21.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/26

1)

Czy może istnieć niezależna grupa osób w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. f) dyrektywy (1), jeżeli jej członkowie mają siedzibę w różnych państwach członkowskich Unii Europejskiej, gdzie wspomniany przepis dyrektywy został transponowany wraz z różnymi przesłankami, które nie są zgodne?

2)

Czy państwo członkowskie może ograniczyć prawo podatnika do stosowania zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. f) dyrektywy, jeżeli podatnik nie spełnił wszystkich przesłanek stosowania zwolnienia w jego państwie członkowskim, jednakże w prawie krajowym państw członkowskich pozostałych członków grupy wspomniany przepis został transponowany z zastrzeżeniami, które ograniczają możliwość podatników innych państw członkowskich stosowania w ich własnym państwie członkowskim odpowiadającego mu zwolnienia z podatku od wartości dodanej?

3)

Czy dopuszczalne jest stosowanie zwolnienia z art. 132 ust. 1 lit. f) dyrektywy do usług w państwie członkowskim usługobiorcy, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, jeżeli usługodawca, podatnik podatku od wartości dodanej, zastosował w innym państwie członkowskim podatek od wartości dodanej do tych usług zgodnie z systemem ogólnym, to znaczy, uznając, że podatek od wartości dodanej od takich usług jest należny w państwie członkowskim usługobiorcy zgodnie z art. 196 dyrektywy?

4)

Czy przez „niezależną grupę osób” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. f) dyrektywy należy rozumieć odrębną osobę prawną, której istnienie należy wykazać poprzez szczególne porozumienie o utworzeniu niezależnej grupy osób?

Jeżeli odpowiedź na to pytanie brzmi, że przez niezależną grupę osób nie należy rozumieć odrębnej jednostki, czy należy przyjąć, że niezależna grupa osób jest grupą powiązanych spółek, w której w ramach jej zwykłej działalności gospodarczej są wzajemnie świadczone usługi wspierające wykonywanie ich działalności gospodarczej, a istnienie takiej grupy może zostać wykazane poprzez zawarte umowy o świadczenie usług lub poprzez dokumentację dotyczącą ceny przeniesienia?

5)

Czy państwo członkowskie może ograniczyć prawo podatnika do stosowania zwolnienia z podatku od wartości dodanej przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. f) dyrektywy, jeżeli podatnik stosował do transakcji obciążenie podatkowe odpowiadające podatkowi wymaganemu przez uregulowanie w dziedzinie podatków bezpośrednich w państwie członkowskim, w którym ma on siedzibę?

6)

Czy zwolnienie z art. 132 ust. 1 lit. f) dyrektywy ma zastosowanie do usług, które są otrzymywane z państw trzecich? Innymi słowy: czy członek niezależnej grupy osób w rozumieniu wspomnianego przepisu dyrektywy, który w ramach tej grupy świadczy usługi na rzecz pozostałych jej członków, może być podatnikiem państwa trzeciego?