—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2023) 1103 final z dnia 10 lutego 2023 r. nakazującej na podstawie art. 20 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1) przeprowadzenie kontroli w pomieszczeniach spółki Symrise AG i we wszystkich spółkach bezpośrednio lub pośrednio zależnych tej spółki (AT.40826 – Rose);

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przysługujących stronie skarżącej praw podstawowych do nienaruszalności miru domowego i do poszanowania prywatności zagwarantowanych w art. 7 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Spółka Symrise AG podnosi, że decyzja nakazująca przeprowadzenie kontroli w jej pomieszczeniach ma (i) arbitralny charakter, ponieważ Komisja nie posiadała wystarczających, poważnych wskazówek pozwalających jej podejrzewać, iż strona skarżąca uczestniczyła w jakimkolwiek naruszeniu prawa konkurencji oraz (ii) stanowi nieproporcjonalne naruszenia praw podstawowych do nienaruszalności miru domowego i do poszanowania prywatności, gdyż nie zawiera żadnego ograniczenia w czasie.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 20 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 i uchybienia ciążącemu na Komisji obowiązkowi uzasadnienia, o którym mowa w art. 296 akapit drugi TFUE. Strona skarżąca podnosi, że w zaskarżonej decyzji naruszono ciążący na Komisji obowiązek wyraźnego i szczegółowego określenia przedmiotu kontroli, co stanowi naruszenie art. 20 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, oraz uchybiono ciążącemu na Komisji obowiązkowi uzasadnienia jej decyzji. W szczególności zaskarżona decyzja została sformułowana w taki sposób, że nie umożliwiono w niej stronie skarżącej zrozumienia zakresu kontroli, a zatem skorzystania przez nią z prawa do obrony.