UMOWA

między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotycząca kryteriów i mechanizmów umożliwiających określanie państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA

i

KONFEDERACJA SZWAJCARSKA,

dalej zwane „Umawiającymi się Stronami”,

MAJĄC NA UWADZE, że Rada Unii Europejskiej przyjęła rozporządzenie (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiające kryteria i mechanizmy określające państwo członkowskie właściwe dla rozpatrywania wniosku o azyl wniesionego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego (1) (dalej zwane „rozporządzeniem dublińskim”), które zastąpiło Konwencję określająca państwo właściwe dla rozpatrywania wniosków o udzielenie azylu wniesionych w jednym z państw członkowskich Wspólnot Europejskich, podpisaną w Dublinie dnia 15 czerwca 1990 r. (2) (dalej zwaną „konwencją dublińską”) oraz że Komisja Wspólnot Europejskich przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1560/2003 z dnia 2 września 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania państwa członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego (3) (dalej zwanego „dublińskim rozporządzeniem wykonawczym”),

MAJĄC NA UWADZE, że Rada Unii Europejskiej przyjęła rozporządzenie (WE) nr 2725/2000 z dnia 11 grudnia 2000 r. dotyczące ustanowienia systemu „Eurodac” do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania konwencji dublińskiej, mając na uwadze przyczynianie się do określania Umawiającej się Strony właściwej dla rozpatrywania wniosku o azyl zgodnie z konwencją dublińską (4) (dalej zwane „rozporządzeniem Eurodac”) oraz rozporządzenie (WE) nr 407/2002 z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiające niektóre zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 2725/2000 dotyczącego ustanowienia systemu „Eurodac” do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania konwencji dublińskiej (5) (dalej zwane „rozporządzeniem wykonawczym Eurodac”),

MAJĄC NA UWADZE, że dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (6) (dalej zwana „dyrektywą w sprawie ochrony danych osobowych”) będzie musiała być stosowana przez Konfederację Szwajcarską w taki sam sposób jak jest stosowana przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, gdy przetwarzają dane dla celów niniejszej Umowy,

UWZGLĘDNIAJĄC położenie geograficzne Konfederacji Szwajcarskiej,

MAJĄC NA UWADZE, że uczestnictwo Konfederacji Szwajcarskiej w stosowaniu dorobku wspólnotowego, objętego rozporządzeniem dublińskim i rozporządzeniem Eurodac (dalej zwanymi „dorobkiem Dublin/Eurodac”) umożliwi wzmocnienie współpracy między Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską,

MAJĄC NA UWADZE, że Wspólnota Europejska zawarła umowę z Republiką Islandii i Królestwem Norwegii dotycząca kryteriów i mechanizmów określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w państwie członkowskim lub w Islandii lub Norwegii (7) na podstawie konwencji dublińskiej,

MAJĄC NA UWADZE, iż pożądanym jest, aby Konfederacja Szwajcarska została włączona na takich samych zasadach jak Islandia i Norwegia we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Dublin/Eurodac,

MAJĄC NA UWADZE, że stosownym jest zawarcie Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską, która obejmowałaby prawa i obowiązki analogiczne do ustalonych między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Islandią i Norwegią, z drugiej strony,

PRZEKONANE o konieczności zorganizowania współpracy między Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej wprowadzania w życie, praktycznego stosowania i dalszego rozwoju dorobku Dublin/Eurodac,

MAJĄC NA UWADZE, iż istnieje konieczność ustanowienia komitetu według modelu instytucjonalnego określonego przy włączaniu Islandii i Norwegii, aby włączyć Konfederację Szwajcarską w działania Wspólnoty Europejskiej, w dziedzinach objętych niniejszą Umową, i umożliwić jej uczestnictwo w tych działaniach,

MAJĄC NA UWADZE, że współpraca w dziedzinach objętych rozporządzeniami dublińskim i Eurodac opiera się na zasadach wolności, demokracji, państwa prawa i poszanowania praw człowieka, zagwarantowanych w szczególności w europejskiej Konwencji o ochronnie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r.,

