1.   Każde państwo członkowskie wprowadza niezbędne środki w celu zapewnienia, aby nakład połowowy statków rybackich pływających pod jego banderą był proporcjonalny do uprawnień do połowów włócznika śródziemnomorskiego, jakimi dysponuje to państwo członkowskie.

2.   Zabrania się przenoszenia niewykorzystanych kwot dotyczących włócznika śródziemnomorskiego.

1.   Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przy przydzielaniu uprawnień do połowów, którymi dysponują, państwa członkowskie stosują przejrzyste i obiektywne kryteria, między innymi kryteria o charakterze środowiskowym, społecznym i ekonomicznym, oraz dążą również do sprawiedliwego podziału kwot krajowych pomiędzy różne segmenty floty, uwzględniając tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne, a także do stworzenia zachęt dla unijnych statków rybackich wyposażonych w selektywne narzędzia połowowe lub stosujących techniki połowowe o ograniczonym wpływie na środowisko.

2.   Każde państwo członkowskie określa ilość przyłowu włócznika w ramach swojej kwoty na włócznika śródziemnomorskiego oraz informuje o tym Komisję, przekazując jej roczny plan połowowy zgodnie z art. 9. Takie określenie zapewnia odliczenie wszystkich martwych osobników włócznika śródziemnomorskiego od danej kwoty.

3.   Państwa członkowskie starają się przydzielać zwiększone uprawnienia do połowów, wynikające ze skutecznego wdrażania niniejszego rozporządzenia, statkom rybackim, którym nie przyznano wcześniej kwot na włócznika śródziemnomorskiego i które spełniają kryteria przydziału uprawnień do połowów określone w art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

1.   W okresie realizacji planu odbudowy populacji do statków rybackich ma zastosowanie ograniczenie zdolności połowowej w zależności od rodzaju narzędzia połowowego. Państwa członkowskie ograniczają w zależności od rodzaju narzędzia połowowego liczbę statków rybackich pływających pod ich banderą i upoważnionych do połowów włócznika śródziemnomorskiego do średniej rocznej liczby ich statków pływających pod ich banderą, które poławiały, zatrzymywały na burcie, dokonywały przeładunku, transportu lub wyładunku włócznika śródziemnomorskiego w latach 2013–2016.

2.   Niezależnie od ust. 1 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o wykorzystaniu określonej liczby statków pływających pod ich banderą, które poławiały, zatrzymywały na burcie, dokonywały przeładunku, transportu lub wyładunku włócznika śródziemnomorskiego w 2016 r., do celów obliczenia ograniczenia zdolności połowowej, jeżeli liczba ta jest niższa od średniej rocznej liczby statków w okresie 2013–2016. To ograniczenie zdolności połowowej stosuje się do statków rybackich w zależności od rodzaju narzędzia połowowego.

3.   W latach 2018 i 2019 państwa członkowskie mogą zastosować tolerancję 5 % do ograniczenia zdolności połowowej, o którym mowa w ust. 1.

4.   Do dnia 1 marca każdego roku państwa członkowskie informują Komisję o środkach wprowadzonych w celu ograniczenia liczby statków rybackich pływających pod ich banderą i upoważnionych do połowów włócznika śródziemnomorskiego. Informacje te uwzględnia się przy przekazywaniu rocznych planów połowowych zgodnie z art. 9.

1.   Do dnia 1 marca każdego roku państwa członkowskie przedstawiają Komisji roczne plany połowowe. Takie roczne plany połowowe muszą być przedstawiane w formacie określonym w wytycznych ICCAT w sprawie przedstawiania danych i informacji oraz zawierać szczegółowe informacje dotyczące kwoty włócznika śródziemnomorskiego przydzielonej w zależności od rodzaju narzędzia połowowego, z uwzględnieniem kwot przydzielonych dla połowów rekreacyjnych, w stosownych przypadkach, oraz dla przyłowów.

2.   Komisja zestawia roczne plany połowowe, o których mowa w ust. 1, i włącza je do unijnego planu połowowego. Komisja przekazuje unijny plan połowowy do sekretariatu ICCAT do dnia 15 marca każdego roku.

1.   Włócznika śródziemnomorskiego nie wolno poławiać – ani jako gatunku docelowego, ani jako przyłowu – zatrzymywać na burcie, przeładowywać ani wyładowywać w okresie zamkniętym. Okres zamknięty trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca każdego roku.

