This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62018CN0039
Case C-39/18 P: Appeal brought on 22 January 2018 by the European Commission against the judgment of the General Court (Second Chamber, Extended Composition) delivered on 10 November 2017 in Case T-180/15: Icap plc and Others v European Commission
Sprawa C-39/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 10 listopada 2017 r. w sprawie T-180/15, Icap plc i in./Komisja Europejska, wniesione w dniu 22 stycznia 2018 r. przez Komisję Europejską
Sprawa C-39/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 10 listopada 2017 r. w sprawie T-180/15, Icap plc i in./Komisja Europejska, wniesione w dniu 22 stycznia 2018 r. przez Komisję Europejską
Dz.U. C 142 z 23.4.2018, p. 26–26
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
23.4.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 142/26 |
Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 10 listopada 2017 r. w sprawie T-180/15, Icap plc i in./Komisja Europejska, wniesione w dniu 22 stycznia 2018 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-39/18 P)
(2018/C 142/35)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: T. Christoforou, V. Bottka, M. Farley i B. Mongin, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Icap plc, Icap Management Services Ltd, Icap New Zealand Ltd (ICAP)
Żądania wnoszącej odwołanie
|
— |
uchylenie wyroku (pkt 281–299 oraz sentencji) w zakresie, w jakim Sąd uchyla w nim grzywny określone w art. 2 zaskarżonej decyzji; |
|
— |
oddalenie zarzutów piątego i szóstego, dotyczących grzywien i podniesionych przez ICAP w skardze do Sądu oraz ustalenie odpowiedniej kwoty grzywien dla ICAP w ramach wykonywania przysługującego Trybunałowi nieograniczonego prawa orzekania; |
|
— |
obciążenie ICAP całością kosztów tego postępowania oraz dostosowanie rozstrzygnięcia o kosztach figurującego w wyroku wydanym w pierwszej instancji w celu uwzględnienia wyniku niniejszego postepowania odwoławczego. |
Zarzuty i główne argumenty
Komisja opiera swoje odwołanie na następującym jedynym zarzucie odwołania:
Komisja podnosi, że w wyroku w sprawie T-180/15, Icap plc i in./Komisja, EU:T:2017:795, Sąd zastosował w nieprawidłowy sposób orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości dotyczące obowiązku uzasadnienia, jakie jest wymagane przy nakładaniu grzywien. Wyrok Sądu odbiega bowiem od wiodącego wyroku w sprawie C-194/14 P, AC Treuhand/Komisja, EU:C:2015:717, pkt 66–68, i nakłada na Komisję surowszy obowiązek dotyczący uzasadnienia w sposób bardziej szczegółowy metody wykorzystanej przy obliczaniu grzywien nakładanych za naruszenia art. 101 TFUE, w szczególności w ramach stosowania pkt 37 wytycznych w sprawie grzywien. Odwołanie Komisji ma na celu skorygowanie poważnych naruszeń prawa popełnionych przez Sąd, które – jeśli zostaną zaakceptowane – naruszą zdolność Komisji do ustalania odpowiednich kwot grzywien w celu zapewnienia wystarczającego skutku odstraszającego. Aby osiągnąć ów cel, należy dysponować prawidłową wykładnią obowiązku uzasadnienia odpowiadającą wymogom orzecznictwa przypomnianym w wyroku w sprawie C-194/14 P, AC Treuhand, pkt 68. Natomiast surowszy obowiązek uzasadnienia w zakresie grzywien, który wymagałby ujawnienia wewnętrznych dyskusji oraz obliczeń dokonanych na etapach pośrednich, narusza zakres uznania, jakim dysponuje Komisji przy określaniu kwoty grzywien, w tym wówczas gdy Komisja opiera się na pkt 37 wytycznych w sprawie grzywien. Ów pkt 37 został wprowadzony właśnie po to, by Komisja mogła odejść od wytycznych w sprawie grzywien w nietypowych przypadkach, na przykład wtedy gdy grzywny zostają nałożone na pomocników. Jak przyznały sądy Unii, Komisja musi zachować swe uprawnienia dyskrecjonalne przy ustalaniu odpowiedniej kwoty grzywien.