MAJĄC NA UWADZE, że postanowienia tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz akty przyjęte na podstawie tego tytułu nie stosują się do Królestwa Danii, zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Danii, załączonym poprzez Traktat z Amsterdamu do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, ale że należy stworzyć Konfederacji Szwajcarskiej i Danii możliwość stosowania w ich wzajemnych stosunkach merytorycznych postanowień niniejszej Umowy,

MAJĄC NA UWADZE, iż istnieje konieczność zapewnienia, aby państwa, które Wspólnota Europejska włączyła we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Dublin/Eurodac, stosowały również ten dorobek we wzajemnych stosunkach,

MAJĄC NA UWADZE, że właściwe funkcjonowanie dorobku Dublin/Eurodac wymaga jednoczesnego stosowania niniejszej Umowy oraz umów między różnymi stronami włączonymi we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Dublin/Eurodac regulującego ich wzajemne stosunki,

UWZGLĘDNIAJĄC włączenie Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen,

MAJĄC NA UWADZE związek między dorobkiem Schengen i dorobkiem Dublin/Eurodac,

MAJĄC NA UWADZE, że ten związek wymaga jednoczesnego stosowania dorobku Dublin/Eurodac i dorobku Schengen,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

1.   Przepisy:

—	rozporządzenia dublińskiego,

—	rozporządzenia Eurodac,

—	rozporządzenia wykonawczego Eurodac, oraz

—	dublińskiego rozporządzenia wykonawczego

są wprowadzane w życie przez Konfederację Szwajcarską, dalej zwaną „Szwajcarią” i stosowane w jej stosunkach z państwami członkowskimi Unii Europejskiej, zwanymi dalej „państwami członkowskimi”.

2.   Państwa członkowskie stosują rozporządzenia, o których mowa w ust. 1, do Szwajcarii.

3.   Bez uszczerbku dla art. 4 akty i środki podejmowane przez Wspólnotę Europejską, zmieniające lub uzupełniające przepisy, o których mowa w ust. 1, jak również decyzje, podejmowane według procedur przewidzianych w tych przepisach, są również przyjmowane, wprowadzane w życie i stosowane przez Szwajcarię.

4.   Przepisy dyrektywy w sprawie ochrony danych osobowych, mające zastosowanie do państw członkowskich w odniesieniu do danych przetwarzanych dla celów wprowadzania w życie i stosowania przepisów, o których mowa w ust. 1, są wprowadzane w życie i stosowane, mutatis mutandis, przez Szwajcarię.

5.   Do celów ust. 1 i 2 odniesienia do państw członkowskich zawarte w przepisach, o których mowa w ust. 1, są traktowane jak mające zastosowanie do Szwajcarii.

Artykuł 2

1.   Podczas opracowywania nowych przepisów prawnych, zmieniających lub uzupełniających postanowienia art. 1, Komisja Wspólnot Europejskich, dalej zwana „Komisją”, przeprowadza nieformalne konsultacje z ekspertami szwajcarskimi, w ten sam sposób jak konsultacje z ekspertami państw członkowskich, w celu opracowania swoich wniosków.

2.   Komisja, przekazując swoje wnioski, o których mowa w ust. 1, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej, zwanej dalej „Radą”, przesyła ich kopie Szwajcarii.

Na wniosek jednej z Umawiających się Stron wstępna wymiana poglądów może mieć miejsce w ramach Wspólnego Komitetu, powołanego na mocy art. 3.

3.   Umawiające się Strony prowadzą ponownie konsultacje, na wniosek jednej z nich, w ramach Wspólnego Komitetu, w ważnych momentach poprzedzających etap przyjmowania przepisów prawnych, o których mowa w ust. 1, w ciągłym procesie informowania i konsultacji.

4.   Umawiające się Strony współpracują, w dobrej wierze, podczas fazy informowania i konsultacji, aby ułatwić działania Wspólnego Komitetu pod koniec tego procesu, zgodnie z niniejszą Umową.

