1.   Do celów stosowania art. 242a dyrektywy 2006/112/WE termin »ułatwia« oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą lub usługodawcą, który oferuje towary lub usługi na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów lub świadczeniem usług poprzez ten interfejs elektroniczny.

Jednakże termin »ułatwia« nie obejmuje dostawy towarów lub świadczenia usług, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	podatnik nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywane są dostawa towarów lub świadczenie usług;

b)	podatnik nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy lub usługodawcy w związku z dokonywaną płatnością;

c)	podatnik nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów lub w świadczeniu usług.

2.   Do celów stosowania art. 242a dyrektywy 2006/112/WE termin »ułatwia« nie obejmuje przypadków, w których podatnik wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

a)	przetwarzanie płatności związanych z dostawą towarów lub świadczeniem usług;

b)	oferowanie lub reklamowanie towarów lub usług;

c)	przekierowywanie lub przenoszenie nabywców lub usługobiorców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary lub usługi są oferowane, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów lub świadczeniu tych usług.

1.   Podatnik, o którym mowa w art. 242a dyrektywy 2006/112/WE, prowadzi następującą ewidencję w odniesieniu do dostaw, w przypadku których uznaje się, że otrzymał i dokonał dostaw towarów samodzielnie, zgodnie z art. 14a dyrektywy 2006/112/WE, lub gdy bierze udział w świadczeniu usług drogą elektroniczną, w odniesieniu do których przyjmuje się, że działa we własnym imieniu zgodnie z art. 9a niniejszego rozporządzenia:

a)	ewidencję określoną w art. 63c niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik zdecydował się na stosowanie jednej z procedur szczególnych przewidzianych w tytule XII rozdział 6 dyrektywy 2006/112/WE;

b)	ewidencję określoną w art. 242 dyrektywy 2006/112/WE, w przypadku gdy podatnik nie zdecydował się na stosowanie żadnej z procedur szczególnych przewidzianych w tytule XII rozdział 6 dyrektywy 2006/112/WE.

2.   Podatnik, o którym mowa w art. 242a dyrektywy 2006/112/WE, przechowuje następujące informacje w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług innych niż te, o których mowa w ust. 1:

a)

nazwę/imię i nazwisko, adres pocztowy i adres elektroniczny lub stronę internetową dostawcy lub usługodawcy, którego dostawy towarów lub świadczenie usług są ułatwiane poprzez użycie interfejsu elektronicznego, a także – o ile są dostępne – następujące informacje: (i) numer identyfikacyjny VAT lub krajowy numer identyfikacji podatkowej dostawcy lub usługodawcy; (ii) numer rachunku bankowego lub numer rachunku wirtualnego dostawcy lub usługodawcy;

b)	opis towarów, ich wartość, miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów wraz z datą dostawy oraz, o ile jest dostępny, numer zamówienia lub niepowtarzalny numer transakcji;

c)	opis usług, ich wartość, informacje umożliwiające ustalenie miejsca i daty ich świadczenia oraz, o ile jest dostępny, numer zamówienia lub niepowtarzalny numer transakcji.”;

1.   Gdy podatnik poinformuje państwo członkowskie identyfikacji, że zamierza korzystać z procedury nieunijnej lub procedury unijnej, tę procedurę szczególną stosuje się od pierwszego dnia następnego kwartału kalendarzowego.

Jednakże w przypadku gdy pierwsza dostawa towarów lub świadczenie usług, które ma zostać objęte procedurą nieunijną lub procedurą unijną, ma miejsce przed tym dniem, procedurę szczególną stosuje się od dnia takiej dostawy lub świadczenia usług, pod warunkiem że podatnik poinformuje państwo członkowskie identyfikacji o rozpoczęciu swojej działalności, która ma być objęta procedurą, nie później niż dziesiątego dnia miesiąca następującego po tej pierwszej dostawie towarów lub świadczeniu usług.

