1.   Państwa członkowskie zarządzają liczbą upoważnień do połowów i poziomem połowów zgodnie z uprawnieniami do połowów.

2.   W każdym upoważnieniu wydanym dla unijnego statku rybackiego określa się:

1.   Unijne okrężnicowce poławiające w wyłącznych strefach ekonomicznych i na morzu pełnym na obszarze objętym konwencją ograniczonym 20°N i 20°S zatrzymują na statku wszystkie połowy opastuna, bonita i tuńczyka żółtopłetwego, z wyjątkiem następujących sytuacji:

2.   W przypadku gdy kapitan unijnego statku rybackiego ustali, że ryb nie należy zabierać na statek z powodów związanych z wielkością, zbywalnością lub składem gatunkowym, ryby uwalnia się przed całkowitym zasznurowaniem sieci i wyciągnięciem nie więcej niż połowy sieci.

3.   W przypadku gdy kapitan unijnego statku rybackiego ustali, że ryb nie należy zabierać na statek, ponieważ zostały złowione w ostatnim zaciągu podczas rejsu połowowego, gdy nie ma już wystarczającej przestrzeni do przechowywania, aby pomieścić wszystkie ryby złowione w tym zaciągu, ryby można odrzucić, pod warunkiem że:

4.   Ryby odrzuca się z unijnych statków rybackich dopiero po oszacowaniu przez obserwatora w ramach ROP składu gatunkowego ryb przeznaczonych do odrzutu.

5.   W ciągu 48 godzin po każdym odrzucie kapitan unijnego statku rybackiego przedkłada sekretariatowi WCPFC, z kopią do państwa członkowskiego bandery i do Komisji, sprawozdanie zawierające następujące informacje:

6.   Kapitan unijnego statku rybackiego dostarcza informacje, o których mowa w ust. 5, obecnemu na statku obserwatorowi w ramach ROP w tym samym czasie, gdy przekazuje je sekretariatowi WCPFC.

1.   Niezależnie od art. 26 częstotliwość gromadzenia przez VMS przekazywanych informacji o pozycji statku zwiększa się do 30-minutowych odstępów w okresach zakazu stosowania FAD, jak określono w rozporządzeniu ustalającym uprawnieni do połowów.

2.   Unijne okrężnicowce nie mogą prowadzić działalności w ramach ręcznego składania sprawozdań w okresach zakazu stosowania FAD.

3.   Jeżeli automatyczne odbieranie danych VMS o pozycji unijnych statków rybackich przez sekretariat WCPFC zostanie przerwane, statek nie otrzymuje polecenia powrotu do portu, dopóki sekretariat WCPFC nie wyczerpie wszystkich rozsądnych możliwości przywrócenia normalnego automatycznego odbioru danych VMS o pozycji.

4.   Na unijnym okrężnicowcu musi być obecny obserwator w ramach ROP, jeżeli statek ten prowadzi połowy na obszarze ograniczonym 20°N i 20°S:

1.   Projekt i konstrukcja FAD, które mają zostać rozmieszczone lub dryfują na obszarze objętym konwencją, muszą być zgodne z następującymi specyfikacjami:

2.   W okresach zakazu stosowania FAD ustanowionych w aktach Unii dotyczących przydziału uprawnień do połowów unijne okrężnicowce, w tym ich narzędzia połowowe lub łodzie typu tender, prowadzące zaciąg mają zakaz przebywania w obrębie jednej mili morskiej od FAD.

3.   Unijnych statków rybackich nie używa się do koncentracji ryb ani do przemieszczania zgromadzonych ryb, w tym przy użyciu oświetlenia podwodnego i przynęty.

4.   W okresie zakazu stosowania FAD unijny statek rybacki nie może wyciągać FAD ani powiązanych urządzeń elektronicznych, chyba że:

5.   W uzupełnieniu ust. 4 unijne statki rybackie nie mogą ze sobą współpracować w celu połowu zgromadzonych ryb.

6.   Unijne statki rybackie nie mogą prowadzić zaciągu w okresie zakazu stosowania w obrębie jednej mili morskiej od punktu, w którym FAD został wyciągnięty przez inny statek w ciągu 24 godzin przed zaciągiem, jeżeli kapitan unijnego statku rybackiego ma wiedzę o położeniu i czasie wyciągnięcia FAD.

