7.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 102/13

1)

Czy art. 7 ust. 3 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) (1) w związku z art. 28 dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa usłudze powszechnej) (2) należy interpretować w ten sposób, że każdy środek podjęty przez krajowy organ regulacyjny w celu realizacji obowiązku wynikającego z art. 28 dyrektywy 2002/22 oddziałuje na wymianę handlową pomiędzy Państwami Członkowskimi, jeżeli tylko środek ten może zapewnić użytkownikom końcowym z innych państw członkowskich możliwość dostępu do numerów niegeograficznych na terytorium tego Państwa Członkowskiego?

2)

Czy art. 7 ust. 3 w związku z art. 6 oraz art. 20 dyrektywy 2002/21 należy interpretować w ten sposób, że krajowy organ regulacyjny, rozstrzygając spór między przedsiębiorstwami udostępniającymi sieci lub usługi łączności elektronicznej dotyczący zapewnienia realizacji przez jedno z tych przedsiębiorstw obowiązku wynikającego z art. 28 dyrektywy 2002/22, nie może przeprowadzić postępowania konsolidacyjnego, nawet gdy środek oddziałuje na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi, a prawo krajowe zobowiązuje krajowy organ regulacyjny do przeprowadzenia postępowania konsolidacyjnego zawsze, gdy środek może na taką wymianę oddziaływać?

3)

W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 2, czy art. 7 ust. 3 w związku z art. 6 oraz art. 20 dyrektywy 2002/21 w związku z art. 288 TFUE oraz art. 4 ust. 3 TUE należy interpretować w ten sposób, że sąd krajowy ma obowiązek odmówić zastosowania przepisów prawa krajowego nakazujących krajowemu organowi regulacyjnemu przeprowadzenie postępowania konsolidacyjnego zawsze, gdy podejmowany przez niego środek może oddziaływać na wymianę handlową między państwami członkowskimi?