2.   W przypadku gdy podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz informuje państwo członkowskie identyfikacji, że zamierza korzystać z procedury importu, tę procedurę szczególną stosuje się od dnia, w którym podatnikowi lub pośrednikowi nadano indywidualny numer identyfikacyjny VAT na potrzeby stosowania procedury importu zgodnie z art. 369q ust. 1 i 3 dyrektywy 2006/112/WE.

1.   W przypadku gdy podatnik stosujący procedurę unijną przestaje spełniać warunki przewidziane w definicji zawartej w art. 369a pkt 2 dyrektywy 2006/112/WE, państwo członkowskie, w którym został on zidentyfikowany, przestaje być państwem członkowskim identyfikacji.

Jednakże w przypadku gdy podatnik wciąż spełnia warunki stosowania tej procedury szczególnej, wskazuje on – aby móc nadal stosować tę procedurę – jako nowe państwo członkowskie identyfikacji państwo członkowskie, w którym ma siedzibę działalności gospodarczej, lub – jeżeli nie ma siedziby działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty – państwo członkowskie, w którym ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku gdy podatnik stosujący procedurę unijną dla dostaw towarów nie ma siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, wskazuje on jako nowe państwo członkowskie identyfikacji państwo członkowskie, z którego wysyła lub transportuje towary.

W przypadku zmiany państwa członkowskiego identyfikacji zgodnie z akapitem drugim, zmiana ta ma zastosowanie od dnia, w którym podatnik przestaje mieć siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w państwie członkowskim, które było wcześniej wskazane jako państwo członkowskie identyfikacji, albo od dnia, w którym podatnik ten zaprzestaje dokonywania wysyłek lub transportu towarów z tego państwa członkowskiego.

2.   W przypadku gdy podatnik stosujący procedurę importu lub pośrednik działający na jego rzecz przestaje spełniać warunki określone w art. 369l ust. 2 pkt 3 lit. b)–e) dyrektywy 2006/112/WE, państwo członkowskie, w którym podatnik ten lub jego pośrednik został zidentyfikowany, przestaje być państwem członkowskim identyfikacji.

Jednakże w przypadku gdy podatnik lub jego pośrednik wciąż spełnia warunki stosowania tej procedury szczególnej, wskazuje on – aby móc nadal stosować tę procedurę – jako nowe państwo członkowskie identyfikacji państwo członkowskie, w którym ma siedzibę działalności gospodarczej, lub – jeżeli nie ma siedziby działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty – państwo członkowskie, w którym ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku zmiany państwa członkowskiego identyfikacji zgodnie z akapitem drugim, zmiana ta ma zastosowanie od dnia, w którym podatnik lub jego pośrednik przestaje mieć siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w państwie członkowskim, które było wcześniej wskazane jako państwo członkowskie identyfikacji.

1.   Podatnik stosujący procedurę nieunijną lub procedurę unijną może zaprzestać stosowania tych procedur szczególnych niezależnie od tego, czy nadal dokonuje dostaw towarów lub świadczy usługi, które mogą być objęte tymi procedurami. Podatnik informuje państwo członkowskie identyfikacji o swojej decyzji przynajmniej na 15 dni przed końcem kwartału kalendarzowego poprzedzającego kwartał kalendarzowy, w którym zamierza zaprzestać stosowania procedury. Zaprzestanie stosowania procedury szczególnej staje się skuteczne począwszy od pierwszego dnia następnego kwartału kalendarzowego.

Zobowiązania z tytułu VAT dotyczące dostaw towarów lub świadczenia usług powstałe począwszy od dnia, w którym zaprzestanie stosowania procedury szczególnej stało się skuteczne, muszą zostać uregulowane bezpośrednio wobec organów podatkowych właściwego państwa członkowskiego konsumpcji.