7.   Państwa członkowskie zapewniają, aby statki pływające pod ich banderą i prowadzące działalność połowową na wodach państwa nadbrzeżnego przestrzegały prawa tego państwa dotyczących zarządzania FAD, w tym monitorowania FAD.

1.   Zabrania się prowadzenia połowów w obrębie jednej mili morskiej od boi instrumentalnej lub wchodzenia z nią w interakcję. Zakaz ten obejmuje otaczanie boi instrumentalnej narzędziem połowowym, przywiązywanie lub mocowanie statku lub jakiegokolwiek narzędzia połowowego, części lub elementu statku do boi instrumentalnej lub jej cumy oraz przecinanie liny kotwicznej boi instrumentalnej.

2.   W przypadku gdy unijny statek rybacki wplącze się w boję instrumentalną, wplątane narzędzie połowowe usuwa się z jak najmniejszą szkodą dla boi instrumentalnej.

3.   Kapitan unijnego statku rybackiego zgłasza państwu członkowskiemu bandery wszystkie przypadki zaplątania, podając datę, lokalizację i charakter zaplątania, a także wszelkie dane identyfikacyjne umieszczone na boi instrumentalnej. Państwo członkowskie bandery natychmiast przesyła takie zgłoszenie Komisji.

4.   Niezależnie od ust. 1 w ramach programów badań naukowych zgłoszonych Komisji i zatwierdzonych przez Komisję unijne statki rybackie mogą prowadzić działalność połowową w obrębie jednej mili morskiej od boi instrumentalnej, o ile nie wchodzą one w interakcję z tymi bojami instrumentalnymi w sposób, o którym mowa w ust. 1.

1.   Kapitanowie unijnych statków rybackich prowadzących działalność połowową we wschodniej enklawie pełnomorskiej zgłaszają wszelkie zaobserwowane statki rybackie swojemu państwu członkowskiemu bandery, Komisji lub organowi wyznaczonemu przez Komisję i sekretariatowi WCPFC. Informacje, które należy przekazywać, obejmują: datę i godzinę (czasu UTC), pozycję (faktyczne stopnie szerokości i długości geograficznej), namiar, oznaczenia, prędkość (w węzłach) i rodzaj statku. Statki rybackie zapewniają, by informacje te przekazywano w ciągu sześciu godzin od zaobserwowania innego statku.

2.   Sąsiadujące państwa lub terytoria nadbrzeżne otrzymują w sposób ciągły dane VMS w czasie zbliżonym do rzeczywistego.

1.   Wszystkie przeładunki prowadzone na obszarze objętym konwencją dotyczące gatunków masowo migrujących objętych konwencją odbywają się w porcie i są ważone zgodnie z art. 60 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2.   Państwa członkowskie zgłaszają Komisji przeładunki prowadzone przez statki pływające pod ich banderą, chyba że statek prowadzi działalność na podstawie umów czarterowych, leasingu lub innego podobnego mechanizmu jako integralna część krajowej floty państwa nadbrzeżnego na obszarze objętym konwencją.

3.   Kapitan unijnego statku rybackiego rozładowującego produkty rybołówstwa z zasobów ryb masowo migrujących znajdujących się i odłowionych na obszarze objętym konwencją podczas przeładunku w porcie lub poza obszarem objętym konwencją wypełnia deklarację przeładunkową WCPFC w odniesieniu do każdego przeładunku połowu prowadzonego na obszarze objętym konwencją. Deklarację przeładunkową WCPFC przesyła się właściwemu organowi państwa członkowskiego bandery unijnego statku rybackiego.

4.   Kapitan unijnego statku rybackiego odbierającego produkty rybołówstwa z zasobów ryb masowo migrujących znajdujących się i odłowionych na obszarze objętym konwencją podczas przeładunku w porcie lub poza obszarem objętym konwencją wypełnia deklarację przeładunkową WCPFC w odniesieniu do każdego przeładunku połowu prowadzonego na obszarze objętym konwencją. Deklarację przeładunkową WCPFC przesyła się właściwemu organowi państwa członkowskiego bandery unijnego statku rybackiego.

