—

uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (C(2018)08465),

—

uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 515/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, instrument na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz oraz uchylające decyzję nr 574/2007/WE (1), a w szczególności jego art. 7 ust. 2 i art. 17 ust. 5,

—

uwzględniając projekt rezolucji Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—

uwzględniając art. 105 ust. 3 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że w art. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji zaproponowano zmianę załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 515/2014 w celu dodania działania szczegółowego obejmującego „[u]stanowienie, rozwój i funkcjonowanie obszarów hotspotów […], w tym świadczenie usług takich jak identyfikacja, […] rejestracja i pierwsze przyjęcie […]”;

B.

mając na uwadze, że w rozporządzeniu delegowanym Komisji zaproponowano włączenie koncepcji „ośrodków kontroli” do tego nowego działania szczegółowego, a tym samym zapewnienie państwom członkowskim środków finansowych na świadczenie usług w takich „ośrodkach kontroli”;

C.

mając na uwadze, że koncepcja „ośrodków kontroli” jest koncepcją kontrowersyjną, której legalność jest wątpliwa oraz która nie istnieje na gruncie prawa Unii i nie została zatwierdzona przez współprawodawców;

D.

mając na uwadze, że Parlament jest zdania, iż taka koncepcja nie powinna być finansowana, chyba że i dopiero wtedy, gdy zostanie odpowiednio zdefiniowana w odpowiednim akcie prawnym – przyjętym przez współprawodawców – szczegółowo określającym jej podstawę prawną, charakter, założenia i cel;

1.

2.

3.