41996A1023(01)

Protokół

sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY niniejszego Protokołu, państwa członkowskie Unii Europejskiej,

ODWOŁUJĄC SIĘ do aktu Rady Unii Europejskiej z dnia 27 września 1996 roku,

PRAGNĄC ZAPEWNIĆ, że ich systemy prawa karnego wspierają w sposób skuteczny ochronę interesów finansowych Wspólnot Europejskich;

UZNAJĄC znaczenie Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 26 lipca 1995 roku dla zwalczania nadużyć finansowych wpływających na wspólnotowe dochody i wydatki;

ŚWIADOME, iż interesy finansowe Wspólnot Europejskich mogą zostać narażone na szkodę bądź zagrożone przez inne przestępstwa, w szczególności przez działania korupcyjne, popełniane przez funkcjonariuszy wspólnotowych odpowiedzialnych za pobieranie, zarządzanie lub dystrybucję pozostających pod ich kontrolą funduszy wspólnotowych lub przeciwko tym funkcjonariuszom;

UWZGLĘDNIAJĄC, że osoby z różnych krajów, zatrudnione w różnych agencjach lub organach publicznych mogą być zaangażowani w taką korupcję oraz, że w interesie skutecznego zapobiegania takiej korupcji o konsekwencjach międzynarodowych, niezmiernie istotne jest, aby ze względu na jej naganny charakter, postrzegana była w podobny sposób przez systemy prawa karnego państw członkowskich;

STWIERDZAJĄC, iż prawo karne kilku państw członkowskich w zakresie przestępstw ogólnie związanych z pełnieniem funkcji publicznych oraz prawo w szczególności dotyczące korupcji obejmuje jedynie zachowania podejmowane przez lub przeciwko krajowym funkcjonariuszom publicznym, a nie obejmuje albo obejmuje wyłącznie w wyjątkowych przypadkach, działania korupcyjne z udziałem funkcjonariuszy wspólnotowych czy też funkcjonariuszy innych państw członkowskich;

PRZEKONANE o potrzebie przyjęcia przepisów prawa krajowego tam, gdzie nie uznaje ono za karalne aktów korupcji z udziałem funkcjonariuszy wspólnotowych albo funkcjonariuszy państw członkowskich, szkodzących lub mogących zaszkodzić interesom finansowym Wspólnot Europejskich;

PRZEKONANE także o tym, iż przyjęcie takiego prawa krajowego nie powinno być ograniczone, w stosunku do funkcjonariuszy wspólnotowych, wyłącznie do aktów czynnej lub biernej korupcji, lecz powinno być poszerzone także o inne przestępstwa popełniane na szkodę bądź mogące zaszkodzić dochodom i wydatkom Wspólnot Europejskich, łącznie z przestępstwami popełnianymi przez osoby lub przeciwko osobom, którym powierza się najdalej idące kompetencje;

UWZGLĘDNIAJĄC, iż należy także ustanowić właściwe reguły dotyczące wymiaru sprawiedliwości i wzajemnej współpracy, bez uszczerbku dla warunków prawnych, zgodnie z którymi powinny być one stosowane w szczególnych przypadkach, łącznie ze zniesieniem immunitetu w odpowiednim przypadku;

UWZGLĘDNIAJĄC, iż istotne postanowienia Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 26 lipca 1995 roku powinny mieć zastosowanie do przestępstw określonych w niniejszym Protokole,

UZGODNIŁY NASTĘPUJĄCE POSTANOWIENIA:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu:

1. a) "funkcjonariusz" oznacza każdego funkcjonariusza "wspólnotowego" bądź "krajowego", łącznie z funkcjonariuszami krajowymi innych państw członkowskich;

b) "funkcjonariusz wspólnotowy" oznacza:

- każdą osobę, która jest urzędnikiem lub innym pracownikiem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, w rozumieniu regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich albo warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich,

- każdą osobę oddelegowaną do Wspólnot Europejskich przez państwa członkowskie lub przez inne organy prywatne bądź publiczne, która pełni takie same funkcje jak pozostali urzędnicy Wspólnoty Europejskiej lub inni pracownicy.

Członkowie organów utworzonych zgodnie z Traktatami ustanawiającymi Wspólnoty Europejskie oraz personel takich organów traktowani są jako funkcjonariusze wspólnotowi w zakresie, w jakim regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich albo warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich nie mają wobec nich zastosowania;

c) określenie "funkcjonariusz krajowy" należy rozumieć w odniesieniu do definicji "funkcjonariusza" lub "funkcjonariusza publicznego" w prawie krajowym państwa członkowskiego, w którym dana osoba pełni taką funkcję do celów stosowania prawa karnego tego państwa członkowskiego.

