7.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 102/40

—

stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji Rady 2013/661/WPZiB w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącej oraz wykreślenie jej nazwy z załącznika do tej decyzji;

—

stwierdzenie nieważności art. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1154/2013 w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącej oraz wykreślenie jej nazwy z załącznika do tego rozporządzenia oraz

—

obciążenie Rady kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy, dotyczący oczywistego błędu w ocenie stanu faktycznego, na który opierają się zaskarżone przepisy, jako że są one pozbawione rzeczywistej podstawy faktycznej i dowodowej.

2.

Zarzut drugi, dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia, ponieważ – w odniesieniu do IOEC – uzasadnienie zaskarżonych przepisów nie tylko jest pozbawione podstaw, ale również jest nieprecyzyjne, niekonkretne i ogólne, co uniemożliwia skarżącej przygotowanie swojej obrony w odpowiedni sposób.

3.

Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia prawa do skutecznej obrony sądowej w odniesieniu do uzasadnienia aktów, braku dowodów na podnoszone zarzuty oraz prawa do obrony i prawa własności, jako że obowiązek uzasadnienia i konieczność przedstawienia rzeczywistych dowodów nie były przestrzegane, co ma wpływ na inne prawa.

4.

Zarzut czwarty, dotyczący nadużycia władzy, jako że istnieją obiektywne, precyzyjne i spójne poszlaki pozwalające twierdzić, że Rada, nadużywając poprzez obejście prawa swojej pozycji, miała przy przyjmowaniu sankcji inne cele niż te, na które się powołuje.

5.

Zarzut piąty, dotyczący błędnej wykładni stosowanych norm prawnych, jako że została dokonana ich szeroka i błędna wykładnia, co jest nie do przyjęcia w przypadku przepisów nakładających sankcje.

6.

Zarzut szósty, dotyczący naruszenia prawa własności, w zakresie w jakim zostało ono ograniczone bez rzeczywistego uzasadnienia.

7.

Zarzut siódmy, dotyczący naruszenia zasady równego traktowania, jako że bez powodu naruszono pozycję konkurencyjną skarżącego przedsiębiorstwa.