2.   W celu ochrony włócznika śródziemnomorskiego okres zamknięty stosuje się w odniesieniu do taklowców prowadzących ukierunkowane połowy tuńczyka białego w Morzu Śródziemnym (Thunnus alalunga) od dnia 1 października do dnia 30 listopada każdego roku.

3.   Państwa członkowskie monitorują skuteczność okresów zamkniętych, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz przedstawiają Komisji, co najmniej dwa miesiące i 15 dni przed dorocznym posiedzeniem ICCAT każdego roku, wszystkie istotne informacje dotyczące odpowiednich kontroli i inspekcji przeprowadzonych w poprzednim roku, aby zapewnić zgodność z niniejszym artykułem. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT co najmniej dwa miesiące przed dorocznym posiedzeniem ICCAT każdego roku.

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 zabrania się prowadzenia połowów, zatrzymywania na burcie, przeładunku, wyładunku, transportu, składowania, sprzedawania lub wystawiania lub oferowania na sprzedaż włócznika śródziemnomorskiego, w tym w ramach połowów rekreacyjnych:

2.   Zatrzymywać na burcie, przeładowywać, wyładowywać lub transportować w ramach pierwszego transportu po wyładunku można jedynie całe osobniki włócznika śródziemnomorskiego, bez usuwania części zewnętrznej, lub osobniki z usuniętymi skrzelami i wypatroszone.

1.   W żadnym momencie w następstwie operacji połowowej przyłowy włócznika śródziemnomorskiego nie mogą przewyższać dopuszczalnej wielkości przyłowów, którą państwa członkowskie ustanawiają w swoich rocznych planach połowowych w odniesieniu do całkowitego połowu na burcie, wyrażonego w masie lub liczbie osobników.

2.   Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 statki rybackie nieprowadzące ukierunkowanych połowów włócznika śródziemnomorskiego nie mogą zatrzymywać na burcie ilości włócznika śródziemnomorskiego przekraczających tę wielkość przyłowów.

3.   Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, jeżeli wyczerpano kwotę na włócznika śródziemnomorskiego przydzieloną państwu członkowskiemu bandery, uwalnia się żywe złowione osobniki włócznika śródziemnomorskiego.

4.   W przypadku wyczerpania kwoty na włócznika śródziemnomorskiego przydzielonej państwu członkowskiemu bandery zabrania się przetwarzania i wprowadzania do obrotu martwych włóczników śródziemnomorskich, a wszystkie połowy są rejestrowane. Państwa członkowskie co roku przedstawiają Komisji informacje na temat ilości takich martwych włóczników śródziemnomorskich, a Komisja przekazuje je następnie sekretariatowi ICCAT, zgodnie z art. 21.

1.   Maksymalna liczba haków, które mogą wydawać lub posiadać na pokładzie statki rybackie prowadzące ukierunkowane połowy włócznika śródziemnomorskiego, wynosi 2 500 haków.

2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 zezwala się na posiadanie zastępczego zestawu 2 500 uzbrojonych haków na statkach rybackich odbywających rejsy dłuższe niż dwa dni, pod warunkiem że będzie on właściwie zamocowany i zasztauowany na dolnych pokładach w sposób uniemożliwiający jego natychmiastowe użycie.

3.   Wysokość haków nie może być mniejsza niż 7 cm.

4.   Długość takli do połowów pelagicznych nie może przekraczać 30 mil morskich (55,56 km).

1.   Państwa członkowskie wydają upoważnienia do połowów statkom rybackim prowadzącym ukierunkowane połowy włócznika śródziemnomorskiego i pływającym pod ich banderą, zgodnie z odpowiednimi przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) 2017/2403, w szczególności z jego art. 20 i 21.

2.   Wyłącznie statki unijne wpisane do rejestru statków ICCAT, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 16 i 17, są upoważnione do prowadzenia ukierunkowanych połowów, zatrzymywania na burcie, dokonywania przeładunku, wyładunku, transportu lub przetwarzania włócznika śródziemnomorskiego, bez uszczerbku dla ustanowionych w art. 13 przepisów dotyczących przyłowów.

3.   Statki do połowów na skalę przemysłową upoważnione do połowów przez państwa członkowskie są rejestrowane w rejestrze ICCAT dotyczącym statków o długości całkowitej równej co najmniej 20 metrom upoważnionych do działania na obszarze objętym konwencją ICCAT.