5.   Państwa członkowskie bandery zatwierdzają te dane zgodnie z art. 109 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz, gdy jest to możliwe, korygują informacje otrzymane od unijnych statków rybackich prowadzących operacje przeładunkowe, wykorzystując wszystkie dostępne informacje, takie jak dane dotyczące połowów i nakładu połowowego, dane dotyczące pozycji, sprawozdania obserwatorów i dane dotyczące monitorowania portów.

1.   Unijne statki rybackie nie mogą brać udziału w operacjach przeładunku na statek pływający pod banderą kraju niebędącego umawiającą się stroną lub z takiego statku, chyba że statek ten uzyskał upoważnienie w drodze decyzji WCPFC, jak np.:

2.   W sytuacji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, kapitan unijnego statku transportowego lub czarterujące państwo członkowskie przesyła deklarację przeładunkową WCPFC właściwemu organowi państwa członkowskiego bandery i stosuje się art. 11 ust. 5.

1.   Zabrania się łowienia mantowatych (z rodzaju Mobula) w drodze połowów lub zaciągów prowadzonych w sposób zamierzony.

2.   Zabrania się również zatrzymywania na statku, przeładunku, wyładunku lub oferowania do sprzedaży jakiejkolwiek części lub całej tuszy mantowatych.

3.   Unijne statki rybackie zapewniają szybkie uwolnienie żywych mantowatych w możliwie nieokaleczonym stanie i robią to w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę schwytanym osobnikom, uwzględniając jednocześnie bezpieczeństwo załogi.

4.   Niezależnie od ust. 3 w przypadku mantowatych, które zostały złowione w sposób niezamierzony i wyładowane w ramach operacji okrężnicowca, statek przekazuje wszystkie mantowate odpowiedzialnemu organowi w miejscu wyładunku lub przeładunku lub w miarę możliwości dokonuje ich odrzutu. Przekazanych w ten sposób mantowatych nie można sprzedawać ani przekazywać w ramach wymiany barterowej, ale można je nieodpłatnie przekazać do celów domowego spożycia przez ludzi.

5.   Połowy, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

1.   Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku, przechowywania na statku rybackim, wyładunku lub oferowania do sprzedaży jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłaczy białopłetwych (Carcharhinus longimanus).

2.   Złowionego osobnika żarłacza białopłetwego uwalnia się jak najszybciej po przyciągnięciu go do burty statku przed odcięciem go, aby ułatwić identyfikację gatunku, w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę temu osobnikowi.

3.   Obserwatorzy w ramach ROP mogą pobierać próbki biologiczne z osobników żarłacza białopłetwego, które przy wybraniu narzędzi połowowych były martwe, pod warunkiem że pobieranie próbek stanowi część projektu badawczego zatwierdzonego przez Komitet Naukowy WCPFC.

4.   Przypadkowe połowy żarłaczy białopłetwych zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

1.   Zabrania się zarzucania okrężnicy na ławicę tuńczyka, której towarzyszy rekin wielorybi (Rhincodon typus), jeśli osobnik ten zostanie dostrzeżony przed rozpoczęciem zaciągu.

2.   Jeżeli rekin wielorybi zostanie nieumyślnie otoczony okrężnicą, unijny statek rybacki:

3.   Przypadkowe połowy rekinów wielorybich zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

1.   Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku, przechowywania na statku rybackim lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłaczy jedwabistych (Carcharhinus falciformis).

2.   Złowionego osobnika żarłacza jedwabistego uwalnia się jak najszybciej po przyciągnięciu go do burty unijnego statku rybackiego przed odcięciem go, aby ułatwić identyfikację gatunku, w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę temu osobnikowi.

3.   Przypadkowe połowy żarłaczy jedwabistych zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

4.   Państwa członkowskie szacują – wykorzystując dane zgromadzone dzięki programom obecności obserwatorów i innym środkom, takim jak dzienniki połowowe lub monitorowanie elektroniczne – liczbę uwolnień złowionych żarłaczy jedwabistych, uwzględniając stan żywotności w momencie uwolnienia (martwy lub żywy), i przekazują te informacje Komisji zgodnie z art. 38 ust. 3 lit. d).

5.   Obserwatorzy w ramach ROP mogą pobierać próbki biologiczne ze złowionych osobników żarłacza jedwabistego, które przy wybraniu narzędzi połowowych były martwe, pod warunkiem że pobieranie próbek stanowi część projektu badawczego zatwierdzonego przez Komitet Naukowy WCPFC.