2.   Podatnik stosujący procedurę importu może zaprzestać stosowania tej procedury bez względu na to, czy nadal prowadzi sprzedaż na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich. Podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz informuje państwo członkowskie identyfikacji o swojej decyzji przynajmniej na 15 dni przed końcem miesiąca, w którym zamierza zaprzestać stosowania procedury. Zaprzestanie to jest skuteczne począwszy od pierwszego dnia następnego miesiąca, a podatnik przestaje być uprawniony do stosowania tej procedury do dostaw towarów dokonywanych począwszy od tego dnia.

1.   Nie później niż dziesiątego dnia następnego miesiąca podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz informuje państwo członkowskie identyfikacji drogą elektroniczną o każdym z następujących wydarzeń:

a)	zaprzestaniu prowadzenia działalności objętej procedurą szczególną;

b)	wszelkich zmianach dotyczących prowadzenia działalności objętej procedurą szczególną, wskutek czego nie spełnia on już warunków niezbędnych do stosowania tej procedury szczególnej;

c)	wszelkich zmianach dotyczących informacji przekazanych uprzednio państwu członkowskiemu identyfikacji.

2.   W przypadku gdy nastąpiła zmiana państwa członkowskiego identyfikacji zgodnie z art. 57f, podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz informuje o tej zmianie oba właściwe państwa członkowskie nie później niż dziesiątego dnia miesiąca następującego po tej zmianie. Podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz przekazuje nowemu państwu członkowskiemu identyfikacji dane rejestracyjne wymagane w przypadku stosowania przez podatnika procedury szczególnej po raz pierwszy.

1.   W przypadku gdy podatnik stosujący jedną z procedur szczególnych spełnia przynajmniej jedno z kryteriów wykluczenia określonych w art. 369e lub kryteriów skreślenia z rejestru identyfikacyjnego określonych w art. 363 lub w art. 369r ust. 1 i 3 dyrektywy 2006/112/WE, państwo członkowskie identyfikacji wyklucza tego podatnika z tej procedury szczególnej.

Tylko państwo członkowskie identyfikacji jest uprawnione do wykluczenia podatnika ze stosowania jednej z procedur szczególnych.

Państwo członkowskie identyfikacji opiera swoją decyzję w sprawie wykluczenia lub skreślenia na wszelkich dostępnych informacjach, w tym informacjach przekazanych przez dowolne inne państwo członkowskie.

2.   Wykluczenie podatnika z procedury nieunijnej lub z procedury unijnej staje się skuteczne od pierwszego dnia kwartału kalendarzowego następującego po dniu, w którym decyzja w sprawie wykluczenia została wysłana do podatnika drogą elektroniczną. Jednakże w przypadku gdy wykluczenie jest spowodowane zmianą siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej lub miejsca rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, wykluczenie to staje się skuteczne od dnia tej zmiany.

3.   Wykluczenie podatnika z procedury importu staje się skuteczne od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym decyzja w sprawie wykluczenia została wysłana do podatnika drogą elektroniczną, z wyjątkiem następujących sytuacji:

a)	w przypadku gdy wykluczenie jest spowodowane zmianą siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – wówczas wykluczenie staje się skuteczne od dnia tej zmiany;

b)	w przypadku gdy wykluczenie wynika z systematycznego nieprzestrzegania zasad dotyczących tej procedury – wówczas wykluczenie jest skuteczne od dnia następującego po dniu, w którym decyzja w sprawie wykluczenia została wysłana do podatnika drogą elektroniczną.

4.   Z wyjątkiem sytuacji, o której mowa w ust. 3 lit. b), indywidualny numer identyfikacyjny VAT nadany do celów stosowania procedury importu zachowuje ważność przez okres niezbędny do zaimportowania towarów, których dostawa została dokonana przed datą wykluczenia, jednak okres ten nie może przekraczać dwóch miesięcy od tej daty.