1.   Co roku państwa członkowskie przedstawiają Komisji drogą elektroniczną następujące informacje w formacie określonym w wytycznych ICCAT dotyczących przedstawiania danych i informacji:

Komisja przekazuje sekretariatowi ICCAT informacje, o których mowa w lit. a), do dnia 15 stycznia każdego roku, a informacje, o których mowa w lit. b) – do dnia 15 marca każdego roku.

Informacje dotyczące statków rybackich, o których mowa w niniejszym ustępie akapit pierwszy lit. a) i b), zawierają nazwę statku i numer unijnego rejestru floty rybackiej (CFR), jak określono w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/218 (15).

2.   Oprócz informacji, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie informują Komisję o zmianie informacji dotyczących statków rybackich, o których to informacjach mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od tej zmiany. Komisja w terminie 45 dni od daty zmiany informacji przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT.

3.   Oprócz wszelkich informacji przekazywanych sekretariatowi ICCAT zgodnie z ust. 1 i2 niniejszego artykułu Komisja w razie potrzeby, zgodnie z art. 7 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2017/2403, niezwłocznie przesyła zaktualizowane szczegółowe informacje dotyczące statków, o których to informacjach mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, sekretariatowi ICCAT.

1.   Do dnia 30 czerwca każdego roku państwa członkowskie przedstawiają Komisji drogą elektroniczną następujące informacje dotyczące statków rybackich pływających pod ich banderą, które w poprzednim roku były upoważnione do prowadzenia połowów przy użyciu takli pelagicznych lub połowów przy użyciu harpunów ukierunkowanych na włócznika śródziemnomorskiego:

2.   Informacje, o których mowa w ust. 1, przedstawia się w formacie określonym w wytycznych ICCAT dotyczących przedstawiania danych i informacji.

3.   Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, sekretariatowi ICCAT do dnia 31 lipca każdego roku.

1.   Do celów kontroli nie można przerywać przekazywania danych z satelitarnego systemu monitorowania statków (VMS) przez statki rybackie upoważnione do połowów włócznika śródziemnomorskiego, kiedy statki te przebywają w porcie.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, aby ich ośrodki monitorowania rybołówstwa przekazywały Komisji i wyznaczonemu przez nią organowi w czasie rzeczywistym, w formacie „https data feed”, komunikaty VMS otrzymywane ze statków rybackich pływających pod ich banderą. Komisja przekazuje te komunikaty sekretariatowi ICCAT w formie elektronicznej.

3.   Państwa członkowskie zapewniają, aby:

4.   Każde państwo członkowskie wprowadza niezbędne środki w celu zapewnienia, aby wszystkie komunikaty VMS udostępniane jego statkom inspekcyjnym były traktowane w sposób poufny i ograniczały się do inspekcji działań prowadzonych na morzu.

1.   Każde państwo członkowskie posiadające kwotę na włócznika śródziemnomorskiego realizuje krajowy program obecności obserwatorów naukowych dotyczący taklowców do połowów pelagicznych pływających pod banderą tego państwa członkowskiego i prowadzących ukierunkowane połowy włócznika śródziemnomorskiego zgodnie z niniejszym artykułem. Krajowy program obecności obserwatorów jest zgodny z minimalnymi normami ustanowionymi w załączniku I.

2.   Każde zainteresowane państwo członkowskie zapewnia obecność krajowych obserwatorów naukowych na co najmniej 10 % taklowców do połowów pelagicznych, o długości całkowitej powyżej 15 metrów, pływających pod banderą tego państwa członkowskiego i prowadzących ukierunkowane połowy włócznika śródziemnomorskiego. Procentowy stopień pokrycia jest mierzony liczbą dni połowowych, zestawów, statków lub rejsów.

3.   Każde zainteresowane państwo członkowskie opracowuje i wdraża metodę monitorowania naukowego w celu gromadzenia informacji o działalności taklowców do połowów pelagicznych, o długości całkowitej maksymalnie 15 metrów, pływających pod banderą tego państwa członkowskiego. Każde państwo członkowskie bandery przedstawia Komisji szczegółowe informacje dotyczące tej metody monitorowania naukowego w swoim rocznym planie połowowym, o którym mowa w art. 9, do 2020 r.