1.   Zabrania się zarzucania okrężnicy na ławicę tuńczyka, której towarzyszy waleń (infrarząd Cetacea), jeśli osobnik ten zostanie dostrzeżony przed rozpoczęciem zaciągu.

2.   Jeżeli waleń zostanie nieumyślnie otoczony okrężnicą, unijny statek rybacki zapewnia podjęcie wszelkich rozsądnych działań w celu zapewnienia jego bezpiecznego uwolnienia. Działania takie obejmują zatrzymanie wyciągania sieci i powstrzymanie się od wznowienia operacji połowowych do czasu, aż zwierzę zostanie wypuszczone i nie będzie już zagrożone ponownym złowieniem.

3.   Przypadkowe połowy waleni zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

1.   Unijne taklowce poławiające na południe od 30°S stosują:

2.   Unijne taklowce poławiające między równoleżnikami 25°S i 30°S stosują jeden z następujących środków ograniczających ryzyko: dociążone sznury dodatkowe, podbory straszące albo urządzenia do osłony haczyków.

3.   Unijne taklowce o całkowitej długości co najmniej 24 metrów poławiające na północ od 23°N stosują co najmniej dwa środki ograniczające ryzyko wymienione w tabeli 1 w załączniku I, w tym co najmniej jeden z kolumny A tej tabeli.

4.   Podbory straszące można stosować wyłącznie zgodnie ze specyfikacjami zawartymi w załączniku I.

5.   Środki, o których mowa w niniejszym artykule, zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

1.   Unijne statki rybackie wyciągają na pokład – jak najszybciej po złowieniu – każdego schwytanego twardoskorupowego żółwia morskiego (z rodziny Cheloniidae), który jest wycieńczony lub nie porusza się, oraz wspomagają jego powrót do normalnego stanu, w tym resuscytują go, przed ponownym wpuszczeniem go do wody. Kapitanowie i operatorzy unijnych statków rybackich zapewniają, aby załoga znała i stosowała odpowiednie techniki ograniczające ryzyko i techniki postępowania.

2.   Unijne okrężnicowce:

3.   Unijne okrężnicowce, które prowadzą płytkie połowy, stosują co najmniej jedną z następujących metod w celu ograniczenia przyłowów żółwi morskich:

4.   Ust. 3 nie stosuje się do płytkich połowów sznurami haczykowymi, w przypadku których średnie poziomy wskaźników obserwowanych interakcji z żółwiami morskimi wynoszą mniej niż 0,019 żółwi morskich (wszystkich gatunków łącznie) na 1 000 haczyków w okresie poprzedzających trzech kolejnych lat, a poziom obecności obserwatorów wynosi co najmniej 10 % w każdym z tych trzech lat.

1.   Państwa członkowskie zapewniają, aby unijne statki rybackie zostały wpisane do rejestru zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2.   Każdy unijny statek rybacki niewpisany do rejestru uznaje się za nieupoważniony do połowów, zatrzymywania na statku, przeładunku, transportu lub wyładunku zasobów ryb masowo migrujących na obszarze objętym konwencją.

3.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich informacjach faktycznych wskazujących, że istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać, iż statek, który nie został wpisany do rejestru, prowadzi lub prowadził połowy lub przeładunek zasobów ryb masowo migrujących na obszarze objętym konwencją.

1.   Każde państwo członkowskie bandery przekazuje Komisji drogą elektroniczną następujące informacje dotyczące każdego unijnego statku rybackiego wpisanego do rejestru:

2.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach dotyczących informacji, o których mowa w ust. 1, oraz o wszystkich unijnych statkach rybackich, które należy wpisać do rejestru lub z niego wykreślić, w ciągu 12 dni od dokonania takiej zmiany, a w każdym przypadku nie później niż siedem dni przed rozpoczęciem działalności połowowej na obszarze objętym konwencją przez dany statek.

3.   Państwa członkowskie przedkładają Komisji informacje, o które zawnioskowała się Komisja, dotyczące unijnych statków rybackich wpisanych do rejestru nie później niż siedem dni od otrzymania takiego wniosku.

