Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2294/2000

z dnia 16 października 2000 r.

wprowadzające odstępstwa od art. 31 ust. 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do dowodu przybycia do miejsca przeznaczenia w przypadku refundacji zróżnicowanych oraz ustanawiające szczegółowe zasady stosowania najniższej stawki refundacji wywozowej dla niektórych przetworów mlecznych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych [1], ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1670/2000 [2], w szczególności jego art. 31 ust. 10 i 14,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 31 ust. 10 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 stanowi, iż w przypadku zróżnicowanych refundacji refundacja ma być wypłacana po przedstawieniu dowodu, że produkty dotarły do miejsca przeznaczenia wskazanego w pozwoleniu lub innego miejsca przeznaczenia, dla którego ustalono refundację. Możliwe są wyjątki od tej zasady, z zastrzeżeniem określenia warunków oferujących równoważne gwarancje.

(2) W przypadku gdy refundacje wywozowe są zróżnicowane w zależności od miejsca przeznaczenia, art. 18 ust. 1 i 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych [3], zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1557/2000 [4], stanowi, iż część refundacji, obliczonych przy zastosowaniu najniższej stawki refundacji, ma być wypłacana na wniosek eksportera po dostarczeniu dowodu, iż produkt opuścił obszar celny Wspólnoty.

(3) Na mocy szczególnych uzgodnień z niektórymi państwami trzecimi stawka refundacji stosowana przy wywozie niektórych przetworów mlecznych do tych krajów może być niższa, w niektórych przypadkach o znaczną sumę, niż stosowana zwykle refundacja. Możliwe jest też, aby refundacja nie była ustalana, tak że najniższa stawka refundacji jest także wynikiem braku ustalenia refundacji.

(4) Artykuł 20a ust. 8 rozporządzenia Komisji (WE) nr 174/1999 z dnia 26 stycznia 1999 r. ustanawiającego specjalne szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 w odniesieniu do pozwoleń na wywóz i refundacji wywozowych do mleka i przetworów mlecznych [5], ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1961/2000 [6], reguluje zróżnicowanie refundacji do niektórych rodzajów mleka w proszku objętego kodem 0402 Nomenklatury Scalonej, przeznaczonego na wywóz do Republiki Dominikańskiej.

(5) Szczególne uzgodnienia dotyczące wywozu do Republiki Dominikańskiej niektórych produktów, które mogą korzystać ze szczególnego traktowania w przywozie do tego kraju, gwarantują, że produkty, wobec których zastosowano refundację, przeznaczone do innych miejsc przeznaczenia albo do tego miejsca przeznaczenia, lecz poza szczególnymi uzgodnieniami, nie mogą być wwożone do Republiki Dominikańskiej na mocy szczególnych uzgodnień ustanowionych w Protokole Ustaleń między Wspólnotą Europejską a Republiką Dominikańską.

(6) Te szczególne uzgodnienia muszą dlatego być uwzględnione podczas stosowania powyższych przepisów rozporządzeń (WE) nr 1255/1999 i (WE) nr 800/1999, tak by nie obciążać eksporterów zbędnymi kosztami w handlu z państwami trzecimi. W tym celu, jeśli ustalona jest najniższa stawka refundacji, nie należy uwzględniać stawek ustalonych na mocy tych warunków i dla tego szczególnego miejsca przeznaczenia będącego przedmiotem rozważań.

(7) Kontyngent taryfowy przeznaczony do Republiki Dominikańskiej stosuje się od dnia 1 lipca 2000 r., należy więc zezwolić podmiotom gospodarczym na korzystanie z tego odstępstwa od tego samego dnia.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 31 ust. 10 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 i bez uszczerbku dla art. 20a ust. 14 rozporządzenia (WE) nr 174/1999 nie wymaga się dowodu przybycia do miejsca przeznaczenia w odniesieniu do produktów określonych w art. 20a ust. 3 i 11 rozporządzenia (WE) nr 174/1999.

Artykuł 2

Specjalna refundacja, określona w art. 20a ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 174/1999, której stawka jest niższa niż najniższa stawka ustalona dla innych miejsc przeznaczenia, nie jest uwzględniana przy określaniu najniższej stawki refundacji w rozumieniu art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pozwoleń na wywóz, o które wnioskuje się od dnia 1 lipca 2000 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 października 2000 r.

W imieniu Komisji

Franz Fischler

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48.

[2] Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 10.

[3] Dz.U. L 102 z 17.4.1999, str. 11.

[4] Dz.U. L 179 z 18.7.2000, str. 6.

[5] Dz.U. L 20 z 27.1.1999, str. 8.

[6] Dz.U. L 234 z 16.9.2000, str. 10.

--------------------------------------------------