4.   Komisja natychmiast przedstawia szczegółowe informacje dotyczące metody monitorowania naukowego, o której mowa w ust. 3, działającemu w ramach ICCAT Stałemu Komitetowi ds. Badań Naukowych i Statystyki (SCRS) w celu ich oceny. Metody monitorowania naukowego wymagają przed ich wdrożeniem zatwierdzenia przez Komisję ICCAT na dorocznym posiedzeniu ICCAT.

5.   Państwa członkowskie wydają swoim krajowym obserwatorom naukowym urzędowy dokument identyfikacyjny.

6.   Obserwatorzy naukowi mają obowiązek realizacji zadań określonych w załączniku I, a ponadto państwa członkowskie nakładają na nich obowiązek oceny i przekazywania następujących danych dotyczących włócznika śródziemnomorskiego:

7.   Do dnia 30 czerwca każdego roku państwa członkowskie przedstawiają Komisji informacje zebrane w ramach krajowych programów obecności obserwatorów naukowych w poprzednim roku. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT do dnia 31 lipca każdego roku.

1.   Kapitan każdego ze statków rybackich upoważnionych do połowów włócznika śródziemnomorskiego prowadzi dziennik połowowy zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku II oraz przekazuje informacje z dziennika połowowego państwu członkowskiemu bandery.

2.   Bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich w zakresie raportowania określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1224/2009, państwa członkowskie przekazują Komisji kwartalne raporty dotyczące wszystkich połowów włócznika śródziemnomorskiego dokonanych przez upoważnione statki pływające pod ich banderą, chyba że informacje te są przesyłane co miesiąc. Te kwartalne raporty przekazuje się z wykorzystaniem formatu zagregowanych danych na temat połowów nie później niż w terminie 15 dni po zakończeniu każdego kwartału (tj. do dnia 15 kwietnia, 15 lipca i 15 października każdego roku oraz do dnia 15 stycznia kolejnego roku). Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT do dnia 30 kwietnia, 30 lipca i 30 października każdego roku oraz do dnia 30 stycznia kolejnego roku.

3.   Oprócz informacji, o których mowa w ust. 1, do dnia 30 czerwca każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji następujące informacje dotyczące unijnych statków rybackich, które w poprzednim roku były upoważnione do prowadzenia połowów pelagicznych z użyciem takli lub połowów z użyciem harpunów ukierunkowanych na włócznika:

Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT do dnia 31 lipca każdego roku.

4.   Informacje, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, przedstawia się w formacie określonym w wytycznych ICCAT dotyczących przedstawiania danych i informacji.

1.   Bez uszczerbku dla art. 34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 każde państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję, jeśli wykorzystanie kwoty na włócznika śródziemnomorskiego przydzielonej na dany rodzaj narzędzi połowowych osiągnie 80 %.

2.   Jeśli łączne połowy włócznika śródziemnomorskiego osiągnęły 80 % kwoty krajowej, państwo członkowskie bandery co tydzień przekazuje Komisji dane dotyczące połowów.

1.   Połowy włócznika śródziemnomorskiego – obejmujące przyłowy i włócznika śródziemnomorskiego złowionego w ramach połowów rekreacyjnych bez znaczka przymocowanego do każdego osobnika, o którym mowa w art. 30 – wyładowuje się lub przeładowuje wyłącznie w wyznaczonych portach.

2.   Każde państwo członkowskie wyznacza zgodnie z art. 43 ust. 5 rozporządzenia (WE) 1224/2009 porty, w których dokonuje się wyładunków i przeładunków włócznika śródziemnomorskiego, o których mowa w ust. 1.

3.   Do dnia 15 lutego każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz wyznaczonych portów. Do dnia 1 marca każdego roku Komisja przekazuje ten wykaz sekretariatowi ICCAT.

1.   Do kapitanów unijnych statków rybackich o długości całkowitej wynoszącej co najmniej 12 metrów wymienionych w wykazie statków, o którym mowa w art. 16 niniejszego rozporządzenia, zastosowanie ma art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Właściwemu organowi państwa członkowskiego lub CPC, z których portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają oni skorzystać, a także państwu członkowskiemu bandery, jeśli jest to inne państwo niż państwo członkowskie portu, przesyła się uprzednie powiadomienie, o którym mowa w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2.   Kapitanowie unijnych statków rybackich o długości całkowitej poniżej 12 metrów, wymienionych w wykazie statków, o którym mowa w art. 16, co najmniej na cztery godziny przed przewidywanym czasem przybycia do portu przekazują właściwemu organowi państwa członkowskiego lub CPC, z którego portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają skorzystać, a także państwu członkowskiemu bandery, jeśli jest to inne państwo niż państwo członkowskie portu, następujące informacje:

3.   Jeżeli łowiska znajdują się mniej niż cztery godziny od portu, szacunkowa ilość włócznika śródziemnomorskiego zatrzymanego na burcie może zostać zmieniona w dowolnym momencie przed przybyciem do portu.

