30.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 90/12

(1)

Od dnia 1 czerwca 2001 r. normalne cło na przywóz czosnku objętego kodem CN 0703 20 00 składa się ze stawki celnej ad valorem w wysokości 9,6 % oraz szczególnej kwoty równej 1 200 EUR za tonę netto. Jednakże porozumienie w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Argentyny na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. w celu zmiany koncesji odnoszących się do czosnku przewidzianych w Harmonogramie CXL załączonym do GATT (2) zatwierdzone decyzją Rady 2001/404/WE (3) otworzyło kontyngent w wysokości 38 370 ton wolny od szczególnej stawki celnej.

(2)

Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Chińską Republiką Ludową zgodnie z art. XXIV:6 i art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. dotyczące zmiany koncesji na listach koncesyjnych Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej w trakcie ich przystąpienia do Unii Europejskiej (4), zatwierdzone decyzją Rady 2006/398/WE (5), ustanawia zwiększenie kontyngentu taryfowego na czosnek dla Chin o 20 500 ton.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1870/2005 z dnia 16 listopada 2005 r. otwierające i ustanawiające zarządzanie kontyngentami taryfowymi i wprowadzające system pozwoleń na przywóz i świadectw pochodzenia czosnku przywożonego z państw trzecich (6) ustanawia warunki zarządzania tymi kontyngentami (zwanymi dalej „kontyngentami GATT”). W celu zapewnienia jasności należy uchylić wymienione rozporządzenie i zastąpić je nowym rozporządzeniem z dniem 1 kwietnia 2007 r. Jednakże rozporządzenie (WE) nr 1870/2005 ma nadal zastosowanie do pozwoleń na przywóz wydanych zgodnie z tym rozporządzeniem na okres przywozu upływający z dniem 31 maja 2007 r.

(4)

Przywóz czosnku może być również dokonywany poza kontyngentem GATT po normalnej stawce celnej lub na preferencyjnych warunkach, na mocy porozumień zawartych między Wspólnotą a niektórymi krajami trzecimi.

(5)

Czosnek jest ważnym produktem wspólnotowego sektora owoców i warzyw. Jego roczna produkcja we Wspólnocie wynosi około 250 000 ton. Ilości czosnku przywożone corocznie z krajów trzecich są również znaczne i wynoszą od 60 000 do 80 000 ton. Dwaj najwięksi dostawcy to Chiny (30 000 do 40 000 ton rocznie) i Argentyna (15 000 ton rocznie).

(6)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (7) ma zastosowanie do pozwoleń na przywóz w okresach obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia 2007 r. Rozporządzenie (WE) nr 1301/2006 ustanawia w szczególności szczegółowe przepisy dotyczące wniosków o pozwolenia na przywóz, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń. Rozporządzenie to ogranicza okres ważności pozwoleń do ostatniego dnia okresu obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 powinny mieć zastosowanie do przywozowych kontyngentów taryfowych podlegających niniejszemu rozporządzeniu bez uszczerbku dla dodatkowych warunków oraz odstępstw dotyczących wnioskodawców i powiadomień Komisji ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

(7)

Ponieważ istnieje szczególna stawka celna na niepreferencyjny przywóz poza kontyngentem GATT, zarządzanie tym kontyngentem wymaga wprowadzenia systemu pozwoleń na przywóz. System taki powinien umożliwić szczegółowe monitorowanie całego przywozu czosnku. Szczegółowe zasady stosowania tego systemu powinny uzupełniać zasady ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (8), a w razie potrzeby umożliwić wprowadzenie odstępstwa.

(8)

W celu możliwie dokładnego monitorowania całego przywozu czosnku, w szczególności w następstwie ostatnich przypadków nadużycia poprzez niewłaściwy opis produktu lub jego pochodzenia, cały przywóz czosnku i innych produktów, które można wykorzystać w celu podania niewłaściwego opisu czosnku, powinien podlegać wydawaniu pozwoleń na przywóz. Powinny istnieć dwie kategorie pozwoleń na przywóz: jedna stosowana w odniesieniu do przywozu w ramach kontyngentów GATT, a druga w przypadku każdego innego przywozu.

