor bepaalde demersale visserijen in de noordwestelijke wateren vastgesteld na een gezamenlijke aanbeveling door België, Spanje, Frankrijk, Ierland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk.

(5)

Op 19 maart 2019 hebben het Europees Parlement en de Raad hun goedkeuring gehecht aan Verordening (EU) 2019/472 tot vaststelling van een meerjarenplan voor bestanden die worden gevangen in de westelijke wateren en voor de visserijen die deze bestanden exploiteren. Uit hoofde van artikel 13 van die verordening is de Commissie bevoegd om, op basis van gezamenlijke aanbevelingen van lidstaten, gedelegeerde handelingen vast te stellen om die verordening aan te vullen door overeenkomstig artikel 15, lid 5, onder a) tot en met e), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 nadere bepalingen vast te leggen ter uitvoering van de aanlandingsverplichting voor alle bestanden van soorten in de westelijke wateren waarop de aanlandingsverplichting van toepassing is krachtens artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013. België, Spanje, Frankrijk, Ierland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk hebben een rechtstreeks belang bij het visserijbeheer in de noordwestelijke wateren. Na overleg met de adviesraad voor de noordwestelijke wateren en de pelagische adviesraad hebben die lidstaten op 6 juni 2019 bij de Commissie een nieuwe gezamenlijke aanbeveling ingediend inzake een teruggooiplan voor bepaalde demersale visserijen in de noordwestelijke wateren voor de periode 2020-2021. Die gezamenlijke aanbeveling werd op 22 augustus 2019 gewijzigd.

(6)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling van de lidstaten is voorgesteld een aantal aanvullende technische maatregelen voort te zetten die tot doel hebben de selectiviteit te vergroten en ongewenste vangsten te verminderen voor visserijen of soorten die onder de aanlandingsverplichting vallen; deze maatregelen waren op grond van artikel 15, lid 5, onder a), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 voor de jaren 2019-2021 vastgesteld bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034.

(7)

Op 14 augustus 2019 is een nieuwe Verordening (EU) 2019/1241 betreffende de instandhouding van visbestanden en de bescherming van mariene ecosystemen door middel van technische maatregelen in werking getreden. In bijlage VI bij die verordening zijn specifieke bepalingen opgenomen met betrekking tot technische maatregelen in de noordwestelijke wateren, met onder meer ook voorschriften inzake maaswijdten, daaraan gelinkte voorwaarden en bijvangsten. Voorts wordt in deel B, punt 3, van bijlage VI bij die verordening verwezen naar Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034. Krachtens artikel 15 van Verordening (EU) 2019/1241 is de Commissie bevoegd om gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde de in de bijlagen bij Verordening (EU) 2019/1241 vastgestelde technische maatregelen te wijzigen, aan te vullen, in te trekken of daarvan af te wijken, ook bij de uitvoering van de aanlandingsverplichting.

(8)

Verordening (EU) 2019/1241 voorziet niet in overgangsmaatregelen. Om de verenigbaarheid tussen de onderhavige gedelegeerde verordening en Verordening (EU) 2019/1241 te garanderen, is het dan ook noodzakelijk de in Verordening (EU) 2019/1241 vastgestelde voorwaarden toe te passen en tegelijk rekening te houden met de uitzonderlijke omstandigheden waarvan hier sprake is. Op basis van de door de lidstaten verstrekte informatie heeft het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) de gezamenlijke aanbeveling beoordeeld en is het tot de conclusie gekomen (5) dat de voorgestelde wijzigingen om de selectiviteit in de noordwestelijke wateren te verhogen redelijk zijn en een toename van de selectiviteit inhouden ten opzichte van het eerder gedefinieerde vistuig. Deze gezamenlijke aanbeveling werd door de lidstaten opgesteld en ingediend en door het WTECV beoordeeld vóór de inwerkingtreding van Verordening (EU) 2019/1241 en bevatte daarom geen verwijzing naar die verordening. Toch is de Commissie, gezien de uitzonderlijke omstandigheden, van oordeel dat er op basis van de informatie waarover zij in dit stadium in de gezamenlijke aanbeveling en de beoordeling van het WTECV beschikt, geen aanwijzingen bestaan dat de voorgestelde aanvullende technische maatregelen niet zouden voldoen aan de in artikel 15 van Verordening (EU) 2019/1241 vastgestelde vereisten voor technische maatregelen.

