(1)

Komisja Europejska („Komisja”) nałożyła rozporządzeniem (UE) nr 513/2013 ( 3 ) tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz do Unii modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw i płytek) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

Decyzją 2013/423/UE ( 4 ) Komisja przyjęła zobowiązanie cenowe („zobowiązanie”) złożone przez grupę współpracujących producentów eksportujących wraz z Chińską Izbą Gospodarczą ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych (Commerce for Import and Export of Machinery and Electronic Products — CCCME) w odniesieniu do ceł tymczasowych. Rozporządzeniem (UE) nr 748/2013 ( 5 ) Komisja zmieniła rozporządzenie (UE) nr 513/2013 w celu wprowadzenia koniecznych zmian technicznych w związku z przyjęciem zobowiązania.

(3)

W dniu 8 listopada 2012 r. Komisja wszczęła postępowanie antysubsydyjne w odniesieniu do przywozu do Unii modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw i płytek) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ( 6 ).

(4)

Po przyjęciu tymczasowych środków antydumpingowych Komisja kontynuowała dochodzenie dotyczące dumpingu, szkody i interesu Unii, jak również równoległe postępowanie antysubsydyjne. Płytki wyłączono z zakresu obydwu postępowań, a tym samym — z zakresu środków ostatecznych.

(5)

W dochodzeniu antydumpingowym potwierdzono wstępne ustalenia dotyczące dumpingu wyrządzającego szkodę. Ostateczne ustalenia dochodzenia określono w rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1238/2013 ( 7 ) nakładającym ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Unii modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej.

(6)

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1239/2013 ( 8 ) Rada wprowadziła również ostateczne cło wyrównawcze na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej.

(7)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń w ramach postępowania antydumpingowego i antysubsydyjnego producenci eksportujący wraz z CCCME złożyli zawiadomienie w celu dokonania zmiany swojej pierwotnej oferty zobowiązania.

(8)

Producenci eksportujący wraz z CCCME złożyli wniosek, w terminie określonym w art. 13 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, o przyjęcie przez Komisję warunków zobowiązania w celu wyeliminowania szkodliwych skutków także w odniesieniu do przywozu towarów subsydiowanych.

(9)

Ponadto szereg dodatkowych producentów eksportujących, w terminie przewidzianym w art. 8 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego oraz art. 13 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, złożyło wniosek o udział w zobowiązaniu.

(10)

CCCME oraz producenci eksportujący wnieśli również o dokonanie przeglądu zobowiązania, aby uwzględnić wyłączenie płytek z zakresu dochodzenia.

(11)

Zainteresowanym stronom przedstawiono zmienioną propozycję zobowiązania. Poniżej Komisja odnosi się do głównych uwag przedstawionych przez zainteresowane strony po otrzymaniu propozycji zobowiązania.

(12)

Szereg stron zwróciło się z wnioskiem o udzielenie dostępu do informacji na temat minimalnych cen przywozu, rocznego poziomu lub ogólnie różnych warunków zobowiązania. Jedna ze stron złożyła skargę, że nie poinformowano jej odpowiednio wcześnie o pierwotnej propozycji zobowiązania. Komisja zauważa, że jawna wersja pierwotnej propozycji zobowiązania była włączona do akt udostępnionych do wglądu dla zainteresowanych stron bezpośrednio po jej otrzymaniu, jak przewidziano w art. 8 ust. 4 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(13)

Minimalne ceny przywozu i poziom roczny są objęte tajemnicą zawodową na mocy art. 339 Traktatu i są poufne zgodnie z art. 19 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 29 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego. W związku z tym, zgodnie z praktyką Komisji, informacje te nie są ujawniane osobom trzecim. W niniejszej sprawie, na wniosek stron, Komisja zwróciła się do CCCME z zapytaniem, czy możliwe byłoby ujawnienie dalszych informacji na temat minimalnych cen przywozu i rocznego poziomu. CCCME zgodziła się na ujawnienie przybliżonej wartości minimalnej ceny przywozu (określonej jako cena poniżej pewnej wartości). Zainteresowane strony mogły sprawdzić te informacje w aktach nieobjętych klauzulą poufności. Komisja stwierdza, że w tej szczególnej sprawie w przypadku tych informacji zachowano równowagę między wymogami dotyczącymi poufności a prawem do obrony.

(14)

Komisja rozpatrzyła także wnioski dotyczące różnych warunków zobowiązania. Doszła do wniosku, że poprzez ujawnienie żądanych informacji zwiększy ona ryzyko manipulowania cenami oraz spekulacji na rynku paneli słonecznych. Aby nie dopuścić do nienależytego zakłócenia funkcjonowania rynku paneli słonecznych, Komisja stwierdza, że wymaganych informacji nie należy udostępniać nabywcom i konkurentom z przedsiębiorstw, które przedstawiły zobowiązanie. Spostrzeżenia te dotyczą zarówno minimalnej ceny przywozu, jak i rocznego poziomu, których to informacji nie należy ujawniać w sposób bardziej szczegółowy.

(15)

Jedna z zainteresowanych stron zwróciła się do Komisji z wnioskiem o wyznaczenie okresu przejściowego (i zwolnienia z ceł antydumpingowych) w przypadku, jeśli towary zamówiono przed wejściem w życie zobowiązania, lecz przedstawiono je do odprawy celnej po tej dacie, nie przedstawiając faktury w ramach zobowiązania. Aby towary przedstawione do odprawy celnej mogły być zwolnione z cła antydumpingowego, muszą one spełniać warunki określone w rozporządzeniu (UE) nr 748/2013. Dlatego też argument ten należy odrzucić.

