This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CA0348
Case C-348/16: Judgment of the Court (Second Chamber) of 26 July 2017 (request for a preliminary ruling from the Tribunale di Milano- Italy) — Moussa Sacko v Commissione Territoriale per il riconoscimento della protezione internazionale di Milano (Reference for a preliminary ruling — Asylum policy — Directive 2013/32/EU — Articles 12, 14, 31 and 46 — Charter of Fundamental Rights of the European Union — Article 47 — Right to effective judicial protection — Appeal against a decision refusing an application for international protection — Whether it is possible for the court to adjudicate without hearing the applicant)
Sprawa C-348/16: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 26 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Milano – Włochy) – Moussa Sacko/Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione internazionale di Milano (Odesłanie prejudycjalne — Polityka azylowa — Dyrektywa 2013/32/UE — Artykuły 12, 14, 31 i 46 — Karta praw podstawowych Unii Europejskiej — Artykuł 47 — Prawo do skutecznej ochrony sądowej — Skarga na decyzję o odrzuceniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej — Możliwość rozstrzygnięcia sprawy przez sąd bez wysłuchania wnioskodawcy)
Sprawa C-348/16: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 26 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Milano – Włochy) – Moussa Sacko/Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione internazionale di Milano (Odesłanie prejudycjalne — Polityka azylowa — Dyrektywa 2013/32/UE — Artykuły 12, 14, 31 i 46 — Karta praw podstawowych Unii Europejskiej — Artykuł 47 — Prawo do skutecznej ochrony sądowej — Skarga na decyzję o odrzuceniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej — Możliwość rozstrzygnięcia sprawy przez sąd bez wysłuchania wnioskodawcy)
Dz.U. C 309 z 18.9.2017, p. 12–13
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
18.9.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 309/12 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 26 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Milano – Włochy) – Moussa Sacko/Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione internazionale di Milano
(Sprawa C-348/16) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Polityka azylowa - Dyrektywa 2013/32/UE - Artykuły 12, 14, 31 i 46 - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 47 - Prawo do skutecznej ochrony sądowej - Skarga na decyzję o odrzuceniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej - Możliwość rozstrzygnięcia sprawy przez sąd bez wysłuchania wnioskodawcy))
(2017/C 309/16)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale di Milano
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Moussa Sacko
Strona pozwana: Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione internazionale di Milano
Sentencja
Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej, a w szczególności jej art. 12, 14, 31 i 46 w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie temu, by sąd krajowy, do którego wpłynęła skarga na decyzję o odrzuceniu oczywiście bezzasadnego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, oddalił rzeczoną skargę bez przesłuchania wnioskodawcy, jeżeli okoliczności faktyczne nie pozostawiają żadnych wątpliwości co do zasadności tej decyzji, pod warunkiem, po pierwsze, że w trakcie postępowania w pierwszej instancji wnioskodawcy umożliwiono stawienie się na przesłuchanie w sprawie jego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej zgodnie z art. 14 tej dyrektywy oraz że protokół lub stenogram z tego przesłuchania, w sytuacji gdy się ono odbyło, został załączony do akt zgodnie z art. 17 ust. 2 tej dyrektywy, a także, po drugie, że sąd, do którego wpłynęła skarga, może zarządzić przeprowadzenie takiej rozprawy, jeżeli uzna to za konieczne dla celów pełnego rozpatrzenia ex nunc zarówno okoliczności faktycznych, jak i kwestii prawnych, o którym mowa w art. 46 ust. 3 tej dyrektywy.