(9)

Om de selectiviteit van het vistuig te vergroten en ongewenste vangsten te verminderen in de Keltische Zee, de Ierse Zee en het gebied ten westen van Schotland, is het passend een aantal selectieve maatregelen voor de demersale visserij op te nemen. Die technische maatregelen moeten derhalve van toepassing zijn voor de periode 2020-2021.

(10)

De ter zake relevante wetenschappelijke instanties hebben wetenschappelijke bijdragen geleverd, die werden beoordeeld door het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) (6). De Commissie heeft over de betrokken maatregelen een schriftelijke raadpleging gehouden van de deskundigengroep, bestaande uit 28 lidstaten en het Europees Parlement als waarnemer.

(11)

In gevallen waarin het relatieve aandeel van dode exemplaren in de teruggegooide vangsten vrij laag is, acht de Commissie het een pragmatische en voorzichtige benadering van het visserijbeheer om vrijstellingen toe te staan op tijdelijke basis, met dien verstande dat het anders niet mogelijk zou zijn om de gegevens te verzamelen die essentieel zijn voor een gedegen en goed onderbouwd beheer van teruggooi met het oog op de volledige uitvoering van de aanlandingsverplichting.

(12)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 bevatte een vrijstelling van de aanlandingsverplichting op basis van overlevingskansen, als bedoeld in artikel 15, lid 4, onder b), van Verordening (EU) nr. 1380/2013, voor vangsten van langoustines met korven, vallen of kubben in de ICES (7)-deelgebieden 6 en 7, gebaseerd op wetenschappelijk bewijs voor hoge overlevingspercentages. Dat bewijs werd de voorbije jaren beoordeeld en het WTECV concludeerde (8) dat de vrijstelling gerechtvaardigd was. In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt voorgesteld de vrijstelling te handhaven. Aangezien de omstandigheden niet zijn gewijzigd, moet die vrijstelling van toepassing blijven voor de periode 2020-2021.

(13)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor tong die kleiner is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte en met ottertrawls met een maaswijdte van 80-99 mm wordt gevangen in ICES-sector 7d binnen zes zeemijl uit de kust, maar buiten de bekende kraamgebieden, gebaseerd op wetenschappelijk bewijs voor hoge overlevingspercentages bij teruggooi. Dat bewijs werd de voorbije jaren beoordeeld en is door het WTECV toereikend bevonden (9). In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt voorgesteld de vrijstelling verder toe te passen. Aangezien de omstandigheden niet zijn gewijzigd, moet die vrijstelling van toepassing blijven voor de periode 2020-2021.

(14)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor langoustines gevangen met bodemtrawls met een maaswijdte van 100 mm of meer en voor langoustines gevangen met bodemtrawls met een maaswijdte van 70-99 mm in combinatie met selectieve vistuigopties (TR1- en TR2-visserij) in ICES-deelgebied 7. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingspercentages voor teruggegooide langoustines in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde (10) dat het met een Seltra-trawl verrichte overlevingsonderzoek voldoende gegevens opleverde, maar dat het totale effect op de extensieve visserij op langoustines met ander vistuig moeilijk te beoordelen blijft. Het WTECV merkte op dat, als ervan wordt uitgegaan dat voor alle vistuigen een relatief hoog overlevingspercentage geldt, het teruggooipercentage in deze visserij wellicht relatief laag is. Die vrijstelling moet derhalve van toepassing zijn voor de periode 2020-2021.

(15)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor langoustines die in ICES-sector 6a, binnen twaalf zeemijl uit de kust, worden gevangen met ottertrawls met een maaswijdte van 80-110 mm. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingspercentages voor teruggegooide langoustines in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal is ingediend bij het WTECV, dat concludeerde dat de overlevingsstudie robuust is en op een relatief hoog overlevingspercentage wijst. Die vrijstelling moet derhalve van toepassing zijn voor de periode 2020-2021.