5.   Przedstawiciele rządu Szwajcarii mają prawo formułować sugestie w ramach Wspólnego Komitetu dotyczące kwestii, o których mowa w ust. 1.

6.   Komisja zapewnia ekspertom szwajcarskim możliwie najszersze uczestnictwo, w zależności od danych dziedzin, w przygotowaniu projektów środków, jakie mają być następnie przedłożone komitetom wspierającym Komisję w wykonywaniu jej kompetencji wykonawczych. Podczas opracowywania wniosków Komisja przeprowadza konsultacje z ekspertami szwajcarskimi w taki sam sposób jak konsultacje z ekspertami państw członkowskich.

7.   W przypadku gdy Rada zostanie poinformowana, zgodnie z procedurą stosowaną do danego rodzaju komitetu, Komisja przekazuje Radzie stanowiska ekspertów szwajcarskich.

Artykuł 3

1.   Ustanawia się Wspólny Komitet, złożony z przedstawicieli Umawiających się Stron.

2.   Wspólny Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny na zasadzie konsensu.

3.   Wspólny Komitet zbiera się z inicjatywy swojego przewodniczącego lub na wniosek jednego z członków.

4.   Wspólny Komitet zbiera się na odpowiednim szczeblu, w zależności od potrzeb, aby zbadać wprowadzanie w życie i praktyczne stosowanie przepisów, o których mowa w art. 1, i dokonać wymiany poglądów w sprawie opracowania aktów i środków, zmieniających lub uzupełniających przepisy, o których mowa w art. 1.

Każda wymiana informacji dotycząca niniejszej Umowy jest traktowana jako odbywająca się w ramach mandatu Wspólnego Komitetu.

5.   Przewodnictwo Wspólnego Komitetu jest sprawowane przemiennie przez okres sześciu miesięcy odpowiednio przez przedstawiciela Wspólnoty Europejskiej i przedstawiciela rządu Szwajcarii.

Artykuł 4

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2, jeśli Rada przyjmuje akty lub środki zmieniające lub uzupełniające postanowienia art. 1 i jeśli akty lub środki są przyjmowane według procedur przewidzianych w tych przepisach, to te akty lub środki są stosowane jednocześnie przez państwa członkowskie i przez Szwajcarię, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

2.   Komisja bezzwłocznie notyfikuje Szwajcarii przyjęcie aktów i środków, o których mowa w ust. 1. Szwajcaria wyraża opinię sprawie przyjęcia ich treści oraz ich przeniesienia do swojego wewnętrznego porządku prawnego. Decyzja ta jest notyfikowana Komisji w terminie 30 dni od przyjęcia danych aktów lub środków.

3.   Jeśli treść powyższych aktów lub środków może być wiążąca dla Szwajcarii dopiero po spełnieniu jej wymogów konstytucyjnych, Szwajcaria informuje o tym Komisję w swojej notyfikacji. Szwajcaria bezzwłocznie i na piśmie informuje Komisję o spełnieniu wszystkich wymogów konstytucyjnych. W przypadku gdy referendum nie jest wymagane, notyfikacja ma miejsce natychmiast po upływie terminu przeprowadzenia referendum. Jeśli referendum jest wymagane, Szwajcaria dysponuje, w celu dokonania notyfikacji, nieprzekraczalnym terminem dwóch lat, licząc od daty notyfikacji Komisji. Od daty ustalonej dla wejścia w życie aktu lub środka dotyczącego Szwajcarii i do czasu aż notyfikuje ona spełnienie wymogów konstytucyjnych, Szwajcaria stosuje przejściowo, tam gdzie jest to możliwe, dany akt lub środek.

