TŁUMACZENIE

UMOWA

między Unią Europejską a Nową Zelandią dotycząca udziału Nowej Zelandii w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego w Bośni i Hercegowinie prowadzonej przez Unię Europejską (operacja Althea)

UNIA EUROPEJSKA (UE),

z jednej strony, oraz

RZĄD NOWEJ ZELANDII (NOWA ZELANDIA),

z drugiej strony,

zwane dalej „Stronami”,

UWZGLĘDNIAJĄC:

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Udział w operacji

1.   Nowa Zelandia włącza się do wspólnego działania 2004/570/WPZiB z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie oraz do wszelkich wspólnych działań i decyzji, na mocy których Rada Unii Europejskiej postanawia rozszerzyć prowadzoną przez Unię Europejską wojskową operację zarządzania kryzysowego zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy i wszelkimi wymaganymi przepisami wykonawczymi.

2.   Wkład Nowej Zelandii w prowadzoną przez Unię Europejską wojskową operację zarządzania kryzysowego nie narusza autonomii podejmowania decyzji przez Unię Europejską.

3.   Nowa Zelandia gwarantuje, że jej siły zbrojne i personel uczestniczący w prowadzonej przez UE operacji wojskowej zarządzania kryzysowego wykonują swoją misję zgodnie z:

—	wspólnym działaniem 2004/570/WPZiB i ewentualnymi późniejszymi jego zmianami,

—	planem operacji,

—	środkami wykonawczymi.

4.   Siły zbrojne i personel oddelegowane do udziału w operacji przez Nową Zelandię wykonują swoje obowiązki i postępują, mając na uwadze wyłącznie interes wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE.

5.   Nowa Zelandia informuje w odpowiednim czasie dowódcę prowadzonej przez UE operacji o wszelkich zmianach dotyczących jej udziału w operacji.

Artykuł 2

Status sił zbrojnych

1.   Status sił zbrojnych i personelu oddelegowanych przez Nową Zelandię do wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE jest regulowany postanowieniami zawartymi w ustępie 12 rezolucji 1575 (2004) z dnia 22 listopada 2004 r. przyjętej przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

2.   Status sił zbrojnych i personelu oddelegowanych do kwatery głównej lub grup dowodzenia usytuowanych poza Bośnią i Hercegowiną podlega ustaleniom między kwaterą główną i odpowiednimi grupami dowodzenia a Nową Zelandią.

3.   Bez uszczerbku dla przepisów dotyczących statusu sił zbrojnych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Nowa Zelandia sprawuje jurysdykcję nad swoimi siłami zbrojnymi i personelem uczestniczącym w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE.

4.   Nowa Zelandia jest odpowiedzialna za reagowanie na wszelkie roszczenia związane z udziałem w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE, dotyczące lub zgłoszone przez członków jej sił zbrojnych oraz personelu. Nowa Zelandia jest odpowiedzialna za podjęcie działań, w szczególności o charakterze prawnym lub dyscyplinarnym, przeciwko członkom swoich sił zbrojnych oraz personelu, zgodnie ze swoimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi.

5.   Nowa Zelandia zobowiązuje się do złożenia oświadczenia dotyczącego zrzeczenia się roszczeń w stosunku do któregokolwiek z państw uczestniczących w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE oraz do uczynienia tego przy podpisaniu niniejszej Umowy.

6.   Unia Europejska zobowiązuje się do zobowiązania Państw Członkowskich do złożenia oświadczenia dotyczącego zrzeczenia się roszczeń w związku z udziałem Nowej Zelandii w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez Unię Europejską oraz do uczynienia tego przy podpisaniu niniejszej Umowy.

Artykuł 3

Informacje niejawne

1.   Nowa Zelandia podejmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia ochrony informacji niejawnych UE zgodnie z przepisami Rady Unii Europejskiej dotyczącymi bezpieczeństwa zawartymi w decyzji Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. (4) oraz zgodnie z dalszymi wytycznymi wydanymi przez właściwe organy, w tym dowódcę operacji UE.