4.   Przed dniem 1 czerwca każdego roku każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wykaz wszystkich unijnych statków rybackich, które zostały wpisane do rejestru w dowolnym momencie poprzedniego roku kalendarzowego, wraz z WIN każdego statku, oraz informacją, czy każdy statek prowadził połowy zasobów ryb masowo migrujących na obszarze objętym konwencją poza obszarem jego jurysdykcji. Przekazywane informacje formułuje się następująco, w stosownych przypadkach: statek a) prowadził połowy albo b) nie prowadził połowów.

5.   Państwa członkowskie, których statki prowadzą działalność na podstawie leasingu, umów czarterowych lub podobnych umów, w wyniku których obowiązki sprawozdawcze spoczywają na stronie innej niż państwo bandery, dokonają uzgodnień w celu zapewnienia, aby państwo bandery mogło wypełnić swoje obowiązki wynikające z ust. 4.

6.   Państwa członkowskie przekazują Komisji kompletne dane rejestrowe dotyczące statków rybackich zgodne ze specyfikacjami dotyczącymi struktury i formatu zawartymi w załączniku 1 do CMM 2014-03, a także przedstawiają zdjęcia statków zgodne ze specyfikacjami zawartymi w załączniku 2 do CMM 2014-03.

7.   Dane rejestrowe dotyczące statków przekazuje się Komisji w formie elektronicznej, która spełnia specyfikacje dotyczące formatowania elektronicznego zawarte w załączniku 3 do CMM 2014-03.

1.   Unijne statki rybackie prowadzące działalność na obszarze objętym konwencją są oznaczane w celu ich identyfikacji za pomocą radiowego sygnału wywoławczego (IRCS) Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego.

2.   Unijne statki rybackie stosują się do oznaczeń i innych specyfikacji technicznych określonych w załączniku II.

1.   W ciągu 20 dni lub w każdym przypadku w ciągu 96 godzin przed rozpoczęciem działalności połowowej w ramach umowy czarterowej czarterujące państwo członkowskie zgłasza Komisji każdy statek, który należy zidentyfikować jako czarterowany, poprzez przekazanie drogą elektroniczną następujących informacji w odniesieniu do każdego czarterowanego statku:

2.   Po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1, Komisja natychmiast powiadamia o nich Sekretariat WCPFC.

3.   Każde państwo członkowskie czarterujące powiadamia Komisję oraz państwo bandery w ciągu 20 dni lub w każdym przypadku w ciągu dziewięćdziesięciu sześciu godzin przed rozpoczęciem działalności połowowej w ramach umowy czarterowej o:

4.   Tylko statki wpisane do rejestru kwalifikują się do czarteru.

5.   Statki zapisane w wykazie statków NNN WCPFC (nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy) lub w wykazie statków NNN innej regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem nie kwalifikują się do czarteru.

6.   Połowy i nakład połowowy statków zgłoszonych jako czarterowane są przypisane czarterującemu państwu członkowskiemu lub umawiającej się stronie. Czarterujące państwo członkowskie przedkłada Komisji coroczne sprawozdanie dotyczące połowu i nakładu połowowego czarterowanych statków w odniesieniu do roku poprzedniego.

7.   Ustęp 6 nie ma zastosowania do połowów tuńczyka tropikalnego za pomocą okrężnicy, w przypadku którego połów i nakład połowowy przydziela się państwu bandery.

1.   Celem ROP jest gromadzenie zweryfikowanych danych dotyczących połowów, innych danych naukowych oraz dodatkowych informacji związanych z rybołówstwem na obszarze objętym konwencją, a także monitorowanie wdrażania CMM.

2.   ROP stosuje się do statków poławiających:

3.   Państwa członkowskie odpowiadają za poziom obecności obserwatorów ustalony przez WCPFC.

4.   Państwa członkowskie muszą osiągać 100 % poziomu obecności obserwatorów rocznie w odniesieniu do obserwatorów w ramach ROP odpowiedzialnych za połowy za pomocą okrężnicy na obszarze ograniczonym 20°N i 20°S oraz przynajmniej 5 % poziomu obecności obserwatorów w ramach ROP rocznie w odniesieniu do innych połowów.

5.   Do obowiązków obserwatorów działających w ramach ROP należy gromadzenie danych dotyczących połowów i innych danych naukowych, monitorowanie wdrażania CMM oraz gromadzenie wszelkich dodatkowych informacji związanych z rybołówstwem, o których może zdecydować WCPFC.

