Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Berlin-Brandenburg (Niemcy) w dniu 26 marca 2014 r. – TMK Europe GmbH przeciwko Hauptzollamt Frankfurt (Oder)

(Sprawa C-143/14)

2014/C 235/02

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Finanzgericht Berlin-Brandenburg

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: TMK Europe GmbH

Strona pozwana: Hauptzollamt Frankfurt (Oder)

Pytania prejudycjalne

Czy rozporządzenie Rady (WE) nr 2320/97 (1) z dnia 17 listopada 1997 r. nakładające ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub stali niestopowej pochodzących z Węgier, Polski, Rosji, Republiki Czeskiej, Rumunii oraz Republiki Słowackiej, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 1189/93 oraz kończące postępowanie w odniesieniu do takiego przywozu z Republiki Chorwacji jest nieważne, ponieważ Komisja nie uwzględniwszy wynikających z art. 3 ust. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 (2) z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej wymogów dotyczących ustalenia szkody, założyła istnienie takiej szkody, nie biorąc przy tym pod uwagę, że na podstawie przyjętej między innymi na podstawie art. 14 ust. 3 rozporządzenia Rady nr 17 z dnia 6 lutego 1962 r., pierwszego rozporządzenia wprowadzającego w życie art. 81 i 82 Traktatu WE, lecz nieopublikowanej decyzji z dnia 25 listopada 1994 r. (sprawa IV/35.304) Komisja wszczęła dochodzenie w przedmiocie ewentualnego istnienia praktyk antykonkurencyjnych dotyczących rur ze stali niestopowej, które to praktyki mogą naruszać art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r. i art. 81 WE?

(1)  Dz.U. L 322, s. 1.

(2)  Dz.U. L 56, s. 1.