15.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 335/6

(1)

We wspólnym oświadczeniu dotyczącym polityki rozwojowej Unii Europejskiej zatytułowanym: „Konsensus europejski” (2) oraz we wspólnym oświadczeniu „Konsensus europejski w sprawie rozwoju” (3) Rada i przedstawiciele rządów państw członkowskich zebranych w Radzie, Parlament Europejski i Komisja dostrzegły związek między bezpieczeństwem a rozwojem.

(2)

Przyjęta uchwałą Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych dnia 25 września 2015 r. agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 uwypukliła znaczenie promowania pokojowych i inkluzywnych społeczeństw zarówno w ramach realizacji szesnastego celu zrównoważonego rozwoju, jak i dla osiągnięcia innych efektów polityki rozwojowej. Cel zrównoważonego rozwoju 16.a zawiera konkretny postulat „wzmocnienia właściwych instytucji krajowych, w tym poprzez współpracę międzynarodową, oraz budowania zdolności na wszystkich szczeblach, w szczególności w krajach rozwijających się, na rzecz zapobiegania przemocy oraz zwalczania terroryzmu i przestępczości”.

(3)

Głównym celem unijnej polityki rozwojowej jest ograniczenie, a w perspektywie długoterminowej, likwidacja ubóstwa.

(4)

W komunikacie z posiedzenia wysokiego szczebla z dnia 19 lutego 2016 r., Komitet Pomocy Rozwojowej (DAC) Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) zaktualizował wytyczne dotyczące sprawozdawczości z zakresu oficjalnej pomocy rozwojowej w dziedzinie pokoju i bezpieczeństwa. Finansowanie działań podjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem stanowi oficjalną pomoc rozwojową, jeżeli spełnia kryteria określone we wspomnianych wytycznych sprawozdawczych lub innych późniejszych wytycznych sprawozdawczych, które Komitet Pomocy Rozwojowej będzie w stanie uzgodnić.

(5)

Wspieranie podmiotów sektora bezpieczeństwa w państwach trzecich, w tym w nadzwyczajnych okolicznościach wojska w kontekście zapobiegania konfliktom, zarządzania kryzysowego lub stabilizacji ma zasadnicze znaczenie, aby zapewnić odpowiednie warunki dla zwalczania ubóstwa i dla rozwoju. Dobre rządy, skuteczna kontrola demokratyczna i nadzór cywilny nad systemem bezpieczeństwa, w tym wojskowym, a także przestrzeganie praw człowieka i zasad praworządności są zasadniczymi cechami dobrze funkcjonującego państwa w każdym kontekście i należy je propagować poprzez wspieranie państw trzecich w szerszej reformie sektora bezpieczeństwa.

(6)

W swoich konkluzjach z 19–20 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), Rada Europejska podkreśliła znaczenie wspierania krajów partnerskich i organizacji regionalnych poprzez zapewnianie w odpowiednich przypadkach, szkolenia, doradztwa, sprzętu i zasobów, tak by w coraz większym stopniu podmioty te mogły samodzielnie zapobiegać kryzysom lub zarządzać w sytuacjach kryzysowych.

(7)

We wspólnym komunikacie z dnia 28 kwietnia 2015 r. zatytułowanym „Budowanie zdolności na rzecz bezpieczeństwa i rozwoju – Umożliwienie partnerom zapobiegania kryzysom i zarządzania nimi” Komisja i Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa potwierdzili, że aby osiągnąć cele rozwoju, potrzebne są stabilne i bezpieczne społeczeństwa.

(8)

Zgodnie z kompleksowym podejściem UE oraz w celu maksymalnego zwiększenia wpływu, skuteczności i spójności wsparcia Unii, w swoich konkluzjach z dnia 18 maja 2015 r. w sprawie WPBiO Rada zwróciła się do Komisji i Wysokiego Przedstawiciela do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa o opracowanie, w porozumieniu z państwami członkowskimi, ogólnounijnych ram strategicznych w celu wsparcia reformy sektora bezpieczeństwa. Ta koncepcja polityczna skupia narzędzia WPBiO i wszystkie inne odpowiednie narzędzia z dziedziny Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB), a także instrumenty współpracy na rzecz rozwoju, z poszanowaniem ich odpowiednich podstaw prawnych, głównych celów i procedur decyzyjnych.

(9)

Zdolności podmiotów wojskowych w państwach trzecich należy budować w ramach unijnej polityki współpracy na rzecz rozwoju, gdy prowadzi to głównie do realizacji celów z dziedziny rozwoju, oraz w ramach unijnej WPZiB, gdy prowadzi to głównie do realizacji celów z dziedziny pokoju i bezpieczeństwa, zgodnie z art. 40 Traktatu o Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie zapewnia poszanowanie stosowania procedur oraz zakresu uprawnień instytucji w ramach unijnej polityki współpracy na rzecz rozwoju i unijnej WPZiB.

