4.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 118/9

1)

Czy dyrektywę Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (1) należy interpretować w świetle art. 38 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (2) w ten sposób, iż jest sprzeczna z nimi wykładnia orzecznicza przepisu ustawowego prawa krajowego państwa członkowskiego, takiego jak art. 1535 hiszpańskiego kodeksu cywilnego, która ogranicza jego zastosowanie do etapu postępowania rozpoznawczego, to jest do chwili wydania wyroku, uniemożliwiając jego zastosowanie do etapu postępowania egzekucyjnego, jeżeli został wydany wyrok lub upłynął termin na zakwestionowanie roszczenia, a wierzytelność nie została jeszcze zaspokojona w całości?

2)

Czy przepisy prawa Unii Europejskiej wskazane w pytaniu pierwszym sprzeciwiają się przepisowi prawa krajowego, takiemu jak art. 1535 hiszpańskiego kodeksu cywilnego, który umożliwia dokonanie na rzecz osoby trzeciej cesji spornej wierzytelności, gdzie jedną ze stron jest przedsiębiorca, a drugą konsument, bez konieczności wykazania faktycznego doręczenia konsumentowi zawiadomienia o samej cesji, tytule lub podstawach jej dokonania oraz bez konieczności wskazania w każdym wypadku i w sposób należycie udokumentowany, rzeczywistej ceny nabycia wierzytelności ze wskazaniem dokonanego umorzenia lub udzielonego rabatu?

3)

Czy wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 9 marca 1978 r. wydany w sprawie [106/77] Simmenthal (3), należy rozumieć w ten sposób, że dla osiągnięcia celu dyrektywy przywołanej w pytaniu pierwszym w świetle art. 38 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej sąd krajowy nie powinien stosować przepisów prawa krajowego, takich jak art. 1535 hiszpańskiego kodeksu cywilnego, który uniemożliwia wykonanie prawa pierwokupu spornych wierzytelności w tym samym postępowaniu, w którym prowadzona jest egzekucja scedowanej wierzytelności, obciążając tym samym konsumenta obowiązkiem wszczęcia nowego postępowania rozpoznawczego w terminie zawitym 9 dni od zawiadomienia go o cesji oraz poniesienia kosztów z tym związanych (adwokat, pełnomocnik, opłaty sądowe, ustalenie sądu właściwego, gdy cesjonariusz nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w Hiszpanii,…) przeciwko nowemu posiadaczowi scedowanej wierzytelności?