Niemniej jednak w przypadku procedur dotyczących funkcjonariusza państwa członkowskiego, podjętych przez inne państwo członkowskie, to drugie nie jest zobowiązane do stosowania definicji "funkcjonariusza krajowego" jeżeli nie jest ona zgodna z jego prawem krajowym;

2. "Konwencja" oznacza Konwencję sporządzoną na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 26 lipca 1995 roku [1];

Artykuł 2

Korupcja bierna

1. Do celów niniejszego Protokołu korupcja bierna oznacza umyślne zachowanie funkcjonariusza, który bezpośrednio bądź przez pośrednika żąda lub osiąga jakiekolwiek korzyści dla siebie albo dla strony trzeciej, lub też akceptuje obietnicę takiej korzyści dla podjęcia albo powstrzymania działań należących do jego obowiązków lub pod warunkiem wykonania jego zadań z naruszeniem służbowych obowiązków w sposób szkodzący lub mogący zaszkodzić interesom finansowym Wspólnot Europejskich.

2. Każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że sposób postępowania określony w ustępie 1 traktowany jest jako przestępstwo.

Artykuł 3

Korupcja czynna

1. Do celów niniejszego Protokołu korupcja czynna oznacza umyślne działanie kogokolwiek, kto obiecuje albo udziela, bezpośrednio lub przez pośrednika, jakiekolwiek korzyści samemu funkcjonariuszowi lub stronie trzeciej dla funkcjonariusza, dla podjęcia albo powstrzymania się przez funkcjonariusza od działań należących do jego obowiązków dla wykonania jego zadań z naruszeniem służbowych obowiązków w sposób szkodzący lub mogący wyrządzić szkodę interesom finansowym Wspólnot Europejskich.

2. Każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że sposób postępowania określony w ustępie 1 traktowany jest jako przestępstwo.

Artykuł 4

Dostosowanie

1. Każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, iż w stosowanym przez nie prawie karnym znamiona przestępstw popełnianych przez ich funkcjonariuszy krajowych podczas pełnienia funkcji, składające się na sposób postępowania określony w artykule 1 Konwencji, stosuje się podobnie w przypadkach, gdy przestępstwa takie są popełniane przez funkcjonariuszy wspólnotowych podczas wykonywania przez nich ich obowiązków.

2. Każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, iż w stosowanym przez nie prawie karnym rodzaje przestępstw określone w ustępie 1 niniejszego artykułu oraz w artykułach 2 i 3, popełnianych przez lub przeciwko ministrom rządowym, przez lub przeciwko wybranym członkom izb parlamentarnych, oraz przez lub przeciwko członkom sądów najwyższych albo członkom Trybunału Obrachunkowego w czasie pełnienia przez nich funkcji, stosuje się podobnie w przypadkach przestępstw popełnianych przez lub przeciwko, członkom Komisji Wspólnot Europejskich, Parlamentu Europejskiego, Trybunału Sprawiedliwości i Trybunału Obrachunkowego Wspólnot Europejskich, stosownie do wyko nywanych przez nich obowiązków.

3. W przypadku przyjęcia przez państwo członkowskie specjalnego ustawodawstwa dotyczącego działań lub zaniechań, za które odpowiedzialni są ministrowie rządowi z racji ich szczególnej pozycji politycznej w danym państwie członkowskim, ustęp 2 niniejszego artykułu może nie mieć zastosowania do takiego ustawodawstwa pod warunkiem, że państwo członkowskie zapewni, że członkowie Komisji Wspólnoty Europejskiej podlegają prawu karnemu wykonującemu postanowienia artykułów 2 i 3 oraz ustępu 1 niniejszego artykułu.

4. Ustępy 1–3 pozostają bez uszczerbku dla przepisów stosowanych w każdym państwie członkowskim, dotyczących procedury karnej oraz ustalania właściwości sądu.

5. Niniejszy Protokół stosuje się w pełni w odniesieniu do zniesienia immunitetu, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie, Protokołem w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, statutem Trybunału Sprawiedliwości oraz tekstami przyjętymi do celów wprowadzenia ich w życie.

