(a)

działalność pracownika ochrony może być wykonywana tylko po złożeniu przyrzeczenia lojalności Republice Włoskiej;

(b)

działalność w zakresie prywatnych usług ochrony może być wykonywana przez usługodawców mających siedzibę w innym państwie członkowskim wyłącznie po uzyskaniu ograniczonego terytorialnie zezwolenia prefekta, bez uwzględnienia obowiązków, którym usługodawcy ci podlegają już w państwie członkowskim pochodzenia;

(c)

ważność tego zezwolenia ogranicza się do określonego terytorium, a jego wydanie uzależnione jest od liczby i wielkości prywatnych agencji ochrony działających już na tym terytorium;

(d)

prywatne agencje ochrony obowiązane są dysponować miejscem prowadzenia działalności w każdej prowincji, w której wykonują swoją działalność;

(e)

członkowie personelu tych agencji powinni posiadać indywidualne zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie ochrony, bez uwzględnienia kontroli i weryfikacji już dokonanych w państwie członkowskim pochodzenia;

(g)

w celu uzyskania zezwolenia prywatne agencje ochrony powinny zatrudniać minimalną/maksymalną liczbę osób;

(h)

przedsiębiorstwa, o których mowa, obowiązane są złożyć kaucję w kasie depozytowej;

(i)

ceny prywatnych usług w zakresie ochrony ustalane są w zezwoleniu prefekta w ramach z góry określonych limitów[,]

[może] sam w sobie wykluczać uprawnienia prowincjonalnego organu bezpieczeństwa publicznego (prefekta policji) do ustanowienia w zakresie usług takich wymogów jak te zaskarżone[, które] czynią obowiązkowym zaangażowanie minimalnej liczny funkcjonariuszy (dwóch) w ramach działań odnoszących się do określonych usług?