9.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 346/15

DYREKTYWA KOMISJI 2006/129/WE

z dnia 8 grudnia 2006 r.

zmieniająca i poprawiająca dyrektywę 96/77/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

po konsultacji z Komitetem Naukowym ds. Żywności i Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa Komisji 96/77/WE z dnia 2 grudnia 1996 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące (2) określa kryteria czystości dla dodatków wymienionych w dyrektywie 95/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lutego 1995 r. w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące (3).

(2)

Należy wycofać kryteria czystości dla hydroskybenzoesanu propylu E216 oraz propylo-p-hydroksybenozoesanu sodu E 217, wycofanych ze stosowania jako dodatki do środków spożywczych.

(3)

W kilku wersjach językowych dyrektywy 96/77/WE występują pewne błędy dotyczące następujących substancji: alfa-tokoferol E 307, kwas izoaskorbinowy E 315, guma ksantanowa E 415. Należy dokonać korekty tych błędów. Należy ponadto uwzględnić specyfikacje oraz techniki analityczne dotyczące dodatków wymienionych w Kodeksie Żywnościowym opracowanym przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do żywności (JECFA). W szczególności uwzględniono w stosownych przypadkach kryteria czystości, przyjęte jako dopuszczalne poziomy dla poszczególnych metali ciężkich. Dla celów przejrzystości należy zastąpić cały tekst dotyczący tych substancji.

(4)

Zawartość popiołu siarczanowego w kryteriach czystości dla mono- i diglicerydów kwasów tłuszczowych estryfikowanych kwasem cytrynowym E 472c powinna zostać zmieniona w celu uwzględnienia produktów częściowo lub całkowicie zobojętnionych.

(5)

Konieczne jest zapewnienie produkcji krzemianu glinu E 559 z naturalnej gliny kaolinitowej, wolnej od niedopuszczalnego zanieczyszczenia dioksynami. Obecność dioksyn w naturalnej glinie kaolinitowej powinna być zatem ograniczona do minimum.

(6)

Konieczne jest przyjęcie specyfikacji dotyczących nowych dodatków do żywności, zatwierdzonych dyrektywą 2006/52/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r., zmieniającą dyrektywę 95/2/WE w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące oraz dyrektywę 94/35/WE w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych: tert-butylohydrochinon (TBHQ) E 319, hemiceluloza sojowa E 426, etyloceluloza E 462, 4 heksyloresorcinol E 586, pulullan E 1204 oraz sól glinowa oktenylobursztynianu skrobiowego E 1452.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić i wprowadzić sprostowanie do dyrektywy 96/77/WE.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Załącznik do dyrektywy 96/77/WE zostaje zmieniony i poprawiony zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1.   Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 15 lutego 2008 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji teksty tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami i niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub powinny być połączone z takimi odniesieniami w przypadku ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 2006 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(2)  Dz.U. L 339 z 30.12.1996, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/45/WE (Dz.U. L 113 z 20.4.2004, str. 19).

(3)  Dz.U. L 61 z 18.3.1995, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/52/WE (Dz.U. L 204 z 26.7.2006, str. 10).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do dyrektywy 96/77/WE wprowadza się następujące zmiany i sprostowania:

1)

skreśla się zapisy dotyczące p-hydroksybenzoesanu propylu E 216 oraz propylo-p-hydroksybenozoesanu sodu E 217;

2)

zapis dotyczący alfa-tokoferolu E 307 otrzymuje brzmienie:

„ALFA-TOKOFEROL E 307

Synonimy

dl-α-Tokoferol

Definicja

Nazwa chemiczna

dl-5,7,8-trimetylotokol

dl-2,5,7,8-tetrametylo-2-(4′,8′,12′-trimetylotridecylo)-6-chromanol

Einecs

233-466-0

Wzór chemiczny

C29H50O2

Masa cząsteczkowa

430,71

Analiza

Zawiera nie mniej niż 96 % związku

Opis

Żółtawy do bursztynowego, prawie bezwonny, przejrzysty, lepki olej, utleniający się i ciemniejący pod wpływem powietrza lub światła

Identyfikacja

A.

Testy rozpuszczalności

Nierozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszczalny w etanolu, mieszający się z eterem

B.