2.   W przypadku gdy UE i Nowa Zelandia zawarły umowę w sprawie procedur bezpieczeństwa w odniesieniu do wymiany informacji niejawnych, postanowienia takiej umowy mają zastosowanie w kontekście wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE.

Artykuł 4

Układ podporządkowania

1.   Wszyscy członkowie sił zbrojnych i personelu uczestniczący w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE podlegają w pełni swoim władzom krajowym.

2.   Władze krajowe przekazują dowodzenie operacyjne i taktyczne oraz/lub kontrolę operacyjną i taktyczną nad swoimi siłami zbrojnymi i personelem dowódcy operacji UE. Dowódca operacji UE ma uprawnienia do delegowania swoich uprawnień.

3.   Nowa Zelandia ma takie same prawa i obowiązki w kwestii bieżącego zarządzania operacją, jak uczestniczące Państwa Członkowskie Unii Europejskiej.

4.   Dowódca operacji prowadzonej przez UE może w każdej chwili, po przeprowadzeniu konsultacji z Nową Zelandią, wnioskować o wycofanie wkładu Nowej Zelandii.

5.   W celu reprezentowania swojego krajowego kontyngentu w prowadzonej przez UE operacji wojskowej zarządzania kryzysowego Nowa Zelandia mianuje Starszego Przedstawiciela Wojskowego (SMR). SMR konsultuje się z dowódcą sił zbrojnych UE we wszystkich sprawach mających wpływ na operację oraz jest odpowiedzialny za bieżącą dyscyplinę kontyngentu.

Artykuł 5

Aspekty finansowe

1.   Nowa Zelandia przyjmuje na siebie wszelkie koszty związane ze swoim udziałem w operacji, chyba że koszty te podlegają wspólnemu finansowaniu przewidzianemu w instrumentach prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 niniejszej Umowy, jak również w decyzji Rady 2004/197/WPZiB z dnia 23 lutego 2004 r. ustanawiającej mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe i obronne (5).

2.   W przypadku śmierci, obrażeń ciała, strat lub szkód wyrządzonych osobom fizycznym lub prawnym z państwa/państw, w którym/których prowadzona jest operacja, Nowa Zelandia, w przypadku ustalenia jej odpowiedzialności, wypłaca odszkodowanie zgodnie z warunkami przewidzianymi w umowie w sprawie statusu misji jak określono w art. 2 ust. 1 niniejszej Umowy.

Artykuł 6

Przepisy wykonawcze do Umowy

Wszelkie niezbędne ustalenia techniczne i administracyjne służące wykonaniu niniejszej Umowy są dokonywane między Sekretarzem Generalnym Rady Unii Europejskiej/Wysokim Przedstawicielem ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, a odpowiednimi organami Nowej Zelandii.

Artykuł 7

Niewykonanie obowiązków

Jeżeli jedna ze Stron nie wykona swoich obowiązków wyszczególnionych w poprzednich artykułach, druga Strona ma prawo do rozwiązania niniejszej Umowy z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Artykuł 8

Rozstrzyganie sporów

Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy są rozstrzygane na drodze dyplomatycznej pomiędzy Stronami.

Artykuł 9

Wejście w życie

1.   Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca po wzajemnej notyfikacji przez Strony zakończenia wewnętrznych procedur niezbędnych do tego celu.

2.   Niniejsza Umowa jest stosowana tymczasowo od dnia podpisania.

3.   Niniejsza Umowa pozostaje w mocy przez okres, w jakim Nowa Zelandia wnosi wkład w operację.

---

(1)  Dz.U. L 252 z 28.7.2004, str. 10.

(2)  Dz.U. L 324 z 27.10.2004, str. 20.

(3)  Dz.U. L 325 z 28.10.2004, str. 64. Decyzja zmieniona decyzją BiH/5/2004 (Dz.U. L 357 z 2.12.2004, str. 39).

(4)  Dz.U. L 101 z 11.4.2001, str. 1. Decyzja zmieniona decyzją 2004/194/WE (Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 48).

(5)  Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 68.