|
24.1.2009 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 19/7 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 27 listopada 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein oikeus — Finlandia) — Mirja Juuri przeciwko Fazer Amica Oy
(Sprawa C-396/07) (1)
(Polityka społeczna - Dyrektywa 2001/23/WE - Ochrona praw pracowniczych - Przejęcie przedsiębiorstwa - Artykuł 4 ust. 2 - Poważna zmiana warunków pracy podczas przejęcia - Układ zbiorowy - Rozwiązanie umowy o pracę przez pracownika - Pracodawca uważany za odpowiedzialnego za rozwiązanie umowy - Konsekwencje - Odszkodowanie pieniężne od pracodawcy)
(2009/C 19/11)
Język postępowania: fiński
Sąd krajowy
Korkein oikeus
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Mirja Juuri
Strona pozwana: Fazer Amica Oy
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Kokrein oikeus — Wykładnia art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów (Dz.U. L 82, s. 16) — Odpowiedzialność pracodawcy względem pracownika, który sam rozwiązał umowę o pracę w następstwie istotnego pogorszenia warunków pracy wynikającego z przejęcia przedsiębiorstwa, które skutkowało wprowadzeniem innego układu zbiorowego pracy.
Sentencja
Wykładni art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów należy dokonywać w taki sposób, że w przypadku rozwiązania umowy o pracę lub stosunku pracy spowodowanego spełnieniem przesłanek stosowania tego przepisu i niezwiązanego z jakimkolwiek uchybieniem zobowiązaniom wynikającym z tej dyrektywy przez przejmującego, przepis ten nie nakłada na państwa członkowskie obowiązku zapewnienia pracownikowi prawa do odszkodowania pieniężnego od przejmującego na takich samych zasadach, jakie mają zastosowanie do prawa, na które pracownik może się powołać w przypadku gdy pracodawca niezgodnie z prawem rozwiązał umowę o pracę lub stosunek pracy. Jednakże sąd krajowy zobowiązany jest w ramach swoich uprawnień do zapewnienia, by przejmujący w takiej sytuacji poniósł przynajmniej te konsekwencje, które wynikają na podstawie prawa krajowego z rozwiązania umowy o pracę lub stosunku pracy, za które odpowiedzialność ponosi pracodawca, w tym zapewnił wypłatę wynagrodzenia i innych świadczeń przysługujących zgodnie z tym prawem za okres wypowiedzenia, do którego przestrzegania pracodawca ten jest zobowiązany.
Do sądu odsyłającego należy ocena sytuacji będącej przedmiotem postępowania przed sądem krajowym przy uwzględnieniu wykładni art. 3 ust. 3 dyrektywy 2001/23, zgodnie z którą utrzymanie warunków pracy uzgodnionych w układzie zbiorowym, który wygasa w dniu przejęcia przedsiębiorstwa, nie jest zagwarantowane po upływie tej daty.