6.   Zgodnie z mającymi zastosowanie CMM obserwatorzy w ramach ROP muszą zachowywać czujność i gromadzić informacje na temat praktyk mogących stwarzać zagrożenie dla środowiska.

7.   Unijne statki rybackie poławiające na obszarze objętym konwencją przyjmują na statek obserwatora w ramach ROP.

8.   Państwa członkowskie wykorzystują informacje zgromadzone przez obserwatorów do celów dochodzeń w sprawie możliwych przypadków nieprzestrzegania przepisów i współpracują ze sobą w zakresie wymiany takich informacji, w tym poprzez proaktywne wnioskowanie o przekazanie kopii sprawozdań obserwatorów oraz odpowiadanie na takie wnioski i ułatwianie spełnienia takich wniosków zgodnie ze standardami przyjętymi przez WCPFC.

9.   Do praw obserwatorów zalicza się:

10.   Obowiązki obserwatorów są następujące:

1.   Prawa operatorów statków i kapitanów obejmują:

2.   Operatorzy statków rybackich, w tym kapitanowie statków rybackich, przestrzegają następujących obowiązków:

3.   Prawa załóg statków rybackich obejmują:

4.   Załoga statków rybackich przestrzega następujących obowiązków:

1.   W przypadku zaginięcia lub domniemanego wypadnięcia obserwatora w ramach ROP za burtę kapitan statku rybackiego:

2.   Ust. 1 lit. a), c) i h) stosuje się również w przypadku śmierci obserwatora. Ponadto kapitan statku rybackiego zapewnia dobrą ochronę ciała do celów autopsji i postępowania wyjaśniającego.

3.   W przypadku gdy obserwator w ramach ROP cierpi na poważną chorobę lub ma uraz zagrażające jego zdrowiu lub bezpieczeństwu, kapitan statku rybackiego:

4.   Do celów ust. 1–3 państwo członkowskie bandery zapewnia, aby natychmiast powiadomiono odpowiednie morskie ratownicze centrum koordynacyjne, podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP oraz sekretariat WCPFC.

5.   Jeśli istnieją uzasadnione powody, by przypuszczać, że obserwator w ramach ROP został zaatakowany, zastraszony, był nękany lub że pod jego adresem wysuwano groźby w sposób zagrażający jego zdrowiu lub bezpieczeństwu, zaś obserwator w ramach ROP lub podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP informuje państwo członkowskie bandery, że chce, aby obserwatora wyokrętowano ze statku rybackiego, państwo członkowskie bandery zapewnia, aby kapitan tego statku rybackiego:

6.   Jeżeli istnieją uzasadnione powody, by przypuszczać, że obserwator w ramach ROP został zaatakowany, zastraszony, był nękany lub że pod jego adresem wysuwano groźby, ale ani obserwator, ani podmiot go delegujący nie chcą, aby wyokrętowano obserwatora ze statku rybackiego, państwo członkowskie bandery zapewnia, aby kapitan statku rybackiego:

7.   Jeżeli po wyokrętowaniu obserwatora w ramach ROP ze statku rybackiego w porcie podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP stwierdzi możliwe naruszenie polegające na napaści na obserwatora w ramach ROP lub nękaniu obserwatora w ramach ROP podczas jego pobytu na statku rybackim, podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP powiadamia o tym fakcie na piśmie państwo członkowskie bandery i sekretariat WCPFC. To państwo członkowskie informuje Komisję lub wyznaczony przez nią organ o otrzymanym powiadomieniu.

8.   W następstwie zgłoszenia, o którym mowa w ust. 7, państwo członkowskie bandery:

9.   Państwa członkowskie zapewniają, aby ich krajowe podmioty delegujące obserwatorów:

10.   Państwa członkowskie bandery zapewniają, aby ich upoważnione statki inspekcyjne współpracowały przy wszelkich operacjach poszukiwawczo-ratowniczych z udziałem obserwatora w ramach ROP.