(16)

Komisja dokonała oceny zmienionej propozycji zobowiązania. Po pierwsze, zauważyła, że konieczny jest przegląd techniczny zobowiązania w celu uwzględnienia ostatecznych ustaleń poczynionych w ramach dochodzenia antydumpingowego i dochodzenia antysubsydyjnego (tj. wyłączenie płytek z zakresu dochodzenia).

(17)

Po drugie, Komisja stwierdziła, że w oparciu o dane zebranie w trakcie dochodzenia udział obrotów dodatkowych przedsiębiorstw w całkowitym wywozie chińskim do UE jest bardzo ograniczony, a tym samym nie zmienia tymczasowej oceny Komisji, zgodnie z którą zobowiązanie likwiduje szkodliwe skutki dumpingu, przy zastosowaniu minimalnej ceny przywozu i w ramach rocznego poziomu zgodnie z pierwotną propozycją zobowiązania.

(18)

Komisja dokonała również oceny, czy istnieje prawdopodobieństwo, że włączenie dodatkowych producentów eksportujących mogłoby zagrozić skutecznemu monitorowaniu wypełniania zobowiązania lub zwiększyć ryzyko obchodzenia przepisów. W tym kontekście Komisja zauważyła, że CCCME odegrała aktywną rolę w praktycznej realizacji zobowiązania. Ponadto włączenie dodatkowych producentów eksportujących nie zmieni warunków zobowiązania. W związku z tym Komisja stwierdziła, że włączenie dodatkowych producentów nie wpływa na jej początkowe ustalenia dotyczące skutecznego monitorowania wypełniania zobowiązania i ograniczenia ryzyka obchodzenia przepisów.

(19)

Po trzecie, dochodzenie antysubsydyjne i antydumpingowe przeprowadzono równolegle z niniejszą sprawą. Zgodnie z zasadą niższego cła, stawkę ostatecznego cła wyrównawczego ustalono na poziomie marginesu subsydiowania, a stawkę ostatecznego cła antydumpingowego — na poziomie usuwającym szkodę. W związku z tym stawka połączonego cła antydumpingowego i wyrównawczego będzie równa poziomowi usuwającemu szkodę (cło wyrównawcze powiększone o cło antydumpingowe do poziomu usuwającego szkodę). Dlatego też Komisja stwierdziła, że zobowiązanie nadal likwiduje szkodliwe skutki dumpingu i subsydiowania, zmiana minimalnej ceny przywozu nie jest zatem konieczna.

(20)

Po czwarte, jedna z zainteresowanych stron zakwestionowała fakt, że w celu dokonania oceny, czy zobowiązanie zlikwidowało szkodliwe skutki dumpingu, zgodnie z art. 6 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego oraz art. 11 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, Komisja oparła się w decyzji 2013/423/UE na danych dotyczących okresu następującego po okresie objętym postępowaniem. Artykuł 6 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego przewiduje, że „informacje dotyczące okresu następującego po okresie objętym postępowaniem zwykle [podkreślenie dodano] nie są brane pod uwagę”. Podobne sformułowanie znajduje się w ostatnim zdaniu art. 11 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego. W motywie 3 decyzji 2013/423/UE opisano okoliczności, które spowodowały, że w niniejszej sprawie Komisja oparła się na danych dotyczących okresu następującego po okresie objętym postępowaniem. Zainteresowana strona nie zakwestionowała prawidłowości tych okoliczności pod względem przedstawionych faktów. Argument ten zostaje zatem odrzucony.

(21)

Po piąte, zobowiązanie zapewnia stabilne dostawy do Unii na zrównoważonym poziomie cenowym. W związku z tym nie istnieją przyczyny wynikające z założeń polityki ogólnej, które mogłyby uzasadnić nieprzyjęcie zobowiązania.

(22)

Jedna z zainteresowanych stron uznała, że minimalną cenę przywozu określono na zbyt wysokim poziomie, inna z kolei stwierdziła, że cena ta jest za niska. Jak określono w motywie 7 decyzji 2013/423/UE, aby ocenić, czy zobowiązanie cenowe usuwa wyrządzające szkodę skutki dumpingu, Komisja przeanalizowała, między innymi, obecne ceny eksportowe oraz poziom cła tymczasowego. Po dokonaniu analizy dodatkowych informacji przedstawionych przez strony, dostępnych informacji dotyczących bieżących i przewidywanych zmian kosztów produkcji oraz kształtowania się cen od chwili przyjęcia decyzji 2013/423/UE, Komisja potwierdza ustalenie w motywie 7 decyzji 2013/423/UE.

(23)

Jako że nie przedstawiono dalszych uwag, potwierdza się ustalenia z motywów 3–9 decyzji 2013/423/UE uzupełnione ustaleniami zawartymi powyżej w motywach 16–22.

(24)

Włączenie nowych przedsiębiorstw do zobowiązania powoduje zmiany w wykazie przedsiębiorstw powiązanych w UE w stosunku do wykazu przedstawionego w pierwotnym zobowiązaniu. Ponadto jeden producent eksportujący zwrócił się z wnioskiem o włączenie nowego przedsiębiorstwa powiązanego w UE, aby zastąpić nim inne przedsiębiorstwo.

(25)

Jedno przedsiębiorstwo zmieniło również nazwę.

(26)

W świetle powyższego zmienione zobowiązanie jest możliwe do przyjęcia. Zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach, ustaleniach i obowiązkach, na których oparte jest przyjęcie zobowiązania. Komisja nie otrzymała żadnych uwag,