4.   Jeśli Szwajcaria nie może stosować przejściowo danego aktu lub środka, a ten stan rzeczy powoduje trudności zakłócające współpracę w ramach Dublin/Eurodac, sytuacja zostanie zbadana przez Wspólny Komitet. Wspólnota Europejska może podjąć względem Szwajcarii środki proporcjonalne i niezbędne dla zapewnienia sprawnej współpracy w ramach Dublin/Eurodac.

5.   Przyjęcie przez Szwajcarię aktów i środków, o których mowa w ust. 1 powoduje powstanie praw i obowiązków między Szwajcarią i państwami członkowskimi Unii Europejskiej.

6.   W przypadku gdy:

a)	Szwajcaria notyfikuje swoją decyzję o odrzuceniu aktu lub środka, o którym mowa w ust. 1, do którego zostały zastosowane procedury przewidziane w niniejszej Umowie; lub

b)	Szwajcaria nie dokona notyfikacji w terminie 30 dni, o którym mowa w ust. 2; lub

c)

Szwajcaria nie dokona notyfikacji po upływie terminu przeprowadzenia referendum lub, w przypadku referendum, w terminie dwóch lat, o którym mowa w ust. 3, lub nie zapewni tymczasowego stosowania przepisów tych aktów lub środków, przewidzianego w tym samym ustępie od daty ustalonej dla wejścia w życie aktu lub środka,

niniejsza Umowa ulega zawieszeniu.

7.   Wspólny Komitet bada kwestię, która spowodowała zawieszenie, i podejmuje kroki w celu zaradzenia przyczynom odrzucenia lub braku ratyfikacji w terminie 90 dni. Po zbadaniu wszystkich innych możliwości, w celu zapewnienia właściwego stosowania Umowy, w tym możliwości odnotowania, równorzędności przepisów prawnych, może zdecydować, na zasadzie jednomyślności, o przywróceniu niniejszej Umowy. Jeżeli natomiast niniejsza Umowa pozostaje w zawieszeniu po okresie 90 dni, ulega rozwiązaniu.

Artykuł 5

1.   Na potrzeby realizacji celu Umawiających się Stron, polegającego na osiągnięciu możliwie najbardziej jednolitego stosowania i interpretacji przepisów, o których mowa w art. 1, Wspólny Komitet stale obserwuje zmiany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, zwanego dalej „Trybunałem Sprawiedliwości”, jak również zmiany w orzecznictwie właściwych sądów szwajcarskich w odniesieniu do tych przepisów. W związku z powyższym Umawiające się Strony postanawiają bezzwłocznie ustanowić mechanizm służący zagwarantowaniu wzajemnego przekazywania informacji dotyczących tego orzecznictwa.

2.   Szwajcaria ma prawo do przedkładania odpowiedzi lub pisemnych uwag do Trybunału Sprawiedliwości, jeśli sąd państwa członkowskiego zwróci się do Trybunału Sprawiedliwości o wydanie wyroku prejudycjalnego dotyczące wykładni przepisów, o których mowa w art. 1.

Artykuł 6

1.   Co roku Szwajcaria przedkłada Wspólnemu Komitetowi sprawozdanie w sprawie sposobu, w jaki jej władze administracyjne i sądowe stosowały i interpretowały przepisy, o których mowa w art. 1, tak jak były one interpretowane, w stosownych przypadkach, przez Trybunał Sprawiedliwości.

2.   Jeśli w terminie dwóch miesięcy od poinformowania o zasadniczej różnicy między orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości i orzecznictwem sądów szwajcarskich lub o zasadniczej różnicy w stosowaniu przepisów, o których mowa w art. 1, między organami zainteresowanych państw członkowskich a organami Szwajcarii, Wspólny Komitet nie był w stanie zapewnić jednolitego stosowania i interpretacji, wszczyna się procedurę, o której mowa w art. 7.

Artykuł 7

1.   W przypadku sporu w sprawie stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy lub jeśli wystąpi sytuacja, o której mowa w art. 6 ust. 2, kwestia jest oficjalnie włączana jako punkt sporny do porządku obrad Wspólnego Komitetu.

