21.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/50

—

częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2014) 3634 final z dnia 1 października 2014 r. (w brzmieniu zmienionym sprostowaniem z dnia 13 kwietnia 2015 r.) w sprawie pomocy państwa SA.31550 przyznanej przez Niemcy na rzecz Nürburgring, w zakresie w jakim w decyzji tej:

—

stwierdzono, że sprzedaż aktywów Nürburgring GmbH, Motorsport Resort Nürburgring GmbH i Congress- und Motorsport Hotel Nürburgring GmbH nie stanowi pomocy państwa, jak wskazano w motywie 285 tiret pierwsze zaskarżonej decyzji;

—

stwierdzono, że sprzedaż aktywów Nürburgring GmbH, Motorsport Resort Nürburgring GmbH i Congress- und Motorsport Hotel Nürburgring GmbH nie prowadzi do ciągłości gospodarczej pomiędzy – z jednej strony – Nürburgring GmbH, Motorsport Resort Nürburgring GmbH i Congress- und Motorsport Hotel Nürburgring GmbH, a – z drugiej strony – Capricorn NÜRBURGRING Besitzgesellschaft GmbH (nowym właścicielem aktywów) lub jej spółkami zależnymi, jak wskazano w motywie 285 tiret drugie zdanie pierwsze zaskarżonej decyzji;

—

stwierdzono, że jakikolwiek ewentualny zwrot bezprawnej pomocy państwa nie będzie dotyczyć Capricorn NÜRBURGRING Besitzgesellschaft GmbH (nabywcy aktywów sprzedanych w wyniku przetargu) lub jej spółek zależnych, jak wskazano w art. 3 ust. 2 sentencji zaskarżonej decyzji, zgodnie z motywem 285 tiret drugie zdanie drugie zaskarżonej decyzji;

—

nakazanie Komisji pokrycia własnych kosztów i kosztów poniesionych przez skarżącą.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący błędnego zastosowania przez Komisję art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ Komisja nieprawidłowo zrozumiała znaczenie otwartej, przejrzystej i niedyskryminacyjnej procedury przetargowej, w ramach której dochodzi do sprzedaży na rzecz oferenta, który przedstawi najwyższą ofertę, a także nie zbadała w odpowiedni sposób zaangażowania państwa w proces sprzedaży;

2.

Zarzut drugi dotyczący błędnego zastosowania przez Komisję art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ stwierdziła ona, że umowa czasowego najmu aktywów pierścienia nie prowadzi do pomocy państwa, a sprzedawcy nie wywarli w sposób bezprawny wpływu na odsprzedaż aktywów inwestorowi rosyjskiemu;

3.

Zarzut trzeci dotyczący błędnego zastosowania przez Komisję zasady ciągłości finansowej/gospodarczej;

4.

Zarzut czwarty dotyczący niewszczęcia przez Komisję formalnego postępowania wyjaśniającego;

5.

Zarzut piąty dotyczący naruszenia przez Komisję praw skarżącej na podstawie art. 20 ust. 2 rozporządzenia nr 659/1999;

6.

Zarzut szósty dotyczący naruszenia przez Komisję zasad bezstronnego i sumiennego badania;

7.

Zarzut siódmy dotyczący błędnego zastosowania przez Komisję art. 296 akapit drugi TFUE.