4.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 282/25 |
DECYZJA RADY (UE) 2019/1843
z dnia 24 października 2019 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG, dotyczącego zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 191 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2) („Porozumienie EOG”) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r. |
(2) |
Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, protokołu 31 do Porozumienia EOG. |
(3) |
Protokół 31 do Porozumienia EOG zawiera postanowienia szczegółowe dotyczące współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami. |
(4) |
Należy rozszerzyć współpracę między umawiającymi się stronami Porozumienia EOG w zakresie działań Unii w celu włączenia rozporządzenń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/841 (3) i (UE) 2018/842 (4) oraz powiązanych rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 (5) oraz(UE) nr 525/2013 (6) i rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 749/2014 (7). |
(5) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić tę rozszerzoną współpracę. |
(6) |
Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem być oparte na załączonym projekcie decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii we Wspólnym Komitecie EOG, dotyczące proponowanej zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Strasburgu dnia 24 października 2019 r.
W imieniu Rady
A.K. PEKONEN
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.
(2) Dz.U. L 1 z 3.1.1994, s. 3.
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/841 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 oraz decyzję nr 529/2013/UE (Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 1).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wiążących rocznych redukcji emisji gazów cieplarnianych osiąganych przez państwa członkowskie od 2021 r. do 2030 r. przyczyniających się do działań w dziedzinie klimatu w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z Porozumienia paryskiego oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 26).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (EU) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 1).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13).
(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 749/2014 z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie struktury, formatu, procesu przekazywania i przeglądu informacji zgłaszanych przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 203 z 11.7.2014, s. 23).
PROJEKT
DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG Nr [...]
z dnia [...]
zmieniająca Protokół 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami
WSPÓLNY KOMITET EOG,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie EOG”), w szczególności jego art. 86 i 98,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Unia Europejska, Islandia i Norwegia zobowiązały się do ograniczenia swej łącznej emisji gazów cieplarnianych w celu utrzymania wzrostu średniej temperatury na świecie znacznie poniżej 2 °C ponad poziom sprzed epoki przemysłowej i w celu kontynuacji starań o ograniczenie wzrostu temperatury do 1,5 °C powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej. |
(2) |
Należy rozszerzyć zakres współpracy umawiających się stron Porozumienia EOG w celu wdrożenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/841 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 525/2013 oraz decyzję nr 529/2013/UE (1). |
(3) |
Należy rozszerzyć zakres współpracy umawiających się stron Porozumienia EOG na rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wiążących rocznych redukcji emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie od 2021 r. do 2030 r. przyczyniających się do działań na rzecz klimatu w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 525/2013 (2). |
(4) |
Należy rozszerzyć zakres współpracy umawiających się stron Porozumienia EOG na niektóre przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektywy Rady 2009/119/WE i (UE) 2015/652 oraz uchylającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (3), które to przepisy są niezbędne do wdrożenia rozporządzeń (UE) 2018/841 i (UE) 2018/842. |
(5) |
Należy rozszerzyć zakres współpracy umawiających się stron Porozumienia EOG na niektóre przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylającego decyzję nr 280/2004/WE (4), które to przepisy są niezbędne do wdrożenia rozporządzenia (UE) 2018/842. |
(6) |
Należy rozszerzyć zakres współpracy umawiających się stron Porozumienia EOG na niektóre przepisy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 749/2014 z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie struktury, formatu, procesu przekazywania i przeglądu informacji zgłaszanych przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (5), które to przepisy są niezbędne do wdrożenia rozporządzenia (UE) 2018/842. |
(7) |
Na mocy niniejszej decyzji Islandia i Norwegia podejmują działania w celu osiągnięcia celów polegających na redukcji emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 40 % do 2030 r. w porównaniu z poziomami z 1990 r. |