5.   W przypadku gdy pośrednik spełnia jedno z kryteriów skreślenia określonych w art. 369r ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE, państwo członkowskie identyfikacji skreśla tego pośrednika z rejestru identyfikacyjnego i wyklucza podatników reprezentowanych przez tego pośrednika z procedury importu.

Jedynie państwo członkowskie identyfikacji może skreślić pośrednika z rejestru identyfikacyjnego.

Państwo członkowskie identyfikacji opiera swoją decyzję w sprawie skreślenia na wszelkich dostępnych informacjach, w tym informacjach przekazanych przez dowolne inne państwo członkowskie.

Skreślenie pośrednika z rejestru identyfikacyjnego staje się skuteczne od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym decyzję o skreśleniu wysyła się drogą elektroniczną do pośrednika oraz podatników, których on reprezentuje, z wyjątkiem następujących sytuacji:

a)	w przypadku gdy skreślenie jest spowodowane zmianą jego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – wówczas skreślenie staje się skuteczne od dnia tej zmiany;

b)

w przypadku gdy skreślenie pośrednika wynika z systematycznego nieprzestrzegania przez niego zasad dotyczących procedury importu – wówczas skreślenie jest skuteczne od dnia następującego po dniu, w którym decyzja w sprawie skreślenia została wysłana drogą elektroniczną do pośrednika oraz podatników, których on reprezentuje.

1.   W przypadku gdy podatnik zostaje wykluczony z jednej z procedur szczególnych z powodu systematycznego nieprzestrzegania zasad dotyczących tej procedury, podatnik ten pozostaje wykluczony ze stosowania którejkolwiek z procedur szczególnych we wszystkich państwach członkowskich przez okres dwóch lat następujących po okresie rozliczeniowym, w którym podatnik został wykluczony.

Akapit pierwszy nie ma jednak zastosowania do procedury importu, jeżeli wykluczenie było spowodowane systematycznym nieprzestrzeganiem zasad dotyczących tej procedury przez pośrednika działającego na rzecz podatnika.

W przypadku gdy pośrednik zostaje skreślony z rejestru identyfikacyjnego w związku z systematycznym nieprzestrzeganiem zasad dotyczących procedury importu, nie może on występować w charakterze pośrednika przez okres dwóch lat następujących po miesiącu, w którym został skreślony z rejestru.

2.   Uznaje się, że podatnik lub pośrednik systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących jednej z procedur szczególnych, w rozumieniu art. 363 lit. d), art. 369e lit. d), art. 369r ust. 1 lit. d), art. 369r ust. 2 lit. c) lub art. 369r ust. 3 lit. d) dyrektywy 2006/112/WE, przynajmniej w następujących przypadkach:

a)

gdy zgodnie z art. 60a państwo członkowskie identyfikacji wystosowało do podatnika lub pośrednika działającego na jego rzecz ponaglenie dotyczące trzech bezpośrednio poprzedzających okresów rozliczeniowych, a w terminie dziesięciu dni od wysłania ponaglenia nie złożono deklaracji VAT za każdy z tych okresów rozliczeniowych;

b)

gdy zgodnie z art. 63a państwo członkowskie identyfikacji wystosowało do podatnika lub pośrednika działającego na jego rzecz ponaglenie dotyczące trzech bezpośrednio poprzedzających okresów rozliczeniowych, a podatnik lub pośrednik ten nie zapłacił pełnej wykazanej kwoty VAT za każdy z tych okresów rozliczeniowych w terminie dziesięciu dni od wysłania ponaglenia, z wyjątkiem przypadków gdy pozostała niezapłacona kwota wynosi mniej niż 100 EUR za każdy z okresów rozliczeniowych;

c)

gdy po wniosku wystosowanym przez państwo członkowskie identyfikacji oraz po upływie jednego miesiąca od kolejnego ponaglenia przez to państwo podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz nie udostępnił w formie elektronicznej ewidencji, o której mowa w art. 369, 369k i 369x dyrektywy 2006/112/WE.