(16)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 was voor roggen die in de ICES-deelgebieden 6 en 7 met alle soorten vistuig worden gevangen, een vrijstelling op basis van overlevingskansen vastgesteld in afwachting van de indiening van nadere wetenschappelijke gegevens over overlevingspercentages voor alle vlootsegmenten en combinaties van vistuig, gebieden en soorten. Het WTECV is evenwel van mening dat de overlevingspercentages, op een paar uitzonderingen na, over het algemeen robuust zijn (11), maar merkt op dat meer gedetailleerde informatie nodig is. Om de nodige gegevens te kunnen verzamelen, zijn verdere visserijactiviteiten nodig. Bijgevolg mag de vrijstelling worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie van de argumenten kan maken en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer moeten elk jaar uiterlijk op 1 mei het volgende indienen: a) een stappenplan dat tot doel heeft de overlevingskansen te vergroten en de door het WTECV geconstateerde ontbrekende gegevens in te vullen, en dat jaarlijks door het WTECV wordt geëvalueerd, b) jaarrapporten over de vorderingen en over eventuele wijzigingen of aanpassingen van de programma’s inzake overlevingskansen.

(17)

Bij onderzoek van de overlevingspercentages voor roggen werd geconstateerd dat grootoogroggen (Leucoraja naevus) een aanzienlijk lager overlevingspercentage hebben dan andere soorten. Bovendien lijkt de wetenschappelijke kennis over het overlevingspatroon van die soort minder robuust te zijn. Uitsluiting van deze soort van de vrijstelling zou het echter onmogelijk maken te vissen en door te gaan met een nauwkeurige gegevensvergaring. Relevant bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde (12) dat er twee nieuwe studies betreffende overlevingsexperimenten met betrekking tot grootoogroggen zijn gestart, maar dat er meer waarnemingen nodig zijn om binnen één of twee jaar een definitief oordeel over de overlevingspercentages te vellen. Daarom moet deze vrijstelling gedurende twee jaar worden verleend en moeten dringend nieuwe studies worden verricht en maatregelen worden uitgewerkt om de overlevingskansen te verbeteren, welke studies en maatregelen zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei ter beoordeling aan het WTECV moeten worden voorgelegd.

(18)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor schol die met schakelnetten of ottertrawls in de ICES-sectoren 7d, 7e, 7f en 7 g wordt gevangen. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingspercentages voor teruggegooide schol in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde dat de overlevingsstudie robuust is en op een relatief hoog overlevingspercentage wijst. Die vrijstelling moet derhalve van toepassing zijn voor de periode 2020-2021.

(19)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor de soorten die met korven, vallen en kubben in de noordwestelijke wateren (de ICES-deelgebieden 5, 6 en 7) worden gevangen. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingspercentages bij teruggooi voor in die visserij gevangen soorten aan te tonen. Het bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde dat de soorten die in het kader van de visserij met vallen en korven worden teruggegooid, veel kans blijken te hebben om te overleven. Die vrijstelling mag derhalve van toepassing zijn voor de periode 2020-2021.