(10)

Na mocy niniejszego rozporządzenia pomoc Unii może obejmować realizację programów budowania zdolności na rzecz rozwoju i bezpieczeństwa służącego rozwojowi, w tym szkolenia, mentoring i doradztwo, na przykład w zakresie praw człowieka, sprawowania rządów i praworządności, ochrony kobiet i dzieci, cywilnego reagowania kryzysowego, zarządzania zasobami ludzkimi i współpracy technicznej.

(11)

Komisja powinna ściśle monitorować środki podejmowane na mocy niniejszego rozporządzenia. Komisja powinna należycie informować Parlament Europejski, w odpowiednim czasie, o wdrażaniu pomocy Unii na mocy niniejszego rozporządzenia. Nie później niż dnia 30 czerwca 2020 r. Komisja powinna dokonać oceny wpływu, skuteczności i spójności środków na mocy niniejszego rozporządzenia z szesnastym celem zrównoważonego rozwoju. W tym celu Komisja powinna włączyć w proces oceny wszystkie właściwe zainteresowane strony, w tym organizacje społeczeństwa obywatelskiego i władze lokalne, zapewniając, by podmioty te odgrywały w nim istotną rolę. Komisja powinna przeprowadzać, w stosownych przypadkach, wspólne oceny z państwami członkowskimi. Wyniki mają pomóc w opracowywaniu przemyślanych programów i w przydziale zasobów oraz jeszcze bardziej zwiększyć spójność i komplementarność działań zewnętrznych Unii.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 230/2014 (4),

1)

w art. 1 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W przypadku gdy pomoc Unii udzielana jest podmiotom sektora bezpieczeństwa, może ona również objąć podmioty wojskowe w nadzwyczajnych okolicznościach przewidzianych w art. 3a w kontekście szerszego procesu reform sektora bezpieczeństwa lub w ramach budowania w państwach trzecich zdolności na rzecz rozwoju i bezpieczeństwa służącego rozwojowi, zgodnie z nadrzędnym celem, jakim jest osiągnięcie zrównoważonego rozwoju.”;

2)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 3a

Budowanie zdolności podmiotów wojskowych w celu wsparcia rozwoju i bezpieczeństwa służącego rozwojowi

1.   W celu przyczynienia się do zrównoważonego rozwoju, który wymaga utworzenia stabilnych, pokojowych i inkluzywnych społeczeństw, pomoc Unii na mocy niniejszego rozporządzenia może być wykorzystywana do budowania zdolności podmiotów wojskowych w krajach partnerskich, w nadzwyczajnych okolicznościach określonych w ust. 3, w celu realizacji działań rozwojowych i zapewnienia bezpieczeństwa służącego rozwojowi.

2.   Pomoc na podstawie niniejszego artykułu może w szczególności objąć realizację programów budowania zdolności na rzecz rozwoju i bezpieczeństwa służącego rozwojowi, w tym szkolenia, mentoring i doradztwo, a także dostawę sprzętu, poprawę infrastruktury i świadczenie usług bezpośrednio związanych z tą pomocą.

3.   Pomoc na podstawie niniejszego artykułu jest świadczona jedynie w sytuacji, gdy:

4.   Pomocy Unii na podstawie niniejszego artykułu nie wykorzystuje się do finansowania budowania zdolności podmiotów wojskowych do celów innych niż zapewnianie działań rozwojowych oraz bezpieczeństwa służącego rozwojowi. Pomoc Unii nie służy w szczególności do finansowania:

5.   Przy opracowywaniu i wdrażaniu środków na mocy niniejszego artykułu Komisja promuje odpowiedzialność kraju partnerskiego za własny rozwój. Komisja rozwija także elementy i dobre praktyki niezbędne do zapewnienia trwałości w perspektywie średnio- i długoterminowej, jak również propaguje praworządność i ustalone zasady prawa międzynarodowego.

6.   Komisja ustanawia odpowiednie procedury oceny ryzyka, monitorowania i oceny środków na podstawie niniejszego artykułu.”;

3)

artykuł 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Pomoc unijna na podstawie art. 3 i, w stosownych przypadkach, art. 3a udzielana jest w formie nadzwyczajnych środków pomocy oraz przejściowych programów reagowania.”;

4)

artykuł 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Tematyczne dokumenty strategiczne stanowią ogólną podstawę realizacji pomocy zgodnie z art. 4 i 5 oraz, w stosownych przypadkach, art. 3a. Tematyczne dokumenty strategiczne zapewniają ramy współpracy Unii z zainteresowanymi krajami lub regionami partnerskimi.”;

5)

artykuł 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Komisja zapewnia wdrażanie przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia środków związanych ze zwalczaniem terroryzmu i przestępczości zorganizowanej, jak również środków objętych art. 3a, zgodnie z prawem międzynarodowym, w tym dotyczącym praw człowieka i międzynarodowym prawem humanitarnym.”;

6)

w art. 13 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4.   Dalszą kwotę w wysokości 100 000 000 EUR dodaje się do puli środków finansowych, o której mowa w ust. 1, i przeznacza na działania objęte art. 3a.”.