26.6.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 173/52

(1)

Zgodnie z art. 126 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) państwa członkowskie unikają nadmiernego deficytu budżetowego.

(2)

Pakt stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia dobrego stanu finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu gospodarczego, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.

(3)

Procedura nadmiernego deficytu określona w art. 126 TFUE oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu (1) (które jest częścią paktu stabilności i wzrostu), przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Załączony do Traktatów Protokół w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu zawiera dalsze postanowienia dotyczące stosowania procedury nadmiernego deficytu. Szczegółowe przepisy i definicje w zakresie stosowania postanowień tego protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 479/2009 (2).

(4)

Zgodnie z art. 126 ust. 5 TFUE, jeżeli Komisja uzna, że w państwie członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić, kieruje opinię do danego państwa członkowskiego i informuje o tym odpowiednio Radę. Uwzględniwszy swoje sprawozdanie sporządzone zgodnie z art. 126 ust. 3 TFUE oraz opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 126 ust. 4 TFUE, Komisja stwierdziła, że na Malcie istnieje nadmierny deficyt. W związku z tym Komisja skierowała do Malty stosowną opinię i poinformowała o tym Radę w dniu 29 maja 2013 r. (3).

(5)

Zgodnie z art. 126 ust. 6 TFUE Rada ma rozważyć ewentualne uwagi danego państwa członkowskiego przed podjęciem decyzji o istnieniu nadmiernego deficytu, którą powinno poprzedzać dokonanie ogólnej oceny. W przypadku Malty ta ogólna ocena prowadzi do poniższych wniosków.

(6)

Zgodnie z danymi przekazanymi przez władze Malty w kwietniu 2013 r., deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych na Malcie wyniósł w 2012 r. 3,3 % PKB, a zatem przekroczył wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB. W sprawozdaniu Komisji sporządzonym zgodnie z art. 126 ust. 3 TFUE uznano ten poziom deficytu za bliski wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB, ale przekroczenie wartości referencyjnej nie mogło zostać uznane za wyjątkowe w rozumieniu TFUE oraz paktu stabilności i wzrostu. W szczególności nie wynika ono ze znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej w rozumieniu Traktatu oraz paktu stabilności i wzrostu. W latach 2010–2011 stopa wzrostu realnego PKB wynosiła średnio powyżej 2 % rocznie i była wyższa od potencjalnego wzrostu gospodarczego. Wstępne dane dotyczące PKB opublikowane przez krajowy urząd statystyczny w dniu 11 marca 2013 r. wskazują, że w 2012 r. stopa wzrostu gospodarczego spadła, ale utrzymała dodatnią wartość 0,8 %. Szacuje się, że luka produktowa, która w roku 2011 była jeszcze dodatnia, przyjęła w 2012 r. nieznaczną wartość ujemną. Nie można również uznać, że planowane przekroczenie wartości referencyjnej ma charakter tymczasowy. Według prognozy służb Komisji z wiosny 2013 r. deficyt ma wzrosnąć do 3,7 % PKB w 2013 r., a w roku 2014 ma osiągnąć poziom 3,6 % PKB. Przewidziane w Traktacie kryterium dotyczące deficytu nie jest spełnione.

(7)

Przekazane dane pokazują również, że dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniósł w 2012 r. 72,1 % PKB, czyli przekroczył wartość referencyjną wynoszącą 60 % PKB. W prognozie służb Komisji z wiosny 2013 r. założono również, że wskaźnik zadłużenia wzrośnie do 74,9 % PKB w 2014 r. Po uchyleniu procedury nadmiernego deficytu w grudniu 2012 r. (4) Malta korzystała z trzyletniego – rozpoczynającego się w 2012 r. – okresu przejściowego, w trakcie którego powinna osiągnąć wartość odniesienia dotyczącą redukcji długu. W 2012 r. Malta nie poczyniła wystarczających postępów na drodze do osiągnięcia wartości odniesienia dotyczącej redukcji długu, gdyż deficyt strukturalny uległ pogłębieniu, podczas gdy wymagane było jego zmniejszenie. Można zatem stwierdzić, że określone w TFUE kryterium dotyczące długu nie jest spełnione.

(8)

Zgodnie z postanowieniami TFUE i paktu stabilności i wzrostu Komisja przeanalizowała w swoim sprawozdaniu także „istotne czynniki”. Zgodnie z paktem stabilności i wzrostu w przypadku krajów, których wskaźnik zadłużenia przekracza 60 % PKB (jak w przypadku Malty), „istotne czynniki” mogą zostać uwzględnione przy ocenie spełniania kryterium dotyczącego deficytu w procesie podejmowania decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu wyłącznie wtedy, gdy deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych pozostaje bliski wartości referencyjnej, a przekroczenie przez niego tej wartości ma charakter tymczasowy – w przypadku Malty warunek ten nie jest spełniony (5). Jednocześnie czynniki te zostały uwzględnione przy ocenie spełniania kryterium dotyczącego długu, ale nie wydają się one prowadzić do zakwestionowania decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Oceniając, czy poczyniono postępy na drodze do osiągnięcia wartości odniesienia dotyczącej redukcji długu, uwzględniono w szczególności wpływ, jaki na wzrost zadłużenia i deficytu miało udzielenie pomocy finansowej państwom członkowskim strefy euro. W przypadku Malty łączny wpływ instrumentu kredytowego dla Grecji, wypłat z Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, wpłat na poczet kapitału Europejskiego Mechanizmu Stabilności oraz operacji w ramach programu pomocy dla Grecji wyniesie w latach 2011–2014 3,9 % PKB w odniesieniu do zadłużenia oraz 0,1 % PKB w odniesieniu do deficytu. Przy uwzględnieniu wpływu tych operacji wysiłek strukturalny wymagany w 2012 r. celem spełnienia kryterium dotyczącego długu byłby niższy, ale nadal znacznie przekraczałby wysiłek strukturalny faktycznie podjęty przez Maltę w 2012 r.,