Artykuł 5

Kary

1. Każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że zachowanie określone w artykule 2 i 3, uczestniczenie w takich zachowaniach oraz ich nakłanianie do nich, podlega skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym sankcjom karnym za popełnienie przestępstwa, przynajmniej w poważnych sprawach łącznie z karami pozbawienia wolności, które mogą być podstawą do ekstradycji.

2. Ustęp 1 pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania uprawnień dyscyplinarnych przez właściwe władze wobec funkcjonariuszy krajowych lub funkcjonariuszy wspólnotowych. Przy określaniu kary, jaka ma być nałożona krajowe sądy karne mogą, stosownie do zasad ich prawa krajowego, brać pod uwagę wszelkie nałożone już kary dyscyplinarne w stosunku do tej samej osoby i za ten sam czyn.

Artykuł 6

Jurysdykcja

1. Każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu ustanowienia swojej jurysdykcji w ramach przestępstw określonych zgodnie z artykułami 2, 3 i 4, w przypadku gdy:

a) przestępstwo zostało popełnione całkowicie lub częściowo na jego terytorium;

b) przestępca jest obywatelem lub funkcjonariuszem danego państwa;

c) przestępstwo zostało popełnione przeciwko jednej z osób określonych w artykule 1 lub przeciwko członkowi jednej z instytucji określonych w artykule 4 ustęp 2, a osoby te są obywatelami danego państwa;

d) przestępca jest funkcjonariuszem wspólnotowym pracującym dla instytucji Wspólnoty Europejskiej bądź organu utworzonego zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnoty Europejskie, posiadającego siedzibę główną w danym państwie członkowskim.

2. Każde państwo członkowskie może, podczas dokonywania notyfikacji przewidzianej w artykule 9 ustęp 2, zadeklarować, iż nie będzie stosować albo będzie stosować wyłącznie w szczególnych przypadkach lub warunkach, jedno lub więcej z postanowień dotyczących jurysdykcji, ustanowionych w ustępie1 litera b), c) i d).

Artykuł 7

Stosunek do Konwencji

1. Artykuł 3, artykuł 5 ustęp 1, 2 i 4 oraz artykuł 6 Konwencji, stosuje się w przypadku wystąpienia odniesienia do postępowania określonego w artykułach 2, 3 i 4 niniejszego Protokołu.

2. Następujące postanowienia Konwencji stosuje się do niniejszego Protokołu:

- artykuł 7 pod warunkiem, że nie zostało inaczej wskazane przy dokonywaniu notyfikacji przewidzianej w artykule 9 ustęp 2 niniejszego Protokołu, wszelkie deklaracje w rozumieniu artykułu 7 ustęp 2 Konwencji stosuje się również do niniejszego Protokołu,

- artykuł 9,

- artykuł 10.

Artykuł 8

Trybunał Sprawiedliwości

1. Wszelkie spory między państwami członkowskimi dotyczące wykładni lub stosowania niniejszego Protokołu muszą na etapie wstępnym zostać zanalizowane przez Radę, zgodnie z procedurą ustanowioną w tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej, w celu osiągnięcia rozstrzygnięcia.

W przypadku braku rozstrzygnięcia w ciągu sześciu miesięcy, sprawa może zostać przekazana do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich przez stronę sporu.

2. Wszelkie spory między jednym lub wieloma państwami członkowskimi a Komisją Wspólnot Europejskich, dotyczące artykułu 1, z wyjątkiem punktu 1 litera c), artykułu 2, 3, 4 lub artykułu 7 ustęp 2 tiret trzecie niniejszego Protokołu, które okazały się niemożliwe do rozwiązania w drodze negocjacji, mogą zostać przed łożone Trybunałowi Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.

Artykuł 9

Wejście w życie

1. Niniejszy Protokół podlega przyjęciu przez państwa członkowskie zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.

2. Państwa członkowskie notyfikują Sekretarzowi Generalnemu Rady Unii Europejskiej zakończenie procedur konstytucyjnych koniecznych, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi, do przyjęcia niniejszego Protokołu.

3. Niniejszy Protokół wchodzi w życie 90 dni po notyfikacji przewidzianej w ustępie 2, przez państwo, które będąc członkiem Unii Europejskiej w momencie przyjęcia przez Radę aktu sporządzającego niniejszy Protokół, jako ostatnie dopełniło formalności. Jednakże, jeśli Konwencja nie wejdzie jeszcze w tym dniu w życie, Protokół niniejszy wchodzi w życie w dniu wejścia w życie Konwencji.