Spektrofotometria

W absolutnym alkoholu etylowym maksimum absorpcji jest przy około 292 nm

Czystość

Współczynnik załamania

n D 20 1,503–1,507

Współczynnik absorpcji E 1 % 1 cm w etanolu

E 1 % 1 cm (292 nm) 72–76

(0,01 g w 200 ml absolutnego etanolu)

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,1 %

Skręcalność właściwa

[α]25 D 0° ± 0,05° (roztwór 1:10 w chloroformie)

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg”;

3)

Zapis dotyczący kwasu erytrobowego E 315 otrzymuje brzmienie:

„KWAS ERYTROBOWY E 315

Synonimy

Kwas izoaskorbinowy

Kwas d-araboaskorbinowy

Definicja

Nazwa chemiczna

γ-Lakton kwasu d-erytro-heks-2-enowego

Kwas izoaskorbinowy

Kwas d-izoaskorbinowy

Einecs

201-928-0

Wzór chemiczny

C6H8O6

Masa cząsteczkowa

176,13

Próba

Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na bezwodną masę

Opis

Białe do żółtawego krystaliczne ciało stałe, ciemniejące stopniowo pod wpływem światła

Identyfikacja

A.

Zakres temperatury topnienia

Około 164 °C do 172 °C, łącznie z rozkładem

B.

Dodatni wynik testu na obecność kwasu askorbinowego/reakcja barwna

 

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 0,4 % po wysuszeniu w warunkach obniżonego ciśnienia na krzemionce koloidalnej przez 3 godziny

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,3 %

Skręcalność właściwa

[α]25 D 10 % (w/v) roztworu wodnego pomiędzy – 16,5° do – 18°

Szczawiany

Do roztworu 1 g w 10 ml wody dodać 2 krople lodowatego kwasu octowego oraz 5 ml 10 % roztworu octanu wapnia. Roztwór powinien zostać klarowny

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg”;

4)

po zapisie dotyczącym erytrobinian sodu E 316 dodaje się zapis dotyczący tert-butylohydrochinonu (TBHQ) E 319 w brzmieniu:

„TERT-BUTYLOHYDROCHINON (TBHQ) E 319

Synonimy

TBHQ

Definicja

Nazwy chemiczne

Tert-butylo-1,4-benzenodiol

2-(1,1-Dimetyloethyl)-1,4-benzenodiol

Einecs

217-752-2

Wzór chemiczny

C10H14O2

Masa cząsteczkowa

166,22

Analiza

Zawiera nie mniej niż 99 % C10H14O2

Opis

Biały kryształ o charakterystycznej woni

Identyfikacja

A.

Rozpuszczalność

Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu

B.

Temperatura topnienia

Nie mniej niż 126,5 °C

C.

Związki fenolowe

Rozpuścić około 5 mg próbki w 10 ml metanolu i dodać 10,5 ml roztworu dimetyloaminy (1:4). Powstanie roztwór o zabarwieniu czerwonym do różowego

Czystość

tert-butylo-p-benzochinon

Nie więcej niż 0,2 %

2,5-Di-(tert-butylo)-hydrochinon

Nie więcej niż 0,2 %

Hydroksychinon

Nie więcej niż 0,1 %

Toluen

Nie więcej niż 25 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg”;

5)

zapis dotyczący gumy ksantanowej E 415 otrzymuje brzmienie:

„GUMA KSANTANOWA E 415

Definicja

Guma ksantanowa jest zbudowana z wielocząsteczkowych polisacharydów, wytwarzana na drodze fermentacji węglowodanów przy zastosowaniu naturalnych szczepów bakterii Xanthomonas campestris, oczyszczana przez wytrącenie etanolem lub 2-propanolem, wysuszona i zmielona. Zawiera jako dominujące jednostki heksozy: D-glukozę i D-mannozę, którym towarzyszy kwas D-glukuronowy i kwas pirogronowy. Jest produkowana w postaci soli sodu, potasu lub wapnia. Roztwory mają odczyn obojętny.

Masa cząsteczkowa

Około 1 000 000

Einecs

234-394-2

Analiza

Daje, w przeliczeniu na suchą masę, nie mniej niż 4,2 % i nie więcej niż 5 % CO2, co odpowiada 91 % do 108 % gumy ksanatanowej

Opis

Proszek o zabarwieniu kremowym

Identyfikacja

A.

Rozpuszczalność

Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 15 % (105 °C, 2 1/2 godziny)

Popiół całkowity

Nie więcej niż 16 % w przeliczeniu na suchą masę po suszeniu w temperaturze 105 °C przez 4 godziny i oznaczeniu w temperaturze 650 °C

Kwas pirogronowy

Nie mniej niż 1,5 %

Azot

Nie więcej niż 1,5 %

Etanol i propan-2-ol

Nie więcej niż 500 mg/kg pojedynczo lub łącznie

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg

Ogólna liczba drobnoustrojów

Nie więcej niż 5 000 kolonii w 1 g

Drożdże i pleśnie

Nie więcej niż 300 kolonii w 1 g

E. coli

Nieobecne w 5 g

Salmonella spp.

