18.5.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 125/10

(1)

Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę Rady 91/414/EWG (2) należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku ortosulfamuronu warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją Komisji 2006/806/WE (3).

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 4 lipca 2005 r. Włochy otrzymały wniosek od przedsiębiorstwa Isagro S.p.A. w sprawie włączenia substancji czynnej ortosulfamuron do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji 2006/806/WE potwierdzono, że dokumentacja jest „kompletna” w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II oraz III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. W dniu 27 lipca 2012 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny. Zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 188/2011 (4) od wnioskodawcy zażądano dodatkowych informacji. Przeprowadzoną przez Włochy ocenę dodatkowych informacji przedstawionych przez wnioskodawcę przedłożono w formie uzupełnień do projektu sprawozdania z oceny i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”) dokonał ich zestawienia w sierpniu 2013 r.

(4)

Projekt sprawozdania z oceny został zweryfikowany przez państwa członkowskie i Urząd. W dniu 3 września 2013 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski z oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej ortosulfamuron (5). Urząd stwierdził, że dostępne informacje o rodzaju pozostałości w uprawach pierwotnych i roślinach uprawianych następczo w połączeniu z brakiem informacji toksykologicznych i oceny spożycia w odniesieniu do niektórych metabolitów roślinnych uniemożliwiają finalizację oceny ryzyka dla konsumentów. Ponadto nie można było sfinalizować oceny ryzyka dla organizmów żyjących w glebie i organizmów wodnych. Dodatkowo Urząd stwierdził istnienie obaw w odniesieniu do niektórych metabolitów, w związku z czym nie można było sfinalizować oceny wpływu na wody podziemne.

(5)

Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o przedstawienie uwag do wniosków Urzędu oraz, zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 188/2011, do projektu sprawozdania z przeglądu. Wnioskodawca przedstawił uwagi, które zostały dokładnie przeanalizowane.

(6)

Mimo argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę nie udało się jednak wyeliminować obaw, o których mowa w motywie 4.

(7)

Nie wykazano zatem, by można było oczekiwać, iż w proponowanych warunkach stosowania środki ochrony roślin zawierające ortosulfamuron spełniają zasadniczo wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG.

(8)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 nie należy zatem zatwierdzić ortosulfamuronu.

(9)

Zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. b) dyrektywy 91/414/EWG państwa członkowskie miały możliwość przyznawania tymczasowych zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające ortosulfamuron na wstępny okres trzech lat. Decyzją wykonawczą Komisji 2013/205/UE (6) zezwolono państwom członkowskim na przedłużenie tymczasowych zezwoleń na ortosulfamuron na okres kończący się najpóźniej w dniu 30 kwietnia 2015 r.

(10)

Wszystkie obowiązujące zezwolenia wygasły, nie jest zatem konieczne zapewnienie dodatkowego okresu na cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające ortosulfamuron.

(11)

Niniejsze rozporządzenie nie wyklucza możliwości złożenia nowego wniosku dotyczącego ortosulfamuronu zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,