4.   Organy państwa członkowskiego portu prowadzą rejestr wszystkich uprzednich powiadomień dla bieżącego roku.

1.   Unijnym statkom, które przewożą włócznika śródziemnomorskiego, lub statkom państw trzecich na wodach unijnych zabrania się przeładunku na morzu niezależnie od okoliczności.

2.   Bez uszczerbku dla art. 51, art. 52 ust. 2 i 3 oraz art. 54 i 57 rozporządzenia (UE) 2017/2107, statki dokonują przeładunku włócznika śródziemnomorskiego wyłącznie w wyznaczonych portach.

1.   Do dnia 31 stycznia każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji roczne plany inspekcji. Te roczne plany inspekcji są opracowywane zgodnie z:

2.   Komisja zestawia krajowe plany inspekcji oraz włącza je do unijnego planu inspekcji. Komisja przekazuje unijny plan inspekcji – wraz z rocznymi planami połowowymi, o których mowa w art. 9 – sekretariatowi ICCAT do zatwierdzenia przez ICCAT.

1.   Wspólne międzynarodowe działania inspekcyjne odbywają się zgodnie z systemem wspólnej międzynarodowej inspekcji ICCAT (zwanym dalej „systemem ICCAT”) przedstawionym w załączniku III.

2.   Państwa członkowskie, których statki rybackie są upoważnione do poławiania włócznika śródziemnomorskiego, oddelegowują inspektorów i prowadzą inspekcje na morzu w ramach systemu ICCAT. Komisja lub wyznaczony przez nią organ mogą oddelegować inspektorów unijnych na potrzeby systemu ICCAT.

3.   Jeżeli w dowolnym momencie więcej niż 50 statków rybackich pływających pod banderą danego państwa członkowskiego prowadzi połowy włócznika śródziemnomorskiego na obszarze objętym konwencją ICCAT, to państwo członkowskie wysyła statek inspekcyjny do celów inspekcji i kontroli na morzu na obszarze Morza Śródziemnego na cały okres przebywania tych statków na tym obszarze. Uznaje się, że obowiązek ten został wypełniony, jeżeli państwa członkowskie współpracują w zakresie wysłania statku inspekcyjnego lub jeżeli na obszar Morza Śródziemnego wysłano unijny statek inspekcyjny.

4.   Komisja lub wyznaczony przez nią organ koordynuje działania w zakresie nadzoru i inspekcji w imieniu Unii. We współpracy z zainteresowanym państwem członkowskim Komisja może sporządzać programy wspólnych inspekcji, aby umożliwić Unii wywiązanie się z zobowiązań podjętych w ramach systemu ICCAT. Państwa członkowskie, których statki rybackie prowadzą połowy włócznika śródziemnomorskiego, przyjmują środki konieczne do ułatwienia realizacji tych programów wspólnych inspekcji, w szczególności w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz do okresów i obszarów geograficznych, w których te zasoby mają być wykorzystywane.

5.   Do dnia 1 grudnia każdego roku państwa członkowskie podają Komisji imiona i nazwiska inspektorów oraz nazwy statków inspekcyjnych, których zamierzają oddelegować do systemu ICCAT w następnym roku. Korzystając z tych informacji, Komisja we współpracy z państwami członkowskimi opracowuje roczny plan uczestnictwa Unii w systemie ICCAT i przekazuje go sekretariatowi ICCAT do dnia 1 stycznia każdego roku.

1.   Każde państwo członkowskie zezwalające na połowy rekreacyjne włócznika śródziemnomorskiego określa kwotę na połowy rekreacyjne w ramach swojej kwoty krajowej i informuje o tym Komisję, przekazując jej roczny plan połowowy zgodnie z art. 9. Takie określenie zapewnia odliczenie wszystkich martwych osobników włócznika śródziemnomorskiego od danej kwoty.