1.   Bez uszczerbku dla jakichkolwiek obowiązków kapitana unijnego statku rybackiego podczas inspekcji przewidzianych w jakimkolwiek akcie przyjętym na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 podczas wejścia na statek i przeprowadzania inspekcji kapitan unijnego statku rybackiego:

2.   W przypadku odmowy wydania upoważnionemu inspektorowi zezwolenia na wykonywanie działań związanych z wejściem na statek i inspekcją zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu kapitan unijnego statku rybackiego wyjaśnia przyczyny takiej odmowy. Organy, którym podlega statek inspekcyjny natychmiast zawiadamiają organy państwa członkowskiego bandery statku rybackiego, jak również Komisję lub wyznaczony przez nią organ o odmowie kapitana oraz wszelkich przekazanych wyjaśnieniach. Komisja natychmiast informuje sekretariat WCPFC o takim zgłoszeniu.

3.   Po zgłoszeniu odmowy zgodnie z ust. 2 organy państwa członkowskiego bandery statku rybackiego kierują do kapitana polecenie, aby wyraził zgodę na wejście na statek i inspekcję, chyba że ogólnie przyjęte międzynarodowe przepisy, procedury i praktyki w zakresie bezpieczeństwa żeglugi sprawiają, iż konieczne jest opóźnienie wejścia na statek i inspekcji.

4.   Jeżeli kapitan nie zastosuje się do polecenia wydanego zgodnie z ust. 3, państwo członkowskie bandery zawiesza upoważnienie statku do połowu i nakazuje statkowi natychmiastowy powrót do portu. Państwo członkowskie bandery natychmiast informuje organy, którym podlega statek inspekcyjny, i Komisję lub wyznaczony przez nią organ o podjętym działaniu.

1.   Państwo członkowskie bandery danego statku rybackiego po otrzymaniu od upoważnionego inspektora umawiającej się strony zgłoszenia o możliwym poważnym naruszeniu, o którym mowa w art. 33, niezwłocznie:

2.   Upoważnieni inspektorzy unijni postępują ze sprawozdaniami z inspekcji zgodnie z art. 76 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

3.   W przypadku ust. 1 lit. b) organy państwa członkowskiego, którym podlega upoważniony inspektor, natychmiast po zakończeniu dochodzenia przedkładają organom państwa bandery statku rybackiego konkretne dowody zgromadzone przez upoważnionych inspektorów wraz z wynikami dochodzenia. Po otrzymaniu zgłoszenia zgodnie z ust. 1 państwo członkowskie bandery statku rybackiego odpowiada niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu trzech dni roboczych.

1.   Każde z następujących naruszeń przepisów stanowi poważne naruszenie w rozumieniu art. 90 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009:

2.   W przypadku ustalenia, że dany unijny statek rybacki uczestniczył w popełnieniu poważnego naruszenia, organy państwa członkowskiego bandery cofają licencję tego statku i zapewniają, aby statek ten nie prowadził połowów na obszarze objętym konwencją, dopóki nie zostaną wykonane kary nałożone przez państwo członkowskie bandery w związku z naruszeniem.

1.   Organy państwa członkowskiego bandery rozpatrują ingerencje statków rybackich pływających pod jego banderą lub kapitana, lub załogi takich statków w działania upoważnionego inspektora lub upoważnionego statku inspekcyjnego w taki sam sposób, w jaki rozpatrują każdą tego rodzaju ingerencję mającą miejsce w ramach wyłącznej jurysdykcji wspomnianego państwa.

2.   Podczas wykonywania działań służących wdrożeniu procedur określonych w niniejszym rozporządzeniu upoważnieni inspektorzy Unii prowadzą nadzór mający na celu zidentyfikowanie statków rybackich krajów niebędących umawiającymi się stronami lub statków rybackich, co do których istnieje podejrzenie, że nie mają przynależności państwowej, które to statki podejmują działalność połowową na morzu pełnym na obszarze objętym konwencją. Wszelkie takie zidentyfikowane statki natychmiast zgłasza się państwu członkowskiemu bandery, Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi i sekretariatowi WCPFC.

3.   Państwa członkowskie zgłaszają statki rybackie państw niebędących umawiającymi się stronami, o których mowa w ust. 2, Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi oraz państwu bandery danego statku.

1.   Komisja przekazuje państwom członkowskim, które posiadają uprawnienia do połowów w odniesieniu do połowów zarządzanych przez WCPFC, wszelkie wytyczne przyjęte przez WCPFC, w szczególności w zakresie:

2.   Zainteresowane państwa członkowskie zapewniają, aby wytyczne, o których mowa w ust. 1, były przekazywane kapitanom statków pływających pod ich banderą uczestniczących w tych połowach. Kapitanowie ci podejmują wszelkie uzasadnione kroki w celu zastosowania tych wytycznych.

