This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010TA0240
Case T-240/10: Judgment of the General Court of 13 December 2013 — Hungary v Commission (Approximation of the laws — Deliberate release into the environment of GMOs — Marketing authorisation procedure — EFSA Scientific Opinions — Committee procedure — Regulatory procedure — Infringement of an essential procedural requirement — Finding of the Court of its own motion)
Sprawa T-240/10: Wyrok Sądu z dnia 13 grudnia 2013 r. — Węgry przeciwko Komisji (Zbliżanie ustawodawstw — Zamierzone uwalnianie GMO do środowiska — Procedura udzielania zezwoleń na dopuszczenie do obrotu — Opinie naukowe EFSA — Komitologia — Procedura regulacyjna — Naruszenie istotnych wymogów proceduralnych — Podniesienie z urzędu)
Sprawa T-240/10: Wyrok Sądu z dnia 13 grudnia 2013 r. — Węgry przeciwko Komisji (Zbliżanie ustawodawstw — Zamierzone uwalnianie GMO do środowiska — Procedura udzielania zezwoleń na dopuszczenie do obrotu — Opinie naukowe EFSA — Komitologia — Procedura regulacyjna — Naruszenie istotnych wymogów proceduralnych — Podniesienie z urzędu)
Dz.U. C 39 z 8.2.2014, p. 16–16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
8.2.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 39/16 |
Wyrok Sądu z dnia 13 grudnia 2013 r. — Węgry przeciwko Komisji
(Sprawa T-240/10) (1)
(Zbliżanie ustawodawstw - Zamierzone uwalnianie GMO do środowiska - Procedura udzielania zezwoleń na dopuszczenie do obrotu - Opinie naukowe EFSA - Komitologia - Procedura regulacyjna - Naruszenie istotnych wymogów proceduralnych - Podniesienie z urzędu)
2014/C 39/26
Język postępowania: węgierski
Strony
Strona skarżąca: Węgry (przedstawiciele: Z. Fehér i K. Szíjjártó, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo A. Sipos i L. Pignataro-Nolin, a następnie A. Sipos i D. Bianchi, pełnomocnicy)
Interwenienci popierający stronę skarżącą: Republika Francuska (przedstawiciele: G. de Bergues i S. Menez, pełnomocnicy); Wielkie Księstwo Luksemburga (przedstawiciele: początkowo C. Schiltz, nastęnie P. Frantzen a ostatecznie L. Delvaux i D. Holderer, pełnomocnicy); Republika Austrii (przedstawiciele: C. Pesendorfer i E. Riedl, pełnomocnicy); Rzeczpospolita Polska (przedstawiciele: początkowo M. Szpunar, B. Majczyna i J. Sawicka, a następnie B. Majczyna i J. Sawicka, pełnomocnicy)
Przedmiot
Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2010/135/UE z dnia 2 marca 2010 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, produktu ziemniaczanego (Solanum tuberosum L. linii EH92-527-1) zmodyfikowanego genetycznie w celu zwiększenia zawartości amylopektyny stanowiącej składnik skrobi (Dz.U. L 53, s. 11) i decyzji Komisji 2010/136/UE z dnia 2 marca 2010 r. zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady paszy produkowanej z genetycznie zmodyfikowanego ziemniaka EH92-527-1 (BPS-25271-9) i przypadkowego lub technicznie nieuniknionego występowania (przypadkowe lub technicznie nieuniknione występowanie tego) ziemniaka w produktach żywnościowych i innych produktach paszowych (Dz.U. L 53, s. 15).
Sentencja
|
1) |
Stwierdza się nieważność decyzji Komisji 2010/135/UE z dnia 2 marca 2010 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, produktu ziemniaczanego (Solanum tuberosum L. linii EH92-527-1) zmodyfikowanego genetycznie w celu zwiększenia zawartości amylopektyny stanowiącej składnik skrobi i decyzji Komisji 20100/136/UE z dnia 2 marca 2010 r. zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady paszy produkowanej z genetycznie zmodyfikowanego ziemniaka EH92-527-1 (BPS-25271-9) i przypadkowe lub technicznie nieuniknione występowanie tego ziemniaka w produktach żywnościowych i innych produktach paszowych. |
|
2) |
Komisja Europejska zostaje obciążona własnymi kosztami, a także kosztami poniesionymi przez Węgry. |
|
3) |
Republika Francuska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Austrii i Rzeczpospolita Polska pokrywają własne koszty. |