Nieobecna w 10 g

Xanthomonas campestris

Żywe komórki nieobecne w 1 g”;

6)

po zapisie dotyczącym konjac glukomannanu E 425 ii) dodaje się zapis dotyczący hemicelulozy sojowej E 426 w brzmieniu:

„HEMICELULOZA SOJOWA E 426

Synonimy

 

Definicja

Hemiceluloza sojowa jest oczyszczonym, rozpuszczalnym w wodzie polisacharydem uzyskiwanym z naturalnych włókien sojowych za pomocą ekstrakcji gorącą wodą

Nazwy chemiczne

Rozpuszczalne w wodzie polisacharydy sojowe

Rozpuszczalne w wodzie włókna sojowe

Analiza

Nie mniej niż 74 % węglowodanów

Opis

Biały, sypki proszek suszony natryskowo

Identyfikacja

A.

Rozpuszczalność

Rozpuszczalny w gorącej i zimnej wodzie, nie tworzy żelu.

pH 1 % roztworu

5,5 ± 1,5

B.

Lepkość 10 % roztworu

Nie więcej niż 200 mPa.s

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 7 % (105 °C, 4 godziny)

Białko

Nie więcej niż 14 %

Popiół całkowity

Nie więcej niż 9,5 % (600 °C, 4 godziny)

Arsen

Nie więcej niż 2 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 5 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Ogólna liczba drobnoustrojów

Nie więcej niż 3 000 kolonii w 1 g

Drożdże i pleśnie

Nie więcej niż 100 kolonii w 1 g

E. coli

Nieobecne w 10 g”;

7)

po zapisie dotyczącym metylocelulozy E 461 dodaje się zapis dotyczący etylocelulozy E 462 w brzmieniu:

„ETYLOCELULOZA E 462

Synonimy

Eter etylowy celulozy

Definicja

Etyloceluloza jest celulozą uzyskiwaną bezpośrednio z materiału włóknistego pochodzenia roślinnego oraz częściowo eteryfikowaną grupami etylowymi

Nazwy chemiczne

Eter etylowy celulozy

Wzór chemiczny

Polimery zawierające podstawione jednostki glukozowe, o następującym wzorze ogólnym:

C6H7O2(OR1) (OR2), gdzie R1 i R2 mogą być:

—

H

—

CH2CH3

Analiza

Zawiera nie mniej niż 44 % i nie więcej niż 50 % grup etoksylowych (-OC2H5) w przeliczeniu na suchą masę (co jest równoważne nie więcej niż 2,6 grup etoksylowym na jednostkę glukozową)

Opis

Lekko higroskopijny, biały do brudnobiałego proszek bezwonny i bez smaku

Identyfikacja

A.

Rozpuszczalność

Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, glicerolu i propano-1,2-diolu, ale rozpuszczalny w różnych proporcjach w pewnych rozpuszczalnikach organicznych, w zależności od zawartości grup etoksylowych. Etyloceluloza zawierająca mniej niż 46–48 % grup etoksylowych łatwo rozpuszcza się w tetrahydrofuranie, octanie metylu, chloroformie oraz mieszaninach węglowodoru aromatycznego z etanolem. Etyloceluloza zawierająca 46–48 % lub więcej grup etoksylowych jest łatwo rozpuszczalna w etanolu, metanolu, toluenie, chloroformie oraz octanie etylu.

B.

Test tworzenia błon

Rozpuścić 5 g próbki w 95 g mieszaniny toluen – etanol w stosunku 80:20 (w/w). Powstaje przejrzysty, stabilny, żółtawy roztwór. Wlać kilka ml roztworu na szklaną płytkę i pozostawić do odparowania rozpuszczalnika. Powstaje gruba, mocna, ciągła, przejrzysta błona. Błona taka jest łatwopalna.

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 3 % (105 °C, 2 godziny)

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,4 %

pH 1 % roztworu koloidalnego

Obojętne względem lakmusu

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg”;

8)

zapis dotyczący estrów mono- i diglicerydów kwasów tłuszczowych z kwasem cytrynowym E 472c otrzymuje brzmienie:

„ESTRY MONO- I DIGLICERYDÓW KWASÓW TŁUSZCZOWYCH Z KWASEM CYTRYNOWYM E 472c

Synonimy

Citrem

Estry mono i diglicerydów z kwasem cytrynowym

Cytroglicerydy

Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym

Definicja

Estry glicerolu i kwasu cytrynowego oraz kwasów tłuszczowych występują w olejach i tłuszczach jadalnych. Mogą zawierać małe ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu cytrynowego oraz wolnych glicerydów. Mogą być częściowo lub całkowicie zobojętnione wodorotlenkiem sodu lub wodorotlenkiem potasu.

