Odwołanie od postanowienia Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 11 listopada 2013 r. w sprawie T-545/12 Mory i in. przeciwko Komisji, wniesione w dniu 24 stycznia 2014 r. przez Mory SA, w likwidacji, Mory Team, w likwidacji, Superga Invest

(Sprawa C-33/14 P)

2014/C 102/23

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Mory SA, w likwidacji, Mory Team, w likwidacji, Superga Invest (przedstawiciele: B. Vatier i F. Loubières, adwokaci)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Zarzuty i główne argumenty

Odwołanie zostało oparte przez wnoszące je na dwóch zarzutach.

Po pierwsze, zdaniem wnoszących odwołanie Sąd dopuścił się błędu w wykładni art. 263 TFUE nie stwierdzając występowania po ich stronie interesu prawnego. Twierdzą one jednak, że dopuszczalność skargi jest uwarunkowana tym, czy skarżące w pierwszej instancji, które nie były adresatami kwestionowanej w niej decyzji, wykażą, iż decyzja ta dotyczyła ich bezpośrednio i indywidualnie. Zdaniem wnoszących odwołanie jest to jedyny ustanowiony w Traktatach warunek służący ocenie dopuszczalności skargi. Traktaty nie wskazują też interesu prawnego jako niezależnego warunku [dopuszczalności] skargi.

Zdaniem wnoszących odwołanie mają one interes prawny z następujących względów. Po pierwsze, okoliczność, że Mory SA miała być stroną zainteresowaną w postępowaniach, które zakończyły się wydaniem decyzji Sernam 1, Sernam 2 i Sernam 3, i że miała ona osobiście wziąć udział w tych postępowaniach, przyznawałaby jej interes prawny w kwestionowaniu decyzji dotyczącej szczegółowych zasad stosowania ostatniej z tych decyzji. Po drugie, można by było uznać występowanie interesu prawnego wnoszących odwołanie również ze względu na okoliczność, że były one stronami w toczących się w dwóch instancjach postępowaniach zawisłych przed sądami francuskimi. Po trzecie, interes prawny spółki Superga Invest ma wynikać bezpośrednio z interesu prawnego spółek Mory SA i Mory Team, których jest ona głównym udziałowcem, a także – z udziału w postępowaniu toczącym się w ww. instancjach. Wreszcie, interes prawny wnoszących odwołanie ma wynikać bezpośrednio z tego, że zostały one pozbawione przysługującego im prawa procesowego do wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego, choć wysłały one do Komisji pismo informujące o przejęciu przez Geodis aktywów spółki Sernam.

Po drugie, wnoszące odwołanie zarzucają Sądowi, iż ten nie doszedł do wniosku, że kwestionowany przed nim akt dotyczył ich „bezpośrednio i indywidualnie” w rozumieniu art. 263 TFUE. Sąd błędnie nie zbadał podniesionych przez Komisję zarzutów niedopuszczalności, nie badając przy tym kwestii braku indywidualnego oddziaływania kwestionowanego przed nim aktu na wnoszące odwołanie. Ich zdaniem w niniejszym przypadku nie ma żadnych wątpliwości co do występowania indywidualnego oddziaływania w rozumieniu orzecznictwa Sądu.