2.   Wspólny Komitet dysponuje 90 dniami, licząc od daty przyjęcia porządku obrad, do którego punkt sporny został włączony, aby przedłożyć rozwiązanie w jego sprawie.

3.   Jeśli spór nie mógłby zostać rozwiązany przez Wspólny Komitet w terminie 90 dni, o którym mowa w ust. 2, termin ten jest przedłużany o kolejne 90 dni w celu osiągnięcia ostatecznego rozwiązania. Jeśli po upływie tego terminu Wspólny Komitet nie podejmie decyzji, niniejsza Umowa ulega rozwiązaniu na koniec ostatniego dnia powyższego okresu.

Artykuł 8

1.   Jeśli chodzi o koszty administracyjne lub operacyjne związane z instalowaniem i funkcjonowaniem centralnej jednostki Eurodac, Szwajcaria wnosi do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich składkę wynoszącą 7,286 % początkowej kwoty referencyjnej w wysokości 11 675 000 EUR, a od roku budżetowego 2004 składkę roczną wynoszącą 7,286 % w stosunku do odpowiednich środków budżetowych dla danego roku budżetowego.

Jeśli chodzi o pozostałe koszty administracyjne i operacyjne, związane ze stosowaniem niniejszej Umowy, Szwajcaria wnosi z tego tytułu do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich składkę roczną, zgodnie ze swoim produktem krajowym brutto proporcjonalnie do produktu krajowego brutto wszystkich państw uczestniczących.

2.   Szwajcaria ma prawo do otrzymywania dokumentów dotyczących niniejszej Umowy, a podczas posiedzeń Wspólnego Komitetu do występowania z wnioskiem o zapewnienie tłumaczenia ustnego na wybrany przez nią język urzędowy Wspólnot Europejskich.

Artykuł 9

Krajowy organ kontrolny Szwajcarii, odpowiedzialny za ochronę danych, oraz niezależny organ kontrolny, powołany na mocy art. 286 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, współpracują, o ile to niezbędne, przy wykonywaniu swoich zadań i w szczególności wymieniają wszelkie istotne informacje. Obydwa organy określają zasady swojej współpracy na zasadzie wzajemnego porozumienia.

Artykuł 10

1.   Niniejsza Umowa nie ma wpływu na umowy zawarte między Wspólnotą Europejską i Szwajcarią.

2.   Niniejsza Umowa nie ma wpływu na umowy, które mogą zostać zawarte w przyszłości między Wspólnotą Europejską i Szwajcarią.

Artykuł 11

1.   Królestwo Dani może wnioskować o uczestnictwo w niniejszej Umowie. Umawiające się Strony, działając za zgodą Królestwa Danii, ustalają warunki dla celów takiego uczestnictwa w protokole do niniejszej Umowy.

2.   Szwajcaria zawiera umowę z Republiką Islandii i Królestwem Norwegii w sprawie ustanowienia wzajemnych praw i obowiązków w związku z ich włączeniem we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Dublin/Eurodac.

Artykuł 12

1.   Niniejsza Umowa podlega ratyfikacji lub zatwierdzeniu przez Umawiające się Strony. Dokumenty ratyfikacyjne lub zatwierdzenia są składane u Sekretarza Generalnego Rady, który jest ich depozytariuszem.

2.   Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca, który następuje po notyfikacji złożenia ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzenia przez depozytariusza Umawiającym się Stronom.

3.   Artykuły 2 i 3 oraz art. 4 ust. 2 zdanie pierwsze mają tymczasowo zastosowanie od daty podpisania niniejszej Umowy.

Artykuł 13

W przypadku aktów lub środków, przyjętych po podpisaniu niniejszej Umowy, ale przed jej wejściem w życie, termin 30 dni, o którym mowa w art. 4 ust. 2 zdanie ostatnie, zaczyna biec od daty wejścia w życie niniejszej Umowy.

Artykuł 14

1.   Niniejsza Umowa ma zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy umowy, o których mowa w art. 11, mają również zastosowanie.