(9)

W interesie dotychczasowych importerów, którzy zwykle przywożą znaczne ilości czosnku, a także w interesie nowych importerów, którzy dopiero wchodzą na rynek i którym powinno się w sposób sprawiedliwy umożliwić składanie wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz pewnej ilości czosnku w ramach kontyngentów taryfowych, należy wprowadzić rozróżnienie pomiędzy importerami tradycyjnymi a nowymi importerami. Należy w jasny sposób zdefiniować te dwie kategorie importerów, a także ustanowić określone kryteria odnoszące się do statusu wnioskodawców i wykorzystania przydzielonych pozwoleń na przywóz.

(10)

Ilości, które mają zostać przydzielone tym kategoriom importerów powinny zostać określone raczej na podstawie ilości rzeczywiście przywiezionych niż na podstawie wydanych pozwoleń na przywóz.

(11)

Należy ustanowić specjalne zasady w celu umożliwienia importerom z Bułgarii, Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji korzystania z kontyngentów taryfowych. Zasady te należy zastąpić normalnymi przepisami jak tylko importerzy ci będą w stanie je spełnić.

(12)

W celu uwzględnienia różnych modeli wymiany handlowej w Bułgarii, Republice Czeskiej, Estonii, Cyprze, Łotwie, Litwie, Węgrzech, Malcie, Polsce, Rumunii, Słowenii i Słowacji właściwe organy tych krajów powinny mieć możliwość wyboru między dwiema metodami ustanawiania ilości referencyjnej ich tradycyjnych importerów.

(13)

Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz czosnku z krajów trzecich złożone przez obie kategorie importerów podlegają pewnym ograniczeniom. Ograniczenia takie są niezbędne nie tylko dla zachowania konkurencji pomiędzy importerami, ale także po to, by umożliwić każdemu z importerów faktycznie prowadzących działalność handlową na rynku owoców i warzyw obronę swojej usankcjonowanej prawnie pozycji handlowej wobec innych importerów oraz uniemożliwić przejęcie kontroli nad rynkiem przez pojedynczego importera.

(14)

Aby chronić konkurencję pomiędzy faktycznymi importerami oraz uniknąć spekulacji przy przyznawaniu pozwoleń na przywóz czosnku w ramach kontyngentów GATT i nadużywania systemu, co mogłoby naruszyć usankcjonowane prawnie pozycje handlowe nowych i tradycyjnych importerów, należy wprowadzić bardziej rygorystyczne kontrole wykorzystania pozwoleń na przywóz. W tym celu należy zakazać przekazywania pozwoleń na przywóz oraz wprowadzić kary w przypadku składania wielu wniosków.

(15)

Ponadto potrzebne są środki ograniczające do minimum spekulacje przy składaniu wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz, które mogą powodować niepełne wykorzystanie kontyngentów taryfowych. Z uwagi na charakter i wartość produktu, dla każdej tony czosnku, w odniesieniu do której złożono wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz należy wnieść zabezpieczenie. Zabezpieczenie powinno opiewać na wystarczająco wysoką kwotę, aby zniechęcić do składania wniosków o charakterze spekulacyjnym, ale nie aż tak wysoką, by odwieść importerów faktycznie handlujących czosnkiem od prowadzenia własnej działalności. Najwłaściwszym obiektywnym poziomem zabezpieczenia jest ustalony na poziomie 5 % limit średniego dodatkowego cła stosowanego przy przywozie czosnku objętego kodem CN 0703 20 00.

(16)

W celu poprawy kontroli i zapobiegania ewentualnym zakłóceniom w handlu, wynikającym z niedokładnej dokumentacji, dla czosnku przywożonego z niektórych krajów trzecich należy utrzymać istniejący system świadectw pochodzenia i wymóg transportu tego czosnku do Wspólnoty bezpośrednio z kraju trzeciego będącego krajem pochodzenia, a wykaz państw powinien być rozszerzony w świetle dodatkowych informacji. Świadectwa pochodzenia powinny być wydawane przez właściwe organy krajowe zgodnie z art. 55–62 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (9).

(17)

Należy określić dodatkowe poza określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1301/2006 sposoby komunikowania się między państwami członkowskimi a Komisją, w szczególności w celu zarządzania kontyngentami taryfowymi, podejmowania środków zapobiegających nadużyciom oraz monitorowania rynku.

(18)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

1)

„okres obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego” oznacza okres od dnia 1 czerwca danego roku do dnia 31 maja roku następnego;

2)

„właściwe organy” oznaczają organ lub organy wyznaczone przez państwo członkowskie do wykonania niniejszego rozporządzenia.

a)

otrzymali i wykorzystali pozwolenia przywozowe na czosnek wydane na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 565/2002 lub pozwolenia typu „A” wydane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1870/2005 lub niniejszym rozporządzeniem w każdym z trzech poprzednich zamkniętych okresów obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego; oraz

b)

w ostatnim zakończonym okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego poprzedzającego złożenie przez nich wniosku przywieźli do Wspólnoty co najmniej 50 ton owoców i warzyw określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

a)

litera a) akapitu pierwszego nie ma zastosowania; oraz

b)

„przywóz do Wspólnoty” rozumie się jako przywóz z krajów pochodzenia innych niż państwa członkowskie Wspólnoty w jej składzie na dzień 31 grudnia 2006 r.

a)

litera a) akapitu pierwszego nie ma zastosowania; oraz

b)

„przywóz do Wspólnoty” rozumie się jako przywóz z krajów pochodzenia innych niż państwa członkowskie Wspólnoty w jej składzie na dzień 1 stycznia 2007 r.

a)

70 % dla tradycyjnych importerów;

b)

30 % dla nowych importerów.

a)

w odniesieniu do tradycyjnych importerów, którzy w latach 1998–2000 przywozili czosnek do Wspólnoty w jej składzie na dzień 1 stycznia 1995 r., maksymalną ilość przywozu czosnku w latach kalendarzowych 1998, 1999 i 2000;

b)

w odniesieniu do tradycyjnych importerów, którzy przywozili czosnek do Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji w latach 2001–2003, maksymalną ilość przywozu czosnku:

c)

w odniesieniu do tradycyjnych importerów, którzy przywozili czosnek do Bułgarii lub Rumunii w latach 2003–2005, maksymalną ilość przywozu czosnku:

d)

w odniesieniu do tradycyjnych importerów, którzy nie podlegają lit. a), b) lub c), maksymalną ilość przywozu czosnku w trakcie jednego z pierwszych trzech zakończonych okresów obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego, podczas których otrzymali pozwolenia na przywóz zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 565/2002 (10), rozporządzeniem (WE) nr 1870/2005 lub niniejszym rozporządzeniem.

a)

zostało przedstawione świadectwo pochodzenia wydane przez właściwe organy tego państwa zgodnie z art. 55–62 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93;

b)

produkt został przetransportowany bezpośrednio z tego państwa do Wspólnoty zgodnie z art. 16.

a)

produkty przywiezione z pominięciem przejazdu przez terytorium każdego innego kraju trzeciego;

b)

produkty transportowane przez terytorium jednego lub kilku krajów trzecich innych niż państwo pochodzenia, z przeładunkiem lub bez, bądź czasowo składowane w tych państwach, przy założeniu, że przejazd ten jest uzasadniony ze względów geograficznych lub z uwagi na wymogi transportu oraz przy założeniu, że:

a)

jednorazowego dokumentu transportowego wydawanego w państwie pochodzenia na przejazd przez państwo lub państwa tranzytowe;

b)

świadectwa wydawanego przez organy celne państwa lub państw tranzytowych, zawierającego:

c)

w przypadku gdy dowód określony w lit. a) lub b) nie może zostać przedstawiony, jakiekolwiek inne dokumenty uzupełniające.