2.   Państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zapewniają, aby statki pływające pod ich banderą, które prowadzą połowy rekreacyjne włócznika śródziemnomorskiego, zostały ujęte w informacjach dotyczących upoważnionych statków, o których to informacjach mowa w art. 30 ust. 2. Statki nieujęte w tych informacjach nie są upoważnione do połowów włócznika śródziemnomorskiego.

3.   Zabrania się sprzedaży i innych form wprowadzania do obrotu włócznika śródziemnomorskiego złowionego w ramach połowów rekreacyjnych.

4.   Niezależnie od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do połowów rekreacyjnych zabrania się poławiania, zatrzymywania na burcie, przeładunku lub wyładunku więcej niż jednego włócznika śródziemnomorskiego na dany statek dziennie. Zainteresowane państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki, aby zapewnić w jak największym stopniu i ułatwić uwalnianie żywych włóczników śródziemnomorskich złowionych w ramach połowów rekreacyjnych, oraz mogą wprowadzić bardziej rygorystyczne środki poprawiające ochronę włócznika śródziemnomorskiego.

1.   Do poławiania włócznika śródziemnomorskiego w ramach połowów rekreacyjnych są upoważnione jedynie statki prowadzące połowy przy użyciu wędek.

2.   Informacje na temat upoważnionych statków do połowów rekreacyjnych, przekazywane sekretariatowi ICCAT zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a), obejmują:

3.   Dane dotyczące połowu, w tym długość ogonowa (LJFL) i masa w relacji pełnej każdego włócznika śródziemnomorskiego złowionego, zatrzymanego na burcie i wyładowanego w ramach połowów rekreacyjnych, są rejestrowane i raportowane zgodnie z art. 21.

4.   Włócznik śródziemnomorski może być wyładowany wyłącznie w całości lub z usuniętymi skrzelami i wypatroszony oraz w wyznaczonym porcie zgodnie z art. 23 lub ze znaczkiem przymocowanym do każdego osobnika. Każdy znaczek zawiera niepowtarzalny i przypisany dla danego państwa numer oraz jest zabezpieczony przed manipulacją.

5.   Państwa członkowskie ustanawiają program znakowania do celów niniejszego rozporządzenia i uwzględniają opis takiego programu w rocznych planach połowowych, o których mowa w art. 9.

6.   Każde państwo członkowskie zezwala na stosowanie znaczków wyłącznie wtedy, gdy łączne ilości połowu mieszczą się w ramach przyznanej mu kwoty.

7.   Co roku państwa członkowskie przekazują Komisji sprawozdanie z wdrażania programu znakowania co najmniej dwa miesiące i 15 dni przed dorocznym posiedzeniem ICCAT. Komisja zestawia informacje od państw członkowskich i przekazuje je sekretariatowi ICCAT co najmniej dwa miesiące przed dorocznym posiedzeniem ICCAT.

1.   Do dnia 15 września każdego roku państwa członkowskie przedstawiają Komisji sprawozdanie za poprzedni rok kalendarzowy na temat wykonania niniejszego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, informacje dodatkowe.

2.   Sprawozdanie roczne zawiera informacje o działaniach, które podjęto, aby ograniczyć przyłowy oraz zmniejszyć odrzuty osobników włócznika śródziemnomorskiego poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, a także o badaniach naukowych w tej dziedzinie.

3.   Komisja zestawia informacje otrzymane zgodnie z ust. 1 i 2 i przekazuje je sekretariatowi ICCAT do dnia 15 października każdego roku.

4.   Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające szczegółowe wymogi dotyczące formatu sprawozdania rocznego, o którym mowa w niniejszym artykule. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 36 ust. 2.

1.   Jeżeli jest to konieczne do wdrożenia do prawa Unii zaleceń ICCAT zmieniających lub uzupełniających plan ICCAT dotyczący odbudowy populacji, które stają się wiążące dla Unii, oraz w zakresie, w jakim zmiany w prawie Unii nie wykraczają poza zalecenia ICCAT, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 35 aktów delegowanych w celu zmiany:

2.   Wszelkie zmiany przyjmowane zgodnie z ust. 1 ograniczają się ściśle do wdrożenia do prawa Unii zmian lub uzupełnień do odnośnych zaleceń ICCAT.

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 34, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 15 lipca 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 34, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 34 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

1.   Komisję wspomaga Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony na mocy art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.