(20)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt voorgesteld de vrijstelling op basis van overlevingskansen te verlengen voor schol gevangen in de ICES-sectoren 7a tot en met 7k door vaartuigen met een maximaal motorvermogen van 221 kW of een maximale lengte van 24 meter, die vissen met boomkorren binnen twaalf zeemijl uit de kust tijdens trekken van niet meer dan 1.30 uur en door vaartuigen met een motorvermogen van meer dan 221 kW die vissen met boomkorren die zijn uitgerust met een touwschot of een ontsnappingspaneel voor benthos. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingspercentages voor teruggegooide schol in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde (13) dat de wetenschappelijke informatie van goede kwaliteit is. Het WTECV heeft er echter op gewezen dat de gegevens geen betrekking hebben op alle betrokken lidstaten en dat de overlevingskansen in die visserij door verscheidene factoren worden beïnvloed en zeer variabel zijn. Het WTECV heeft opgemerkt dat er nieuwe bewijzen van vitaliteit zijn verstrekt voor schol bij teruggooi in de visserij met de boomkor ten zuidwesten van Engeland. De lidstaten hebben een project van drie jaar opgezet om overlevingsramingen op basis van rechtstreekse waarnemingen te genereren voor schol in de ICES-sectoren 7d, 7f en 7 g, maar dat project heeft geen betrekking op de ICES-sectoren 7h, 7j en 7k. Dat project zal bijdragen tot de opstelling van het stappenplan en tot het verstrekken van het nodige bewijsmateriaal voor de beoordeling van de voorgestelde vrijstelling. Het WTECV heeft opgemerkt dat de lidstaten moeten beschrijven hoe de voorgestelde vrijstelling gekoppeld is aan het plan ter beperking van bijvangsten voor de scholbestanden in de ICES-sectoren 7h, 7j en 7k. In deze omstandigheden moet de vrijstelling voor wat betreft schol in de ICES-sectoren 7h, 7j en 7 k tot één jaar worden beperkt om ervoor te zorgen dat verder gegevens kunnen worden verzameld, en moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie van de argumenten kan maken en de Commissie een beoordeling kan verrichten. Die vrijstelling mag daarom tot en met 31 december 2020 worden toegepast voor schol in de ICES-sectoren 7h, 7j en 7k en de betrokken lidstaten moeten extra proefonderzoek verrichten en zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken ter beoordeling door het WTECV.

(21)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt een vrijstelling op basis van overlevingskansen voorgesteld voor schol die met Deense zegens in ICES-sector 7d wordt gevangen. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingspercentages voor teruggegooide schol in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal werd voorgelegd aan het WTECV, dat concludeerde (14) dat de gegevens van de studie over de overlevingspercentages betrouwbaar zijn en ramingen opleveren die op robuuste overlevingskansen voor die visserij wijzen. Bijgevolg moet die vrijstelling worden opgenomen in het nieuwe teruggooiplan voor de jaren 2020-2021.

(22)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 bevatte de-minimisvrijstellingen van de aanlandingsverplichting voor bepaalde visserijen. Het door de lidstaten geleverde bewijsmateriaal werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (15) dat de door de lidstaten ingediende documenten gefundeerde argumenten bevatten waaruit blijkt dat de selectiviteit moeilijk kan worden verhoogd en dat de kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten onevenredig hoog uitvallen, hetgeen in sommige gevallen met kwalitatieve beoordelingen van de kosten is onderbouwd. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, is het passend de de-minimisvrijstellingen, overeenkomstig de in de nieuwe gezamenlijke aanbeveling voorgestelde percentages, te handhaven voor:

(23)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling worden de-minimisvrijstellingen van de aanlandingsverplichting voorgesteld voor:

(24)

