Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Specializiran nakazatelen syd (Bułgaria) w dniu 30 października 2020 r. – postępowanie karne przeciwko IR

(Sprawa C-569/20)

(2021/C 28/38)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Specializiran nakazatelen syd

Strony w postępowaniu głównym

IR

Pytania prejudycjalne

Czy art. 8 ust. 2 lit. b) w związku z motywami 36–39 dyrektywy [Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/343 (1) z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym] i art. 4a ust. 1 lit. b) w związku z motywami 7–10 decyzji ramowej [Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r. zmieniającej decyzje ramowe 2002/584/WSiSW, 2005/214/WSiSW, 2006/783/WSiSW, 2008/909/WSiSW oraz 2008/947/WSiSW i tym samym wzmacniającej prawa procesowe osób oraz ułatwiającej stosowanie zasady wzajemnego uznawania do orzeczeń wydanych pod nieobecność danej osoby na rozprawie] należy interpretować w ten sposób, że obejmują one przypadek, w którym oskarżony został powiadomiony o podniesionym przeciwko niemu oskarżeniu – w jego pierwotnym wariancie – i następnie, ze względu na ukrywanie się, obiektywnie nie może być powiadomiony o rozprawie, ponieważ jest broniony przez wyznaczonego z urzędu adwokata, z którym nie utrzymuje żadnego kontaktu?

Na wypadek udzielenia odpowiedzi przeczącej: czy krajowe uregulowanie (art. 423 ust. 1 i 5 Nakazatełno-procesualen kodeks, kodeksu postępowania karnego), zgodnie z którym nie przewiduje się ochrony prawnej przed przeprowadzonymi zaocznie czynnościami dochodzenia i przed skazaniem zaocznym, jeśli oskarżony – po powiadomieniu go o pierwotnym wariancie oskarżenia – ukrył się i z tego względu nie mógł być powiadomiony o dacie i miejscu posiedzenia sądu i o skutkach jego niestawiennictwa, jest zgodne z art. 9 w związku z art. 8 ust. 4 zdanie drugie dyrektywy 2016/343 i art. 4a ust. 3 w związku z art. 4a ust. 1 lit. d) decyzji ramowej 2009/299?

Na wypadek udzielenia odpowiedzi przeczącej: czy art. 9 dyrektywy 2016/343 w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej ma skutek bezpośredni?

(1)  Dyrektywa dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/343 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym, Dz.U. 2016, L 65, s. 1.