7.9.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/3

(1)

W części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (2) określono substancje czynne uznane za zatwierdzone rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009.

(2)

Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 844/2012 (3) złożono wnioski o odnowienie zatwierdzenia substancji czynnych ujętych w tym rozporządzeniu. Z powodów, nad którymi wnioskodawca nie ma kontroli, zatwierdzenie tych substancji może jednak wygasnąć przed przyjęciem decyzji o odnowieniu tego zatwierdzenia. Należy zatem przedłużyć przedmiotowe okresy obowiązywania zatwierdzenia zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(3)

Ze względu na czas i zasoby konieczne do przeprowadzenia oceny wniosków o odnowienie zatwierdzeń wielu substancji czynnych, które to zatwierdzenia wygasną w latach 2019–2021, decyzją wykonawczą Komisji C(2016) 6104 (4) ustanowiono program prac, w którym zgrupowano podobne substancje czynne i wyznaczono priorytety na podstawie potencjalnego niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi i zwierząt lub środowiska zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(4)

Zgodnie z decyzją wykonawczą C(2016) 6104 pierwszeństwo przyznaje się substancjom czynnym potencjalnie niskiego ryzyka. Zatwierdzenie tych substancji należy zatem przedłużyć o jak najkrótszy okres. Uwzględniając rozkład obowiązków i pracy między państwami członkowskimi pełniącymi role sprawozdawców i współsprawozdawców oraz mając na uwadze dostępne zasoby potrzebne do przeprowadzenia oceny i podjęcia decyzji, dla substancji czynnej heptamaloksyloglukan okres ten powinien wynosić jeden rok.

(5)

W przypadku substancji czynnych, które w decyzji wykonawczej C(2016) 6104 nie są objęte kategoriami priorytetowymi, okres obowiązywania zatwierdzenia należy przedłużyć o dwa lub trzy lata, uwzględniając: datę wygaśnięcia obecnego zatwierdzenia; fakt, że zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012 dodatkową dokumentację dotyczącą substancji czynnej należy złożyć nie później niż 30 miesięcy przed wygaśnięciem zatwierdzenia; potrzebę zapewnienia zrównoważonego rozkładu obowiązków i pracy między państwami członkowskimi pełniącymi role sprawozdawców i współsprawozdawców oraz dostępne zasoby potrzebne do przeprowadzenia oceny i podjęcia decyzji. Należy zatem przedłużyć okres obowiązywania zatwierdzenia substancji czynnej malation o dwa lata, a okresy obowiązywania zatwierdzenia substancji czynnych cyflufenamid i fluopikolid – o trzy lata.

(6)

Mając na uwadze cel określony w art. 17 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, w odniesieniu do przypadków nieprzedłożenia dodatkowej dokumentacji zgodnej z przepisami rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 844/2012 nie później niż 30 miesięcy przed odnośną datą wygaśnięcia określoną w załączniku do niniejszego rozporządzenia Komisja wyznaczy taką samą datę wygaśnięcia jak data obowiązująca przed niniejszym rozporządzeniem lub najwcześniejszą następną datę.

(7)

Mając na uwadze cel określony w art. 17 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, w przypadkach przyjęcia przez Komisję rozporządzenia stanowiącego o nieodnowieniu zatwierdzenia substancji czynnej, o której mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, ze względu na brak spełnienia kryteriów zatwierdzenia, Komisja wyznaczy taką samą datę wygaśnięcia jak data obowiązująca przed niniejszym rozporządzeniem lub ustali ją na dzień wejścia w życie rozporządzenia stanowiącego o nieodnowieniu zatwierdzenia substancji czynnej, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. W przypadkach przyjęcia przez Komisję rozporządzenia stanowiącego o odnowieniu zatwierdzenia substancji czynnej wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia Komisja postara się, stosownie do okoliczności, wyznaczyć najwcześniejszą możliwą datę stosowania.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,