2.   Ponadto niniejsza Umowa ma zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy Umowa między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen zaczęła obowiązywać.

Artykuł 15

1.   Liechtenstein może przystąpić do niniejszej Umowy.

2.   Przystąpienie Liechtensteinu będzie przedmiotem protokołu do niniejszej Umowy, określającego wszystkie konsekwencje takiego przystąpienia, w tym ustanowienie praw i obowiązków między Liechtensteinem i Szwajcarią, jak również między Liechtensteinem, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i państwami członkowskimi związanymi niniejszą Umową, z drugiej strony.

Artykuł 16

1.   Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę, składając depozytariuszowi pisemne oświadczenie. Oświadczenie to staje się skuteczne sześć miesięcy po jego złożeniu.

2.   Niniejszą Umowę uważa się za wypowiedzianą, jeśli Szwajcaria wypowie jedną z umów, o których mowa w art. 11, lub umowę, o której mowa w art. 14 ust. 2.

Artykuł 17

1.   Niniejszą Umowę sporządzono w dwóch egzemplarzach, w języku angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne.

2.   Maltańska wersja językowa zostanie uwierzytelniona w drodze wymiany listów pomiędzy Stronami. Uznaje się ją za tekst jednakowo autentyczny jak teksty w językach wymienionych w ust. 1.

---

(1)  Dz.U. L 50 z 25.2.2003, s. 1.

(2)  Dz.U. C 254 z 19.8.1997, s. 1.

(3)  Dz.U. L 222 z 5.9.2003, s. 3.

(4)  Dz.U. L 316 z 15.12.2000, s. 1.

(5)  Dz.U. L 62 z 5.3.2002, s. 1.

(6)  Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, s. 12).

(7)  Dz.U. L 93 z 3.4.2001, s. 38.

AKT KOŃCOWY

Pełnomocnicy przyjęli wspólne deklaracje, załączone do niniejszego Aktu końcowego:

1.	Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie ścisłego dialogu.

2.	Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony danych.

Pełnomocnicy przyjęli również do wiadomości następujące deklaracje wymienione poniżej i załączone do niniejszego Aktu końcowego:

1.	Deklaracja Szwajcarii w sprawie art. 4 ust. 3 w sprawie terminu przyjmowania zmian w dorobku Dublin/Eurodac.

2.	Deklaracja Komisji Europejskiej w sprawie komitetów wspierających Komisję w wykonywaniu jej kompetencji wykonawczych.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE WSPÓLNYCH OBRAD KOMITETÓW MIESZANYCH

Delegacja Komisji Europejskiej,

delegacje reprezentujące rządy Republiki Islandii i Królestwa Norwegii,

delegacje reprezentujące rząd Konfederacji Szwajcarskiej,

—

postanowiły organizować wspólnie posiedzenia komitetów mieszanych, ustanowionych na mocy Umowy między Wspólnotą Europejską i Islandią oraz Norwegią dotyczącego kryteriów i mechanizmów określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w państwie członkowskim lub w Islandii albo Norwegii, z jednej strony, oraz Umowy między Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącego kryteriów i mechanizmów określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii, z drugiej strony,

—

zwracają uwagę, że wspólne odbywanie tych posiedzeń wymaga pragmatycznego uregulowania kwestii przewodniczenia tym obradom, gdy państwa stowarzyszone mają im przewodniczyć zgodnie z Umową między Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącego kryteriów i mechanizmów określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii lub Umową zawartą między Wspólnotą Europejską i Republiką Islandii oraz Królestwem Norwegii dotyczącą kryteriów i mechanizmów umożliwiających określanie państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w państwie członkowskim lub w Islandii lub Norwegii,

—

zwracają uwagę na fakt, że państwa stowarzyszone wyraziły gotowość zrzeczenia sie, w razie konieczności, przewodniczenia i jego rotacji według porządku alfabetycznego od chwili wejścia w życie Umowy między Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącego kryteriów i mechanizmów określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii.