1)

Jakie kryteria prawne umożliwiają identyfikację ruchomej stacji naziemnej w rozumieniu decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 626/2008/WE z dnia 30 czerwca 2008 r. (1)? Czy decyzję tę należy rozumieć w ten sposób, że wymaga ona, aby ruchoma stacja naziemna komunikująca się z uzupełniającym elementem naziemnym mogła również, bez odrębnego wyposażenia, komunikować się z satelitą? W przypadku odpowiedzi twierdzącej — w jaki sposób należy oceniać jednolitość wyposażenia?

2)

Czy przepisy art. 2 ust. 2 tej decyzji należy interpretować w ten sposób, że system satelitarnej komunikacji ruchomej powinien co do zasady być oparty na elementach satelitarnych, czy też przepisy te pozwalają uznać, że znaczenie, odpowiednio, elementów satelitarnych i naziemnych jest obojętne, także w przypadku gdy element satelitarny jest użyteczny wyłącznie wówczas, gdy nie można zapewnić łączności z elementami naziemnymi? Czy uzupełniające elementy naziemne mogą być zainstalowane w taki sposób, aby pokrywały całość terytorium Unii Europejskiej, z tego względu, że stacje kosmiczne w żadnym miejscu nie pozwalają na zapewnienie łączności o wymaganej jakości w rozumieniu ust. 2 lit. b) tego artykułu?

3)

Czy w sytuacji gdy zostanie stwierdzone, że operator wybrany zgodnie z tytułem II tej decyzji nie wypełniał, w dacie granicznej określonej w art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (ii), zobowiązań zdefiniowanych w art. 7 ust. 2, odnoszących się do zasięgu na danym obszarze, właściwe organy państw członkowskich obowiązane są odmówić udzielenia zezwoleń na eksploatację uzupełniających elementów naziemnych? W razie odpowiedzi przeczącej — czy organy te mogą odmówić udzielenia tych zezwoleń?