15.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 315/38

1)

Czy zasada równego traktowania sformułowana w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 (1) – z wyjątkiem wyłączenia eksportu świadczeń na mocy art. 70 ust. 4 tego rozporządzenia – dotyczy również specjalnych nieskładkowych świadczeń pieniężnych w rozumieniu art. 70 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia?

2)

W razie udzielenie odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy – i w danym przypadku w jakim zakresie –dopuszczalne są ograniczenia zasady równego traktowania sformułowanej w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 na mocy postanowień przepisów krajowych transponujących art. 24 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE (2), które przewidują, że dostęp do tych świadczeń jest bezwzględnie wyłączony w okresie pierwszych miesięcy pobytu, jeżeli obywatele Unii nie mają w Republice Federalnej Niemiec ani statusu pracownika albo osoby prowadzącej działalność na własny rachunek, ani zgodnie z § 2 ust. 3 Freizügigkeitsgesetz/EU nie są uprawnieni do swobodnego przemieszczania się?

3)

W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze: czy inne przepisy prawa pierwotnego – w szczególności art. 45 ust. 2 TFUE w związku z art. 18 TFUE – stoją na przeszkodzie przepisowi krajowemu, który w okresie pierwszych trzech miesięcy pobytu bezwzględnie odmawia przyznania obywatelom Unii świadczenia społecznego mającego na celu zabezpieczenie egzystencji i jednocześnie ułatwiającego również dostęp do rynku pracy, w wypadku gdy ci obywatele Unii wprawdzie nie mają statusu pracownika albo osoby prowadzącej działalność na własny rachunek, ani zgodnie z § 2 ust. 3 Freizügigkeitsgesetzes/EU nie są uprawnieni do swobodnego przemieszczania się, niemniej jednak mogą wykazać faktyczny związek z przyjmującym państwem członkowskim a w szczególności z jego rynkiem pracy?