1.   Do dnia 20 kwietnia każdego roku państwa członkowskie przedkładają Komisji dane naukowe zgodnie ze stosownymi wymogami WCPFC w odniesieniu do sprawozdawczości w zakresie danych naukowych oraz do dnia 15 czerwca każdego roku – roczne sprawozdanie dotyczące wdrażania niniejszego rozporządzenia, które jest zgodne z wymogami WCPFC w odniesieniu do sprawozdawczości na mocy CMM, w tym dotyczące wszelkich kontroli, jakim państwa te poddały swoje floty oraz wszelkich środków monitorowania, kontroli i zgodności, jakie ustanowiły w celu zapewnienia zgodności z takimi kontrolami.

2.   Połów i nakład połowowy statków unijnych są zgłaszane, zgodnie z mającymi zastosowanie CMM, w podziale na następujące grupy gatunków: tuńczyk biały, opastun, bonito, tuńczyk żółtopłetwy, włócznik, inne żaglicowate i rekiny. W odniesieniu do każdego z tych gatunków dostarcza się także oszacowanie odrzutów i uwolnień. W odniesieniu do innych gatunków również dostarcza się oszacowanie połowu, na zasadach określonych przez Komisję.

3.   Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności następujące elementy:

4.   Państwa członkowskie zgłaszają również Komisji, w ramach rocznego sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, całkowitą liczbę statków, które poławiały włócznika, i całkowity połów włócznika (Xiphias gladius) w odniesieniu do:

5.   Państwa członkowskie jak najszybciej zgłaszają Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi również wszelkie zaobserwowane statki rybackie, co do których istnieje podejrzenie, że nie mają przynależności państwowej, i które mogą poławiać gatunki objęte zakresem stosowania konwencji na morzu pełnym na obszarze objętym konwencją.

1.   Jeżeli Komisja otrzyma od WCPFC jakiekolwiek informacje wskazujące na podejrzenie nieprzestrzegania konwencji lub CMM przez państwo członkowskie lub przez statki pływające pod jego banderą, niezwłocznie przesyła te informacje danemu państwu członkowskiemu.

2.   Państwo członkowskie przekazuje Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi wyniki dochodzenia podjętego w odniesieniu do zarzutów dotyczących nieprzestrzegania przepisów oraz wyniki wszelkich działań podjętych w celu rozwiązania kwestii niezgodności z przepisami w ciągu jednego miesiąca od otrzymania od Komisji informacji, o których mowa w ust. 1.

3.   Komisja przesyła ustalenia, o których mowa w ust. 2, WCPFC co najmniej 60 dni przed posiedzeniem Komitetu ds. Zgodności i Zagadnień Technicznych WCPFC.

1.   Oprócz obowiązków określonych w art. 112 i 113 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie i Komisja lub organ wyznaczony przez nią na podstawie niniejszego rozporządzenia zapewniają zachowanie poufności w zakresie elektronicznych raportów i komunikatów przekazywanych do sekretariatu WCPFC i stamtąd otrzymanych.

2.   Z wszelkimi danymi osobowymi gromadzonymi, przekazywanymi i przechowywanymi na podstawie niniejszego rozporządzenia postępuje się zgodnie z rozporządzeniami (UE) 2016/679 i (UE) 2018/1725.

3.   Dane osobowe przetwarzane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie mogą być przechowywane przez okres dłuższy niż 10 lat, z wyjątkiem sytuacji, gdy te dane osobowe są niezbędne do przeprowadzenia działań następczych związanych z naruszeniem lub inspekcją bądź do celów postępowania sądowego lub administracyjnego. W takich przypadkach dane osobowe mogą być przechowywane przez 20 lat. Jeżeli dane osobowe są zatrzymywane przez dłuższy okres, muszą one zostać poddane anonimizacji.

1.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 42, aktów delegowanych w celu zmiany niniejszego rozporządzenia w zakresie:

2.   Przekazane uprawnienia, o których mowa w ust. 1, są ściśle ograniczone do wprowadzenia zmian w CMM, które są wiążące dla Unii, do prawa Unii, lub do zastąpienia tych CMM.

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 41, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 15 listopada 2022 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 41, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 41 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.