Het bewijsmateriaal van de lidstaten betreffende de nieuwe de-minimisvrijstellingen voor horsmakreel en makreel die worden gevangen door vaartuigen die bodemtrawls, zegens en boomkorren gebruiken in ICES-deelgebied 6 en de ICES-sectoren 7b tot en met 7k, werd beoordeeld door het WTECV, dat heeft geconcludeerd (16) dat het bewijs dat de aanlanding van ongewenste vangsten kosten met zich meebrengt, niet volstaat om aan te tonen dat die kosten onevenredig hoog zijn. De verbetering van de selectiviteit in de betrokken visserijen moet de prioriteit zijn, aangezien de kosten van de behandeling van ongewenste vangsten hierdoor worden verlaagd. Het WTECV heeft ook opgemerkt dat de invoering van specifieke technische maatregelen voor vaartuigen die met bodemtrawls of zegennetten in het beschermingsgebied in de Keltische Zee vissen, de ongewenste vangst van horsmakreel, makreel en andere soorten kan verminderen. De doeltreffendheid van die maatregelen moet worden gemonitord. Aangezien verdere visserijactiviteiten nodig zijn om de vereiste gegevens te kunnen verzamelen, mogen die vrijstellingen voor één jaar worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie van de argumenten kan maken en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten extra proefonderzoek verrichten en zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken ter beoordeling door het WTECV. Die vrijstellingen moeten derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(25)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal met betrekking tot de nieuwe de-minimisvrijstelling voor tong die wordt gevangen door vaartuigen die in de ICES-sectoren 7d, 7e, 7f, 7 g en 7h boomkorren met een Vlaams paneel gebruiken, werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (17) dat er gegevens voor andere lidstaten dan België en Ierland nodig zijn. Ook is het mogelijk dat het Vlaams paneel dat in de proeven van de lidstaten is gebruikt, slechts in beperkte mate doeltreffend is en niet leidt tot de in die proeven geconstateerde verminderingen van ongewenste vangsten. Hoewel het WTECV erkent dat het Vlaams paneel zoals het momenteel wordt gebruikt, de selectiviteit voor tong verbetert, wijst het erop dat het nuttig zou zijn hierover aanvullend bewijsmateriaal te krijgen. Aangezien verdere visserijactiviteiten nodig zijn om de vereiste gegevens over de sectoren 7h, 7j en 7k te kunnen verzamelen, mag een nieuwe vrijstelling voor één jaar worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie van de argumenten kan maken en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten extra proefonderzoek verrichten en zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken ter beoordeling door het WTECV. Die vrijstelling moet derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(26)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal met betrekking tot de nieuwe de-minimisvrijstelling voor de demersale gemengde visserij door vaartuigen die in ICES-sector 7a op Noordzeegarnaal vissen met boomkorren, werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (18) dat de rechtvaardiging van de vrijstelling erin bestaat dat het zeer moeilijk is de selectiviteit nog aanzienlijk te verhogen en dat de kosten voor het behandelen van ongewenste vangsten onevenredig hoog zijn. Het WTECV wijst er evenwel op dat er slechts beperkte kwalitatieve informatie is verstrekt om de vrijstelling te onderbouwen en dat de verstrekte informatie misschien niet representatief is. Gezien de verstrekte informatie is het goed mogelijk dat de teruggooi zeer laag is en geen de-minimisaftrek vereist. Die vrijstelling mag derhalve van toepassing zijn voor de periode 2020-2021.

(27)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal met betrekking tot de nieuwe de-minimisvrijstelling voor schartong kleiner dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte die wordt gevangen door vaartuigen die bodemtrawls en boomkorren gebruiken, en voor evervis en grote zilvervis die worden gevangen door vaartuigen die bodemtrawls gebruiken, werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (19) dat de lidstaten beperkte gegevens hebben verstrekt en dat het bewijs dat de aanlanding van ongewenste vangsten kosten met zich meebrengt, niet volstaat om aan te tonen dat die kosten onevenredig hoog zijn. Het WTECV wijst erop dat de verbetering van de selectiviteit in de betrokken visserijen de prioriteit moet zijn, aangezien de kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten hierdoor zouden worden verlaagd. Aangezien verdere visserijactiviteiten nodig zijn om de vereiste gegevens te kunnen verzamelen, mogen die vrijstellingen voor één jaar worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie van de argumenten kan maken en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten extra proefonderzoek verrichten en zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken ter beoordeling door het WTECV. Die vrijstellingen moeten derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(28)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal met betrekking tot de nieuwe de-minimisvrijstelling voor schelvis die wordt gevangen door vaartuigen die bodemtrawls met een maaswijdte van 80 mm of meer gebruiken in de ICES-deelgebieden 7b, 7c en 7e tot en met 7k, werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (20) dat uit de verstrekte informatie blijkt dat de selectiviteit voor schelvis moeilijk kan worden verbeterd zonder dat zich bij de verhandelbare vangsten aanzienlijke kortetermijnverliezen voordoen. Het WTECV wijst erop dat wordt verwacht dat specifieke technische maatregelen in het beschermingsgebied in de Keltische Zee de ongewenste vangsten van schelvis in beperkte mate zullen verminderen, maar dat het te vroeg is om de mogelijke resultaten te evalueren. Aangezien verdere visserijactiviteiten nodig zijn om de vereiste gegevens te kunnen verzamelen, mag die vrijstelling voor één jaar worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie van de argumenten kan maken en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten extra proefonderzoek verrichten en zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken ter beoordeling door het WTECV. Die vrijstelling moet derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(29)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal met betrekking tot de nieuwe de-minimisvrijstelling voor schelvis kleiner dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte die wordt gevangen door vaartuigen die bodemtrawls met een maaswijdte tot 119 mm gebruiken in de visserij op langoustines in ICES-sector 6a ten westen van Schotland, werd beoordeeld door het WTECV, dat concludeerde (21) dat de verstrekte motivering berust op een analyse van onevenredig hoge kosten van de behandeling van ongewenste vangsten. Het WTECV wijst erop dat de kosten redelijk lijken, maar dat er geen objectieve manier bestaat om te beoordelen of zij realistisch zijn of als onevenredig hoog kunnen worden beschouwd. Aangezien verdere visserijactiviteiten nodig zijn om de vereiste gegevens te kunnen verzamelen, mag die vrijstelling voor één jaar worden verleend, maar moeten de lidstaten worden verplicht relevante gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige evaluatie van de argumenten kan maken en de Commissie een beoordeling kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2020 informatie verstrekken ter beoordeling door het WTECV. Die vrijstelling moet derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2020.

