25.5.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 147/6

1)

Czy na przeszkodzie dla prawidłowego stosowania art. 3 ust. 2 i art. 216 TFUE — zgodnie z którymi Unia ma wyłączną kompetencję do zawierania umów międzynarodowych, jeżeli ich zawarcie zostało przewidziane w akcie prawodawczym Unii lub jest niezbędne do umożliwienia Unii wykonywania jej wewnętrznych kompetencji bądź w zakresie, w jakim ich zawarcie może wpływać na wspólne zasady lub zmieniać ich zakres, czego dwojaką konsekwencją jest, że uprawnienie do podpisania umów z państwami trzecimi, które mają wpływ na wspólne zasady lub zmieniają ich zakres albo [mają wpływ] na obszar całkowicie objęty prawem wspólnotowym i stanowiący wyłączną kompetencję Unii, skupia się w rękach Unii oraz że uprawnienie to nie przysługuje już ani indywidualnie ani zbiorowo państwom członkowskim — oraz wspomnianego art. 5 dyrektywy 2001/77/WE stoi przepis krajowy ([art.] 20 ust. 3 dekretu ustawodawczego nr 387 z 2003 r.), który uzależnia uznanie gwarancji pochodzenia wydanych przez państwa trzecie od zawarcia specjalnej umowy międzynarodowej między państwem włoskim a państwem trzecim?

2)

Czy rzeczone przepisy krajowe uniemożliwiają w szczególności prawidłowe stosowanie wspomnianych przepisów wspólnotowych, w przypadku gdy państwem trzecim jest Konfederacja Szwajcarska związana z Unią Europejską umową o wolnym handlu zawartą w dniu 22 lipca 1972 r., która weszła w życie w dniu 1 stycznia 1973 r.?

3)

Czy na przeszkodzie dla prawidłowego stosowania przepisów wspólnotowych, o których mowa w pkt (1), stoi przepis krajowy zawarty w art. 4 ust. 6 rozporządzenia ministerialnego z dnia 11 listopada 1999 r., zgodnie z którym w przypadku importu energii elektrycznej z państw nienależących do Unii Europejskiej przyjęcie wniosku zależy od zawarcia umowy między operatorem krajowej sieci przesyłowej i analogicznym organem lokalnym, określającej warunki niezbędnych kontroli?

4)

Czy w szczególności wymienione przepisy krajowe uniemożliwiają prawidłowe stosowanie wspomnianych przepisów wspólnotowych, w przypadku gdy umowa, o której mowa w art. 4 ust. 6 rozporządzenia ministerialnego z dnia 11 listopada 1999 r., stanowi jedynie milczące porozumienie nigdy niewyrażone w oficjalnych aktach i będące tylko przedmiotem stwierdzenia skarżącej, która nie jest w stanie przedstawić jego zasadniczych postanowień?