(8) |
Niniejsza decyzja nie narusza tego, w jaki sposób UE, Islandia i Norwegia wdrażają porozumienie paryskie. |
(9) |
Kwestie budżetowe nie są uwzględnione w Porozumieniu EOG. Stosowanie art. 5 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2018/842 nie narusza zatem zakresu Porozumienia EOG. |
(10) |
Urząd Nadzoru EFTA powinien ściśle współpracować z Komisją Europejską w przypadku wezwania do realizacji zadań w odniesieniu do Islandii i Norwegii na podstawie niniejszej decyzji. |
(11) |
Kompetencje Urzędu Nadzoru EFTA i Trybunału EFTA na podstawie niniejszej decyzji są ograniczone do podjętych w niej zobowiązań. |
(12) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić podjęcie tej rozszerzonej współpracy, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 3 (Środowisko) Protokołu 31 do Porozumienia EOG po ust. 7 dodaje się ustęp w brzmieniu:
„8. a) |
Islandia i Norwegia osiągną swoje odnośne cele w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2030 r. zgodnie z następującymi aktami prawnymi:
|
b) |
na mocy art. 79 ust. 3 Porozumienia EOG do niniejszego ustępu stosuje się część VII (Postanowienia instytucjonalne) Porozumienia; |
c) |
do niniejszego ustępu stosuje się odpowiednio protokół 1 do Porozumienia EOG (Dostosowania horyzontalne); |
d) |
odesłania do prawodawstwa Unii, aktów prawnych, zasad, polityk i środków w aktach i przepisach przywołanych lub zawartych w niniejszym ustępie mają zastosowanie w takim zakresie i w takiej formie, w jakich odnośne prawodawstwo, akty prawne, zasady, polityki i środki zostały uwzględnione w niniejszym Porozumieniu; |
e) |
Islandia i Norwegia w pełni uczestniczą w pracach Komitetu ds. Zmian Klimatu zgodnie z aktami i przepisami przywołanymi lub zawartymi w niniejszym ustępie, ale nie mają prawa głosu; |
f) |
jeżeli Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez państwa członkowskie zgodnie z aktami i przepisami przywołanymi lub zawartymi w niniejszym ustępie, konsultacje Komisji z ekspertami wyznaczonymi przez państwa EFTA odbywają się na tej samej zasadzie; |
g) |
Europejska Agencja Środowiska pomaga Urzędowi Nadzoru EFTA w jego pracach zgodnie z rozporządzeniami (UE) 2018/841 i (UE) 2018/842; |
h) |
niniejszego ustępu nie stosuje się do Liechtensteinu.”. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem […] lub z dniem następującym po dniu otrzymania przez Wspólny Komitet EOG ostatniej notyfikacji zgodnie z art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG, w zależności od tego, który z tych terminów jest późniejszy (8).
Artykuł 3
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli
W imieniu Wspólnego Komitetu Eog
Przewodniczący
Sekretarze
Wspólnego Komitetu Eog
(1) Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 1.
(2) Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 26.
(3) Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 1.
(4) Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13.
(5) Dz.U. L 203 z 11.7.2014, s. 23.
(6) Dz.U. L 207 z 4.8.2015, s. 1.
(7) Dz.U. L 309 z 8.11.2012, s. 38.
(8) [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]
Deklaracja Islandii i Norwegii dotycząca planów krajowych powiązanych z decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr [niniejsza decyzja]
Islandia i Norwegia dobrowolnie opracują plany krajowe opisujące, w jaki sposób zamierzają wypełnić zobowiązania podjęte przez włączenie do protokołu 31 do Porozumienia EOG następujących aktów:
— |
rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/841 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 oraz decyzję nr 529/2013/UE (rozporządzenie LULUCF) oraz |
— |
rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wiążących rocznych redukcji emisji gazów cieplarnianych osiąganych przez państwa członkowskie od 2021 r. do 2030 r. przyczyniających się do działań w dziedzinie klimatu w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 (rozporządzenie w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego). |
Do dnia 31 grudnia 2019 r. Islandia i Norwegia opracują swoje plany krajowe i udostępnią je państwom członkowskim UE, Komisji Europejskiej, Urzędowi Nadzoru EFTA oraz opinii publicznej.
Plany te będą zawierać następujące główne elementy:
— |
streszczenie planu; |
— |
przegląd bieżącej krajowej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu; |
— |
opis krajowego celu w zakresie wspólnego wysiłku redukcyjnego i zobowiązania LULUCF; |
— |
opis głównych bieżących i planowanych polityk i środków przewidzianych w celu osiągnięcia celu w zakresie wspólnego wysiłku redukcyjnego i zobowiązania LULUCF; |
— |
opis bieżących krajowych emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych oraz prognozy dotyczące celu w zakresie wspólnego wysiłku redukcyjnego i zobowiązania LULUCF w oparciu o już istniejące polityki i środki; |
— |
ocenę skutków planowanych polityk i środków krajowych mających na celu spełnienie zobowiązania w zakresie wspólnego wysiłku redukcyjnego i zobowiązania LULUCF, w porównaniu z prognozami opartymi na istniejących politykach i środkach oraz opisującą powiązania między istniejącymi i planowanymi politykami i środkami. |