(30)

Met het oog op betrouwbare ramingen van de teruggooiniveaus voor de vaststelling van de totaal toegestane vangsten (TAC’s) moeten de lidstaten, wanneer de de-minimisvrijstelling is gebaseerd op extrapolatie van situaties waar weinig gegevens beschikbaar zijn en op gedeeltelijke vlootinformatie, nauwkeurige en controleerbare gegevens verstrekken voor de hele vloot waarvoor die vrijstelling geldt.

(31)

Krachtens artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 heeft de Commissie rekening gehouden met de beoordeling door het WTECV en met het feit dat de lidstaten moeten zorgen voor de volledige uitvoering van de aanlandingsverplichting. In verscheidene gevallen is een voortzetting van de visserijactiviteit en van de gegevensvergaring noodzakelijk om gevolg te geven aan de opmerkingen van het WTECV. In die gevallen is het passend een pragmatische en voorzichtige benadering van het visserijbeheer te volgen door vrijstellingen op tijdelijke basis te verlenen. Indien die vrijstellingen niet worden verleend, zou het onmogelijk zijn om de gegevens te verzamelen die noodzakelijk zijn voor een gedegen en goed onderbouwd beheer van teruggooi met het oog op de volledige uitvoering van de aanlandingsverplichting.

(32)

In het licht van de nieuwe gezamenlijke aanbeveling is het passend Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 in te trekken en door een nieuwe handeling te vervangen.

(33)

Aangezien de maatregelen van deze verordening rechtstreeks van invloed zijn op de planning van het visseizoen van de vaartuigen van de Unie en de daarmee samenhangende economische activiteiten, moet deze verordening onmiddellijk na de bekendmaking ervan in werking treden. Zij moet van toepassing worden met ingang van 1 januari 2020,

(1)

Teneinde de steekproefenquête in het domein “beroepsbevolking” correct te kunnen uitvoeren, moet de Commissie de technische aspecten van de gegevensreeksen en de technische modellen voor het toezenden van de gegevens vaststellen, alsmede de regelingen voor en de inhoud van de kwaliteitsverslagen nader bepalen.

(2)

De lidstaten en de instellingen van de Europese Unie moeten gebruikmaken van statistische classificaties voor de territoriale eenheden, het onderwijs, beroepen en de economische sector die verenigbaar zijn met de NUTS- (2), de ISCED- (3), de ISCO- (4) en de NACE- (5)classificatie.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor het Europees statistisch systeem,