Opis

Żółtawe lub lekko brązowe ciecze lub ciała stałe o konsystencji wosku, lub ciała półstałe

Identyfikacja

A.

Dodatni wynik testu dla glicerolu, kwasów tłuszczowych oraz kwasu cytrynowego

 

B.

Rozpuszczalność

Nierozpuszczalne w zimnej wodzie

W gorącej wodzie tworzą zawiesinę

Rozpuszczalne w olejach i tłuszczach

Nierozpuszczalne w zimnym etanolu

Czystość

Inne kwasy niż kwas cytrynowy i kwasy tłuszczowe

Niewykrywalne

Wolny glicerol

Nie więcej niż 2 %

Całkowity glicerol

Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 33 %

Całkowity kwas cytrynowy

Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 50 %

Popiół siarczanowy (oznaczony w temperaturze 800 ± 25 °C)

Produkty niezobojętnione: nie więcej niż 0,5 %

Produkty częściowo lub całkowicie zobojętnione: nie więcej niż 10 %

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg

Wolne kwasy tłuszczowe

Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy

Kryteria czystości mają zastosowanie do substancji dodatkowej niezawierającej soli sodowych, potasowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, nie mniej jednak substancje te mogą być obecne w ilościach nieprzekraczających maksymalnego poziomu 6 % (w przeliczeniu na oleinian sodu).”;

9)

zapis dotyczący krzemianu glinu (kaolinu) E 559 otrzymuje brzmienie:

„KRZEMIAN GLINU (KAOLIN) E 559

Synonimy

Kaolin, lekki lub ciężki

Definicja

Uwodniony krzemian glinu (kaolin) jest oczyszczoną białą gliną plastyczną, składającą się z kaolinitu, krzemianu glinowo-potasowego, skalenia i kwarcu. Obróbka nie powinna obejmować prażenia. Naturalna glina kaolinitowa stosowana do produkcji krzemianu glinu może zawierać pewien poziom dioksyn, który nie sprawia, że produkt stanowi zagrożenie dla zdrowia lub jest nieodpowiedni do spożycia przez ludzi.

Einecs

215-286-4 (kaolinit)

Wzór chemiczny

Al2Si2O5(OH)4 (kaolinit)

Masa cząsteczkowa

264

Analiza

Zawiera nie mniej niż 90 % (suma dwutlenku krzemu i tlenku glinu, po prażeniu)

Dwutlenek krzemu (SiO2) pomiędzy 45 a 55 %

Tlenek glinu (Al2O3) pomiędzy 30 a 39 %

Opis

Drobny, biały lub biało-szary mazisty proszek. Kaolin składa się z przypadkowo ułożonych stosów płatków kaolinitu lub pojedynczych płatków sześciokątnych.

Identyfikacja

A.

Dodatni wynik testu dla tlenku glinu oraz krzemianu

 

B.

Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego

Charakterystyczne piki przy 7,18/3,58/2,38/1,78

C.

Absorpcja w podczerwieni

Piki przy 3 700 i 3 620 cm-1

Czystość

Ubytek po prażeniu

Pomiędzy 10 i 14 % (1 000 °C, stała masa)

Substancja rozpuszczalna w wodzie

Nie więcej niż 0,3 %

Substancja rozpuszczalna w kwasie

Nie więcej niż 2 %

Żelazo

Nie więcej niż 5 %

Tlenek potasu (K2O)

Nie więcej niż 5 %

Węgiel

Nie więcej niż 0,5 %

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 5 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg”;

10)

po zapisie dotyczącym glukonianu wapnia E 578 dodaje się zapis dotyczący 4-heksylorezorcynolu E 586 w brzmieniu:

„4-HEKSYLOREZORCYNOL E 586

Synonimy

4-Heksyl-1,3-benzenodiol

Heksylorezorcynol

Definicja

Nazwy chemiczne

4-heksylorezorcynol

Einecs

205-257-4

Wzór chemiczny

C12H18O2

Masa cząsteczkowa

197,24

Analiza

Nie mniej niż 98,0 % w przeliczeniu na suchą masę

Opis

Biały proszek

Identyfikacja

A.

Rozpuszczalność

Łatwo rozpuszczalny w eterze i acetonie, słabo rozpuszczalny w wodzie.

B.