1.   Każdy okres rozliczeniowy w rozumieniu art. 364, 369f lub 369s dyrektywy 2006/112/WE stanowi odrębny okres rozliczeniowy.

2.   W przypadku gdy, zgodnie z art. 57d ust. 1 akapit drugi, procedura nieunijna lub procedura unijna ma zastosowanie od dnia pierwszej dostawy lub świadczenia usług, podatnik składa odrębną deklarację VAT obejmującą kwartał kalendarzowy, w którym miały miejsce pierwsza dostawa towarów lub pierwsze świadczenie usług.

3.   W przypadku gdy podatnik został zarejestrowany na potrzeby stosowania procedury nieunijnej oraz procedury unijnej w trakcie okresu rozliczeniowego, podatnik ten składa deklaracje VAT i wnosi odpowiadające im płatności państwu członkowskiemu identyfikacji w ramach każdej z procedur w odniesieniu do dokonanych dostaw towarów lub świadczonych usług i okresów objętych tą procedurą.

4.   W przypadku zmiany państwa członkowskiego identyfikacji zgodnie z art. 57f po pierwszym dniu danego okresu rozliczeniowego, podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz składa deklaracje VAT i wnosi odpowiadające im płatności zarówno byłemu, jak i nowemu państwu członkowskiemu identyfikacji w odniesieniu do dokonanych dostaw towarów lub usług świadczonych w trakcie okresów, w których te państwa członkowskie były państwem członkowskim identyfikacji.

1.   Zmiany danych zawartych w deklaracji VAT dotyczącej okresów poprzedzających i obejmujących ostatni okres rozliczeniowy w 2020 r., po złożeniu tej deklaracji VAT, dokonuje się wyłącznie poprzez korekty tej deklaracji, a nie poprzez korygowanie kolejnej deklaracji.

Zmiany danych zawartych w deklaracji VAT dotyczącej okresów począwszy od pierwszego okresu rozliczeniowego w 2021 r., po złożeniu tej deklaracji VAT, dokonuje się wyłącznie poprzez korygowanie kolejnej deklaracji.

2.   Korekty, o których mowa w ust. 1, składa się drogą elektroniczną państwu członkowskiemu identyfikacji w ciągu trzech lat od dnia, w którym należało złożyć pierwotną deklarację.

Powyższe przepisy nie mają jednakże wpływu na zasady dotyczące wymierzenia podatku i korekt obowiązujące w państwie członkowskim konsumpcji.

1.   Podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz składa końcową deklarację VAT oraz wszelkie poprzednie deklaracje składane po terminie, a także dokonuje odpowiadających im płatności, państwu członkowskiemu, które było państwem członkowskim identyfikacji w chwili zaprzestania, wykluczenia lub zmiany, w przypadkach gdy:

a)	zaprzestaje on stosowania jednej z procedur szczególnych;

b)	zostaje wykluczony z jednej z procedur szczególnych;

c)	zmienia państwo członkowskie identyfikacji zgodnie z art. 57f.

Wszelkie korekty końcowej deklaracji i poprzednich deklaracji, które powstały po złożeniu końcowej deklaracji, muszą zostać uregulowane bezpośrednio wobec organów podatkowych właściwego państwa członkowskiego konsumpcji.

2.   Pośrednik, w odniesieniu do wszystkich podatników, na rzecz których działa, składa końcowe deklaracje VAT oraz wszelkie poprzednie deklaracje składane po terminie, a także dokonuje odpowiadających im płatności, państwu członkowskiemu, które było państwem członkowskim identyfikacji w chwili skreślenia lub zmiany, w przypadkach gdy:

a)	zostaje on skreślony z rejestru identyfikacyjnego;

b)	zmienia państwo członkowskie identyfikacji zgodnie z art. 57f ust. 2.

