This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CN0354
Case C-354/11 P: Appeal brought on 6 July 2011 by Maurice Emram against the judgment of the General Court (Second Chamber) delivered on 10 May 2011 in Case T-187/10 Emram v OHIM
Sprawa C-354/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 10 maja 2011 r. w sprawie T-187/10 Emram przeciwko OHIM, wniesione w dniu 6 lipca 2011 r. przez Maurica Emrama
Sprawa C-354/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 10 maja 2011 r. w sprawie T-187/10 Emram przeciwko OHIM, wniesione w dniu 6 lipca 2011 r. przez Maurica Emrama
Dz.U. C 282 z 24.9.2011, p. 7–8
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
24.9.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 282/7 |
Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 10 maja 2011 r. w sprawie T-187/10 Emram przeciwko OHIM, wniesione w dniu 6 lipca 2011 r. przez Maurica Emrama
(Sprawa C-354/11 P)
2011/C 282/13
Język postępowania: francuski
Strony
Wnoszący odwołanie: Maurice Emram (przedstawiciel: adwokat M. Benavï)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Gucio Gucci Spa
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
Uchylenie wyroku Sądu w zakresie, w jakim wyrok ten oddala skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 11 lutego 2010 r.; |
|
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Izby Odwoławczej na podstawie art. 61 Statutu Trybunału Sprawiedliwości, |
|
— |
obciążenie OHIM kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie przed Sądem i Trybunałem oraz obciążenie spółki Gucci kosztami postępowania przed OHIM i Sądem. |
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie powołuje się na naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (1) oraz na naruszenie art. 17 rozporządzenia Rady nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (2).
W tym zakresie wnosząca odwołanie podnosi, po pierwsze, że Sąd stwierdził, iż zachodzi prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd nie biorąc pod uwagę wszystkich istotnych elementów niniejszej sprawy, w szczególności nieużywania wcześniejszych znaków na rynku, uwzględnienia charakteru odróżniającego wcześniejszych znaków, rzeczywistej obecności na rynku innych towarów tego samego rodzaju, noszących różne oznaczenia „G” i znaczenia przywiązywanego do tego rodzaju oznaczeń celem identyfikacji oznaczenia handlowego przez właściwy krąg odbiorców. Ponadto wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd dokonał błędnej oceny podobieństwa kolidujących znaków, która wynika z wypaczenia okoliczności stanu faktycznego, niewłaściwej oceny charakteru odróżniającego i dominującego wcześniejszych znaków oraz błędnej oceny charakteru przedmiotowych towarów.
Po drugie wnosząca odwołanie podnosi błędne zastosowanie orzecznictwa Sądu w zakresie, w jakim Sąd nie wziął pod uwagę wcześniejszych decyzji organów krajowych, naruszając art. 17 ww. rozporządzenia nr 207/2009.
W końcu wnosząca odwołanie podnosi naruszenie zasady równego taktowania przez Sąd w zakresie, w jakim dokonał on stronniczej oceny podobieństwa znaków, ignorując element słowny zgłoszonego znaku towarowego i porównując znaki w oparciu o nadmiernie szerokie kryteria.
(2) Dz.U. L 78, s. 1.