Test azotowego z kwasem azotowym

Do 1 ml nasyconego roztworu próbki dodać 1 ml kwasu azotowego. Pojawia się lekko czerwone zabarwienie próbki.

C.

Test z bromem

Do 1 ml nasyconego roztworu próbki dodać 1 ml bromu TS. Rozpuszcza się żółty, kłaczkowaty osad, tworząc żółty roztwór.

D.

Zakres temperatury topnienia

62–67 °C

Czystość

Kwasowość

Nie więcej niż 0,05 %

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,1 %

Rezorcynol i inne fenole

Wytrząsać około 1 g próbki w 50 ml wody przez kilka minut, odfiltrować i dodać 3 krople chlorku żelaza TS do filtratu. Nie powstaje ani czerwony, ani niebieski kolor.

Nikiel

Nie więcej niż 2 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 3 mg/kg”;

11)

po zapisie dotyczącym polidekstrozy E 1200 dodaje się zapis dotyczący pullulan E 1204 w brzmieniu:

„PULLULAN E 1204

Definicja

Liniowy, obojętny glukan, składający się głównie z jednostek maltotriozy połączonych wiązaniami 1,6-glikozydowymi. Powstaje w wyniku fermentacji hydrolizowanej skrobi spożywczej, przy użyciu nietoksycznych szczepów Aureobasidium pullulans. Po zakończeniu procesu fermentacji komórki grzybów zostają usunięte w wyniku mikrofiltracji, uzyskany filtrat jest sterylizowany termicznie, a barwniki i inne zanieczyszczenia są usuwane za pomocą adsorpcji i chromatografii jonowymiennej.

Einecs

232-945-1

Wzór chemiczny

(C6H10O5)x

Analiza

Nie mniej niż 90 % glukanu w przeliczeniu na suchą masę

Opis

Biały, zbliżony do białego, bezwonny proszek

Identyfikacja

A.

Rozpuszczalność

Rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w etanolu

B.

pH 10 % roztworu

5,0–7,0

C.

Wytrącanie przy użyciu glikolu polietylenowego 600

Dodać 2 ml glikolu polietylenowego 600 do 10 ml 2 % wodnego roztworu pullulanu. Powstaje biały osad.

D.

Depolimeryzacja pullulanazą

Przygotować dwie probówki badane z 10 ml 10 % roztworu pullulanu. Dodać 0,1 ml roztworu pullulanazy o aktywności 10 jednostek/g do jednej probówki badanej oraz 0,1 ml wody do drugiej. Po inkubacji w temperaturze około 25 °C przez 20 minut znacząco spada lepkość roztworu, do którego wprowadzono pullulanazę.

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 6 % (w 90 °C, przy ciśnieniu nie większym niż 50 mm Hg, przez 6 godzin)

Mono-, di- oraz oligosacharydy

Nie więcej niż 10 % (wyrażone jako glukoza)

Lepkość

100–180 mm2/s (10 % ww. roztworu wodnego w temperaturze 30 °C)

Ołów

Nie więcej niż 1 mg/kg

Drożdże i pleśnie

Nie więcej niż 100 kolonii w 1 gramie

Bakterie z grupy coli

Nieobecne w 25 g

Salmonella

Nieobecna w 25 g”;

12)

po zapisie dotyczącym acetylowanej skrobi utlenionej E 1451 dodaje się zapis dotyczący soli glinowej oktenylobursztynianu skrobiowego E 1452 w brzmieniu:

„E 1452 SÓL GLINOWA OKTENYLOBURSZTYNIANU SKROBIOWEGO

Synonimy

SAOS

Definicja

Sól glinowa oktenylobursztynianu skrobiowego to skrobia estryfikowana bezwodnikiem oktenylobursztynowym i poddana działaniu siarczanu glinu

Opis

Biały lub prawie biały proszek, lub granulki, lub (jeżeli poddano wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub gruboziarniste cząsteczki

Identyfikacja

A.

Jeżeli nie było wstępnego żelowania: w badaniu mikroskopowym

 

B.

Dodatni wynik barwienia jodyną (ciemnoniebieski do jasnoczerwonego)

 

Czystość

(wszystkie wartości w przeliczeniu na bezwodną masę z wyjątkiem ubytku po suszeniu)

 

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 21 %

Grupy oktenylobursztynowe

Nie więcej niż 3 %

Pozostałości kwasu oktenylobursztynowego

Nie więcej niż 0,3 %

Dwutlenek siarki

Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej

Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych skrobi, chyba że wyraźnie określone

Arsen

Nie więcej niż 1 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 0,1 mg/kg

Glin

Nie więcej niż 0,3 %”.
  翻译：