Wszelkie korekty końcowej deklaracji i poprzednich deklaracji, które powstały po złożeniu końcowej deklaracji, muszą zostać uregulowane bezpośrednio wobec organów podatkowych właściwego państwa członkowskiego konsumpcji.

1.   Aby została uznana za wystarczająco szczegółową w rozumieniu art. 369 i 369k dyrektywy 2006/112/WE, ewidencja prowadzona przez podatnika musi zawierać następujące informacje:

a)	państwo członkowskie konsumpcji, w którym dokonywane są dostawy towarów lub świadczone są usługi;

b)	rodzaj świadczonych usług lub opis i ilość towarów będących przedmiotem dostawy;

c)	datę świadczenia usług lub dokonania dostawy towarów;

d)	podstawę opodatkowania ze wskazaniem zastosowanej waluty;

e)	wszelkie kolejne kwoty podwyższające lub obniżające podstawę opodatkowania;

f)	zastosowaną stawkę VAT;

g)	kwotę należnego VAT ze wskazaniem zastosowanej waluty;

h)	datę i kwotę otrzymanych płatności;

i)	wszelkie płatności zaliczkowe otrzymane przed dostawą towarów lub świadczeniem usług;

j)	w przypadku gdy wystawiono fakturę – informacje zawarte na fakturze;

k)

w przypadku usług – informacje wykorzystywane do określenia miejsca, w którym usługobiorca ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, lub zwykłe miejsce pobytu, natomiast w przypadku towarów – informacje wykorzystywane do określenia miejsca rozpoczęcia i zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy;

l)	wszelkie dowody dotyczące możliwych zwrotów towarów, w tym podstawę opodatkowania i zastosowaną stawkę VAT.

2.   Aby została uznana za wystarczająco szczegółową w rozumieniu art. 369x dyrektywy 2006/112/WE, ewidencja prowadzona przez podatnika lub pośrednika działającego na jego rzecz musi zawierać następujące informacje:

a)	oznaczenie państwa członkowskiego konsumpcji, w którym dokonywana jest dostawa towarów;

b)	opis oraz ilość towarów będących przedmiotem dostawy;

c)	datę dokonania dostawy towarów;

d)	podstawę opodatkowania ze wskazaniem zastosowanej waluty;

e)	wszelkie kolejne kwoty podwyższające lub obniżające podstawę opodatkowania;

f)	zastosowaną stawkę VAT;

g)	kwotę należnego VAT ze wskazaniem zastosowanej waluty;

h)	datę i kwotę otrzymanych płatności;

i)	w przypadku gdy wystawiono fakturę – informacje zawarte na fakturze;

j)	informacje wykorzystywane do określenia miejsca, w którym rozpoczyna się i kończy wysyłka lub transport towarów do nabywcy;

k)	wszelkie dowody dotyczące możliwych zwrotów towarów, w tym podstawę opodatkowania i zastosowaną stawkę VAT;

l)	numer zamówienia lub niepowtarzalny numer transakcji;

m)	niepowtarzalny numer przesyłki w przypadku, gdy podatnik ten bezpośrednio uczestniczy w dostarczaniu towarów.

3.   Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają ewidencjonowaniu przez podatnika lub pośrednika działającego na jego rzecz w taki sposób, aby możliwe było ich niezwłoczne udostępnienie drogą elektroniczną oraz w odniesieniu do każdego pojedynczego towaru będącego przedmiotem dostawy lub każdej świadczonej usługi.

W przypadku gdy podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz został wezwany do przedłożenia drogą elektroniczną ewidencji, o których mowa w art. 369, 369k i 369x dyrektywy 2006/112/WE, i nie przedłożył ich w ciągu 20 dni od daty wezwania, państwo członkowskie identyfikacji przesyła podatnikowi lub pośrednikowi działającemu na jego rzecz ponaglenie dotyczące przedłożenia tych ewidencji. Państwo członkowskie identyfikacji informuje drogą elektroniczną państwa członkowskie konsumpcji o wysłaniu ponaglenia.”.