Artykuł 10

Przystąpienie nowych państw członkowskich

1. Niniejszy Protokół jest otwarty na przystąpienie każdego państwa, które staje się członkiem Unii Europejskiej.

2. Tekst niniejszego Protokołu w języku państwa przystępującego sporządzony przez Radę Unii Europejskiej jest autentyczny.

3. Dokumenty przystąpienia składane są u depozytariusza.

4. Niniejszy Protokół wchodzi w życie odnośnie do każdego państwa przystępującego do niego po 90 dniach od zdeponowania dokumentu przystąpienia lub z datą wejścia w życie niniejszego Protokołu, jeżeli jeszcze nie wszedł w życie w chwili upływu wspomnianego okresu 90 dni.

Artykuł 11

Zastrzeżenia

1. Nie mogą być składane żadne zastrzeżenia, z wyjątkiem przewidzianych w artykule 6 ustęp 2.

2. Każde państwo członkowskie, które złożyło zastrzeżenie, może je wycofać w każdym czasie, w całości lub w części, poprzez notyfikowanie depozytariuszowi. Wycofanie staje się skuteczne od dnia w którym depozytariusz otrzymał notyfikację.

Artykuł 12

Depozytariusz

1. Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej pełni funkcję depozytariusza niniejszego Protokołu.

2. Depozytariusz publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich informacje o postępie w przyjęciach i przystąpieniach, deklaracje i zastrzeżenia oraz wszelkie inne notyfikacje odnoszące się do niniejszego Protokołu.

W dowód czego niżej wymienieni pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszym Protokołem.

Sporządzono w jednym oryginale w językach: angielskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim oraz włoskim. Teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne, a oryginał jest zdeponowany w archiwach Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej.

Pour le gouvernement du Royaume de BelgiqueVoor de Regering van het Koninkrijk BelgiëFür die Regierung des Königreichs Belgien

+++++ TIFF +++++

For regeringen for Kongeriget Danmark

+++++ TIFF +++++

Für die Regierung der Bundesrepublik Deutschland

+++++ TIFF +++++

Για την Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας

+++++ TIFF +++++

Pour le gouvernement de la République française

+++++ TIFF +++++

Thar ceann Rialtas na hÉireannFor the Government of Ireland

+++++ TIFF +++++

Per il Governo della Repubblica italiana

+++++ TIFF +++++

Pour le gouvernement du Grand-Duché de Luxembourg

+++++ TIFF +++++

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

+++++ TIFF +++++

Für die Regierung der Republik Österreich

+++++ TIFF +++++

Pelo Governo da República Portuguesa

+++++ TIFF +++++

Suomen hallituksen puolestaPå finska regeringens vägnar

+++++ TIFF +++++

På svenska regeringens vägnar

+++++ TIFF +++++

For the Government of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

+++++ TIFF +++++

Por el Gobierno del Reino de España

+++++ TIFF +++++

[1] Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 49.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

Deklaracje złożone przez państwa członkowskie w sprawie przyjęcia aktu sporządzenia Protokołu

1. Deklaracja delegacji niemieckiej:

"Rząd Republiki Federalnej Niemiec potwierdza swój zamiar osiągnięcia w drodze negocjacji, w odniesieniu do Protokołu do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich, porozumienia w sprawie kompetencji Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich do orzekania w trybie prejudycjalnym, tak jak w odniesieniu do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich oraz w tym samym terminie".

2. Wspólna deklaracja delegacji Belgii, Luksemburga i Niderlandów:

"Rządy Królestwa Belgii, Królestwa Niderlandów i Wielkiego Księstwa Luksemburga uznają, że dla wejścia w życie niniejszego Protokołu konieczne jest znalezienie zadowalającego rozwiązania dotyczącego kompetencji, jakie mają zostać przyznane Trybunałowi Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich dotyczących wykładni Protokołu, do końca listopada 1996 roku, najlepiej w ramach bieżących dyskusji o przyznaniu Trybunałowi Sprawiedliwości kompetencji do orzekania w trybie prejudycjalnym w sprawie wykładni Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich".

3. Deklaracja delegacji Austrii:

"Austria zakłada, iż kwestia kompetencji Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich do orzekania w trybie prejudycjalnym zostanie korzystnie rozstrzygnięta w niedalekiej przyszłości, i będzie nadal działać w tym celu".

--------------------------------------------------