—

stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej (UE) 2018/1960 (1) w całości;

—

obciążenie Komisji całością kosztów postępowania.

1.

Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia reguł proceduralnych zawartych w art. 11 dyrektywy 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) oraz art. 18 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 (3), a także naruszenia zasady proporcjonalności określonej w art. 18 ust. 4 rozporządzenia nr 765/2008 w zakresie, w jakim środek ochronny przyjęty przez Szwecję jest nieuzasadniony z uwagi na okoliczność, że strona skarżąca została wprowadzona w błąd przez organy nadzoru rynku oraz że dostępne były mniej dalekosiężne środki w celu osiągnięcia zgodności z dyrektywą 2006/42/WE.

2.

Zarzut drugi, dotyczący naruszenia zasad pewności prawa, uzasadnionych oczekiwań i dobrej administracji, ponieważ uwagi oraz późniejsze podejście brytyjskich, niemieckich, fińskich i duńskich organów nadzoru rynku nie zostały uwzględnione przez Komisję, a zaskarżona decyzja nie przewidywała żadnego rozsądnego i skutecznego terminu jej wykonania.

3.

Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia reguł proceduralnych zawartych w załączniku I do dyrektywy 2006/42/WE, ponieważ w zaskarżonej decyzji oraz w decyzji szwedzkiego organu ds. środowiska pracy z dnia 30 sierpnia 2013 r. nie zawarto żadnego odpowiedniego odniesienia do ogólnej zasady uwzględnienia aktualnego stanu wiedzy w ramach badania odnośnych produktów na podstawie zasadniczych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa określonych w załączniku I do dyrektywy 2006/42/WE.

4.

Zarzut czwarty, dotyczący dokonania przez Komisję błędnej oceny okoliczności faktycznych oraz podjęcia przez nią działań niezgodnych z zasadą dobrej administracji, ponieważ instytucja ta nie zażądała od producenta niezbędnych informacji, pomimo faktu, że w zaskarżonej decyzji stwierdzono, iż producent nie wskazał w dokumentacji technicznej związku pomiędzy odniesieniami do zastosowanych norm zharmonizowanych oraz odpowiednimi zasadniczymi wymaganiami w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, zgodnie z wymogami załącznika VII do dyrektywy 2006/42/WE. Każda racjonalna, odpowiednio działająca administracja zażądałaby bowiem brakujących informacji przed wydaniem decyzji o takiej skali.

5.

Zarzut piąty, dotyczący naruszenia art. 6 dyrektywy 2006/42/WE oraz zasady równego traktowania w zakresie, w jakim rozpatrywany środek jest skierowany konkretnie przeciwko produktom strony skarżącej, podczas gdy na rynku wewnętrznym Unii istnieją podobne i w mniejszym stopniu zgodne ze standardami produkty innych producentów. Ponadto, w zakresie, w jakim w zaskarżonej decyzji przewidziano wyłącznie wycofanie z obrotu lub wycofanie z używania odnośnych produktów, zakłóca ona funkcjonowanie rynku, gdyż podobne maszyny innych producentów są nadal dozwolone na rynku wewnętrznym Unii.